Tekstweergave van MC_1927_01_15_0002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
5. indien van vetarm zuiver visch meel gebruik wordt gemaakt, kan tot een hoeveelheid van 250 gram per dag en per varken tot aan de slacht worden gevoederd, zonder dat de slachtproducten ongunstig worden beïnvloed ; 6. toch worden de constanten van het vet gewijzigd, o.a. het stolpunt verlaagd, hetgeen voor het buitenste vet (rugspek) in sterkere mate het geval schijnt te zijn dan voor het binnenste (niervet); 7. voor de voeding van jonge var kens, met een aanvankelijk lichaams¬ gewicht van 20—25 K.G., kan ter verkrijging van de noodige hoeveel¬ heid eiwit, bij een gerste- en maïs meelvoeding, de ondermelk- en wei voeding geheel vervangen worden door een voeding met vischmeel en water, hetwelk bovendien niet onbe¬ langrijke financiëele voordeelen kan afwerpen. Ten slotte zij nog op het volgende gewezen. Het vischmeel werd door alle varkens, welke in de verschil¬ lende proefnemingen vischmeel ont¬ vingen, (in het geheel 65), zonder een enkelê uitzondering gaarne ge¬ nomen, ook indien het extra aan het rantsoen werd toegevoegd, zoodat de vischmeelvarkens steeds de etens¬ bakken het beste schoon aten. Hier door is de mogelijkheid lang niet uit gesloten, dat bij vrije mesterij — het¬ geen bij proefnemingen als deze na¬ tuurlijk niet mogelijk is — verhoogde voedselopname en daardoor snellere mesterij door het toedienen van visch meel bereikt wordt. publiceord, met vele handteckeningen, waarin steun wordt toegezegd aan | President Coolidge's politiek, tot uitstel van den aanbouw van 10 kruisers. De onderteekenaars willen een doortastende heperking van de be¬ wapening ter zee en hopen dat de Vereenigde Staten niets zullen doen, om dit doel te beletten en alles om het te bevorderen. De griep blijft nog maar steeds in verschillende landen heerschen. Blijkens een mededeeling van het Volkenbonds-Secretariaat treedt de griep tot dusver het hevigst op in Zwitserland en Frankrijk; minder ernstig in Duitschland en de andere Europeesche landen. Uit Konstantinopel wordt gemeld, dat de Regeering overweegt, om de belasting van alle gezonde personen met 20 pCt. te verhoogen, ten einde op deze wijze middelen te verschaffen, benoodigd voor de verpleging van zieken. 7usschen Londen en New-York zijn Maandag 16 draadlooze telefoon¬ gesprekken gevoerd; de verbinding was goed. Een Amerikaansche dame belde een vriendin in Londen op, sprak 28 minuten en had voor dit „vriendinnen- praatje" 700 dollar te betalen. BUITENLAND De Fransdie Kamer en de Senaat zijn Dinsdag voor het eerst na de Kerstvacantie bijeengekomen voor'de nieuwe zitting, die tot het begin van den zomer zal duren. De strijdlustige socialist Bouisson werd tot Kamervoorzitter gekozen; men ging toen maar tot 20 Januari uiteen . .. tengevolge van de geringe belangstelling. Zal het dan beter zijn! De Ministerraad heeft met algem. stemmen besloten, het debat over de buitenlandsehe politiek in de Kamer te verdagen, op aandrang van Poin caré. In den Senaat zal Briand dezer dagen een uiteenzetting geven van zijn buitenlandsehe politiek. De Senaat is voor 1/3 gedeelte vernieuwd, waardoor een kleine op schuiving naar links is veroorzaakt. De Voorzitter van den Senaat is niet herkozen. De Duitsdie Kabinets-formateur, Dr. Curtius, is bezig, de partijleiders te hooren en met hen te onderhandelen Men twijfelt, of hij met de samen stelling van een Kabinet zal slagen, omdat bij de Centrum-partij