Tekstweergave van MC_1923_01_20_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Achttiende Jaargang No. 924. MEDEMBLIKKER COURANT Nieuws- en Advertentieblad ZATERDAG voor Medemblik en Omstreken. 20 JANUARI 1823 ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 50 ets. — Franco per post 65 ets. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen bij alle Boekhandelaren en Postadministraties. Dit blad verschijnt des VRIJDAGSAVONDS. kJÏTfJK rjtB / K H ï H RM A. MKI9ISH1KI.IRA. Intercommunale Telefoon No. 6. Postrekening No. 66914. Post- en Telegraafkantüor - Medemblik. i Oeopend op werkdagen van voorm. 8 j tot nam. 7,30 uur. Alleen voor het telefoonverkeer geopend tot nam. 8 uur. Op Zon- en Feestdagen geopend van 8 tot 9 uur voorm. (ook voor telefoon¬ verkeer). Voor postwissels, kwitanties en den dienst der Rijksverzekeringsbank alleen op werkdagen van 8,30 v.m. tot 3 uur n.m. Laatste lichting brievenbus, richting Hoorn, op werkdagen voorm. 7,—, 9,36, j nam. 2,38, 4,55 en 7,— uur; op Zon- en | Feestdagen alleen voorm. 7,— uur. Wijziging Politie-Verordening iiiB<:sia-:«ï8ti.K84. Ter op j.l. Vrijdagavond gehouden Raadsvergadering werd een voorstel tot wijziging en aanvulling der Alg. Politie-Verordening voor de gemeente Medemblik aangenomen. Dienaangaande vermelden we het volgende: Aan art. 14 toe te voegen: Het is verboden de straat te schrobben binnen zes weken nadat die nieuw is gelegd. Aan art. 27 toe te voegen: Het is verboden op of aan de straten of wegen in plantsoenen of grasperken te loopen, boomen, heesters of bloemgewassen te be¬ schadigen of van bloemen te berooven. In art. 27 achter het woord nlos- loopen", in te voegen: „te loten dekken', zoodat 't daar luidt: Het is verboden vee op den openbaren weg te laten losloopen, te laten dekken, enz. Aanvulling Artikel S3: Het vloekende gebruiken van Gods Naam en het bezigen van icdelooze taal, enz. — is verboden. Aan art. 34 toe te voegen: Het is verboden tegen den wil van de gebruikers van aan den openbaren weg gelegen woningen in de ramen of deurkozijnen te leunen of zonder noodzaak op de stoepen te vertoeven. Nieuw art. 40a. Üp grond van Art. 8 eerste lid sub a der Motor- en Rijwielwet is het verboden in het binnen de be¬ bouwde kom der gemeente gelegen Plantsoen te rijden met motorrijtuigen en rijwielen. Het is verboden met vrachtauto's te rijden over de brug gelegen in de Torenstraat met een belasting hooger dan 8000 K.G. Het is verboden met vrachtauto's te rijden over de Draaibrug met een belasting hooger dan 5000 K.G. Nieuw art. 60a. De afsluiting dienende tot af¬ scheiding van huizen, open plaatsen en tuinen, waartoe ieder krachtens Art. 600 van het Burgerlijk Wetboek zijn nabuur kan noodzaken bij te dragen, bestaat in een houten schutting of steenen muur van minstens 2 M. hoogte; waar de beide erven niet even hoog zijn, te meten van den hoogsten grond. De zwiepingen en palen moeten om den ander op de wederzijdsche erven worden geplaatst, tenzij een schikking dienaangaande tusschen de naburen plaats heeft. Hij die zijn erf verhoogt, is ver¬ plicht, ook den muur of de schutting evenveel te verhoogen en die de noodige vastheid te geven, opdat zij niet worden over- of- door¬ gedrongen. In art. 57 zijn de woorden: „Goeden Vrijdag" en „R.-K. Feest¬ dagen' bijgevoegd, zoodat het daar nu luidt: FEUILLETON, DE VER3QBSEH VALU',1 DOOR H0LBERT fOOTNER 28. Langzamerhand was de onde vrouw in een diepen, natuurlijken slaap gevallen, en Ralph was vrg, haar alleen te laten. Hij stak zijn pijp aan en begon het flauw aangeduide p.ad te volgen. Door de voortdurende schemering waarin hun kamp lag, kreeg men he't gevoel, dat het woud zich tot in het oneindige uitstrekte, maar Ralph had nog geen vijfhonderd meter geloopen, of hij stond onverwachts aan een der zoomen.Ter linkerzijde van het pad, eindigde het aan den voet van een steile, naakte rotshelling. Staande aan den boschrand, en links en rechts kijkend, scheen hem de rotsmassa zich uit te strekken zoover zijn oog reikte. Zij hing te veel voorover, dan dat hij, omhoog kijkend, den top kon zien. Hij volgde het pad nog een eindje en kwam toen aan den rand van een ravijn, waar het uitzicht ruimer was. Toen hij hier omhoog keek, zag hij •en duizelingwekkend perspectief van Dagelijks, Zon- en Feestdagen, Goeden Vrijdag en R.