Tekstweergave van MC_1919_01_18_0003

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
BIJZONDER VOORDEELIGE AA1BEEI IN ALLE AFDEELINEEN. ! Moderne Speciaalzaak Vastzittend v» slijm op de borst, voortdurend hoesten, scherp¬ te in de keel, bronchitis en kinkhoest. Gebruik hiertegen ANGA-SIROOP. Betere bórstsiroop bestast niet. Per fl. 11,50 Om buitenshuis, h'tïij op ren, in dea trein, bij ver- jraderiogeii of op Uw werk een goed hoeststillend middel big ds haad te hebben, fa¬ briceren wii ANGA-BONBONS verpakt in gemakkelijk in uw zak te dragen doozen van 50 en 90 ct. Fabr. A MIJNHARDT, Zeist. Verkrijgb. bij Apoth. en Drog. Te Medemblik bij: Th. Winnubst; Andijk P. Bur¬ ger Kz. en D. H Uitterdijk; Hoorn J. Groot Ghrza , Turf- I haven 42 en Firma P. Kar¬ melk ; Enkhuizen K. Schip- " per, Waagstraat; Alkmaar, Hoorn en De Rijp Firma Nierop & Slothouber; Wer- vershoof A. Grooteman; Tivisk L. Clay; Wij denes G. Groot; Engros G llaagen, I Kanaalweg 147, Helder. LmnsmiddelenbcdrUf MEDEMBLIK. Kantoor: Muatgebouw, achter de Chr. School; geop nd alle werkdagen van veorm 10—12 nam 2—4 uur. Voor geldelijke aangelegenheden van 10—12 uur. Terkrijgbaar: In, de week Tan ZATERDAG 18 JAN. tot en met VRIJDAG 24 JANUARI. Op bon No. 41 of de gele bon No. 80 A: 3 ons Rijst & 14 ct. per pond, bij; M. v d. Meer, A. N. Balk, P. Roemer en M. de Boer. Dit rantsoen geldt voor DRIE weken. Op bon No. 46: 1 ons Witte Boonen & 23 ct per pond, bij: J. Arends, Wed. J. C. Gagel, H. Ideroa, H. Lak, H. Mens, H. Winnubst en P. Gaasebroek. Op bon No. 47: • ens Peulvruchten naar verkiezing Groene Erwteü cl Bruine Boenen k 14 ct. p. pond Op bon No. 9 der aardappelen- kaart : 41 K.Cr. Kleiaardap- pelen A 8 ct. per K.G. Onmiddellijk na aankomst in den loop van de week: 0p bon No. 5 (het onderste witte gedeelte) v/h Runévleesch- bonboekje: 3 ons Hulshoudjam k 11 ct. per ons. Op bon No. 48 of de gele bon No. 84 A: 7a ons dort è 13 ct. per 5 ons, bij: H. Boekei, Wed. J. G. Gagel, M. v. d. Meer, H. Mens, T. Hofif, Wed. Jb. Abeln, J. AreBds, W. Brakeboer, Mej. S. Keeser, P. Roemer en J. Zwaan. Op bon Mo. 3 der groene bonkaart voor Kindermeel en Maizena: 3 ons Kindermeel è 17 ct. per pakje van 2 ons. Op bon Mo. 3 der witte bankaart voor Kindermeel en Maiz«na: 37a <}.'■« Kindermeel, i 21 ct. per pakje. Vast af Maandag 20 Januari tot Mu'tdag 27 Jan.: Op bon No. 5 (het bovenste zwarte gedeelte met de middelste strook) van het Rundvleeschbon- bockje el Log Ni. 3 der suikerkaart: t half pond Suiker A 30 cent per pond. la het tijdvak vap 17 Jan. tot en mat 31 Jan. 1919: Op bon No. 49 of de gele boa No. 85 A: 1 ons Edamm. Kaas s©+ a 8 ct. per ons, en Op bon No. 50 of de gele bon No. 86 A: 17a °hs Edamm. Kaas 4©-f- è 14s ct. p. ons (Edatni». Kaas 40-f-, belegen seizoen 1918 è 16 ct. per 5 ons, ei 1 ons Edammer Kaas SO-f a 12* ct per ons, bij: K. Bos, G. Kramer, Jac. Veen, T. Hoff, P. Kramer, C. Veen, R. Goedhart, G. Swier en H. Mens. Kaarsen aan de gewone adressen. ^ Kleizeep, voorzoover voor¬ radig, zonder bon. Op bon No. 45 eener Thee- en Kolfiekaart, van 15 Jm.