ernstige politieke bezwaren bestaan tegen de voorgestelde oplossing der Regeerings- crisis. Aan het Centrum hangt het! Uitslag vermoedelijk nog deze week Te Shanghai is de staat van beleg afgekondigd. De banken en handels¬ huizen weigeren de zaken te hervatten, vóór een overeenkomst getroffen is, die waarborgen bielt voor de toekomst. De toestand in het binnenland wordt voortdurend slechter. Behalve de Britten, verlaten ook vele Ameri kanen de steden in het binnenland. Noorwegen heeft ook een drankver¬ bod, waartegen zeer geageerd wordt. De Regeering heeft thans bij het Parlement een wetsvoorstel ingediend, tot opheffing van de drankwetten. Een epidemie van waterpokken is te | Ashington (Northumberland) uitgebro¬ ken ; de ziekte tast alleen de niet-in- geënte personen aan. Van de 28 gevallen, j.l. Dinsdag voorgekomen, zijn 18 personen nimmer ingeënt, terwijl de overigen sinds de laatste 30 jaar niet gevaccineerd zijn. groote zaal en opkamer van „het Wapen van Medemblik" geheel gevuld: enkele aanwijzingen waren noodig, tot ontvangst van het Bestuur. En even daarna... Onder het zingen van een welkomst¬ lied, werd het Bestuur binnengeleid (de h.h. J. Bos, voorz.; W. Fransen, vice-voorz.; B. Rob, secretaris; Jb. Masereeuw, penningm.; J. Geusebroek, C. G. Rijnsent, D. de Reus, comm. Eerstgenoemde was voorzien van een kostbaar bloemstuk, aangeboden dooi¬ den hr. Jac. de Vos, namens »De I Stad", Amsterdam. Op het smaakvol ingericht podium nam het Bestuur plaats; daarachter de Feestcommissie. Smaakvol het podium, met op¬ schriften als: 1902 — H. E. — 1927. Een mooi versierde zaal. De feestelijke stemming zat er in! Na het welkomstlied een hartelijke ovatie aan het Bestuur. De hr. Geusebroek (voorz. Feest¬ commissie) richtte zich nu in zeer waardeerende bewoordingen tot het Bestuur, herinnerde ook aan die hen voorgingen en uitte aller vreugde over het feit van den dag. Vervolgens had Spr. het genoegen om namens de Leden aan te bieden: een zilveren insigne met het initiaal E. H. en vermelding hunner functie aan elk der Bestuursleden; bovendien aan den Voorzitter: een keurige hamer met inscriptie in zilver: E. H. 1902—1927, uit waardeering voorliet Ziekenfonds „Helpt Elkander" aan¬ geboden door de Leden. Den Secr. en Penningm. wtrden hierna een flink notulenboek en een dito kasboek vereerd, met ingelegd fraai (door den hr. G. Klap, Twisk) bewerkt titelblad. Onnoodig te zeggen dat een en ander met warm applaus gepaard ging. Volgde aanwijzing van de h.h. D. Kroeb, P. Kramer en R. Flietstra, als Fin. Commissie voor 1927. Hierna verzocht Voorz. de h.h. Gagel, Lewis, Fransen en Schaap op het podium te komen en deelde mede hunne benoeming tot Eereleden der Vereeniging, alsmede van den hr. E. Fransen te Amsterdam (die zeer tot zijn leedwezen bericht had, niet tegenwoordig te kunnen zijn; eenige passages uit een sympathiek schrijven werden voorgelezen). Bij monde van den hr. Gagel werd door genoemde heeren gaarne het eere-lidmaatschap aanvaard. De Feestcommissie overhandigde elk der Eereleden een insigne in zilver, waarna door allen in een toepasselijk lied „Hulde aan de Stichters" werd gebracht. En nu de rondvraag... De Voorz. der Feestcommissie, de hr. Joh. Geusebroek, stelde onder algemeen -applaus voor, „de event, vragen te bewaren tot de volgende Alg. Vergadering." 