Tekstweergave van NHC_1903_02_04_0003

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
NIEUWE HOORNSCHE COURANT VAN WOENSDAG 4 FERRTTAEI 1903. door de ingenieurs; zooveel mogelijk verbeterd en zoodoende is men er toe gekomen, om eindelijk die volmaakte werktuigen te ver¬ vaardigen, die men thans in gebruik heeft. Ook de tegenwoordige, zoo ruime en com¬ fortabele wagons voor de passagiers, hebben heel wat veranderingen en verbeteringen on¬ dergaan. Vooral de derde klasse wagons zijn enorm verbeterd. In het eerst waren het maar open bakken met deuren, waarin de passagiers moesten staan gedurende het traject, alleen met een lederen riem in het midden tot steun. Toen kreeg men medelijden met die arme, aan weer en wind blootgestelde reizigers, en men voorzag de wagons van daken. Maar toch drongen regen en wind nog op heel on¬ aangename wijze door de wanden in die wa¬ gons. Ook hierin werd eenigszins tegemoet gekomen. Maar eerst veel later werd daarin afdoend voorzien en werden tevens behoorlijke zitplaatsen voor de reizigers 3e klasse aan¬ gebracht. Thans zijn zelfs die derde klasse wagons behoorlijk en gerieflijk ingericht. Gelijktijdig met die zichtbare in- en uit¬ wendige verbeteringen der wagons werd ook een groote verbetering aangebracht in de wijze van bevestiging daarvan, waardoor meer stabi¬ liteit, en minder schokken en schommelingen werden verkregen. De wagons der eerste klasse zijn in Frank¬ rijk langen tijd in hetzelfde stadium gebleven. Voor het eerst met een zeker comfort in 1865 in gebruik gesteld en in grooten getale aan¬ gemaakt, heeft men er thans na zooveel jaren nog een groot getal van in gebruik, die men uit een oogpunt van spaarzaamheid nog niet wil afkeuren en buiten dienst stellen. Een van de belangrijkste verbeteringen is van Amerikaanschen oorsprong. Men kent die zoogenaamde Pullman-cars, die communicatie toelaten door den geheelen trein, welk systeem reeds lang in de Ver. Staten was ingevoerd, maar eerst veel later in Europa werd toege¬ past. Dit geschiedde eerst na de oprichting der Compagnie-des-"Wagons-Lits. Al dadelijk na de ingebruikstelling van die soort wagons hadden ze een enorm succes. De Spoorweg- Maatschappijen pasten toen weldra dit voor¬ beeld toe, niet alleen op de wagons der eerste, maar ook op die der tweede klasse. Eindelijk werden ook voor de derde klasse soortgelijke wagons ingevoerd, en de reizigers van alle klassen kunnen nu dadelijk bij het uitstappen reeds in een muzikale stemming komen, als ze gebruik maken van de „har- monica"-wagens! Ingezonden Mededeelingen. Een raad aan duizenden vrouwen. Het is dikwijls nuttig, alles te zeggen wat men op het hart heeft. Indien wij jegens elkander wat openhartiger waren als gewoonlijk, dan zouden duizenden onaangenaamheden ver¬ meden kunnen worden. Mejuffrouw J. van den Berg, Karnemelksloot 524 te Gouda, is openhartig geweest. Zij schreef ons, laat uw verslaggever maar tot mij komen want ik beschouw bet als een plicht U mijn hoogste dankbaarheid te doen kennen, want gij hebt mij van mijn martelingen verlost en dank aan U, kan ik gelijk voorheen mijn ge¬ wone bezigheden verrichten. Bij hot bezoek dat onze verslaggever H. Ed. bracht werd hem het volgende mede ge¬ deeld : Sedert anderhalf jaar ben ik lijdende geweest aan een soort van bloedvergiftiging; er ontstond een klein wondje aan den top van mijn wijsvinger van de linkerhand, van liever¬ lede zette het kwaad zich voort, mijn arm zwol tot aan den schouder toe op en werd geheel onbruikbaar, daar bleef het echter niet bij, want het gaan werd mij onmogelijk. Om mij van de eene plaats in mijn huis naar de andere te begeven, moest ik mij van een stok be¬ dienen en aan den muur vasthouden. Ik had totaal geen kracht meer in mijne beenen. In mijn wanhopigen toestand was ik ten einde raad, en had ik niet het geluk gehad zoo vele wonderbare genezingen in de couranten ver¬ meld te zien door het gebruik der Pink Pillen van Dr. Williams, dan had ik IJ zeker niet meer kunnen ontvangen en had de dood een einde aan mijn lijden gemaakt. Gode zij dank dat ik de ingeving heb gehad tot het gebruik dier