Tekstweergave van NHC_1903_02_28_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Tweede Jaargang Zaterdag 28 Februari 1903. No 204. NIEUWE HOORNSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad. ABONNEMENT: franco aan huis per 3 maanden 75 cents, Voor het Buitenland met verhooging der port, Brieven, Ingezonden stukken, enz. in te zenden by den Uitgever, Afzonderlijke nummers 5 ets. Verschijnt: WOENSDAG en ZATERDAG. UITGEVER: A. O. BOLDINGH. KAASMARKT 12 — HOORN. ADVERTENTIEN: Per regel 4 cents. Handelsadvertentiën bijzonder lage prijzen, Dienstaanbiedingen 10 cents. Het Hoornsche Nieuws. De 2e luitenant G. W. van Lommei, die met luit. F. "Welter heeft geruild, is ingedeeld te Hoorn. opdracht duurt, van den titel van buitenge¬ woon leeraar aan 's Rijks veeartsenijschool. De directeur-generaal der posterijen en tele- graphie vestigt de aandacht van het publiek op de wenschelijkheid om op brieven en andere stukken, welke ter post worden bezorgd, steeds den naam en de woonplaats des afzenders te vermelden, opdat die stukken, indien zij om eenige reden niet aan de geadresseerden kun¬ nen worden uitgereikt, aan de-afzenders kunnen worden teruggegeven. Dr. Van der Zande zal Woensdag 11 Haart, op de vergadering van de Vereeniging van den Landbouw in Hollands Noorderkwartier inleiden: „Het nemen van voederproeven met verschillende mais-soorten bij varkens." De leerlingen der H. B. S. zullen Zaterdag 14 Maart in het Park een gymnastiek-uitvoering geven, onder leiding van den Heer Hetterschij. Na afloop bal onder leiding van den Heer Vestdijk; muziek van den Heer Schenk. De 1ste luit. A. Dudok van Heel wordt van 1 Mei—30 Sept. gedetacheerd bij het korps genietroepen te Utrecht. Geslaagd te Utrecht voor het examen nuttige handwerken: de dames A. Dalmeijer en P. Korver, alhier. Wegens zijn benoeming tot directeur van de H. B. S. te Veendam, is bij Kon. Besl. tegen 15 April a. s. eervol ontslag verleend aan Dr. Jensema, leeraar aan de R. H. B.S. te Leeuwarden. De miliciens der lichting 1903, die in de eerste helft van Maart onder de wapenen moeten komen, zullen dadelijk na hun inlijving en nadat hun de krijgsartikelen zijn voorgelezen, met verlof naar hun haardsteden worden ge¬ zonden. Hoogstwaarschijnlijk zullen zij zich in de 2e helft van Mei bij hun korps moeten vervoegen. Bij Kon. Besluit is met ingang van 23 Februari 1903, K. Hoefnagel, plaatsvervangend districtsveearts en directeur der gemeente- slachtplaats te Utrecht, tot wederopzegging belast met het geven van een jaarlijkschen cursus in practische vleeschkeuring tusschen 1 Februari en 31 Mei aan de leerlingen van het vierde studiejaar der Rijksveeartsenijschool te Utrecht, onder toekenning voor zoolang de Feuilleton. Het Testament. Naar het Duitsch van Fr. THIEME. (6.) — Wat moet dat beteekenen ? Jij ... jij bent toch niet in mijn huis geslopen? De schrijver knikte onbeschaamd. — Spitsboef, ellendige dief! — Matig u, notaris, dreigde de ellendeling. Herinner u, wien ge voor u hebt en de ge¬ heimen, waarvan ik kennis heb gekregen! — Welke geheimen ? — Spreek niet zoo. Hebt u het gesprek vergeten, dat u vannacht met uw vrouw voerde ? De notaris scheen bleek te worden. — Dat heb je afgeluisterd? vroeg hij. — Ik was zoo vrij. — En wat heb ik dan gezegd? — Luister. Ik heb het voor de zekerheid dadelijk opgeschreven, toen ik thuis kwam. U hebt voor uw vrouw een volledige beken¬ tenis van uw schuld afgelegd. En hij las met gedempte stem de afgelui¬ sterde zinnen voor. Over Messchaert's Elias-vertolking in Haar¬ lem zegt Philip Loots o. a.: „Hoe eenigmooi Messchaert de titelpsrtij zong,laat zich moeilijk beschrijven. De partij geeft hem alle gelegen¬ heid zijn meesterschap van zingen en zijn kiacht van zeggen in het heerlijkste licht te stellen. Waar hij aan het woord was, werd ademloos geluisterd, en had ook de uitvoering als geheel niet half zooveel bevrediging ge¬ schonken als hier het geval was, dan nog zou het eerste Toonkunst-concert van dit seizoen door Messchaeit's medewerking in onze her¬ innering blijven voortleven als een luisterrijk muziekfeest." En over de uitvoering van „Die Jahreszeiten", Dinsdagavond in Groningen, wordt o. a. ge¬ meld: „Over het zingen van onzen grooten Messchaert uit te weideD, is onnoodig. Zijn superieure vertolking gaf ook hier weer den glans aan de geheele uitvoering, en het publiek bracht hem een ovatie, die zoo echt-heerlijk was gemeend." Singer-T entoonstelling. We waren eigenlijk wel wat verlegen, toen de Singer-Maatschappij ons een uitnoodiging zond om een bezoek te brengen aan de ten¬ toonstelling in het Doelenhótel alhier, die voor de pers Donderdagmiddag van 2—4 uur te bezichtigen was. "^ant van kunstborduur¬ werk hebben we al heel weinig verstand. En daarom hebben we de stoute schoenen maar aangetrokken, en een dame, die goed op de hoogte is, verzocht met ons mee te gaan, en gehoor gevend aan ons verzoek, om iets mee te deelen over deze expositie, schrijft ze ons het volgende: „In een der bovenzalen van het Hotel Doelen houdt de Singer-Maatschappij van af 27 Februari tot en met 8 Maart een tentoon¬ stelling van Moderne Kunst-borduurwerken, vervaardigd op de Singer-naaimachine. Ik twijfel' er niet aan, of zeer vele dames zullen gebruik maken van de haar aangeboden ge¬ legenheid om te zien, hoe men met een machine borduren en een kunstvoorwerp kan vei vaar¬ digen. De „Wereldkroniek" zei bij de bespreking van deze tentoonstelling te Haarlem o. a.: „Maar wat maakt het borduurwerk tot een kunstwerk? Bij het versieren van eenige stof komt allereerst in aanmerking, welke teekening men er op wil aanbrengen, het ontwerp dus ; dan de overeenstemming van grondstof en be¬ werking, de kleur en de volkomen beantwoor¬ ding van dit alles aan het doel, waarvoor men deze geborduurde stof wil gebruiken. Hoe men dit wenscht te doen, heeft met deze voorwaarden niet te maken. Het doet er niet toe of de naald door de machine, met den voet in beweging gebracht, door de stof wordt gestoken, of dat dit door de hand geschiedt; de richting en de lengte ,ran den steek hangen af van den wil der werkster, die met beide handen de stof onder bet voetje der machine heen en weer beweegt. Natuurlijk dat een ervaren borduurster, na eenige oefening dit goed zal doen, terwijl een, die zich geen rekenschap geeft van de ligging van haar draad, altijd slecht werk zal leveren. Het belang voor de industrie van dit bor¬ duren met de machine ligt in de groote tijds¬ besparing. Bijv. bij de uitvoering van tafel- kleeden, portières, draperieën, waar het ap- pliqué-werk als voor aangewezen is, of waar in een breede.teekening groote vakken te vullen zijn, is het opnaaien met de hand zeer kost¬ baar aan tijd, en die zóó kostbare borduur¬ kunst wordt dan ook maar zelden te hulp ge¬ roepen, waar het de versiering van eenige niimte betreft. Als onwillekeurig hecht men bij „borduren" de gedachte aan kleine voor¬ werpen ; de luxe van geborduurde zakdoeken kan