Tekstweergave van MC_1923_01_27_0003

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
♦ Achttiende Jaargang. No. 925. unnfin- thansf / assüReri worden Uwe zijden blouses met kant, van crepe de chine, of waschzijde kunnen met LUX gewasschen worden en zullen wit blijven. LUX bevat geen vrije alkali, geeft een rijk en overvloedig zeepsop, waar¬ bij wrijven, waar zijde niet tegen kan, onnoodig is. DE LEVER'S ZEEP MAATSCHAPPIJ, Vlaardingen. FEUILLETON. BS VERBORGEN VALLEI DOOIi HULBERT f\>t)TNER 29. Hij moest den rug buigen, en half kruipend verder gaan, de walmende fakkel op armlengtë voor zich uit¬ houdend. Een weinig gunstige positie, wanneer hij plotseling voor eenig gevaar zou komen te staan. Maar als Charley er door kon, zou hij het ook kunnen, meende hij. Na zoo enkele meters te zijn voortgegaan, kwam hij plotseling in een veel wijder ruimte, waar hij in staat was recht op zijn beenen te staan. Het was een soort ruime gang, die zich naar links en naar rechts uitstrekte, en waarvan de bodem door zand en kiezelsteenen gevormd werd. Waarschijnlijk had eens een stroom hier zijn bedding gehad, maar thans was de grond volkomen droog. De gewaarwordingen, die zich in dit hol zoo sterk aan hem opdrongen, voerden Ralph's gedachten naar zijn kinderjaren, naar zijn boeken waarin verteld werd van grijze beren en bergleeuwen. Niet bijzonder op zijn gemak — hij was ongewapend — snoof hij onder¬ zoekend de lucht op. Maar er was geen spoor van eenigen dierlijken geur. En, zooeven nog was Charley er door gekomen. De fakkel wierp een vreemd, onvast licht op de rots¬ wanden — het herinnerde hem aan een flakkerend gaspitje thuis, in den kelder. Het hol was er niet een met een hooggewelfde zoldering, zooals hij zich grotten steeds had voorgesteld, het was zuiver een spleet in den rotsbodem; de beide wanden liepen naar boven schuin op elkaar toe en het licht van zijn toorts bereikte het hoogste punt waar zij elkaar raakten, niet meer. Ralph stond voor de keus om links dan wel rechts de gang in te gaan. Hij zocht bij het licht van fakkel naar voetsporen. Op de zandplekken waren zij duidelijk te onderscheiden, en in grooten getale, bijna een pad vormend, dat naar rechts leidde. Naast die van Charley onderscheidde Ralph onmiddellijk de indrukken van Nahnya's kleine, rechte voeten, en nog een ander soort indrukken daar- neven — blijkbaar die van haar moeder. Het zien van deze voetsporen verminderde Ralph's vrees, en deed haar ten slotte verkeeren in een steeds grooter wordende opgewondenheid. Tot op dit oogenblik had hij de mogelijkheid voor oogen gehouden, dat Charley alleen maar van het bestaan van dit hol afwist. Nu leed het niet langer twijfel of Nahnya's geheim, wat het dan ook zijn mocht, lag aan het einde van dit pad. Hij ging dus voort, voelend dat hij op den drempel stond van een verbazing¬ wekkende ontdekking. Niets had hem thans nog kunnen weerhouden. „Ondanks al haar moeite om mij er buiten te houden, ben ik haar toch een beetje te slim af geweest!" dacht hij triomfantelijk. Op enkele punten was de gang ,tien voet breed, dan weer vernauwde zij zich tot vier. De lucht had dat eigenaardig doode, hetwelk specifiek is voor diepe grotten; toch was zij volkomen zuiver; de fakkel brandde helder. De stilte deed hem de ooren suizen. De rustigste kamer, de kalmste nacht buiten was trillend van muziek- geluid vergeleken hierbij. Zijn eigen ademhaling klonk hem schor, heesch en knarsend toe. De toorts hoog boven het hoofd houdend, elke zenuw gespannen, ging hij snel voort over den effen grond. Bij het omslaan van een hoek viel het flikkerende licht op een mensche- lijke jgedaante, die zich roerloos voor hem verhief- Met een ruk van plotselingen schrik bleef hij staan. De fakkel liet hij uit de hand vallen, zij doofde uit. Met geweld trachtte hij zichzelf weer meester te worden, wat hem eindelijk gelukte. Zich vermannend, riep hij de gedaante toe. Het geluid