Tekstweergave van MC_1932_01_16_0002
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
betrekkingen!
Begrijpelijk
ook,
dat
men
de
andere
7
nog
tracht
op
te
sporen,
doch
het
gaat
met
groote
moeilijkheden
gepaard.
OOK
BULGARIJE
kan
niet
betalen.
De
Premier
heeft
verklaard,
dat
het
voor
Bulgarije
onmogelijk
is,
de
reparatie-kosten
te
voldoen.
De
Minister
van
Financiën
zal
de
volgende
week
een
bezoek
brengen
aan
Genéve
en
den
Volkenbond
uit-
noodigen,
de
financiëele
situatie
te
onderzoeken,
met
het
doel
steun
voor
Bulgarije
te
vragen.
EEN
GROOTE
WAPENVONDST
heeft
te
Weenen
plaats
gehad
bijeen
huiszoeking
in
een
Tehuis
van
Sociaal-Democratische
arbeiders.
Daar¬
bij
werden
in
een
kelder
naar
schat¬
ting
900
a
1100
machinegeweren,
revolvers
en
handgranaten
aangetrof¬
fen
en
natuurlijk
in
beslag
genomen.
EEN
BOBSLEE-ONGELUK
heeft
plaats
gehad
te
Schreiderhau
in
het
reuzengebergte,
bij
de
Duitsche
kam¬
pioenschappen.
Een
slede
van
de
bobclub
reed
op
de
toeschouwers
in.
Twintig
personen
werden
ernstig
gewond.
Een
hunner
is
reeds
spoedig
overleden.
JAPAN
heeft
aan
de
Vereenigde
Staten
een
nota
gericht
inzake
de
beweging
in
China.
De
militaire
maatregelen
in
het
gebied
van
Kint-
schau
hebben
geen
ander
doel,
dan
de
ongeregelde
Chineesche
troepen
en
de
bandieten
te
verdrijven.
Japan
zou
niet
de
bedoeling
hebben,
de
„opendeur-politiek"
in
Mandsjoerije
te
schenden.
Staking
van
de
anti-Japansclie
beweging
in
China
en
de
erkenning
van
de
verdragen
tusschen
Japan
en
China,
dat
is
het
alleen,
wat
Japan
wenscht.
De
tijd
zal
het
o.i.
leeren!
BIJ
SARRASSANI,
het
bekende
circus,
dat
thans
te
Berchem
bij
Antwerpen
vertoeft,
is
brand
uit¬
gebroken
in
de
zadelopslagplaats.
Direct
daarop
vatte
ook
het
park
dei-
olifanten
vlam.
Een
geweldige
paniek
ontstond,
want
men
kon
deze
dieren
12
stuks,
niet
zoo
spoedig
van
de
kettingen
losmaken;
tien
anderen
rukten
zich
los
en
renden
in
woeste
vlucht
door
het
stadje.
De
schade,
alleen
aan
de
costumes
toegebracht,
wordt
geraamd
op
280,000
gulden;
de
materieele
schade
beloopt
meer
dan
600,000
gulden.
Er
zullen
vooreerst
geen
voorstel¬
lingen
meer
kunnen
worden
gegeven.
Naar
verluidt,
zou
men
hier
met
een
geval
van
brandstichting
te
doen
hebben.
zaak,
n.l.
die,
waarbij
Mej.
A.
G
Berendsen
van
Hoogwouding
omver
rijding
per
fiets
van
den
arbeider
Rood
was
ten
laste
gelegd.
De
nieuwe
getuige,
Jb.
Sneek,
kon
ook
al
geen
klaarheid
brengen,
want
hij
was
niet
tijdens
doch
even
na
de
aanryding
ter
plaatse
aangekomen
En
ju
fir.
Berendsen,
vlug
ter
taal
als
voren,
zoo
'n
sneltreinvaart,
dat
haar
verzocht
werd
iets
te
remmen
kon
met
„vrijspraak"
vertrekken
Met
vroolijke
gebaren
en
een
lach
ging
zij
en
hoorde
zich
nog
door
den
Kantonrechter
toeroepen:
„Stilte,
juffrouw
Berendsen!"
Eerste
nieuwe
zaak
volgde
nu:
Dr
Cohen
van
Hensbroek,
die
op
eerste
aanmaning
van
de
politie
in
den
nacht
van
24—
25
Nov.
zijn
auto
niet
had
doen
stoppen.
