Tekstweergave van WFNHC_1890_01_11_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
ƒ 70, » 22, „ 26, /> i" » !«,- » 13,-1 . 10, J „ 260,J , 110, . 22, » 32, » — , 0,5 , 18,• ƒ 31,50 - 30,- idel itiii, del vh[. el stug, 1 stug. 'g- o?l/j 97»/, 102"/i, 84»/, 961/, 90 86V, 741/, 73»/,, 74'/i, 74'/, 64»/, 931/, 103'/, 102»/, 102'/, 89'/, 100'/, 100"»/, 89'/, 927/, «9»/, 93'/, 103'/, 103'/, 103i/« 105 95 100 42',/j 18'/, 16'/, 50'/, 107'/, 108'/, 105?/,, 87'/, 117 114 119'/, 148 164'/, 150 81 18'/, id; die 1 ilichtiugi 7de Jaargang. ZATERDAG 11 JANUARI 1890. No. &. WEST-FRIESLAND Xleuw e Hooriisclic Courant. Abonnementsprijs per kwartaal, voor Hoorn. . if 1/ ir fr. per post Afzonderlijke nommers Hit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdag-avond. ƒ1,00 - 1,20 - 0,05 UITGBVER P. GEERTS, HOORN. Prijs der advertentiën van 1—5 regels ... ƒ 0,40 Elke regel daarboven 0,0 76 Groote letters, randen enz. worden naar plaatsruimte berekend. Stukken voor de Redactie, uiterlijk den vorigen dag. Advertentiën voor deze Courant worden ook aangenomen: door het Alg. Advertentie-Bureau van NIJGII & VAN DITMAR te Rotterdam - voorts door alle Boekhandelaren en Postdirecteuren n. TT TIT PAARDETRAM HO Dienst lloorn, Wester- en Oosterblokker, West woud, Hoogcarspel, Lutjebroek, STATIONS. TRAMNUMMER. Aankomt Holl. Spoor van Amsterdam . 11 Lokaalspoor Hoorn-Medembl. HOORN (N.-H. Koffiehuis) V. Station Solt. Spoor .. Nadorst 'j Wester-Blokker ('t Gouden Hoofd) Ooster-Blokker {Herb. v. Van Doornik) , Oo,ter-Blokker {Witte Eenhoorn).... „ Westwoud (Het Zittent) Westwoud (Het wapen van Westw.) . » Hoogcarspel (Grens Westwoud) „ Hoogcarspel (Medemblikker Tolhuis) . , Hoogcarspel (Stationsweg) Lutjebroek (Brug no. 22) Grootebroek (Remise) Grootebroek (De Zwaan) Bovencarspel (Stationsweg) Bovencarspel (Halve Haan) ENKHUIZEN (Het Park) A. 1 1 3 5 | 7 9 | 11 13 15 17 19 — — 8.13 11.16 __ _ 6.48 — — 8.07 10.42 3.03 8.43 — 7.20 9.15 11,20 1.10 2.10 3.— 5.— 7.— 9.— — 7.25 9.20 11.25 1,15 2.15 3.05 5.05 7.05 9.05 — 7.35 9.30 11.35 1.26 2.25 3.16 5.16 7,16 9.16 — 7.44 9.39 11.41 1.35 3)2.34 -3 2.40 3.25 5.25 7.25 9.25 — 7.50 9.45 11.50 1.41 3.31 5.31 7.31 9.31 — 7.56 9.51 11.56 1.47 S 2.46 3.37 5.37 7.37 9.37 — 8.02 9.57 12.02 1.53 2.52 3 43 5 43 7.43 9.43 — 8.08 10.03 12.08 2.— „2.58 3.50 5,50 7.50 9.50 — 8.14 10 09 12.14 2.05 -S 3.04 3.55 5.55 7.55 9.55 — 8.20 10.15 12.20 2.11 = 3.10 4.01 6.01 8.01 10.01 — 8.24 1019 12.24 2.15 J 3.14 4.05 6.05 8.05 10.05 — 8.30 10.25 12.30 2.20 3.20 4.10 6.10 8.10 10.10 6.45 8.35 10.30 12.35 2.25 3.25 4.15 6.15 8.15 10 15 6.48 8.38 10,38 12.38 2.28 3.28 4.18 6.18 8.18 6.54 8.44 10.39 12.44 2.34 3.34 4.26 6.26 8.26 „ 6.59 8.49 10.44 12,49 2.39 3 39 4.29 6,29 8.29 7.10 9 — 10.55 1.— 2.50 3.50 4.40 6,40 8.40 ORIT-ElsrKHiriZElT. Grootebroek, Bovencarspel, Enkbuizen en omgekeerd. (1 October 1889.) STATIONS. TRAMNUMMER. ENKHUIZEN (Het Park) V. Bovencarspel {Halve Maan) „ Bovencarspel (Stationsweg) „ Grootebroek {De Zwaan) „ Grootebroek {Remise) „ Lutjebroek {Brug no. 22) „ Hoogcarspel (Stationsweg) „ Hoogcarspel {Medemblikker Tolhuis). H Hoogcarspel {Orens Westwoud) v West woud {Het wagen van Westw.) . „ Westwoud {Het Zittent) „ Ooster-Blokker {Witte Eenhoorn).,., „ Ooster-Blokker {Herb. v. Van Doornik) „ We9ter-Blokker (7 Gouden Hoofd).. „ Nadorst .... „ Station Holl. Spoor ,, HOORN (JV.