Tekstweergave van MC_1932_01_01_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Zeven en Twintigste Jaargang No. 1391 MEDEMBLIKKER URANT Nieuws- en Advertentieblad VRIJDAG voor Medemblik en Omstreken I JANUARI 1932 ABONNEMENTSPRIJS : Per 3 maanden 50 ct. — Franco per post 65 ct. Abonnementen en Advertentiön worden aangenomen bij alle Boekhandelaren en Postadministraties. Dit blad verschijnt des VRIJDAGSAVONDS. UITGAVE FIRMA A. A. IDEM A MEDEMBLIK Interc. Telef. 6 — Postrekening 66914 AD VERTENTIËN: 1—5 regels 50 ct. — El'ke regel meer 10 ct. 4 plaatsingen eener zelfde advertentie worden 3 maal berekend. Voor abonnement vrage men prijsopgave. — Ab.-advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk Donderdagsmiddags 2 uur; kleine adv., familieberichten enz. tot Vrijdagsmorgens 10 uur. N. ï. STOOMWASSCHERIJ „DE WlERINGERpii" Wascht Mangelt Strij kt Eigen verzending Vraagt prijs Van Oud tot Nieuw. Nuchter beschouwd, is Nieuwjaars dag een (}ag als de overige 364 dagen van het jaar. Van Oud tot Nieuw verspringen we slechts één etmaal, juist als anders, alleen de wereld heeft in haar algemeen bestaan een nieuw mijlpaaltje bereikt, waarvan de plaatsing door een astronomischen kringloop wordt bepaald. Omdat wij met de aarde meedraaien, daarom ont¬ moeten ook wij die mijlpaaltjes. Bij zoo'n gelegenheid zuchten we eens zwaar om daarna, niet zonder eenige ontroering, de handen van magen en vrienden te drukken en onze beste wenschen te uiten voor dezea geeste¬ lijke rvst en materieele welvaart. Het is in vele opzichten goed, dat die paaltjes daar staan op onzen levensweg en het is ook goed, dat we ze niet zonder meer willen passeeren. Een oogenblikje van rust is noodig op een groote wandeling en daartoe nooden ons die paaltjes. We zien eens FEUILLETON ONTERFD! Uit het Engelsch van DOLF WYLLARDE 6. Langs het raam, waarvan het blind geopend was, groeide een groote klimroos, waarvan de bloemen een zachten geur verspreidden. En uit het schemerig donker van de kamer klonk een volle, lieflijke stem, die een oud Fransch liedje zong: Snel vervliegt het geluk, Dat de liefde kan geven.... Maar der liefde smart, Duurt heel het leven. Harrel twijfelde geen oogenblik of het Eulalie was, die zong. Wie anders hier in huis zou het Fransch zoo zuiver kunnen uitspreken? Salmon scheen van 't gezang niets te merken; hij was er blijkbaar aan gewoon, dat de gouvernante Fransche liedjes zong, maar voor Harrel was het als een openbaring. De rozen in zijn eigen tuin op L'Opale hadden andere herinneringen by hem opgewekt, de rozen, die Eulalie's venster op Rêve d'Or omrankten, zouden in zijn geest altijd verbonden blijven met de tonen van een zachte meisjesstem, die een gevoelvol en weemoedig liedje zong: om naar den weg, dien we hebben afgelegd, herinneren ons een wijle, wat we daar voor moois hebben ont¬ moet en welke leelijke dingen we er aanschouwden of beleefden, misschien wel veroorzaakten, dan wenden we den blik weer af en zien vóór ons, naar den weg, dien we verder moeten gaan. Slechts de dwazen of boozen zullen voortgaan, zonder zich de lessen van den afgelegden weg ten nutte te hebben gemaakt, zij struikelen straks weer over dezelfde soort hindernissen, rukken dezelfde schoone bloemen af, die ze ook voordien vernielden en sloffende gaan ze verder, het vuil en de stof met hun voeten om zich heen stuivende. De verstandigen en goedwillenden nemen de lessen uit het verleden ter harte en ze zullen daardoor op den nieuwen weg meer