Tekstweergave van SC_1883_12_11_0027_L
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Donderdag
6
Juni
191
ENKHU1ZKR
COURANT
in
het
Westen.
Dit
gebied
was
geheel
ont¬
ruimd
door
de
burgerbevolking.
Zes
dagen
waren
er
verlopen
toen
het
zover
was.
Des
middags
lieten
de
Engelsen
iets
van
zich
merken.
Reeds
eerder
hadd
;n
wij
Engelse
matrozen
in
Middelburg
en
Vlls-
singen
gezien,
maar
verder
kwamen
die
niet.
Zjj
toonden
zich
zeer
sterk
in
het
bezet
hou¬
den
van
caféterrassen.
Op
Donderdagmiddag
16
Mei
echter
voeren
vjjf
Britse
oorlogssche¬
pen
de
Westerschelde
op,
en
weldra
klonic
de
donder
van
hun
zware
geschut.
De
sal¬
vo's
rijden
zich
aaneen
en
het
was
één
aan¬
houdend
donker-dof
gerommel.
De
Engelsen
beschoten
de
Duitsers
aan
de
Oostzijde
van
de
Waterlinie.
Dit
geschutvuur
duurde
de
gehele
nacht.
Menselijkerwijs
gesproken
kon
in
de
beschoten
streek
geen
levend
wezen
meer
over
zijn.
Dit
bleek
echter
een
misre¬
kening.
De
Duitsers
waren
er
nog
wel
dege¬
lijk,
al
moeten
zjj
ernstige
verliezen
hebben
gehad.
In
de
stellingen
aan
de
Westkant
van
het
geïnundeerde
terrein
sneuvelden
honderden
Nederlanders
en
Fransen.
Wat
hielp
hun
moed
tegen
vuur
van
twee
kanten
en
van
boven?
De
Duitsers
landden
met
volbeladen
vliegtuigen
op
de
nieuwe
be¬
tonweg
naar
Vlake.
Geen
boompje
staat
er
daar
langs
de
weg.
Geen
levende
ziel
bevond
zich
erop.
Een
prachtig
landingsterrein.
De
Duitse
stoottroepen
vielen
de
Nederlanders
en
Fransen
in
de
rug
aan.
Andere
Duitse
troepen
landden
met
schepen
te
Hoedekens-
kerke
en
lieten
de
Waterlinie
de
Waterlinie.
Geschut
brachten
zij
mee.
Dit
betekende
't
einde
van
de
tegenstand
aan
de
inundatiën.
De
Duitse
geregelde
troepen
—
nog
steeds
met
veel
—
trokken
Zuid-Beveland
in.
Zij
wisten
precies
de
doorgang
over
de
dijken
tussen
de
watervlakten.
Noordwaarts
naar
Yerseke
trok
een
afdeling,
welke
over
de
sluizen
bij
Wemeldinge
het
Kanaal
door
Zuid-
Beveland
passeerden.
De
Postbrug
over
dit
kanaal,
bij
Vlake,
was
vernield.
In
enige
uren
tijd
had
de
Duitse
genie
deze
brug
her¬
steld
en
trokken
ook
daarover
hun
troepen
naar
het
Westen.
De
bombardementen
hadden
dagen
lang
geduurd,
maar
nu
eenmaal
de
Franse
terug¬
tocht
begonnen
was,
geschiedde
die
in
een
steeds
sneller
tempo.
De
terugtocht
werd
een
vlucht,
de
vlucht
een
paniek.
En
heel
de
weg
Westwaarts
werden
de
vluchtende
troepen
bestookt
door
de
Duitse
vliegtuigen.
Geen
uur
was
het
stil
in
de
lucht.
Veler
zenuwen
werden
gebroken,
zo¬
dat
zij
als
krankzinnigen
rechtop
over
de
weg
renden,
de
vliegtuigen
tegemoet,
die
hen
wegmaaiden
als
gras.
