Tekstweergave van WFNHC_1892_01_01_0002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
9de Jaargang. VRIJDAG 1 JANUARI 1892. No. 1. WEST-FRIESLAND NieuwelIoornsclieCouraut. Abonnementsprijs per kwartaal, voor Hoorn. . . ƒ1,00 u nu tr. per post . . - 1,20 Afzonderlijke nommers - 0,05 "Dit blad verschijnt Dinsdag- en Yrijdag-avond. UITGBVER P. GEERTS, HOORN. Prijs der advertentiën van 1—5 regele m ƒ q^q Elke regel daarboven . _ 1 0 07' Groote letters, randen enz. worden naar P^ sruimte berekend Stukken voor de Redaotie, uiterlijk den vorig, dag. Advertentiën voor deze Courant worden ook aangenomen: door het Alg. Advertentie-Bureau van NIJGH & VAN DITMAR te Rotterdam voorts do ^ Boe|d1a,nf[p)gr~ PAARDETRAM Hl O O UbZTST-lElNriLilTXIZ, :ËJ 3ST. Dieiiaf Hnnm Wester- en Oosterblokker, Westwoud, Hoogcarspel Lutjebroek, Grootebroek, Bovencarspel, Enkhuizen en omgekeerd. (1 Octobe.-j " T R A M N ü M- STATIONS. TRAMNÜMMER. 1 3 II ] 13 I 15 I 17 | 19121 I 23 Aankomst Holl. Spoor van Amsterdam. „ Locaalspoor van Medemblik. HOORN (Kaasmarkt) V. Hoorn (Station Holl. Spoor) Nadorst » Wester-Blokker ('t douden Hoofd).. „ Ooster-Blokker (Herb. v. Van Doornik) „ Westwoud (Het Zittent) Hoogcarspel (drens Westwoud) „ Hoogcarspel (Medemblikker Tolhuis) . , Grootebroek (Remise) » Grootebroek (De Zwaan) « Bovencarspel (Halve Maan) ENKHUIZEN (Het Park) A. _ 7.Ï5 — 11.07 — 4.15 6.57 7.47 —- — — — 2.37 — 6.25 9.05 __ 8.— 9 50 11.40 — 1. 3.— D 7.10 9 — 8.05 9.55 11.45 — 1.05 «2.15 3.05 5.05 7.15 9.05 ai —— 8.15 10.05 11.55 — 1.15 S 2.25 3.15 5.15 7.25 9.15 CO — 8.24 10.14 — 1.24 Tj 2.34 ™ 2*(' 3.24 5.24 7.34 9.24 J-. _ 8.30 10.20 — 1.30 3.80 5.80 7.40 9.30 CO _ S3 8.42 10.32 — 1.42 4, 2.52 3.42 5.42 7.52 9.42 8.54 10.44 , — 1.54 c 3.04 3.54 5.54 8 04 9.54 ® — 9.— 10.50 — 2.— £ 3.10 4.— 6.- 8.10 10.— 7 30 a 8.25 9.15 11.05 12.30 2,15 ^3.25 4.15 6.15 8.25 10.15 7 33 £8.28 9.18 11.08 12.33 2.18 3 28 4.18 6.18 8.28 — 7 44. Tij 8.39 9.29 11.19 12.44 2.29 3.39 4.29 6.29 8.39 — 7.55 8.50 9.40 11.30 — 12.55 2.40 S.50|4.40 6.40 8.50 — STATIONS. ENKHUIZEN (Het Park) V. Bovencarspel (Halve Maan) „ Grootebroek (De Zwaan) „ Grootebroek (Remise) „ Hoogcarspel (Medemblikker Tolhuis) . „ Hoogcarspel (drens Westwoud) „ Westwoud (Het Zittent) „ Ooster-Blokker (Herb.v. Van Doornik. „ Wester-Blokker ('t douden Hoofd).. „ Nadorst » Hoorn (Station Holl. Spoor) * HOORN (Kaasmarkt) A. Vertrek Holl. Spoor naar Amsterdam. „ Locaalspoor naar Medemblik. ■ra—uuuwpimt ... n ■ ...Ti «Bg 7.40 7.50 7.55 8.— 8.11 8.22 8.25 8.40 8.43 8.58 9.10 9.16 9 25 9.35 9.40 10.13 10.30 8.50 9.01 4 9-!2 -3 9.15 Ö 9.30 I 9-3S „ 9.48 ■S 10.— a 10.06 5 10.15 5 10.25 10.30 8 9.50 10.ÓÏ. 10.12 10. IS 10.30 10-36 10. .8 11.— 11.06 11.18 11.25 11.30 11.48 12.55 10 11.40 11.51 12.02 12.05 121 1 ER 12.40 12.50 12.55 '6 1181 -3°! ui s-D-— 1.22 1.23&.25 1.40 1.46 1.58 2.10 2.16 2.25 2.35 2.40 2.48 15.11 22 .40 3.46 3.58 4.10 4.16 4.25 4.35 40 7.10 7.21 7.32 7.35 7.50 f25 30 3R7.56 o.5^ 6.i 6 16 9.— 9.11 9.22 9.25 9.40 9.4g 6.35 6.40 081 9.58 ïOho.io k" 10.16 s'Ji0-25 8.50 9.18 OFFICIEEL GEDEELTE. Kennisgeving. BURGEMEESTER EN WETHOUDERS VAN HOORN, doen te weten : 1°. dat de heeren J. W. van Buren Lensink en E. Reijnders, alhier, bij Koninklijk be¬ sluit van 11 December 11. No. 9, niet ont vankelijk worden verklaard in de door hen ingestelde beroepen tegen hun besluit vau 26' Maart 1891, waarbij .aan M. C. Heijblom, vergunning is verleend tot het oprichten van eene ansjoviszouterij; 2°. dat bij Koninklijk besluit van 11 Decemb. 