Tekstweergave van MC_1914_07_25_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
T iende Jaargang. No. 481. MEDEMBUKKER COURANT. Nieuws- en Advertentieblad ZATERDAG voor Medemblik en Omstreken. 25 JULI 1914. ABONNEMENTSPRIJS: Por 3 maanden .... 25 ets. Franoo per post .... 30 ets. Abonnementen en Adrertenti3n worden aangenomen bij alle Boekhandelaren en Postadministraties. - Dit blad verschijnt des VRIJDAGSAVONDS. Kort Verslag Tweede Kamer der Staten Generaal. Het Kort Verslag der vergaderin¬ gen van de Tweede Kamer verschijnt in den avond van eiken dag, waarop de Kamer vergadert. De abonnementsprijs bedraagt f 1.—. Men abonneert zich voorden tijd van een geheel zittingjaar. Bij bestelling van ten minste hon¬ derd abonnementen te gelijk, bedraagt de prijs per exemplaar 50 cent. De prijs van losse nummers be¬ draagt 10 cents. Alle betalingen voor het Kort Verslag geschieden bij vooruitbetaling. N.B De aandacht van hen, die reeds voor de vorige Zitting op het Kort Verslag waren geabonneerd, wordt erop gevestigd, dat hetnoodig is om, wanneer zij ook gedurende de nieuwe Zitting het Verslag weder wenschen te ontvangen, zich opnieuw te abonneeren, en dit zooveel mo¬ gelijk vóór 1 September a.s. te doen. De Directeur der Tachygraphische inrichting van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, ZOETHOUT. Bekendmaking. ONTWERP DIENSTREGELING SPOORWEGEN. Burgemeester en Wethouders van Medemblik, maken dat ter secretarie dezer gemeente zijn nedergelegd de ont¬ werpen Winterdienstregeling 1914 der Maat8ch. tot Exploit, van Staatsspoorw. en de Holl. IJzeren Spoorweg-Maatsch. Zij, die ten aanzien dezer dienstrege lingsontwerpen opmerkingen mochten hebben, worden verzocht die voor of op 1 Augustus 1914, rechtstreeks aan den Minister yan Waterstaat te zenden. Medemblik, den 20 Juli 1914. Burgem. en Weth. van Medemblik, De Burgemeester, J. WINKEL. De Secretaris, B. MEINDERSMA. Post- en Telegraafkantoor medemblik. Geopend: op werkdagen Vanaf 15 Juni tot 15 Ang. a.s. van voorm. 8,— tot nam. 9,— uur, Ook voor het telefoonverkeer. Op Zon- en Feestdagen: van 8,— y.m. tot 9,— uur v.m.; yan I,— n.m. tot 2,— uur n.m. Ook voor het telefoonverkeer Voor postwissels, quitantiSn en den dienst der Rijks-Verzekeringsbank alleen op werkdagen : Van 8,30 y.m.—3,30 n.m. Laatste lichting der brievenbus. Richting Hoorn. Op werkdagen: v.m. 5,05, 6,33, 9,44, II,32; n.m. 1,14, 3,18, 5,31 en 8,15. Op Zon- en Feestdagen: voorm. 6,13 en 9,44. Richting Andijk en Wervershoof. Op werkdagen: v.m. 5,30 en 11,15. Op Zon- en Feestdagen: v.m. 5,30. De vredescongressen in 1914. III. Onze nationale vredesbijeenkomst. Terwijl in andere landen reeds ge¬ durende verschillende jaren de goede gewoonte bestond om aan de j aar¬ lij ksche algemeene vergadering van den nationalen Vredesbond een reeks van propagandabijeenkomsten te ver binden, zoodat de stad, waar de ver¬ gadering gehouden wordt, een drietal dagen als het ware geheel in het teeken van den vrede staat, droeg de [ jaarlijksche bijeenkomst van „Vrede door Recht" tot dusverre een meer eenvoudig, strikt huishoudelijk ka¬ rakter. Met de ontwikkeling van den Bond heeft echter gaandeweg ook de alge¬ meene vergadering een wat grootscher karakter verkregen, en de dit jaar voor het eerst in de hoofdstad van FEUILLETON. UITGEVER i IL IL IDEM A, MEDEMBLIK. Intercommunale Telefoon No. 6. ons land gehouden jaarvergadering stemde reeds in zooverre met de buitenlandsche congressen overeen, dat tal van onderwerpen behandeld werden, niet in de eerste plaats om hierover het gevoelen van de alge¬ meene vergadering in te winnen, maar om door de behandeling meer bekendheid te geven aan, propaganda te maken vóór die onderwerpen bij de