Tekstweergave van HA_1947_10_02_0003
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Waar
blijft
het
serviesgoed?
We
zitten
er
om
te
springen!
Enkele
malen
reeds
heeft
op
een
der
Nederlandse
markten
een
koop¬
man
gestaan
met
losse
kopjes
en
schoteltjes,
die
hU
voor
f
1.50
per
vier
stuks
vrj)
mocht
verkopen.
De
belangstelling
van
de
huls¬
moeders
voor
dit
onmisbaar
ser¬
viesgoed
was
zó
enorm,
dat
zelfs
de
politie
er
aan
te
pas
moest
ko¬
men
om
de
vrouwen
in
een
lange
rü
op
te
stellen
en
er
voor
te
wa¬
ken,
dat
de
koopman
niet
met
kraam
en
al
omver
gelopen
werd.
Is
er
duidelijker
voorbeeld
van
de
grote
schaarste
aan
gebrulks-
aardewerk,
die
op
het
ogenblik
in
Nederland
bestaat?!
Wij
spraken
onlangs
met
een
Maas¬
trichtse
aardewerkfabrikant,
die
in
te¬
genstelling
met
onze
verwachtingen,
'n
betrekkelijk
optimistisch
geluid
liet
horen.
„Het
gaat
met
de
aardewerkproduc¬
tie
in
ons
land
gelukkig
in
stijgende
lijn,"
zo
zei
hij.
„De
productiecijfers
van
de
laat'
«e
maanden
zijn
aanzienlijk
gestegen.
Persoonlijk
ben
ik
van
me¬
ning,
dat
het
wel
mogelijk
zou
zijn
aardewerk
voor
de
verkoop
vrij
te
ge¬
ven...
met
het
behoud
van
het
systeem
van
inkoopvergunningen
en
een
zekere
prioriteit
voor
jonggehuwden."
Maar
als
domper
op
onze
aanvanke¬
lijke
Vreugde
bij
het
vernemen
van
dit
hoopgevend
nieuws,
voegde
hij
er
on¬
middellijk
aan
toe,
dat
de
productie
van
huishoudelijk
aardewerk
van
som¬
mige
fabrieken
nog
niet
een
vijfde
be¬
draagt
van
die
van
vóór1
de
oorlog.
Twee
oorzaken
noemde
hij
hiervoor:
tekort
aan
geschoolde
arbeidskrachten
en
gebrek
aan
grondstoffen.
De
China-
klei
moet
hoofdzakelijk...
niet
uit
China
gelukkig,
maar
uit
Engeland
ko¬
men.
Maar
we
kunnen
te
weinig
im¬
porteren!
Ook
is
er
gebrek
aan
gips,
dat
de
industrie
nodig
heeft
voor
het
gieten
van
modellen.
Dan
zou
de
productie
belangrijk
kun¬
nen
stijgen
alls
de
aflevering
van
in
't
buitenland
bestelde
machines
wat
vlot¬
ter
ging."
Tot
zover
de
fabrikant.
Geen
degelijk
huishoudelijk
aarde¬
werk,
maar
wel
vazen
en
schalen,
zo¬
genaamd
sieraardewerk
en
ceramiek
kan
men
in
de
winkels
volop
kopen.
Maar
aangezien
er
weinig
vraag
naar
is,
blijven
vele
winkeliers
met
hun
voorraden
zitten.
Het
gevolg
is
reeds
geweest,
dat
fabrieken
en
fabriekjes,
die
in
1945
en
'46
vanwege
de
hogere
winsten
bijna
niets
anders
vervaar¬
digden
dan
deze
sierdingetjes,
nu
vanzelf,
zij
het
schoorvoetend,
er
toe
overgaan,
serviezen
en
losse
kopjes
en
schotels
te
produceren.
Maar
nog
r
Levenslustig
Nederland
Een
Amerikaanse
boer,
die
met
een
aantal
collega's
een
reis
door
Europa
maakt
en
ook
ons
land
bezocht,
heeft
tijdens
zijn
verblijf
in
Friesland
verklaard,
dat
hij
de
toestanden
in
Frankrijk
en
Enge¬
land
niet
te
best
heeft
bevonden.
In
Duitsland
vond
hij
de
toestand
zeer
slecht.
Zijn
conclusie
over
Zwitserland
was
heel
gunstig.
Mensen
met
geld
kunnen
er
alles
kopen.