Pillen overtegaan, want na verloop van korten tijd, en ik moet U zeggen, ik heb ze gere¬ geld ingenomen, werd mijn arm al dunner en dunner, ik kon mij gemakkelijker bewegen, en zooals U thans ziet kan ik mij zonder stok bewegen, en blijft er alleen een klein litteeken aan mijn wijsvinger over van de oorspronkelij¬ ke wond. Buiten en behalve de beslommeringen van het huishouden is de vrouw blootgesteld aantal van ziekten en ongevallen haar geslacht eigen, en die het geheele menschdom aantast o. a. zwakte in de lendenen, bleeke gelaats¬ kleuren, scheelé hoofdpijn, gebrek aan eetlust en slaap, die allen voorkomen uit een zekere wanorde in het lichaamsgestel en die vooral bijna alle vrouwen aantasten, en die hoofd¬ zakelijk Voorspruiten uit den slechten toestand van het bloed. Het geneesmiddel dat juffrouw van den Berg genezen heeft, is het niet het krachtigste wapen tegen dien geduehten vijand, n. 1. de bloedarmoede, die zoo vele huisgezinnen doet treuren en zoo veel werk bezorgt aan de doodgravers ? Laat de genezing van juffrouw van den Berg tot voorbeeld van vele vrouwen strekken, zulks is onze vurigste wensch. Wij kunnen er echter niet genoeg op aan¬ dringen, dat men wel acht geve de echte Pink Pillen van Dr. Williams te bekomen, want gelijk alle goede producten, worden ook de Pink pillen reeds op eene grove manier nagemaakt, zelfs zoodanig dat zij uiterlijk den schijn hebben van de echte te zijn, doch de heilzame en genezende bestanddeelen bezitten ze in geenendeele. Koopt ze slechts bij de Depóthouders die onder de attesten zijn aan¬ gegeven, of zoo gij maar eenigen twijfel mocht hebben, laat ze rechtstreeks van den Hoofd- depóthouder komen, den Heer Snahiliê. Prijs f 1.75 de doos, f 9.— per 6 doozen; verkrijgbaar hij Snahilié, Steiger 27, Botter¬ dam, Hoofddepóthouder voor Nederland en Apotheken. Franco toezending tegen post¬ wissel. Ook echt verkijgbaar voor Hookn en Omstreken bij : . P. YELTMAN Kerkplein 32, Hoorn. Het ïïoornsche Nieuws. PUBLICATIE. De Directeur van het Post- en Te¬ legraafkantoor te Hoorn brengt ter algemeene kennis, dat het kantoor voor den dienst der Ongevallenwet zal zijn opengesteld op werkdagen van 8]|2 ure voor- tot 21'|2 ure namid¬ dag. In de Eerste Kamer werd de vorige week door den Heer Breebaart het Zuiderzee-vraag- stuk ter sprake gebracht. De heer Breebaart betreurt, dat deze Reg. een nieuw onderzoek ter zake van de droog¬ making der Zuiderzee Ineft noodig geacht. De Reg. schijnt intusschel van de zaak niet afkeerig, zij wil de zaak van alle zijden bezien. Is de Staat in staat de zaak financieel te ondernemen ? Spr. beantwoordt die vraag uit overtuiging bevestigend. Er kan voor geleend worden en wij hebben genoeg crediet. Spr. verdedigt het denkbeeld van een afsluitdijk, waardoor de Zuiderzee een binnenmeer worden zou; men zou dan geen zeeweringen meer hebben te onderhouden : voor hooge vloeden zou men gevrijwaard zijn. Tal van personen met weinig middelen zullen op 't drooggelegde land een bestaan, zeer velen er werk vinden. De directe en indirecte voordeelen zijn niet onder cijfers te brengen, maar ze zullen groot zijn. De bezwaren voor de visscherij verliest spr. niet uit 't oog, maar de visschers, die toch meerendeels de Noordzee bevaren, kun¬ nen zich verplaatsen, waardoor zij de groote nadeelen bij strenge vorst oatgaan. Anderen, die op de Zuiderzee visschen een sober bestaan zullen dat ook op het IJselmeer kunnen doen. Yele visschers zullen bij de af¬ sluiting werk vinden en de visscherskinderen zullen er een ander vak door leeren kiezen. De Reg. kon nog geen nadere mededeelingen over 't onderzoek doen. Spr. ziet 't rapport met verlangen tegemoet en hij hoopt dat de Reg. 