Tekstweergave van MC_1923_01_27_0003
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
♦
Achttiende
Jaargang.
No.
925.
unnfin-
thansf
/
assüReri
worden
Uwe
zijden
blouses
met
kant,
van
crepe
de
chine,
of
waschzijde
kunnen
met
LUX
gewasschen
worden
en
zullen
wit
blijven.
LUX
bevat
geen
vrije
alkali,
geeft
een
rijk
en
overvloedig
zeepsop,
waar¬
bij
wrijven,
waar
zijde
niet
tegen
kan,
onnoodig
is.
DE
LEVER'S
ZEEP
MAATSCHAPPIJ,
Vlaardingen.
FEUILLETON.
BS
VERBORGEN
VALLEI
DOOIi
HULBERT
f\>t)TNER
29.
Hij
moest
den
rug
buigen,
en
half
kruipend
verder
gaan,
de
walmende
fakkel
op
armlengtë
voor
zich
uit¬
houdend.
Een
weinig
gunstige
positie,
wanneer
hij
plotseling
voor
eenig
gevaar
zou
komen
te
staan.
Maar
als
Charley
er
door
kon,
zou
hij
het
ook
kunnen,
meende
hij.
Na
zoo
enkele
meters
te
zijn
voortgegaan,
kwam
hij
plotseling
in
een
veel
wijder
ruimte,
waar
hij
in
staat
was
recht
op
zijn
beenen
te
staan.
Het
was
een
soort
ruime
gang,
die
zich
naar
links
en
naar
rechts
uitstrekte,
en
waarvan
de
bodem
door
zand
en
kiezelsteenen
gevormd
werd.
Waarschijnlijk
had
eens
een
stroom
hier
zijn
bedding
gehad,
maar
thans
was
de
grond
volkomen
droog.
De
gewaarwordingen,
die
zich
in
dit
hol
zoo
sterk
aan
hem
opdrongen,
voerden
Ralph's
gedachten
naar
zijn
kinderjaren,
naar
zijn
boeken
waarin
verteld
werd
van
grijze
beren
en
bergleeuwen.
Niet
bijzonder
op
zijn
gemak
—
hij
was
ongewapend
—
snoof
hij
onder¬
zoekend
de
lucht
op.
Maar
er
was
geen
spoor
van
eenigen
dierlijken
geur.
En,
zooeven
nog
was
Charley
er
door
gekomen.
De
fakkel
wierp
een
vreemd,
onvast
licht
op
de
rots¬
wanden
—
het
herinnerde
hem
aan
een
flakkerend
gaspitje
thuis,
in
den
kelder.
Het
hol
was
er
niet
een
met
een
hooggewelfde
zoldering,
zooals
hij
zich
grotten
steeds
had
voorgesteld,
het
was
zuiver
een
spleet
in
den
rotsbodem;
de
beide
wanden
liepen
naar
boven
schuin
op
elkaar
toe
en
het
licht
van
zijn
toorts
bereikte
het
hoogste
punt
waar
zij
elkaar
raakten,
niet
meer.
Ralph
stond
voor
de
keus
om
links
dan
wel
rechts
de
gang
in
te
gaan.
Hij
zocht
bij
het
licht
van
fakkel
naar
voetsporen.
Op
de
zandplekken
waren
zij
duidelijk
te
onderscheiden,
en
in
grooten
getale,
bijna
een
pad
vormend,
dat
naar
rechts
leidde.
Naast
die
van
Charley
onderscheidde
Ralph
onmiddellijk
de
indrukken
van
Nahnya's
kleine,
rechte
voeten,
en
nog
een
ander
soort
indrukken
daar-
neven
—
blijkbaar
die
van
haar
moeder.
Het
zien
van
deze
voetsporen
verminderde
Ralph's
vrees,
en
deed
haar
ten
slotte
verkeeren
in
een
steeds
grooter
wordende
opgewondenheid.
Tot
op
dit
oogenblik
had
hij
de
mogelijkheid
voor
oogen
gehouden,
dat
Charley
alleen
maar
van
het
bestaan
van
dit
hol
afwist.
Nu
leed
het
niet
langer
twijfel
of
Nahnya's
geheim,
wat
het
dan
ook
zijn
mocht,
lag
aan
het
einde
van
dit
pad.
Hij
ging
dus
voort,
voelend
dat
hij
op
den
drempel
stond
van
een
verbazing¬
wekkende
ontdekking.
Niets
had
hem
thans
nog
kunnen
weerhouden.