De
terugtocht
geschiedde
niet
alleen
in
Westelijke,
doch
ook
in
Zuidelijke
richting,
zoals
ook
de
Fransen
niet
slechts
via
Bres-
kens
en
Vlissingen,
maai-
eveneens
dadelijk
vanuit
Belgisch
Vlaanderen
ons
Brabant
wa¬
ren
binnengekomen.
Vele
Nederlanders
trok¬
ken
—
vechtend
—
met
de
Fransen
mee
tot
aan
Oostende.
Daar
werden
zij
verleden
week
voor
de
keus
gesteld
:
verder
naar
Engeland
of
Frankrijk
of
terug
naar
Nederland.
De
helft
koos
de
reis
naar
huis,
de
andere
helft
de
verdere
strijd.
De
vlucht
Westwaarts
ging
—
nu
alweer
meer
dan
twee
weken
geleden
—
naar
Wal¬
cheren,
naar
Vlissingen,
naar
Veere
wellicht.
En
drie
kwartier
achter
de
Fransen
kwamen
de
Duitsers,
jonge
kerels
op
de
fiets,
het
geweer
over
den
schouder,
de
overwinnaars.
Tweede
Blad
Treedt
er
bovendien
nog
rotting
of
ander
bederf
op,
dan
is
het
verlies
veel
groter.
Zijn
er
nu
drogerijen,
waarin
deze
veevoe¬
dermiddelen
kunnen
worden
gedroogd,
dan
wordt
onmiddellijk
na
de
oogst
een
eind
ge¬
maakt
aan
c^eze
zelf-vertering
van
de
plant
en
blijft
de
volle
waardie
gehouden.
Wat
dat
betekent
in
een
tijd,
waarin
zo
zuinig
moge¬
lijk
met
voedsel
cn
voeder
moet
worden
om¬
gesprongen
ligt
voor
de
hand.
Wjj
hopen
dan
ook,
dat
zowel
tuinders
en
boeren
als
de
re¬
gering
hun
taak
zullen
begrijpen
en
onver
wjjld
overgaan
tot
het
bouwen
van
een
groot
aantal
drogers.
(Volksbl.)
Tomaten
vervangen
fruit.
Tuinbouwbedrijven
werken
op
volle
kracht.
Groentendrogers
nood¬
zakelijker
dan
ooit.
Grote
besparingen
in
't
vooruitzicht.
De
positie
van
ons
land
noopt
ons
niet
alleen
tot
een
zo
groot
mogelijke
voedsel¬
productie,
maar
tevens
tot
toepassing
van
alle
middelen,
die
tot
doelmatige
bewaring
van
het
voortgebrachte
kunnen
leiden.
Er
mag
niets
verloren
gaan,
dat
waarde
heeft
voor
de
voeding
van
mens
of
dier.
Dit
ligt
zo
voor
de
hand,
dat
men
zou
menen,
dat
het
niet
nodig
is
er
de
nadruk
op
te
leggen,
doch
wie
even
rondkjjkt
ziet
aan
alle
kanten
nog
verlies
van
krachten.
Het
is
niet
alleen
de
verwaarlozing
van
af¬
valstoffen,
die
opvalt,
er
is
ook
nog
heel
wat
te
verbeteren
aan
de
behandeling
van
oogst
en
voorraden.
Die
afvalstoffènkwestle
is
een
onderwerp
op
zich
zelf,
waarop
wjj
dezer
dagen
terug
komen.
Verwerking
van
huis-
houdelijk
afval
tot
veevoeder
en
verwerking
van
stadsvuil
tot
mest,
het
zijn
beide
aan¬
gelegenheden,
waarmee
bjj
grootscheepse
aanpak
ongedachte
besparingen
zjjn
te
ver¬
krijgen.
Daarover
echter
later.
Tot
de
noodzakelijke
inrichtingen,
welke
onze
oogst
zullen
behoeden
voor
verliezen,
behoren
moderne
drogerijen.