Bekl.
zeide,
het
stopsein
wel
te
hebben
gezien,
doch
beschouwde
dit
als
'n
groet,
waarop
'n
weder-groet
was
gevolgd
—
wat
vaak
voorkomt
Meermalen
heeft
bekl.
bij
zulk
een
hand-opsteken
halt
gehouden
(men
kon
hem
als
dokter
immers
noodig
hebben)
en
dan
bleek
't,
dat
het
alleen
een
vriendelijkheid
betrof
Bovendien,
voert
dokter,
de
veld¬
wachter
kent
mij
en
weet
wel,
dat
myn
auto
papieren
in
orde
zijn.
De
Ambtenaar
vraagt
nog,
of
een
joviale
groet,
dan
wel
'n
behoorlijk
saluut
is
gemaakt.
Bekl.
blijft
erbij:
ik
heb
het
als
een
groet
aangemerkt.
8
Febr.
komt
deze
zaak
opnieuw
in
behandeling;
de
veldwachter
zal
dan
worden
gehoord.
Beleefd
vraagt
de
dokter,
alsdan
te
mogen
wegblijven
en
biedt
zijn
excuus
aan,
zooveel
moeite
en
drukte
te
hebben
veroorzaakt.
Een
aardige
afwisseling
bracht
nu
de
zaak
tegen
O.
Schermer
van
Hoogwoud:
koe
zonder
behoorlijke
geleide.
Schermer
niet
aanwezig.
Als
getuige
verscheen
P.
Koning,
vergezeld
van
zijn
38-jarige
ongeh.
dochter
Marie.
Koning
is
nogal
doof,
dus
moest
de
Kantonrechter
geregeld
zijn
vragen
herhalen;
Z.E.A.
toonde
ruim
geduld
met
den
ouden
baas,
die
begon
met
te
zeggen
„dat
hij
79
jaar
oud
was
en
dicht
bij
den
veldwachter
woonde."
Èantonrecliter:
„Dus
bent
u
wel
onder
veilige
hoede!"
Koning:
„Wablief,
meneer?"
Kantonrechter:
„Vertel
u
nu
maar
eens,
wat
is
voorgevallen."
En
nu
kregen
we
een
(gedurig
met
„ja"
als
rustpunt
aangevuld)
verhaal,
dat
buuimans
koe
in
zijn
tuintje
geweest
was,
ja,
's
nachts,
en
TE
CHICAGO
konden
door
middel
van
de
radio
sedert
October
van
het
vorige
jaar
ongeveer
10,000
arrestaties
worden
verricht,
waaronder
43
van
moordenaars,
330
van
gewapende
bandieten
en
453
van
roovers.
HET
GEBOUW,
door
den
Raad
van
het
Kanton
Genève
ter
beschik¬
king
gesteld
voor
de
Ontwapenings¬
conferentie,
is
deze
week
officieel
aan
den
Volkenbond
'overgedragen.
Natuurlijk
werden
daarbij
verschil¬
lende
redevoeringen
met
vele
goede
wenschen
gehouden.
Kantongerecht
Medemblik.
Zitting
Maandag
11
Jan.
1932.
Kantonrechter:
Jhr.
Mr.
Dr.
v.
d.
Brandeler.
Ambt.
O.
M.:
Mr.
Bruys
Tack.
Griffier:
Mr.
F.
W.
A.
Kuiper
Boone.
Eerst
een
kinderzaak,
niet
voor
publiek
en
pers
toegankelijk
—
en
toen
ving
de
openbare
zitting
aan
met
de
behandeling
van
een
3-tal
strafzaken,
ter
vorige
zitting
uit¬
gesteld
voor
nader
onderzoek.
Daar
kwamen
ze
weer:
C.
en
S.
v.
Rootselaar
en
C.
P.
Druiven,
de
drie
jongens
uit
Wervershoof,
die
in
of
vóór
de
etalage
van
P.
Knjjn
zouden
hebben
geleund
of
gezeten.
Volgens
hen
was
dit
onjuist
en
kon
't
by
Knijn's
buurman
zijn
geweest.
De
verbalisant,
veldw.
Schellevis,
thans
aanwezig,
moest
verklaren
in
deze
zich
vergist
te
hebben.