„Ondanks
al
haar
moeite
om
mij
er
buiten
te
houden,
ben
ik
haar
toch
een
beetje
te
slim
af
geweest!"
dacht
hij
triomfantelijk.
Op
enkele
punten
was
de
gang
,tien
voet
breed,
dan
weer
vernauwde
zij
zich
tot
vier.
De
lucht
had
dat
eigenaardig
doode,
hetwelk
specifiek
is
voor
diepe
grotten;
toch
was
zij
volkomen
zuiver;
de
fakkel
brandde
helder.
De
stilte
deed
hem
de
ooren
suizen.
De
rustigste
kamer,
de
kalmste
nacht
buiten
was
trillend
van
muziek-
geluid
vergeleken
hierbij.
Zijn
eigen
ademhaling
klonk
hem
schor,
heesch
en
knarsend
toe.
De
toorts
hoog
boven
het
hoofd
houdend,
elke
zenuw
gespannen,
ging
hij
snel
voort
over
den
effen
grond.
Bij
het
omslaan
van
een
hoek
viel
het
flikkerende
licht
op
een
mensche-
lijke
jgedaante,
die
zich
roerloos
voor
hem
verhief-
Met
een
ruk
van
plotselingen
schrik
bleef
hij
staan.
De
fakkel
liet
hij
uit
de
hand
vallen,
zij
doofde
uit.
Met
geweld
trachtte
hij
zichzelf
weer
meester
te
worden,
wat
hem
eindelijk
gelukte.
Zich
vermannend,
riep
hij
de
gedaante
toe.
Het
geluid
schalde
in
de
donkere
stilte
met
een
ongekenden,
onnatuurlijken
klank,
die
hem
het
bloed
in
de
aderen
deed
stollen.
De
doodsche/
stilte
die
volgde,
was
vreeselijk.
Er
kwam
geen
antwoord.
Hij
dwong
zich,
de
toorts
weer
op
te
rapen,
een
lucifer
aan
te
steken
en
haar
opnieuw
te
doen
opvlammen.
Hij
liet
het
licht
op
de
gedaante
vallen,
die
nog
steeds
onbewegelijk
voor
hem
stond.
Ralph
trad
behoedzaam
er
op
toe
—
hij
zag
toen,
dat
zij
niets
mensche-
lijks
had:
het
was
een
soort
vogel¬
verschrikker,
een
stok
die
in
den
grond
was
geslagen,
met
een
dwarslat,
waarover
een
jas
en
een
hoed
waren
gehangen.
Waarschijnlijk
een
voort¬
brengsel
van
Charley;
met
welk
doel
het
hier
was
neergezet,
kon
Ralph
onmogelijk
gissen.
Hij
ging
e$n
oogenblik
zitten
om
zich
de
druppels
van
het
voorhoofd
te
wisschen,
en
het
kloppen
van
zijn
hart
de
doen
bedaren.
Toen
hij
weer
voortging,
begon
een
gemurmel
tot
hem
door
te
dringen,
hetgeen
later,
kenbaar
werd
als
het
geluid
van
stroomend
water.
Ralph
vroeg
zich
ongerust
af,
of
misschien
bij
tijden
een
bergstroom
tusschen
deze
rotswanden
zijn
baan
zou
kiezen
—
zijn
huid
prikkelde
bij
de
gedachte.
Niets
zou
hem
hier
hebben
kunnen
verrassen.
De
vogelverschrikker
stelde
hem
ten
deele
gerust.
Het
was
duidelijk
dat
hij
er
niet
neergezet
was
om
slechts
een
paar
uur
dienst
te
doen.
Hg
bleef
een
oogenblik
stilstaan,
en
constateerde
dat
het
water
niet
naar
hem
toe
kwam.
Het
geluid
nam
slechts
in
kracht
toe,
naarmate
hij
voortging.
Weldra
was
het
vlak
bij,
niet
een
luid
gedruisch,
doch
het
harmonische
gekabbel
van
een
snel
vooruitschietend
beekje.
Het
water
kwam
recht
op
hem
toestroomen,
om
zich
plotseling
af
te
buigen
en
geheimzinnig
te
verdwijnen.
Eenige
schreden
verder
vond
hij
de
oplossing.
Een
gapende
opening
in
den
grond
slokte
het
heele
stroompje
geluidloos
op.
Het
glipte
over
den
rand
van
een
rotsplaat
en
was
er
niet
meer.
