Tekstweergave van WFNHC_1884_01_16_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
No. 4. WOENSDAG 16 JANUARI. 1884. Nieuwe Hoornsche Courant. Abonnementsprijs per kwartaal, voor Hoorn. ƒ1,00 „ nu fr. per post - 1,20 Afzonderlijke nommers - 0,05 Dit blad verscbijiit Dinsdag- en Vrijdag-avond. UITGEVER P. GEÉRTS, HOORN. Prijs der advertentiën van 1—5 regels . - 0,40 Elke regel daarboven - 0,0 75 Groote letters, randen enz. worden naar plaats¬ ruimte berekend. Stukken voor de Redactie, uiterlijk den vorigen dag. \ Advertentiën kunnen ingezonden worden tot uiter¬ lijk '8 middags 12 uur des Dinsdags en Vrijdags. Eene viermaal geplaatste advertentie wordt slechts driemaal in rekening gebracht. OFFICIEEL GEDEELTE. KENNISGEVING. DE BURGEMEESTER VAN HOORN vestigt de aandacht der ingezetenen op het K. B. van 15 Oct. 1883 (Stbl. n°. 143) waarbij als uiterste termijn, binnen welken de oude koperen centen en halve centen van Rijkswege tegen gangbare munt worden ingewisseld, is bepaald op 31 Januari 1884 en dat het verwisselen dier munt kan geschieden aan het kantoor van den betaalmeester en van den ont¬ vanger der directe betastingen. HOORN, 9 Januari 1884. Be Burgemeester voornoemd, VAN DEDEM. Kamers van Koophandel. (Een actueel belang; ook voor Hoorn.) n. Op den 81 December 1883 bestonden er volgens den Nederlandscben Staatsalmanak in 't geheel 71 Kamers waarvan in Noord-Holland 6 te weten te Alkmaar, Amsterdam, den Helder, Purmerend en Zaandam. Zes Kamers dus slechts in Noord-Holland, waarlijk niet te veel voor een provincie van meer dan 600,000 zielen! Rechtmatige verwondering, verbazing moet het wek¬ ken dat in geheel West-Priesland waarin veel handel gedreven wordt, waarin een stad ligt als Hoorn met zijn uitgebreiden kaas-, graan- en veehandel nog altijd, nu het reeds dertig jaar is geleden dat bovengenoemd be¬ sluit werd uitgegeven, geen Kamer van Koophaudel is gevestigd. Is het hier niet noodig? Heeft Hoorn minder behoefte aan zulk een collegie dan Zaandam, dan den Helder? Voorwaar! zulk een vraag zou als ironie opgevat kuunen worden als niet de treurige werkelijkheid grond er voor gaf. Of zijn de belangen van den Hoornschen handel minder groot dan die van den handel overal elders in ons vaderland? Of is het niet waar dat al meer en meer de handel hier in omvang en belangrijkheid toeneemt? Wij gelooven het niet. En zoo dat zoo is dan is het ook zeker dat het oprichten van een Kamer van Koophandel voor Hoorn en omstreken niet alleen 2. WAS DAT TOEVAL? Ongeveer een paar jaren zijn verloopen. Het studentje zal zijn eerste examen doen voor het Middelbaar Onder¬ wijs in den Haag. Na een paar dagen van zwoegen en inspanning, wordt den candidaat de blijde mede- deeling gedaan, dat hij over een uur zijn akte kan krijgen tegen betaling van ƒ 15.— Vreugde en teleurstelling! Welk oningewijde rekent er ook op om een extra sommetje voor de akte mee te nemen. Maar 't is nu niet anders, het geld moet er zijn. Daar is Leiden in nood! Doch op eens her¬ innert zich de geslaagde, dat hij toch één, al is het ook maar een enkele bekende, in den Haag heeft en dat is mijnheer Haak, dien hij zoolang niet heeft meer bezocht. Eenige dagen later werd het geleende teruggebracht, want Rhoon had moeten beloven de familie nog eens te komen opzoeken en bij deze gelegenheid kon hij zich nog eens met „het nichtje" ongestoord onderhou¬ den. Wel had zij iets van haar aantrekkelijks voor hem verloren, omdat ze vroeger zoo maar gewoon weg brood had gegeten, maar dit verschrikkelijke feit kon wenschelijk, neen een dringende noodzakelijkheid is geworden. Zulk een kamer kan zoo onberekenbaar veel wer¬ kelijk nut stichten. Dagelijks immers leest men dat bij de Tweede Kamer of bij een of ander Gemeente¬ bestuur een adres van een Kamer van Koophandel is ingekomen, om voorziening te vragen in eenig