Maar
toch,
zo
ging
hij
voort,
vind
ik
het
hier
in
Neder¬
land
beter.
Misschien
niet
als
wij
het
alleen
maar
materieel
bezien,
maar
de
mensen
hier
zijn
levens¬
lustiger.
V.
J
VAN
f^ABU
EN
V^B31
Meer
dan
500
namen
van
vooraan¬
staande
figuren
in
de
Slowaakse
re¬
gering
en
het
economische
leven
staan
op
de
lijst
van
„onbetrouwbare
perso¬
nen",
wier
verwijdering
uit
openbare
an.bten
wordt
geëist.
Opruiming
we¬
gens
vergevorderd
seizoen.
—*—
-vort
na
de
capitulat:
-
roofden
de
Duitsers
315
vissersschepen,
waarvan
thans,
na
moeizaam
speurer.
in
vreemde
havens,
244
zijn
ten'
'evnden.
De
rest
zit
blijkbaar
onder
water
—*—
Lord
Nel¬
son,
afstammeling
van
de
overwinnaar
van
de
slag
bij
Trafalgar,
is
in
de
leef¬
tijd
van
90
jaar
te
Londen
overleden.
Zij:
broeder
van
87
jaar
zal
voortaan
de
titel
van
lord
voeren.
Beter
laat
dan
nooit.
—*—
Een
geitenlam
uit
Nieuw¬
en
St.
Joosla
d
(Walchere.
)
dat
in
April
werd
geboren
geeft
reeds
thans
ern
halve
liter
melk
per
dag.
Onze
melkboer
geeft
niet
veel
meer.
—*—
In
Den
Haag
werd
in
een
jaar
tijds
voor
niet
minder
dan
f
133.000.—
aan
Z"
*-te
pasteitjes
omgezet.
De
tijd
van
de
beruchte
houten
hammen
schijnt
voorgoed
voorbij.
—*-
Maar
ook
Am¬
sterdam
kan
aardig
meekomen.
Alleen
voor
„Americain"
aan
het
Leidse
Plein
werd
voor
een
half
lillioen
gulden
zwart
ingekocht,
't
Is
gewoon
grijs!
—*—
Uit
Spanje
wordt
gemeld,
dat
daar
het
banditisme
hand
over
hand
toeneemt.
Men
is
er
geen
ogenblik
ze¬
ker
van
zijn
geld.
In
dit
opzicht
kun¬
nen
we
elkaar
de
hand
geven.
—*—
Binnenkort
komt
Piek
van
de
Winter¬
hulp
weer
-
oor.
De
Bijzondere
Raad
wilde
nog
eens
een
onderzoek
naar
zijn
goede
daden
instellen.
Blijkbaar
wil
men
er
dus
nog
wat
over
piekuren.
—*—
Het
ligt
in
het
voornemen
van
de
minister
van
oorlog,
het
afwikke¬
lingsbureau
Militair
Gezag
ingaande
1
Januari
1948
op
te
heffen.
Mensen
met
een
goed
geheugen
weten
mogelijk
nog
van
het
bestaan
van
deze
instelling
af.
—*—
Voor
vandaag
zijn
we
uitgeput;
morgen
vindt
u
ons
weer
op
dezelfde
golflengte.
wordt
veel
glazuur
en
klei
verknoeid
met
de
aanmaak
van
peper-
en
zout-
stelletjee,
mosterdpotjes,
jampotten,
koekdozen
e.d.
minder
nodige
dingen,
waarmee
*e
markt
op
het
ogenblik
wordt
overstroomd.
Jonggehuwden
echter
krijgen
maar
35
punten
toegewezen
voor
de
aan¬
schaffing
van
huishoudelijk
aardewerk.
Wat
hebben
ze
daaraan
als
een
44-delig
eetservies
b./.
alleen
al
80
punten
ver¬
eist!
Zolang
de
vraag
naar
gebrulksaarde-
werk
groter
blijft
dan
dit
naar
sier*
aardewerk,
zou
de
productie
hiervan
door
de
fabrieken
geheel
stopgezet
moeten
worden.
De
helft
van
de
grond¬
stoffen
van
iedere
fabriek
zou
geheel
moeten
dienen
voor
de
aanmaak
van
serviesgoed
Voor
jonggehuwden:
de
an¬
dere
helft
voor
de
productie
van
vrij
huishoudelijk
aardewerk.
