Tekstweergave van WFNHC_1893_01_18_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
10de Jaargang. WOEMSIMG 18 .FAMCJARI 1895. No. 5. VEST Nieuwe Iloornsclie Courant. Abonnementsprijs per kwartaal, voor Hoorn. „ n n fr. post ff Afzonderlijke nommers. Hit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdag-avond, ƒ1.00 - 1,20 - 0,05 UITGEVER P. GEERTS, HOO RN. Prijs der advertentiën van 1—5 regels . . . . f 0,40 Elke regel daarboven - 0,0 76 Groote letters, randen enz. worden naar plaatsruimte berekend. Stukken voor de Redactie, uiterlijk den vorigen dag. Advertentiën voor deze Courant worden ook aangenomen = door het Alg. Advertentie-Bureau van NIJGH & VAN MTM IR te Rotterdam - voorts door alle Boekhandelaren rotterdaisciik tramwegm Dienst Hoorn, Wester- en Oosterblokker, Westwoud, Gewone plaatselijke (Amsterdamsche) tijd. A A T S C U A P P IJ — LIJ» HOOR»-E»K.HUIZE». Hoogcarspel, Latjebroek, Grootebroek, Bovencarspel, Enkhuizen en omgekeerd. (1 NOV. 1892.) STATIONS. TRAMNUMMER. 1 | 3 I 5 | 7 | III 13 I15I17 1 19 121 Aanteekening. STATIONS. TRAMNUMMER 2 | 1 | 6 | 8 | 10 1 12 | lé|16|18|gQ1 22 Aanteekening HOORN (Kaasmarkt) V Hoorn (Station Holl. Spoor) Nadorst (Remise) i Wester-Blokker ('t Gouden Hoofd).. Ooster-Blokker (Herb. v.Koorn) Westwoud (Het Zittent) Hoogcarspel (Grens Hrestwoud) Hoogcarspel ( Hedemblikker Tothuis) . Grootebroek (Remise) Grootebroek (De Zwaait) Bovencarspel (Halve Haan) ENKHUIZEn (Het Park) A. 7.23 7.26 7.38 7.50 8. isi 8.27 8.30 8.41 8. >2 10.42 10.47 10.58 (') Wacht op aankomst van den trein te 6.57 10.10 10.15 10.26 10.36 0 43 10.56 11.10 11.16 11.83 ; 1.36 11.48 12 — .37 Greenwich.) 12.20 12.25 12 36 12.46 12.53 1.06 1.20 1.26 1.43 1.46 1.58 2.10 1.38 2.30 1.43 1.54 .2.02 72.09 >2 22 l 2.36 a 2.42 2.57 3.02 3.15 3.28 2.35 2.46 2.56] 3.03 3.16 3.30 36 3.53 3.56 3.58 ,4.20 ,.40 4.45 4.56 5.06 5.13 5.26 5.40 5.46 6.03 6.06 6.18 i.30 [6.50 6.55(1) 7.06 7.16 7.23 7.36 7 50 7.56 8.13 3.'6 8.28 8.40 ,.50 8 55 .06 "S 13 "S. .3 > o o g — f « ^ c3 D > > t- & m ea Q ® C- Cd w t: g Z V r— . M Sh 'g 3H a u « S3 09 09 • d 09 =5 -O ' bo CS Ö —' fao & * = ® 5 r** t-> -t-» ENKHUIZEN {Het Park) V. Bovencarspel (Halve Haan) „ Grootebroek {De Zwaan) „ Grootebroek {Remise) „ Hoogcarspel {Medemblikker Tolhuis) . „ Hoogcarspel {Grens Westwoud) „ Westwoud {Het Zittent) « Ooster-Blokker {Herb. v. Room) ,, Wester-Blokker {'t Gouden Hoofd). Nadorst {Remise) u Hoorn {Station Holl. Spoor) HOORN (Kaasmarkt1 A. 8 —I 8 54 10.10 12.20 2.30 3.28 .40 6.50 8 5u 8 19 UB 9.06 10.22 12.32 2.42 3.39 4.52 73 2 y O- 8.24 9 18 10.34 12.44 2.54 3.50 5.0. 7.14 9 i* 8.27 8 44 »h V 9.23 9.36 10.37 10.54 12.4/ 1.04 P c4- et 2.57 3.14 3.53 5.07 5.24 7 17 7 34 9.1 8 51 CSJ 9,43 11.01 1.11 P TQ 3.21 5.31 7.41 9 04 co 9.56 11.14 1.24 f® 3.34 CO 5.44 7.54 9 '• 7 10.09 11.27 1.37 3.47 n3 5 57 8.07 9 24 ü 10.16 11.34 1.44 3,54 O 6.04 8.14 9 84 10.26 11.44 1.54 1.12 4 04 «c NI 6.14 8.24 9 45 < 1".37 11.55 2.0a 1.33 4.15 6.25 8.35 9.50 1 .42 12. 2.10 1.38 4.20 6.30 8.40 £ * £ t P * W t- " a M a 'ï M OFFICIEEL GEDEELTE. Bekendmaking. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van HOORN ; Gezien de bepaling van art. 149 der wet be¬ trekkelijk de Nationale Militie, luidende als volgt: De ZEEMILITIE wordt samengesteld uit lo- telingen en vrijwilltgers voor de Militie, die zich vrijwillig hebben aangemeld om bij de Zeemilitie te dienen ; Noodigen bij deze de lotelingen, die verlangen bij de Zeemilitie te dienen, uit, zich daartoe vóór den Isten Februari aanstaande bij her» aan te melden. Hoorn, 2 Januari 1893. Burgemeester en Weihouders voornoemd> De burgemeester, A. E. ZIMMERMAN. De Secrtaris, W. VAN WANING Jr. LIJST VAN BRIEVEN, geadresseerd aan onbekenden, over de le helft der maand Dec. welke op aanvrage ten postkantore te Hoorn door de belanghebbenden in ontvang kunnen genomen worden. Van HOORN: M. Bouwes, Goorn. Van HOOGKARSPFL : C. Groos, Blokker. Van WOGNUM: E. Kooter, Bovenkarspel. J. A. Schuld, Amsterdam. (Briefkaart). „BÉmeiÈ mrMtiaiini". Onder dit opschrift komt de beer mr. A. Ker- dijk in het Sociaal Weekblad op tegen de vol¬ gende ergelijke aantijging die onlangs in een der bladen voorkwam : „Schandalen zijn niet het gevolg van eenig re- geeringsstelsel, maar van den moreelen toestand des volks. Het eenige verschil is, dat in landen, waar het algemeen kiesrecht bestaat, de schanda¬ len meer aan het licht komen en worden ver¬ volgd, terwijl zij in census- of autocratische staten zooveel mogelijk in den doofpot gaan. ,/Overigens vergete men niet, dat in census- landen, waar de bezittende klasse de staatsmacht in handen heeft, omkooperij waarschijnlijk minder noodig is, omdat de heeren zich niet behoeven te bedienen van derden, doch hun zaakjes behar¬ tigen in eigen kring, adres aan Billiton- en Bank- concessies!" Of het dusgenaamd algemeen stemrecht overal en uit zijn aard een waarborg biedt voor het aan het licht komen van misdadig geknoei, betwijfelt mr, Kerdijk. Maar met nadruk komt hij op tegen de insinuatie omtrent Billiton- en Bank concessies. , Hij zegt daarvan het volgende: „Dus: deze concessies zijn door de heeren j machthebbers tot stand gebracht om „zaakjes te j behartigen" 't zij voor zichzelven 't zij voor an- j dere particulieren; om de zakken te spekken, 't zij hun eigene 't zij die hunner vriendjes; bij die gelegenheid heeft men in den regeeringskring en in de Staten-Generaal het schouwspel gehad óf vau dieven óf van diefjesmaat, j „Tegen een uitlating met zulke strekking tee- ken ik protest aan; óók in naam juist van de moraliteit, die beweerd wordt bij het tot stand komen der genoemde concessiën te zijn geschon¬ den. Ik zou daartoe mij gerechtigd en verplicht rekenen ook zonder de omstandigheid, dat ik als lid der Tweede Kamer tegen beide die concessiën mijn stem heb uitgebracht. „Wel te verstaan: niet de scherpe zakelijke kritiek, niet het wraken van dê gevallen beslis¬ singen als strijdig met het algemeen belang, niet het beoordeelen vau hen, die er toe medewerk¬ ten, uit het oogpunt van miskenning van dat belang, wekt mijn ergernis en mijn droefheid. Dat doet alléén het hun toedichten van lage per¬ soonlijke motieven. „Heeft men de bewijzen, dat iemand zijn positie grovelijk misbruikt, ten einde zich of zijn vrien¬ den te bevoordeelen, dan voorzeker is de open¬ baarmaking, èn van het feit èn van de bewijzen, te prijzen als een dienst aan de gemeenschap; een te grooter dienst, naarmate die iemand hoo- ger gezeten is. Ook erken ik, dat het niet onder alle omstandigheden veroordeelenswaard is, wan¬ neer men, trots ontstentenis van afdoend bewijs, maar voor zichzelven verzekerd van de waarheid, deze ten aanzien van zoodanigen persoon niet ver¬ zwijgt. Doch zelfs van dit laatste was hier geen sprake. Hier werd niet tegen een of meer bepaalde personen een beschuldiging ingebracht; hier werd een gansch algemeene verdenking uitgesproken. Wat hier geschreven werd, leidt tot ondermijning van het geloof in de eerlijkheid, niet van dezen of genen, maar van allen. En dit noem ik een kwaad, driemaal erger nog dan indien het aan¬ geduide misbruik — op zich zelf overigens erg genoeg — somwijlen