-K. Feestdagen uitgezonderd, zal van gemeentewege door de daartoe bevoegde personen, de vuilnis, asch, afval en ook de secreetmest, kosteloos uiet daarvoor bestemde karren of andere middelen van vervoer, aan de huizen van de ingezetenen worden gehaald. Nieuw art. 60a. Hij die een waterloop over eens anders erf of door eens anders huis wil hebben, moet op eigen erf, ter plaatse waar die waterloop zijn erf verlaat, ijzeren tralies doen stellen en doen onderhouden, die niet verder van elkander verwijderd mogen zijn, dan 1 c.M. en bovendien aan de zijde vanwaar het water komt, een | waterdichten zinkput hebben, minstens lang en breed 3 d.M., diep 5 c.M. Toevoeging aan art. 68: 1. Het is verboden aan houders van de in Art. 68 genoemde in¬ richtingen toe te laten of te laten verblijven niet tot het gezin be- hoorende personen : a. die meermalen wegens dronken¬ schap veroordeeld zijn, of van wie, ter beoordeeling van den Burge¬ meester bekend is, dat zij van alcoholhoudende dranken misbruik maken; b. die deel uitmaken van een gezin waarvan een of meer leden ondersteund worden door eene In¬ stelling van Weldadigheid; c. die uitkeering ontvangen uit een Werkloozenkas of aan wien van Gemeentewege werk wordt verschaft. 2. Het eerste lid is alleen toe¬ passelijk, ten aanzien van hen wier namen door den Burgemeester schriftelijk aan den houder der in¬ richting zijn opgegeven. 8. Personen als in het eerste en tweede lid bedoeld, die zich in een inrichting bevinden, zijn verplicht rotspieken, en heel in de verte den hoogsten top, gelijkend op een reuzenduim van steen die opge¬ stoken was in velden van eeuwige sneeuw, badend in verblindenden zonneglans. Het machtige schouwspel deed Ralph zijn wrok vergeten. Aan zijn voeten klom het ravijn ter linkerzijde op tegen den voet van onme- te lijke bergreuzen. Een klein beekje ruischte zacht in de diepte : het vloeide naar den grooten stroom in de nabij¬ heid waarvan zij de rivier verlaten hadden. Het pad kruiste het ravijn, om te verdwijnen in het woud aan de overzijde. Het woud vormde den zoom van het ravijn, en onttrok aan dien kant alles aan het oog. Ralph's blikken richtten iich dus alleen op het ravijn. Op den bodem ervan lagen rotsblokken en omgevallen boomen. En terwijl hij omlaag staarde, aan niets anders denkend dan aan de wilde schoonheid van het tafreel, opende hij plotseling den mond van verbazing, en hij wreef met de hand over zijn oogen, die hij niet gelooven kon. Want uit een kleine wildernis van doode en levende boomen aan den voet der rotsen, omstreeks een tweehonderd meter van hem af, kwam de gestalte van een man tevoorschijn. Het was Charley. Men zou gezworen hebben, dat hij uit de rotsen zélf tevoorschijn was gekomen. HOOFDSTUK VII. De kom van het Rotsgebergte. zich was ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels 40 ets. — Elke regel meer 8 ets. 4 Plaatsingen eener zelfde advertentie worden 3 maal berekend. Voor abonnement vrage men prijsopgave. BPE1 Laat Ü. niet meer' afschrikken,de kleun van Uw kleenen te veranderen; de beKanUeUn.^ met "Twink i S200 eenvoudió mo§ekk en levent alt\/d <£oede resultaten op. U. kry§t steeds e^ale en vaste kleunen, welke nodj herhaaldelyk met LUX ^ewasschen kunnen worden. a o Twink REINIGT EN VERFJ EGELyKERTVD een voor het publiek toegankelijke plaats het drinken van sterkeu drank of van alcobolhoudenden drank, anders dan sterken drank, door personen beneden den leeftijd van 16 jaar toe te laten, te koop aan te bieden, af te leveren, toe te dienen of te verstrekken. BUITENLAND. De Levers Zeep Vlaar»din<§en Fabrikanten van Lux op de eerste aanmaning van een beambte der Politie terstond te vertrekken. Nieuw art. 68a. Het is verboden in een voor het publiek toegankelijke localiteit, waar¬ voor vergunning voor den verkoop van sterken drank in het klein of verlof voor den verkoop van alcohol¬ houdenden drank, anderen dan sterken drank, is verleend, of op DE FRANSCHEN zijn dan tóch overgegaan tot de bezetting van het Ruhrgebied (we maakten onder „Laatste Nieuws" er vorige week reeds even melding van) Behalve Essen, zijn de Franschen nog vele andere steden binnengetrokken en doen er, of zij „baas" zijn, Duitsch- land is immers weerloos I De burgemeesters der bezette plaat¬ sen kwamen den vreemden indringers tegemoet en protesteerden met rustige waardigheid tegen de wederrechtelijke bezetting. Frankrijk eischt van Duitschland, wat het niet kan betalen! Nu. dan kolen, veel kolen, alle kolen. Maar dat gaat zóó