Niet
alleen
voo
groenten,
maar
ook
voor
aardappelen,
wor¬
telen,
voederbieten,
e.d.
Sommigen
menen,
dpt
groentendrogerijen
overbodig
zjjn
gewor
den,
sinds
er
een
uitvoerregeling
is
tot
stand
gekomen,
welke
een
einde
maakt
aan
de
ver¬
nietiging.
Daarmee
is
het
wel
uit
met
een
om
verbetering
schreeuwende
wantoestand,
maar
de
noodzaak
om
te
drogen
blijft
onver¬
minderd
groot,
omdat
er
aan
die
groenten-
drogerij
veel
meer
vast
zit
dan
alleen
het
drogen
van
onverkoopbare
overschotten.
DUUR
VERVOER
Groenten
moeten
namelijk
zeer
snel
na
het
oogsten
worden
gegeten,
anders
gaat
de
kwaliteit
hard
achteruit.
Alles
wordt
dus
gedaan
om
de
groenten
vers
in
de
winkels
te
krijgen.
Dat
vereist
zeer
zorgvuldige
be¬
handeling;
drie
zaken,
die
geld.
tijd
en
ruim¬
te
vorderen
en
die
gezamenlijk
de
kosten
van
de
handel
in
groenten
zeer
hoog
maken.
Zelfs
bij
de
zorgvuldigste
verzending
is
ech¬
ter
slechts
een
betrekkelijk
beperkt
gebied
bereikbaar,
omdat
het
transport
naar
verder-
afgelegen
streken
te
kostbaar
wordt
bjj
af¬
nemende
kwaliteit,
veroorzaakt
door
de
lange
duur
van
het
vervoer.
Sinds
echter
een
droogmethode
is
gevon¬
den,
waarbij
de
eigenschappen
van
de
verse
groente
in
het
gedroogde
product
behouden
bljjven,
bezitten
wjj
een
middel
om
met
min¬
der
kosten
een
veel
groter
gebied
te
bestrij¬
ken
en
daarmee
wordt
het
arbeidsveld
voor
onze
tuinbouw
vergroot
op
een
wijze,
waar¬
van
de
omvang
thans
nog
niet
is
te
over¬
zien.
Het
gewicht
van
de
te
verzenden
groenten
daalt
door
droging
met
80
tot
90
procent.
Is
dit
reeds
een
enorme
besparing
op
de
ver¬
zendingskosten,
ook
de
verpakking
maakt
een
groot
verschil.
Verse
groenten
worden
verzonden
in
kisten
cn
kratten,
die
uiteraard
tamelijk
zwaar
zijn;
gedroogde
groenten
worden
verzonden
in
papieren
pakjes.
Bo¬
vendien
'
ervalt
natuurlijk
de
eis
van
zo
snel
mogelijk
transport,
waardoor
de
totale
kos¬
ten
van
het
vervoer
bij
gedroogde
groenten
slechts
een
paai-
procenten
zjjn
van
die
van
verse
groenten.
DE
KOLEN
GOED
BESTEED
Niet
minder
belangrijk
is,
dat
de
groente¬
handelaar
van
gedroogd
product
zonder
be
zwaar
een
zeer
gevarieerde
voorraad
kan
op¬
slaan,
zonder
vrees
voor
verlies,
waardoor
nogmaals
de
verkoopskosten
kunnen
worden
verlaagd.
Al
deze
grote
voordelen
wegen
ruimschoots
op
tegen
de
kosten
verbonden
aan
de
bouw
van
drogerijen
en
aan
het
dro-
geen
zelf.
Wjj
menen
niet
te
veel
te
zeggen,
als
wij
verklaren,
dat
het
drogen
van
groenten
een
bedrjjf
's,
dat
onmisbaar
is
voor
de
toerus
ting
van
onze
tuinbouw
ongeacht
of
wjj
oor¬
log
of
vrede,
crisis
of
welvaart
hebben.