groot belang. En ieder koopman is in staat na te gaan, hoe- vele lang gewenschte verbeteringen van die bemoeiingen het gevolg zijn geweest Mogelijk doen wij een overbodig werk, daar wij alleen het overbekende in herinnering brengen, maar de volledigheid eischt dat wij nog een enkel woord spreken over de nadere bijzonderheden, die Kamers van Koophandel betreffende. Ook dit kan er toe bij¬ dragen om het nut dier instellingen te begrijpen. De tegenwoordige regeling, zooals die is vastge¬ steld bij K. B. van 1851 en gewijzigd door drie latere besluiten van 1854, 1859 en 1873, is in hoofdtrekken de volgende: Om tot lid der Kamer verkozen te worden is ver- eiseht: 1°. de ouderdom van 30 jaar; 2°. dat men ter plaatse wone waar de Kamer is ge¬ vestigd ; 3°. dat men gedurende vijf jaren bestuurder van een onderneming van handel of fabriekswezen is ge¬ weest, of een andere met de nijverheid of het fabrieks¬ wezen in verband staande betrekking bekleed heeft. Het getal leden wordt, voor iedere kamer afzonder¬ lijk, door den koning vastgesteld. Door deze goede bepalingen is er voor gewaakt dat slechts zij uitverkoren worden den handelstand te ver¬ tegenwoordigen, die dien eer volkomen waardig zijn, namelijk zij die of door buitengewonen ijver en vol¬ harding of door de grootheid van hun belang bij goede regelingen, aanspraak er op kunnen maken en die bo- venaanstaan onder huns gelijken. Dat wordt ook bevorderd door de bepaling dat de leden dier Kamers verkozen moeten worden door de kooplieden en fabrikanten zelf, namelijk door de stem¬ gerechtigden onder hen. De vereischten om kiezer te zijn, zijn de volgende: 1°. de staat van Nederlander; 2°. meerderjarigheid; 3°. volle genot der burgerlijke en burgerschapsrechten; 4°. dat men is aangeslagen in het patentrecht wegens een bedrijf van handels- of fabriekswezen, voor of bo¬ ven een som door den koning voor iedere Kamer te bepalen. De koning hoort daarvoor het Gemeentebestuur en de Gedeputeerde Staten. Volgens het verslag der gemeente Amsterdam telde die gemeente op 31 December 1882, 1648 kiezers die 18 leden naar den Kamer van Koophandel afvaardig¬ den. Om de twee jaar treedt de helft der leden af terwijl de verkiezingen dan plaats hebben in de maand November. De telkens door ziekte, vertrek of ontslag openge¬ vallen plaatsen worden vervuld door verkiezingen tus- schentijds te houden. Voorzitter der kiesvergaderingen is de Burgemeester of zijne plaatsvervanger, als zoodanig. Het reglement van orde voor de vergaderingen wordt door iedere Kamer van Koophandel voor zich zelf vast¬ gesteld , onder goedkeuring van het gemeentebestuur. Niet alleen in Nederland zelf maar ook in Nederl. Indie werden spoedig Kamers opgericht. Op den 31 Dec. 1882 bestonden daar echter nog slechts vijf, namelijk te Batavia, Samarang, Soerabaja, Padang en Makassar. Nog een woord ten slotte. Zooals reeds boven is ge¬ zegd, munt deze regeling boven die van vele andere landen uit vooral hierdoor dat in ons land door geen be¬ perkende bepalingen, inbreuk is gemaakt op de vrijheid die aan de Kamers van Koophandel moet toekomen. De wil van de Regeering is het geweest die Kamers zoo vrij mogelijk te laten, om te doen, hetgeen zij voor de haar toevertrouwde belangen wenschelijk en noodig achten. Op deze wijze kunnen ze zich met alle kracht er op toeleggen een zegen te worden voor den handel en de nijverheid in ons vaderland. En zoo ergens dan is hier te Hoorn een nieuw veld ter bearbeiding gereed. Hoorn, zelf welvarende en steeds meer in bloei toenemende, ligt te midden van een streek waar handel, veeteelt en nijverheid machtige takken van bestaan zijn. Spoedig ook komt het spoor hier ge¬ reed en in weinig uren worden dan Hoorns inwoners en Hoorns handelswaren vervoerd door het geheele land heen. Onze verwachting is dat handel en nijverheid hier in West-Eriesland