Tekstweergave van WFNHC_1890_01_08_0002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
de markies van Habana rieden den heer Sagasta aan zicb ten spoedigste met het afvallige deel der liberale partij te verzoenen. Men vermoedt, dat reeds vóór het ontslag der ministers een vergelijk tusscben beide par ijen is getroffen. In dit geval zou de gewezer. m nis¬ ter Gamazo, een van de leiders der ontevreden liberalen, als minister van financiën in het nieuwe ministerie Sagasta optreden. In elk geval kan de crisis niet lang duren. Tegen 10 Jan. komen de Cortez weer bijeen voor dien tijd moet hot beslist zijn of de en liberalen onder Sagasta's leiding aan het bewind zullen blijven, dan wel of zij door hun verdeeld¬ heid de macht weer in handen moeten geven van den heer Canovas de Castillo, den leider der con¬ servatieven. De Hongaarsche minister-president Tisza heeft de bij gelegenheid van den nieuwjaarsrecep¬ tie lot hem gerichte aanspraken beantwoord met de verklaring, dat het drievoudig verbond hechter was dan ooit en dat hij ondanks alle aanvallen op zijn post zou blijven. Hij verklaarde verder, dat de Regeering niet zou gedoogen, dat het be¬ ginsel van het parlementarisme werd vernietigd en daarvoor de dwingelandij eener minderheid in de plaats werd gesteld. Den llden Januari komt de Hongaarsche ka¬ mer weer bijeen. De oppositie, opnieuw vertoornd door de nieuwjaarsrede van den heer Tisza, zal terstond den aanval weer beginnen, nu op grond van de vrijwillige ballingschap van den patriot Ludwig Kossuth. Kossuth, de held van den vrijheids-oorlog, leeft reeds sedert jaren te Turijn, omdat hij weigert den toestand van Hongarije, gelijk het nu met Oos¬ tenrijk is verbonden, te erkennen. Volgens de Hongaarsche naturalisatiewet is het noodig om Hongaarsch burger te blijven, dat zij, die in den vreemde verblijf houden, hun namen elk jaar bij de consuls opgeven. Kossuth wilde dat niet doen en derhalve zou de patriot den lsten Jan. 1890 ophouden Hongaar te zijn. De tegenstanders van den heer Tisza maakten gebruik van deze omstandigheid ten einde in het geheele land een Kossuth-beweging te verwekken. De meeste steden en gemeenten benoemden den gewezen dictator tot eere-burger en in de Kamer verlangden de leiders der oppositie dat de natu¬ ralisatie-wet alleen voor Kossuth zou worden ge¬ wijzigd. Dit werd zeer beslist geweigerd door den heer Tisza en deze verklaring heeft de minister in zijn nieuwjaarsrede uitdrukkelijk herhaald. Wel is waar moet de wet in eenige opzichten gewijzigd worden, maar niet ter wille van Kossuth, die do r de regeering steeds als Hongaarsch burger zal beschouwd worden. De oppositie zal nu weer beginnen met haar eisch te herhalen, vermoedelijk echter met geen gevolg. Een onrustige tijd staat den heer Tisza weer te wachten, maar zonder twijfel zal hij ook nu als overwinnaar uit het strijdperk treden. De gevolgen van de werkstaking in de Bel¬ gische kolendistricten hebben zich, in verband met de reeds zoo hooge prijzen, der steenkolen, daar te lande op onrustbarende wijze doen ge¬ voelen. Reeds zijn een aantal reederijen en groote fabrieken genoodzaakt geweest, hunne steenkolen uit Engeland of Duitschland te laten komen. De Réforme beklaagt zich bitter, dat de directiën der kolenmijnen en industrie en de kleine burgerij zonder kolen laten, en die zelfs weigeren aan den Staat, ten einde niet genoodzaakt te zijn, de loo- nen der mijnwerkers te verhoogen. Bij eene aan¬ besteding van steenkolen ten behoeve van de staatsspoorwegen, die dezer dagen heeft plaats ge¬ had, hadden al de Belgische