't Was half 10. — Het feestelijk gedeelte moest aanvangen. De Feestcommissie met haar on- vermoeiden Voorz. in volle kracht. Een rijk gevuld programma. Allereerst de mededeeling, dat zoo¬ even waren ontvangen 6 doozen met gebakjes, aangeboden door den heer 11. Lak te Langereis, gem. Hoogwoud (oud-Bestuurslid van „H. E.", "die — jammer genoeg — niet tegenwoordig kon zijn). Voor dit blijk van mee-leven een dankbaar applaus! En nu volgde allerlei. Daar was allereerst een „Feest- tot de goede stemming hebben bijge¬ dragen ; voorts de Jongedamés, die voor bediening hulp verleenden en aan allen die door voordachten, zang enz. veel afwisseling hebben gebracht. Zeer erkentelijk is de Vereen, ook ten opzichte van de beide fotografen, die meermalen opnamen hebben ge¬ maakt (zij bleven als gasten aan¬ wezig). Spr. wil met de Feestcommissie besluiten en noodigt allen uit een toepasselijk lied te zingen, vol lof aan de Feestcommissie, waaraan geestdrif¬ tig werd gevolg gegeven. Nog vroeg de hr. W. W. Schra het woord, om dit keurig feest te prijzen en daarvoor hulde aan te bieden aan allen; Spr. hoopte, al gelijkt het ook „toekomst-muziek", dat de Vereen., die destijds aandrang uitoefende op het verkrijgen van een „Tehuis voor Ouden van Dagen", ook nog zou kunnen mede werken tot het stichten van een Ziekenhuis hier ter plaatse. De hr. Geusebroek, Voorz. der Feest¬ commissie, sprak hierop een woord van dank aan - het Bestuur en aan allen, die de Commissie, door het algeheel welslagen van dit feest, een groote voldoening hebben verschaft. Gemengd Nieuws. Te water geraakt. De 63-jarige mej. H. van de Rijnkade te Leiden is door de duisternis misleid aldaar te water geraakt. Zij werd door een soldaat óp het droge gebracht en in bewusteloozen toestand naar het St. Elisabeths-gesticht vervoerd, waar zij is overleden. Te Wangtsjipae hebben bandieten een verschrikkelijke moordpartij be¬ dreven; de bewoners hadden weerstand geboden, doch de stad werd omsingeld en in brand gestoken. Ongeveer een 1000-tal personen kwamen om. Het Nationaal Comité der Kerken voor Wereldvrede heeft een brief ge- VOOR DE JEUGD. De Roemeensche Regeering heeft be¬ sloten, een bedrag van 37 millioen Lei te vragen aan het Parlement, ter versterking van het leger. Weldra zullen er meer credieten voor het leger worden gevraagd, welke zeker worden toegestaan. Deze versterkingen worden voor¬ bereid, omdat de veiligheid van Roeme¬ nië, vooral aan de Russische grens, dit dringend noodzakelijk maakt. De pagekopjes zullen in de Spaansche stad Ahnendrago weldra onder de belasting vallen; een desbetreffend voorstel daartoe is reeds ingediend en zal vrij zeker worden aangenomen. Meisjes Er ia geen deugdelijker middel voor het verkrijgen en behouden van een fraaie Huid van handen en gelaat, dan 30-60-90 ct. PUROL, Feestavond „Helpt Elkander", MEDEMBLIK. Met veel genoegen zetten we ons, om een beknopt verslag te geven van de j.l. Maandagavond gehouden 25e jaarvergadering van het Ziekenfonds „Helpt^ Elkander", gevolgd door de feestelijke herdenking van het 25-jarig bestaan der Vereeniging. Een beknopt verslag — met het oog op de plaatsruimte. De destijds benoemde Feestcomm. bestaande uit de h.h. Joh. Geusebroek, C. Gutter, G. Schaap, A. Langeveld, W. Bos en Joh. W. -Lak) had alles prachtig in elkaar gezet en zag te ïalf 8 — zooals verzocht was — de DE VROUWELIJKE CRUSOE'S 25. Elizabeth begon ongerust te worden, dat ze te ver van de kust zonden raken met niets anders bij zich dan de gebrek¬ kige pagaai, die het zeker maar kort zou uithouden. Dat zou inderdaad een ramp zijn, want terugkeeren naar het eiland zou