Tekstweergave van MC_1920_01_10_0003

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
BALANS OPRUIMING H9, 's morgens 9 uur. al In Confectie, Stoffen, Tricotages, Heeren-Artikelen, Pelterijen. ie Speciaalzaak, HOORN, t Zaterdagavond 5 uur opening der Etalages. wmmmmlmÊmÊm Wij leveren U direct uit rotrrttd aan concurrenten prijs «p A. H. Y. K&iniet Kalizout. Thomasslakkemeel. Ontlijmd Beendermeel. Normaal Beendermeel. Landbouw Phosphaat. Geblnschte en Gezeefde Kalk. Lnitsche Klnitkalk. Turfstmoisel, Kopervitriool en Pappoeder Toor Toorjaarsleyering. Opgeloste Gnano 7 X 10 X 2. Chili-Salpeter en Zw, Ammoniak. Aanbevelend N. V. „TRIO" - HOORN Prima Kruidenierswaren. Handel in WUIVEN ei LIKEUREN. Aanbevelend, P. Kramer Oosterharen, Medemblik. HYPOTHEKEN & CREDIETEN. Diverse k?pital«s op hill, voorw. BESCHIKBAAR Teer inl. wand»» men rich tot den beer C. B. Epker Adminis¬ trateur, OOSTERHEKK. Winter- handen en wintervoeten, ruwe huid, barsten, kloven, sprin¬ gende lippen. Gebruikt PUROL WORMPOEDERS genaand FERMITAN van JACOBA MARIA WORTEL BOER werken beter dan alle andere wormmiddelen en mogen niet gelijk gesteld worden met wormpatronen, koekjes, torentjes, bonbons enz., daar deze middelen niet die kracht bezitten, die ervan verwacht wordt. Wormpoeders genaamd FERMITAN bezitten een bijzondere, vinding- 'ijke samenstelling an verdrijven zeker: spoel, made, maag- cb andere ingewandswormen, zoowel bij volwassenen als bij kinderen. 70 ct. per doos, 3 doozea I 2,—. Overal verkrijgbaar of direct van JACOBA MARIA WORTEL- BOER te Oude Pekela. Weaanen's Koninklijke Fabrieken, gevestigd te W0BMEB7EEB. Opgericht 1705. Voedert uw vee met de ZUIVERE murwe LIJNZAADKOEKEN merk „STER" en „W.I,." S0YAB00NENE0EKEN W.L. Uitmuntende door groote voedingswaarde. Eftre-Diplnwa Pirljs 4900. Negen Gouden Medailles Fa. G. J. SMITS - HOORN Enorm is de drukte die thans in onze magazijnen heerscht. Fabelachtig laag zijn dan sok de prijzen waarvoor wij onze resteerende goederen opruimen. DEMISAISONS vanaf f 0,73. KINDERULSTERS vanaf f 0,34. HEEREN COSTUUMS tegen enorme lage prijzen. ZELFBINDERS vanaf f 0,18. BRETELS vanaf f 0,17. SPORTRIEMEN vanaf f 0,19. HOEDEN vanaf 0,98. enz., enz. No kunt U knopen ver ver beneden fabrieksprijzen. Gedurende den Uitverkoop Geen zichtzendingea. Veranderingen worden berekend. Niets wordt geruild. Verkoop a contant. Firma (. J. SKITS * VOOR 1)1 JEÜGT). De Oude Priem ee zijn Jongens. i9. „Wat zeg je allemaal?" vroeg Louw Hij had een gevoel, alsof hij droomde en iemand tegen hem praatte over dingen, die hem niets aangingen. EUjs keek hem verbaasd aan. „Weet je niet, dat we verschillende teekens hebben, voor als er iets bij¬ zonders gebeurt ? Als we bij dag hulp aoodig hebben van den overkant — daarbij wees zij naar het vasteland — dan hijschen we den gewonen vlag met een gelen wimpel er onder; en's nachts steken we de lantaren voar het huis aan. Daa weet Priem dat er hier hulp noodig is; hij is de torenwachter, ken je hem misschien?" „Zou ik mqn eigen oom niet kennen?" „Hé, is dat je oom? Dus daarom heb jij laatst den dokter hierheen gebracht. En als vader en grootvader op zee zijn en we willen ze gauw hierheen laten komen, dan hijschen we een blauwe vlag. Maar als er iets ergs gebeurt, dan halen we de roode vlag te voorschijn. Dan laten ze dadelgk alles in den steek en komen hier zoo gauw ze kunnen. Nu, toen ik zag, dat jullie naar de zandbank liepen — ik had jullie door het dakraampje al dien tijd gevolgd —, haalde ik de roode vlag." Louw keek