Tekstweergave van MC_1906_03_31_0001
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Eerste
Jaargang.
EERSTE
BLAD.
No.
As.
MEDEMBLIKKER
COURANT.
Nieuws-
en
Advertentieblad
ZATERDAG
voor
Medemblik
en
Omstreken.
31
MAART
1906.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per
3
maanden
....
25
ets.
Franco
per
post
....
30
ets.
Abonnementen
en
Advertontiën
worden
aangenomen
bij
alle
Boekhandelaren
en
Postadministraties.
Dit
blad
verschijnt
des
VRIJDAGSAVONDS.
De
regeling
der
rechtspraak
in
het
administratief
recht.
Binnenkort
komt
bij
de
Tweede
Kamer
een
wetsontwerp
in
behan¬
deling,
waarvan
de
inhoud
weinig
bekend
is
en
eenige
toelichting
wel
vereischt.
Het
heeft
betrekking
op
het
administratieve
recht.
Wat
verstaan
wij
hieronder?
Onder
administratief
recht
ver>
staan
wij
de
betrekkingen,
in
zaken
van
bestuur,
tusschen
den
Staat
en
zijne
onderdeelen
(zooals
provinciën
en
gemeenten)
aan
den
eenen
kant,
en
de
burgers
aan
de
andere
zijde.
Beide
partijen
komen
ter
zake
van
allerlei
rechten
en
verplichtingen
telkens
met
elkander
in
aanraking.
Daarbij
kunnen
ook
geschillen
over
de
rechtmatigheid
of
juistheid
van
bestuursmaatregelen
ontstaan.
Ook
de
besturen
onderling
kunnen
over¬
hoop
liggen.
Doen
zich
dergelijke
gevallen
voor,
dan
is
er
altijd
een
aangewezen
macht,
om
de
quaestie
uit
te
maken.
Soms
is
er
beroep
op
Gedeputeerde
Staten,
dan
weer
op
het
Hoofd
van
den
Staat,
en
bij
den
Raad
van
State
is
er
eene
afzonderlijke
afdeeiing,
om
vooraf
geschillen
te
onderzoeken,
welke
van
de
beslissing
der
Kroon
afhangen.
Het
aantal
administratieve
geschil
len
is
in
den
lateren
tijd
aanmerkelijk
toegenomen,
omdat
er
steeds
meer
nieuwe
Staatswetten,
met
steeds
nieuwe
verplichtingen
kwamen.
Dit
is
geen
bezwaar;
maar
wel
is
het
een
bezwaar,
dat
(lie
conflicten
niet
in
't
algemeen
op
dezelfde
wijze
worden
uitgemaakt.
Hier
is
ook
sprake
van
een
rechtspraak,
maar
er
is
geen
eenvormigheid.
Deze
eenvormigheid
te
brengen
ook
in
dezen
tak
der
rechtspraak,
is
het
doel
van
het
ontwerp.
Reeds
in
1887
werd
in
de
gewijzigde
Grondwet
bepaald,
dat
deze
recht¬
spraak
kon
worden
opgedragen,
hetzij
aan
de
gewone
rechterlijke
macht,
hetzij
aan
bijzondere
colleges.
Er
moest
dus
eene
keuze
worden
FEUILLETON.
De
strijd
om
het
bestaaD.
•48)
„En
dit
bericht
verwacht
gij
van
mij,
niet
waar
?
Nu,
als
ik
iemand
met
een
woord
van
troost
kan
dienen
waarom
niet?
Wij
artsen
houden
er
een
heel
woordenboek
van
dergelijke
troostwoorden
op
na
en
zij
werken
altijd
weldadig,
hoe
weinig
zij
ook
zeggen,
en
nog
minder
bewijzen.
Neem
dus
maar
aan,
dat
ik
u
zoo'n
woord
heb
toegevoegd
en
ga
nu
gerust
naar
huis."
