Tekstweergave van WFNHC_1894_06_27_0002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
financieel evenwicht mislukten volkomen, zoodat zijne ministerieele loopbaan als hoofd van het de¬ partement van financien van geen langen duur was. Na zijn aftreding als minister werd Carnot gekozen tot lid van den Senaat, eene onderschei¬ ding, welke hij door zijne politieke werkzaamheid ruimschoots had verdiend. Waar het echter bij de presidents-verkiezing vooral op aankwam, was, dat men een eerlijken president wilde hebben. Na de knoeierijen van den heer Wilson, was het de eerste eisch, waar¬ aan de president moest beantwoorden, dat op zijn naam niet de minste vlek kleefde. En aan dezen eisch voldeed de naam Carnot in alle opzichten. De heer Sadi Carnot had zich steeds doen ken- neD, niet alleen als een bekwaam man, maar vooral ook als een man van een onbesproken karakter. Vandaar dan ook, dat zijne verkiezing tot presi¬ dent niet alleen te Parijs en in Frankrijk, maar in geheel Europa met groote instemming werd begroet. Tijdens zijn presidentschap heeft Carnot in alle opzichten beantwoord aan de verwachtingen, welke van hem werden gekoesterd. Met de meeste on¬ partijdigheid en eerlijkheid, zonder zich ook maar eenigszins te scharen aan de zijde van een der staatsparlijen, heeft de heer Carnot steeds zijn ambt vervuld, terwijl hij tevens, waar hij kon^ van zijn invloed gebruik maakte, ten einde nut¬ tige hervormingen tot stand te brengen en zoo goed mogelijk het evenwicht te bewaren tusschen de beide toongevende republikeinsche partijen — de radicalen en de opportunisten — wier ver¬ deeldheid hem zijne taak dikwijls zeer moeilijk maakte. Vandaar dan ook, dat de radicalen, even¬ zeer als de opportunisten, de herkiezing van pre¬ sident Carnot wenschten. Hel overlijden van president Carnot is een groot verlies voor Frankrijk, en in de eerste plaats voor de republikeinsche partij. Bij de verwikkelingen met andere mogendheden, welke tijdens zijn pre- sidents-ambt nu en dan den politieken horizon verduisterden, betoonde Carnot steeds de meest mogelijke gematigdheid. Ook ten opzichte van de binnenlandsche aangelegenheden betoonde Car¬ not zich een geheel ander man dan zijn voorgan¬ ger Grévy. Terwijl de heer Grévy zich steeds in het Elysée afzonderde, verzuimde de heer Carnot nimmer zijne belangstelling te doen blijken bij hetgeen op verschillend gebied, ook buiten Parijs voorviel. Zoo kwam het dan ook, dat de president niet verzuimde een bezoek te brengen aan de tentoon¬ stelling te Lyon, waar hij het slachtoffer werd van dezen afschuwelijken moordaanslag. BUITENLAND. Kapitein Jacques, de Belgisohe officier, die deel nam aan de bekende expeditie tegen Ruma- liza, liet opperhoofd der slavenjagers, is te Mar¬ seille aangekomen. Met het oog op de moeilijk¬ heden, waartoe de Congo-staat, vooral door het geschil met Frankrijk, tegenwoordig aanleiding geeft, begaf de Parijsche correspondent der Indé- pendance Beige zich naar Marseille, ten einde van den kapitein nadere en juiste bijzonderheden over den staat van zaken te vernemen. De kapitein gaf een uitvoerig verslag van de krijgsverrichtingen tegen Rumaliza, welke reeds in hoofdzaak bekend zijn, doch liet zich niet uit over de bestaande moeilijkheden. Alleen verklaarde hij, dat na Rumaliza's nederlaag de Congo-staat niets meer te vreezen bad van de Arabieren. Volgens zijn verzekering had de Congo-regee- ring zich bij hel