Tekstweergave van SC_1945_11_10_0003

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
m f <40 *4 SURSUM C0RDA 11 NOVEMBER: SINTE MAARTEN BISSCHOP LIET WAS EEN GURE NAJAARSMIDDAG. De avond begon te vallen. De wind joeg bergen grauwe wolken als groote zeilschepen langs den hemel. En nam de wind even af, dan warrelden er dikke, natte sneeuwvlokken. De honden kropen schuw langs de huizen. Hier en daar ging haastig iemand voor¬ bij in een donkeren mantel, waarop de sneeuw als lichte stip¬ pen bleef hangen. En wat hoor je ieder geluid, als je allengs geen hand meer voor oogen kan zien en deur na deur in het slot valt. Hier en daar roept een jongen naar zijn hond. Straten ver klinken-de hoeven op de keien, wanneer een ruiter nadert. MAARTEN, luitenant van het Romeinsch regiment, heeft als koerier een belangrijke bood¬ schap overgebracht naar den be¬ velhebber der naburige stad. Op den terugweg heeft hij zijn witte paard de sporen gegeven en nu vliegt hij voort. Soms schiet een felle windvlaag onder zijn rui¬ men mantel, wanneer de wind uit den koers slaat bij een krom- ST. MAARTEN IN HOLLAND „ een Hongaarsche jon¬ gen, Romeinsch krijger, Fransch bisschop, en toch: heilige van Holland " CLKE KERK heeft haar eigen *" -heilige. Hier Is het Sint Jan de Dooper,, daar Sint Liduina, daar weer Sint Jacob en ga zoo maar voort. Maar wie wint het nu onder de heiligen? Wie van hen is de patroon van de meeste kerken in ons land? Sinte Maar¬ ten, bisschop, tot wiens eer de kinderen in de schemering van 11 November een kaarsje ontste¬ ken in een kleurige lampion en zingend en bedelend langs de huizen gaan. Van 91 kerken in ons land is St. Maarten de patroon! Ge kunt het op de kaart na¬ reizen van den beroemden Mar¬ tini-toren in Groningen tot het Sint Maartenskerkje in Houthem of Wijck in Limburg, Sint Maar- tens naam en faam zijn wijd verbreid. En ga kijken boven den kerkingang van West woud en Het Veld in Noord-Holland en boven het portaal van de Weer- ter kerk, Sint Maarten zit er fier op zijn schimmel en deelt er al honderden jaren zijn purpe¬ ren soldatenmantel met den knielenden bedelaar. In 316 is hij geboren te Fabaria in het huidige Hongarije. Hij werd officier in het Romeinsche leger, hielp Gallië, het Frankrijk van vandaag, bezetten, schonk in Amiens de helft van zijn solda¬ tenmantel aan een armen drom¬ mel en daarna zichzelf als armen GEBED TOT SINT MAARTEN Wij staan als bedelaars te beven voor 's hemels groote, gouden poort. Wie zal ons hart een aalmoes geven van al wat ons verlangen hoort? Doch gij, die eens uw kleed zoudt snijden, opdat een zwerver warmte vond, zult ook voor ons den mantel spreiden van 't licht, dat God u na uw strijden om de geduchte schouders bond. GABRIEL SMIT drommel geheel aan Christus, trok zich in vrome eenzaamheid terug, doch werd er door de ge-, loovigen gevonden en ten slotte tot bisschop van Tours gekozen. Maar vanwaar zijn vereering in ons vaderland? Hij dankt die aan Sint Willi- brord. Aartsbisschop der Friezen was deze en 't is misschien een tactische daad van hem geweest, om juist de vereering van een zoo grooten Frankischen heilige als Sint Maarten onder de aan de Franken vijandige Friezen te ver¬ breiden, om ook langs dezen weg der heilige geleidelijkheid tot betere aardsche verhoudingen te komen. Alom in het land stichtte hij Sint Maartens kerken, te be¬ ginnen in zijn eigen bisschopsstad. En het is kennelijk onder Frieschen invloed, dat ons Bisdom zijn Sint Maartenskerken kreeg. Van de negen kerken ter eere van Sint Maarten, welke ons Bisdom op het oogenblik bezit, ligt het grootste deel in Westfriesland of daarom¬ trent: Bovenkarspèl, Westwoud, Zwaag, Medemblik, Oude Schild, 't Veld, en de hulpkerk van Oos¬ terend, de Waal en Koog op Texel. En denken wij aan de dorpen St. Maarten, St. Maartensbrug en St. Maartensvlotbrug in deze ge¬ westen, waar ook St. Maarten in het gemeentewapen staat Dit zijn enkele sporen van een massale vereering in ons land en ons Bisdom. Sint Maarten moge iets van alle landen zijn, hij is de heilige van Holland. ming van den weg. Dan is Maar¬ ten niet te goed, of hij moet zijn schimmel intoomen, om zijn man¬ tel weer rond zijn lichaam te kunnen samentrekken. Voort dan weer in de schemering. En juist voor het volle donker bereikt hij de stadpoort. De wachter kent hem en laat hem door. En op¬ nieuw maant Maarten zijn paard tot spoed. Wat weerga, man, op¬ zij, naar den kapt en laat het rijpad voor de ruiters! Toch houdt Maarten de teugels in en dan knielt daar in het slik een bedelaar. De