De
tuinbouw
kan
drogerijen
eenvoudig
niet
mis¬
sen.
Het
is
ons
bekend,
dat
men
in
overheidskringen
dezelfde
mening
is
toegedaan
en
wjj
verklappen
geen
geheim
als
wjj
mededelen,
dat
er
met
twee
van
onze
grootste
machi¬
nefabrieken
onderhandelingen
wor¬
den
gevoerd
om,
voorlopig
voor
re¬
geringsrekening,
groenten
en
vee¬
voederdrogerijen
te
bouwen.
Daar¬
bij
zal
nog
een
belangrijke
vooruit¬
gang
bij
het
thans
bestaande
tot
stand
komen
door
technische
verbe¬
teringen
tengevolge
waarvan
de
droogkosten
lager
en
de
kwaliteit
van
het
product
hoger
zullen
wor¬
den.
BE8PARING
OP
BLIK
Niet
alleen
echter
in
verhouding
tot
het
verse
product
is
het
drogen
van
groenten
van
betekenis.
Ook
ten
aanzien
van
de
con-
servenlndustrie
heeft
de
drogerij
grote
waar¬
de.
De
thans
gebruikelijke
conserven
verei¬
sen
zeer
veel
blik
en
zo'n
blik
bevat
dan
nog
voor
een
groot
gedeelte
water.
Maar
blik
is
duur
en
schaars,
en
het
is
zelfs
niet
onmoge¬
lijk,
dat
het
te
eniger
tjjd
nagenoeg
niet
meer
beschikbaar
zal
zijn.
Ook
dan
bewjjst
de
drogerij
zijn
nut.
De
conservenfabriek,
die
beschikt
over
een
drogerij
zal
zjjn
bedrijf
zonder
moeite
kunnen
voortzetten.
Wanneer
men
de
gedroogde
groenten
bo¬
vendien
nog
perst
tot
steenharde
blokken
kan
in
een
zeer
kleine
verpakking
een
bijna
onbegrijpeijk
grote
voorraad
groenten
wor¬
den
samen
gepakt.
Het
merkwaardige
is
—
wjj
hebben
het
met
eigen
ogen
gezien
—
dat
ook
deze
geperste
groenten
weer
tot
de
na¬
tuurlijke
staat
opzwellen,
wanneer
men
ze
kookt.
Ook
de
smaak
wijkt
nagenoeg
niet
af
van
die
van
verse
groenten.
VEEVOEDERWINNING
Ten
slotte
is
er
nog
een
punt,
dat
voor
de
bouw
van
drogerijen
pleit.
Wanneer
een
boer
aardappelen,
bieten,
knollen
e.d.
voor
de
win¬
ter
opslaat
in
grote
kuilen,
begraaft
hij
eigenlijk
levende
planten.
Die
planten
gaan
niet
dood
(want
dan
zouden
ze
gaan
rotten),
maar
het
leven
staat
ook
niet
stil.
In
het
weefsel
hebben
onafgebroken
omzettingen
plaats,
waardoor
het
leven
van
de
plant
wordt
onderhouden.
Dat
gaat
ten
koste
van
de
voedingsstoffen,
die
in
de
knol,
of
de
biet
zjjn
opgehoopt;
met
andere
woorden:
de
plant
put
zich
zelf
uit.
Dat
is
de
ooi-zaak
waardoor
aardappelen
na
maandenlange
winteropslag
zo
slap
en
rimpelig
worden.
Ruw
berekend
kan
men
zeggen,
dat
in
die
wintermaanden
een
derde
van
de
voedingswaarde
verloren
gaat.
