Tekstweergave van MC_1932_01_16_0002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
betrekkingen! Begrijpelijk ook, dat men de andere 7 nog tracht op te sporen, doch het gaat met groote moeilijkheden gepaard. OOK BULGARIJE kan niet betalen. De Premier heeft verklaard, dat het voor Bulgarije onmogelijk is, de reparatie-kosten te voldoen. De Minister van Financiën zal de volgende week een bezoek brengen aan Genéve en den Volkenbond uit- noodigen, de financiëele situatie te onderzoeken, met het doel steun voor Bulgarije te vragen. EEN GROOTE WAPENVONDST heeft te Weenen plaats gehad bijeen huiszoeking in een Tehuis van Sociaal-Democratische arbeiders. Daar¬ bij werden in een kelder naar schat¬ ting 900 a 1100 machinegeweren, revolvers en handgranaten aangetrof¬ fen en natuurlijk in beslag genomen. EEN BOBSLEE-ONGELUK heeft plaats gehad te Schreiderhau in het reuzengebergte, bij de Duitsche kam¬ pioenschappen. Een slede van de bobclub reed op de toeschouwers in. Twintig personen werden ernstig gewond. Een hunner is reeds spoedig overleden. JAPAN heeft aan de Vereenigde Staten een nota gericht inzake de beweging in China. De militaire maatregelen in het gebied van Kint- schau hebben geen ander doel, dan de ongeregelde Chineesche troepen en de bandieten te verdrijven. Japan zou niet de bedoeling hebben, de „opendeur-politiek" in Mandsjoerije te schenden. Staking van de anti-Japansclie beweging in China en de erkenning van de verdragen tusschen Japan en China, dat is het alleen, wat Japan wenscht. De tijd zal het o.i. leeren! BIJ SARRASSANI, het bekende circus, dat thans te Berchem bij Antwerpen vertoeft, is brand uit¬ gebroken in de zadelopslagplaats. Direct daarop vatte ook het park dei- olifanten vlam. Een geweldige paniek ontstond, want men kon deze dieren 12 stuks, niet zoo spoedig van de kettingen losmaken; tien anderen rukten zich los en renden in woeste vlucht door het stadje. De schade, alleen aan de costumes toegebracht, wordt geraamd op 280,000 gulden; de materieele schade beloopt meer dan 600,000 gulden. Er zullen vooreerst geen voorstel¬ lingen meer kunnen worden gegeven. Naar verluidt, zou men hier met een geval van brandstichting te doen hebben. zaak, n.l. die, waarbij Mej. A. G Berendsen van Hoogwouding omver rijding per fiets van den arbeider Rood was ten laste gelegd. De nieuwe getuige, Jb. Sneek, kon ook al geen klaarheid brengen, want hij was niet tijdens doch even na de aanryding ter plaatse aangekomen En ju fir. Berendsen, vlug ter taal als voren, zoo 'n sneltreinvaart, dat haar verzocht werd iets te remmen kon met „vrijspraak" vertrekken Met vroolijke gebaren en een lach ging zij en hoorde zich nog door den Kantonrechter toeroepen: „Stilte, juffrouw Berendsen!" Eerste nieuwe zaak volgde nu: Dr Cohen van Hensbroek, die op eerste aanmaning van de politie in den nacht van 24— 25 Nov. zijn auto niet had doen stoppen. Bekl. zeide, het stopsein wel te hebben gezien, doch beschouwde dit als 'n groet, waarop 'n weder-groet was gevolgd wat vaak voorkomt Meermalen heeft bekl. bij zulk een hand-opsteken halt gehouden (men kon hem als dokter immers noodig hebben) en dan bleek 't, dat het alleen een vriendelijkheid betrof Bovendien, voert dokter, de veld¬ wachter kent mij en weet wel, dat myn auto papieren in orde zijn. De Ambtenaar vraagt nog, of een joviale groet, dan wel 'n behoorlijk saluut is gemaakt. Bekl. blijft erbij: ik heb het als een groet aangemerkt. 