schalde in de donkere stilte met een ongekenden, onnatuurlijken klank, die hem het bloed in de aderen deed stollen. De doodsche/ stilte die volgde, was vreeselijk. Er kwam geen antwoord. Hij dwong zich, de toorts weer op te rapen, een lucifer aan te steken en haar opnieuw te doen opvlammen. Hij liet het licht op de gedaante vallen, die nog steeds onbewegelijk voor hem stond. Ralph trad behoedzaam er op toe — hij zag toen, dat zij niets mensche- lijks had: het was een soort vogel¬ verschrikker, een stok die in den grond was geslagen, met een dwarslat, waarover een jas en een hoed waren gehangen. Waarschijnlijk een voort¬ brengsel van Charley; met welk doel het hier was neergezet, kon Ralph onmogelijk gissen. Hij ging e$n oogenblik zitten om zich de druppels van het voorhoofd te wisschen, en het kloppen van zijn hart de doen bedaren. Toen hij weer voortging, begon een gemurmel tot hem door te dringen, hetgeen later, kenbaar werd als het geluid van stroomend water. Ralph vroeg zich ongerust af, of misschien bij tijden een bergstroom tusschen deze rotswanden zijn baan zou kiezen — zijn huid prikkelde bij de gedachte. Niets zou hem hier hebben kunnen verrassen. De vogelverschrikker stelde hem ten deele gerust. Het was duidelijk dat hij er niet neergezet was om slechts een paar uur dienst te doen. Hg bleef een oogenblik stilstaan, en constateerde dat het water niet naar hem toe kwam. Het geluid nam slechts in kracht toe, naarmate hij voortging. Weldra was het vlak bij, niet een luid gedruisch, doch het harmonische gekabbel van een snel vooruitschietend beekje. Het water kwam recht op hem toestroomen, om zich plotseling af te buigen en geheimzinnig te verdwijnen. Eenige schreden verder vond hij de oplossing. Een gapende opening in den grond slokte het heele stroompje geluidloos op. Het glipte over den rand van een rotsplaat en was er niet meer. Het ontbreken van alle geluid van vallen, beneden had iets bovennatuurlijks. Ralph wierp een klein steentje in de opening — en hoorde niets. Eerst toen hij plat op den grond was gaan liggen, en zyn oor hield boven de spleet, kon hij, boven het zaohte gesuis van het neerstroomende water, heel in de verte den gedempten plof van den val hooren. De diepte moest, te oordeelen naar geluid, duizelingwekkend zijn. Ralph kreeg van de oude spreekwijze: „de ingewanden der aarde" een nieuw, schrikwekkend beeld. Wordt vervolgd. MEDEMBUKKER COURANT. Nieuws- en Advertentieblad ZATERDAG voor Medemblik en Omstreken. 27 JANUARI 1923 ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 50 ets. — Franco per post 65 ets. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen bij alle Boekhandelaren en Postadministraties. Dit blad verschijnt des VRIJDAGSAVONDS. Posl- en Telegraafkantoor - Medemblik, Geopend op werkdagen van voorm. 8 tot nam. 7,30 uur. Alleen voor het telefoonverkeer geopend tot nam. 8 uur. Op Zon- en Feestdagen geopend van 8 tot 9 uur voorm. (ook voor telefoon¬ verkeer). Voor postwissels, kwitanties en den dienst der Rijksverzekeringsbank alleen op werkdagen van 8,30 v.m. tot 3 uur n.m. Laatste lichting brievenbus, richting Hoorn, op werkdagen voorm. 7,—, 9,36, nam. 2,38, 4,55 en 7,— uur; op Zon-en Feestdagen alleen voorm. 7,— uur. De ontwikkeling ?an den arbeid ten behoeve der openbare gezondheid. De sociale werkzaamheid, die wij samenvatten in de algemeene be¬ naming van openbare gezondheid, aldus Prof. Winslow, directeur van den dienst der openbare gezondheid van de Lique des Sociétés de la Croix Rouge, hebben een zoodanigen ömvang genomen in den loop der laatste 20 jaren, dat daarin op¬ gesloten liggen geheel een reeks van vraagstukken van practischen aard, waarvan het bestaan door de sani¬ taire autoriteiten van voorheen nauwelijks werd erkend. Hieruit spruit vanzelf voort de behoefte aan geheel een nieuwe schare van vrijwilligers voor het voeren van den oorlog, die is aan¬ gebonden tegen ziekten, welke te