Tekstweergave van MC_1924_01_19_0007

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

TWEEDE BLAD. Zaterdax 19 Jar?. 1994 Off. Mededeelingen M. F. G. tVan de elftalcommissie: Voor a.s. Zondag zijn vastgesteld de wedstrijden: Purmersteyn II — M. F, C. I. M. F. O. II — A. S. V. II. Mochten de wedstrijden, het ijs niet, het weer wel dienende, plaats vinden, dan volgt nog een afzonderlijke aanschrijving der spelers. De Secretaris, A. A. Idema. M.Ü.L.O.- school - (Sedemblik, De Mnlo-School vierde Vrijdag j.l. in „het Wapen van Medemblik" het feest, dat met Sint Nicolaas. door ziekte der kinderen, niet plaats kon vinden. Om 2 uur waren personeel, kinderen en eenige dames, welke assisteeren zouden, aanwezig. Na een toespraak van den heer J. Barkman, werd het feest aardig ingezet, door het stukje „Fiet, fiet", wat o zoo lief, door de kleinste meis¬ jes, werd uitgevoerd. Het programma bevatte groote verscheidenheid, waar¬ van de Sint Nicolaas Cantate en de Kinderoperette de hoofdschotel vorm¬ den. Het laatste werd ook uitstekend weergegeven. Dat er veel en ijverig gestudeerd was, bleek wel uit de wijze, waarop alles ten gehoore werd gebracht. De costumes in de operette, waren heel mooi en komt een woord van lof en dank toe aan de dames, die dat zoo keurig voor elkander hebben gebracht. Het stukje van de dwergjes, was ook allerliefst. Wat zagen zij er aardig nit, met hunne bruine pakjes, roode mutsen en pantoffeltjes. Ook zij speelden heel lief en zat ook dat stukje er goed in. van twee meisjes, die] dat heel aardig deden. Tusschen de bedrijven in, vergastten Kees en Piet Saai ons, op een mooi uitgevoerd nummer, voor piano en viool. De schimmen en de antipoden, deden de toeschouwers onbedaarlijk lachen. 's Avonds om acht uur, werd het feest weer voortgezet. Niet alles werd toen weer gegeven, daar het anders te laat werd. 't Was toch al tegen twaalven, eer het feest was afgeloopen. Beide keeren ontbrak het den kinderen niet aan tractatie en zoo zullen zeker onders, kinderen en toe¬ schouwers heel voldaan huiswaarts gekeerd zijn. De begeleiding van de verschillende nummers, was in uitstekende handen van mevr. Loosjes en den hr. P. Kist. Maandagavond zouden nog eens weer eenige nos. van het programma worden uitgevoerd, tegen f 0,50 per persoon. De opbrengst zou voor het hongerend Duitschland zijn. Heel wat kaarten waren er verkocht en was de zaal van „Het Wapen" weer flink bezet. Ook nu genoten allen weer van het lieve spel, der kleintjes, de cantate en operette. Het piano- en viool-nummer werd ook nog eens ten gehoore gebracht, ook de schimmen en de antipoden, die ook nu de lachspieren, danig in beweging brachten. Na afloop bedankte de heer Van Pesch allen, die tot het welslagen van het feest hadden meegewerkt. Om ieder afzonderlijk te bedanken, zou wat moeilijk geweest zijn, daar er veel werk, door de leiders en leidsters aan geweest was. Toch in 't bijzonder kreeg de hr. Barkman, die het initiatief had genomen en de dames Peereboom, voor het vervaardigen van de costumes voor de operttte, alsook Mevr. Loosjes en de hr. Kist, voor hunne uitstekende piano-begeleiding in 't bijzonder een woord van dank. Bhsumatiek en spierpijn. Spoedige verlichting van de pijnen en weldra genezing door SANApirin- Tabletten (Mijnhardt). Koker 75 ct. Bij apoth. en drogisten. laatseiijK Nieuws (vervolg). SIJBEKARSPEL. Loop dor bevolking over 1923. 1 Jan. 1923 bestond het sielental uit 693 m., 668 vr., totaal 1361. Geboren 16 m., 12 vr., totaal 28. Vestiging 52 m., 57 vr., totaal 109. Vermeerdring 137 personen. Overleden 8 m., 4 vr., totaal 12. Vertrokken 69 m , 56 vr. totaal 125. Vermindering eveneens 137. 