Het
ontbreken
van
alle
geluid
van
vallen,
beneden
had
iets
bovennatuurlijks.
Ralph
wierp
een
klein
steentje
in
de
opening
—
en
hoorde
niets.
Eerst
toen
hij
plat
op
den
grond
was
gaan
liggen,
en
zyn
oor
hield
boven
de
spleet,
kon
hij,
boven
het
zaohte
gesuis
van
het
neerstroomende
water,
heel
in
de
verte
den
gedempten
plof
van
den
val
hooren.
De
diepte
moest,
te
oordeelen
naar
geluid,
duizelingwekkend
zijn.
Ralph
kreeg
van
de
oude
spreekwijze:
„de
ingewanden
der
aarde"
een
nieuw,
schrikwekkend
beeld.
Wordt
vervolgd.
MEDEMBUKKER
COURANT.
Nieuws-
en
Advertentieblad
ZATERDAG
voor
Medemblik
en
Omstreken.
27
JANUARI
1923
ABONNEMENTSPRIJS:
Per
3
maanden
50
ets.
—
Franco
per
post
65
ets.
Abonnementen
en
Advertentiën
worden
aangenomen
bij
alle
Boekhandelaren
en
Postadministraties.
Dit
blad
verschijnt
des
VRIJDAGSAVONDS.
Posl-
en
Telegraafkantoor
-
Medemblik,
Geopend
op
werkdagen
van
voorm.
8
tot
nam.
7,30
uur.
Alleen
voor
het
telefoonverkeer
geopend
tot
nam.
8
uur.
Op
Zon-
en
Feestdagen
geopend
van
8
tot
9
uur
voorm.
(ook
voor
telefoon¬
verkeer).
Voor
postwissels,
kwitanties
en
den
dienst
der
Rijksverzekeringsbank
alleen
op
werkdagen
van
8,30
v.m.
tot
3
uur
n.m.
Laatste
lichting
brievenbus,
richting
Hoorn,
op
werkdagen
voorm.
7,—,
9,36,
nam.
2,38,
4,55
en
7,—
uur;
op
Zon-en
Feestdagen
alleen
voorm.
7,—
uur.
De
ontwikkeling
?an
den
arbeid
ten
behoeve
der
openbare
gezondheid.
De
sociale
werkzaamheid,
die
wij
samenvatten
in
de
algemeene
be¬
naming
van
openbare
gezondheid,
aldus
Prof.
Winslow,
directeur
van
den
dienst
der
openbare
gezondheid
van
de
Lique
des
Sociétés
de
la
Croix
Rouge,
hebben
een
zoodanigen
ömvang
genomen
in
den
loop
der
laatste
20
jaren,
dat
daarin
op¬
gesloten
liggen
geheel
een
reeks
van
vraagstukken
van
practischen
aard,
waarvan
het
bestaan
door
de
sani¬
taire
autoriteiten
van
voorheen
nauwelijks
werd
erkend.
Hieruit
spruit
vanzelf
voort
de
behoefte
aan
geheel
een
nieuwe
schare
van
vrijwilligers
voor
het
voeren
van
den
oorlog,
die
is
aan¬
gebonden
tegen
ziekten,
welke
te
vermijden
geacht
worden.
De
Vereenigingen
van
het
Roode
Kruis
in
de
verschillende
landen
dienen
een
kruistocht,
dien
wij
preeken
in
deze
20e
eeuw,
te
leiden
;
daartoe
is
het
noodig
om
nauwkeurig
na
te
gaan,
welke
de
resultaten
kunnen
en
moeten
zijn
van
de
aldus
ondernomen
campagne.
Deze
beweging,
die
een
60-tal
jaren
geleden
in
Engeland
werd
aangevangen,
berustte
op
een
idealen
grondslag.
Haar
promotor
Chadwick
was
een
philantroop,
en
Simon
zijn
leerling,
die
zijn
plannen
ten
uitvoer
bracht,
bouwde
op
breeden
socialen
grondslag.
Desniettemin
heeft
hun
concreten
arbeid
zich
beperkt
tot
maatregelen,
die
slechts
ten
doel
hadden
den
algemeenen
gezondheids¬
toestand
te
verbeteren.