Het
wettig
en
overtuigend
bewijs
niet
geleverd
zijnde,
volgde
vrijspraak,
echter
met
een
vermaning,
waarover
de
jongens
wel
zullen
nadenken.
Tweede
aangehouden
zaak
was
de
met
een
bierglas
werperij
bij
een
ruzie
in
café
Roemer.
Thans
was
't
alleen
de
arbeider
J.
Goorden,
die
als
getuige
gehoord
werd.
De
schuld
van
Mej.
Keyzer-Spel
kwam
nu
vast
te
staan:
zy
had
een
der
aanwezigen,
al
was
't
wel
niet
zoo
bedoeld,
een
bloedneus
bezorgd.
Eisch
12
gld.
b.
of
12
d.
h.
Uitspraak
10
gld.
b.
of
10
d.
h.
alles
had
platgetrapt
en
„af-vreten'
wel
voor
'n
rijksdaalder
aan
spruit-
kooltjes,
meneer,
ja,
en
's
morgens
„laggen
er
met
permissie
wel
drie
hoopen...
nou,
't
was
wat!
Koning's
dochter
vertelde
ongeveer
hetzelde;
zij
had
in
den
bewusten
nacht
haar
vader
wakker
gemaakt
zeggende:
daar
hé
je
dat
kreng
van
Schermer
al
weer...
Marie
was
goed
ter
taal.
Vader
en
dochter
zijn
te
bec
gebleven,
(,,'t
Zelle
wel
rotte
weze
had
de
oude
baas
gedacht),
doch
's
morgens
hadden
zij
gezien
dat
de
„grootvader-zegger"
van
Schermer
de
koe
ophaalde
—
„toen
was
ie
op
het
pleintje..."
In
het
tuintje
had
men
de
koe
wel
gehooid,
doch
niet
gezien,
dus
werd
Schermer
alleen
ten
laste
gelegd
dat
zijn
koe
zonder
behoorlijke
geleide
op
't
pleintje
was
gezien.
van
den
aannemer
Daalder
van
den
dijk
laten
rollen.
Berisping,
zonder
straf-toepassing
met
teruggave
aan
de
ouders.
Opgepast
voor
'n
volgend
maal.
Nu
nog
twee
zaakjes.
W.
Bijvoet
van
Obdam
is,
om
naar
het
station
te
komen,
over
de
afsluit-
boomen
geklauterd.
Men
laat
daar,
volgens
hem,
de
afsluitboomen
veel
te
vroeg
omlaag.
Bijvoet's
overtreding
kostte
hem
nu
4
gld.
b.
of
4
d.
h.
P.
J.
Stroet,
Medemblik,
had
op
den
wal
bij
zijn
huis
een
partij
kool
gestapeld.
Hij
beweerde:
't
was
toch
j
zijn
wal
of
berm...
Best
mogelijk,
doch
zonder
ver
gunning
van
Burg.
en
Weth.
mag
daarop
niets
worden
geplaatst.
3
gld.
b.
of
3
d.
h.
Aan
onze
Abonné's
per
post
Wij
over
▲
verzoeken
onzen
abonné's
per
post
het
abonnementsgeld
het
2e
halfjaar
1931,
zijnde
f
1,30,
vóór
1
Februari
te
willen
gireeren
of
op
onze
postrekening
66914
te
willen
storten.
—
Na
dien
datum
wordt
met
15
cent
verhooging
over
genoemd
bedrag
beschikt.
—
Met
het
oog
op
wijziging
in
de
administratie,
zullen
we
zoo
vrij
zijn
voortaan
half
jaar
te
beschikken.
per
Jtutve
scfvuxie
fuUd
en
springende
lippen
PU
ROL
Dooteo
*0-60
ca
90
ct
Tubs
80
ct.
Bit
Apoth.
ca
Drogftte*
NON
POSSUMUS
Straf-eisch
Uitspraak
8
gld.
6
gld.
b.
of
8
b.
of
6
d.
d.
h.
h.
D.
Dijkman
van
Andijk
stond
nu
terecht,
omdat
hij
zijn
zoon
Willem
van
school
thuis
gehouden
had
om
bollen
te
pellen.
