Tekstweergave van MC_1909_01_23_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

Vierde Jaargang. No. l»tt MEDEMBLIKK Nieuws- en Advertentieblad ZATERDAG voor Medemblik en Omstreken 30 JANUARI 1909. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden .... 25 ets. Franco per post .... 30 ct«. Abonnementen en Advert entiën worden aangenomen bij alle Boekhandelaren en Postadministraties. Dit blad. verschijnt des VRIJDAGSAVONDS. UITGKVEtl: K. H. IDEMA, MEDEMBLIK. Intercommunale Telefoon No. ADVERTENTIEN: Van 1—5 regels .... 25 ets. Elke regel meer .... 5 ets. 4 Plaatsingen eener zelfde advertentie worden 3 maal berekend. Voer abonnement vrage men prijsopgave. Post- en Telegraafkantoor MËUË1IBLIK. Geopend: op werkdagen: van 7,50 tot 12,50 (stadstijd). » 1,50 „ 3,20 „ » 5,20 , 8,50 , Ook voor het telefoonverkeer. Op Zon- en Feestdagen : Van 7,50 — 8,50 stadstijd. , 12,50—1,50 „ Ook voor het telefoonverkeer. Voor postwissels, quitantiën en den dienst der Rijks-Verzekeringsbank, alleen op werkdagen: Van 8,50 v.m. — 2,50 n.m. Kennisgeving. Het Hoofd van het Plaatselijk Bestuur der gemeente Medemblik, brengt bij deze ter kennis van de ingezetenen, dat het Kohier der Grondbelasting, dienst 1909, op den 22 Jan. 1909 door den Heer Directeur der Directe Belastingen enz. in de provincie Noord-Holland is executoir verklaard en op heden aan den Heer Ontvanger der Rijks Belastingen binnen deze gemeente ter invordering is over¬ gegeven. Ieder die daarbij belang heeft, wordt alzoo vermaand op de voldoening van zijnen aanslag behoorlijk acht te geven, ten einde alle gerechtelijke vervolgingen, welke uit nalatigheid zouden voortvloeien, te ontgaan. Medemblik, den 26 Jan. 1909. Het Hoofd van het PI. Bestuur voornoemd, J. WINKEL. Bekendmaking. KIEZERSLIJST. De BURGEMEESTER der gemeente MEDEMBLIK; Gelet op de artikelen 11, 12 eD 13 der Kieswet ; Noodigt de mannelijke inwoners dezer gemeente uit, om, zoo zij in eene andere gemeente over het laatstverloopen dienst¬ jaar in eene der Rijks directe belastingen zijn aangeslagen, wat de grondbelasting betreft in eene andere gemeente of in meer gemeenten te zamen, tot een bedrag FEUILLETON. Een Hollandsche Erfenis. (46.) Dit deed Agnes besluiten, zich door haar beminde te laten schaken en heimelijk met hem naar Amerika te vluchten, waar zij in bet huwelijk traden. In New Orleans kreeg de violist een plaats in een circus-orkest; hij kon echter niet legen het Amerikaansche klimaat, werd ernstig ongesteld en sliert na een jaar Agnes schreel aan haar vader, die intusschen geitorven was. maar kreeg geen antwoord. De violist had haar niets nagelaten. De weduwe moest nu een harden strijd om het bestaan voeren, zij was somtijds den hongerdood nabij, doch eindelijk deed het toeval haar een beroep kiezen dat langzamerhand zooveel afwierp, dat zij iets over kon sparen. Aan haar bloedverwanten had zij nu in hei geheel niet meer geschreven en van dezen ook niets meer gehoord Zij wist niet waar ze woonden, of ze nog te Wavre waren dan wel ergens anders en of ze nog leelden. Daar Gaudenlia haar zoo hardvochtig had behandeldi was zij er ook volstrekt niet op gesteld, van ten minste één gulden, daarvan door overlegging der, overeenkomstig het be¬ paalde bg Artikel la der Kieswet, voor voldaan geteekende aanslagbiljetten voor den 15den Februari a.s. te doen blyken. Deze aanslagbiljetten worden na de vaststelling der kiezerslysten aan belanghebbenden teruggegeven. Nog worden de mannelyke inwoners, die op grond van het bepaalde bij het 4e lid van Art. 2 der voormelde wet aanspraak meenen te kunnen maken om geplaatst te worden op de kiezerslyst, uitgenoodigd daarvan voor den 15 F e b r. a.s. aangifte te doen. De bewysstukken, by zoodanige aan¬ gifte over te Eggen, waartoe moeten behooren het aanslagbiljet, of een door