— 31 Jan : 1 half ons koffie. Bob No. 13 der Boter- en Vet- kaart van het 2e tijdvak tezamen met bon No. 45 of de gele bon N-s. 83 A is geldig van 14 Jan. tot en met 22 Jan. Bon No. 1 der Boter- en Vet- kaart van het ~3e tijdvak tezamen met bon No 51 of d: gfle bon No.' 87 A is geldig van 23 Jan. tot en *met 31, Jan. De Broodkaart van het 82o tijdvak is geldig van 10 Jan. tot en met 18 Jan. Dn-""Broodkaart van het 83e tijdvak is geldig van 19 Jan. tot en met 27 Jan. Carbid (op boenen, af te halen op het Distributiekantoor), a f 1,27* per K G., bij Sj. van der Zee.' Vertrekkende personen dienen kunne levensmiddelenboekjes ten spoedigste in ten kantore van het Levenscsiddelenbedrijt. Van overleden personen dienen alle boekjes en bons onmiddellijk te worden ingeleverd. Evtaluëde »p- es aanmer¬ kingen moeten worden ingezonden bij h?t Distributiekantoor, — waar tevens Bonnen voor klompen schriftelijk kussen worden aangevraagd, met opgave van nasaea voor alle bons, en voor zoover het „jeugdige personen" en „kinderen" betreft, raet ver¬ melding v?n narsen en leeftijd. Woonplaats, Wijk en Nummer moet tevens worden ingevuld. Men lette er op, juiste aanvragen in te zenden. N.B. De klompenbonnen worden steeds in de 2e helft van de week verzonden, voorzoover de aan¬ vragen voor Donderdag zijn ingeleverd. Distributie goedkoop zoolleder. Geen bonnen meer aanwezig, tot nader bericht. Aanvragen, vermeldende: de namen, woonplaats (wijk en nummer) &n -maat der schoenen kunnen echter thaes reeds worden ingezonden. Vervalsehen wan Suikerbonnen. H.H. Winkeliers worden ge¬ waarschuwd, dat vervalschen met de pen van de nummers van de luikerbonnen door sommige per¬ sonen worrit bedreven. Zij worden in bun eigen belang gewaarschuwdrvervajschte bonnen niet aan te nemen, aangezien daarop geen suiker wordt ver¬ strekt, terwijl het wenschelijk is tegeH dergelijke personen een aanklacht bij de politic in te dienen en huens namen op te geven op het Difiril utiekantoor, opdat huuce bonboekjes kufceen worden ingetrokken. Medemblik, 17 Jan. 1919. Theedistributie, Melk voor zieken en zwakken. Burgemeester en Weihoudvrs van MEDEMBLIK maken bekend, dat vanat Maandag 20 Januari a.s., op de bonboskjes voor melk voor zkken en zwakken, niet meer mag worden verstrekt dan één Liter melk per dag. Alle bsnboekjes zullen dus in den vervolge gedurende 28 dagen geldig zijn. Medemblik, 17 Jan. 1919. De Burgemeester, J. WINKEL. De Secretarie B. MEINDERSMA. Inlevering der Opplakbladen door H.H. Bakkers. * Ingevolge opdracht van den heer Regeeringscommissaris in Noord-Holland te Amsterdam, moeten de opplakbladen door H H. bakkers worden ingeleverd op het distributiekantoor binnen 24 uur, na afloop van een broodkaartentermijn. Ingeval deze dag een Zondag of Christelijke feestdag is, wordt deze termijn met 24 uur verlengd. Op opplakbladen, die later worden ingediend, worden geen grondstoffen verstrekt. Msdemblik, 17 Jan. 1919. De Directeur van het Levensmiddelenbedrijf, BAUMANN. Op bon No. 51 eener Thee- en Kolfiekaart is gedurende het tijdvak van 8 Februari 1919, en eindigende 28 Februari 1919, verkrijgbaar 1 ors Thee voor die verbruikers, van welke h t lichaam der Thee- en Koffiekaart dosr een winkelier gewaarmerkt is voor ontvangst van bon No. 52. Bij de aflevering der