aanwezige afgevaardigden en bij het krantenlezend publiek. Was de ochtendvergadering gewijd aan het uitbrengen der jaarverslagen en aan stemmingen voor de benoeming van nieuwe Bestuursleden en de afgev. naar het Weener Congres, de middagvergadering droeg feitelijk een geheel propagandistisch karakter. Zeker, er bestond gelegenheid tot stemmen over de voorgestelde moties, maar, zooals ook te voren voorzien kon worden, van die gelegenheid werd bijna in het geheel geen gebruik gemaakt. Met uitzondering van één motie, waartegen één Afdeeling zijn afwijzende stem uitbracht, werden alle moties onder applaus aangeno¬ men. Was het ook anders te verwachten dan dat de Bond „Vrede door Recht" met instemming zou begroeten de aanstaande opening van de Academie voor Internationaal Recht, de op¬ richting van de Amsterdamsche stu- dentenvereen. „Vrede door Recht," de Nederl. Bond van Jongere Vredes- vrienden, de gemeenschappelijke reis van meer dan honderd Nederlandsche pacifisten naar het Weener Wereld congres voor den Vrede, de voorge¬ nomen Zes-Staten-Tentoonstelling te Groningen, alsmede de plannen tot stichting van een internationaal Congresgebouw te 's-Gravenhage? Toch was het geenszins overbodig dergelijke algemeen gedeelde wenschen te uiten. Want niet alleen zal de geestdrift, waarmee alle inleiders zonder uitzondering hun motie be¬ spraken, bij verschillende afgevaar¬ digden een weerklank hebben opge¬ wekt, maar voor velen zal eveneens iet nut der in de moties belichaamde denkbeelden helderder en overtuigen¬ der in het licht getreden zijn. Wie had b.v. te voren ingezien, AD YERTENTIEN: ^an 1—5 regels . . .25 ets. Elke regel meer . . 5 ets. 4 Plaatsingen eener zelfde advertentie worden 3 vaal berekend. Voor abonnement vrage men prijsopgave. In den trein. 2. In tien minuten had ik onze coupé zoo met verzonnen geleerdheid gevuld, dat wij er tot onze knieën toe in zaten. Ik had in de oogen der dames ontzaggelijk veel gewonnen. . „Mijnheer Badeker", zei de moeder, u spreekt als een boek " „Ongetwijfeld, mevrouw, ik ben im mers een Badeker", antwoordde ik be¬ scheiden. Moedig ging ik met mijn werk door. Bij het station Wend toonde ik aan de dames het slot der Zwarteudielers (het kunnen ook best Wittenbergers geweest zijn), en het beroemde venster daarin, waardoor eens Keizer Maximili- aan zich 's nachts langs een touw liet zakken, dat boven door den beroemden wijsgeer.... Leibnitz werd vastge¬ houden, zoodat hij ontsnapte aan de handen van den oproerigen vorst Die- derik van.... Bern, wiens soldaten reeds tot boven waren doorgedrongen om hem te vatten. Zij vonden den ar¬ men Leibnitz nog met het touw in de hand, en wilden hem daaraan op¬ hangen. Zijn moedige vrouw redde hem echter, doordat zy .... doordat zy een hoorn greep, en daarop een keizerlijk ruitersignaal blies, waardoor de op¬ standelingen op de vlucht sloegen. Daarom is ook op Leibnitz' grafsteen te Halberstadt eene trompetblazende vrouw afgebeeld. „En wat is dat groote, gele huis daar in het plaatsje?" vroeg juffrouw Rosa. „Het raadhuis," zei ik. „Er bevindt zich eone prachtige verzameling in van voorwerpen uit de praalwoningen, ge¬ vonden in het.... Sieringermeer, dai achter den bergrug ligt, en waaru;l deze beek — de Sieringerbeek — af¬ vloeit. Vroeger had men op het raad¬ huis een prachtig portret, door Hol¬ bein geschilderd, van den burgemees¬ ter Beesenreisz; het is echter in 4831 aan een kunstkooper uit Antwerpen verkocht, en voor de opbrengst zijn de hoofdstraten van het stadje ge¬ plaveid." Rechts dook nu een schoone berg¬ keten op; dit moest ik natuurlijk bij¬ zonder uitvoerig verklaren. „Dat, dames, is het Negenkegelge- bergte." „Een, twee, drie.... ", telde juf¬ frouw Rosa, „maar