Tekstweergave van SC_1945_10_27_0002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
ictie: elaan J. N. M. SMULDERS, Hoorn plaan N. J. DUYN, Wognum OFFICIEEL PAROCHIEBLAD VOOR DE DEKENATEN HOORN EN WERVERSHOOF Uitgave Drukkerij Noordholland, DraaMngel 59, Hoorn, tel. 4712 JAARGANG No. 1 VERSCHIJNT WEKELIJKS ZATERDAG 27 OCTOBER 1945 Iptimisme van Allerheiligen Hoe kon de Paus toch zoo spreken? jVEMBER is de maand van Alle Heiligen. Op den eer- 1 November viert de gehee- 'erk op één dag alle Heiligen ]amen. En of men nu toch r bang is geweest, dat er te heiligen verloren zouden n in de „schare die niemand >,n kan", ik weet het niet. ir op den 6en November is feest van alle Heiligen der ëteit van Jesus, op 12 No- ber viert de Orde der Pre- ieeren al. haar Heiligen, en het einde der maand, den t November, viert de gehee- erafijnsche Orde haar feest¬ van Allerheiligen. Zoo is ! maand toch wel in alle op- ,ten de maand, waarin Alle ligen dubbel en dwars wor- gevierd en bejubeld! AT ons één ding vaststellen. Zoo'n feest, zoo'n vereering heiligen is niet in het be- t van die heiligen, want zij „binnen" en het zou ons meevallen, ze nog wat men heit een genoegen te bereiden. ' is in ons eigen belang. Wie heiligen heeft leeren om a, blijft altijd om en nabij de ielpoort zwerven. Nu eerst anders e halve wereld heeft ver 3d gestaan over een woord, de Paus zeer kort geleden ft gesproken. Van alle kanten gen communisten, revolutie onlusten. Men zet rustig de afnemingen met de atoom- imen voort. De Conferentie ■ Vijf had niet beroerder kun- , vergaderen over de vijf ïespunten. e midden van dit alles >reekt de Paus van een oopvolle toekomst. Hoe be¬ aat dat ? aten wij, met een schrijver in e Universe", voorop zetten, :het niet de eerste keer is, dat Paus eoo spreekt. De Paus kert er als het ware eiken r op : ods macht is almachtig, ijn liefde en genade zijn heindig ; zelfs de machtig, je en meest duivelachtige lensch is toch altijd in Gods and. t/ij staan voor de keus ïe atoombom, de meest ver¬ elende en verwoestende ont- ■kking, die de menschheid lit deed. is het laatste bewijs üor de absolute noodzaak van i e internationale en indivi- leele levenswijze, die Chris- is aan de wereld predikte, 100 jaren geleden. Die begin- len van verdraagzaamheid, lfopoffering en zelfbeheer- hing, welke Hij leerde als ihoorend tot de uiteindelijke srlossing, zien wii nu als de, inige manier om onmiddel- ike vernieling en verwoesting i voorkomen. Sir Stafford Crips op 23 Sept. 1.1. Daar komt dit bij : het is niet de eerste keer, dat de mensch¬ heid zoo in de misère zit. Meer¬ malen reeds is zij met succes tijdperken als het onze doorge¬ komen. En zooals toen, zoo bezit nu het menschdom door Gods almacht, liefde en genade en door het geloovig medewerken der menschen met Gods hulp de middelen, om uit de zwaarste moeilijkheden te raken en er al¬ tijd weer boven op te komen. „St. Franciscus", aldus de Paus „leefde.,én een tijd van hardnek - kigen en voortwoekerenden strijd en te midden van een losbandig¬ heid, waarover eigenlijk niemand meer gegeneerd was. De toe¬ stand was feitelijk zoo, dat de menschen maar zuchtten, dat hij betreurenswaardig maar eenvou¬ dig onvermijdelijk was. Sint Franciscus wilde daar echter niets van weten! Waarom wij dan wel ?" érn % wm wÊ WAARHEID EN SCHOONHEID DE AFBEELDING van Christus Koning in deze aflevering geeft een brokstuk prachtig houtsnijwerk van den beeldensnijder Michael Pacher. Pacher was een tijdgenoot van Dürer. Zijn geboortejaar is onbekend, zijn ge¬ boorteplaats was Bruneck in het Puster-dal. In 1468 hoorde men voor het eerst van hem, in 1498-stierf hij. Het hier weergegeven fragment is genomen uit een beeldengroep van het beroemde altaar van St. Wolfgang, welke de kroning van Maria in den hemel voorstelt. Hoe zeer is hier Christus, naar een vers van Gabriël Smit, „de Vorst, die boven duur en tijd glorievol