bestrijden van den slavenhandel steeds getrouw gehouden aan de bepalingen van de bekende besluiten der Brusselsche conferentie. Dit kon echter niet gezegd worden van de En- gelschen en de Duitschers, die, ter wille hunner handelsbelangen, de slavenjagers nog steeds ont¬ zien. Kapitein Jacques, die vergezeld wordt door de luitenants Renier en Decquier, zal zich terstond naar Brussel begeven, waar reeds toebereidselen zijn gemaakt om hem op feestelijke wijze te ont¬ vangen. I Frankrijk :s in rouw gedompeld door den moord Zondagavond te Lyon op president Carnot gepleegd. De moordenaar is een Italiaan, die, toen hij te Milaan woonde, tot de anarchistische partij behoorde. Te Cette werkte hij bij een bak¬ ker. Vandaar ging hij over Tarascon naar Lyon, waar hij bij een wapensmid den dolk kocht, waar¬ mede hij zijn slachtoffer doodde. Tegen morgen (Woensdag) is reeds het Congres te Versailles bijeengeroepen, tot verkiezing van een nieuwe president. Het Congres bestaat uit de leden van den Senaat en de Kamer. Het Hongaarsche ministerie zal zich voor- loopig tevreden stellen met de overwinning, welke het door de aanneming van het wetsontwerp be¬ treffende de invoering van het burgerlijk huwe¬ lijk door de Magnaten-Kamer heeft behaald. Vol¬ gens eene verklaring van den minister-president Weckerlé zal de regeering vooreerst de verdere kerkelijke hervormings-wetten laten rusten en deze eerst in bet najaar bij de Magnaten-Kamer indienen. Een der clericale Hongaarsche bladen, Magyar Alan deelt mede, dat alle clericale Magnaten, die voor het wetsontwerp hebben gestemd, door den Paus in den ban zullen worden gedaan. Voorloopig behoeft echter aan dit bericht geen ernstige waarde gehecht te worden, vooral omdat de hoofdorganen der clericale partij in Oostenrijk— Hongarije verklaarden, dat de leiders der clericale partij niet voornemens zijr. den strijd voort te zetten, nu eenmaal de beslissing is gevallen. Koning Alexander van Servië is uit Bel¬ grado naar Constantinopel vertrokken. Op het¬ zelfde oogenblik, dat de koning zou vertrekken, liep juist in het station een extra-trein binnen uit Weenen, waarin aartshertog Jozef zich bevond. Na een kortstondige begroeting van den Oosten- rijkschen aartshertog door koning Milan en zijn zoon, aanvaardden de koningen de reis. Vóér hun vertrek hadden Milan en Alexander in hun konak een onderhoud met generaal Beli- markovitch, een van de drie oud-regenten, die door den bekenden staatsgreep onlangs werden afgezet. Volgens den correspondent van de Times te Belgrado wordt daar aan dit onderhoud nogal gewicht gehecht, want tot dusver stond de gene¬ raal, een der vrienden van den oud-regent Ristitch, met den liberalen minister-president Avakumo- witch op zeer gespannen voet. Natuurlijk wordt dit bezoek in verband gebracht met de vermoe¬ delijke oplossing der ministerieele crisis, indien! er althans ook na 's konings terugkeer nog van eene crisis sprake kan wezen. Men beweert, dat bet geschil reeds is bijge¬ legd. Hoe dit zij, in elk geval zal dit eerst ze¬ ker blijken, na den terugkeer des konings. De' hoofdzaak is — en daarvoor bestaat alle vooruit-' zicht — dat tijdens 's konings afwezigheid te Bel-1 grado niets voorvalle, hetgeen lot rustverstoring aanleiding kan geven. Het bezoek van aartshertog Jozef, den opper¬ bevelhebber van het Hongaarsche leger, heeft te Weenen nog al de aandacht getrokken. Het oificieuse Fremdenblatt haast zich