-H.Roffiehuis) A. Vertrek Holl. Speor naar Amsterdam .. „ Lokaalspoor Hoorn-Medemblik . 2 4 6 8 10 1 12 14 16 1 18 20 — 7.15 8.10 9.10 11.15 1,10 1.21 3.— 5.— 7,— 9.— — 7.26 8.21 9.21 11.26 3.11 5,11 7.11 9.11 — 7.31 8.26 9.26 11.31 1.26 3.16 5.16 7.16 9.16 — 7.37 8.32 9.32 11.37 1.31 3.21 5.21 7.21 9.21 — 7.40 8.35 9."5 11.40 1.34 3.24 5.24 7.24 .1.24 — 7.45 to 8.40 9.40 11.45 1.39 3.29 5.29 7.29 9.29 — 7.51 to 8.46 9.46 11.51 1 44 3.34 5.34 7 34 9.34 — 7.55 V 8.50 9.50 11.55 1.48 3.38 5.38 7.38 9.38 — 8.01 a N so 8.56 9.56 12.01 1.54 3.44 5.44 7.44 9.44 — 8.07 9.02 10.02 12.07 2.— 3.50 5,50 7.50 9,50 — 8.13 T3 9.08 10.08 12.18 2.07 3.57 5.57 7.57 9.57 — 8.19 = 9.14 10.14 12.19 2.13 4.03 6.03 8.03 10.03 — 8.25 0) 9.20 10.20 12.25 2.19 4.09 6.09 8,09 10 05 — 8.31 9.26 10.26 12.31 2.25 4.15 6.15 8 15 10.19 7.— 8.40 9.35 10.35 12.40 2.34 4.24 6.24 8 24 10.24 7.10 8.50 9.45 l't.45 12.50 2.45 4.3) 6.35 8,35 7.15 8.55 9.50 10.50 12.55 2.50 4.40 6.40 8.40 — — — 10.55 — _ 8.51 — — — 11.25 6.52 8.53 BEKENDMAKING. De BURGEMEESTER vso HOORN voldoende aan de desbetreffende bij hem ontvangen aan¬ schrijving, brengt bij deze ter openbare kennis het navolgend besluit vau den Minister van Justi¬ tie tot vaststelling van den vorm der kennisge' viDg, bedoeld in het eerste lid van art. 15 der wet van 5 Mei 1889 (Staatsblad no. 48) met daaraan gehecht model ffilRisterie van Mie, 2e Aftelii A, No. 97. De MINISTER VAN JUSTITIE; Gelet op art. 15 der wet van 5 Mei 1889 (Staatsblad No. 48), houdende bepalingen tot bet tegengaan van overmatigen en gevaarlijken arbeid van jeugdige personen en van vrouwen; BESLUIT: den vorm der kennisgeving, bedoeld in bet eerste lid van het aangehaald wetsartikel, vastte- stellen overeenkomstig het aan dit besluit gehecht model. 's-Gravenhage, 18 December 1889. T)e Minister voornoemd, RUIJS VAN BEERENBROEK. Kennisgeving van een ter zake van den arbeid aan een persoon overkomen ongeluk. (Art. 15 der wet van 5 Mei 1889; Stbl. No. 48.) NST ih, Enkhuii IDAG. ,55, 3 uur, geen dit 2.10 4.52 2.17 4.52 2.24 5.03 2.31 5.10 2.39 5.1! 2.43 5.22 2.49 5.2s 2.56 5.3! 3.03 5.42 uur. Hoorn. Aan den Burgemeester van 1. Naam en voornaam van den persoon : 2. diens ouderdom : 3. gehuwd of ongehuwd : 4. diens woonplaats: 5. diens beroep: 6. bedrijf of onderneming: 7. plaats van het ongeluk : 8. arbeid ter zake waarvan overkomen : 9. aard van het ongeluk: 10. waardoor overkomen : 11. dag en uur waarop : 12. woonplaats van het hoofd of den bestuurder 13. dagteekening dezer kennisgeving: 14. bandteekening: HOORN, den 28 December 1889. De Burgemeester voornoemd, D. VAN AKERLAKEN L.-B BUITENLAND. De Russisch© regeering heeft het noodig geacht een officieel protest in te dienen tegen de leening, welke de Bulgaarsche regeering te Wee- nen heeft gesloten. Of dit protest alleen is inge¬ diend bij de Porte, dan wel of de Russisehe regeering een nota tot alle mogendheden heeft gericht, is nog niet uitgemaakt. Zeker is het ech¬ ter, dat de Russische regeering heeft geprotesteerd tegen de leening, en wel op grond van art. 21 van het tractaat van Berlijn. Volgens dit artikel behooren de opbrengsten van de spoorwegen in Oost-Rumelië aan de Porte, zoodat de Bulgaar¬ sche regeering wederrechtelijk handelde, door deze opbrengsten tot onderpand te geven voor de leening. Deze stap der Russische regeering is een be¬ wijs, dat de czaar voornemens is zijn afwachtende houding ten