wordt gepleegd. Laat men toch tweëerlei bedenken. „Vooreerst, dat zulke vergiftige wapenen nog gevaarlijker zijn voor wie er zich van bedient, dan voor degenen, tegen wie zij worden gericht, j Zooals ik reeds vroeger eens de vrijheid nam, der redactie van Be Amsterdammer toe te voegen: gelooft gij inderdaad, dat gij door zulk geschrijf de meer „radicale" richting onder de liberalen doet stijgen in de achting van het betere deel der natie? „En in de tweede plaats — wat nog heel wat zwaarder weegt — dat aldus ernstig zedelijk kwaad wordt gesticht bij wie weet hoevelen. Elk pers¬ orgaan werkt opvoedend, ten goede of ten kwade, op zijn lezers. Dat doet, voor zijn deel, Be Am¬ sterdammer in democratische kringen van ons volk Geen ernstig, hoezeer overtuigd, aanhanger der democratie mag het oog sluiten voor het feit, dat achterdocht, ook op persoonlijk terrein, be¬ hoort tot haar minst aantrekkelijke, tot haar ge¬ vaarlijke eigenschappen. Welnu, wie die eigen¬ schap bij haar voedt op de wijze, als waarvan het bovenstaande een staaltje is, laadt tegenover zijn volk een zwaarder verantwoordelijkheid op zich, dan hij bij kalm nadenken moet willen dragen." Hdbl. BUITENLAND. In Frankrijk 3poedt gelukkig het Panama- proces ten einde. Het getuigenverhoor is geëin¬ digd en het requisitoir van het openbaar mini¬ sterie zal heden (Dinsdag) worden voorgedragen. Evenwel blijft de enquête-commissie aan den arbeid en ook de geruchten en verklaringen van allerlei aard houden aan, om den volgenden dag weer tegengesproken of herroepen te worden. Het eenige gunstige voorteeken is de neiging, welke de Kamer geeft om weer aan den arbeid te gaan. Gedurende de vacsntie hebben de afge¬ vaardigden zeker van hun kiezers wel vernomen, dat dezen niets liever wenschen dan dat de be¬ grooting zoo spoedig mogelijk worde afgedaan en blijkbaar hebben zij dezen wenk ter harte geno¬ men. Ten minste gedurende de eerste Kamerzit¬ tingen werd, telkens wanneer weer andere zaken aan de orde werden gesteld, meermalen het ge¬ roep : „de begrooting" vernomen en inderdaad toonde de meerderheid door haar eerste besluiten, dat zij niet voornemens is het alleen bij woorden te laten. Het wordt dan ook hoog tijd, dat de Kamer weer aan het werk ga. Ernstig blijft echter nog steeds de beweging door de Figaro in het leven geroepen tegen pre¬ sident Carnot. Weliswaar erkent ieder, dat Frank¬ rijk nog nooit eerlijker en flinker president heeft gehad dan den kleinzoon van den „grooten Car- not", maar dit is den tegenstanders der republiek ter linker en rechterzijde onverschillig. Hun doel is slechts de verwarring te vermeerderen door ook nog een presidents-crisis uit le lokken In de Figaro gaat de heer Magnard voort zijn plannen te ontwikkelen. Nu weer betoogt de hoofdredacteur van dat blad, dat de heer Carnot verstandig zou doen met zijn ontslag te nemen, opdat men een homme d'épée tot president zou kunnen kiezen. De heer Magnard noemt geen namen — zelfs voegt hij er bij, dat hij niet denkt aan generaal Dodds, den overwinnaar van Dahomey, — maar blijkbaar heeft hij het oog op generaal Saussier den commandant van Parijs, die ook reeds bij de vorige presidentsverkiezing door de conservatieven candidaat is gesteld. Dan zou in het voorjaar de republiek verjongd en gezuiverd van alle verkeerde elementen, her¬ rijzen en open staan voor allen, overeenkomstig de plannen van den heer Piou, die eene meer¬ derheid voor de republiek wil vest'gen door een vereeniging van de gematigde republikeinen met die leden der rechterzijde, die genegen zijn de FEUILLETON Graai» Ilario. Naar