„Neen,
mijnheer,
uwe
ware
meening
wil
ik
hooien,
de
prognose,
die
gij
zeil
u
voor
het
verloop
der
ziekte
gesteld
hebt."
„Zoo,
wilt
gij
die
hooien?
Nu,
onder
ons
gezegd,
ik
matig
mij
nooit
aan,
hel
verloop
eener
ziekte
vooral
te
bepalen.
Ik
weet
wel,
dat
de
theorie
zich
met
zoo
iets
bezig
houdt
en
dat
sommige
artsen,
de
jongeren
vooral,
er
ook
gelool
aan
slaan,
olschoon
hunne
theorieën
hen
even
dikwijls
in
de
steek
laten
als
dal
zij
uitgekomen
Nu
volgens
die
wetenschap
is
er
voor
uw
vriend
Düringhoffen
geen
hoop
meer.
Dal
is
olies
wal
ik
u
zeggen
kan.
Goeden
gvond!"
gedaan
en
bij
het
ontwerp
is
deze
keuze
in
dien
zin
uitgevallen,
dat
de
rechtspraak
in
administratieve
aan¬
gelegenheden
aan
de
gewone
recht¬
banken
zal
worden
opgedragen,
indien
de
volksveitegenwoordiging
zich
met
de
voordracht
vereenigt.
Men
heeft
dezen
weg
in
de
eerste
plaats
ingeslagen,
om
de
hoogere
kosten
van
afzonderlijke
colleges
te
vermijden.
Trouwens,
veel
doet
het
niet
tot
de
zaak,
wie
recht
spreekt,
wanneer
de
rechter
maar
een
man
is,
dre
goed
thuis
is
ook
in
het
staats-
en
administratief
recht
en
wanneer
het
rechtersambt
een
goed
bezoldigde
positie
is,
die
de
knapsten
niet
als
zij
er
kans
toe
zien,
een
anderen
werkkring
doet
verkiezen.
Tengevolge
van
deze
overwegingen,
zijn
aan
het
hoofdontwerp
nog
een
paar
kleinere
ontwerpen
toegevoegd,
welke
ten
doel
hebben
om
zooveel
mogelijk
eenige
minder
goede
toe¬
standen
weg
te
nemen,
welke
thans
bij
de
samenstelling
der
rechterlijke
macht
bestaan.
Twee
middelen
zijn
daartoe
aan¬
gewend,
namelijk:
salaris-verhooging
en
verplichte
pensionneering.
De
vooruitzichten
bij
de
rechterlijke
macht
worden
dus
beter
en
het
rechtersambt
zal
beter
kunnen
wed¬
ijveren
met
een
aantal
vrije
beroepen,
door
de
nieuwere
ontwikkeling
van
den
handel
en
het
verkeer
in
het
leven
geroepen.
Daarom
bepaalt
het
ontwerp,
dat
de
Leden
van
den
Hoogen
Raad,
de
Griffiers
en
de
Leden
van
het
Parket
daaronder
begrepen,
die
den
vollen
ouderdom
van
zeventig
jaren
hebben
bereikt,
en
alle
andere
rechterlijke
ambtenaren
die
den
vollen
ouderdom
van
vijf
en
zestig
jaren
hebben
ver¬
vuld,
worden
ontslagen
en
op
pensioen
gesteld.
Op
die
wijze
worden
de
colleges
als
het
ware
regelmatig
verjongd
en
wordt
de
kans
op
promotie
bevorderd,
Voor
ouders,
welke
daaromtrent
in
twijfel
verkeerden,
kan
dit
eene
aansporing
zijn
om
hunne
zonen
desgewenscht
in
de
rechts-
en
staats¬
wetenschappen
te
doen
studeeren.
Tot
feitelijke
uitvoering
van
het
De
privaat-docent
scheen
met
deze
verklaring
tevreden
Hij
blies
mei
be¬
denkelijk
gezicht
den
allochl
en
deed
een
lange
wandeling
dooi
de
straten
Daarna
begal
hij
zich
nog
eens
naar
hel
clublokaal,
waar
hel
spel
reeds
di
uk
aan
den
gang
was.