vermijden geacht worden. De Vereenigingen van het Roode Kruis in de verschillende landen dienen een kruistocht, dien wij preeken in deze 20e eeuw, te leiden ; daartoe is het noodig om nauwkeurig na te gaan, welke de resultaten kunnen en moeten zijn van de aldus ondernomen campagne. Deze beweging, die een 60-tal jaren geleden in Engeland werd aangevangen, berustte op een idealen grondslag. Haar promotor Chadwick was een philantroop, en Simon zijn leerling, die zijn plannen ten uitvoer bracht, bouwde op breeden socialen grondslag. Desniettemin heeft hun concreten arbeid zich beperkt tot maatregelen, die slechts ten doel hadden den algemeenen gezondheids¬ toestand te verbeteren. De eerste middelen, in toepassing te brengen, wanneer men een cam¬ pagne voor de openbare gezondheid in het doet-er-niet-toe welk land onderneemt, bestaan daaruit, dat men de verspreiding van het water onder zijn controle neemt, wijl het het geïnfecteerde water is, dat de bacteriën van typhus en van cholera verspreidt; dat men verbetert de omstandigheden van onzindelijkheid, die tal van ziekten oproepen of bevorderen, zelfs typhus en pest; eindelijk, dat men medewerkt tot drooglegging van de moerassen, die een steeds dreigend gevaar op¬ leveren. Deze vraagstukken, die dus be¬ trekking hebben op verhooging van den gezondheidstoestand in het algemeen, behooren tot het gebied van den sanitairen ingenieur. In de Tropen, en ook daar in Europa, waar de vooruitgang op dit gebied zeer geleidelijk en langzaam zich heeft baan gebroken, zijn die vraagstukken van allereerste orde. In andere landen daarentegen zijn ze reeds op zoodanige wijze opgelost, dat ziekten, te voren voortkomende uit waterinfecties, onzindelijkheid en tengevolge van de insecten der moerassen, vrijwel radicaal zijn verbannen, zoodat de arbeid zich beperkt tot het op peil houden van den openbaren gezondheidstoestand in het algemeen. De sensationeele ontdekkingen op bacteriologisch gebied, die aan Pasteur te danken zijn en die nog in de laatste jaren van de veel bewogen vjwtgm vmn i K. ït IDEM 4. Intercommunale Telefoon No. 6. Postrekening No. 66914. ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels 40 ets. — Elke regel meer 8 ots. 4 Plaatsingen eener zelfde advertentie worden 3 maal berekend. Voor abonnement vrage men prijsopgave. 19e eeuw zoo uitnemende resultaten hebben opgeleverd, hebben een nieuw veld van werkzaamheid voor den arbeid in dienst van de openbare gezondheid geopend. Terwijl toch de ziektegevallen, te wijten aan water- onziddelijkheid, meer en meer ver- j dwijnen en andere ziekten, door het steeds nauwer contact tusschen de menschen te voorschijn geroepen, vermeerderden, werd de algemeene aandacht samengetrokken op diphthe- ritus, scharlakenkoorts, pokken, j meningitis, tuberculose en griep, | en juist deze ziekten zijn het, welke ook in den tegenwoordigen tijd nog de ergste verwoestingen aanrichten in elk land. Juist op dit gebied verkrijgt de arbeid van den bacterioloog zijn volle beteekenis. Nieuwe laboratorium-methodes hebben veroorloofd om een snelle en zekere diagnose van die ziekten bij schijnbaar gezonde personen vast te stellen, wanneer deze de kiemen van zoodanige ziekten in zich dragen. De serologische studiën hebben geleid tot inspuitingen en serums, die bewonderenswaardige krachten zijn om dit soort ziekten te voorkomen en te genezen. Intusschen zijn de overwinningen, door de bacteriologen behaald, niet zoo afdoende, als die van den sanitairen ingenieur. Een bekwame leiding, die beschikt over de noodige hulpmiddelen, kan Vrijwel definitief alle ziekten verbannen, te wijten aan de ongezondheid van een land. Daarentegen blijven wij nog be¬ trekkelijk onmachtig tegenover zekere besmettelijke ziekten, gelijk de griep b. v. Andere ziekten daarentegen worden niet meer gelijk vroeger als van doodelijken aard erkend. WORDT VERVAARDIGD DOOR DE FABRIKANTEN VAN TWINK EN VIM. Wordt vervolgd.