een tijdperk van nieuwen bloei tege¬ moet gaan, dat zelfs met het Buitenland nieuwe be¬ trekkingen zullen worden aangeknoopt. Dan, en ieder zal het met ons erkennen, is een collegie, bepaald ingesteld en aangewezen om de belan¬ gen van handelaren en fabrikanten waar het kan, te toch den eersten indruk niet wegnemen en die eerste indruk blijft lang, zeer laDg bij. Hij beminde haar, dat was voor hem zelf geen geheim meer, maar voor mejuffrouw Haak en de familie zou het nog lang een geheim blijven. Rhoon verliet weldra Delft om als leer- aar zijn plaats in de maatschappij in te nemen. Hij moest zich aanvankelijk met een klein salaris tevreden stellen, dat wel is waar langzamerhand ver¬ beterde, maar hem toch eerst na een tienjarigen dienst¬ tijd veroorloofde een eigen haard te bezitten. De tegen¬ woordige tijd is ook zoo veeleischend en duur, dat de onderwijzer zonder fortuin bijna niet aan het huwelijk kan denken. Want hij moet toch even als elk ander ambtenaar zijn stand ophouden en daartoe is nog al wat noodig! En 't jonggezellenleven kan toch ook maar niet in elks smaak vallen, 't Heeft wel zijn aangename zijde geheel vrij en onafhankelijk te zijn voor den nog jeug¬ digen jonggezel; wordt hij ouder dan merkt hij eiken dag meer en meer, dat hem iets ontbreekt om gelukkig te zijn. Hij gevoelt de behoefte om eens in vertrouwen óver zijn wexkkriug te spreken, om eens zijn plan¬ nen voor de toekomst te ontvouwen, om lief en leed met iemand te deelen. De huiselijke gezelligheid van den een of anderen bekende, die hij vroeger met onverdeelde dankbaarheid genoot, wekt nu eenig ge¬ voel van jaloerschheid bij hem op, het is als of deze gezelligheid hem toeroept, dat ook hem die kan deelach¬ tig worden, indien het geluk of het toeval.. . Het stedeke Bolwater wordt plotseling verrast met het onverwachte nieuwtje, dat de heer Rhoon ver¬ loofd is met juffrouw Ilaak uit den Haag. De ge¬ zellige Bolwaterinnen konden 'i nauwelijks gelooven, dat de heer Rhoon, die in zijn omgang met de Bolwater- sche schoonheden altijd een bijna vaderlijke kalmte ge¬ toond had, zoo op eens verliefd en verloofd was. En toch 't stond zwart op wit in de verlovingsbriefjes, die sommigen ontvangen hadden. Dus moesten ze het wel gelooven en tevens overgaan tot een bespreking van zijn persoon, zijn afkomst, zijn vader en de hemel weet wat nog al: hetgeen natuurliijk een aangename bezigheid opleverde voor de vele niets of zeer weinig uitvoerende inwoners van het klein provinciestadje. Ditmaal waren het echter niet alleen de Bolwate¬ rinnen die verbaasd waren over het nieuwste nieuwtje, neen zelfs de collega's en vrienden van den heer Rhoon waren verwonderd over die onverwachte gebeurtenis. Nauwelijks was zijn dertigste verjaardag voorbij en op beste | Ja 'e:rmogeus, J eensin9kracht artüriedubb voliL3,eltje even li° ^elük geen Q£ 13 'ent begra« :na"d en menige dragen^ die een mog<; ; is zoo.'y 2wak Verken hoe v ZJi nu ook wel j - niet. ND. [aandag jl. v enwoordiginj s, door de en, de staD r conferenn weest der,re kt van zi^z toorden b«lc\e de Enge, >t herinnerd !001 ter regeer, me.. Toch r>i liberal Red. "" h i.i ■T) \T was hit 3ij verdeelcK drie klassen van Egypte me waarop zij opge- offers aan dat eede oogen Enge 3 zien optredi waren op ee teland en F m met hef* alt toch eigen >t onderste uit ueksel op den neus^ jte plaats moest mei. -kingen met Brittan- i houden en te ver' unde van Gladstone elingen kennen onzt zij nog opgemerkt, zal doen van het 'te, waarin echter, dat dit niet ver- leene internatio- lat vóór of op !?! uit, -6/pt^ rj* worden raliteit van het k enkele punten i spoedisf ver oed m»et hei 12 'ingeu' om ge ' f 1 fff I /3 ^lonk h, dan boete in —. m hr 'r üeveli i nog^- « het 1 pleiziet muziek >, zoe alinea een ! en an: want zij 'ij, f te schitteren el h alles wat zij flit te schitteren ' /