1 Jan. 1924 bestond de bevolking nit 684 m., 677 vr., totaal 1361. Voltrokken huwelgken 9. Echtscheiding 1. GROOTEBROEK. Zondag is in den ouderdom van 64 jaar overleden Bnrgem. S Prins, sedert 1 April 1898, das ruim 25 jaar Burgemeester deser gemeente. In versohillende fancties was de over¬ ledene een zeer gesieoe persoonlijkheid, o.a.: Djjkgraaf van Drechterland, lid van de Prov. Staten enz. enz. — Beroepen bij de Ned. Herv. Gem. alhier Cand. J. H. Kastein te Arnhem. ENKBUIZEN. Aan den hr. J. Behagen te TwÏ8k is voor f 2895 per jaar opge¬ dragen het onderhoud van de werken van het Krabbersgat gedurende 1924—1925, waarvoor de raming bedroeg f 3100,— per jaar. — Naar de Enkh. Courant verneemt, gaat de heer J. Hoekveld, gemeente- tuinman, met 1 Maart deze gemeente metterwoon verlaten. — Woensdag sprong in het Westeinde een bnis der waterleiding, wat met de vorst oogal eenige overlast veroorzaakte. Nadat personeel van het Waterleiding¬ bedrijf was gewaarschuwd, was hot defect spoedig hersteld. — Een eleetrische haarknipmachine is door den coiffeur A. Korff aangeschaft. Het knippen met de sohaar is daardoor vervangen; eleotrisch wordt men nu be¬ diend, in een minimum van tijd. Alle modellen kunnen er mede geknipt worden, terwijl de afwerking niets te wensohen overlaat. WIERINGEN. De afdaeling der H. M. v. Landbouw heeft besloten op een nader te bepalen datnm in Sept. 1924 een landbouwtentoonstelling te honden en daaraan een verlotiag te verbinden. — Ontvingen de vissohers voor het dooden van zeehonden van het Rjjk een premie, thans is van den Minister bericht ingekomen, dat die premie voorloopig niet meer wordt gegeven. — Op 1 Jan. 1923 bedroeg de bevolking 1646 m., 1512 vr., totaal 3158 zielen. En op 1 Jan. 1924 bedroeg deze 1635 m., 1509 vr., totaal 3144, alsoo een vermindering van 14 personen. — De hr. J. Lont Cs., benoemd als Raadslid (vacatnre-J. Rotgans St., die bedankte), heeft deze benoeming aan¬ genomen. — Zuster C. Zcmardijk alhier heeft hare benoeming als zuster bij het Wit-Gele Krnis te Castricum aangenomen. — Tegen een 4-tal sigarenwinkeliers is wegens overtreding der Tabakswet proces-verbaal opgemaakt. — Door de Directie der Zuiderzee¬ werken te 's-GraveRhage is het maken van een beton rag achter het hooge land van Stroe alhier, welke voor waterkeering moet dienen, bij openbare aanbesteding gegund aan den heer J. C. Klein alhier, voor f 7449,—. Tweede Kamer (vervolg). J.l. Woensdag werden de debatten over de Regecrlngsverklaring geopend met een rede van den hr. Dresselhuys. D:zc betoogde dat het parlementaire stflse! schade had geleden en dat de Kroon moeilijke en pijnlijke oogenblikken heeft doorleefd. Wie draagt van dit alles de schuld? Heeft een der leden van het Kabinet op deze oplossing aangestuurd? Zoo niet, dan werpt Spr.jde schuld op de Rechterzijde. Spr. achtte den tot stand gekomen oplossing — het behoud van het Kabinet- Ruysch — de slechtste die te kiezen was, tenzij er een nieuw accoord met de Rechterzijde is tot stand gekomen. Anders steunt het Kabinet op niets en juist nu Is reu krachtig Kabinet noorig. Spr. vertrouwt dat het Kabinet hier zit, volkomen verantwoord voor zijn daden. Het verheugt Spr. dat het thans de Vlootwet na de finantleelereconstructie ral behandelen, zooals Spr. bad gewild. Voor Kamerontbinding acht Spr. geen aanleiding. Spr. was bereid zijn mede¬ werking te verleencn, in 's Lands belang. De hr. Troelstra meent dat het niet juist is te zeggen dat een ander Minis¬ terie niet kon gevormd worden; alleen een ander Rechts Ministerie bleek on¬ mogelijk. Was het nu niet gewenscht gewt est den hr. De Geer terug te roepen ? Spr. wijst erop dat met de Linkerzijde geen overleg Is gepleegd en vraagt of de in stand houding der coalitie het gevolg ts vao het episcopaal gezag. Verder vrazgt Spreker of dc Regeering geraadpleegd la over dc weigering van ontslag