Daarvoor
kon
geen
betaalde
kracht
worden
genomen,
en
—
zoo
gaf
bekl.
te
kennen
—
myn
jongen
mag
in
deze
maand
de
school
verlaten,
maar
meester
mag
hem
zijn
schade
gerust
laten
inhalen.
Reeds
eerder
werd
bekl.
voor
het¬
zelfde
feit
boete
opgelegd.
Hij
beriep
zich
ook
nu
op
de
armelijke
tijds¬
omstandigheden
;
hem
werd
thans
opgelegd
2
maal
3
gld.
b.
of
2
maal
3
d.
hecht.
A.
Wagemaker
van
Twisk
heeft
op
17
Nov.
tot
2
maal
toe
met
zijn
vrachtauto
aldaar
het
verkeer
versperd.
De
getuigen
C.
Bakker
en
Joh.
de
Boer
waren
er
dupe
van
geworden
met
hun
3
wielige
boodschappenfiets.
„Ga
er
maar
overheen,"
aldus
had
Wagemaker
geroepen,
doch
deze
ontkende
zulks
pertinent.
Eisch
8
gld.
b.
of
8
d.
h.
Uitspraak
de
helft.
nu
Pers
en
publiek
moesten
zich
even
verwyderen:
een
kinderzaak.
Drie
Opperdoeser
knapen:
Willems,
Wydenes
en
De
Leeuw,
kwamen
Eindelyk
nog
de
3e
aangehouden
naar
voren!
ZÜ
hadden
kipkarren
Het
verlossende
woord!
Reeds
zeer
vaak
in
de
geschiedenis
heeft
het
„Non
possumus",
d.i.
de
verklaring
van
onmacht
om
datgene
te
doen,
wat
verlangd
werd
of
geëischt,
de
schrikkelijkste
gevolgen
na
zich
gesleept.
Het
„Non
possumus"
van
de
Servische
regeering
als
ant
woord
op
het
Oosten
rij
ksche
ultimatum
is
het
sein
geweest
voor
den
jongsten
wereldoorlog.
Meestentijds
bevatten
de
woorden
dan
ook
een
gevreesde
verklaring,
maar
nu
eindelijk
werden
zij
een
verlossende
uitspraak,
nu
de
Duitsche
rijkskanselier
ze
bezigde
ten
opzichte
van
een
hervatting
der
herstelbetalingen.
Heel
de
wereld
weet,
hoe
de
ver¬
plichting
tot
betaling
van
enorme
schulden,
over
en
weer
—
Duitsch-
land
aan
de
vroegere
geallieerden
en
deze
weer
aan
de
Vereen.
Staten
ïeteconomische
wereldbestel
ontwricht
loudt
en
de
maatschappelijke
crisis
by
voortduring
verergert.
Iedereen
weet
dat
en
toch,
omdat
men
de
consequenties
van
onderlinge
schuld¬
delging
niet
aandurft
en
vooral
omdat
overwinningswaan
en
bekrompen
egïosme
zich
er
tegen
verzetten
om
den
geslagen
vijand
de
meeste
vruch¬
ten
van
zulke
schulddelging
te
gunnen,
daarom
laat
men
de
welvaart
der
wereld
liever
vergaan,
dan
de
con
sequenties
te
aanvaarden
van
het
eenig
reddend
besluit.
De
machthebbers
bedisselden
weer
een
Herstelconferentie,
niet
om
de
zieke
wereld
door
de
eenig
mogelyke
operatie
voor
goed
te
genezen,
maar
om
er
weer
drankjes
te
mengen
en
nieuwe
bloedtransfusies
te
ontwerpen,
die
de
lijdende
maatschappij
nog
een
poosje
sukkelend
in
het
leven
zouden
kunnen
houden
en
de
definitieve
saneering
uit
te
kunnen
stellen
tot
wéér
later!
Maar
nu
zijn
al
die
wereld-kwak¬
zalvers
in
eens
aan
het
schrikken
gebracht
door
den
Duitschen
Michel,
wien
men
jaren
lang
het
bloed
aftapte
om
door
transfusie
het
zieke
wereldje
draaiende
te
kunnen
houden.
„Non
possumus",
zei
Brüning,
—
nu
niet
en
over
drie
jaar
niet
en
nóóit
meer!