het Italiaansch van TOMMASINA GUIDI. III. DERDE HOOFDSTUK. Graaf Ilario, eeu krachtige, schooue jonge man, stapte 's nachts om twaalf uur uit den treiu en begaf zich alléén iu donker vau het station uaar zijn buitenverblijf, en toen hij naderbij kwam ver¬ wonderde hij zich nog twee of drie vensters ver¬ licht te zien. Uit deu laatsten brief zijner vrouw had hij bespeurd, dat zij aan eene onuitstaanbare verveling teu prooi verkeerde; vandaar zijne ver¬ bazing dat de goede gravin uog op dit iate uur iu hare kamers ronddoolde. overdag terug ver- bel, en de eerste die hem tegemoet kwam was de hond, die zijn verwoed geblaf alras staakte om hem met allerlei kenteekenen van blijdschap te verwelkomen De portier kwam aanloopen. „Zoo, Lorenzo !" „Ha! mijnheer de graaf! Durft u zoo in don ker aankomen; men had u wacht." „Ei zoo! Wat is er voor nieuws?" „Mevrouw de gravin is nog op." „Dat zie ik. Waarom zóó laat nog op?" „Ik ben niet bevoegd u hieromtrent ophelde¬ ring te geven. Indien u zoo goed zoude willen zijn naar boven t« gaan." „Gij maakt mij ongeduldig. Wat is er gebeurd?" „Niets kwaads in uwe familie. Het betreft deu dood eener arme vrouw en het vinden eener ge¬ schikte voedster voor haar zuigeling." De graaf, die de bedoeling uiet begreep van hetgeen de portier hem mededeelde, trok zijne ,as uit, nam hem het licht uit de hand en sieeg de trap op. De gravin, met een breed boezelaar voor, gezeten in een laag stoeltje, hield een sla- Bij het hek gekomen, trok hij hard aan dejpeud kindje op haar schoot, en vlak bij haar opi de tafel waren nog de sporen aanwezig van een kortelings gehouden maal, bestaande uit melk, eierdooiers en de overblijfselen van een smakelijk toebereid papje Bij het binneutredeu van haar echtgenoot, wiens stem zij reeds gehoord had, verroerde zij zich niet, maar stak hem de haar vrijgeblevene hand toe, met zulk eene onmisken¬ bare uitdrukking van blijde verrassing, dat de graaf, in het eerst niet te best in zijn humeur door het geheimzinnige waarmede hij ontvangen werd, terstond van stemming veranderde, naar haar toesnelde en de hem aangebodene hand aan zijne lippen drukte. „Stil!... Goed thuis gekomen, Rodolfo? O, hoe verheugt he.t mij je terug te zien. Kijk, dit engeltje is uit deu hemel neergedaald... Ga zitten, ik zal je alles vertellen." Met één oogopslag overzag de graaf zijne gade, het kleine schepseltje, de wanordelijke kamer en de portiersvrouw, die, uitgeput vau vermoeienis, ingedommeld was, staande achter deu stoel harer meesteres. „Vertel mij toch wat dit alles te beduiden heeft!" zeiale de graaf, wiens gelaat opnieuw be¬ trok. „Er heerscht hier eene onordelijkheid gelijk ik nimmer te voren heb waargenomen.". „Dat is zoo, dat is zoo, Rodolfo; maar wees nu vriendelijk en spreek zacht; eindelijk is zij in slaap gevallen, nadat ik mij vier-en-twintig uur met haar afgetobd heb. O, Rodolfo, nu be¬ grijp ik eerst recht welk een last kinderen toch veroorzaken." „Yan wie is die jongen ?" vroeg kortaf de graaf, opmerkzaam het kleine lichaam, welks beentjes men in eene dikke shawl gewikkeld had, beschouwende. „In de eerste plaats is het geen jongen; het is een meisje, mijn goede Rodolfo," antwoordde de gravin met de uiterste zachtzinnigheid, terwijl zij haar man uaar zich toe trok. „Het is een meisje, dat ons in de doodsche eenzaamheid van den winter komt opvroolijken." „Ik vraag vau wie het is ?" „Van ons!" sprak de gravin. „Het heeft geen vader, geeue moeder meer. Hare moeder, die weduwe was, is gisteren bij ons in de schuur gestorven." „Wat is dat voor eene geschiedenis?" ■