en of de Regeering volmacht heeft tot Kamerontbinding. Hoe staat de Regeering thans tegen¬ over de Rechterzijde? Spr. wilde gaaine weten of het oude plan tot bezuiniging nog bestaat. De hr. Marcbant waardeerde het fu het Ministerie dat het bi[»fc, nu niets anders te vinden was. Spr. meent dat elke Minister verantwoordelijk blijft voer zijn daden. Hij achtte het thans een noodkabinct, dat zijn steun zoowel bij Links als bij Rechts zou moeten zoeken. Spr. denkt dat de bezuinig ngen en het fisantieele herstel wel zooveel tijd In beslag zullen nemen, dat we het Vioot- plan vóór 1925 nfet terug zullen zien. Spr. wij1, het aan de Rechterzijde dat men Links nift te de oploss'ng van de crisis hecit gemoelo. Of Kamerontbinding noodlg is, ken Spr. niet beoordeeien. Hij is tot overleg met de Regeerlcg bereid, mits ook de mili¬ taire departementen In de bezuiniging worden betrokken. De hr. Van Ravesteya zag in de crlslfgebeurteclven het fluco van het parlementaire cerise! en van het kapi¬ talisme. Met aandringen op Kamer¬ ontbinding kwam men niet verder. De heer Nolens acht dit Kabinict niet de meest gewec chte oplossing van de crisis; de Rechterzijde heeft er niet op aangestuurd Echter, we hebben to doen met een verantwoordelijk Kabinet, dat in wezen Rechtsch is; dit zullen ook de groepen, waaruit het is voortgekomen, niet ve'gefen. Spr. erkent dat het aan de samen¬ werking tusschen de Rechtse'e groepen tijdens de crisis heeft ontbroken, maar daarom 19 de samenwerking tusschen deze nog niet van de baan. Die samen¬ werking berust op een gemeenschappe¬ lijke levens- en wereldbeschouwing, ook over de grondslagen van het maat¬ schappelijk leven. Het verloop van de crisis nagaande wijst Spr. op de griet dat de Linker¬ zijde niet In de formatie is gekend. Waar echter de Rechterzijde niet tot overeenstemming kon komen, zou dit zeker niet zijn gelukt met de Linker¬ zijde erbij. van zouden staan. Daar zijn wij in de verste verte niet toe in staat, en dat is, gelukkig, geen schande, omdat er blijkbaar heel veel anderen zijn, die met het wegenvraagstuk ook geen raad weten. Anders was het al lang opgelost. Het is zelfs de vraag, of men al tijd heeft gevonden om naar de oplossing te zoeken, een enkele dan uitgezonderd. Voorloopig zijn nog de klagers en wenschers aan 't woord, de mannetjes van „'t is toch een schandaal!" en die van „er moesten zijn .... enz". Eerst hebben de auto's een heel klachtenboek doen vullen: de auto- menscben, dat ze niet een weg voor zich zelf alleen hadden ; en het publiek dat de auto's het op hun leven gemunt hadden, althans op hun neus en hun longen. De wegen moeten verbeterd worden FEIILLKTON. Dl VÏBBOEQM VAUH DOOR HULBERT FOOTNER 81. Zij durfde hem niet aanzien. Sneller neg dan eerst, ging zij voort: „Achter dat struikgewas is een hol, dat nitkomt in een berggang. In de gang moet je links afslaan, dan ga je een heelen tijd voort — bijna een half unr. Neem een toorts mee om je den weg te verlichten. Je komt uit aan den anderen kant van den berg. Daar is een prachtige vallei. Langs geen anderen weg is die te bereiken, en daar is het." Kitty was aan het eind van haar verhaal gekomen, en keek onzeker om zich heen. Joe Mixer, Crusoë en Phillippe staarden haar aan als door den donder getroffen. Steelsgewijs monsterden zij elkaar. Dezelfde gedachte was achter het voorhoofd van elk hunner gerezen en ook elk hunner vroeg zich af, en trachtte zich te ver¬ gewissen, of zij veneens bij de anderen was opgekomen. Joe zag, dat hij zijn ontdekking niet geheim kon houden. „Allemachtig! Het is de Kom van het Rotsgebergte!" schreeuwde hij. „En die is ons!" „Misschien liegt zij wel!" onderstelde Stack. llf'Cil gcuu.au uail Ut-V anumo 611 (lilt die goede wegen de betere wel wat in den weg zitten. In