Tekstweergave van WFNHC_1890_11_15_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
1 7de Jaargang. »— a » —, ^«SSF1 ,- » .— » » 24, ,— * » 24, ,- « . -/ ,— * » 17, ,- a * « 1214 ,— a - i j - u « ■ —' ^ » O a , - ^ „ - & . - a , >4 & „ - 4 . 14, - ^ - è , 0. • ƒ32,- . - 31,50 . - 24, handel v(ug - handel ving handel vlug ïandel matig matig :s prijshoudti ZATERDAG 15 NOVEMBER 4890. No. 92. WEST-FRIESLAND NieuwelIooriischeCoiiraiit» Abonnementsprijs per kwartaal, voor Hoorn. . ,/ // // fr. per post Afzonderlijke nommers "Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdag-avond. • ƒ1,00 U . - 1,20 P. . - 0,05 GEERTS, HOORN. Prijs der advertentiën van 1—5 regels ... ƒ 0,40 Elke regel daarboven - 0,0 75 Groote letters, randen enz. worden naar plaatsruimte berekend. Stukken voor de Redactie, uiterlijk den vorigen dag. Advertentiën voor deze Courant worden ook aangenomen: door het Alg. Advertentie-Bureau van NIJGH & VAN DITMAR te Rotterdam — voorts door alle Boekhandelaren. IP _A. .A. B/ ID E T R .A. HVH JBZO Dienst Hoorn, Wester- en Oosterblokker, Westwoud, Hoogcarspel, Lutjebroek, OB1T-E1TKHTJIZE1T. Grootebroek, Bovencarspel, Enkhuizen en omgekeerd. (15 October 1890.) STATIONS. Aankomst Holt. Spoor van Amsterdam . „ Lokaalspoor v. Hoorn-Medembl. „ Tramomnibus van. Alkmaar.... HOORN (Kaasmarkt) V. Nadorst # Wester-Blokker ('t Gouden Hoofd).. ,, Oo9ler-Blokker {Herb. v. Van Doornik) „ West woud {Het Zittent) Hoogcarspel {Grens Westwoud) „ Hoogcarspel {Medemblikker Tolhuis) . „ Grootebroek {De Zwaan) Bovencarspel {Halve Maan) ENK HUIZEN7 {Het Park) A. TRAMNUMMER. 1 | 3 | 5 | 7 | 9 | II | 13|15117 | 191 ai 6.53 7.04 7.15 11.16 10.45 10,50 11 20 11.35 11.44 11.50 12.02 12.14 12.20 12.38 12,49 1.— 1.10 1,25 1.34 1.40 1.52 2.04 2.10 2.28 2.39 2.50 -§2. 6 2. « 2 «2- <ü O i"Ö ö. c 3. 8 3. -aj 3. 4.— 3.— 3.15 24 30 42 54 — 6.48 5.— 5.10 5.25 5.34 5.40 5 52 6,04 6.10 6.28 6.39 6,50 7— 7,15 7.24 7.30 7.42 7.54 8.- 8.18 8-29 8.40 8.43 8.50 9.— 9.15 9.24 9.30 9.42 9.54 10.— 10.18 10.29 10.40 10.45 11.— STATIONS. TRAMNÜMMER. 2 I 4 8 |10112|14116|18|20! 22 ENKHUIZEN {Het Park) V. Bovencarspel {Halve Maan) „ Grootebroek {De Zwaan) „ Hoogcarspel {Medemblikker Tolhuis) . „ Hoogcarspel {Grens Westwoud) „ Westwoud {Het Zittent) „ Ooster-Blokker {Herb.v. Van Doornik. „ Wester-Blokker ('t Gouden Hoofd).. „ Nadorst « HOORN (Kaasmarkt) A. Vertrek Holt. Spoor naar Amsterdam.. „ Lokaalspoor Hoorn-Medemblik.. „ Tramomnibus naar Alkmaar .... 7.20 8.10 9.10 11.20 1.10 3.— 5.— 7.— 9.— 10.50 7.31 .8.21 9.21 11.81 1.21 3.11 5,11 7.11 9.11 11.01 — 7.42 S>8.32 9.32 11.42 1.32 3.22 5.22 7.22 9.22 11.12 — 8.— g 8.50 9.50 12.— 1.50 3.40 5.40 7.40 9.40 8.06 £8.56 9.56 12.06 1.56 3.46 5.46 7.46 9 46 — 8.18 N 9.08 10.08 12.18 2.08 3.58 5.58 7.58 9.58 8.30 £ 9.20 10.20 12.30 2.20 4.10 6.10 8.10 10.10 8.36 10.26 12.36 2.26 4.16 6 16 8.16 10 16 7.— 8.45 5 9.35 10.35 12.45 2.35 4.25 6.25 8.25 10.25 — 7.15 9.— £9.50 10.50 1— 2.50 4,40 6.40 8.40 10.40 — — <1 — 10.54 — 3.16 — — 8.51 — — — — 11.25 — — — 6.52 8.53 — — — — — — 3.— — 6.501 — — — > JU. 90. 793/, 93 995/s 86'/.. 96 88 85 V, 763/, 703/, 763/, 767/» 58'/, 86'/. 1059/u 701 Vj 1013/, lOl'/l 92'/, 97 71V. 487, 967, 97 102»7„ 947. 517. 1083/, ir- .r 1163/, 1207, 1597, 168 1567- 487, 183/, nd; die met rplichtingeu. NST ik, Enkhuize DAG. 45, ur. 5 uur, ur. geen dient OFFICIEER GEDEELTE. KENNISGEVING. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van HOORJV brengen bij deze ter kennis van het publiek, dat bij hunne beschikking van 10 dezer, No. 2, aan het Departement van Oorlog vergun¬ ning is verleend tot het bergen van een tweeden patroon-caisson in het meest noordelijk lokaal op den beganen grond van liet gebouw aan het Jeudje, hoek Pakhuissteeg, kadastraal bekend ge¬ meente Hoorn sectie A No. 84. Hoorn, den 11 November 1890. Burgemeester en Wethouders voornoemd, D. VAN AKERLAKEN, L.-B. Be Secretaris, RUSTING, L.-S. BUITENLAND. De Engelsche premier, Lord Salisbury, heeft bij den jaarlijks weerkeerenden maaltijd door den Lord-Major van Londen in bet Mansion House te Londen, eene belangrijke rederoering gehouden. In de eerste plaats noemde de premier het een gunstig voorteeken voor den vrede, dat dfe Rus¬ sische troonsopvolger, als gast van Hare Majesteit de koningin van Engeland, Britsch-Indië zou be¬ zoeken. Vervolgens bracht hij de Brusselsche con¬ ferentie tot bestrijding van den slavenhandel ter sprake; ziehier het gedeelte zijner rede, dat daarop betrekking heeft. z/Een der onderwerpen, die ons tegenwoordig het meeste belang inboezemen, is de uitslag van de conferentie tot onderdrukking van den slaven¬ handel, een uitslag, die, naar ik hoop, het einde dezer eeuw in hooge mate tot eer zal strekken. Onder de bekwame leiding van Lord Vivian en Sir John Kirk hebben de leden dier conferentie een aantal bepalingen vastgesteld, die, wanneer zij onder het toezicht en met den steun van alle natiën van Europa worden uitgevoerd, naar ik hoop veel zullen bijdragen om hetgeen nog van dien verfoeilijken handel is overgebleven, voor goed uit te roeien. Het eenige wat thans de ge¬ lukkige voltooiing van dit werk belemmert, is eene moeilijkheid naar aanleiding van eene détail- quaestie. Een der mogendheden, slechts ééne, de regeering der Nederlanden, is voor het oogenblik niet in staat hare toestemming te verkenen voor de bijzondere schikkingen, die noodig zijn om de bedoelingen der conferentie ten uitvoer te bren¬ gen. Het is duidelijk dat, tenzij de wenseh der overgroote meerderheid in eene conferentie door de minderheid wordt ingewilligd, geen groote resultaten kunnen worden verkregen, en ik ben er zeker van, dat de regeering der Nederlanden ten slotte deze waarheid zal erkennen, en dat wij den een of anderen uitweg zullen vinden uit de moeilijkheden, die een der edelste ondernemingen, welke ooit door Europa zijn opgezet, dreigen te doen mislukken. Ieder van ons moet, wanneer hij internationale verbintenissen sluit, schikkingen aannemen, welke wij zeker niet zouden hebben voorgesteld indien wij alles naar onzen eigen zin konden inrichten, doch het is alleen door den eerbied dien elke mogendheid op zich zelf voor al de overige heeft, dat de groote Europeesche openbare meening practiscbe resultaten kan opleveren voor de gemeenschappelijke beschaving der wereld. Volgens Lord Salisbury had men van het Por tugeesch-Engelsch geschil geen gevaar meer te duchten. Over het geheel was hij tamelijk opti mistiseb. De wereld was, volgens hem, stellig voor den vrede, al werd er nog heel veel gekibbelc De redenen van conflicten waren van zeer pro zaïschen aard. Amerika had een stelsel van pro hibitieve invoerrechten ingesteld, omdat men de Amerikaansche varkens niet naar den zin der Amerikanen behandelde. Op het Balkansehiereiland hadden die zelfde interressanle dieren (in dit ge val waren het Servische varkens) ook al eene groote rol gespeeld. Een nog minder intelligent dier, de zeekreeft, had aanleiding