mijndirectien zich verbonden om niet in te schrijven, of dit alleen te doen tegen onmogelijke prijzen, zoodat de staat, die op zijne spoorwegen voor den uitvoer van Belgische steenkolen verminderde vrachten toe¬ staat, thans de kolen voor die spoorwegen uit het buitenland moet invoeren. „Men durft zeggen" — schrijft de Réforme — //dat de werklieden den arbeid staken. Maar het zijn de directiën, die dit doen, en deze werkstaking is gericht tegen de arbeiders, tegen de industrieelen, tegen den staat en tegen de groote massa der burgers". De Réforme wil, dat van regeeringswege de uitvoer van steenkolen zal worden verboden, totdat de industrieelen behoorlijk hunne fabrieken kunnen laten werken en de burgerij voor éen redelijken prijs haar brandstof kan koopen. Het door het Journal de Bruxelles ingestelde onderzoek naar de verhouding van de stijging der loonen en die der steenkolenprijzen heeft niet veel te beteekenen. Slechts ééne mijndirectie die van Amercoeur, heeft cijfers openbaar gemaakt, waaruit het regeeringsblad afleidt, dat de loonen met 30 percent zijn vermeerderd, terwijl de prijs der steenkolen per ton slechts 20 percent toenam Maar die berekening loopt slechts tot 30 No¬ vember, en juist na dien tijd zijn de prijzen aan merkelijk gestegen. De Belgische mijnwerkers zien zeer goed in dat solidariteit het eenige middel is, waardoor zij zich recht kunnen verschaffen. Zij hebben bij alle mijnen een manifest laten aanplakken, waarin hun drie eischen worden geformuleerd: een ar¬ beidsduur van negen uren onder den grond, eene loonsverhooging van 15 percent en vrije kalen voor de mijnwerkers zeiven. Deze aanplakbiljetten zijn op vele plaatsen door de politie wederrech¬ telijk afgescheurd, hetgeen natuurlijk onder de arbeiders groote verbittering wekte. Zelfs de vrou¬ wen raden thans aan, de werkstaking vol te hou¬ den. Enkele directiën hebben zich tot concessiën bereid verklaard, maar ook hare werklieden zijn niet weder aan den arbeid gegaan, omdat zij daardoor de zaak voor de anderen, en ten slotte ook voor zich zeiven, zouden bederven. In het bekken van Seraing breidde de werkstaking zich in het laatst der vorige week nog uit, en men hield het er voor, dat zij in het begin van deze week vrij wel algemeen zou zijn. Alleen uit Charleroi komen eenigszins gunstiger berichten De gouverneur van Henegouwen, de hertog van Ursel, heeft een onderhoud gehad met de gede legeerden der mijnwerkers; deze verklaarden zich bereid om den arbeid te hervatten, indien de duur van den arbeid met één uur werd vermin derd, terwijl zij dan de beslissing in de quaestie der loonsverhooging aan de billijkheid der pa¬ troons zouden overlaten. BINNENLAND. — Onder de drie belangrijke wetten, welke in den loop van 1889 zijn afgekondigd en met den lsten Januari dezes jaars in werking zijn getre¬ den, n.l. de wet van 9 December 1889, hou¬ dende gedeeltelijke herziening van de wet op het lager onderwijs, die op den arbeid van jeugdige personen en vrouwen en die tot voorkoming van bedrog in den boterhandel zal ongetwijfeld aan velen onzer lezers, de laatste niet weinig belang¬ stelling inboezemen. Aangezien van deze wet, voor zoover ons bekend, nog geen afzonderlijke uit gaaf verkrijgbaar is gesteld, vestigen wij de aan¬ dacht op de voornaamste harer bepalingen. Onder boter verstaat de wet het ,/Vetartikel waarin, behalve zout en kleursel, geen andere bestanddeelen voorkomen dan die van melk af¬ komstig zijn, en is surrogaat van boter het vet- artikel dat geen boter is, maar daarop gelijkt en dienen kan om haar te vervangen." Bij levering