De
eerste
middelen,
in
toepassing
te
brengen,
wanneer
men
een
cam¬
pagne
voor
de
openbare
gezondheid
in
het
doet-er-niet-toe
welk
land
onderneemt,
bestaan
daaruit,
dat
men
de
verspreiding
van
het
water
onder
zijn
controle
neemt,
wijl
het
het
geïnfecteerde
water
is,
dat
de
bacteriën
van
typhus
en
van
cholera
verspreidt;
dat
men
verbetert
de
omstandigheden
van
onzindelijkheid,
die
tal
van
ziekten
oproepen
of
bevorderen,
zelfs
typhus
en
pest;
eindelijk,
dat
men
medewerkt
tot
drooglegging
van
de
moerassen,
die
een
steeds
dreigend
gevaar
op¬
leveren.
Deze
vraagstukken,
die
dus
be¬
trekking
hebben
op
verhooging
van
den
gezondheidstoestand
in
het
algemeen,
behooren
tot
het
gebied
van
den
sanitairen
ingenieur.
In
de
Tropen,
en
ook
daar
in
Europa,
waar
de
vooruitgang
op
dit
gebied
zeer
geleidelijk
en
langzaam
zich
heeft
baan
gebroken,
zijn
die
vraagstukken
van
allereerste
orde.
In
andere
landen
daarentegen
zijn
ze
reeds
op
zoodanige
wijze
opgelost,
dat
ziekten,
te
voren
voortkomende
uit
waterinfecties,
onzindelijkheid
en
tengevolge
van
de
insecten
der
moerassen,
vrijwel
radicaal
zijn
verbannen,
zoodat
de
arbeid
zich
beperkt
tot
het
op
peil
houden
van
den
openbaren
gezondheidstoestand
in
het
algemeen.
De
sensationeele
ontdekkingen
op
bacteriologisch
gebied,
die
aan
Pasteur
te
danken
zijn
en
die
nog
in
de
laatste
jaren
van
de
veel
bewogen
vjwtgm
vmn
i
K.
ït
IDEM
4.
Intercommunale
Telefoon
No.
6.
Postrekening
No.
66914.
ADVERTENTIËN:
Van
1—5
regels
40
ets.
—
Elke
regel
meer
8
ots.
4
Plaatsingen
eener
zelfde
advertentie
worden
3
maal
berekend.
Voor
abonnement
vrage
men
prijsopgave.
19e
eeuw
zoo
uitnemende
resultaten
hebben
opgeleverd,
hebben
een
nieuw
veld
van
werkzaamheid
voor
den
arbeid
in
dienst
van
de
openbare
gezondheid
geopend.
Terwijl
toch
de
ziektegevallen,
te
wijten
aan
water-
onziddelijkheid,
meer
en
meer
ver-
j
dwijnen
en
andere
ziekten,
door
het
steeds
nauwer
contact
tusschen
de
menschen
te
voorschijn
geroepen,
vermeerderden,
werd
de
algemeene
aandacht
samengetrokken
op
diphthe-
ritus,
scharlakenkoorts,
pokken,
j
meningitis,
tuberculose
en
griep,
|
en
juist
deze
ziekten
zijn
het,
welke
ook
in
den
tegenwoordigen
tijd
nog
de
ergste
verwoestingen
aanrichten
in
elk
land.
Juist
op
dit
gebied
verkrijgt
de
arbeid
van
den
bacterioloog
zijn
volle
beteekenis.
Nieuwe
laboratorium-methodes
hebben
veroorloofd
om
een
snelle
en
zekere
diagnose
van
die
ziekten
bij
schijnbaar
gezonde
personen
vast
te
stellen,
wanneer
deze
de
kiemen
van
zoodanige
ziekten
in
zich
dragen.
De
serologische
studiën
hebben
geleid
tot
inspuitingen
en
serums,
die
bewonderenswaardige
krachten
zijn
om
dit
soort
ziekten
te
voorkomen
en
te
genezen.
Intusschen
zijn
de
overwinningen,
door
de
bacteriologen
behaald,
niet
zoo
afdoende,
als
die
van
den
sanitairen
ingenieur.
Een
bekwame
leiding,
die
beschikt
over
de
noodige
hulpmiddelen,
kan
Vrijwel
definitief
alle
ziekten
verbannen,
te
wijten
aan
de
ongezondheid
van
een
land.
Daarentegen
blijven
wij
nog
be¬
trekkelijk
onmachtig
tegenover
zekere
besmettelijke
ziekten,
gelijk
de
griep
b.
v.
Andere
ziekten
daarentegen
worden
niet
meer
gelijk
vroeger
als
van
doodelijken
aard
erkend.
WORDT
VERVAARDIGD
DOOR
DE
FABRIKANTEN
VAN
TWINK
EN
VIM.
Wordt
vervolgd.