thee moet aan het op het lichaam der kaart aangebrachte waarmerk duidelijk met inkt het ge'al 51 worden toegevoegd, ten bewijze dat deze aflevering heeft plaats gevonden. Thee voor militairen. Militairen, die met onbepaald klein verlof gegaan zijn of zullen gaan op of na 17 Dee. 1918 en vóór 8 Februari 1919, en die bon No. 52 niet bij een winkelier hebben kunnen inleveren, kunnen dezen bin vóór 8 Februari 1919 nog inleveren op het Distributiebnreau, alwaar het liehaam der kaart voor ontvangst zal worden gewaarmerkt. Aldaar zal dan worden bekendgemaakt, bij welkea winkelier zij na 15 Februari de thee kunnen betrekken. De bonnen No. 21, 23 en der oude kaarten kunnen worden vernietigd. De Directeur van het Levensmiddelenbedrijf, BAUMANN. Medemblik, 17 Januari 1919. * Laatste week der OPRUIMING 42 fcf S3 «3 O Kinder-Pantoffels, Dames-Pantoffels en Muilen Heeren-Pantoffels en Muilen Dames Wollen Bandschoenen met prima leeren zolen, thans - 4,90 vanaf f 0,79 -* 1,80 „ - 2,80 Doet nu uw voordeel. Verder mooie keuze in 3 Cfq PT CP i Dames-, Heeren- en Kinderschoenwerk, s STANDAARDPRIJZEN Ret vertrouwdste adres. Beleefd aanbevelend, Joh. GEUSEBROEK. Nieuwstraat, Medemblik. Schoenhandel, ES CP Café „de TUd". Ia het nog staande gebleven gedeelte v»n het café, kunnen op iederen WOENSDAG tufschen 2 en 3 uur, bestellingen worden aangenomen van prima WilhelRiina Zaaitarwe, Aanbevelend, &edtmbiik, K. Molenaar. Met Bouw-, Ver- bouwplannen en Taxatiën, belast zich bet Architecten-Bureau DE BOER & SCHUIER, MEOEBBLIK,. VOOR DE JEUGD. HANS KESLER. 2. „Ja, juist, nu loeren ze er op een ge¬ legenheid om wraak te nemen, dat begrijp je toch," liet ziek George, de zoon van den veldwachter, zich hooren. „Maar ik heb er al met vader over gesproken en als ze wat doen, dan zal hij aan den directeur van het gymnasium schrijven. We weten nu precies hun namen: die lange, donkere, die ons voor „boerenpummels" uitscheldt, is Gerard Holveld, de zoon vaneen bouwkundige, En die heeft ook met sneeuwballen gegooid, waar hij steenen in gedaan had. De twet anderen heeten Erik Diets en Walter Broekman. Ze zullen ervan lusten als ze ons lastig vallen!" Hans Kesler krabde zich achter het oor. „Ja, maar wf hebben ook niet stil gezeten. Wij hebben ze toch „kikkers" genoemd?" „Dat is geen schelden. En waarom dragen ze ook altijd die bespottelijke groene mutsen, alsof ze willen laten zien, dat zij toch heel wat anders zijn dan wij? Dat is juist een uitdaging!" Maar Hans antwoordde lachend: „Ze mogen hun-schoolmutsen toch wel dra¬ gen! Dat is altijd zoo geweest. Het is eigenlijk mal dat we ons daaraan ergeren. Laten we maar niet met een brief aan den directeur van het gymna¬ sium beginnen! Het is het beste, ze uit den weg te gaan. En beginnen zij, nu, dan zullen we ze laten merken, dat wij onzen man staan. Bovendien, als er aan hun directeur geschreven werd, dan zou Martin Hgpen ook erbij betrokken worden, en dat is toch een goeie jongen, al doet hij wat verwaand." Over deze beweering waren lang allen het niet eens en er begon juist een levendig gesprek over, toen vijf jon¬ gens, hun sleeën achter zich aan trek¬ kend, kwamen aanhollen. Met een vuurrood gezicht pakte