Hij
keek
er
niet
naar
om.
Hij
vroeg
alleen
of
er
ook
een
brief
voor
hem
was
afgegeven
en
ging
dadelijk
weder
heen,
toen
men
hem
een
Iweede
biljet
van
Edith's
hand
had
overgereikt.
llij
las
bij
het
licht
van
een
der
si
raatlantaarns:
,,lk
heb
alles
geregeld,
de
wissel
is
in
mijn
bezit,
gij
kunt
rustig
slapen
Ik
wacht
met
ongeduld
op
bericht.
Edith."
„Dat
papier
moet
als
wapen
tegen
mij
in
haar
hezil
blijven,"
dacht
hij;
„doch
ik
zal
hel
haar
wel
welen
te
ontwringen
Een
strijd
met
u,
mijn
schoone
Edith,
vrees
ik
niet
"
llij
ging
naar
huis,
sloot
zich
nog
eens
op
en
hield
zich
tot
diep
in
den
nacht
bezig
met
uit
de
gegevens
in
Diiringhoffen's
geschrift
een
opstel
te
vervaardigen,
waaruit
zaakkundigen
genoegzaam
omtrent
de
waarde
van
die
ontdekking
konden
oordeelen
Op
inderdaad
handige
wijze
bad
hij
alles
wat
tot
namaak
van
het
nieuwe
ge¬
neesmiddel
kon
leiden,
er
uil
gelalen.
UITGEVER
:
K.
H.
IDEMA,
HEDBNBUH.
plan,
zullen
bij
den
Hoogen
Baad,
bij
elk
Gerechtshof
en
bij
iedere
Rechtbank,
afzonderlijke
Kamers
voor
administratieve
zaken
wordt
n
in¬
gesteld.
Bij
de
Rechtbanken
zal
dm
Kamer
uit
slechts
één
lid
bestaan
Bij
die
Kamer
komen
de
zaken
in
eersten
aanleg.
Daarna
is
er
hoogt-r
beroep
bij
het
Gerechtshof
en
van
het
arrest
van
dit
Hof
cassatie
bij
den
Hoogen
Raad.
Hierbij
is
er
voor
gezorgd,
dat
de
procedure
een¬
voudig
en
weinig
kostbaar
zal
zijn,
zoodat
het
gaan
in
hooger
b
-roep
geen
bezwaar
behoeft
op
te
leveren
De
bijstand
van
een
rechtsgeleerden
raadsman
zal
ook
niet
noodig
zijn.
Partijen
zullen
in
persoon
of
b-j
ge¬
machtigde
procedeeren;
voor
on-
vermogenden
zal
om
die
reden
geen
kostelooze
rechtsbijstand
worden
in¬
gevoerd.
Toch
is
bepaahl
dat
het
klaag¬
schrift,
waarmede
elk
proces
begint,
en
ook
de
akten
van
verzet
en
beroep,
door
eenen
advocaat
of
procureur
moeten
worden
geteekend
en
dat
deze
daartoe
kosteloos
wordt
aan¬
gewezen.
In
zooverre
is
er
dus
weer
wel
kostelooze
rechtsbijstand.
Dit
is
zóó
bepaald,
ter
bevordering
van
een
goede
rechtspraak,
omdat
anders
wel
eens
zulke
onduidelijk
gestelde
stuk¬
ken
zouden
kunnen
worden
ingediend,
dat
de
rechter
daarop
bezwaarlijk
recht
zou
kunnen
spreken.
Heel
veel
administratieve
geschillen
comen
thans
voor,
tengevolge
van
de
Ongevallenwet.
De
Raden
van
Beroep
hebben
dikwijls
werk
genoeg,
n
t
vervolg
zal
die
beroepswet
nu
overbodig
worden.
De
Ongevallen-
procedure
komt
bij
de
administratieve
Aamer,
maar
het
zoogenaamde
leekeu-
element
blijft
behouden,
dat
wil
zeggen,
de
administratieve
rechter
zal
oordeelen
met
bijzitters.