Het
beetje
bloed,
dat
haar
nog
rest,
heeft
Duitschland
zelf
noodig
en
de
wereld
kan
er
niet
mee
gebaat
zyn.
Of
Brüning
den
moed
tot
die
ver¬
klaring
van
zich
zelf
heeft,
of
dat
het
hier
den
moed
van
Hittler-wanhoop
betreft,
doet
weinig
ter
zake.
De
verklaring
is
er
en
de
menschheid
kan
er
mee
gebaat
zijn,
omdat
de
aarze¬
lende
werelddoctoren
er
door
gedreven
zullen
worden
tot
het
inzicht,
dat
ze
dat
andere
geneesmiddel
te
baat
zullen
moeten
nemen,
dat
een
definitief
herstel
kan
bewerken,
maar
dat
ze
halfslachtigheid
wilden
reserveeren
voor
het
uiterste
moment
van
nood¬
zaak.
Alles,
wat
werelddokter
is,
knikte,
toen
Brüning
gesproken
had,
maar
ze
maakten
tevens
een
gebaar
van
afgryzen.
„Zoo
vlak-weg
zegt
men
de
dingen
niet
in
de
diplomatie"
—
heette
het.
„Meer
dan
ooit",
zei
de
voorzichtige
dokter
MacDonald,
„is
nu
de
Herstel¬
conferentie
noodig".
Als
we
den
.
Juitschen
Michel
maar
eenmaal
in
de
consultkamer
hebben,
zoo
denkt
ïy,
dan
is
hy
misschien
nog
wel
te
bepraten
om
zich
nog
voor
enkele
jaren
voor
onzen
transfusiedienst
beschikbaar
te
houden,
—
al
was
het
maar
voor
den
schyn".
Maar
de
menschheid
hoopt,
dat
het
slachtoffer
voet
bij
stuk
zal
houden,
opdat
de
maatschappy
eindelyk
eens
van
haar
onzekerheidslot
worde
verlost.
Het
mes
moet
er
in,
de
zieke
plekken
moeten
worden
uitgesneden,
opdat
de
wereld
weer
leve
door
haar
eigen
gezond
bloed.
Dat
is
een
algemeen
belang,
dus
ook
voor
ons
land.
Het
is
een
waandenkbeeld,
temeenen,
dat
de
wereld
door
Duitsche
betalingen
te
redden
zou
zijn.
Zelfs
geen
Fransche
of
Amerikaansche
wereld.
Duitschland
is
arm
op
het
oogenblik
en
als
het
over
eenige
jaren
weer
in
staat
zou
zyn
om
haar
schulden
te
voldoen,
dan
zou
dat
zijn
uit
de
welvaart,
die
het
uit
andere
landen
had
geroofd.
Geld
groeit
niet
aan
en
het
arme
Duitschland
van
heden
kan
over
enkele
jaren
onmogelijk
rijk
zyn
uit
zich
zelve.
Rijkskanselier
Dr.
Brüning
zei
het
zoo
klaar
bij
het
jaarlijksch
banket
van
de
Amerikaansche
Kamer
van
Koophandel
te
Berlijn,
op
12
Dec.
j.l.:
«Duitschland
kan
haar
schulden
«slechts
betalen
uit
de
overschotten
«op
den
uitvoer.
Men
staat
thans
«voor
deze
beslissing:
óf
men
late
«Duitschland
uitvoeren,
óf
men
«belemmere
den
uitvoer,
doch
dan
«maken
de
schuldeischers
zelf
de
«betaling
der
schulden
onmogelijk».
Natuurlijk
wenscht
men
geen
geld
van
Duitschland,
dat
men
eerst
zelf
moet
voorschieten
uit
eigen
welvaarts¬
bronnen
van
handel
en
industrie.
Toen
liet
Brüning
zijn
«Non
possumus«
hooren.
Het
is
alles
heel
logisch.
En
het
is
alleen
de
logica
dei-
feiten,
waarvoor
de
politieke
kwak¬
zalvers
zullen
moeten
zwichten.
Ingezonden
Stukken
Buiten
verantwoordelijkheid
der
Redactie.
Medemblik,
12
Jan.
1932.
Mijnheer
de
Redacteur!
Beleefd
verzoek
ik
U
voor
onder
staande
copie
een
plaatsje
in
uw
blad.
Bij
voorbaat
dank.