of te koop stellen van zulk een surrogaat, moet op de verpakking of op de waar zelve het woord Margerine of, als het niet uit oleo-margarine bereid is, het woord surrogaat in duidelijke letters voorkomen. Bij Kon. besluit van 30 Oct, j.l. zijn de afmetingen dier letters en de wijze van plaatsing aldus geregeld. //De letters zijn goed leesbare, kapitale druk¬ letters, ten minste hoog twee centimeter (0.02 M.), dik drie millimeter (0.003 M.). vis de buitenste verpakking van hout, zoo zijn de letters daarin gebrand of daarop geschilderd. //Is zij van eene andere stof, als aardewerk, glas of metaal, zoo zijn de letters daarin gebak ken of daarop geschilderd, in beide gevallen met eene van die der verpakking afstekende kleur. vis zij eene zoodanige, als bijv. eene mand, waarop de letters niet of zeer moeielijk op de boven bepaalde wijze kunnen worden aangebracht, drempel der deur weerklonk het slaapverwekkende moed ging gemeenlijk spoedig voorbij, haar wan- spinlied der oude dienstmaagd. Zelden zat de gen kregen weer de matte kleur van voorheen, familie in den tuin; mevrouw Obligitte kreeg van de buitenlucht schele hoofdpijn en de geur der planten en bloemen verzwakte haar zenuwen. In deze woning, waar zelden bezoek kwam, waar de gesloten vertrekken een muffe lucht van zich gaven, tusschen de stille Place Verte en een haveloozen tuin zag Véronique haar jonge leven onvruchtbaar en kleurloos voorbijgaan. Soms legde ze haar handen in den schoot en gaf zich over aan lange overpeinzingen. Welke bittere gedach¬ ten, welke ontmoedigende droomen spookten er dan rond in haar hersenen! Bij wijlen kon men er den invloed van waarnemen in haar gelaats¬ uitdrukking. Haar dof glanzende oogen namen in zulke oogenblikken den donkeren tint aan van diepe wateren, die in de schaduw voortschieten; haar hoofd hing op haar borst gezonken en haar gelaat nam scherper trekken aan; een zucht van verachting en afkeer ontvlood dan haar trotsch gekrulde, brandende lippen; en driftig schudde ze het hoold, als wilde ze afgrijselijke herinne¬ ringen verjagen. Soms ook, maar zeldzamer, glin¬ sterden haar oogen dweepend en uitdagend en stak ze het hoofd fier in de hoogte. Dan was het alsof een geest van oproerigheid haar bezielde; zij scheen dan de verlossing te zien opdagen, haar wangen kleurden zich en haar hart klopte ongeduldig. Maar die geweldige storm in haar ge- haar boezemhijgen hield op en haar lange zwarte wimpers bedekten haar oogen, die een uitdruk¬ king van gelatenheid en onderwerping hadden aan¬ genomen. Ik zulk een gemoedstoestand was Véronique, op het oogenblik dat mevrouw Obligitte zich ge¬ reed maakte haar gasten te ontvangen. Terwijl ze met matten blik het met bloemen versierd salon overzag, wenschte zij, dat deze dag al voor¬ bij mocht zijn ; zij verwenschte in zich zelve die uren van nietsbeduidende plichtplegingen, waarin men soms tegen wil en dank moet lachen en praten Des avonds, terwijl ze het oog liet gaan over de laatste toebereidselen voor deze vervelende receptie, gevoelde ze zich vermoeider en verdrie¬ tiger dan ooit. Met het voorhoofd tegen de rui¬ ten geleund, zag zij den tuin in, die al in de eerste avondschemering wegschool. Zij dacht aan de eindelooze wegen en aan de eenzaamheid der onmetelijke wouden. Eensklaps hoorde ze het ge¬ luid van voetstappen op den drempel van het salon en zich omkeerende zag zij mevrouw la Paucherie en Gerard binnentreden. Zij sprong een weinig verrast op; vervolgens, terw ijl Gerard haar groette, vroeg ze verlof om haar tante te roepen en verdween. (Wordt vervolgd.) zoo zijn aan