den Ontvanger gewaarmerkt kosteloos af te geven duplicaat daarvan, een opgaaf van het bedrag van het aandeel in den aanslag en de noodige bescheiden ten bewijze van het gemeenschappelijk bezit, worden na de vaststelling der kiezers¬ lijsten aan belanghebbenden teruggegeven. Tevens worden de mannelyke in woners dezer gemeente, die krachtens Art. lb derzelfde wet aanspraak meenen te kunnen maken om geplaatst te worden op de kiezerslyst, uitgenoodigd daarvan voor den 15 Febr. a.s. aangifte te do> n. Volgens Art. 20 der wet is voor hen, die krachtens vroeger gedane aangifte op de loopende kiezerslijst voorkomen, hernieuwde aangifte onnoodig, indien de plaatsing op die 1 ijst berustte op: 1. bewoning van een huis of gedeelte van een huis of van een vaartuig, mits zy op 31 Jan. alsnog hetzelfde huis of een gedeelte van hetzelfde huis of het¬ zelfde vaartuig bewonen; 2. genot van pensioen of lyfrente; 3. bezit van eeae inschrijving in de Grootboeken der Nationale Sehuld of van een inleg in eene spaarbank; 4. aflegging van een examen. Daarentegen is hernieuwde aangifte wel noodig voor hen, wier plaatsing op de lyst lierustte op: 1. bewoning van een huis ef gedeelte van een buis of van een vaartuig, indien zij niet meer op 31 Jan. hetzelfde huis of een gedeelte van hetzelfde huis of hetzelfde vaartuig bewonen; of 2. genot van inkomen in dienstbe¬ trekking, of als inwonende zoon, in het bedrijf of beroep der ouders werkzaam, hetzij met of zonder genot van pensioen of lijfrente. Aan hen, die verkeeren in het laatste onder No. 2 vermelde geval, wordt door om weer met haar in aanraking te komen. Mejuffrouw Bertha Sigismund, die de droevige ervaringen in het leven zeer spaarzaam hadden gemaakt, was in haar klein kamertje, dat zij op de derde verdieping van een der huizen in de zoogenaamde nieuwe stad had gehuurd, bezig om een harer kleedjes, die zij bij de voorstellingen droeg, te verstellen Zij bezat reeds een kapi taaltte van vijlduizend dollars, dat zij in den tijd van zes jaren met haar moeitevollen en veel geduld vereischen den arbeid had overgespaard, want het africhten van ooievaars, die zeer dikwijls door nieuwe vervangen moeten worden, omdat zij in gevangen slaat sp sterven, was moeilijk en — zij het ook al niet zoo gevaarlijk als het dresseeren van leeuwen en tijgers — veel lastiger. Zij dacht op dit oogenblik aan de met zooveel moeite en zorg bijeen¬ gegaarde som, die zij, nu zij veel ver¬ diende, in drie jaren tot tienduizend dollars hoopte te vergroolen, en aan den goedhartigen, knappen Rinconi, wien zij deze som ter hand wilde stellen als bij haar tot vrouw wilde nemen Weliswaar maakte hij daartoe geen aanstalten; zijn houding te haren heilgymnastiek en passage. Onder de Boompjes 19, HOORN. Genezing van zenuw- en spier¬ pijnen., verstijvingen enz., door Al ASÜAGE. De behandeling kan bij de patiënten aan huis geschieden. Uitsluitend op Medisch advies. Aanbevelend, H. W. F. HETTERSCHIJ. den Burgemeester een aangifte-biljet ter invulling toegezonden. In de tabel, bedoeld in de Artt. 1 en 2 der Ki-swet, is voor deze gemeente het volgende bepaald: huurprijs f 1 per week ;• minimum-inkomen f 325 per jaar; vrije woning of inwoning f 50 per jaar; vrye kost en inwoning 225 per jaar. De formulieren tot het doen van aan¬ gifte zijn kosteloos verkrijgbaar ter Secretarie der Gemeente. MEDEMBLIK, den 29 Jan. 1909. De Burgemeester voornoemd, J. WINKEL. LAND- en TUINBOUW. De winter met zijne korte dagen en lange, gezellige avonden is de rusttijd van den landman Zijn be¬ drijf immers is in hooge mate af¬ hankelijk van de natuur en ook deze houdt thans haren rusttijd. Doch elke rusttijd is eene voorbereiding voor den tijd, dat het leven zich weder in volle mate zal ontplooien. In stilte arbeidt de natuur voort, opdat in de lente bloem en blad