door een bescheiden beurs gedragen worden, geborduurde mantels qn japonten worden bijna een vorstelijke dracht, zoodra men daarvoor verlangt afzonderlijke ontwerpen, die zóóveel uren arbeids aan uitvoering kosten. De machine vermindert dit laatste aanzien¬ lijk, terwijl het materiaal voor de bewerking bezuinigd wordt, daar de draad aan den achter¬ kant yan garen kan zijn, terwijl het borduursel in zijde of chenille wordt uitgevoerd. De borduurkunst, een vak van industrie voor vrouwen, heeft nog een groote toekomst voor zich, in alle kringen waar men gevoel voor kunst heeft; doch onze eeuw vraagt snelheid van uitvoering en bereikbaarheid in prijzen. En waar nu de machine daarin de kunst de hand geeft, moet men die hulp dankbaar aanvaarden en zich haasten er partij van te trekken." — In de „Doelen" zijn keurige voorwerpen geëtaleerd. Zeer de aandacht trekken bijv. de prachtig bewerkte gordijnen, de verschillende wandversieringen, de kussens, piano-loopers, het kunstig gemaakte Nederlands(he wapen, enz., enz., en alleraardigst is het te zien, hoe vlug en netjes de dame, die aan een machine zit te werken, ons een proef levert van mooi- borduren. En vele dames zal het zeker interes- seerer, te weten, dat een gewone Sin^br- trapmachine eenvoudig door een anderen steek- plaat aan te brengen, geschikt wordt voor alle mogelijke handwerken. Een bezoek aan deze tentoonstelling, waarop men ook nog twee bijzonder mooie naaimachines kan zien, is werkelijk aan te bevelen, terwijl we gaarne vermelden, dat na afloop der tentoonstelling gratis een cursus in het kunstborduren zal worden gegeven voor dames, die in het bezit zijn van een Singer-trapmachine of er zich een willen aanschaffen, ten slotte nog herinnerend, dat de tentoonstelling, die voor ieder belang¬ stellende toegankelijk is, op werkdagen is geopend van 10 tot 5, en op Zondagen van 1 tot 5 uur." Notaris Edler luisterde aandachtig tot het einde. Zijn ontroering niet verbergend, vroeg hij, hoe het den klerk was gelukt in zijn wo¬ ning binnen te dringen. Hessenbeck vertelde dat. — Dus het was je plan om de cassette te stelen ? — Om u te dienen. — En toen heb je ons gesprek afgeluisterd? Het schreit ten hemel, dat men niet eens in zijn slaapkamer meer veilig is. De schrijver haalde spottend de schouders op. — En wat denk je nu te doen, als ik vragen mag? Wil je het aangeven? — Misschien .. . Als je dat wilde doen, was je niet hier! Je bent van plan je geheim te verkoopen, je voor je zwijgen te laten betalen. — U raadt mijn geheimste gedachten. — Goed ... ik . . . de notaris sprong op, ik kan niet ontkennen, dat ik alles heb gezegd, wat je hebt gehoord. Hoeveel eisch je vocy je stilzwijgen ? — Tienduizend mark. — Drommels, dat is veel. — Och kom, het is niet meer dan twintig procent van uw winst. U houdt altijd nog veertigduizend en maakt goede zaken. De notaris liep onrustig op en neer. — Het is waar, er blyft my niets anders over. Maar welken waarborg heb ik, dat je woord houdt ? — Mijn woord van eer . .. De notaris lachte verachtelijk. — Of, als u dat niet voldoende is . . . — Absoluut niet. — Zoodra ik de tienduizend mark heb, ben ik uw medeplichtige ... ik zal toch niet zoo dwaas zijn mij aan de justitie over te leveren ? — Daar heb je gelijk aan. Dat is een voldoende waarborg. Intusschen . .. Edler dacht eenige seconden na en riep toen plotseling: — Je bent volgens jou eigen verklaring bij mij ingebroken, je bent in de kamer geslopen om diefstal te plegen. Als