Tekstweergave van MC_1934_01_13_0004

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Tandarts Mama houdt Spreekuur te M e d e m b 1 i k Nieuwstraat, Lunchroom Victoria 's WOENSDAGS 10-2 uur Voor Ziekenfondsleden GEHEEL GEBIT f 60 — OPGELET! M. H. van BEEST Lood- en Zinkwerker IS VERHUISD van Walesteeg No. 3 naar Koningshof No. 3 C. Trappel - Bloemisterij Achterom 30, Medemblik BOUQUETTEN, PLANTEN en VERSIERING. Laat P o k o n uw kamer- plantenmest zijn! A. van Herwaarden, Oogarts. Gebouw Witte Kruis, HOORN Spreekuren: Dinsdags 3-5, Donderdags 10-12 en 2-4 en Vrijdags 2 4 Dat is voor niets Een blik allerfijnste BRUSS. KERMIS BISCUITS (inhoudende 3 pond) VOOR SLECHTS 55 CENT Bij aankoop van EEN POND KOFFIE a 65, 75, 80, 90, 100 of 110 ct. — Deze bijzondere aanbieding duurt slechts van Zaterdag 13 tot en met Vrijdag 19 januari. Verzuim niet ervan te profiteeren! Hollandsche Roomboter Volvette Goudsche Kaas Geldersche Worst Roode Zalm Delmonte Allerfijnste Marmelade Roomversche Eieren Slaolie N.-Holl. Capucijners „ Grauwe Erwten, extra grove „ Spliterwten Snij- of Spercieboonen per pond 77 ct. It 36 „ tt 45 „ per groot blik 39 „ per pot 42 „ 10 stuks voor 35 „ per flesch 25 „ per pond 9—12—15 „ per pondspak 16-18 „ tt per groot blik 10-12 24—29 ■■■■■ I ONZE BEKENDE 2-BAAGSCHE Alleen Vrijdag en Zaterdag Afgehaald uit den winkel EXTRA GOEDKOOP A. H. Bak en Braadvet Prima Cacao Grove Rijst per pondspak per pond 33 23 75 ct. FIRMA A. A. IDEM A MEDEMBLIK ALBERT HEI JA MAAKT U HET LEVEN GOEDKOOPER Medemblik, Nieuwstraat 40 - Tel. 90 R 11 BU7.IAU vergast ons met zijn concertina op een populair liedje uit de nieuwe Bouwmeester Revue, waarin wij nog meer om hem moeten lachen dan ooit tevoren. O! O! Wat zou Nederland een saai land zijn zonder dezen geboren komiek - en zonder Douwe Egberts Echte Friesche Heeren-Baai ! Trouwens, Buziau erkent het zelf: „Wanneer ik, op mijn dooie gemak, de wereld in wolken van genot zet, haal ik heel wat humor uit dat pijpje D E. En als iemand zegt: Buz', je zit zeker weer te broeden op een goeie mop, jij met je pijpje, — dan denk ik bij-mezelf: ,,Dat's goed bekeken!". DOUWE EGBERTS ECHTE FRIESCHE HEEREN-BAAI e$€A&G&ajj^>cMt uofö&pi, vt*t yeturt/ 10,13,13,20 ets per i/2 ons. Ook in onsen en halfponden CRISISPRIJZEN Heeft 11 stof? Wij maken uw costuum naar maat voor f 10,— (t. P0UW Werverslioof - Tel. 171 Tandarts BRONKHORST Houdt slken WOEISD50 van 2—4 uur spreekuur in „het Wapen van Medemblik" te MEDEMBLIK. Ziekenfondsleden reductie. Adverteert in dit Blad Geneest toch Uw slechte hoest met de van ouds bekende en beproefde Dr. E. Hoekstra s-Hcestpillen Prijs f 1,50 per flacon van ruim 250 pillen. Verkrijgbaar bij Apothekers en Drogisten. Voor engros bij: MARIE SANDERS' HANDELS-MAATSCH. N. V. Heerengracht 33, AMSTERDAM — Telef. 45726 Ij ilillllllfl & 63- Micky klom over de muur. Alle kinderen klauterden over den muur. Niemand hield ze tegen. a a 0 62. Toen er geen kind meer in z'n bed lag, liep Micky naar de poort. Maar die was gesloten. De bewaker sliep. Dot ai loot VOOR DE JEUGD Floor en zijn vrienden door JAAP VAN BAREN 38. „Dat zeg ik niet," antwoordde Floor, „maar je gaat nu mee naar Corrie? Oh, daar is ze al," en vlug liep hij naar zijn meisje en gaf haar een klinkenden zoen, al stonden er ook honderden menschen om hen heen. „Hoe vindt je ze", vroeg ze. „Prachtig en ze willen mij niet eens vertellen, waar ze mee naar toe mogen." „Is dat noodig?" vroeg Corrie on¬ deugend. Het gelukte Floor niet tegen zijn meisje een onnoozel gezicht te zetten, zooals tegen de jongens en hij ant¬ woordde : „Nee, natuurlijk niet." „Zeg Floor, mag ik je piston dragen Zondag, vroeg Zwarthand. „Wel ja, ik neem mij daar een lijfgarde mee. Wil mijnheer soms het koffertje van de dame dragen ? wend¬ de hij zich tot Buikie. Deze antwoordde