De
afzet
van
tuinbouwproducten
op
de
Nederlandse
veilingen
is
niet
alleen
van
geheel
andere
aard
geworden,
om¬
dat
Duitsland
de
afzet
van
de
voor
ons
land
overtollige
gewassen
heeft
gega¬
randeerd,
het
karakter
van
de
veilingen
is
evenzeer
veranderd
door
de
verander¬
de
omstandigheden
in
Nederland,
die
de
invoer
van
een
groot
aantal
buitenland¬
se
producten
onmogelijk
hebben
gemaakt.
Tot
voor
kort
werden
grote
hoeveelheden
buitenlands
fruit
in
Nederland
ingevoerd,
ofschoon
de
laatste
jaren
bij
de
fruitkwekers
wel
gedacht
ia
aan
de
mogelijkheid
het
Ne¬
derlandse
fruit
in
koelhuizen
op
te
slaan
en
het
zo
mogelijk
te
maken,
de
oogst
van
en¬
kele
maanden
gedurende
een
groot
deel
van
het
jaar
geleidelijk
in
consumptie
te
bren¬
gen.
Deze
plannen
waren
echter
nog
niet
tot
een
uitvoering
op
grote
schaal
gekomen,
zodat
import
van
fruit
nog
altijd
noodzake¬
lijk
was.
Betrekkelijk
noodzakelijk
ten
min¬
ste
want
nu
deze
import
door
de
veranderde
internationale
omstandigheden
niet
meer
mogelijk
is,
zoekt
de
Nederlandse
huisvrouw
naar
een
product,
dat
het
fruit
althans
in
enige
mate
kan
vervangen.
Het
gevolg
hier¬
van
is
geweest,
dat
er
op
de
veilingen
veel
meer
tomaten
worden
verkocht
dan
vroe¬
ger.
Het
is
tot
nu
toe
nog
nooit
mogelijk
geweest
een
naar
verhouding
groot
kwan¬
tum
tomaten
voor
de
onmiddellijke
consump¬
tie
te
verkopen.
Het
merendeel
van
de
aan¬
voer
draaide
door
en
aan
dit
feit
danken
wjj
de
voedzame
tomatensoep,
die
met
hon¬
derdduizenden
blikken
tegelijk
werd
aange¬
maakt
en
die
de
zorg
had
van
het
Centraal
Bureau
voor
de
Tuinbouwveilingen.
Wat
tot
nu
toe
nooit
mogeljjk
is
ge¬
weest,
geschiedt
thans.
Aan
de
veilingen
worden
grote
hoeveelheden
tomaten
ver¬
kocht.
Nog
wel
niet
zoveel
als
de
kwe¬
kers
zouden
wensen,
maar
er
is
ten
opzichte
van
het
verleden
toch
reeds
een
grote
vooruitgang
merkbaar-.
Als
regel
wordt
thans
ongeveer
de
helft
van
de
aanvoer
op
de
veilingen
verkocht
voor
onmiddellijke
consumptie.
En
niet
alleen
naar
tomaten,
maar
ook
naar
andere
verse
groenten
bestaat
een
grote
vraag,
die
weliswaar
in
deze
tjjd
van
het
jaar
niet
ongewoon
is,
doch
die
dit
jaar
toch
merkbaar
groter
proporties
aanneemt
dan
vroeger.
Komkommers
bijvoorbeeld
vertonen
dezelfde
tendenz
als
de
toma¬
ten;
ze
worden
uitzonderlijk
veel
ge¬
vraagd
en
verkocht.
Het
bljjkt
dus
wel,
dat
de
Nederlandse
huisvrouwen,
als
het
moet,
het
wel
kunnen
stellen
zonder
bui¬
tenlands
fruit,
omdat
ze
in
Inlandse
pro¬
ducten
een
compensatie
vinden.
De
smaak
van
deze
inlandse
producten
is
wel
anders
dan
van
fruit,
maar
helemaal
niet
minder,
terwjjl
het
zeker
is,
dat
de
voedingwsaarde
van
de
verse
groenten
even
groot
is,
zo
niet
groter
is,
dan
van
het
ingevoerde
fruit.