zijn luister spreidt". Zoo stellen wij ons Christus voor in ons geloof aan Zijn heilig Koningschap over hemel en aarde. Zoo heeft hier de kunstenaar in zuivere schoonheid uitdrukking gegeven aan een geloofswaarheid, die diep in hem leefde reeds eeuwen vóór zij door het hoogste kerkelijke gezag plechtig en grandioos werd vastgelegd. Sursum Corda! De harten omhoog! Habémus ad Dóminum. Wij hebben ze bij den Heer Gratias agamus Domino, Deo nostro. Danken wij den Heer. onzen God. Dignum et justum est Dat is passend en billijk. )OF Het is min of meer toevallig, dat de Paus St. Franciscus bij de schamele pij nam. Hij sprak na¬ melijk tot leden der Francis- caansche Derde Orde. Ik bedoel: de Paus zou hetzelfde gezegd hebben over St. Dominicus, als hij voor Dominicaansche tertia¬ rissen had gesproken. En zou het een redevoering zijn geweest aan het adres van Maria-con- greganisten, dan had Hij een wil- lekeurigen greep kunnen doen in den feestkalender der Jezuieten. Toch heeft dè Paus geen ge¬ meenplaats verkocht, in dien zin waarin wij gemeenplaats ver¬ staan. Allerminst! Het was voor Hem onbegonnen werk, alle hei¬ ligen met name te noemen, want wij weten, dat toch niemand ze tellen kan. Hij heeft dus uit de ontelbare schare dien heilige naar voren geroepen, die nu een¬ maal een bijzondere plaats innam in het hart van zijn toehoorders. Maar wat -de Paus wilde zeggen is dit: de wereld toestand moge nog zoo rot zijn, geen waarach¬ tig Christen gaat daaraan ten onder. Er zijn „helderzienden" die beweren, laat het volk zich maar eens zat efen aan het commu¬ nisme, dan is het er het snelst van genezen. Dit staal echter volkomen gelijk met. de handel¬ wijze van een dokter, die zijn pa¬ tiënt maar geen medicijnen geeft omdat hij hem toch geen hoop geeft! Deze wereld-kwakzalvers hou¬ den er in het geheel geen reke¬ ning mee, dat uit elk kwaad iets goeds kan geboren worden. Maar laten zij er dan ook aan denken dat dit goede er in ieder geval steeds dan pas komt, als het kwaad is weggewerkt. Voortge¬ maakt dus ! En wij hebben den Paus mee. Het kan zoo donker niet zijn, of Hij ziet het licht doorbreken, omdat Hij de kracht van het Licht kent. Ieder Christen aan den slag om een heilige te worden en wij zijn er, zoo redeneert de Paus. „Ieder van ons is een vredesstichter, wanneer hij afziet van de zonde en het goede zoekt in voortdurende persoonlijke offers." Zoo bezien is het feest van Al¬ lerheiligen dé Feestdag van het Optimisme, waarvan de Paus zoo vervuld is. Laten wij immers niet te veel denken aan de in onze oogen rustige en zelfver¬ zekerde gelukzalige aanschou¬ wing Gods, waarvan de heiligen boven de wolken op gouden bankjes fitten te genieten. Het is een menschelijke voorstelling van iets, wat toch nog altijd geen menschenoog heeft gezien. Maar laten wij er wèl aan den¬ ken, hoe het mogelijk is, dat daar vandaag een ontelbare me¬ nigte feest viert. Want wat men- schen-oogen dan wèl hebben ge¬ zien is dit, dat geen van die hei- Vervolg pag. T, 5e kolom Ursem S ddingsfeest ï? Triduum. H. Com- :hie. 10-30 -dj- ïur sluiting ïfridus, ï iddingsdag. ' 't Allerhei- * uitgesteld- ie van de ge Hoog- 12, 2, 3, rschiJlen- anbiddir g luitingslof het Tri- i'e Deum". inymus, ■sdag van Helijke ver- 1 H. Com¬ bi 8.30 pi. '*jhet laatste iuum; toe¬ rt van Je¬ ll Hart van I H. Hart Jozef, d p.e Jeugd- mmunie meisjes n van de Mij van ijt in het Hoogmis eheel de Om 7 u. en akte stus Ko- bd van Z.H, etrus Be- 7.30 ter Hart v. kere in- es Mo¬ rn; 10.30 stus-Ko- ie voor rcte voor rochieele oisschop- Eftjeugd, e, wirrdi »". lis ver- % ior hen j m ■ 'sMid- ■ n, waar- SMe wijding V i Koning |n van 6 Aller- ip Zon- ieraden ke noo- Ziele- -preek. naf half gele¬ unie plechtig ur Ro¬ an de ■loovige of t.e.v. :est van jeugd Zondag «firberei- Ijbesteed. • ,1- om te 'lie ou- .•ze uit- jrd pro- rzuimt iSies om -ongre- jaar. meisjea ,/Ln. stuurs- M andag- nen.