Wyl
ondergeteekende
door
de
Medemblikker
Bestuurdersbond
is
af¬
gevaardigd
om
zitting
te
nemen
in
het
Plaatselijk
Crisis-Comité,
meent
hij
naar
aanleiding
van
vele,
in
ver¬
band
daarmede,
tot
hem
gerichte
vragen,
aan
de
verklaring,
welke
de
secretaris
van
den
M.
B.
B.
in
Uw
blad
verleden
week
gaf,
iets
te
moeten
toevoegen.
Zeer
juist
heeft
de
heer
Houkes
gewezen
op
het
feit,
dat
alle
vak-
vereenigingsleden
thans
groote
be
dragen
hebben
te
offeren
voor
den
strijd,
die
heden
gevoerd
wordt.
Men
bedenke
hierbij,
dat
zoowel
modern
georganiseerden,
als
leden
van
het
Nationaal
Christelijk
Vak¬
verbond
en
Roomsch
Katholiek
ge¬
organiseerde
arbeiders,
elke
week
plichtsgetrouw
een
deel
van
hun
vaak
karig
loon
afstaan,
om
een
strijd
te
winnen,
waarbij
het
geringe
wel¬
vaartspeil
der
geheele
arbeidende
klasse
op
het
spel
staat.
Het
is
echter
zeer
wel
mogelijk,
dat
er
arbeiders
zijn,
die
hoewel
ge¬
organiseerd,
toch
meenen
iets
te
kunnen
en
moeten
bijdragen
voor
weldadigheid.
Ten
aanzien
van
hen
was
de
ledenvergadering
van
den
M.
B.
B.
het
er
vrijwel
over
eens,
dat
wie
zijn
verplichting
aan
steun
voor
den
Vakbond
naar
behooren
had
vervuld,
op
het
gebied
van
weldadig¬
heid
naar
eigen
gevoelen
moest
handelen.
Dit
is
immers
een
gewetens¬
kwestie
voor
ieder
persoonlijk.
Wat
nu
betreft
de
deelname
van
de
vakorganisatie
aan
het
Crisis-Comité,
moet
ik
er
nadrukkelijk
op
wijzen,
dat
zulks
geschiedt
op
verlangen
der
Regeering
zelve,
en
voornamelijk
met
het
doel,
om
in
het
comité
een
aan¬
meldingsadres
te
hebben
voor
leden
der
vakcentrales,
die
steun
meenen
noodig
te
hebben,
en
zich
dan
tot
hun
eigen
menschen
daarvoor
kun¬
nen
wenden.
Hoofddoel
is
en
blijft
dan
ook
om
deze
menschen
den
voor
hen
toch
al
zeer
z
waren
gang
eenigszins
lichter
te
maken
en
het
schrijnende
karakter
van
bedeeling
zooveel
mogelyk
er
aan
te
ontnemen.
W.
SCHIPPER,
Voorzitter
der
Afd.
Medemblik,
v/d
Centr.
Ned.
Ambtenaarbond,
Rotterdam,
12
Jan.
1932.
Er
is
een
spreekwoord
dat
zegt:
„Veel
geschreeuw
en
weinig
wol"
waaraan
ik
dacht
toen
ik
het
inge¬
zonden
stukje
las
van
den
heer
F.
Houkes
namens
den
M.
B.
B.
liet
is
wel
aardig
om
een
ander
het
Crisis-Comité
te
laten
vullen,
zelt
er
niets
in
te
doen,
noch
zich
moeite
getroosten
gelden,
kleeding
of
dergelijke
in
te
zamelen,
wel
echter
in
aanmerking
te
komen
voor
be¬
deeling.
Ja,
H.
voelt
zelf
al
dat
het
wel
raar
klinkt,
daarom
schrijft
hy:
„Het
moge
paradoxaal
(tegenstrijdig)
schijnen
wel
bij
de
bedeeling
te
w
illen
zijn
en
niet
aan
de
verzameling
te
helpen,
in
wezen
is
het
dat
niet."
Dan
komt
er
een
doekje
voor
het
bloeden
„Het
crisis
comité"
is
tegen
onzen
zin
tot
stand
gekomen.
Ja,
verbeeld
u,
dat
het
met
hun
zin
tot
stand
gekomen
was,
dan
zaten
zij
er
leelijk
mee!