11. No. 10, ongegrond worden verklaard de be roepen van de heeren J. W. van Buren Lensink en F. Reijnders alhier, tegen hun besluit van 8 April 1891 No. 13, waarbij aan A. Harmens vergunning is verleend tot het oprichten van eene ansjoviszouterij. Hoorn, 30 December 1891. Burgemeester en Wethouders voornoemd, A. E. ZIMMERMAN. De Secretaris, RUSTING, L.-S. LIJST VAN BRIEVEN, geadresseerd aan onbekenden, over de le helft der maand Dec. welke op aanvrage ten postkantore te Hoorn door de belanghebbenden in ontvang kunnen genomen worden. Van HOORN: M. de Koller, Amsterdam. P. Kok, Amsterdam. J. Burghaven, Amsterdam. B. Sweers, Groningen. S. Vlaar, Hoogwoud. J. Voogd, Amsterdam. Van BENN1NGBR0EK: D. Steenburg, Anna Paulowna Polder. Van BERKHOUT: P. Thoma, Leiden. Van NIBBIKSWOUD: J. Vriend, Grosthuizen. Van AFENHORN: ü. Ruiter, Washington. OÜDEJAARSAVONDMIJMERIKG. Grauw eu grijs en nerelig, als in vochtig hall duister wegduikende, zoo stierven de laatste da¬ gen van het jaar weg, zonder glans of heerlijk¬ heid, als waren zij zich bewust, dat het maar beter was zoo onbemerkt en bescheiden mogelijk heen te gaan, als niet bij machte met een her¬ innering aan het verleden een blijden weemoeds- lach op het gelaat der menschenkinderen te voor¬ schijn te roepen. Slechts op Kerstdag wierp de zon mjriaden stralenbundels op de aarde; het was of de hemel haar een blijden welkomstgroet zond, als weder¬ antwoord op het engelenlied, dat alom van haar opsteeg, uit de eenzame valleien, van de hoog¬ vlakten der bergen, uit dichtbevolkte steden, het oude 'ied: \ rede op aarde! In menschen een welbehagen! Maar ras weder omsluierde zich de zon het gelaat, als wilde zij, als kon zij niet langer aanzien al de ellende op aarde geleden. Neen, vriendelijke herinneringen laat het ster¬ vende jaar niet achter zich. Een winter gruw¬ zaam koud, de vrees te voorschijn roepend, als naderden wij reeds met snelheid de ijs periode; een bleeke, koele lente, bijna geen vogel zong, zoovelen waren in ijzigen sneeuwstorm bezweken; een zomer zonder warmte en zonnegloed, met steeds zich vernieuwende, altijd overvloediger neerplassende regenmassa's — ja, het eenigste wat het jaar ons gaf waren ettelijke heldere herfst¬ dagen, als om ons nog dieper te laten gevoelen, wat wij derven moesten — en toen, toen was het gedaan, toen gaf het tot besluit weer regen en stormen, woedende orkaneu, die honderden schepen met man en muis deden vergaan, zee¬ bevingen , aardbevingen, zoo verwoestend, zoo matelooze ellende over de aarde uitstortend als waarvan de geschiedenis nauw weet te getuigen. O, wij groeten u ten afscheid, maar niet ver¬ vuld van dankbare herinnering aan uwe goede gaven. Of wilde soms de natuur in overeenstemming zijn met de toestanden in de menschenwereld P Of onderging deze laatste als onbewust den in¬ vloed der wederwerking ? Want inderdaad, de aanblik dien de natuur ons bood, moge droevig en benauwend geweest zijn, die der menschenwereld was ontmoedigend tot vertwijfelens toe. Wat al rech tv verkrachting door den sterkere, wat matelooze eerzucht, die zich des noods door stroomen bloeds een weg wilde banen tot de alleen¬ heerschappij; welk een panorama van verdierlij- king en onder heerschers en beheerschten in het van hongerpijn ineenkrimpende onmetelijke ^hei¬ lige" Rusland. En Frankrijk, de begenadigde dochter der vrijheid, met