Het
is
te
begrijpen,
dat
de
groentenkwe-
kers
deze
gang
van
zaken
met
vreugde
zien
en
dat
zjj
voldaan
zjjn
over
het
feit,
dat
thans
de
Nederlandse
huisvrouw
steeds
meer
waardering
gaat
vertonen
voor
het
Nederlandse
tuinbouwproduct.
Het
stemt
dan
ook
tot
voldoening,
dat
er
thans
geen
vernietiging
van
groenten
meer
zal
plaats
vinden.
De
groenten
namelijk
die
doordraaien
en
die
vroeger
voor
menselijk
gebruik
onge¬
schikt
zouden
worden
gemaakt
staan
thans
ter
beschikking
van
de
armlastigen.
Het
bljjft
voor
de
kwekers
in
financieel
opzicht
hetzelfde
of
deze
groenten
worden
vernietigd
dan
wel
of
ze
gratis
ter
beschikking
van
de
armen
worden
gesteld,
maar
het
geeft
hun
een
morele
voldoening,
dat
't
product,
waar¬
aan
ze
maandenlang
hun
beste
zorgen
heb¬
ben
besteed,
thans
tenminste
het
doel
be¬
reikt,
waarvoor
het
bestemd
is
en
dat
hun
moeiten
en
zorgen
niet
met
één
slag
waar¬
deloos
worden
gemaakt,
zoals
eigenlijk
toch
geschiedt,
als
de
groenten
naar
de
mest¬
vaalt
gaan.
Het
ligt
voor
de
hand,
dat
slechts
die
groenten
ter
beschikking
worden
gesteld,
die
niet
voor
uitvoer
in
aanmerking
komen.
Dit
zijn
in
hoofdzaak
spinazie,
andijvie
en
kas¬
bonen.
De
producten,
die
wel
voor
export
in
aanmerking
komen,
gaan
naar
Duitsland.
Dit
land
heeft
gegarandeerd
dat
het
elk
kwantum
van
deze
artikelen
zal
afnemen,
dat
niet
op
de
binnenlandse
markt
geplaatst
kan
worden.
Zoals
bekend,
geldt
hierbij
de
restrictie,
dat
van
komkommers,
peen
en
sla
tenminste
vijftig
procent
voor
binnen¬
lands
gebruik
bljjft
gereserveerd,
terwijl
dit
contingent
voor
bloemkool
is
bepaald
op
75
procent.
Het
is
echter
gebleken,
dat
het
ge¬
deelte,
dat
gereserveerd
is
voor
de
binnen¬
landse
markt,
veelal
niet
in
zijn
geheel
wordt
opgenomen
door
deze
markt
cn
ook
dit
niet
opgenomen
gedeelte
kan
naar
Duitsland
wor¬
den
uitgevoerd.
Voor
het
gedeelte
van
deze
groenten,
dat
naar
Duitsland
wordt
uitge¬
voerd,
gelden
de
minimumprijzen,
zoals
deze
zjjn
vastgesteld
door
de
Nederlandse
Groen¬
ten-
en
Fruitcentrale.
Deze
minimumprijzen
benaderen
de
kostprjjs
en
de
kwekers
be¬
schouwen
deze
dan
ook
als
lonend,
meer
lo¬
nend
dan
de
oude
minimumprijzen,
die
alleen
de
kosten
van
het
oogsten
en
het
transport
konden
dekken.
Over
het
algemeen
heeft
de
oorlog
weinig
schade
aangericht
aan
de
tuin¬
bouwbedrijven.
Zjj
is
in
ieder
geval
zó
gering,
dat
het
merendeel
van
de
be-
drjjven
op
volle
capaciteit
werkt,
zodat
er
geen
gevaar
bestaat,
dat
de
groenten-
voorziening
van
ons
land
stagneren
zal.
Ex-Keizer
leeft
rustig
verder.
AUes
blijft
bij
het
oude.