de verpakking stevig bevestigd hou ten of metalen strooken, waarin de letters zijn gebrand of waarop zij met eene ran die der strooken afstekende kleur zijn geschilderd. „De letters komen voor en de strooken zijn bevestigd op de buitenzijde van het deksel, van den bodem en van de zijde ot van eene der zijden van de verpakking. //Is papier als buitenste verpakking gebezigc zoo zijn de letters op de buitenzijde ten minste tweemaal afgedrukt. „Is de waar onverpakt, zoo zijn de letters bo¬ ven op de waar zelve duidelijk leesbaar aange bracht, hetzij door middel van een vorm, of van een stempel, met ter diepte van eeu-en-een-halven millimeter (0.0015 M.) ingesneden letters. De middelen van het grondvlak van den stempel be¬ draagt niet minder dan zes centimeter (0.06 M. „Is papier als buitenste verpakking gebezigd of is de waar onverpakt, zoo zijn de letters ten minste hoog een-en-een-halve centimeter (0.015 M.), dik een-en-een-halve milimeter (0.0015 M.) Om te waken voor de naleving dier voorschrif¬ ten, hebben de ambtenaren met de uitvoering belast (ook de gemeentepolitie) toegang tot de verkoopplaatsen van boter of daarop gelijkende waren, van 's voorm. 8 uur tot 's nam. 8 uur (behalve op Zondag). Zij zijn bevoegd monsters te nemen — desverlangd tegen vergoeding der marktwaarde — zoowel in de winkels of open bare verkoopplaatsen, als daarbuiten in geval van levering. Die bevoegdheid bestaat niet, als de waar het merk surrogaat draagt op de voorge schreven wijze. De monsters worden verzegeld en met het pro ces-verbaal opgezonden aan het Openbaar Minis terie, dat zorgt voor een onderzoek door deskun digen. De belanghebbende is bevoegd de monsters van zijn eigen zegel te voorzien, of het papier waarop het zegel der ambtenaren is geplaatst met zijn handteekening te waarmerken: daarvan wordt in het proces-verbaal melding gemaakt. Overtreding van de wet wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste 2 maanden of boete van ten hoogste ƒ 200, welke straffen worden verdubbeld bij herhaling binnen 't jaar; de rech ter kan openbaarmaking van het vonnis bevelen op kosten van den veroordeelde. Niet strafbaar is hij, die bewijst, dat de waar waarmede de overtreding is gepleegd, door hem te goeder trouw voor boter werd gehouden. — De gemeenteraad van Zaandam heeft bij adres aan de Tweede Kamer medegedeeld: dat hij met ne meeste belangstelling heeft kennis genomen van het wetsvoorstel, door den heer mr. E. J. M. A. Reekers ingediend, en ten doel hebbende te vergunnen, dat voor de vis scherij op de Zuiderzee een onbelemmerd gebruik worde gemaakt van den wonderkuil; dat dit wetsontwerp zijne svmpathie heeft, omdat hij er niet van overtuigd is, dat door het behoud der verbodsbepaling de visscherij op de Zuiderzee van grooter beteekenis zal worden; dat het althans zeker is, dat de Zaandamsche visschers, die vroeger in zekere mate van welge¬ steldheid mochten verheugen, in de laalste jaren zoo belemmerd zijn in de uitoefening van hun bedrijf, dat zij armoedig zijn geworden, niettegen¬ staande alle krachtsinspanning, wat ook een na deeligen invloed oefent op veel bedrijven, met de visscherij in verband staande; dat zoo het resultaat dier belemmering zou zijn geweest „het toenemen van den rijkdom aan visch in de Zuiderzee" een gegrond argument voor het behoud der verbodsbepaling ware aan te voeren, omdat dan die belemmering zou leidén tot het behoud van de bron van welvaart en slechts een tijdelijk nadeel ondervonden zou wor den van eene overigens heilzame bepaling; dat het echter niet is gebleken, dat dit resul¬ taat