weer te voorschijn worden getooverd. En zoo ook rust de landman nu niet geheel en al, maar ook hij houdt zich bezig met die zaken, welke zijn arbeid op veld en akker moeten voor¬ bereiden. In de allereerste plaats dient hij zijne voorzorgen te nemen, dat de opzichte deed volstrekt niet vermoeden, dat hij bijzonder veel van haar hield Maar toch, hij werd ouder. Men kan slechts tot op zekeren leeftijd leeuwen- temmei blijven. Langer dan tot veer¬ tig jaar is het zoo goed als onmogelijk, om dai beroep uit te oefenen. Velen moeten hun vak reeds, als zij nog slechts een goede dertig jaar zijn opgeven. Zij was nog jong en zag er lief uit — Arrigo Rinconi was ouder dan zij — binnen niet al te langen tijd zou hij zeker naar een kalm leven verlangen en als zij dan met haar overgegaard geld bij hen aankwam dan moest zij voor hem'veel aantrek¬ kelijker zijn dan een andere vrouw. Zij was er vast van overtuigd, dat hij haar eenmaal zou loebehooren, want menschen, die beter bij elkaar pasten dan zij beiden, waren er op de geheele wereld niet Zoo droomde Bertha Stgismund. maakte zij plannen voor de toekomst en bouwde luchlkasteelen. Zij had er niet het geringste vermoeden van dat haar zuster Gaudentia zoo dicht in haar nabijheid was, welke plannen deze had en welk een gevaar van de zijde van haar broeder het ideaal van haar hart bedreigde Op hetzelfde oogenblik, dat Berlha deze heerlijke gedachten uitspon, was Henri de kamer van Otlo Rembold binnen getreden en had hij dezen felle winterkoude hem geen schade toebrengt. Dat zulke voorzorgen noodig zijn, heeft menigeen tot ziine schade moeten ondervinden. Wie rekende er ook op, dat de koude met Kerstmis zoo spoedig en zoo hevig ons zou overvallen. Bovendien was menigeen op reis gegaan naar bloedverwanten of vrienden en toen hij bij zijne terugkomst zijne woning ontsloot, was de koude daar zoo in doorgedrongen, dat de wintervoor¬ raad op zolder of kelder en zijne planten in de kamer door den vorst waren vernield. Ook aan de pootaardappelen heeft de vorst vrij wat schade toegebracht. De meeste bouwers aijn klein behuisd en de voorraad poters, die zij moeten overwinteren, is meestal groot. In schuren en op den zolder worden zij vaak op hoopen neergelegd en nu bleek het, dat de buitenste in vele gevallen bevroren waren. Bevroren poters kunnen natuurlijk geen dienst meer doen. Is de vorst er maar even over¬ gegaan, zooals men dat noemt, en de aardappel alleen wat zoet geworden, dan is dat niet zoo erg Op de kóolakkers hebben de laatste Lombokkers het ook moeten ont¬ gelden, doch dat is niet zoo heel erg. De koolbouwers kunnen over den naoogst wel tevreden zijn. Het gewas had zich goed ontwikkeld en de prijzen waren hoog. Vooral aan den Langedijk maakt men tegenwoordig met de winterkool we r goedezaken. Men bewaart daar de late koolsoorten in schuren met dubbele wanden, waartusschen zaagsel, kaf en derge¬ lijke slechte warmtegeleiders zijn aangebracht. Men stapelt ze daar op, nadat zij van de buitenste bladeren zijn ontdaan en ziet op geregelde tijden de stapels na en verwijdert daarbij ieder spoor van rotting. Aan ventilatie en bij vriezend weer ook aan verwarming wordt alle aandacht gegeven. Door de zeer hooge koMprijzen is de verzending aan den Langedijk tegenwoordig nog zeer druk. Het totaal aantal verzonden wagonladin¬ gen van het station Broek bedraagt reeds meer dan 4600. Men besteedt tegenwoordig voor roode kool f 7 a medegedeeld, dat hij geld noodig had „Ik geel mij veel moeite, ofschoon het mij eigenlijk tegen de borst stuit, om een gewenschten getuige te vinden. Voor het geval, dat ik de gezochte hen — en ik begin er zelf waarlijk lang¬ zamerhand aan te gelooven — zou het toch wel een beetje dwaas zijo, als ik ook niet mijn best deed om de erienis te krijgen; twee miljoen is een sommetje