8 Febr. komt deze zaak opnieuw in behandeling; de veldwachter zal dan worden gehoord. Beleefd vraagt de dokter, alsdan te mogen wegblijven en biedt zijn excuus aan, zooveel moeite en drukte te hebben veroorzaakt. Een aardige afwisseling bracht nu de zaak tegen O. Schermer van Hoogwoud: koe zonder behoorlijke geleide. Schermer niet aanwezig. Als getuige verscheen P. Koning, vergezeld van zijn 38-jarige ongeh. dochter Marie. Koning is nogal doof, dus moest de Kantonrechter geregeld zijn vragen herhalen; Z.E.A. toonde ruim geduld met den ouden baas, die begon met te zeggen „dat hij 79 jaar oud was en dicht bij den veldwachter woonde." Èantonrecliter: „Dus bent u wel onder veilige hoede!" Koning: „Wablief, meneer?" Kantonrechter: „Vertel u nu maar eens, wat is voorgevallen." En nu kregen we een (gedurig met „ja" als rustpunt aangevuld) verhaal, dat buuimans koe in zijn tuintje geweest was, ja, 's nachts, en TE CHICAGO konden door middel van de radio sedert October van het vorige jaar ongeveer 10,000 arrestaties worden verricht, waaronder 43 van moordenaars, 330 van gewapende bandieten en 453 van roovers. HET GEBOUW, door den Raad van het Kanton Genève ter beschik¬ king gesteld voor de Ontwapenings¬ conferentie, is deze week officieel aan den Volkenbond 'overgedragen. Natuurlijk werden daarbij verschil¬ lende redevoeringen met vele goede wenschen gehouden. Kantongerecht Medemblik. Zitting Maandag 11 Jan. 1932. Kantonrechter: Jhr. Mr. Dr. v. d. Brandeler. Ambt. O. M.: Mr. Bruys Tack. Griffier: Mr. F. W. A. Kuiper Boone. Eerst een kinderzaak, niet voor publiek en pers toegankelijk en toen ving de openbare zitting aan met de behandeling van een 3-tal strafzaken, ter vorige zitting uit¬ gesteld voor nader onderzoek. Daar kwamen ze weer: C. en S. v. Rootselaar en C. P. Druiven, de drie jongens uit Wervershoof, die in of vóór de etalage van P. Knjjn zouden hebben geleund of gezeten. Volgens hen was dit onjuist en kon 't by Knijn's buurman zijn geweest. De verbalisant, veldw. Schellevis, thans aanwezig, moest verklaren in deze zich vergist te hebben. Het wettig en overtuigend bewijs niet geleverd zijnde, volgde vrijspraak, echter met een vermaning, waarover de jongens wel zullen nadenken. Tweede aangehouden zaak was de met een bierglas werperij bij een ruzie in café Roemer. Thans was 't alleen de arbeider J. Goorden, die als getuige gehoord werd. De schuld van Mej. Keyzer-Spel kwam nu vast te staan: zy had een der aanwezigen, al was 't wel niet zoo bedoeld, een bloedneus bezorgd. Eisch 12 gld. b. of 12 d. h. Uitspraak 10 gld. b. of 10 d. h. alles had platgetrapt en „af-vreten' wel voor 'n rijksdaalder aan spruit- kooltjes, meneer, ja, en 's morgens „laggen er met permissie wel drie hoopen... nou, 't was wat! Koning's dochter vertelde ongeveer hetzelde; zij had in den bewusten nacht haar vader wakker gemaakt zeggende: daar je dat kreng van Schermer al weer... Marie was goed ter taal. Vader en dochter zijn te bec gebleven, (,,'t Zelle wel rotte weze had de oude baas gedacht), doch 's morgens hadden zij gezien dat de „grootvader-zegger" van Schermer de koe ophaalde „toen was ie op het pleintje..." In het tuintje had men de koe wel gehooid, doch niet gezien, dus werd Schermer alleen ten laste gelegd dat zijn koe zonder behoorlijke geleide op 't pleintje was gezien. van den aannemer Daalder van den dijk laten rollen. Berisping, zonder straf-toepassing met teruggave aan de ouders. Opgepast voor 'n volgend maal. Nu nog twee zaakjes. W. Bijvoet van Obdam is, om naar het station te komen, over de afsluit- boomen geklauterd. Men laat daar, volgens hem, de afsluitboomen veel te vroeg omlaag. Bijvoet's overtreding kostte hem nu 4 gld. b. of 4 d. h. P. J. Stroet, Medemblik, had op den wal bij zijn huis een partij kool gestapeld. Hij beweerde: 't was toch j zijn wal of berm... Best mogelijk, doch zonder ver gunning van Burg. en Weth. mag daarop niets worden geplaatst. 