ik kan in het ge¬ heel maar zeven bergkegels tellen." Drommel, er waren er werkelijk niet meer. Daarom moet men met getallen altijd voorzichtig zijn. Ik zocht een uitweg, en zei: hoe talrijk de gronden waren, die naar de uiteenzetting door mr. H. C. Dresselhuijs gegeven in zijn even aangenaam van vorm als belangrijk van inhoud voorgedragen inleiding pleiten vóór de stichting van een internationaal Congresgel ouw? Voor menigeen, die zich zal hebben afge¬ vraagd of een dergelijk Congresge¬ bouw, hoe nuttig en wenschelijk ook wel zóó nauw verband met de Vre¬ desbeweging houdt, dat het een eere plaats verdiende op de agenda der jaarvergadering van „Vrede door Recht" gaf mr. Dresselhuijs het over¬ tuigende antwoord. Niet de commercieele overweging dat 's-Gravenhage en geheel ons land financieel voordeel zouden hebben van een gebouw, dat tal van inter¬ nationale congressen naar ons land zou weten te trekken noch zelfs de versterking van Nederl. aanzien en eer in het buitenland konden voor „Vrede door Recht" den doorslag geven, om zijn invloed aan te wenden ter ondersteuning van de actie eener bijzondere commissie, die zich, naar mr. Dresselhuijs mededeelde, reeds gevormd heeft, om de stichting van een waardig gebouw voor interna¬ tionale congressen te bevorderen. „Vrede door Recht" kan en moet de zaak uit internationaal standpunt bezien en het internationaal congres¬ gebouw mede helpen tot stand bren¬ gen, omdat dit gebouw den glans van het Vredespaleis zou verhoogen Het Vredespaleis is niet alleen een fraai paleis, de hooge zaak der inter¬ nationale rechtspraak waardig. Het vredespaleis wil ook suggestief werkeD, het moet ieder jaar zijn wereldver¬ maardheid vermeerderd zien, moet zijn het middelpunt, het brandpunt van het internationalisme. De vooruit¬ gang der Vredesbeweging hangt samen met het aanzien van het Vredespaleis. Een der doeltreffendste middelen nu, om dit aanzien te verhoogen, is, dat in de onmiddellijke nabijheid van het Vredespaleis jaarlijks duizenden personen uit alle landen van ver¬ schillende werkkring en cóngres3en samenkomen, om hun gemeenschap¬ pelijke belangen te bespreken, om bouwstoffen bij te brengen voor het te vormen internationaal recht, dat in het Vredespaleis moet worden toegepast, om een levend getuigenis te zijn dat de internationale belan¬ gengemeenschap en de volkeren- vriendschap, waarvan het Vredes¬ paleis een symbool is, niet alleen een toekomstwensch is, maar voor een groot deel reeds bestaat. En daarom verdienden ook de Paleisplannen der Maatschappij Zorg¬ vliet de sympathie van „Vrede door Recht". Want in deze plannen is begrepen, behalve den bouw van een Koninklijk Paleis, eveneens de bouw van een Paleis voor de weldra te openen Academie voor Internationaal Recht, en de stichting van een Inter¬ nationaal Congresgebouw, beide in de onmiddellijke nabijheid van het Vredespaleis, dat aldus een omgeving zal verkijgen, zyn verheven bestem¬ ming waardig. BUITENLAND. In Albanië wordt de toestand steeds treuriger. Epiroten en opstande¬ lingen dringen steejls verder en de vorst in Durazzo toont een zeldzaam talent, zijn dienaren tegen zich in 't harnas te jagen en de stelselmatige achteruitzetting van de Nederlandsche officieren om een voorbeeld te noemen — en de miskenning hunner verdien¬ sten hebben kapitein Fabius er toe gebracht zijn ontslag aan te vragen en naar verluidt dreigt, naar aanleiding hiervan, een crisis in 't vrijwilligers¬ korps. Thans zullen de opstandelingen een onderhoud hebben met gezanten der groote mogendheden, maar van dit onderhoud stelt niemand zich veel resultaat voor. En wat doet onder- tusschen de vorst? Als 't bericht waar is, maar 't is haast ongelooielijk, zou hij zich