verkregen is, of het uitzicht bestaat, dat dit resultaat binnen korten tijd zal verkregen worden; dat er hoogstwaarschijnlijk andere redenen zijn, die invloed hebben ap den rijkdom aan visch iu de Zuiderzee, gelijk ook door veel deskundigen wordt betoogd, zoodat het duidelijk is dat het verbod, als proefneming gerechtvaardigd, geen blijvende maatregel behoort te worden ; zoodat de Raad als zijne meening te kennen geeft, dat het algemeen belang het aannemen van dit wetsvoorstel eischt. — Blijkens bericht van Ternate, dd. 6 No¬ vember, is het stoomschip Java met 1000 man hulptroepen van den sultan van Tidor, van daar vertrokken naar Nieuw-Guinea, ten einde de Pa¬ poea's te bestrijden, die den oorlog verklaard hebben aan ons gouvernement. — Men meldt ons dat het met de blokkade van Atjeh ernst zal worden en dat daarvoor achttien schepen zijn bestemd. (Javabode.) — De Penang-Gazette van 29 November bevat een hoofdartikel waarin de toestand op Atjeh be¬ sproken wordt en de redactie als hare meening te kennen geeft, dat de lange duur van den oor- og geweten moet worden aan de moeilijkheid om de Atjehers in het binnenland te vervolgen, aan het slechts bij tusschenpoozen optreden van ons eger en de onvolledige blokkade door de vloot. Het blad gelooft dat eene werkelijke blokkade der geheele kust een hoofdvereischte is om de Atjehers tot onderwerping te dwingen; de gedeel¬ telijke blokkades leiden tot niets, daar door het open gebleven kustgebied al het noodige, ook voor het geblokkeerde gedeelte, wordt ingevoet: water op en binnengesmokkeld. : doorgesl Hoe allernadeeligst zulk een volledige blokkadjite en g< voor den handel te Penang ook moge zijn, j water w zelfs den ondergang van verscheidene handelaarjeveer 20,1 die zaken doen met Atjeh, ten gevolge zou heVden; doe ben, is het blad toch van meening, dat zulk eejstrijd, wi doortastende maatregel te verkiezen is boven J>ben, moe tegenwoordige wijze van handelen, daar Penamtuur der er ten slotte wel bij zou varen en de handjlOO uitge zich daarna levendiger en onder betere omstajde daders, digheden zou kunnen ontwikkelen dan ooit t voren. (Deli-Ct.) __ Te M stering g' — Dezer dagen is eene verzoening tot staine failliet v gekemen tusschen de sultans van Deli en Se dang. I- Hoewel dit feit niet van hooge staatkundi'— ^ beteekenis is, kan het toch altijd als eene goe Wanneer tijding beschouwd worden en wanneer beide Hoot Amsterda heden, nu van deze muizenissen bevrijd, daar ('eze me aanleiding vonden zich meer gelegen te lat emdsoortij liggen aan de ontwikkeling van hun gebied, d l> z,ln er tegenwoordig zulke rijke inkomsten afwerpt, di selzoen> zou de algemeene belangstelling in deze gebejns Js» in tenis zeker nog sterk toenemen. (Deli-Ct)Po Jaar> ( hben versi Sproken e: — De Koningin en de Prinses oefenden zijtal ernstig in de vorige week druk in de kunst van schaieeste een v senrijdon. De vijvers in het Park op het Lin de mee waren prachtig toegevroren. Op het ijs was eindoening, tent gebracht met al 't benoodigde voor de vde jaren c stelijke schaatsenrijdsters. Het Prinsesje hen ernstiger, echter eene lichte koude gevat en moet nu hiln de ga kamer houden. trekkelijk verhoudir — Mr. E. Maclaine Pont, oud-officier vi s'a(D Cijf justitie te Leiden, is Zaterdag te 's-flage iprden opge 75-jarigen leeftijd overleden. !I Z1J met pyeerden ii jorkomt, hi — Het aanbrengen van electrisch licht in i.uk. Men Rijksgebouwen te 's-Gravenhage zal geleidelijk het be worden voortgezet. Binnenkort zullen daarvan verdubb voorzien worden de vergaderzaal van de Eersj naar de i