waarvoor men wel een beetje mag doen", sprak Henri ,,Maar zondergeld kan ik niets uitrichten en ik ben zeer slecht bij kas. Om nu een goed eind nader aan mijn doel te komen, heb ik twee honderd en vijftig gulden op 't oogenblik noodig Als u zoo vast over tuigd bent, dat ik de erlgenaam ben dan wilt u mij zeker deze som voor¬ schieten." Ollo Rembold had er niet veel lust in; hij had reeds vierhonderd gulden aan Henri geleend en bovendien drie¬ honderd gulden eigen onkosten in deze zaak gemaakt De uitgaven werden hem groot genoeg. Hij was ook overtuigd dat flenri, dien hij hier en daar in niet betaald uitgelezen gezelschap had gezien, een liederlijk leven leidde. Henri raadde uit de gelaatsuitdruk¬ king van den advokaat diens gedachten „Mijnheer," sprak hij daarom met nadruk, ,,u gelooft misschien, dat ik het geld ten eigen nutte wil aanwenden; deze gedachte zou onder andere om- f 17 50, voor Deensche witte f 6 a f 18 en voor gele f 6 a f 12, alles per 100 stuks. Eene manier van bewaren, die al heel oud is daar zij al door onze voorvaderen, de Germanen, werd toegepast, is het inkoilen. En wan¬ neer dit op goede manier geschiedt, . dan verdient dit zeker alle aanbe¬ veling. Bij menige woning, maar ook wel op het bouwland, vindt men zulk een kuil, die op plaatsen, waar het grondwater vrij hoog staat, zich grootendeels boven den grond bevindt. Daarin worden allerlei aardvruchten, in hoofdzaak knol- en wortelgewassen, voldoende tegen den vorst beveiligd, zoo men slechts zorgt, dat eene vol¬ doende laag stroo aanwezig is en de hoop met eene laag aarde afgedekt. Men moet er echter voor zorgen, dat men den voorraad niet al te warm inpakt, want dan loopt men kans, dat hij gaat rotten. Men dient er voor te zorgen, dat de dampen, welke zich ontwikkelen, zich kunnen verwijderen en daarom brengt men in het bovendeel meestal wat bossen stroo en minder aarde aan De bewaarde vruchten leven immers en halen adem. De producten hiervan, koolzuurgas en waterdamp, moeten kunnen ontwijken en de frissche lucht moet daarvoor in den hoop kunnen dringen. Alleen bij vriezend weer zal men wijs doen, de bedekking wat te ver¬ zwaren, om de koude te weren. Ook is er bij de daling van de tempera¬ tuur minder behoefte aan luchtver- versching, daar het ademhalings¬ proces dan veel langzamer plaats heeft. Het is dan aan te bevelen, den aardhoop met water te bevochtigen, zoodat de gevormde ijslaag de koude zal afsluiten. Bij de boerenwoningen ziet men groote kuilen, waarin de voederbieten zijn geborgen en hadden wij in West-Fiiesland ook het voorrecht, aan het kanalennet te zijn verbonden, dan zouden wjj zoo hier en daar ook een pulphoop aantreffen. In streken, waar dit voedermiddel per scheeps¬ gelegenheid kan worden aangevoerd, wordt het veel gebruikt en het vee eet het graag. Pulp is afkomstig van standigheden ook niet zoo geheel onjuist zijn, dit wil ik wel erkennen, maar nu staat er iets op het spel, nu staat er zeer veel op het spel. Ik verzeker u bij alles wal mij heilig is — ik heb deze som noodig voor het doel, dat u najaagt en waarvoor ik nu ook al mijn krachten inspan. Als u mij dit be¬ trekkelijk geringe bedrag weigert, dan kan het gebeuren, dat er voor ons een gelegenheid voorbij gaat, die ons het doel, dat wij nastreven, zou kunnen doen bereiken, welke gelegenheid zeker nooit zou terugkeeren." „Zoudt u niet een beetje minder geheimzinnig kunnen zijn en mij meer juiste aanduidingen geven, waarvoor u dat geld noodig hebt ?" vroeg Rembold. „Neen, dat kan ik niet," antwoordde Henri kortaf. „Verleent u mij dit crediet niet, dat zal ik mijn zaak iemand anders in handen geven. Want als ik de erlgenaam ben; dan wil ik ook in 't bezit van de miilioenen komen en is het mij betrekkelijk on¬ verschillig, wie mij daarvoor helpt, u of een ander." (Wordt vervolgd.)