Elsje bewonderend aan. „Hoe oud ben je eigenlijk?" vroeg hij. „De volgende maand word ik negen jaar". „Je bent verbazend verstandig voor je leeftijd", prees hij. Elsje kreeg een kleur van genoegen. Lof hoorde ze zelden, en zij zelf vond het ook niets bijzonders, wat ze gedaan had. Door de eenzaamheid en haar omgang met volwassen menschea had ze reeds vroeg geleerd, de oogen open te houden. Elsjes moeder kwam juist terug van de duinen, toen Louw ca Elsje het huis bereikt hadden. Ze had aan den vroegen terugkeer van de boot bemerkt, dat er iets niet in orde zijn moest. Torn ze Louw in zjjn natte kleeren bjj de deur zag staan, vroeg ze dadelijk: „Heeft de vloed jullie overvallen f Kom maar gauw binnen dan zal ik je kleeren van mijn man geven." Wolf en Paul lagen al in de kamer in een groote bedstede. De jonge Monk was druk bezig een echten zeemans¬ drank voor hen te bereiden, die naar zijn bewering, voor alles goed was. Hun kleeren hingen in de keuken voor den oven, maar hoewel hij flink brandde, bestond er niet veel kans, dat het goed nog dienzelfden dag droog zou zijn. Tom wilde niet naar bed; hij had een jas en een broek van Monk gekregen en paste dat nu aan. „De lengte is geen bezwaar," zei de oude Monk, die de verkleedpartij met alle aandacht volgde. „Je slaat de mouwen en de broekspijpen maar een eindje om, maar het is je een aardig stukje te wijd en daar is niets aan te verhelpen." Tom was het gevaar, waarin ze zoo¬ even verkeerd hadden, reeds bijna ver¬ geten, terwijl Wolf en Paul met schitterende oogen en bleeke gezichten in de bedstede lagen. Toen Monk met de warde drank kwam aanzetten, was Louw ook juist met verkleeden klaar. Paul trok een raar gezicht, toen hij een slok genomen had; hjj had nog nooit zoo'n scherpen drank geproefd. Maar Monk dwong hem, een glas vol er van te drinken. Wolf was de eerste, die vroeg: „Hoe komen we nu thuis? Onze kleeren zijn vast niet voor morgen droog en bij ons thuis zullen ze erg ongerust zijn. Tom en Louw kunnen wel in Monks kleeren naar huis, maar wij verdrinken er ia. Vrouw Monk wist raad. In de eiken¬ houten kist met het kunstige koperen beslag, die aan den wand tegenover de bedstede stond, lagen oude kleeren van haar zoons, die nu op zee waren. Ze haalde alles te voorschijn en hoewel het er niet erg mooi meer uitzag deed het nu toch goede diensten. Een uur later zaten allen in de zeil¬ boot, maar de jonge Monk zat aan 't roer; hij zou den volgenden dag door zijn vader met hun eigen boot terugge¬ haald worden. Toen ze de haven binnenvoeren, stond dokter Pretoriua aan den wal ca vroeg dadelijk: „Hoe konen jullie zoo laat ? Het is tien uur — ca wat voor klejerea heb je aaa Paul?" „Ik ben te water geraakt ea vrouw Mook heeft me kleeren van haar aooa gegeven." „En de andere drie? Je speelt een zonderlinge rol, Tom." „Beter een zonderlinge rol, daaheele- maal geen," bromde Tom. De dokter keek hem onderzoekend aan, maar zei niets meer. Zwijgend liepen ze gezamenlijk verder. Toen de dokter met Louw ea zijn neefje voor zijn huisdeur was aangekomen — de beide anderen waren reeds thuic — zei h$: „Louw, ik had je Paul toever¬ trouwd. Je hebt hem wel weer meege¬ bracht, maar heelemaal ia orde is het toch niet. Vertel op, wat is er gebenjd ?" Louiv keek den dokter recht ia de oogen. „We aija door den vloed over¬ vallen, dokter, op het vogeleilaadje. Monk heeft ons met de boot moeten halen." Wat keek dokter Pretoriua boos, toen hij dat hoorde. „Dat dat jou, die hier aan zee beat opgegroeid, neg kon overkomen i Kan T