onledig houden de nieuwe uni¬ form te bewonderen, welke hij zijn lijfwacht gegeven heeft. In Duitschland gaan weer allerlei geruchten over nieuwe plannen tot legeruitbreiding. Wel heelt de Beiersche Minister van oorlog in den „Maar juffrouw, de naam is niet van het aantal bergkegels afgeleid, maar tornt hier vandaan, dat in deze dalen iet kegelspel met negen kegels wordt beoelend." „Maar ...." „U denkt, dat dit overal het geval is. Geenszins. Achter dezen bergketen, vijf of zes mijlen westwaarts, bevindt zich een tweede, die wij niet zien kunnen (hier sprak ik werkelijk de waarheid) Die heet het Achtkegelge- jergte. In de dalen daar wordt name- slechts met acht kegels gespeeld. De zeven bergkoppen overigens, die u daar ziet, heeten in volgorde: Thor- flügeleck, Ilsenstein, Sonnenwandstein, verhagelde Platte, de Nick, Nevelhorn en Rook. De Sonnenwandstein is de hoogste, 9437 voet, de Sonnenwand zelf, die geel weerkaatst, is 3217 voet. Hare gele kleur komt hiervan aan, dat zij uit zuivere . . . galsteen bestaat". „Maar gal is toch groen", bracht mevrouw Sommer in het midden, die er thuis misschien wel eens last van had gehad. „Inderdaad, maar de naam van den steen is ook niet afgeleid van het woord gal; het is slechts eene onjuiste vertaling uit het Latijn. In de delfstof- kuilde heet die soort steen namelijk Lapis gallicus.... vandaar galsteen. Van den Sonnenwandstein stortten ongeveer vier jaar geleden, zooals u zich nog wel zult herinneren, de be¬ roemde geoloog Lejeune-Lainé met vrouw en zoon en vier gidsen in een afgrond; hunne lijken zijn nooit ge¬ vonden (dit was waar). Op den Thor- flügeleck staat thans een gebouw, waarin de reizigers bij slecht weer kunnen schuilen. De sleutel wordt bewaard bij apotheker Krot in Froschenteich. Het Negenkegelgebergte is geologisch zeer belangwekkend: het is een zoogenaamd vlechisteen gebergte (laten wij voort¬ durend de arme geologie met nieuwe namen verrijken!), dooraderd met .... agassiz, dat in de zon fonkelt. De ver¬ hagelde Platte echter bestaal uit ge¬ ologisch zuivere allizarin, jawel, ... -er staat daar ook een groote inktfabriek, echter aan de tegenovergestelde zijde, die wij nu niet te zien krijgen." Wij waren nu bij een station, en kregen een nieuwen reisgezel. Het was een zes voet lange grijsaard, met stop¬ pelig haar en baard, en eindelooze armen en beenen. Hij droeg een ouden torenhoegen cylinderhoed en een pak van onverslijtbaar linnen. Hij nam on¬ geveer vier plaatsen in beslag, en ver¬ zonk in een aanhoudend zelfgesprek, of liever zelf geknor, waarvan ik met een half oor alleen opving, dat hij het had over de gemeene langzaamheid van de Europeesche spoorwegen. Wij drieën bekommerden ons des te minder om den indringer, wijl juist op een groenen heuvel een oude burcht, en dicht daaronder een schitterend modern slot zichtbaar werd. Rosa was verrukt over de ruïne van de burcht, en mevrouw Sommer over het goed onderhouden slot. Natuurlijk rooe6t ik mijne uitlegging geven. „De burcht", begon ik, „heet Rosen- burg en behoort aan graaf Wolkenheim en zijne echtgenoote de Italiaansche gravin Fiorelli, die hij te Milaan in den schouwburg leerde kennen tusschen het derde en vierde bedrijf van Don Juan." „Wat?" zei Rosa. „En Don Juan heeft maar twee bedrijven". ,In Duitschland inderdaad; maar in Italië en Spanje wordt het over vijf bedrijven verdeeld. Aan het genoemde huwelijk is een roman verbonden, en lieldesromans zijn altijd zeer wetens¬ waardig ... ." ,Zooals men het meent," zei me¬ vrouw Sommer waarschuwend. „Met genoegen zal ik aan de dames ft „Mijnheer " zei mevrouw Som¬ mer streng. Ik zweeg, en wij zwegen allen, vijf minuten. Wordt vervolgd. A If! - «I (M ■ 8 73 a mÊ J 3 u I I ï'k