geluk ervaren, meer schoonheid beleven, minder be¬ derven en met grooter voldoening den nieuwen mijlpaal benaderen. Straks staan we allen aan den mijl- „.... Maar der liefde smat Duurt heel het leven!..." HOOFDSTUK III Dr. Gustave Meillet Trinity leek op het eerste gezicht niet veel meer dan een combinatie van negerhutten een kerk en een landingssteiger aan het strand. Maar als men het dorp inliep, kwam men al spoedig aan een ruim plein waaromheen vrij groote houten gebouwen, meest winkels, stonden. De kerk vormde de noordzijde van het vierkant. Na eenige maanden vrijwel in afzondering op L'Opale te hebben doorgebracht, kwam Harrel tot de ontdekking, dat een van die ge¬ bouwen aan het plein een openbare Leeszaal was, waar verschillende Engelsche en Fransche kranten, al waren ze dan ook twee maanden oud, ter lezing lagen. De winkels, die voor deze afgelegen streek vry goed gesorteerd waren, speciaal in artikelen die bij de negers aftrek vonden, ont¬ vingen hun waren met den kleinen kuststoomer, die op gezette tyden van Port Gra^as kwam. Veel conversatie met blanken had Harrel overigens niet. De familie op Rêve d'Or, de paters van het klooster en de Fransche geneesheer, doctor Meillet, die eveneens in Trinity gevestigd was en sinds jaren zijn zegenrijken arbeid onder de zwarten paal 1931/1932. Welnu, dan is het goed, dat we elkaar daar even op¬ houden, opdat geen c!er onzen zorge¬ loos, of door zorgen willoos geworden, voortwandelt zonder de weldaad van de rust te hebben gesmaakt en het nut, dat de overdenking afwerpt, deel¬ achtig te zijn geworden. Verwanten, vrienden en bekenden, bieden elkaar daarom bij het scheiden van het jaar en bij de intrede van het nieuwe, hun wenschen. We zullen die dezer dagen veel hebben te aanhooren en dikwijls hebben te uiten, maar het is geen monotonie, welke nutteloos is, omdat we er steeds door herinnerd zullen worden aan de beantwoording der vragen: hoe was het, wat leerden we, hoe kunnen we het nieuwe jaar beter gaan beleven? Voor zeer velen bracht het oude jaar weinig vreugdevols. Dat was ten deele eigen schuld en die schuld moeten we zeker in het komende jaar zien te verminderen. Maar veel vreugde moesten we allen ook missen door omstandigheden buiten ons om. We banen allen zelf ons levenspad, maar dë grond, waarover dat pad gaat, wordt ons toegewezen. Een pad, dat over een steenachtigen bodem voert, kunnen we niet zoo opfleuren als een weg, welke een vruchtbare vlakte snijdt, maar altijd toch kunnen we er iets voor doen om het aan¬ zien van een p;.d of weg te ver¬ fraaien. Langs een vruchtbare vlakte wil alles groeien en bloeien, voor een dorren bodem moeten we de geschikte plantsoorten zoeken en aan derzelver verzorging tijd en moeite besteden. Maar dan kunnen de resultaten ook schoon zijn. Op het oogenblik loopt veler levens¬ weg over' een dorre vlakte. Welnu, laten we dan wat extra moeite doen om dien weg op de daartoe meest geëigende wijze te verfraaien. Waar geen rozen groeien, kon men nog vreugde beleven aan het eenvoudige Steenbloempje; zeis in distelen is schoonheid te vinden, als we de moeite nemen om ze er in te zoeken. Het is een goede gewoonte, dat ook de uitgever en de redactie van een krant tot den lezerskring bij het wisselen van het jaar hun heil- wenschen richten. Een gewoonte, die verrichtte. De eene dag leek wel heel erg op den anderen op dit eenzame eiland, vond Harrel. Maar toch wijdde hij zich rustig en energiek aan den arbeid, dien hij opgenomen had. Zes