dan onmogelijk zijn. Tommy werkte echter zoo fuiieus, dat de af¬ stand tusschen de boot en de riem snel verminderde en Elizabeth, die was gaan staan, zag plotseling ook de andere riem en niet ver van de eerste verwij¬ derd. „Laat mij je aflossen Tommy, want je zult mqe zijn," zei ze. „Heelemaal niet! Bovendien, wanneer we nu van plaats verwisselen, verliezen we tijd. Blijf waar jo bent Bets, die riem hebben we in een minuut en dan roeien we samen naar de andere." Met nog een paar flinke wrikken was de boot bij de riem en Elisabeth vischte haar snel op. Toen verliet Tommy den achtersteven en gingen beide meisjes aan het roeien, zoodat ze de andere riem in een paar minuten eveneens be¬ reikt hadden. „We zullen dien pagaai als een herin¬ nering bewaren," zei Tommy, „maar kijk eens wat een eind we van de kust zijn. „Marie zal wel doodsbang zijn", ant¬ woordde Elizaberh. „Het is gelukkig dat we nog binnen het koraalrif zijn, zei Tommy „maar toch voel ik al hoe sterk de stroom is. We zullen hard moeten trekken om het te winnen." Tommy was nu erg vermoeid maar ze wilde het niet op¬ geven. Het was een heel eind roeien en eerst scheen het haast onmogelijk om de boot uit de strooming te krijgen. Doch ze hadden nu weer twee goede riemen en eindelijk slaagden ze er in om in kalmer water te komen. Toen roeiden ze meer op hnn gemak langs de ' kust en bereikten tea slotte weer de j kleine baai waar Marie op hun wachtte. ; „0,"l wat ben ik blij dat jullie veilig ! terug bent!" riep ze hen toe. „Toen ik 1 jullie zoo ver weg zag gaan, werd ik bijna gek van angst, dat je niet terug zou kunnen komen." „We zullen ervoor zorgen, dat sooiets niet weer kan gebeuren," zei Elizabeth. „Laten we voortaan de boot hooger op- Alsnu kwam „Helpt Elkander"s Voorz., de hr. J. Bos, aan het woord. Het zich een eer rekenende, deze bijeenkomst te openen, brengt Spr. vriendelijk dank voor de zóó hartelijke ontvangst, aan het Bestuur bereid, waarin te zien is „over onze hoofden heen": een hulde aan de Vereeniging en een zich uitspreken, dat er alle reden is, om het 25-jarig bestaan dei- Vereen. feestelijk te herdenken. Volgde een welkom aan de Leden en Donateurs met hunne Dames, bijzonder ook aan de h.h oprichters der Vereeniging: Joh. Gagel (van Amsterdam), G. Schaap, N. Lewis en P. Fransen (van Haarlem). „Voor u," zegt Spr., „zal het een voldoening zijn te vernemen, dat onze Vereeniging is: kern-gezond. Het door u destijds uitgezette plantje is geworden tot een boom met zilveren bladen en de vruchten zijn menjgeen ten goede gekomen." Voorz. zegt op een en ander nog wel nader terug te zullen komen. De hr. Joh. Gagel vraagt even het woord en zegt met genoegen hier te zijn. Spr. releveert de oprichting der Vereeniging, die zooveel goeds tot stand bracht en wenscht voor de toekomst ook: groei en bloei! De agenda voor de ledenvergadering werd nu eerst vlug afgewerkt, als: notulen, jaarverslag, fin. rapport. Alles goed nieuws! De herkiezing van de per. aftr. Bestuursleden, de h.h. J. Bos en J. Geusebroek, afgeloopen zijnde, spreekt Voorz. een woord van dank voor de altoos goede samenwerking onder het Bestuur en huldigt Spr. vervolgens den hr. G. Schaap, die 25 jaar tot aller genoegen als bode fungeerde. Hem werd een vulpen enz. ver¬ eerd; de Feestcommissie hechtte den jubilaris-bode een zilveren roset op de borst en allen zongen hem een hulde-lied toe. De hr. Schaap betuigde hartelijk dank voor aller hulde en hoopte nog lang „uw bode" te