Thans
ook
zitten
in
de
Raden
van
Beroep
werkgevers
en
werklieden.
Hooger
beroep
bestaat
nu
alleen
van
de
besluiten
der
Rijksverzekering-
bank,
maar
volgens
het
ontwerp
zal
er
bij
den
administratie
ven
rechter
looger
beroep
wezen
van
alle
pesluiten,
handelingen
of
weigeringen
van
welk
orgaan
ook
van
het
ADVERTENTIEN:
Van
1-5
regels
....
25
ets.
Elke
regel
meer
....
5
ets.
4
Plaatsingen
eener
zelfde
advertentie
worden
3
maal
berekend.
Voor
abonnement
vrage
men
prijsopgave.
de
Ongevallenverzekering
betrekkin»
hebben.
De
administratieve
rechtmacht
be¬
hoort
men
goed
van
de
gewone
rechts¬
macht
te
onderscheiden.
De
gewone
rechter
toch
maakt
de
geschillen
uit
tusschen
de
burgers
en
colleges
onderling,
in
burgerlijke
en
handels¬
zaken.
De
administratieve
rechter
daarentegen
waakt
tegen
schending
der
rechten
van
personen
of
colleges^
door
het
openbaar
gezag.
Er
zullen
intusschen
ook
onder
de
nieuwe
regeling
gevallen
blijven,
welke
niet
voor
dezen
rechter
komen,
omdat
zij
uitteraard
eene
bijzondere
voorziening
vereischen.
Zoo
zullen,
om
hier
slechts
één
voorbeeld
te
noemen,
de
Raden
van
Beroep
in
belasting¬
zaken
recht
blijven
spreken
in
het
hoogste
ressort,
zooals
ook
onder
de
tegenwoordige
regeling
het
geval
is.
openbaar
gezag,
in
zaken
die
op
Toen
hij
gereed
was,
sprong
depri
vaat-doeent
op
en
slapte
nog
wel
een
hall
uur
in
heilige
gemoedsbeweging
over
het
zachte
vloerkleed
heen
en
weer.
Toen
wierp
hij
het
hoold
in
den
nek,
drukte
de
lippen
vast
opeen
en
schreef
onder
hel
opstel
met
vaste
hand:
„Dr.
Siegmund
Artois."
XVII.
In
lang
had
geen
wetenschappelijke
ontdekking
in
de
medische
kringen
zooveel
opzien
verwekt
als
die
van
den
jongen
privaat-docent
Dokter
Siegmund
Artois.
Had
de
lezing
van
het
door
hem
zeiven
ingezondene
nog
velen
het
hoold
doen
schudden
en
onge-
loovig
doen
glimlachen,
eenige
door-
dokter
Kalkstein
in
hetzelfde
nummer
geplaatste
aanleekeningen
omtrent
de
aanvankelijke
resultaten
bij
de
toepas¬
sing
van
de
nieuwe
medicijn
was
wel
geschikt,
om
belangstellenden
lol
eene
nadere
kennismaking
aan
te
sporen.
Artois
hield
zich
dagelijks
in
een
van
de
grootste
chemische
fabrieken
der
hoofdstad
op,
om
do
vervaardiging
van
hel
geneesmiddel
bij
groole
hoe¬
veelheden
te
regelen,
llij
had
daarvoor
met
den
fabrikant
een
contract
aan¬
gegaan,
maar
tevens
gezorgd
dat
het
geheim
der
vervaardiging
nog
in
zijn
bezit
bleef.
BUITENLAND.
Gedurig
hoort
men
in
de
Kamers
van
Volksvertegenwoordiging
der
ver¬
schillende
landen
stemmen
opgaan
legen
de
onrustbarend
hoog
stijgende
uilga-
V'n
voor.leger
en
vloot.
