Tekstweergave van WFNHC_1887_05_07_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
y-0 Acle Jaar 'gang. ZATERDAG 7 MEI 1887. No. 57. 1 WE -FR SLAND u, .lie ren SN Nieuwe Iloornsclie Courant. Abonnementsprijs per kwartaal, voor Hoorn. ƒ 1,00 v h „ fr. per post - 1,20 Afzonderlijke nommers - 0,05 Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdag-avond. UITGEVER P. G E £ R T S, HOORN. Prijs der advertentiën van 1—5 regels . f 0,40 Elke regel daarboven — 0,075 Groote letters, randen enz. worden naar plaats¬ ruimte berekend. Stukken voor de Redactie, uiterlijk den vorigen dag. f Belanghebbenden 1 Advertentiën, in deze Cou¬ rant geplaatst, (waarvan de prijs slechts is, van 1—5 regels 4 O cents, eiken regel meer 'V1/'a cent), worden bij vier ach¬ tereenvolgende plaatsingen slechts driemaal in rekening gebracht, DUS EENMAAL GRATIS ; bovendien wordt dezelfde advertentie T WI1I1- MAAL GRATIS opgenomen in het A(lvertentieblad voor IVtedemblik, omliggende Gremeenten en de Streek, waarvan eiken Donderdag 4*300 exemplaren worden verspreid- Als Grij dus annonces te plaat¬ sen hebt, denkt er dan aan, dat WUST-FRIESLAND, NIEUWE HOORNSCHE COURANT, nu de voordee- ligste gelegenheid tot ad ver¬ teer en aanbiedt. DE UITGEVER. Uit de Tweede Kamer. De wijziging van art. 147 der Grondwet, 11. Maandag door de Kamer goedgekeurd, geeft den wetgever grootere vrijheid in het regelen der ont¬ eigening ten algemeenen nutte, dan waarover hij thans kan beschikken. De eisch der voorafgaande schadeloosstelling is vervangen door dien van voorafgenoten of vooraf verzekerde schadeloosstelling De gevallen, waarin de voorafgaande van alge- meen-nutverklaring der onteigening niet vereischt zijn, zullen voortaan niet meer in de Grondwet bij name genoemd worden, maar door de gewone wet kunnen worden aangewezen. Het oorlog, brand en watersnood (de gevallen, waarin thans voorafgaande schadeloosstelling niet verlangd kan worden) zijn gelijkgesteld: oorlogs¬ gevaar en oproer-, terwijl handhaving der neutra¬ liteit onder „oorlogsgevaar" is begrepen. Dinsdag werd na uitvoerige discussie aangeno¬ men het voorstel der Regeering om achter het goedgekeurde gewijzigde art. 147 eene nieuwe be¬ paling in te voegen, regelende de schadeloosstel- hng bij vernietiging of onbruikbaarmaking van eigendommen in het algemeen belang, na aanne¬ ming van een amendement-Rooseboom, dat strekt om bij de Wet te regelen het gebruik maken van eigendommen tot het stellen van militaire inun- datiën, wanneer die in tijde van oorlog of oor¬ logsgevaar worden gevorderd. Thans kwam art. 148 aan de orde. In de be¬ staande Grondwet luidt dit artikel : //Alle twistgedingen over eigendom of daaruit voortspruitende rechten, over schuldvordering en andere burgerlijke rechten, behooren bij uitslui¬ ting tot de kennis van de rechterlijke macht. //Aan haar behoort ingelijks, behoudens de uit¬ zonderingen door de wet te bepalen, de'beslissing over burgerschapsrechten." Door de Regeering is nu voorgesteld de eerste helft van dit artikel onveranderd te behouden, de tweede zonder meer te schrappen. Nu meent de heer van der Kaag c. s., dat het beter is die eerste helft te vervangen door een eenvoudiger bepaling, die zoo ondubbelzinnig mogelijk geheel het privaatrecht aan de kennis¬ neming der rechterlijke macht onderwerpt, en heb¬ ben daarom voorgesteld in de plaats van het door de Regeering voorgestelde te lezen: //Alle twist¬ gedingen, uit burgerlijke rechtsbetrekking, n ont¬ staan, behooren bij uitsluiting tot de kennis¬ neming der rechterlijke n acht"; terwijl de heeren Lokman en l)e Geer nog bovendien een tweede alinea willen, waarin het beginsel wordt uitgesproken, dat ook in geschillen met de administratie eene onafhankelijke, onaf zetbare rechterlijke macht zal uitspraak doen. Daarover hebben de heeren tot Donderdag toe zeer diepzinnig en geleerd gedebatteerd, toen eindelijk beide amendementen verworpen zijn met 54 tegen 24 stemmen. Maar om tegemoet te komen, aan geuite be zwaren heeft de Regeering voorgesteld om achter art. 148 een nieuw artikel te voegen, luidende z/De wet kan de beslissing van twistgedingen, niet behoorende tot die vermeld in art. 151, hetzij aan den gewonen rechter, hetzij aan een college met administratieve rechtspraak belast, opdragen. Zij regelt de wijze van behandeling en de gevolgen der beslissingen." De minister Heemskerk lichtte dit toe. De bedoeling is een onafhankelijke administratieve rechtspraak te verzekeron. De heer Van Houten gaf daarop in overwe¬ ging, in plaats van een ,/college met administra¬ tieve rechtspraak belast" te lezen: ,/een admini¬ stratieven rechter." Het amendement-Van Houten werd verworpen en ten slotte het Regeerings- voorstel aangenomen. BUITENLAND. Door de feestelijke wijze waarop te Sofia den 29sten April de verjaardag van prins Alexanders troonsbeklimming is gevierd, is weer voor een oogenblik de aandacht op Bulgarije gevestigd geworden. Het klinkt bijzonder vreemd, dat hoe¬ wel de regeering de herdenking van dien dag afried, er toch parade werd gehouden, de stad met vlaggen versierd was en die dag door de bevolking op verschillende wijze als een nationale feestdag werd gevierd. Er is iets aandoenlijks in de dankbaarheid welke de Bulgaren hun gewezen vorst toedragen, van welken de Russische Czaar hen zoo te onzaliger uur en zoo gansch willekeurig beroofd heeft. Kon¬ den zij hem nog maar terugkrijgen, maar Rus¬ land is te machtig dan dat het kleine Bulgarije zonder hulp van Duitschland zijn wensch kan op¬ volgen, en Duitschland zoekt altijd met het oog op zijn Westelijken, goede maatjes met zijn immer dreigenden en brommenden Oostelijken buurman te blijven. Overigens wordt de binnenlandsche toestand van het vorstendom voortdurend beter en ver¬ liest Rusland nog bij den dag van het handjevol aanhangers, dat het nog had. Sedert den opstand te Rustschuk is, volgens mededeelingen van den nog altijd te Weenen ver- toevenden Bulgaarschen minister van justitie Stoïloff aan den Weener correspondent van de Kdlniscke Zeitung, eene geheele omkeering geko¬ men in de stemming van die deelen der bevol¬ king, welke zich vroeger uit vrees voor Rusland tegen de regeering vijandig toonden. Riza Bey, de Turksche gevolmachtigde, had volkomen gelijk gehad, toen hij aan de Porte schreef, dat er geen Russische oppositie meer was, die als eeue macht in het land kan worden be schouwd. Ook de houding der geestelijkheid is volgens gen. minister, ten gunste van het regentschap ver¬ anderd. De metropolitaan Clément heelt zich aan de regeering onderworpen. Rusland wil, zooals men weet, de wettigheid der groote Sobranja niet erkennen. Om deze moei¬ lijkheid te ontduiken zal de regeering nu de kleine Sobranja bijeen roepen, die reeds voor drie jaren is gekozen en op welker wettigheid dus zelfs de Russische regeering niets kan afdingen. Deze vergadering is het eigenlijke wetgevende lichaam; zij kan dus eene nieuwe regentschaps- wet samenstellen, die