wulpschen blik om de gunst bedelend van den de vrijheid verpletterenden Moscoviet, de wang streelend van het roofdier- Kalrauk en Tartaar, in de misdadige en waan¬ zinnige hoop met vereende kracht Midden-Europa te bespringen en te verscheuren! En verder op sociaal gebied : Welk een troosteloozen aanblik, en geeft niet, die" sombere immer voortgezette strijd van den niet-bezitter tegen den bezitter, van den honge¬ rende tegen den verzadigde. Wat een hopeloos omzien naar doeltreffende geneesmiddelen en wa¬ penen. Wat een speculeeren van eerzuchtigen om door groote, klinkende woorden in een vaandel te schrijven, de onwetende massa te leiden naar hun wil en te gebruiken tot hun verheffing! Vrede op aarde! God heeft in menschen een welbehagen! Ja, wij hebben die woorden nage- fluisterd, maar een traan van diepe smart ver¬ duisterde ons oog. Ja eens, eenmaal, wij zeggen het den dichter na, zal uit nacht en rouw Gods liefde zich verklaren — maar dat eens! Wach¬ ter, wanneer? wat is er van den morgen! Vrede op aarde! Eenmaal, maar niet voor ons! Voor ons de ruste elders! Maar opdat het ge¬ loof blijve en daardoor de kracht, strijden wij ieder voor ons zeiven onzelfzuchtig onzen kleinen of grooten strijd, om de waarheid, het recht, de liefde te doen zegevieren met de wapenen der ge¬ rechtigheid, als ridders van den Heiligen Geest! BUITENLAND. Sombere berichten brengt de Foss. Zeitung voor het einde van dit jaar. In Duitschland wordt zeer geklaagd over „slechte tijden". De fabrikanten en winkeliers herinneren zich niet, dat de omzet tegen de Kerstdagen ooit zoo klein is geweest als dit jaar. Daarbij hooge belasth/en en dure levensmiddelen. In de stadsspaarbank te Berlijn, waar in het 2de kwartaal van 1889 ee millioen mark minder werd opgevraagd dan inge¬ bracht, en het gunstig verschil in 1890 nog 300,000 mark bedroeg, is dat in 1891 tot slechts 40,000 mark gedaald en in de volgende kwar¬ talen, waarvan de cijfers nog niet zijn bekend gemaakt, zullen zij zeker niet gunstiger luiden. Het getal faillissementen is in de eerste elf maanden in Duitschland gestegen tot 6515 tegen 5354 in 1890 en gemiddeld van 4938 van 1880—90. In November alleen staakten 661 kantoren hunne betalingen. Ook de beursbelastin- gen toonen grooten achteruitgang. Het effecten¬ zegel bracht tot December nog geen 4 millioen mark op, tegen 5.7 in 1890 en 9.7 in 1889. De belasting op den omzet daalde van ruim 13 millioen in de twee vorige jaren tot beneden de 11 millioen in 1890. Vooral in November is de daling gevoelig geweest, als gevolg van het wan¬ trouwen door de bekende faillissementen van spe¬ culanten. De Justice bevat een correspondentie uit St. Petersburg waarin tal van bijzonderheden worden medegedeeld over den hongersnood in Rusland. Onbeschaamd is het volgens den briefschrijver, dat nog zoo veel Fransche bladen uit Rusland brieven ontvangen, waarin de vreeselijke tijdingen en berichten over deze ramp worden tegengespro¬ ken. Vooral onbeschaamd nu zelfs de Russische bladen deze mededeelingen niet meer kunnen out- kennen of met stilzwijgen voorbijgaan, nu zelfs de Czaar door zijn ukase getoond heeft den om¬ vang van de ramp te beseffen. Deze correspondentie bevestigt overigens alles wat wij in den laatsten tijd over de uitbreiding en de gevolgen van den hongersnood hebben medegedeeld. Overal begint zich een geest van verzet en van oproer te vertoonen. Bij duizenden verlaten de werklieden en boeren, voor zoover zij nog werk hadden, den arb^' --u-ven zig over aan plundering en het aantal misdaden toe.