De
Maastrichtse
aardewerkfabrikant,
waarmee
wij
spraken,
raadt
de
jong¬
gehuwden
en
huisvrouwen
aan
nog
wat
geduld
te
hebben.
Maar
hoe
lang
wachtten
zij
reeds!
Hebben
zij
niet
het
recht
om
te
eisen,
dat
de
beschikbare
grondstoffen
op
de
nuttigste
wijze
wor¬
den
aangewend!
Vliegende
taxi's
Een
der
grootste
taxi-automobiel
maatschappijen
in
de
Verenigde
Staten,
de
Yellow
Cab
Company,
heeft
een
concessie
verkregen
om
een
taxidienst
te
onderhouden
met
hefschroefvlieg-
tuigen
(helicopteres
)
tussen
het
vlieg¬
veld
van
Cleveland
naar
een
in
de
stad
gelegen
eindpunt
en
van
dit
vliegveld
naar
het
plaatsje
Euclid,
een
voorstad
van
Cleveland,
via
het
Shaker
Plein,
waar
een
tussenlanding
wordt
uitge¬
voerd.
Niet
alleen
zullen
met
deze
vliegtuigen
goederen
en
post
worden
vervoerd,
doch
ook
passagiers,
waar¬
door
deze
van
de
stad
uit
snel
en
ge¬
makkelijk
het
vliegveld
kunnen
berei¬
ken.
Dit
is
de
eerste
maal,
dat
de
Amerikaanse
rijksluchtvaartdienst
toe¬
stemming
geeft
voor
het
vervoer
van
betalende
passagiers
per
hefschroef-
vliegtuig
en
het
experiment
is
van
be¬
lang
in
verband
met
de
plannen
voor
het
vervoer
over
de
zeer
korte
afstand
van
passagiers,
goederen
en
post
met
behulp
van
hefschroefvliegtuigen
in
zowel
de
Verenigde
Staten
als
het
bui¬
tenland,
w.o.
ons
land,
waar
de
Neder¬
landse
Stichting
Hefschroefvliegtuigen
in
deze
richting
eveneens
gaat
experi¬
menteren.
SEPTEMBER
record
zonne-maand
De
temperatuur
van
de
afgelopen
maand
September
was
te
De
Bilt
ge-
nddeld
16.8,
een
waarde,
die
in
de
reeks
Delft-Zwanenburg-Utrecht-Dé
Bilt
sedert
1729
niel
meer
is
overtrof¬
fen,
terwijl
de
Septembermaanden
van
1779,
1846
en
1865
een
even
hoge
ge¬
middelde
temperatuur
hebben
gehad.
Daarmee
hebban
wij
de
zesde
maand
in
successie
achter
de
rug,
waarvan
de
temperatuur
boven
normaal
was,
waardoor
het
koudetekort
van
de
eerste
maanden
van
dit
jaar
is
inge¬
haald.
Dit
is
echter
nog
niet
het
ge¬
val,
wanneer
wij
ook
de
manad
De¬
cember
1946
in
de
beschouwing
be¬
trekken.
De
warmte
van
deze
zomer
blijkt
dus
niet
voldoende
te
zijn
ge¬
weest
om
het
tekort
van
de
gehele
winter
te
compenseren.
Slechts
4
da¬
gen
van
de
afgelopen
maand
waren
te
koud.
De
26
andere
hadden
een
ge¬
middelde
temperatuur,
die
boven
het
normale
niveau
gelegen
was.
Vooral
de
16e
en
de
19e
waren
warme
dagen,
waarop
de
temperatuur,
de
tijd
van
't
jaar
in
aanmerking
genomen,
tot
on¬
gekende
hoogte
steeg.
In
de
Bilt
kwamen
10
zomerse
dagen
voor,
dit
record
aantal
van
de
laatste
100
jaar
was
ook
in
1929
bereikt.
Nor¬
maal
bedraagt
het
aantal
zomerse
da¬
gen
slechts
2.
Ook
het
aantal
uren
zonneschijn,
dat
190
bedroeg,
was
te
De
Bilt
boven
de
normale
hoeveelheid
(154
uren).
De
zon
scheen
gedurende
ongeveer
de
helft
van
het
aantal
uren,
dat
zij
boven
de
horizon
was.
Sinds
1934
was
September
niet
meer
zo
zon¬
nig
geweest.
Er
viel
overal
in
het
land
te
weinig
regen,
vooral
in
Zuid-Lim
burg
was
dit
't
geval.