hagel striemt op zijn botten, hij heeft niets, en bedelt ter liefde God. Maarten is in zijn hart een goed soldaat en heeft daar ooren naar. Halt, hu! En hy slaat met een zwier zijn rooden mantel van zijn schouders, reikt den bedelaar de eene slip toe, neemt zelf de andere beet, trekt zijn zwaard en snijdt met één zwaai den gebol- den mantel door midden. De helft slaat hy weer om, want geen soldaat mag zonder mantel in de kazerne verschijnen. Hij klikt met de tong tegen het paard en verdwijnt in het donker. En met de andere helft om zyn schouders staat een bedelaar op uit de modder, mompelt hem dankwoorden en zegeningen na op den wind en gaat een nauwe steeg in. Als Maarten in de kazerne komt, liggen er houtblokken in den haard. Zij dienaar heeft een zetel aangeschoven en hij heeft zijn laarzen nog niet uitgeschopt, of zij oogen vallen toe en hij slaapt. Luitenant Maarten droomt. Eerst van groote legertroepen. Dan van hemelsche legerscharen die uit de hemelpoorten stroo¬ men. En de hemelpoort lijkt precies op de stadspoort van Amiens, waar hij nog zoo pas is binnengereden en de poortwach¬ ter, Sint Pieter, kan *oo de wach¬ ter van Amiens zijn. Plotseling gaan de cherubijnen en serafij¬ nen en al de andere engelen eer. biedig aan de kant staan en ma¬ ken rijen en in hun midden schrijdt Christus naar voren.. De Hemelkoning, gekleed in den stralend rooden halven mantel, waarvan de andere helft daar achteloos over een zetel in Maar¬ tens kamer ligt geslagen. En voortgaande langs de engelen- rijen, buigt Koning Christus naar links en rechts en zegt en her¬ haalt: „Dezen mantel heeft Maarten mij geschonken!" Neen, nu verwondert het ons niets, dat Maarten kort daarna zijn regiment vaarwel zei, zijn zwaard voor het altaar lei en sprak: „Soldaat van Christus ben ik voortaan". En hij ontdeed zich van mantel en fiergepluimde muts, schonk zijn schimmel aan zijn dienaar, gaf den poortwach¬ ter van Amiens een laatst» drinkgeld en meldde zich in scha¬ mel pelgrimskleed bij den Bis¬ schop van Poitiers voor den krijgsdienst van Christus Een halven mantel zal hij ons niet meer geven. Maar al wie tot hem bidt, zal hij mateloos doen deelen in zijn befaamde goed- geefschheid. H.D. WEERBERICHT Het was nog niet de slechtste tijd, dat het volk bij voorkeur van de heiligendagen zijn weersvoorspel¬ lingen vastknoopte. Zie hier een stukje weerbericht uit grootva¬ ders almanak. Verwacht rond Sinte Maarten : Donkere Sint Merten, lichte Korsmis. Wolken met Sint Merten, Gèft eine winter mit stèrten. Als het loof niet valt voor St. Martijn, Zal 't een strenge winter zijn. Is de lucht op St. Marten helder, Dan dringt de vorst in den kelder. Nevels in Sint Martensnacht, Maken de winters kort en wonderzacht. Als de ganzen met Sint Marten op het ijs stappen Moeten ze 's winters door het slijk trappen. ' MISSIE-FLITSEN Langzamerhand gaan de zoo lang verwachte berichten uit de Missie binnenkomen. Het is onze bedoeling hier telkens in het kort zooveel mogelijk mis¬ sie-nieuws samen te vatten. Uiteraard houden wij ons van den kant van de lezers gaarne aanbevolen voor nieuw ontvan¬ gen berichten, opdat wij allen er in kunnen doen deelen. Op Banka en Billiton zijn in Japansche kampen elf mis¬ sionarissen van de paters der H.H. Harten gestorven. Onder hen bevond zich Mgr. Vitus Bouma, de Apostolische Pre¬ fect. Op de Philippijnen werden door de Amerikanen uit twee interneeringskampen met an¬ dere Nederlanders ook twee Nederlandsche Bisschoppen be¬ vrijd. Mgr. Jurgens en Mgr. Vrakking. Verder 50 Neder¬ landsche missionarissen en 20 missiezusters, nl. 30 Missiona¬ rissen van het H. Hart, 12 Fa¬ thers van Mill-Hill, 7 v. Scheur en 1 van het Goddelijk Woord. De Zusters zijn allen Francis¬ canessen van Veghel. In 1942—1943 stierven er 6 missionarissen van Mill-Hill een gewelddadigen dood. Een missionaris op Sumatra schrijft ten slotte op 25 Sept. 1945: „Wij hebben alles verloren behalve de gehavende gebou¬ wen. De Jappen hebben alles verbrand en weggehaald. Te Tandjoeng Kara was de kerk benzine-opslagplaats, te Tand¬ joeng Sakti zat de kerk vol padi. Banken van kerken en scholen zijn voor brandhout ge¬ bruikt. Alle boeken zijn ver¬ brand, op den mesthoop ge¬ gooid of als oud papier ver¬ kocht. In inlandsche etenswin- keltjes werden de etensdingen ingepakt in bladen van een missaal. Kleeren, beddegoed, kerkgoederen, alles weg. Hos¬ pitalen leeg, instrumenten stuk. In de gevangenis van Muntok stierven ruim 350 van de 932 gevangenen.... Ik Jioop, dat ik spoedig beter ben en weer aan het werk kan gaan....