't wetsontwerp weder zal indienen. Dat mej. Harry van der Harst uit Middel¬ burg, tijdelijk te Leipzig, een jeugdige zan¬ geres mot zeer buitengewone stemmiddelen is, wisten we reeds, en over haar mede¬ werking op het a s. Sappho-concert hebben we ons reeds bij voorbaat verheugd. Op de Toonkunst-uitvoering te Nijmegen (Handei's Messias) heeft deze alt-zangeres een schitterend succes behaald. De Arnh. Courant schrijft o.a., „Van de solisten dient in de allereerste plaats genoemd mej. Harry van der Harst uit Middelburg. Deze nog jonge zangeres be¬ schikt over een vol, in de laagte prachtig getimbreerd altgeluid, dat ze uitstekend weet te gebruiken. Haar coloratuur is, te oordeelen naar wat daarvan in deze partij voorkomt, voor een alt buitengewoon ontwikkeld, haar uitspraak zeer duidelijk. En bovenal valt te loven de groote expressie en warmte, die zij in haar zang bracht. Aan de beroemde aria „Er ward verschmaet und verachtet" gaf zij door haar vertolking een schoon relief. 'tWas dan ook inderdaad iets buitengewoons, en men kan het bestuur van Yincentius geluk wcnschen, dat zij voor haar eerstvolgende uitvoering op deze zangeres weer beslag heeft weten te leggen." Aan het personeel van de H. IJ. S. M. is door den Raad van administratie verzonden dienstorder No. 3729, luidende : Aan het Personeel. „Nu de betreurenswaardige gebeurtenissen welke in ons midden hebben plaats gehad, achter ons liggen, is het mij eene behoefte om aan het personeel der Maatschappij, dat ten koste van groote inspanning getracht heeft den Spoorwegdienst zoo lang en zoo goed mogelijk gaande te houden, zoomede aan diegenen, die gaarne hadden willen wer¬ ken, maar daarin werden belet, mijn oprechten dank te betuigen. Ik stel er prijs op, ter kennis van het ge- heele personeel te brengen, dat alléén het diep besef, dat het algemeen belang, door eene algeheele opheffing van het spoorweg¬ verkeer, in de ergste mate zoude zijn bena¬ deeld, den Raad van Administratie heeft doen besluiten, om toe te geven aan het verlangen van het stakende personeel, ten einde ons land voor een dergelijke ramp te bewaren. De medewerking van de Ondernemingen, voor welke het stakende personeel geen wa¬ gens wenschte te rangeeren, heeft het den Raad van Administratie niet onmogelijk ge¬ maakt, dit ernstig besluit te nemen. Geleid door de groote belangen van stad en land, welke door de staking van den dienst op het spel werden gezet, hebben die Ondernemingen ons namelijk in staat gesteld, aan den wensch van het personeel te voldoen, zonder in strijd te geraken met de Spoorwegwet en de op de Maatschappij rustende verplichtingen. Het is mijn vurige wensch, dat, nu de staking geëindigd is, het GEHEELE perso¬ neel er toe zal samenwerken, dat de dienst evenals vroeger worde uitgeoefend met inacht¬ neming van de te geven orders, gegrond op de reglementen der Maatschappij en de be¬ malingen der wet." De Raad van Administratie, Het Gedelegeerd Lid, (m>. g.) R. van Hasselt. De photograaf Bos in de Gouw heeft eenige uitstekend-geslaagde opnamen uit „Aan Flar¬ den" voor het venster tentoongesteld ; ook een portret van de schrijfster, Mej. Top Naeff. De eerste luitenant der inf. P. A. R. C. van Linden Tol, gedetacheerd bij het leger in N. Indië, komt eerstdaags per „Koning Willem II" in Nederland terug. Mevrouw Schottée de Vries—Bos herdacht Zondag den dag, waarop zij vóór 25 jaar haar goede zorgen ging wijden als regentes aan het Protestantsche Weeshuis. Yan verschillende zijden vielen de geachte jubilaresse de meest hartelijke bewijzen van sympathie ten deel ; de weeskinderen werden in. slaat gesteld het heugelijk feit feestelijk te herdenken. Moge Mevrouw De Yries nog vele jaren haar krachten kunnen wijden aan de instel¬ ling, die zij nu reeds een kwarteeuw met raad en daad heeft bijgestaan ! Maandag had aan de Doelenkade een on¬ geval plaats, dat betrekkelijk nog vrij goed is afgeloopen. Bij het omverhalen van een boom, viel deze den verkeerden kant uit en kwam terecht op de kippenhokken, die achter de aldaar staande woningen zijn geplaatst. De hokken werden natuurlijk zeer beschadigd, en een paar kippen moesten het leven er bij laten. Zondagmiddag 1 uur vergadering in „de Witte Engel", uitgeschreven door den Smeden- bond „Hollands Noorderkwartier", die alle patroons en werkgevers uitnoodigt deze bijeen¬ komst te bezoeken, om zich gezamenlijk te verzekeren voor de Ongevallenwet. De nieuwe winkel in Heeren- en Kinder- kleeding van den Heer K. Hille, op het Noord, wordt van avond