opzichte van het Balkan-schiereiland te laten varen. Sedert twee jaren heeft de Rus¬ sische regeering zich gehouden, alsof Bulgarije haar geheel onverschillig was, maar nu de regee¬ ring van prins Ferdinand er in geslaagd is te Weenen een leening te sluiten, maakt Rusland van deze gelegenheid gebruik om ook zijn be¬ langstelling in Bulgarije te toonen. Dit ontwaken der Russische regeering is te Berlijn volstrekt niet als een ongunstig teeken opgevat. Integendeel, nu Rusland weer geneigd¬ heid toont om over de Bulgaarsche toestanden met de andere mogendheden in overleg te treden, vermeerdert de kans, dat eindelijk de Bulgaarsche quaestie tot een oplossing komt. De National Zeitung o. a. wijst er op, dat de Duitsche regeering de Bulgaarsche leening niet ter beurze van Berlijn heeft toegelaten. Het Ber- lijnsche blad noemt Ruslands optreden een feit van groote beteekenis, omdat dit een verandering in de behandeling der Bulgaarsche quaestie aan¬ kondigt. Ruslands onthouding was een ongezonde toestand, maar nu Rusland weer wil medewerken, acht het nationaal-liberale blad het niet onmoge¬ lijk, dat nog een schikking tusschen de mogend¬ heden betreffende Bulgarije tot stand zal komen. Jl. Dinsdag is de gemalin van den eersten Duitschen keizer, Wilhelm I, Augusta, op 78-jarigen leeftijd te Berlijn overleden. Zij bleef tot het laatste haar helderheid van geest behou¬ den. Eerst tegen den middag verviel zij in een sluimering, waaruit zij niet weder ontwaakte. Keizer Wilhelm, keizerin Victoria-Augusta, de groothertog en de groothertogin van Baden, die den geheelen dag bij het ziekbed hadden getoefd, knielden, toen de lijderes eindelijk bezweek, atn het sterfbed, terwijl de hofpredikanl Kögel een gebed uitsprak. Alle personen uit de omgeving van de keizerin en haar gemaal waren reeds vroe¬ ger tot de sterfkamer toegelaten, ten einde af¬ scheid te nemen van de stervende. Na den dood bleven alleen de leden der keizerlijke familie nog aan het sterfbed bijeen. Onmiddellijk zonk de vlag op het paleis half¬ stok. Voor de talrijke menigte, die den geheelen dag voor het paleis stond, was dit het sein, dat de keizerin was overleden. Spoedig verspreidde de lijding zich door de geheele stad en de schouw¬ burgen werden terstond gesloten. Keizerin Augusta, dochter van groothertog Ka- rel van Saksen-Weimar en de Russische groot¬ vorstin Maria Paulowna, trad in 1829 met den toenmaligen prins Wilhelm van Pruisen in het huwelijk. Reeds toen keizer Wilhelm in 1888 overleed, was de keizerin zeer lijdend. Reeds se¬ dert jaren miste zij het vrije gebruik barer lede¬ maten, maar toch vervulde de keizerin nog tot het laatste met de grootste zorgvuldigheid de plichten, welke op haar als gemalin van den Duitschen keizer rustten. Gelijk te verwachten was van eene prinses, die haar opvoeding aan het kunstlievende hof te Weimar had genoten, toonde de keizerin steeds groote belangstelling voor kunst en wetenschap. Geleerden en kunstenaars konden op haar reke¬ nen, maar daarbij was de keizerin ook steeds het hoofd van alle liefdadigheidsverenigingen, welke in Duitschland werden opgericht. Het Augusta- hospitaal te Berlijn werd door haar gesticht en ook na de oorlogen van 1866 en 1871 stelde de keizerin zich aan het hoofd der vrouwen, die haar krachten wijdden aan het verplegen van zieken en gewonden en er naar streefden de rampen dezer bloedige oorlogen zooveel