echter te verklaren, dat het bezoek in het minst geen politieke beteekenis heeft. De aartshertog bevond zich in bet naburige Semlin, ten einde eene in¬ spectie te houden over het garnizoen en bracht toen den Servischen koning een bezoek. Den dag te voren had de aartshertog koning Alexander doen weten, dat hij voornemens was hem een bezoek te brengen, voordat de koning naar Kon- stantinopel zou vertrekken. Met een extra-trein werd de aartshertog te Semlin afgehaald, maar daar het reisplan van koning Alexander niet kon worden uitgesteld, bepaalde het bezoek zich tot een kortstondig onderhoud in het station. Alvorens afscheid te nemen, noodigden Milan en Alexander den aartshertog uit in het najaar terug te komen. De aartshertog nam deze uit- noodiging aan en verklaarde, dat keizer Frans Jozef hem had opgedragen den koning eene voor¬ spoedige reis toe te wenschen. Daarna vertrok de aartshertog naar Semlin en de koning naar Con¬ stantinopel. Ofschoon dit bezoek geen politieke beteekenis heeft, tenminste volgens de verklaring der Oostenrijksche regeering, zoo wordt deze on¬ verwachte overkomst van den Oostenrijkschen aartshertog ook te Belgrado uit den aard der zaak druk besproken. De Russische alleenheerscher heeft eindelijk ingezien, dat Rusland ernstig behoefte heeft aan hervormingen. Daarom bevat de Russische staats¬ courant een twaalf kolommen-lange ukaze, waarin de regeling te vinden is der zeer belangrijke quaestie .... van de uniformen voor het personeel van den civielen dienst. Ieder dezer ambtenaren moet voortaan zeven soorten uniformen bezitten: voor gala, feestdagen, gewoon, dagelijksch, buiten¬ gewoon, reis- eu zomer-tenue. De Russische bladen merken op, dat die beambten door de uniform- ukaze geruïneerd zullen worden, als ze tenminste geen toelage ontvangen. De ukaze bepaalt verder, dat de ambtenaren, indien zij op de keizerlijke bals genoodigd worden, moeten dragen: als zij dansen, korte witte broek, wit-zijdea kousen en gelakte schoenen; en zoo zij niet dartsen, lange witte broek zonder galons. Als de Russen nu nog klagen, zijn het toch werkelijk mopperaars! zegt de Réforme. In nog vele streken van Rusland vooral in de nabijheid der Zwarte Zee zijn de bewoners geheel aan hun lot overgelaten. Hun verblijf daar wordt onhoudbaar gemaakt door de veelvuldige aanval¬ len der steeds aangroeiende rooverbenden. De in¬ woners van Touapsé zijn nu al weer genoodzaakt de hulp van de militaire macht in te roepen. Aan de kustzijde, tusschen Novorosimsk eu Tou¬ apsé kunnen de kozakken deze lastige bezoekers wel afweren, maar verder zuidwaarts van Touapsé krijgt de kuststreek een geheel ander aanzien, hier en daar eene boerderij met vier h vijf arbei¬ ders, die het land bebouwen; slechts twee boer¬ derijen, die van de heeren Siberiekow en baron Stengel, hebben vijftien a twintig arbeiders. Hier en daar een gehucht van drie huisgezinnen, vier Grieksche dorpjes en één Russisch dorp, uit tieu huisgezinnen bestaande. De roovers hebben daar dus ruim veld en kunnen des nachts ongestoord het land doorkruisen, terwijl zij zich overdag iu de nauwe bergspleten van Kouban schuil houden. Dit gedeelte is geheel ontbloot van verdedigers. De chef van dit district', belast met de controle der politie, heeft slechts één soldaat tot zijn be¬ schikking. De rooverbeDde, die nu weer schrik onder de inwoners van Touapsé verspreidt, groeit meer en meer aan en bestaat uit Perzen, Turken