zijn! courant", in druk verschenen. Uit het hoofdartikel stippen we aan ter zake de oprichting: Het waren de h.h. G. Schaap en Joh. Gagel, die een Commissie vormen, (bestaande uit de h.h. Jb. Masereuw Az., L. J. Volkers, W. J. v. d. Berge, P. Fransen en E. Fransen), om de voorbereidende stappen te nemen. Voor zoover zij nog leven, zij hun een eere-saluut gebracht, voor al hun ijver en belangloozen arbeid, aan ons Fonds ten koste gelegd. In dit verband geven wij ook de namen der latere Bestuursleden, de h.h. N. Lewis, Ph. Beek, W. Kool, J. Schuurman, B. Boll, W. Lak, C. Vader en H. Lak. Vervolgens wordt gewezen op de goede samenwerking tusschen Bestuur en Leden; op de Vereeniging zelve, met vermelding dat ruim f 10,000 werd uitgekeerd. Allerlei rubrieken had het blad, en ter afwisseling werden hieruit eenige gedeelten gelezen; de humor lag er duimen dik op. Groot succes hadden ook de onder¬ scheidene Nos. voordracht, zang en muziek. Waar zouden we beginnen, om namen en titels te noemen ? We denken aan: De fatale Hoed, Allen Weerbaar, De eerste Kleine, Naar de Noordpool en zoovele meer. En dan de liederen met mirletin en muts en een radio-lied... 't Was een en al opgewektheid en een algemeen zich beijveren, om er „den gang in te houden." En inmiddels ging de tijd voort. Eer men 't wist, was 't reeds 11 Januari, doch men dacht nog niet aan naar huis gaan. Nog maar 'n paar uurtjes erbij. Men bleef compleet — bewijs, dat gezelligheid geen tijd kent. Maar 'n verslag schrijven, moet wel eens beëindigen... De hr. Bos brengt als Voorz. van „Helpt Elkander" hartelijk dank voor deze zoo uitnemend geslaagde feest¬ viering. Spr. begint met de Feestcommissie een zeer welverdiende hulde aan te bieden; dankt vervolgens de h.h. musici, de h.h. Kist van Opperdoes en Davidzon van Hoorn, die zoo veel De ex-kroonprins. Naaj wordt medegedeeld, is het abso¬ luut uitgesloten, dat de ex-kroonprius Wilhelm, wanneer hij ter gelegenheid van den verjaardag van den ex-keizerin Nederland mocht komen, hiervan gebruik zou maken Wieringen te bezoeken. Een vreemde Geschiedenis. Een 16-jarig meisje uit Den Haag zou naar een kostschool te Bussum worden gezonden, tegen haar zin. liet meisje werd naar den trein gebracht, maar reisde verder alleen, en zij stapte in Leiden uit. Zij gi g zwerven door Leiden's straten en toen ze moe was geworden, is zij in een handwagen gaan uitrusten. Daar werd zij door een paar mannen gevonden, die zij in vertrouwen nam. Om haar de verdere ontsnapping te vergemakkelijken, namen de mannen haar mee en verstrekten haar mannenkleeren. Intusschen had de kostschool te Bus¬ sum de familie in Den Haag bericht, dat het meisje niet ter plaatse aangekomen was. De politie werd in den arm geno¬ men eu deze heeft het meisje opgespoord en naar haar ouders gebracht. De weldadigheidspostzegels. Het aantal in de maand, December te 's Gravenhage verkochte weldadigheids¬ postzegels bedraagt ruim f 445.000 Van de opbrengst komt een winst van onge¬ veer f 13.000 ten bate van het kind. Twee personen omgekomen. Te Velsen waren 4 arbeiders, allen Duitschers, werkzaam aan het Hoogoven- bedrijf, zonder voorkennis van den be- brijfsleider in een gasleiding gegaan. Zij gei aakten bedwelmd en werden allen in bewusteloozen toestand uit de leiding gehaald. Bij twee van hen konden de levens¬ geesten onmiddellijk weder opgewekt worden, terwijl de twee andere om het leven kwamen. L. Penning overleden. Te Utrecht is op 72-jarigen leeftijd overleden de