mogelijk te ver¬ zachten. Bijzonder wijdde keizerin Augusta zich aan de muziek. Zelfs componeerde zij eenige stukken, o. a. een ballet Die Maskerade en eenige mar- schen, van welke een werd uitgegeven en als marsch bij het leger werd ingevoerd. In 1849, toen prins Wilhelm Berlijn moest verlaten, vestigde het echtpaar zich te Coblentz, hetwelk ook later steeds de geliefde verblijfplaats der keizerin bleef. Eerst in 1858, toen prins Wilhelm als regent optrad, vestigden beiden zich te Berlijn Ofschoon het huwelijk tusschen den keizer en de prinses van Saksen-Weimar niet uitsluitend op genegenheid berustte, stond de keizerin toch haar gemaal bij de groote gebeurtenissen, welke onder zijn regeering voorvielen, steeds trouw ter zijde. Ook leidde de keizerin zelve de opvoeding barer beide kinderen. Haar eenigen zoon, keizer Frederik, zag de keizerin nog vóór haar ten grave dalen. Hare dochter, de groothertogin van Baden, was echter aan haar sterfbed. De groothertogin, de tante van keizer Wilhelm, is nu nog de eenige, welke van hel gezin van den //helden- keizer" is overgebleven. Het is den heer Sagasta, den aftredenden Spaanschen minister-president niet gelukt, weer een liberaal kabinet bijeen te brengen. De verzoening der liberale partijen mislukte door ge¬ neraal Lopez Dominguez, die ten slotte weigerde de portefeuille voor oorlog te aanvaarden. Daar¬ door vervloog voor den heer Sagasta de laatste kans op slagen. Hem bleef slechts over de ver¬ leende opdracht neer te leggen en der koningin¬ regentes den raad te geven zich te wenden tot de voorzitters van don Senaat en de Kamer en tot de leiders der partijen. Twee zaken zijn nu slechts mogelijk. De ko¬ ningin-regentes kan den voorzitter der kamer, Alonzo Martinez, of een der andere liberale lei¬ ders opdragen een nood-ministerie te vormen. Dan zal er den IC Jan., als de Cortez weer bijeenkomen, althans een ministerie zijn en ver¬ krijgen de liberalen tijd om hun onderhandelin¬ gen voort te zetten. Is echter geen der andere liberale staatslieden bij machte, zelfs de crisis lijdelijk op te lossen, dan blijft der koningin niets over dan den heer Canovas de Castillo, den leider der conservatieven, te ontbieden. De heer Canovas zou echter moeten beginnen met de Kamer te ontbinden, zoodat de koningin, ten einde dit te vermijden, zeker eerst alle andere middelen zal beproeven om aan de crisis een einde te maken. De toestand van den Koning, dan jongste der Europeesche vorsten, wekt ernstige bezorgdheid. De SYjj-jarige vorst was reeds sedert eenigen tijd ongesteld. Ook hij was aangetast door de griep; maar deze ziekte nam het gewone verloop en gaf geen aanleiding tot bijzondere ongerustheid. Zondagochtend werd de toestand echter plotseling ernstiger. De kleine Alfonso werd aangetast door een hevige koorts en daarbij kwamen benauwd¬ heden, die het ergste deden vreezen. De ininistf r- F E U T O Mevrouw Véronique. Naar het Fransch van ANDRÉ THEURIET door C. H. W. B. VI. Kort daarna verscheen de familie Obligitte in het salon. In den gang hoorde men met een wan¬ delstok op den vloer stampen en kort daarop kwam de vriend der beide families, de heer de Vendières gewapend met grijzen manteljas en dievenlantaarn, het gezelschap voltallig maken, dat in alle opzichten een vertrouwelijk karakter droeg. Men zou een partijtje boston maken en na de gebruikelijke plichtplegingen namen de twee oude