Nog
wat:„Hoeeerder
het
plaats
maakt
voor
een
betere
regeling
hoe
beter".
Waar
blijven
de
helden
nu?
Laten
zij
nu
dat
betere
eens
in¬
voeren.
't
Gaat
juist
als
altijd,
als
puntje
bij
paaltje
komt,
kunnen
zij
niets
meer
dan
elke
andere
groep,
om
niet
te
spreken
van
nog
minder.
Wat
hadden
zij
hun
hoofd
vol
over
de
R.-K.
Kamerfractie,
dat
deze
vóór
de
loonsverlaging
stemde.
Dat
was
een
slag
in
't
gezicht
der
katholieke
arbeiders.
Gelukkig
dat
die
een
slag
verdragen
kunnen.
*>«
oogen
Maar
wat
zegt
men
van
Mr.
Aalbarda,
over
het
antwoord,
dat
hy
Mr.
Alberse
gaf,
geen
verantwoordelijkheid
te
willen
dragen
in
een
nieuw
te
vormen
kabinet?
Dat
was
een
kaakslag,
die
de
R.-K.
kamerfractie
voelde,
en
zij
paste
ervoor,
om
het
Nederlandsche
volk
in
nog
grootere
ellende
te
dom¬
pelen.
Er
stonden
grootere
dingen
op
het
spel.
De
S.D
A
P.-fractie
gaf
zoodoende
don
doorslag
voor
het
voorstemmen
der
R.-K.-fractie.
Zoo
iets
wordt
de
S.D.A.P.
verbloemd;
de
moesten
daar
eens
open
gaan.
Hoe
zit
dit
dan,
dat
in
Rotterdam
2
socialistische
Wethouders
hun
hand
teekening
plaatsten
onder
een
voor¬
stel
tot
3
procent
loonsverlaging
voor
het
gemeentepersoneel?
Is
dit
geen
slag
in
't
gezicht
der
socialistische
arbeiders
?
Maar
och,
ik
houd
niet
van
leed¬
vermaak
en
constateer
alleen
de
feiten.
Ook
wil
ik
niet
reageeren
op
de
daad
der
Wethouders.
Wel
wil
ik
hierbij
opmerken,
dat
zij
mogelijk
begiepen,
ook
als
socialist
nog
plichten
te
hebben,
en
dat
plicht
vóór
alles
gaat,
ook
al
zegt
men
bij
de
S.D.A.P.
geen
loonsverlaging
invoeren
daar
is
geen
verbetering
van
den
toestand
van
te
verwachten.
Zou
nu
een
ieder
die
aan
het
C.
C.
steun,
in
welken
vorm
ook,
verleent,
het
niet
beschouwen
als
een
plicht
om
te
helpen,
nu
de
nood
zoo
hoog
gestegen
is?
Of
wij
nu
Christelijk,
Socialist
of
wat
dan
ook
zyn,
wij
zyn
allen
broeders
en
zusters
van
eenen
God
en
hebben
den
plicht
elkander
te
helpen
als
het
noodig
is.
Gelukkig
voor
de
armen,
dat
de
liefdadigheid
onder
de
christenen
als
een
der
schoonste
deugden
wordt
beoefend,
er
is
al
heel
wat
goeds
door
tot
stand
gekomen.
Laten
wy
allen
nu
ook
helpen
lenigen
den
grooten
nood
en
geen
z.g.n.
principes
tegen
bedeeling
er
op
na
houden
om
zich
daardoor
aan
dit
schoone
werk
te
onttrekken.
U,
mijnheer
de
Redacteur
dankend
voor
de
verleende
plaatsruimte.
Rotterdam.
v
RECENSIE.
WRAKHOUT,
door
Ds.
J.
A.
Visscher,
316
blz.
geïll.
Ing.
f
2,50,
geb.
f
3,25.
Uitg.
Koning,
Baarn.
Een
boek
van
groote
paedagogische
beteekenis,
dat
in
handen
behoort
te
worden
gegeven
aan
de
rypere
jeugd.
Een
boek
dat
tintelt
van
humor,
en
toch
zal
het
met
groote
ontroering
worden
gelezen.
Ds.
Prins
te
Deventer
zegt
er
o.
a.
van:
....
ik
wou
dat
alle
menschen
laatst.