gegeven tot moeielijkheden met Frankrijk, en de zeehonden in de Behringzee hadden een conflict tusschen Canada en de Vereenigde Staten veroorzaakt. Al die moeilijkheden waren in zóóver fin-de-sïèle, dat er geen gevoelquaestiën bij te pas kwamen, hetgeen niet wegnam, dat ze zeer lastig waren en dat men er voortdurend rekening mede moest houden. In het vervolg zijner rede bestreed Lord Salis¬ bury de wettelijke invoering van een arbeidsdag van acht uren als een inbreuk op de vrijheid, die Engeland groot had gemaakt, en die tot geen prijs mocht worden aangetast. Aan politieke weervoorspellingen zou de pre- mier zich niet wagen. Dat was eene gevaarlijke bezigheid. Men behoefde slechts te wijzen op het¬ geen bij de verkiezingen tusschentijds in Frankrijk met generaal Boulanger was gebeurd. Van die verkiezingen had de generaal de eene voor, de andere na gewonnen, en toch leed hij ten slotte de nederlaag. De moraal van deze geschiedenis, welke Lord Salisbury niet uitsprak, was natuur¬ lijk deze, dat zijne politieke tegenstanders aan hun succes bij de aanvullingsverkiezingen veel te groote waarde hechtten en de huid van den heer ver¬ kochten voor dat het dier (geschoten was. Ook op den uitslag van ie jongste verkiezingen in de Vereenigde Staten en op den val van het mi- nisterie-Trikoepis in Griekenland wees hij als op feiten, die tot groote voorzichtigheid in het doen van politieke voorspellingen aanmaanden. Zooals wij boven reeds even aanduidden, zal naar alle waarschijnlijkheid bet geschil tusschen Portugal en Engeland tot bevrediging van beide partijen worden opgelost. Bij de voorloopige overeenkomst, die voor zes maanden geldig is, verbinden zich de Portugeesche regeering en de directie der Engelsche Zuidafri- kaanscbe maatschappij beiden om tijdens den duur der schikking geen verdragen te sluiten met op¬ perhoofden van volksstammen, wonende in streken, die bij het tractaat van 20 Aug. aan Portugal werden afgestaan. Tevens opent de Portugeesche regeering de vaart op de Zambezi en de Shiré voor alle volkeren en staat zooveel mogelijk voor- deelen toe voor het vervoer van reizigers en brie¬ ven. Intusschen worden de onderhandelingen her¬ vat en zullen beide regeeringen pogen tot een definieve oplossing der quaestie te geraken. De openbare meening in Portugal is eindelijk met deze schikking tevreden. De bladen van alle partijen, met uitzondering van de republikeinsche organen, keuren deze oplossing goed. Zij beschou¬ wen het vergelijk als zeer billijk en hebben goede hoop, dat langs dezen weg een ander en meer bevredigend tractaat zal worden verkregen, dan het tractaat van 20 Aug., hetwelk nu voor nietig is verklaard. De Duitsclie Rijkskanselier Von Caprivi, die zijn collega Crispi te Milaan bezocht heeft, is weer van daar vertrokken. Minister Crispi deed hem uitgeleide tot het station, waar zij een har¬ telijk afscheid namen. Caprivi vertrok over den Gothard naar Berlijn en Crispi ging over Rome naar Palermo. Caprivi en Crispi brachten samen ook een bezoek aan Koning Hnmbert te Monza. Beide staatslieden gebruikten bij den Koning het middagmaal, dat een geheel privaat karakter droeg. De Koning die zich geruimen tijd met Caprivi onderhield, verleende den üuitschen Rijkskanse- het Kruis der Annonciade-orde. Voor het ler diner werd Caprivi ook voorgesteld aan de Ko¬ ningin en aan den Hertog van Genua. Volgens de Fanfulla zijn Caprivi en Crispi iet eens geworden over de grondslagen van een uropeeseh handelsverbond, dat