ons land — wij zouden voor¬ beelden kunnen noemen — zijn onder Willem I al straatwegen aangelegd, zoo lang, dat de aanwonenden zich afvroegen, of er wel zooveel klinkers op de wereld waren te krijgen als de bestrating zou vorderen. Prachtige wegen waren het. Later kwam de spoorweg; de mooie straatweg was verlaten; eens per week reden er een paar boeren langs naar de markt; in den zomer trokken er hooiwagens langs; er werden wat koeien langs gedreven. Toen deden wij ook al aan bezuiniging en de bestrate weg werd versmald, de breeder geworden berm bracht bij verpachting meer op en het onder¬ houd kostte minder. En nu komen de auto's en de „Wie heeft het je verteld? Hoe kom je aan dat moois?" vroeg Joe. Kitty maakte een hoofdbeweging in de richting van Ralph. Zij had hem nog niet durven aanzien. „Laat hem nu los!" vroeg zij zwak. Joe Mixer's kleine oogjes glinsterden vreemd; hij was met een soort eer¬ biedig ontzag vervuld. Verscheidene malen herhaalde hij binuesmonds: „De Kom van het Rotsgebergte!" als kon zijn trage geest het begrip niet vatten. Stack's muizenoogen blikten achterdochtig nu den een, dan weer den ander aan, terwijl hij trachtte het geheim, waar hij buiten was gesloten, op hun gezicht te lezen. Een vreemde lach deed allen plotseling naar Ralph opzien. Zijn wanhoop gaf hem kracht: hij zou zijn laatste kaart uitspelen. „Gemakkelijk laten jullie je wat wijs maken!" zeide hij minachtend: „Wel waarschijnlijk, dat i k het haar zou verteld hebben!" In bange vrees sloeg Kitty haar oogen naar Ralph op. De verachting waarmee hij haar aanzag, deed haar het hart samenkrimpen. Hoe zou zij hierna nog kannen voortleven? „Hoe kan ik weten, of je niet liegt?" vroeg Joe onzeker. „Hoe kwam hij er bij, je te vertellen over die andere vrouw?" „Meer zeg ik niet," verklaarde Kitty zwak. Joe maakte een veelzeggende ruiui uw uuiiii bezoekt niet meer afgehaald van een der stations omdat die verlaten zijn, maar zij stijgt op in Den Haag en over een minuut of wat strijkt zij neer op hetgeen er dan nog, b. v. over weer 25 jaar, van den Dam is overgebleven. Dan zijn er geen wegen meer noodig en daarom in deze tijden van bezuiniging laten wij de wegen de wegen en bestudeeren het luchtverkeer. ""buitenland. MET STAKING is deze week voor Engeland begonnen, een staking van groote beteekenis, een spoorweg¬ staking, welke reeds sedert enkele weken dreigde; men weet, dat de kwestie „loonsverlaging" de oorzaak is. Ongeveer 60,000 man, twee-derde van het personeel, heeft het land beweging in de richting van Ralph. Met een kreet van schrik sprong zij op. „Ik zal het wel zeggen! Het is waar, ik zweer het je! Hij heeft in ijlkoortsen gelegen bij ons, twee dagen lang. In zijn ziekte heeft hij het toen gezegd, Telkens en telkens begon hij weer hetzelfde verhaal. Ik schreef het op. Ik dacht, dat het maar fantasieën waren — tot vandaag Annie kwam. Toen merkte ik, dat het waarheid was. Laat hem nu gaan!" Alle hoop stierf in Ralph's hart. Zijn hoofd zonk hem op de borst. „Nahnya heeft het voorzien," dacht hij. „Zij heeft al weer gelijk gehad. Ailes, alles heb ik bedorven! Wat blijft er mij nog over?" Joe keek Stack aan. Het was duidelijk, dat de kleine man een geestelijk overwicht op hem had, en dat hij zich op zijn oordeel verliet. „Het zal wel waar zijn", verklaarde Stack. „Als het leugens waren, had hij zeker z'n snavel gehouden." „Laat hem nu los," vroeg Kitty weer. . „Een beetje geduld!" raadde Joe. „Ik heb niet gezegd ...." „Je hebt het beloofd," riep Kitty woedend. „Ik houd mijn belofte," verklaarde Joe, „maar ik vervul hem, wanneer het mij belieft. Ik zou wel gek zijn, wanneer ik hem nu liet gaan — dan zou hij ons nog heel wat last kunnen bezorgen. Tegen den morgen breken mtii o<20 itigvu flwu üiüluujvu