en Grieken. De roovers, die gemaskerd zijn, heb¬ ben reeds een boerderij uitgeplunderd, en een Grieksch dorpje overrompeld, waar één der roovers gewond werd en zijne makkers op de vlucht wer¬ den gejaagd. De khedive van Egypte is uit Alexandrië naar Constantinopel vertrokken. Tijdens de afwe¬ zigheid van Abbas-Pacha is de minister-president Nubar-Pacha tot regent benoemd. Het Journal des Debate bespreekt de reis van den khedive en verwacht daarvan goede gevolgen, en wel omdat het bezoek te Constantinopel ver¬ moedelijk zal bijdragen tot het uit den weg ruimen van elk misverstand tusschen den sultan en den khedive. Het blad betreurt, dat Parijs de eer van een bezoek des khediven moet missen, maar het erkent, „dat de tijd dan ook niet bijzonder gun¬ stig is voor een dergelijk bezoek, vooral te Lon¬ den, juist nu de Engelsche regeering en de Congo- staat bezig zijn weer een gedeelte van Egypte, dat tot Turkije behoort, onder elkaar te verdeelen". Deze opmerking betreft natuurlijk het bekende Congo-lractaat, waarover nog geen beslissing is genomen. Overigens, wat het mislukte bezoek van den khedive te Londen betreft, zegt de Times, dat daarvan de schuld uitsluitend ligt aan de Engelsche regeering, welke den khedive uitnoo- digde, in plaats van het verzoek, gelijk de vorm eischte, te richten tot Abbas Pacha's suzerein, den sultan van Turkije. Vandaar dat de sultan zich ge¬ krenkt achtte in zijne rechten en weigerde zijne toestemming te geven tot de reis van zijn vasal naar Parijs en Londen. De nieuwe sultan van Marokko, Abdul Azis, heeft, naar men weet, de regeering aanvaard. On- dat heb je zeker al lang gemerkt," antwoordde ze innig, terwijl ze vertrouwelijk haar kopje tegen zijn schouder vlijde. „O jou ondeugd!" hernam bij overgelukkig en streelde haar en kuste haar en nog eens en nog eens weer, eerst op voorhoofd en wangen, maar eindelijk op het aardig mondje en ontving toen ook van haar, die eerste reine kus, die hij zijn heele leven niet vergat... En toen vertelde hij haar alles: Dat bij altijd weer aan haar moest denken, na die eerste kennis¬ making boven op den heuvel in het bosch. „Het is misschien dwaas," vervolgde Joost, „maar eer¬ lijk wezeu en bekennen, dat ik je dadelijk lief- kreeg. En daarom ook, meisje, was het aanbod van Mevrouw, om mij voor het onderwijs te doen iopleiden, mij zco hoogst welkom. Ik begreep wel, ndien ik de oude bleef, er nimmer kans zou zijn: je nog eens mijn aardig vrouwke te mogen noemen. Met jou Nelly als doel, begon ik den berg van bezwaren dapper te beklimmen. — Ik had me voorgenomen je niets van mijn zoet ge¬ heim te doen blijken, voor ik met goed gevolg examen had gedaan. Maar hoe zwaar viel me dat, hoe meer ik je leerde kennen en hoe meer ik meende te ontdekken, dat je ook wel wat met me ophad. Want altijd was ik maar bang, dat Karei van den Burgemeester me voor zou zijn." „Ik heb je meer gezegd, [Joost," viel Nelly in, „dat ik Karei wel mag, dat zijn hart niet kwaad is, maar aan zijue zijde het leven door te wandelen, niet graag! Ik weet natuurlijk in de verste verte niet, of Karei daar ooit aan gedacht heeft. Zeer zeker niet! Ik heb er ten minste nooit iets van kunnen merken." „Ik was er altijd maar bang voor," hernam Joost, „en als ik je met hem voorbij zag wande¬ len, had ik geen rust. — Ook, als ik je met de kinderen zag uittrekken naar het strand, hoe moest ik dan tegen mijzelveu worstelen, om rustig bij mijn