aan den eisch der tegen¬ woordige omstandigheden voldoet. Ook de houding der militairen is, volgens den heer Stoïloff, in den laatsten tijd te roemen. De regeering wil echter de legerorganisatie overlaten aan den later te verkiezen vorst. en Hoe gevaarlijk de toestand van den Czaar an, ,*3 u — ,11 — ,1 „ _n j* i • i — 7.du de * aar, na- ujnt Igdv De rechtbank te St. Petersburg heeft reeds het vonnis uitgesproken over de nihilisten, die wegens den aanslag tegen het leven van den Russischen Czaar terecht stonden. Van de beschuldigden wer¬ den 7 ter dood veroordeeld, terwijl de overigen naar Siberië zijn verbannen en hoe diep de afkeer van diens dwingelan en dat het meest bij de ontwikkelde stanc blijkt uit hetgeen ons van enkele dier ver* deelden bericht wordt. Vooral één dier jonge nihilisten, Oulianoff, zoon van een hooggeplaatst Russisch ambten trekt zeer de aandacht door zijn uitstekende 1 nieren en buitengemeen verstand. Hij scl: de aanvoerder te zijn en wordt door zijn meuc- beklaagden verafgood. De bommen waren door hem vervaardigd. Bij het spreken daarover ont¬ spon zich een wetenschappelijk twistgesprek tus- schen den beklaagde en generaal Teodoroff, den bekenden Russischen expert in zaken de scheikunde ' rakende, en het eind was, dat de generaal zijn ongelijk moest bekennen. In de laatste zitting hield Oulianoff een schit¬ terende rede. Hij verklaarde daarin, dat hij e.. zijne medebeklaagden den dood niet vreesdten. "" jGeen man van eer vreest den dood, zeide ïnj. ' Ook kon hij zich niets schooners voorstellen dan ffl! > voor het vaderland te sterven. Zijn doel was mede te werken tot de bevrijding van het ongelukkige j Russchische volk. Honderden jonge mannen, na hem, zouden zijn voorbeeld volgen en ten slotte / zou de Czaar gedwongen worden het stelsel van dwingland ij te laten varen. Een andere aangeklaagde Novozousski, een stu-/ dent in de theologie, was de beschermeling van' / den president der Heilige Synode, die hem d wijls bij zich noodde en hem herhaaldelijk scboone loopbaan voorspeld had. De derde, Pilsoutski, is een Poolsch edelm en de zoon van den maarschalk der edelen de provincie Wilna. De Pilsoutskies behooren t den eersten Poolschen adel. Het grondbezit vr ! den vader bedraagt ongeveer 12,000 bunders. De eenige beklaagde, die zich onbehoorlijk g 1 droeg, was een zekere Ossipanoff uit Tomsk Siberië. Toen de president hem vroeg hoe mogelijk was dat een student voor zulk een schuwwekkende misdaad was te vinden gewe antwoordde hij : Juist omdat ik student I handelde ik zoo. Mij werd geleerd, dat ieder f reed moet zijn het leven te geven voor de i meenschap en ik wilde het mijne doen om ongelukkige volk te bevrijden. Eerst besloot den Czaar te vermoorden met een revolver, ra later lachten de bommen mij meer toe, om A hun uitwerking zekerder is." . Te Odessa heeft de politie een nihilistiscl ,l~ drukkerij ontdekt en voor de verandering w■ eens 32 personen gevangen genomen. ^ Voor eenigen tijd maakten wij gewag wensch des Czaars om de Donsche Kozakkc reeds lang toegezegd bezoek te brengen, hoe zijn omgeving, uit vrees dat er op dejes heenreis een ongeluk, toevallig of opzettelijk plaats hebben, al het mogelijke deed om ht dat plan af te brengen. Die pogingen 1^ schipbreuk geleden. Volgens den Petersburg correspondent van de Times is het nu zeker, u. Czaar Alexander den 18den Mei, den verjaarda - sor- fi in de Dames-Coupé. DOOR W. E. HACKLaNDER. XIV. Had Lotje zich reeds vroeger