^ In vele districten vaj birsk — schrijft de vincie — is de bevolking niet meer opstaat; een d zou reeds dood zijn, zondei f toewijding der Zemstvo's. Vi# -Kg- bu» Eer zij echter in dezer tigheid vervielen, hebben energie, al hun leven^™^ m £oftN ' te redden. Zoo ver^l-EIN 06 FEUILLETON. Novelle, nagelaten door Martha Haverkamp. II. TWEEDE HOOFDSTUK. Den volgenden morgen was het weer nog even onstuimig als den vorigen dag. Papa ging met Cor naar het station, om juffrouw van Dalen af te halen. De familie Verbrugge bewoonde een nette villa aan den straatweg, een kwartier van Arnhem verwijderd. Betsj en Hetty stonden met hun jneuzen tegen de ruiten gedrukt om te zien, of het rijtuig al naderde. Eindelijk hield het voor de deur stil. Papa sprong er uit en bood de juffrouw de hand, om haar in het uilstappen behulpzaam te zijn. #0 heden, ja! ze is rood!" en Betsy trok haar lipje op. Even later stelde papa zijn doch¬ ter en de juffrouw aan elkander voor. Mejuffrouw van Dalen was nog jong, even twintig. Ze was in de rouw. Evenals de kinderen van Verbrugge had zij sinds kort haar moeder verloren, waardoor zij een wees werd. Mooi was ze volstrekt niet, niet eens knap Het haar, an¬ ders het sieraad van een meisje, droeg de kleur, die nu eenmaal bij de menschen in ongenade schijnt gevallen en haar trekken waren onregel¬ matig. Alleen haar oogen waren staalblauw van kleur en hadden een innemende uitdrukking. z/Betsy, wijs de juffrouw haar kamer," zei Mr. Verbrugge. Betsy ging met een houding als een vorstin voor de juffrouw uit. In het voorbijgaan sloeg zij even een zijdeliugscheu blik in den grooten spiegel en verheugde er zich heimelijk over, dat zij door de natuur zooveel beter bedeeld was geworden dan juffrouw van Dalen. Het diner liep tamelijk stijf af. Papa spoedde zich naar zijn kantoor. De juffrouw schonk thee en Betsy naaide een poppejurk voor Hetty. Hetty vleide, om te mogen opblijven tot de jurk gereed was, wat haar werd toegestaan. Tegen negen uur ging Betsy de kopjes om- wasschen. z/Pas op, Betsy!" zei de juffrouw. Doe er wat koud water bij, voor je begint." z/Och juffrouw, ik heb altijd het theegoed om- gewasschen, toen u er niet was," zei Betsy spij¬ tig. ,/Begin u me nu alsjeblieft niet al op den eersten avond den besten de les te lezen." Juffrouw van Dalen kleurde en ging met Hetty naar boven. Cornelis wilde ook naar zijn kamer gaan. Toen zij boven aan de trap waren, zei de •juffrouw: z/Cor, als je klaar bent om naar bed te gaan, blaas dan de kaars maar uit; ik zal ze zoo aan¬ stonds komen weghalen." „Dat hoeft niet. Ik laat ze altijd branden tot Betsy komt." //Waarom? Ben je bang in het donker? Ik slaap altijd zonder licht." „Geen wonder, uw heele hoofd staat ook in den brand! kijk maar eens aan, wat een vurige gloed!" En Cor hield den blaker vlak bij het haar van de juffrouw. Zij verbleekte va bejegening, maar z Hetty was onde en stond voor mot • • K haar ledekantje binvjl^^j^ ClOl* /.Dat is mama!" *1 nenkwaua. //Ziet of ze me goed en ma De juffrouw Z+ïFILLE — Hoorn. kind had net iSJES. plEN. altij,JDERS. rCTUREN rï - a 'a > .22 - •» -S a "3 « P -*-u a « § «5 r3- s o '5 > vol. BTSMIDDEL TER WERELD: zooals OE SABEL", haar hadcr |(iu[ yoor Qoudt Z Iver, Koper en andere op haar gen. „Hebt u vc stllkjö. ik heb ook 'jg;R ZONEN te WORMERVEER. er met meera> _ GROSSIERS GEVRAAGD.