Kantongerecht
Hoorn.
Slechte
klandizie
Vonnissen
over
14
dagen.
Voor
het
Hoornse
kantongerecht
kon
gis¬
teren
gesproken
worden
van
een
slechte
klandizie.
Het
scheen,
dat
de
klanten
al
wis¬
ten,
dat
ze
toch
niks
wjjzer
zouden
worden.
Want
het
bleek,
dat
er
geen
vonnissen
é
la
minute
meer
vielen.
Wel
wordt
de
eis
nog
geuit,
maar
het
vonnis
valt
pas
over
14
dagen.
Nadat
de
Duitse
troepen
ons
land
bezet
hadden
en
men
zich
eens
bezinde
wat
er
nu
zo
veranderd
zou
zijn
of
nog
veranderen
zou,
zullen
ongetwijfeld
veler
gedachten
uitg*
ggan
zjjn
naar
het
lot
van
den
Duitsen
ex-
keizer.
Huize
Doom,
waar
de
onlangs
tachtig
jaar
geworden
Wilhelm
II
verbljjf
hield,
ls
Vele
malen
een
belangrjjk
middelpunt
geweest
waarop
zich
de
belangstelling
zowel
uit
bin¬
nen-
als
buitenland
concentreerde.
Het
i3
niet
lang
geleden
toen
er
wel
een
buiten¬
gewone
gebeurtenis
plaats
vond:
de
huwe¬
lijksvoltrekking
van
Grootvorstin
Kyra
van
Rusland
met
Wilhelm's
kleinzoon
Louis
Fer¬
dinand.
Na
deze
bewogen
dagen
vindt
het
leven
op
Huize
Doom
echter
ongestoord
doorgang.
Alle
bewoners,
de
ex-keizer
inbegrepen,
genieten
nog
de
volste
bewegingsvrijheid,
de
Rjjksveldwacht
houdt
nog
steeds
post
bjj
het
Poorthuis.
We
zien
den
ex-keizer
zjjn
wande¬
lingen
weer
maken
en
hjj
geniet
een
uitste¬
kende
gezondheid.
Indien
de
eenzame
Duitse
schildwacht,
die
het
verkeer
op
de
toegangs¬
weg
regelt,
er
niet
stond,
zou
men
kunnen
zeggen
dat
er
voor
Huize
Doom
en
zjjn
be¬
woners
in
het
geheel
niets
verandert
is.
vervoermiddel,
zijnde
paard-en-wagen,
zijn
éénpaardsmotor
niet
afgezet
had.
Hjj
vertelde
nu
door
een
juffrouw
de
Blokdjjk
aangeroepen
te
zjjn,
nadat
hjj
haar
woning
reeds
gepasseerd
was.
Toen
was
hjj
maar
even
teruggelopen
en
had
hjj
zjjn
ketje
niet
vastgezet,
om
de
een¬
voudige
reden,
dat
er
geen
boom
in
de
buurt
was
en
grassprietjes
toch
niet
hielden.
En
dat
moest
nu
juist
door
een
„ambte¬
naar",
zoals
verdachte
veldwachter
Lub
be¬
titelde,
gezien
worden.
Een
eis
van
ƒ
6.—
of
6
dagen
vond
ver¬
dachte
nog
al
hoog.
Over
14
dagen
komt
hjj
aan
de
weet
of
er
nog
wat
af
gaat.
Verder
was
er
niemand
verschenen
en
deelde
de
kantonrechter
mede,
dat
ook
In
de
overige
zaken
over
14
dagen
de
uitspraak
valt.
EEN
AUTO-SPIEGELTJE.
Toen
het
nog
gevaar
opleverde
zonder
autospiegel
te
rjjden,
omdat
er
wel
eens
een
andere
auto
achter
de
eerste
aan
kon
ko¬
men,
had
de
Andjjker
schilder
Pieter
N.