Dij
hjl
financieel
debat
in
de
Frtiii-
sche
kamer
besprak
Bouheij
A
Ilex
liet
vlootprogram
en
vroeg
of
men
wel
bedacht
was
welke
gevolgen
de
ver¬
meerdering
der
Fransche
zeemacht
zou
tiebben.
Minister
Thomson
verklaarde
versterking
dringend
noodzakelijk.
Door
t
opperste
vloolbesluur
was
erkend,
dal
Duitschland
meer
panlserschepen
bezat.
Mocht
Frankrijk
de
heerschappij
ter
zee
overlaten
aan
een
mededingende
mogendheid
en
afzien
van
de
positie,
die
het
thans
ter
zee
bezit
?
En
zoodra
de
Duitsche
troel
uitge¬
speeld
wordt,
kan
men
zeker
zijn,
dal
het
pakt.
De
Kamer
nam
tenminste
de
vlootwet
aan
en
de
gansche
begrooting.
Daarna
ging
ze
uileen.
De
werkstaking
in
het
Fransche
Sleenkolenbekken,
hoe
dreigend
zij
er
ook
in
den
beginne
uitzag,
neemt
niet
zoo'n
omvang
aan
als
wel
gevreesd
werd
De
stakende
mijnwerkers
schijnen
ontmoedigd
en
hoogst
waarschijnlijk
wordt
de
arbeid
spoedig
hervat
Een
brief,
door
den
Directeur
der
\er-
eeniging
van
mijnwerkers
aan
den
Voorzitter
van
het
mijn
wei
kers-sijnrii-
caat
gericht,
waarin
verklaard
wordt,
dal
alle
mogelijke
concessies
zijn
gedaan
en
nieuwe
bespiekingen
nutteloos
zouden
zijn,
schijnt
den
doorslag
te
zullen
geven
Aan
t
slot
van
den
hriel
wordt
er
op
gewezen,
dal
hel
uitstellen
van
den
arbeid
ten
(oordeele
van
het
buitenland
z
ju
komen
en
aan
de
maatschappijen
verliezen
zou
toebrengen,
vv-lke
het
haar
onmogelijk
zouden
maken,
de
toegezegde
vooideelen
ook
werkelijk
toe
te
staan.
Latere
berichten
bevestigen,
dal
de
werkstaking
in
de
mijnindustrie
in
Noor¬
delijk
Frankrijk
aan
hel
afnemen
is.
Nu
de
eerste
opwinding
vooi
bij
is,
ziet
men
wel
in,
dal
de
gestelde
eischen
over¬
dreven
waren,
en
zoo
langzamerhand
hervatten
de
stakers
den
arbeid,
liet
aantal
werkstakers
bedraagt
noi>
ruim
30,000.
Veertien21
tdagen
na
de
verschijning
van
zijn
artikel
in
het
weekblad,
kwa¬
men
van
alle
kanten
bestellingen
in,
zoo
talrijk,
dat
er
niet
onmiddellijk
aan
al
de
aanvragen
kon
worden
voldaan,
en
even
talrijk
waren
de
berichten
omtrent
de
gunstige
resultaten,
met
de
nieuwe
medicijn
verkregen.
Het
spreekt
wel
van
zelf,
dat
den
jongen
scheikundige
deze
eerste
week
talrijke
gelukwenschen
en
huldebetoo-
gingen
ten
deel
vielen
Bijna
evenzeer
als
zijn
vernuft
bewonderde
men
zijne
bescheidenheid,
die
elk
openlijk
hulde¬
betoon
nadrukkelijk
van
de
hand
wees.
In
de
club
had
men
aanstalten
gemaakt
te
zijner
eere
tot
eene
kleine
festiviteit,
maar
Artois
had
die
eer-
bewijzing
op
zoo
hoogen
toon
van
de
hand
gewezen,
dat
men
zijn
antwoord
gelijk
kon
stellen
met
eene
opzegging
van
het
lidmaatschap.