nomen. Nog even werd Ministerraad ge¬ houden... en een uur later bood Baldwin hot ontslag van het Kabinet aan op het Koninklijk Paleis. De gebeurtenissen hebben zich op politiek gebied daarna al zeer snel ontwikkeld, want een nieuw Ministerie is er reeds... De bekende Staatsman MacDonald, leider der Arbeiderspartij, werd door den KoniDg ontboden; hem werd op¬ dracht gegeven een nieuw Ministerie te vormen. En ziet, nog denzelfden middag (Dinsdag) was hij er mee klaar... Aan het „lijstje" werd door den. Koning goedkeuring gehecht! LENIN, die in Rusland (en ook wel daarbuiten) de „tsaar van de Bolsjewiki" werd geheeten, is Maan¬ dag te Moskou overleden, in den ouderdom van 54 jaar. Reeds meermalen was zijn dood gemeld, doch nu is het dan een feit. 't Spreekt vanzelf, dat „de pers" GRIEP wordt weer gemeld, uit Engeland, Schotland en Wales; op vele plaatsen kwaadaardig. Hier en daar liggen heele gezinnen te bed, en zijn herhaaldelijk mannen onder hun werk in elkaar gezakt. UIT SPANJE kwam nu ook al deze week bericht van een aardbeving, welke vrij ernstig was en een paniek veroorzaakte order de bewoners van tal van dorpen, waar vele huizen zijn ingestort. Er zijn ook enkele dooden. Eerst aardbeving in Italië, toen Noorwegen, en na moet ook Spanje daarbij worden genoemd. DE FRANC daalt! Het is te begrijpen, dat men vooral in Frankrijk zich daarover zeer bezorgd maakt. Er worden cijfers gepubliceerd, welke te denken geven! De Regeering stelt alles in het werk, om verdere daling tegen te gaan. wij op. Ik laat hem aan den boom gebonden, en zoodra wij weg zijn, kun jij komen om zijn touwen door te snijden!" Dan zal hij ons beschieten, van den oever af," merkte Stack angstig op. „De eerste maand zal hij geen geweer kunnen hauteeren met dien arm," stelde Joe hem gerust. „Ga jij nu maar weer naar je bed," zeide hij tot Kitty. „Ik wacht hier, tot jullie weggaan," antwoordde zij vastbesloten. „Dat doe je niet," zei Joe. „Dan krijgen we aanstonds je vader hier ook nog op ons dak! Je rukt uu dadelijk in, anders ga ik zelf naar het blokhuis en laat je door hem halen!" Deze bedreiging miste haar uit¬ werking niet. Kitty keerde haastig langs het pad naar huis terug. Zij snelde voort, tot zij zeker wist, dat zij buiten gehoorsafstand was. Toen stond zij stil, en keek omzichtig rond, teneinde zich te overtuigen of zij niet gevolgd werd. Dit scheen niet het geval; zich nu veilig achtend, kroop zij de struiken in, en keerde terug, voorzichtig mijdend verraderlijk krakende takken en dorre bladeren, de rokken dicht samenhoudend, en zooveel mogelijk dekking zoekend achter de hooge heesters. Kitty was nooit op jacht geweest en had evenmin ooit in de bosschen geleefd; toch wist zjj onhoorbaar als een lynx voort te sluipen. Zachte naturen als de hare, bezitten een bijzondere stoutmoedig¬ heid die voor hen karakteristiek is. Zij ging voort, tot zij elke beweging der mannen rond het vuur kon gade¬ slaan, en een bewakend oog houden, dat zij Ralph geen kwaad deden. De' halfbloed was al weer gaan liggen, en opnieuw ingeslapen. Naar de gewoonte van zij ras legde hij een groote onverschilligheid voor de aangelegenheden der blanken aan den dag. De drie blanken spraken druk met elkaar, fluisterend, als vreesden zij gehoord te worden. Het scheen.dat het vooruitzicht van het fortuin, dat zij zich reeds zeker waanden, hen min of meer ontnuchterd had. Joe Mixer gaf een klinkenden klap op zijn dij en sprak opgewonden. „De Kom van het rots¬ gebergte! We zijn binnen voor ons heele leven! Miilionnairs zijn wij, groote hanzen! Niemand kan het bij ons halen! We kunnen leven als prinsen: pleizierjachten, eigen auto's, equipages, chique vrouwen! En eten en drinken zooveel we maar willen, en alleen het puik-allerbeste!" Wordt vervolgd.