bekende hr. L. Penning, schrijver van vele jongensboeken en jour¬ nalist. Onze bankbiljetten. De bankbiljetten van f 40 en f 60 zullen mettertijd vervallen, terwijl nog een nieuwe biljet van f 50 zal worden ingevoerd. Hierin zou de oplossing te zoekenjfljn, waarom de biljetten van f 20 zijn uitge¬ geven. trekken en met het touw aan een grooten boom vastmaken. En de riemen zullen we voortaan in de hut beware»." „Helaas," zei Tommy, „we hebben geen hut op het oogenblik. We zijn thans drie vagebonden, dakloos, met verscheur¬ de kleeren en verbrand door de zon zwerven we rond. Goede hemel, wat ben ik blij dat we die riemen terug heb¬ ben, maar ik ben er nog van buiten adem. Zijn jullie kleeren al droog? De mijne wel, dat is tenminste het voordeel van in een tropisch klimaat te leven." HOOFDSTUK XH. Nieuwe ontdekkingen. Toen de meisjes de overblijfselen van de hut gingen bekijkeu, voelden ze een zeer natuurlijke ergenis. In het eerst hadden ze weinig lust om opnieuw het langdurige werk op te nemen, want de hut was thans een toonbeeld van verwoesting en wanorde. Het zal een eeuw duren voor we dien rommel heb¬ ben opgeruimd," mopperde Tommy „Zou het de moeite waard zijn om een nieuwe te bouwen?" „Ik zou het erg prettig vinden weer een dak boven mijn hoofd te hebben" zei Elizabeth. „Maar als je geen zin hebt, hoeven we niet dadelijk te beginnen. Laten we eerst eens ons domein rond¬ wandelen." „We hebben een nieuwe broodvrucht voor ons middageten noo¬ dig", zei Marie. „Laten we dus dien kant uitgaan. Ik denk dat we ze wel allemaal op den grond zullen vinden." Zoo werd besloten en spoedig gingen de meisjes op weg. Overal waren de teekenen van de ver¬ woesting duidelijk te zien, maar tot hun groote verwondering bleek de ergste schade aangebracht te zijn in een rechte lijn, gaande van Zuidwest naar Noord¬ oost. Het was alsof een reus zich met ge¬ weld een doortocht had gebaand. De wervelstorm had een recht pad door het woud gebroken, zoover ze zien konden waren de boomsn in die richting ge¬ veld of afgeknot als riet, den grond be¬ dekkend met een ruïne van takken en bladeren. De meisjes keken met schrik naar deze heirbaan der verwoesting, die zoo duidelijk de ontzettende kracht van den orkaan aantoonde. „Wat -gelukkig dat we niet in de directe baan waren," zei Elizabeth, „een paar honderd meter naar rechts en de boomen zouden op ons neergevallen zjjn en we waren er zeker niet levend afgekomen." „Het is een verschrikkelijk land hier," zei Tommy ernstig. „O Bets, zouden we nooit gevonden worden?" „We moeten blijven hopen, beste kind. Of we ons terneergeslagen voelen zal ons niet veel helpen." „We zullen onze vlag wel moeten vernieuwen," zei Marie, „daar zal niet veel van overgebleven zijn." „Laten we eerst maar zorgen weer voldoende voedsel in voorraad te heb¬ ben," zei Elizabeth. „We zullen toch ook een nieuw vuur aan moeten steken". Bij de broodboomen aangekomen von¬ den ze inderdaad alle vruchten op den grond liggen en reeds waren een groot aantal landkrabben, insecten en vogels bezig zich er aan te goed te doen. De meisjes raapten zooveel van de gave exemplaren op als ze konden dragen en vingen zonder oponthoud den terugtocht aan. Toen ze voorbij een meer open ge¬ deelte kwamen, liet Tommy eensklaps haar vrpchten vallen en riep, zich op jjen grond bukkend. „O! kijk eens! Hier is een nest op den grond met een prach¬ tige kleine witte papagaai er in. Wat een arm klein diertje, het heeft vast zijn moeder verloren!"