boeken te blijven en je niet na te snellen. — Maar ik ben dit alles — door onvermoeide inspanning durf ik zeggen — te boven gekomen, maar nu moeten ze ook niet komen — en hier begon zijn stem droevig te klinken — en mij willen noodzaken voor altijd afstand van je te doen, want bij God, dat kan ik niet en wil ik ook niet!" zei hij met vuur, terwijl hij de ge¬ liefde vaster in zijn armen sloot. „Van mij afstand doen?" zei Nelly verwonderd en onthutst. „Wie wil dat?" vervolgde ze toornig, „juffrouw Stein en haar dochter misschien?" „Waren die het maar alleen," antwoordde Joost. „Ik zou er me niets van aantrekken. Maar mijn moeder schijnt u minder.... geschikt te vinden .... als .... " En nu vertelde hij haar dat geheele onderhoud met Meester's vrouw. Toen hij ten einde was, voelde hij zich niet alleen aanmerkelijk opgelucht, maar de verklaring van Nelly, „dat ze stellig geloofde, dat alles een boos verdichtsel was van juffrouw Stein en dat zij er niets geen waarde aan hechtte," bezielde hem met nieuwen moed. Ze sleten, onder zoet gekeuvel, nog een zalig uurtje, hand in hand gezeten, tegen de helling van den buitenketen en schenen niet te merken, dat inmiddels de avond daalde over Walestein's verrukkelijk strand. Waar straks het oog van den dag blonk, straalde reeds, als een vriendelijke star, het licht van den vuurtoren en vurige oogjes be¬ gonnen te flikkeren op de schepen in de verte. De avondklokjes der naburige dorpen klingelden zacht het uur van acht en herinnerden er het gelukkkig paartje aan, dat bet hoog tijd was, weer te keerea naar het vredig dorp, dat daar als een liefelijke oase lag aan den voet van het duin.,.. Wat keek juffrouw Stein ijselijk zuur, toen Joost dien avond, vrij laat, de huiskamer weer binnentrad, met van vreugde stralende oogen. Maar Meester klopte hem vertrouwelijk op den schouder en met een knipoogje zeide hij: „Ik geloof, dat die wandeling ja goed gedaan heeft Joost." (Wordt vervolgd.) middellijk na zijne inhuldiging ontving de sultan eene deputatie der inwoners van Rabat, die zich kwamen beklagen dat zij aan allerlei afpersingen blootstaan van de zijde der plaatselijke autoriteiten. De sultan ontbood terstond den gouverneur en dreigde hem te zullen ontslaan, indien hij niet terstond zorg droeg, dat den ingezetenen het hun ontnomen geld werd teruggegeven. Indien Abdul Azis op deze wijze wil voortgaan met een einde te maken aan de tallooze misbrui¬ ken, welke nog in Marokko bestaan, dan zal het den sultan tijdens zijne regeering zeker niet aan werk ontbreken. Voorloopig zal hem nu de tijd worden gegund om zich met dergelijke zaken te bemoeien, want naar alle waarschijnlijkheid zal hij althans voorloopig het zwaard niet behoeven te trekken, teneinde zich op den troons zijns vaders te handhaven. Uit lez wordt het bericht bevestigd, dat de oudere broeder des sultans, geen kans ziende om zich van den troon meester te maken, zijn broeder al» sultan heeft erkend. Tot dusver is dan ook in de hoofdstad de orde niet gestoord. Na het ont¬ vangen dezer geruststellende tijdingen heeft Abdul Azis dan ook besloten terstond zijn voornemen om naar de hoofdstad te gaan, ten uitvoer te brengen. Aanvankelijk werd dit reisplan uitgesteld uit vrees voor mogelijk verzet. De sultan is echter uit Rabat vertrokken naar Mequinez en vandaar doorgereisd naar Fez, ten einde ook daar als opvolger zijns vaders te worden gehuldigd. De Spaansche regeering heeft