gericht is tegen de Vereenigde Staten. De Berliner Börsen-Kurier deelt mede, dat de onderzoekingen van prof. Koch, over de genezing der tuberkulose, zoover zijn gevorderd, dat de in¬ richting van een voor proefnemingen ingericht hospitaal van honderd bedden in de Albrechlstrasse noodzakelijk bevonden en verzekerd is. Aanmel¬ dingen voor toelating in dat hospitaal moeten niet worden gericht aan prof, dr. Koch, die met be¬ zigheden is overladen maar aan diens assistenten dr. Cornet of dr. Pfeiffer van het Reichsgesund- lieitsamt. De Duitsche bladen deelen nog tal van bijzon¬ derheden mede over het ontslag van den heer Stöcker als hofpredikant. Niet alleen weigerde keizerin Erederik bet huwelijk harer dochter, prin¬ ses Victoria, te laten inzegenen door den onver- draagzamen leider der antisemietische beweging, • maar bovendien had de heer Stöcker nog andere zaken op zijn kerfstok. Zonder verlof te hebben aangevraagd, maakte Stöcker onlangs een reis naar het groot-hertogdom Baden, ten einde daar redevoeringen te houden tegen de Israëlieten. De Berlijnsche predikant deed dit zoo heftig, dat de groothertog, keizer Wilhelms oom, zijn neef daarover klaagde. Na¬ tuurlijk was de groot-hertog allesbehalve gesteld op den Berljjnschen gast, die onrust kwam sto¬ ken in zijn land. Daarbij kwam, dat de heer Stöcker het geheel verkorven had bij keizerin Victoria Augusta. In het openbaar verklaarde Stöcker, dat de keizerin zijn beweging steunde en nog onlangs noemde hij iu een redevoering de keizerin ,/zijne vrien¬ din". Zoo liep eindelijk de maat over en werd de hofpredikant genoodzaakt zijn ontslag aan te vragen. De Kreuz-Zeitung, het orgaan der streng con¬ servatieve Jonker-partij, en de Reichsbote, Stöckers hoofdorgaan, zijn nog niet bekomen van hun ont¬ steltenis over het besluit des keizers. De Reichs¬ bote voorspelt reeds een herhaling van de Fransche revolutie, nu de liberalen hun invloed op de Duitsche regeering doeD gevoelen. Zondag zijn op talrijke plaatsen iu België onder andereu te Brussel, Bergen, Charleroi, Luik, Verviers, Leuven en Antwerpen, optochten eu demonstratiën van de arbeiderspartij ten gunste van het algemeen stemrecht georganiseerd. De orde werd nergens verstoord. Te Brussel namen ongeveer 4000 personen aan de demonstratie deel. De burgemeester Buis en de heer Janson, af¬ gevaardigde voor Brussel, ontvingen een deputatie en verklaarden dat zij bereid waren de petitie voor algemeen stemrecht bij de Kamer in te dienen en herziening der Grondwet te vragen, ofschoon de heer Buis zelf algemeen stemrecht niet wenschelijk acht. De Grieksehe Kamer is Dinsdag geopend met eene troonrede, waarin wordt gezegd dat de betrekkingen met alle mogendheden van vriend- schappelijken aard zijn, en de indiening wordt aangekondigd vaD (een ontwerp tot wijziging der FEUILLETON. Een Buitenpartij. 8.0! 8.1 8.! 8J 8.Ü 8.81 8.U g, uur. om Slot. Onder uitroepen van bespotting en medelijden stapte hij uit het bootje; alleen de tot nog toe zoo stille Sophie Muller zeide troostend: //Met terpentijn zal de vlek er stellig uitgaan!" «O, dat is minder", antwoordde Wankelman met een gedwongen lachje, //t ergste is, dat ik me nu nergens meer durf vertoonen". //Malligheid!" riep de gastheer, //zulk een on- ;eluk kan iedereen overkomen! Ga maar in de andere boot zitten!" Er zat niets anders voor hem op en allen namen m de andere boot plaats. Wankelman ging aan 't roer zitten en alleen de omstandigheid, dat Clara naast Krause op de