onaangenaam ge¬ stemd gevoeld bij den onbeschoften eisch, om het raampje te sluiten, thans werkte dat gevoel nog veel sterker bij het uiterst onbillijk verlangen der oude. Zij kon zich uit dien hoofde niet langer weerhouden, om half luid te zeggen; //wanneer er hier iets is, dat hinderlijk mag genoemd wor¬ den, dan is het eerder uw hond, dan haar mand met eetwaren." //Dat zou ik ook meenen." De varkenssnuit met, de beide scherpe oogen wendde zich hierop in aller ijl tot de spreekster. En het zoude zeker tot een luidruchtige tegen¬ spraak gekomen zijn, wanneer de trein op dit oogenblik niet andermaal had stil gehouden en het portier was geopend geworden, ditmaal, om eene nieuwe passagier in te laten. Het was een zeer welgedane, geéchauffeerde en derhalve sterk hijgende vrouw, die zich vrij ongegeneerd naast het jonge meisje in het kussen' liet vallen en daarop luid uitriep: „Goddank, dat is toch nog gelukt! Hoe ik echter van mijn rijtuig hierheen gekomen ben, om den trein nog te halen, dat kan ik geen Christenmensch wijs maken! — Zoo Godfried, zijt gij daar met mijn' nachtzak? — Nu, thans is alles in orde." Deze toespraak gold een' stevigen boerenjongen, die met hooge laarzen en een zweep in de hand, thans bij den wagen verscheen, om een' zwaren nachtzak aan te geven, welken de dikke vrouw, die zich daartoe wat haastig en onzacht tusschen de oude kalkoensche hen en haar kuikentje drong, over de knieën der beide dames naar zich toe¬ haalde. „Met — uw —ver—lóf!" schreeuwde de oude hen, terwijl het kuikentje luid piepte, „ge—woon- „O ik geneer iemand niet gaarne —■ — Hee- rejémenie! wat is dat toch?! Ik geloof waarlijk, dat daar een hond onder mij zit, die mij in de kuiten heeft gebeten! Wacht jou vervloekte vuilik! —" Of nu de nachtzak toevallig uit de hand der dikke vrouw gleed, dan of zij hem met opzet op Einette liet vallen, zijn wij niet in staat nauw¬ keurig mede te deelen. Intusschen was de uit werking dezelfde. De hond begon namelijk erbar¬ melijk te huilen, zoodat de dame met de roode muts toornig opstond en gillend uitriep: „madame, dat is mijn hond." „ Dan moet ik u den raad geven, om uw' hond op schoot te houden, of hem anders op een plaats te bezorgen, waar hij de passagiers niet in de beenen kan happen. Zooveel mij bekend is, is het niet eens gepermitteerd, om honden medé in den wagen te nemen. Evenwel, als gij er het recht toe meent te hebben, zouden wij er den conducteur naar kunnen vragen." Intusschen had die beambte geen' lust en nc veel minder den tijd, om zulk een vraag te b antwoorden. Want de paar minuten oponthoi waren verstreken, en hij moest nog een anc dame, die meê wilde, een plaats in de daugi coupé aanwijzen. Deze was insgelijks van een forsche gesta Maar terwijl de dikke boerin zich straks door te levendige bewegingen en een haastig sprek had gekenmerkt, vertoonde de laatst ingekomr juist het volmaaktste tegenbeeld daarvan. Zij kb met een soort vau angstige beschroomdheid den wagen. En ten einde de beide dames, we' bij den ingang zaten, in het minst geen overl te veroorzaken, tilde zij hare rokken wat hoo; op, dan men gewoonlijk pleegt te doen. Verv geus schreed zij met een' geweldigen stap o' dé knieën der roode hen en haar kuikentje he en nam na eenige aarzeling, waar zij zou gs zitten, bij vrijwilligen afstand de plaats der dik boerin in, die zich middelerwijl haastte, om de nabijheid van den armen onschuldigen ha te geraken en naast Lotje te gaan zitten. (Wordt vervolgd.)