het haar toeko¬ mende gedeelte der verschuldigde oorlogsschatting, 5,000,000 peseta's, nog niet ontvangen, maar naar alle waarschijnlijkheid zal dit geld nu spoedig worden uitbetaald, zoodat daarover geen nieuwe moeilijkheden zijn te wachten. Voorloopig geeft derhalve de regeerings-verandering in Marokko, die ook in Europa aanvankelijk zoo groote be¬ weging veroorzaakte, nog geen aanleiding tot ern¬ stige ongerustheid. De Chmeesche bladen berichten telkens van nieuwe toebereidselen voor de viering van den 60en geboortedag der Keizerin-Moeder. De feesten zullen niet minder dan vijftien dagen duren, en 's Keizers oudoom, Prins Kung, zal er wel niet rouwig om zijr, dat hij, wegens zijn hoogen leeftijd, van het deelnemen aan die feesten is vrijgesteld. Er zijn te Shanghai en elders 60,000 fraaie papieren lantarens besteld voor de versiering van de hoofdstad. Eenige kooplieden te Peking willen ter eere van het feest aldaar een museum voor kunsten en wetenschappen van Europa, Amerika en China stichten. Ook spreekt men van een Chineesche hoogeschool in de Westersche wetenschappen te Shanghai. Alle ter dood veroordeelden, met uitzondering van oudermoorders, zullen in het najaar verzach¬ ting van straf krijgen, ter eere der feestvierende Vorstin. De Keizer van China zal voortaan zelf in voor- en najaar gaan offeien in den tempel van Confu¬ cius, te Peking. Van de thans heerschende Mant- schu-dynastie heeft alleen Keizer-Tscbien Lung, in de vorige eeuw, dat gedaan. Het besluit van den Keizer is overal in China met voldoening vernomen. BINNENLAND. Staten—Generaal. Tweede Kamer. Zitting van Donderdag. Medegedeeld werd, dat de heer Pijnappel be¬ noemd is tot voorzitter der Commissie van voor¬ bereiding voor het ontwerp tot wijziging der Bur¬ gerlijke Rechtsvordering. De heer De Beaufort rapporteerde, dat de Commissie voor de geloofsbrieven van den heer Pijnacker Hordijk voorstelt, hem toe te laten als lid. De behandeling van die conclusie is bepaald op heden (Dinsdag) om 11 uur Vrijdag zou de Kamer nog in de sectiën on¬ derzoeken de overeenkomst tot wering der cholera en tot verlenging der gemengde rechtspraak in Egypte. De heer Viruly Verlrugge verkreeg verlof, om terstond aan de Regeering te vragen, of de ern¬ stige overwegingen der Regeering omtrent over- legging van stukken inzake de ontbinding reeds tot eenig besluit hebben geleid, en of de Regee¬ ring bereid is, om de aan de Eerste Kamer over te leggen stukken ook aan de Tweede Kamer mede ta deelen. De Minister Roëll antwoordde, dat de beschei¬ den omtrent de ontbinding reeds in handen zijn van de Eerste Kamer, en dat hij ze gaarne aan de Tweede Kamer zal mededeelen, wanneer ze niet op andere wijze te harer kennis komen. Voor heden (Dinsdag) zijn nog eenige weinig omvangrijke wetsontwerpen ter behandeling in openbare vergadering aangewezen. — Antwoordende op het adres der heeren Mr. H. L. Drucker en andere hoogleeraren te Leiden, heeft de Minister Van Houten aan de Kamer medegedeeld, dat de klacht van adressanten over de langzame uitgave van de „Bijlagen" der Han¬ delingen van de Staten-Generaal niet ongegrond is. Er zijn echter maatregelen genomen om deze uitgave zooveel mogelijk te bespoedigen en de Minister zal niets onbeproefd laten om rechtma¬ tige klachten te voorkomen. — Volgens het Vad. is het niet waarschijnlijk, dat in de Tweede Kamer eene interpellatie naar Lombok tot de regeering zal worden gericht.