bank vóór hem had genomen, was in staat, zijn smart eenigs- 2iqs te lenigen. Wat had ze hem medelijdend aangezien en gezegd: //Och, stakkert, je bent toch een ware ongeluksvogel 1" Ja, dat was toch een hart, dat voor hem klopte. Het tochtje op 't water was overheerlijk en wekte tot zingen op. Met veel gevoel werd Men delssohn's //Ich wollt', meine Lieb' ergösse" twee¬ stemmig aangeheven. Bij de woorden : //Sie tragen zu dir, Geliebte, das lieberfiillte Wort" meende Wankelman te zien, dat Krause zijn buurvrouw bijzonder teeder eu innig aanzag en duidelijk hoorde hij, hoe de jonge architect die woorden fluisterend herhaalde. Maar wie beschrijft zijn ont¬ steltenis, toen Clara zich tot Krause wendde, om zachtjes tot hem te zeggen: //Pas toch op, Otto! Je zult ons geheim nog verraden !" O, arme Wankelman! Het was zonneklaar: die twee hadden elkander lief en hadden er niet aan gedacht, dat hij vlak achter hen zat en alles hooreu kon. Een oogenblik was hij weer als ver¬ pletterd, maar zijn tweede teleurstelling viel hem toch niet zoo hard als zijn eerste. ,/Gelukkig, dat ik mijn mond maar gehouden heb!" dacht hij met een gevoel van zelfvoldoening. z/Wel, mijnheer Wankelman, wat bent u vree- selijk stil vandaag 1" riep Marie Rensdorp hem toe. //Dat zijn we van u niet gewoon, die anders de ziel van 't gezelschap zijt! Wat moeten we wel van u denken ? Och toe, ge zijt toch een geboren dichter ; reciteer ons eens een of ander vers, dat op een schoonen Pinksterdag toepasselijk is. Dan houden we even op met roeien en laten de boot zachtjes op 't water drijven." Dit voorstel werd met algemeene geestdrift be¬ groet. Wankelman, die zich zeer gevleid gevoelde, herwon zijn zelfvertrouwen en levensmoed. De schoone, bruine oogen van Marie wekten nieuwe hoop in zijn ziel en hij droeg met veel warmte en gevoel een lentelied voor. Sophie Muller haalde haar zakdoek te voorschijn en wischte zich onge¬ merkt een traan uit het oog. Wankelman be¬ haalde een schitterend succes en toen Marie hem met een vriendelijk lachje, uit naam van al de dames, een der lelietjes van dalen uit haar rui¬ kertje in het knoopsgat stak tot dank voor zijn reciteeren, was hij in de wolken van vreugde. Aan den oever wachtten de andere leden van het gezelschap reeds met ongeduld op de terug¬ komst van de jongelui; men zou in 't bosch 't een en ander gaan gebruiken. Op een bekoor¬ lijk plekje had mevrouw Berger reeds alles in orde gemaakt. Op den grond lag een tafellaken uitgespreid, waarop allerlei spijzen en een heer¬ lijke bowl met meiwijn gereed stonden. Wankel¬ man vond onderweg gelegenheid, om den tweeden regel van zijn gedicht weer eenigszins te wijzigen. Dat was een moeielijk geval: Marie droeg lelietjes der dalen en dat was zoo'n lang woord. Maar . . . veel tijd om zich te bedenken, had hij niet. Hij schreef dus als tweeden regel: //Een sneeuwwitte lelie op hoed en gewaad." Die regel beviel hem wel niet recht, maar, enfin, T geheel was toch sierlijk en vloeiend en de gedachte, die in 't ge¬ dicht lag opgesloten, verloor niets van haar waarde. Hij wist nu zeker, dat hij eigenlijk nooit een ander meisje had liefgehad dan de bevallige Marie, met haar donkerbruine oogen. Men nam plaats op 't mos en toen de glazen gevuld en rondgediend waren, nam mijnheer Berger het woord en kondigde openlijk de verloving zijner dochter Louise met dokter Werner aan, terwijl lij tevens al de hier aanwezigen tegen den vol¬ genden Zondag bij zich te dineeren noodigde, om 4