Hij
had
zich
dan
ook
sedert
den
bewuslen
avond
niet
meer
in
hel
clublocaal
vertoond
ea
de
kamenier
van
mevrouw
Wall-
i'oth
had
verscheidene
malen
te
vergeefs
naar
hem
gevraagd.
Op
een
goeden
dag
zocht
zij
hem
in
zijne
woning
op.
Hel
trof
toevallig,
dat
hij
zich
te
huis
bevond.
Hij
werd
bleek
van
toorn,
toen
men
het
meisje
bij
hem
bracht
en
vroeg
snel:
„Wat
komt
gij
in
's
hemels
naam
hier
doen
?
Heelt
mijne
vrouw
u
gezien?"
„Neen
Mijnheer,"
zei
de
kamenier
l
Was
te
beprijpen.
dat
de
berooving
van
de
Moskouschc
credietbank
op
klaarlichten
dag,
de
directies
dier
in¬
stellingen
met
grooten
angst
en
bezorgd¬
heid
heelt
vervuld.
Men
roept
om
militaire
bescherming
en
de
Moskousche
bank
legt
eleclrische
geleidingen
aan.
Er
wordt
een
congres
gehouden
van
revolutionnaire
afgevaardigden,
om
over
hun
houding
bij
de
Doemaverkiezingen
te
beraadslagen.
Een
politieke
staking
na
het
congres
behoort
niet
lol
de
onmogelijkheden.
Het
doel
is,
algemeen
direct
geheim
kiesrecht
te
krijgen.
De
Minister
was
er
mee
bekend
en
heeft
tegenmaat¬
regelen
genomen.
Overal
wordt
door
de
politie
druk
gewerkt.
In
Kiew
neemt
men
vooral
vertegenwoordigers
der
hoogere
beschaafde
klassen
in
hcchlenis
en
overal
wordt
huiszoeking
gedaan.
De
polilie
plaatst
zich
blijkbaar
op
het
standpunt,
dat,
al
hebben
de
gevangenen
niet
veel
kwaad
gedaan,
ze
toch
niet
ongunstig
op
de
verkiezingen
kunnen
inwerken.
De
gevangenissen
zijn
overvol.
De
vrees
voor
een
nieuwe
spoorweg-
slaking
versterkt
den
ijver
der
regee¬
ring
in
hel
nemen
van
tegenmaatrege-
op
een
toon,
die
dienstboden
plegen
aan
te
nemen,
als
zij
gebruikt
worden
om
verboden
dingen
te
doen,
„maar
omdat
ik
u
niet
in
de
club
en
ook
niet
aan
de
labriek
te
spreken
kon
krijgen,
drong
mevrouw
er
op
aan,
naar
hier
te
gaan.
Ik
had
het
uit
mijzelve
niet
durven
doen."
„Goed,
goed!"
was
het
ongeduldig
antwoord,
„geef
den
brief
maar
hier."
Haastig
scheurde
hij
er
hel
couvert
af
en
trad
naar
het
raam
om
het
te
lezen.
„Voor
de
laatste
maal
—
zoo
luidde
hel
—
„vraag
ik
u,
wanneer
wij
kun¬
nen
afreizen?
De
professor
spreekt
in
zijn
laatsten
brief
van
zijn
spoedige
terugkeer.
Ik
kan
hem
dus
dagelijks
verwachten,
en
alles
is
vorloren,
als
hij
ons
nog
hier
vindt.
Ik
wil
dit
niet.
Gij
hebt
uw
woord
gegeven
en
moet
het
inlossen.
Ik
wacht
u
heden
avond
om
alles
in
gereedheid
te
brengen.
Maar
ik
smeek
u,
zoek
geene
uitvluch¬
ten
meer.
Dat
zou
op
uw
en
mijn
verderf
uitloopen."
Zij
had
het
briefje
andermaal
met
haren
naam
geteekend,
als
wilde
zij
haar
alkeer
te
kennen
geven
van
die
overdreven
bezorgdheid,
welke
zij
hem
verweten
had.
(
Wordt
vervolgd.)