Kamer, de lokalen van het departement van w, Daar maa terstaat en van de Raad van State. pten per Voor de Tweede Kamer is het ontgroeningigen tot tijdperk ingetreden. Gedurende het recès world 100 e het verouderde groene bekleedsel der tafels ejo gram. j zitbanken in de vergaderzaal door nieuwe stil met wac vervangen. Verl. weel schied, bc — De invoering van de arbeidswet op 1 Jogetast wa nuari schijnt niet te zijn voorbereid gelijk bsn griep hoorde. In de N. Gr. Ct. wordt daaromtrent etrallen niet voorbeeld medegedeeld. De gevol; Een industrieel begeeft zich deze week naariken in on secretarie der gemeente zijner inwoning en vraa$ jaar, m de voor zijn werkpersoneel gevorderde kaartaj kan geer men stelt ze hem ter hand en te huis komende, die ov ziet hij, dat de werktijd daarop voor jongens tging. beperkt tot des avonds 7 uur. Aangezien echts zijn onderneming behoorde tot die onder de be— Dat ni kende uitzonderingen van 't bekende koninklijbiad der besluit opgenomen, gaat hij terug naar het stadnde gespre huis en verzoekt verandering van het uur vaiZeg eens werken. „Dat kan niet, meheer," zegt men hem-'t vervol „We hebben strikt order geen kaarten af te ge begrijpt ven voor een later uur dan 7 in den avond;,,0, joa w „Maar meneer," zegt de man, „ik ben dit esllinge." dat" (hoofd van een bedrijf, in de uitzonderingei begrepen); „ik mag dus de jongens tot 10 uul jje te werk houden; het staat duidelijk in het Schilderde besluit van zooveel December, Staatsblad no. zoo^ me^ veel." Best mogelijk, meueer, maar daar we'eLelige ge wij niets van; we kennen alleen de wet, en w;^ m^g °e volgen hier de instructiën van den secretaris hroik verf „Ja, maar het kon. besluit, dat u in de /Stoi^reven^ m courant van dien en dien dag vindt, zegt uiijn hlei drukkelijk" .... „Meneer of u nu al praaj p]aatst als Brugman, het helpt niet. Wij weten hier va^j heergc geen uitzonderingen; wij. hebben de wet voor oij^yj njej en 't kon. besluit kennen we niet; weiezen hisj waier v geen Staatscourant of Staatsblad." En de ii^3 ververS( dustriel moest heengaan en elders herstel zoekeij wajer a Gij denkt misschien, zegt de Haagsche correSj,etlQman e pondent, die dit mededeelt, dat dit in 't een ander uithoekje van Noord-Brabant of Limbuij is gebeurd? Vergis u niet, het kwam voor tei_ /pe stadhuize der gemeente 's-Gravenhage 1 jutterij opi — Reeds hel — Te Amsterdam nam Zaterdag te een uu°r eene t op de baan achter het Rijksmuseum de twee® geta' k wedstrijd op schaatsen een aanvang over den af¬ stand van een mijl. I Van do achttien opgekomen personen namei— Uit N slechts zes aan den wedstrijd deel, zijnde de hee-De vaart < ren Pander, Norseng, G. Jurrjens, Houtman laatste d Tebbutt en Ahrendt, die de baan respectievelijlhtstreekscl in 3.06 m., 3.07 m., 3.15 in., 3.20 m., 3.251/ Eriesche en 3.34s/s m. maakten, zoodal de eerste de gou- stoombo< den, de "tweede de zilveren en de twee laatsteW Leeuwa de beide bronzen medailles behaalden. Het ijsoodzaakt was door den dooi zeer week. 11 Nieuwe Daal te ne — Tegen een luitenant der huzaren en eei^ _ n het tweede regiment vesting-artillerie, beiden. ra. re' te Amsterdam in garnizoen, welke in November. oele" met elkaar op den sabel hebben geduëlleerd, is^ ^ ' rechtsingang verleend. Zij zullen voor den krijgsjj e raad in het vierde militair arrondissement terecht- P 1 staan BM. , g slaan* id geweesl — De Haagsche bladen maken melding een baldadigheid, waarvan de 's-Gravenhaagscbf|d > J IJsclub het stachtoffer is. Vrijdagavond is dooi'^' ^ twaadwillige handen een dam, welke diende ont van te en goed