je mij verraadt, moet je ook opgeven, hoe je alles te weten bent gekomen. En dan ben je zelf strafbaar! — En daaruit leidt u af, dat ik voor u ongevaarlijk ben en u het geld niet behoeft te betalen ? zei de ander lachend. Neen, neen, meneer de notaris, zoo gaat dat niet. Ik heb vrijwillig van den diefstal afgezien en men kan mij dus volgens de Duitsche wet niet straffen . . . — Maar jo hebt er alleen van af gezien om een ander misdrijf te begaan! — Welnu, men moge mij dan straffen, wat geef ik om de gevangenis? Niet zóó veel! Zondag 8 Maart zal de Rederijkerskamer „Eensgezindheid" haar derde en laatste uit¬ voering geven in dit seizoen, in de Parkzaal. Opgevoerd wordt: „Onschuldig", tooneelspel in 3 bedrijven of 7 tafereelen door L. Fikee. Na afloop Bal. Met ingang van 1 April a. s. is de heer M. Mantel, hoofd der school te Wester-Blokker, benoemd tot onderwijzer in Onderwijs- en Opvoedkunde aan de Rijks-Normaallessen al¬ hier, in de plaats van den heer B. van Albada, die hiervan ontheven wenschte te worden. De liedjeszanger Berkhout is thans veroor¬ deeld tot 3 maanden gevangenisstraf, onder aftrek der voorloopige hechtenis. Morgenmiddag voetbalwedstrijd op den Buitenluiendijk alhier tusschen het tweede elftal van „Sport" en een elftal, bestaande uit spelers van „Volharding" te Hoorn en „Sparta" te Enkhuizen. Aan de Modderbakken viel Donderdag een jongen te water; bij werd door twee miliciens gered. Hulde! Met 1 Maart zal een nieuwe stoombootdienst tussehen Lemmer en Enkhuizen worden ge¬ opend; met dezen dienst zal de lijnEnkhuizen— Hoorn—Amsterdam aansluiten, waardoor de kortste verbinding tusschen Lemmer en Amster¬ dam zal worden verkregen. De Koopman van Venetië. Shakespeare heeft, wat decoratie en inscè- neering van zijn stukken betreft, waarlijk geen hooge eischen gesteld! Als we eens bedenken, hoe er in verschillende tooneelwerken van den tegenwoordigen tijd, van regisseurs en machinisten bijna-niet-uit-te-voeren wonderen worden vereischt, hoe vele kunstig-samenge- stelde machines en kostbare decoratie's er noodig zijn, om tenminste eenigszins nabij te komen aan hetgeen door den auteur wordt verlangd, dan maken de tooneelen uit Sha¬ kespeare's werken een schrale vertooning. Maar om die in onzen tijd zoo hooggeschatte hulpmiddelen was het niet te doen. Op het stuk en op het spel, daar kwam het op aan, en wie Woensdagavond met ons heeft genoten van 's dichters meesterwerk en van Bouw- meester's niet-te-overtreffen creatie, zal het De schrijver illusteerde zijn woorden met een verachtelijk handgebaar. — Het genoegen, den hoog in aanzien staanden en algemeen geachten notaris Ëdler in bet grijze gevangenispak mij voorbij te zien loopen, zou mij daarmee niet te duur betaald zijn. Edler beet zich op de lippen. — Het is goed, ik ben in je macht, zei hij. Het gaat niet anders, je zult het geld hebben. — Aha .. . — Wanneer wil je . .. — Dadelijk. — Daartoe ben ik niet in staat. Waar zal ik op het oogenblik zoo'n groote som vandaan halen? — Dat is mij om het even; ik ben een arme drommel en heb geld noodig om daarmee naar een ander land te gaan. Hoe eerder ik het Duitsche stof van de voeten kan schudden, hoe beter . . . voor mij en voor Duitschland. Ik geef u tijd tot vanavond — vanavond om half zeven ziet u mij terug om de som in ontvangst te nemen. Als ze dan niet aanwezig is, ga ik dadelijk naar den officier van justitie. Onwillig nam de notaris na eenige dralen dit voorstel aan. {Wordt vervolgd.)