geheel in stijl op zijn manier ook deftig: „Het zal mij een buitengewoon ge¬ noegen zijn." En wie denk je nu wel, dat je reis betaalt en je eten." „Jij natuurlijk," zei Buikie. „Ben je stapel jongen, je denkt zeker, dat het geld mij op den rug wast." „Maar wie dan?" „Dat moet je nu eens probeeren te raden." „Corrie." „Wat denk je wel van mij?" zei Corrie. Ja wie dan? Van vader was geen sprake, dan zou hij natuurlek zelf ook meegaan. De vader van Zwart¬ hand kwam ook in aanmerking. Ze noemden maar allerlei namen op, maar steeds weer schudde Floor zijn hoofd. Ze gaven het maar op. ,,'t Kan mij lekker niks schelen," zei Zwarthand op het laatst. „Jij zegt, dat wij meegaan en dan gaan wij mee en dat is de hoofdzaak." „Dat snap ik," zei Floor, „maar je zult er toch iemand voor moeten be¬ danken." „Maar wie dan?" „De baron." „De baron?" zeiden de jongens tegelijk. „Ja baron van Herderen." „Daar begrijp ik niets van," zei Buikie. „Waarom betaalt die voor ons?" vroeg Zwarthand, terwyl hij Floor ongeloovig aankeek. „Dat moet je hem zelf maar vragen, als je hem gaat bedanken." Buikie en Zwarthand knikten. Ze vonden het fijn mee te gaan, maar ze vonden het toch erg raar, dat de baron voor hen betaalde. „Ik heb het geld al in mijn zak," zei Floor nog en dan liep hij ge¬ armd met Corrie weg. „Wij zullen ze maar niet storen," zei Buikie wijs, »maar daar zou ik toch wel eens wat meer van willen weten." „Wanneer moeten wij naar hem toe," vroeg Zwarthand, die nu al tegen den tocht opzag. „O dat komt wel terecht. Maar waarom doet ie dat," piekerde Buikie. HOOFDSTUK IX. HET MUZIEKCONCOURS „Ziezoo," zei Buikie en klapte het mandje dicht. „Nee, jongen, je krijgt geen voer meer hoor, je mag niet al te veel hebben anders vlieg je van¬ avond niet hard genoeg en je moet weer vlug terug zijn, want alle men¬ schen staan op jou te wachten." De kras dribbelde zenuwachtig heen en weer. „Nou nog een dekje en jij bent klaar voor de reis." „Kom je 'nog eten of niet," riep vader. „Ik heb geen honger, vader," riep Buikie terug. „Geen gekheid hoor, stel je voor, dat je eens een pond afviel," spotte zijn vader, „dan zou je nooit meer naar een muziekconcours kunnen. Maar nu alle gekheid op een stokje, eerst wat eten, anders blijf je thuis." Pruttelend ging Buikie naar binnen. Nauwelijks was hij echter aan tafel gezeten en wilde juist zijn eerste boterham naar binnen werken, toen een schel gefluit weerklonk. Rutsch! zijn stoel achteruit. „Daar is Floor," riep hij en weg was 't ie alweer. Hij vloog naar de heg die de beide tuintjes van elkaar scheidde. „Ha Floor." „Zoo Buikie, al gegeten?" „Nee". Vervelend, dat Floor daar ook al over begon, anders vroeg hij nooit zooiets. „Dan, als de weerga naar binnen." „Ik heb niks geen trek." „Hallo," klonk het van den anderen kant. Daar was Zwarthand al. „Gegeten?" riep Floor. Er volgde geen antwoord. „Dan maar naar binnen, jongens met leege magen kan ik je niet ge¬ bruiken". Hij keerde zich om en liep de keuken weer in. Op de tafel lag zijn piston. Hij pakte nog eens een schoonen doek en wreef, wreef, tot er geen vlekje meer te zien was en het koper prachtig glom. Daarna nam hij zijn mooie doos, die hij van zijn eigen geld erbij gekocht had en legde het instrument voorzichtig in de roode pluche. Vijf minuten later kwamen de buurjongens de keuken binnenstor¬ men. „Wij zijn klaar.". Floor keek op zijn horloge. Kwart voor acht. „Over een uur gaat onze trein pas en wij zijn in een kwartier bij het station." „Twintig minuten minstens", zei Buikie, die er altijd op zijn hoogst tien over deed. „Ik moet Corrie nog halen," zei Floor. „Komt ze niet hier? Hoe kan dat nou, eerst nog Corrie halen, dan kom je vast te laat." Dat wisten de jongens ook wel. Floor en niet op tijd zijn, dat rijmde niet met elkaar, maar ?ij hadden nu eenmaal haast. (Wordt vervolgd)