3 gld. b. of 3 d. h. Aan onze Abonné's per post Wij over verzoeken onzen abonné's per post het abonnementsgeld het 2e halfjaar 1931, zijnde f 1,30, vóór 1 Februari te willen gireeren of op onze postrekening 66914 te willen storten. Na dien datum wordt met 15 cent verhooging over genoemd bedrag beschikt. Met het oog op wijziging in de administratie, zullen we zoo vrij zijn voortaan half jaar te beschikken. per Jtutve scfvuxie fuUd en springende lippen PU ROL Dooteo *0-60 ca 90 ct Tubs 80 ct. Bit Apoth. ca Drogftte* NON POSSUMUS Straf-eisch Uitspraak 8 gld. 6 gld. b. of 8 b. of 6 d. d. h. h. D. Dijkman van Andijk stond nu terecht, omdat hij zijn zoon Willem van school thuis gehouden had om bollen te pellen. Daarvoor kon geen betaalde kracht worden genomen, en zoo gaf bekl. te kennen myn jongen mag in deze maand de school verlaten, maar meester mag hem zijn schade gerust laten inhalen. Reeds eerder werd bekl. voor het¬ zelfde feit boete opgelegd. Hij beriep zich ook nu op de armelijke tijds¬ omstandigheden ; hem werd thans opgelegd 2 maal 3 gld. b. of 2 maal 3 d. hecht. A. Wagemaker van Twisk heeft op 17 Nov. tot 2 maal toe met zijn vrachtauto aldaar het verkeer versperd. De getuigen C. Bakker en Joh. de Boer waren er dupe van geworden met hun 3 wielige boodschappenfiets. „Ga er maar overheen," aldus had Wagemaker geroepen, doch deze ontkende zulks pertinent. Eisch 8 gld. b. of 8 d. h. Uitspraak de helft. nu Pers en publiek moesten zich even verwyderen: een kinderzaak. Drie Opperdoeser knapen: Willems, Wydenes en De Leeuw, kwamen Eindelyk nog de 3e aangehouden naar voren! hadden kipkarren Het verlossende woord! Reeds zeer vaak in de geschiedenis heeft het „Non possumus", d.i. de verklaring van onmacht om datgene te doen, wat verlangd werd of geëischt, de schrikkelijkste gevolgen na zich gesleept. Het „Non possumus" van de Servische regeering als ant woord op het Oosten rij ksche ultimatum is het sein geweest voor den jongsten wereldoorlog. Meestentijds bevatten de woorden dan ook een gevreesde verklaring, maar nu eindelijk werden zij een verlossende uitspraak, nu de Duitsche rijkskanselier ze bezigde ten opzichte van een hervatting der herstelbetalingen. Heel de wereld weet, hoe de ver¬ plichting tot betaling van enorme schulden, over en weer Duitsch- land aan de vroegere geallieerden en deze weer aan de Vereen. Staten ïeteconomische wereldbestel ontwricht loudt en de maatschappelijke crisis by voortduring verergert. Iedereen weet dat en toch, omdat men de consequenties van onderlinge schuld¬ delging niet aandurft en vooral omdat overwinningswaan en bekrompen egïosme zich er tegen verzetten om den geslagen vijand de meeste vruch¬ ten van zulke schulddelging te gunnen, daarom laat men de welvaart der wereld liever vergaan, dan de con sequenties te aanvaarden van het eenig reddend besluit. De machthebbers bedisselden weer een Herstelconferentie, niet om de zieke wereld door de eenig mogelyke operatie voor goed te genezen, maar om er weer drankjes te mengen en nieuwe bloedtransfusies te ontwerpen, die de lijdende maatschappij nog een poosje sukkelend in het leven zouden kunnen houden en de definitieve saneering uit te kunnen stellen tot wéér later! Maar nu zijn al die wereld-kwak¬ zalvers in eens aan het schrikken gebracht door den Duitschen Michel, wien men jaren lang het bloed aftapte om door transfusie het zieke wereldje draaiende te kunnen houden. „Non possumus", zei Brüning, nu niet en over drie jaar niet en nóóit meer! Het beetje bloed, dat haar nog rest, heeft Duitschland zelf noodig en de wereld kan er niet mee gebaat zyn. Of Brüning den moed tot die ver¬ klaring van zich zelf heeft, of dat het hier den moed van Hittler-wanhoop betreft, doet weinig ter zake. De verklaring is er en de menschheid kan er mee gebaat zijn, omdat de aarze¬ lende werelddoctoren er door gedreven zullen worden tot het inzicht, dat ze dat andere geneesmiddel te baat zullen moeten nemen, dat een definitief herstel kan bewerken, maar dat ze halfslachtigheid wilden reserveeren voor het uiterste moment van