geopend. Schuitemakers' Purmerender Courant schrijft in een hoofdartikel „Flinke Noordhollanders" o. a.: „Er is een andere een betere geest waardig geworden over de Neordhollanders. Is dat niet schitterend gebleken uit de overwinningen, den laatsten tijd door hen behaald ? Dertig jaar geleden kon menig jonkman uit ons ge¬ west den palm wegdragen in een drinkwed- strijd of alle records slaan in het geldverteren; thans weten onze jonge gewestgenooten zich op waardiger wijze te onderscheiden. Mogen wij dat niet zeggen na de victories, behaald door de Wognummers, de Edammers, en de Hoorners ? Wat beteekenen die overwinningen voor de provincie, zoo niet in de eerste plaats dit, dat er eene herschepping schijnt plaats gehad te hebben bij een groot deel harer bevolking! Men zou niet zeggen, dat het algemeen be¬ lang in hooge mate bevorderd is door de behaalde prijzen. De toehoorders en toeschou¬ wers hebben natuurlijk hun pleizier er van gehad op de gehouden wedstrijden, maar wat hadden wij daaraan ? We zijn er niet bij geweest maar profiteeren doen we er toch van. Het is de kracht van het voorbeeld, dat hier wonderen kan wrochten. Koning en Banning, „West-Frisia" en „Jacob Kwast" hebben met de daad getoond, wat Noordhol- landers kunnen als ze willen, Noordhollanders, die niet het voorrecht genieten van tot de bevolking van een groote stad te behooren. Zij hebben gewild en zij hebben overwonnen. Dat willen moet ernstig zijn, want er moest een zware strijd gestreden worden. Hoe heer¬ lijk is dat ernstig willen bij hen aan den dag getreden ! Dat is het schoone in hunne over¬ winningen, en dat is tegelijk eene schoone belofte voor de provincie. De Noordhollanders kunnen alles even goed en beter dan anderen, zoo ze maar ernstig willen !" Men schrijft aan het „Hbl.": „Zonderling hebben de militaire auto¬ riteiten gehandeld bij het onder de wapenen roepen van miliciens der lichting 1902 ; hun opkomst scheen Zaterdag noodig met het oog op de werkstaking. „Die oproeping geschiedde echter aan de burgemeesters (n. b.!) per brief. „Deze bleëf waarschijnlijk liggen, omdat er geen treinen waren om de post te ver¬ voeren. Waarom nu Zondag niet aan de bur¬ gemeesters geseind? „Maandag morgen, toen de burgemeesters de aanschrijving nog niet eens had¬ den ontvangen, kregen ze van korpscomman¬ danten een telegram, dat de opkomst niet meer noodig was. „Toen wisten die burgemeesters nog niet eens dat de miliciens moesten opkomen! „Het is een groote fout, dat de orders niet telegrafisch gezonden zijn. Laat het toch een les zijn voor den vervolge!" De commandant van het s.s. „Koning Willem 111", de Heer D. J. Duinker ook in Hoorn nog welbekend kon Zaterdag¬ morgen, toen hij naar Indië moest vertrekken, geen rijtuig krijgen, om hem van Haarlem naar Amsterdam te brengen, daar deze alle door forensen waren besproken. „Wat te doen ?" zoo schrijft de „Telegr." „De commandant moest en zou bij het ver¬ trek uit Amsterdam op zijn schip zijn. Ge¬ lukkig had een stalhouder nog een rijpaard. En toen sprong de kapitein waarachtig in den zadel en reed spoorslags naar Amsterdam, en zoo zag het verbaasde personeel van de Maatschappij Nederland den gezagvoerder te paard de poort binnenrijden. Bij aankomst verklaarde de kapitein eerlijk, dat hij toch maar liever een schip onder zijn voeten had. Hulde aan den wakkeren commandant.'' In de „Groene" geeft de Heer K. Reijne in een eerste artikel een beschouwing over de wik- en weegloonen, die den laatsten tijd meer dan anders vele hoofden weer warm maken, en beweert o. a. ook het volgende : „Tot naricht voor degenen, die met deze question onbekend mochten zijn, strekke, dat in Alkmaar, Hoorn, Purmerend en Edam van de ter markt verkochte kaas wordt geheven een soort marktgeld (wik- en weegloon) van 60 ets per 100 K. G., in Alkmaar en Hoorn bovendien nog een draagloon van 20 en 12 cents. Dit moet strekken als vergoeding voor de diensten, welke de gemeente aan de markt bewijst en die bestaan in het beschikbaar stel¬ len van een marktplein, een waaggebouw met weeggereedschap, de bezoldiging van de per¬ sonen die de kaas wegen en wegdragen en