maanden van zijn leven waren nu voorbijgegleden tusschen de bananen- boomen en de jonge cacaoplanten en hij had langzamerhand het gevoel, alsof hij hier bijna altijd gewoond had en de rest van zijn jaren zou wijden aan het tot bloei brengen van zijn plantage. De regens waren nu voorbij en meer en meer had hij orde kunnen stellen op zijn bezit. Het had hem heel wat inspanning gekost de trage negers tot spoed en geregelden arbeid aan te zetten, maar het heele terrein was nu vrij van onkruid en suiker¬ riet; overal stonden cacaoplanten en bananenboomen er tusschen voor de noodige schaduw. Hij werd door zijn werk in beslag genomen op een wijze, als hij zelf nooit gedacht had, dat mogelijk zou zijn en met blijschap ontdekte hij, dat het aanvankelijke doffe heimwee naar wat hij in Engeland had achtergelaten plaats had gemaakt voor opgewekte belangstelling in de aangelegenheden van zijn plan¬ tage, vooral sinds de nieuwste Ame- rikaansche honing-centrifuge was aangekomen en de honingproductie een groot succes beloofde te worden Meer en meer werd hij het type van een echten St. Alousieplanter. groeit üit de natuurlijke verhouding. Het plaatselijke blad vooral is een goede vertrouwde in het gezin, de plaatselijke krant hóórt tot de familie. Zy immers vertelt in haar redactie- en advertentiekolommen, wat de families ter plaatse onderling beleven en wat ze elkaar hebben te bieden. In moeilijke oogenblikken staat de krant klaar om de kleine gemeen¬ schap tot onderlingen steun en hulp op te wekken en ze door een goed woord moreel te sterken. De uitgever heeft zijn abonné's noodig en zijn adverteerders, maar dezen op hun beurt behoeven de krant. We kibbelen op z'n tijd wel eens met elkaar, zooals men dat in de beste families doet, maar scheiden van elkaar, dat doen we nóóit, hoe¬ wel we ook niet „aan elkaar ge¬ trouwd" zijn, zooals dat wel eens heet. We hebben in een jaar weer lief en leed met elkander gedeeld, in dit jaar helaas wat al te veel van het laatste. Maar met moed en vertrouwen, en sterk door de vereeniging van belangen, gaan we het nieuwe jaar tegemoet, waarbij we de heele ge¬ meenschap van onze lezers en adver¬ teerders weer tot steun hopen te zijn, door samenwerking, voorlichting en opbeuring. We zullen van het nieuwe stuk levensweg iets moois zien te maken, zoover de omstandigheden dat zullen veroorloven, al zouden we zelfs het schoone moeten zoeken in de distelen. We wenschen het u allen toe, dat het u in 1932 waarlijk goed moge gaan. Dat materieele welvaart uw deel moge zijn en vooral dat een sterk vertrouwen op de uiteindelijke bedoelingen der Voorzienigheid u een geestelijke rust moge verschaf fen die het leven ook in tijden van beproeving minder zwaar zal maken. Zóó versta men onzen wensch: EEN GELUKKIG NIEUWJAAR! BUITENLAND DRAISMAvanVMKENBURG'S © A ••iLEVERTR LEEUWARDEN Altijd in rijbroek met sporthemd, bracht hij zijn dagen in de velden door, deels te voet, deels op een van zijr. vurige ponnies. Zijn meest geregelde bezoeker was doctor Meillet, die veel op tournée was op het eiland om de zieken te bezoeken, de bevolking met raad en daad bij' te staan en verbetering te brengen in de primitieve hygiënische toestanden. Dr. Gustave Meillet was thans een zestiger, nog flink en kloek en geheel gewend aan het tropische klimaat, goed-gehumeurd, met een hart van goud en vol wereldwijs mededoogen voor ai wat leed. lederen man, vrouw en kind in de omgeving van Trinity kende hij en hy was ieders vriend en raadsman