een kleine, dikke jongen, Max geheeten, Hans bjj den arm nn riep, bjjna adem¬ loos: „Hoor eens! De kikkers hebben onze glijbaan bezet en nu willen ze ons er niet oplaten Hans, je gaat toch mee, en jullie ook, het is echt valsch!" „Ja zeker — dat kunnen we zoo maar niet toelaten," besliste Hans, alsof hij een veldheer was, die zich klaar maakt, ten strijde te trekken. Eerst pakten ze samen de werktuigen in de sneeuwhut; dat was spoedig ge¬ daan en in draf ging de bende weg. De slager keek hen hoofdschuddend na. „Wat zouden ze nu weer in den zin hebben? Zeker niet veel goeds, want anders waren ze het allen niet zoo eens geweest," dacht hij mistroostig. Het speet hem, dat hij nu niets meer had om naar te kijken. De steeds aan zijn leunstoel gekluisterde man verveelde zich dikwijls erg, en het gadeslaan van het spel van de vroolijke jeugd was hem een aangename afwisseling. Hans snelde ondertusschen met zijn vechtlustig troepje voorbij de laatste huizen van het stadje, langs het bosch, naar de berghelling. Van de hoogvlakte liep een driehonderd meter lange rn dertig meter breedc helling tamelijk steil naar het dal, dat echter nog ruim honderd meter dieper was gelegen. Aan het einde der breede helling stond een dikke haag van pijnboomen en het ste¬ vige hout vormde een voortreffelijke beschutting tegen het gevaar van af storten. De jongens hadden hier dus een glqbaan, zooals zij zich niet beter konden wenschen. Doch er bestond toch een gevaar, en zelfs een groot gevaar. Terwijl namelijk de rechterkant van de helling met boemen begroeid was, ging de linkerkant zonder eentge be¬ schutting steil naar omlaag. Midden op de helling stonden enkele boom¬ stronken, zoodat er een paar zeer ge¬ vaarlijke plaatsen waren, waarvan één tamelijk dicht bij den onbeschermde» steden linkerkant. Wel hadden de jon¬ gens hier in het zweet huns aanschijn» een zwaren sneeuwdam opgericht, doch het gevaar bleef bestaan en voor iemand, die zich niet dikwijls in het glijden van een steile helling geoefend had en met de baan niet bekend was, kon het nood¬ lottig worden. Zoo dacht ook flans er over. „De kikkers" zullen het wei laten, op die helling te gaan! Ze kennen de baan niet en als er wat gebeuit, dan krijgen wij er misschien ook de schuld nog van. Ik ral ze waarschuwen!" „Ben j« mal!" antwoordden sommigen. „Ze lachen je maar uit. En als él een naar beneden vloog, dan had h$ meteen zijn verdiende loon." „Wat zeg je!" riep Hans met van toorn schitterende oogen die onbedacht¬ zame jongens toe. „Schaam je, om zooiets te zeggen! Als er hier een naar beneden vliegt, dan komt hij er niet met een geschonden atus af, maardan heeft bij alle kans, zich vrecselijk te bezeeren." Beschaamd hielden de jongens zich stil. Slechts een van'hen antwoordde: „Nou, ja, maar zóó erg is 't niet ge¬ meend. Je hoeft niet dadelijk zoo op te stuiven!" Hans vond een verder antwoord over¬ bodig en tamelijk stil bereikte het troepje de helling. De groen gemutste jongens hielden de baan nog steeds bezet, maar ze scheaen het niet te wagen, er met hun sleeën arf te glijden. Martin Hoven had hun verteld, dat het nogal een gevaar¬ lijk werkje was. Het veld ruimen wilden ze echter ook