dames en heeren aan de speeltafel plaats. De drie jongelui bleven bij den schoorsteen staan, Véronique half in de schaduw van de pianino, Adeline in 't volle licht en Gerard tusschen beiden in. Hij had een lichte uiting van bewondering voor het lieve figuurtje van Adeline niet kunnen verbergen, maar de indruk die ze op hem maakte was zeer vluchtig; zijn blikken gleden haastig over deze sterk sprekende schoonheid om te blij¬ ven rusten op Véronique, die, in haar donkere kleeding bijna één scheen te zijn met de scha¬ duw der meubels waarin zij stond. Al de belang¬ stelling van Gerard richtte zich op de jonge vrouw; hij scheen het niet prettig te vinden, dat zij zoo op den achtergrond bleef staan, en daar¬ door hoegenaamd aan het gesprek geen deel nam. Men sprak over het Doyenne. //Wat zal het daar des zomers heerlijk zijn", zei Adeline, //maar des winters!"... „Uw huis staat immers midden in het bosch? In uw plaats zou ik het van vrees en angst besterven \" //Hoezoo?" vroeg Gerard lachend, //onze bos- schen zijn veilig en de houthakkers zijn de eer¬ lijkste menscken van de wereld". Vervolgens be¬ gon hij de zaak van het Doyenné te bepleiten. Opgewonden door de tegenspraak van Adeline verwon hij gaandeweg zijn beschroomdheid, enj vertelde aan de beide vrouwen hoezeer hij de eenzaam¬ heid der Argonnen liefhad. Hij prees zijn oude woning met de met klimop begroeide muren en met de breede eikenhouten lambrizeeringen; hij roemde het genot van des avonds de wind te hooren suizen door de toppen der dennen, van in de lente de vensters wijd open te zetten, en in de verte de groenende woudmassa's in den dauw te zien golven. Véronique luisterde stil in haar hoekje neer- gedoken; tegelijkertijd verrast en verrukt dat Gerard zoo geheel anders was als ze zich had voorgesteld. Zij had gedacht dat hij gelijken zou op de landjonkertjes te St. Gengoult. Zijn open gelaat, zijn ernstig gesprek, zijn oogopslag, dat alles wierp het beeld omver, dat de jonge vrouw zich van hem gemaakt had. Hoe meer hij sprak, hoe meer zijn vurige geest zich openbaarde en Véronique luisterde naar hem met toenemende belangstelling. Zijn kinderlijke lach betooverde haar; zij bewonderde zijn frisch- heid van gemoed, die natuurlijke poëzie, nog door geen enkelen bedorven ademtocht van hare bloemen beroofd. Op den haard knetterde het vuur, de door de warmte uitwasemende geuren der lentebloemen bezwangerden de lauwe lucht in het salon, bui¬ ten hoorde men het gesuis van het lentetochtje door de linden van den tuin. Gaandeweg kreeg de jonge vrouw een gewaar¬ wording alsof zij opnieuw begon te leven. Er had in haar ziel een proces plaats, niet ongelijk aan dat van het sap der planten. Er was iets in haar dat drong om het stilzwijgen af te breken, zich in het gesprek te mengen en aan Gerard te too¬ nen, dat in dit huis een ziel was, die hetzelfde gevoelde als de zijne en die zich verre verhief boven het alledaagsch niveau van Adelines geest. Deze laatste luisterde slechts half naar Gerard en uitte zoo nu en dan eenige besliste meeningen op goed geluk af, die gewoonlijk als ijs vielen op Gerards gloeiende woorden. //Ik", zei ze op beslisten toon, //zou niets hou¬ den van dat leven als een wilde, en een hut in het bosch zou nooit mijn ideaal zijn". Véronique schudde driftig het hoofd, dat half uit de schaduw te voorschijn kwam. Gerard zag eensklaps haar schoone oogen in