In zijn jonge jaren, toen hij pas als arts was afgestudeerd, had een ongelukkige liefde hem uit Frankrijk gedreven. Hij was als zendingsarts naar West-Indië gegaan en had daar de nooden der zwarte bevolking leeren kennen. Getrouwd was hij niet; heel zijn verdere leven was hij zich met hart en ziel blijven wijden aan de medische en hygiënsche verzorging der negers en was hij de steeds- begrijpende, hartelijk-deelnemende en opbeuring brengende vertrouwde ge¬ worden van de weinige blanken, die zijn pad in deze verre gewesten hadden gekruist. Hij verrichtte zijn menschlievend werk in de nauwste samenwerking en de voortreffelijkste harmonie met de paters van het klooster DE COLLECTE, die op eersten Kerstdag in alle kerken van Spanje voor het onderhoud van den eere- dienst gehouden werd, heeft zooveel opgebracht, dat er alle hoop bestaat, dat ook de dorpsgeestelijken — die tot nog toe slechts een schamele subsidie van den staat ontvingen — voorloopig een behoorlyk bestaan kunnen hebben. De collecte voor de armen en werkloozen, die denzelfden dag in alle kerken van Madrid gehouden is, heeft een dusdanig bedrag opgebracht, dat hiervan honderdduizend maal¬ tijden aan de armen kunnen worden uitgereikt. DE FRANSCHE bevolking neemt weer toe volgens 't voorloopig resul¬ taat van de jongste volkstelling, telt Frankrijk thans 42 millioen inwoners, waarvan ca. drie millioen buiten¬ landers. Sedert 1926 is het bevolkingsaantal met een millioen toegenomen, waar¬ onder zich circa 600.000 vreemdelingen bevinden. EEN HEVIGE SNEEUWSTORM heeft boven Zweden gewoed, en in het bijzonder aan de kusten groote schade, aangericht De storm bereikte op eenige plaatsen wel een snelheid tot 25 M. per seconde. De uit Duitsch- land komende trein had eenige uren vertraging. HUDSON, secretaris van de orga¬ nisatie tot hulpverleening, heeft voor de Senaatscommissie die een onder¬ zoek instelt naar het vraagstuk der werkloosheid, verklaard, dat de hongersnood millioenen menschen in Amerika bedreigt. Goldsmith, directeur van de hulp¬ verleening, verklaarde, dat in Chica¬ go op het oogenblik 624.000 werk¬ loozen zijn. De Vereenigde Staten zullen in 1932 6 a 700 millioen dallar moeten uitgeven om de werkloosheid te bestrijden. En het tekort in de schatkist is al zoo groot! GEDURENDE DE KERSTDAGEN vonden in Italië eenige ernstige ongevallen plaats. Ook voor Digby Harrel waren de regelmatige bezoeken van den vrien¬ delijke dokter met zijn zachte stem en zachte oogen, een telkens terug- keerende verkwikking en als hij de nog kaarsrechte, slanke gestalte de voorgalerij zag inkomen, sleepte hij met ongeveinsde blijdschap een gemakkelijken stoel naar buiten. Zoo ook nu. „Hallo, dokter," begroette Harrel zijn bezoeker, „ik heb u in geen weken gezien! Thee natuurlijk, hè? Daar op het tafeltje staan sigaretten. U bedient u zelf wel, nietwaar?" Dr. Meillet, nog altijd man van de wereld, ondanks zijn jarenlang ver¬ blijf vèr van de beschaving, maakte het zich gemakkelijk en stak een sigaret op, waarvan hij den rook behagelijk uitblies. Inmiddels haalde Harrel thee voor zijn gast die op zyn vermoeiende tochten aan dezen drank de voorkeur gaf en whiskey-soda voor zichzelf. „We hebben nogal wat zieken gehad in Trinity," vertelde de dokter, toen ze eindelyk by elkaar zaten. „Druk geweest, voor mij en voor de paters. Het doet me bepaald weer goed om weer de rust van L'Opale te genieten. En wat een weelde van bloemen heb je hier toch. Allemaal rozen...." (Wordt vervolgd)