nood¬ zaak. Alles, wat werelddokter is, knikte, toen Brüning gesproken had, maar ze maakten tevens een gebaar van afgryzen. „Zoo vlak-weg zegt men de dingen niet in de diplomatie" heette het. „Meer dan ooit", zei de voorzichtige dokter MacDonald, „is nu de Herstel¬ conferentie noodig". Als we den . Juitschen Michel maar eenmaal in de consultkamer hebben, zoo denkt ïy, dan is hy misschien nog wel te bepraten om zich nog voor enkele jaren voor onzen transfusiedienst beschikbaar te houden, al was het maar voor den schyn". Maar de menschheid hoopt, dat het slachtoffer voet bij stuk zal houden, opdat de maatschappy eindelyk eens van haar onzekerheidslot worde verlost. Het mes moet er in, de zieke plekken moeten worden uitgesneden, opdat de wereld weer leve door haar eigen gezond bloed. Dat is een algemeen belang, dus ook voor ons land. Het is een waandenkbeeld, temeenen, dat de wereld door Duitsche betalingen te redden zou zijn. Zelfs geen Fransche of Amerikaansche wereld. Duitschland is arm op het oogenblik en als het over eenige jaren weer in staat zou zyn om haar schulden te voldoen, dan zou dat zijn uit de welvaart, die het uit andere landen had geroofd. Geld groeit niet aan en het arme Duitschland van heden kan over enkele jaren onmogelijk rijk zyn uit zich zelve. Rijkskanselier Dr. Brüning zei het zoo klaar bij het jaarlijksch banket van de Amerikaansche Kamer van Koophandel te Berlijn, op 12 Dec. j.l.: «Duitschland kan haar schulden «slechts betalen uit de overschotten «op den uitvoer. Men staat thans «voor deze beslissing: óf men late «Duitschland uitvoeren, óf men «belemmere den uitvoer, doch dan «maken de schuldeischers zelf de «betaling der schulden onmogelijk». Natuurlijk wenscht men geen geld van Duitschland, dat men eerst zelf moet voorschieten uit eigen welvaarts¬ bronnen van handel en industrie. Toen liet Brüning zijn «Non possumus« hooren. Het is alles heel logisch. En het is alleen de logica dei- feiten, waarvoor de politieke kwak¬ zalvers zullen moeten zwichten. Ingezonden Stukken Buiten verantwoordelijkheid der Redactie. Medemblik, 12 Jan. 1932. Mijnheer de Redacteur! Beleefd verzoek ik U voor onder staande copie een plaatsje in uw blad. Bij voorbaat dank. Wyl ondergeteekende door de Medemblikker Bestuurdersbond is af¬ gevaardigd om zitting te nemen in het Plaatselijk Crisis-Comité, meent hij naar aanleiding van vele, in ver¬ band daarmede, tot hem gerichte vragen, aan de verklaring, welke de secretaris van den M. B. B. in Uw blad verleden week gaf, iets te moeten toevoegen. Zeer juist heeft de heer Houkes gewezen op het feit, dat alle vak- vereenigingsleden thans groote be dragen hebben te offeren voor den strijd, die heden gevoerd wordt. Men bedenke hierbij, dat zoowel modern georganiseerden, als leden van het Nationaal Christelijk Vak¬ verbond en Roomsch Katholiek ge¬ organiseerde arbeiders, elke week plichtsgetrouw een deel van hun vaak karig loon afstaan, om een strijd te winnen, waarbij het geringe wel¬ vaartspeil der geheele arbeidende klasse op het spel staat. Het is echter zeer wel mogelijk, dat er arbeiders zijn, die hoewel ge¬ organiseerd, toch meenen iets te kunnen en moeten bijdragen voor weldadigheid. Ten aanzien van hen was de ledenvergadering van den M. B. B. het er vrijwel over eens, dat wie zijn verplichting aan steun voor den Vakbond naar behooren had vervuld, op het gebied van weldadig¬ heid naar eigen gevoelen moest handelen. Dit is immers een gewetens¬ kwestie voor ieder persoonlijk. Wat nu betreft de deelname van de vakorganisatie aan het Crisis-Comité, moet ik er nadrukkelijk op wijzen, dat zulks geschiedt op verlangen der Regeering zelve, en voornamelijk met het doel, om in het comité een aan¬ meldingsadres te hebben voor leden der vakcentrales, die steun meenen noodig te hebben, en zich dan