niet. Eerst heette bet, dat Frankrijk's wil uitgevoerd zou worden 't bericht bleek onwaar. Volgens de laatste berichten blijft Frankrijk bij zijn eisch. De bezettings-antoriteiten hebben den mijneigenaars in het Ruhrgebied nogmaals, voor het laatst thans, de voortzetting van de levering der schadevergoedings-kolen gelast, en hen in geval van weigering met een gerechtelijke vervolging bedreigd. De Duitsche pers betuigt warme instemming met de standvastige hou¬ ding van verzet der mijneigenaars en mijnwerkers. En de Rijksregeering blijft op haar standpunt staan: geen kolen naar Frankrijk en België, voor¬ dat de indringers zich uit het Ruhr¬ gebied hebben teruggetrokken. Het is eu blijft een strijd van hard tegen hard. Hoe zal dat afloopen? Zondag hebben de Duitschers een „treurdag" gehouden en in verschil¬ lende steden is het tot botsingen en anti-Fransche betoogingen gekomen. Een indrukwekkende nationale rouw- demonstratie had te Berlijn voor het gebouw van den Rijksdag plaats. Onwillekeurig trok Ralph tusschen de boomen terug. B niet opgemerkt. Charley vervolgde achteloos zijn weg over de rotsblokken. Ralph week terzgde van het pad, en hield zich verborgen, tot hg Charley had hooren voorbijgaan in de richting van het kamp. Toen begon hij af te dalen in het ravijn, en spoedde zich, zoo snel als de hindernissen die hij op zijn weg vond, het hem slechts toelieten, naar de plaats waar de jongen zoo onverwachts was opgedoken. Ralph vermoedde, dat men in het kamp naar hem zou gaan zoeken, zoodra Charley teruggekeerd was. De plek waarheen hij zijn schreden richtte, lag in een iets vooruit¬ springenden hoek van het ravijn, en het kreupelhout vormde daar een dicht warbos. Ralph klauterde omlaag over de gevallen boomstammen, zooals hij het Charley had zien doen, en bereikte een ' kleine nis van aarde, die een schamel 1 voedsel gaf aan drie afgeknotte pijn- 1 boomen en eenige bessenst ruiken, j welke zoo een natuurlijke schuilplaats J tegen den ravijnrand vormden. Hij baande zich een weg, schoof de takken en bladeren op zijde, en stond voor ' de opening van een rotshol. Verbaasd trad hij eenige schreden terug. Wat hij dan wel gedacht had te zullen vinden wist hij niet — maar in geen geval een opening in den rotswand! "\£erwarde gissingen door- krnisten zijn brein en vervlogen weer, terwijl hij in het gat staarde. Was het mogelijk dat zij van een ander menschenras waren, schepselen die in de ingewanden der aarde konden voortleven zonder zonlicht en zonder lucht? Waartoe zich nog dieper te begraven, hier, op honderden mijlen reizen van de bewoonde wereld ? Was het 't bezit van een of ander afschuwelijk geheim, dat Nahnya s gelaat steeds zoo ernstig maakte? Wat verborg dat hol, een afgrijslijke mis¬ daad, ongekende verschrikking of — een schat? De opening was omstreeks twee voet wijd, en doof de boomen en het struikgewas zoo goed verborgen, dat Ralph zich afvroeg, door welk toeval zg het eerst ontdekt was. Hij stak een lucifer aan, en wierp hem naar binnen. Hij bleef branden, tot hg op den grond terecht kwam. Ralph schatte daarnaar de diepte op omstreeks vijftien voet. Dö stam van een jongen pijnboom stond lood¬ recht er middenin, en reikte tot slechts een voet beneden den top. Blgkbaar werd hij gebruikt om er in en uit te klimmen. Het was als een uitnoodiging om binnen te gaan, maar Ralph aarzelde. Ondanks het geruststellende dag¬ licht, en den vasten rotsbodem, kon hij het gevoel van iets geheimzinnig- spookachtigs, iets bovennatuurlijks, niet van zich afzetten. Toen hij het beproefd had weg te lachen, bleef er nog een vrees voor lijfsbehoud. „Wie weet wat daar beneden is," dacht hg, „en op welke wijze ik ontvangen word!" Eindelijk spraken gevoelen sover- wegingen. „Het is allesbehalve eerlijk om achter han rug naar hun geheimen te snuffelen," overwoog hij. De herinne¬ ring aan de ondervonden beleedigingen verdrong deze bedenking. „Zg hebben mijn gevoelens ook niet gespaard," redeneerde hij. Eindelijk besloot hij. Zijn beenen stak bij over den rand, en tastte naar den hoogsten tak van den pijnboom. Op den grond van het hol gekomen, stak hij nog een lucifer aan. Verscheidene toortsen van dood pijnboomhout lagen aan zijn voeten: de langste daarvan nam hij op, en stak haar aan. Hij bevond zich in een smalle spleet in de rots, die zich dwars en naar beneden hellend, naar het binneiiste van den berg uitstrekte. Wordt vervolgd.