B.
dit
snode
feit
gepleegd
op
de
Veemarkt
te
Hoorn.
Niet
waar,
ontkende
verdachte,
de
spiegel
zat
er
wel
op,
maar
alleen
het
achtergor-
djjntje
was
dicht
en
't
was
toch
donker,
zo¬
dat
er
niks
te
zien
was.
Twee
rjjksdaalders,
vroeg
de
Ambtenaar
of
5
dagen
petoet.
Hierop
werd
het
onderzoek
gesloten
en
deelde
de
kantonrechter
mede,
dat
over
14
dagen
vonnis
gewezen
zal
worden.
EEN
MODERNE
OVERTREDING.
Een
overtreding,
welke
zeer
van
deze
tjjd
is,
werd
bedreven
door
den
Hoogkarspelsen
groentenventer
P.
B.,
die
van
het
modernste
Pam's
wonderlijke
avonturen.
29.
En
eindeljjk
is
de
opening
groot
genoeg
om
er
doorheen
te
kruipen.
Rechts
en
links
ontwaart
hjj
lange
gangen.
Op
goed
geluk
slaat
hjj
linksaf.
30.
Er
komt
haast
geen
eind
aan
al
die
gangen.
Vleermui¬
zen
fladderen
om
hem
heen.
„Brrrr,
wat
is
het
hier
grie¬
zelig,"
zegt
Pam.
Vonnissen
,,in
naam
van
het
Recht."
Ter
toelichting
van
het
uitstellen
der
uit¬
spraken
nemen
wjj
het
volgende
uit
de
Tel-
over:
Op
de
eerste
zitting
deze
week
van
alle
rechtsprekend»
colleges,
van
de
Hoge
Raad
tot
den
kantonrechter
met
inbegrip
van
ambtenarengerechten
e.d.,
is
medegedeeM,
dat
alle
uitspraken
een
week
waren
uttge-
ment
van
Justitie
aan
de
presidenten,
zulk»
steld.
Naar
wjj
vernemen,
is
dit
geschied
op
grond
van
een
circulaire
van
het
departe-
In
afwachting
van
een
ln
voorbereiding
zjjnd
Besluit
van
den
Rijkscommissaris,
de
recht¬
spraak
en
aanverwante
aangelegenheden
be¬
treffend.
Ten
gevolge
van
de
gewijzigde
staatkundi¬
ge
toestand
van
ons
land
als
bezet
gebied
i»
Immers
rechtspraak
in
naam
der
Koningin
niet
mogeljjk
en
zodoende
zjjn
enige
formele
wjjzigingen
nodig,
zoals
ln
de
formulering
van
vonnissen
en
arresten
—
strafrechterlij¬
ke
zowel
als
civielrechterljjke
—
ln
de
gros¬
sen
van
authentieke
akten
cn
in
deurwuar-
dersexplotten,
o.m.
bjj
dagvaardingen
we¬
gens
belastingschuld.
Inplaats
van
„in
naam
|Ier
Koningin
"
zal
volgens
de
ontworpen
re¬
geling
recht
worden
gesproken
„ki
naam
vau
het
Recht".
Het
ter
zake
gevoerde
ovreleg
is
nog
"let
beöndlgd,
doch
de
beslissing
ls
spoedig
I®
verwachten.
Interlocutoire
uitspraken
zjjn
niet
opge¬
schort,
evenmin
als
b.v.
i>esllnsingen
over
verlenging
van
voorlopige
hechtenis
e.d.
Het
wetteljjk
voorschrift,
dat
strafrech¬
telijke
uitspraken
binnen
veertien
dagen
na
het
openbaar
onderzoek
moet
worden
gewe¬
zen,
zal
slechts
een
geringe
vertraging
van
een
of
ten
hoogste
twee
weken
veroorzaken)
aangezien
veelal
een
eenvoudige
formaliteit
voldoende
zal
zjjn
om
naleving
er
van
te
veroorzaken.