tot hun eigen menschen daarvoor kun¬ nen wenden. Hoofddoel is en blijft dan ook om deze menschen den voor hen toch al zeer z waren gang eenigszins lichter te maken en het schrijnende karakter van bedeeling zooveel mogelyk er aan te ontnemen. W. SCHIPPER, Voorzitter der Afd. Medemblik, v/d Centr. Ned. Ambtenaarbond, Rotterdam, 12 Jan. 1932. Er is een spreekwoord dat zegt: „Veel geschreeuw en weinig wol" waaraan ik dacht toen ik het inge¬ zonden stukje las van den heer F. Houkes namens den M. B. B. liet is wel aardig om een ander het Crisis-Comité te laten vullen, zelt er niets in te doen, noch zich moeite getroosten gelden, kleeding of dergelijke in te zamelen, wel echter in aanmerking te komen voor be¬ deeling. Ja, H. voelt zelf al dat het wel raar klinkt, daarom schrijft hy: „Het moge paradoxaal (tegenstrijdig) schijnen wel bij de bedeeling te w illen zijn en niet aan de verzameling te helpen, in wezen is het dat niet." Dan komt er een doekje voor het bloeden „Het crisis comité" is tegen onzen zin tot stand gekomen. Ja, verbeeld u, dat het met hun zin tot stand gekomen was, dan zaten zij er leelijk mee! Nog wat:„Hoeeerder het plaats maakt voor een betere regeling hoe beter". Waar blijven de helden nu? Laten zij nu dat betere eens in¬ voeren. 't Gaat juist als altijd, als puntje bij paaltje komt, kunnen zij niets meer dan elke andere groep, om niet te spreken van nog minder. Wat hadden zij hun hoofd vol over de R.-K. Kamerfractie, dat deze vóór de loonsverlaging stemde. Dat was een slag in 't gezicht der katholieke arbeiders. Gelukkig dat die een slag verdragen kunnen. *>« oogen Maar wat zegt men van Mr. Aalbarda, over het antwoord, dat hy Mr. Alberse gaf, geen verantwoordelijkheid te willen dragen in een nieuw te vormen kabinet? Dat was een kaakslag, die de R.-K. kamerfractie voelde, en zij paste ervoor, om het Nederlandsche volk in nog grootere ellende te dom¬ pelen. Er stonden grootere dingen op het spel. De S.D A P.-fractie gaf zoodoende don doorslag voor het voorstemmen der R.-K.-fractie. Zoo iets wordt de S.D.A.P. verbloemd; de moesten daar eens open gaan. Hoe zit dit dan, dat in Rotterdam 2 socialistische Wethouders hun hand teekening plaatsten onder een voor¬ stel tot 3 procent loonsverlaging voor het gemeentepersoneel? Is dit geen slag in 't gezicht der socialistische arbeiders ? Maar och, ik houd niet van leed¬ vermaak en constateer alleen de feiten. Ook wil ik niet reageeren op de daad der Wethouders. Wel wil ik hierbij opmerken, dat zij mogelijk begiepen, ook als socialist nog plichten te hebben, en dat plicht vóór alles gaat, ook al zegt men bij de S.D.A.P. geen loonsverlaging invoeren daar is geen verbetering van den toestand van te verwachten. Zou nu een ieder die aan het C. C. steun, in welken vorm ook, verleent, het niet beschouwen als een plicht om te helpen, nu de nood zoo hoog gestegen is? Of wij nu Christelijk, Socialist of wat dan ook zyn, wij zyn allen broeders en zusters van eenen God en hebben den plicht elkander te helpen als het noodig is. Gelukkig voor de armen, dat de liefdadigheid onder de christenen als een der schoonste deugden wordt beoefend, er is al heel wat goeds door tot stand gekomen. Laten wy allen nu ook helpen lenigen den grooten nood en geen z.g.n. principes tegen bedeeling er op na houden om zich daardoor aan dit schoone werk te onttrekken. U, mijnheer de Redacteur dankend voor de verleende plaatsruimte. Rotterdam. v RECENSIE. WRAKHOUT, door Ds. J. A. Visscher, 316 blz. geïll. Ing. f 2,50, geb. f 3,25. Uitg. Koning, Baarn. Een boek van groote paedagogische beteekenis, dat in handen behoort te worden gegeven aan de rypere jeugd. Een boek dat tintelt van humor, en toch zal het met groote ontroering worden gelezen. Ds. Prins te Deventer zegt er o. a. van: .... ik wou dat alle menschen laatst.