Elders
viel
om.
sfreeks
80
procent
van
de
normale
maandsom.
DE
P
AM
PUS-PIRAAT
door
J.
D.
VAN
EXTER
nrmvritfhi
R
O.l
l£
DAT
HU
QAT
APÖM5WO"
JA.
CüAROM
STAL
HU
DIE
ONDERDELENj
DIE
EI6ËNLUK.
BE¬
STEMD
WAREN
VOOR
PI^ClES
ZO'N
DINS,
WAARVAN
HU
DES
TJDS
DE
BOUW¬
PLANNEN
ONDER¬
SCHEPTE?
DAT
INT
RU
ICS
LABO
RATORlUM
WORD
GEBOUWD
EEN
UALP
UUR
LATE.C.
DENIC
EROM,NIET
OVER
DIE
LODEN
PLAAT
LOPEN...DIE
IS
NOG
STEEDB
RADIO-ACTIEF.
JA,
DE
LANGE
WIST
TE
ONTKOMEN
.
PROBEER
HEM
TE
BAKKEN
TE
KRU6EN.
Z'JN
SIGNA¬
LEMENT
KENT
u
2.0
langzamerhand
wel.
p
GEEF
DE
MOED
NOG
NiEt
HELEMAAL
OP
JANNlE.
VOOR
zo¬
ver
IK
IN6ELICHT
BEN
.KUN
JE
IET
I
7
MET
DIT
APPARAAT
DE
VERKLEINDE
J
VOORWERPEN
OOK.
WEER
groter
ma<£N
...
KOP
OP
;
2
MAAR
TUSSEN
DE
LANGE
ENT
EILAND
PAMPUS
BEVINDT
ZICH
AL
E£N
STROOK
£=
WATER.
TROUWENS,
WIE
20U
IN
DEZ|
==
VREEMDELING
DE
LANGE
HERKENNEN
r1
Massa-moordenaar
van
vee
Naar
gemeld
wordt
is
in
de
nacht
door
een
onbekende
dader
de
mooiste
stamboekhengst
van
een
familie
te
Klarenbeek
in
Gelderland
met
een
messteek
in
de
borst
doodgestoken.
Dit
is
gedurende
de
laatste
anderhalf
Jaar
het
tiende
è
twaalfde
paard
dat
in
de
omgeving
van
Apeldoorn
en
Deventer
op
deze
wijze
werd
afge¬
slacht.
De
onverlaat,
die
deze
prak¬
tijken
uitoefent,
moet
een
vakman
zijn
in
het
doden
van
dieren.
In
elk
af¬
zonderlijk
geval
constateerde
de
poli¬
tie
een
met
geoefende
hand
aange¬
brachte
steek
in
de
flank.
Steeds
zijn
hei
de
mooiste
dieren,
die
als
slacht¬
offer
worden
uitgezocht.
Ook
voor
koeien
heeft
de
moordenaar
belang¬
stelling.
Zo
vond
het
vorige
jaar
een
veehouder
te
Apeldoorn
zijn
mooiste
stamboekkou
des
morgens
doodgesto¬
ken
in
de
stal.
Wij
luisteren
naar
VRIJDAG
3
OCTOBER
HILVERSUM
I,
301
m.,
geeft
Nieuws
om
7,
8,
1,
6,
8
en
11
uur.
—
VARA:
8,13
Opera-programma.
—
8,50
Voor
de
vrouw.
—
9,00
Morgenklanken.
—
VPRO:
10,00
Mor¬
genwijding,
—
VARA:
10,30
Voor
de
vrouw
—
11,15
Voordracht.
—
AVRO:
12,30
Weer.,
praatje.
—
12,33
Sportagenda.
—
1,15
Lie
Avrollans.
—
2,00
Kookkunst.
—
3,00
Rus¬
sisch
programma.
—
VARA:
5,Oo
Kozak-
kenkoor.
—
6,30
Voor
de
Strijdkrachten
—
6,15
Musette-klanken.
VPRO:
8,15
Het
probleem
van
het
leven.
Spreker
ds
Spel¬
berg.
—
VARA:
9,30
3
October
viering
in
Leiden
—
10,16
Swing
en
Sweet.
—
VP
RO:
10,45
Avondwijding.
HILVERSUM
II,
415
m,,
geeft
Nieuws
om
7,
8,
1,
7,
8
en
10,30
uur.
—
KRO:
7,45
Jo
Vincent.
—
8,15
Pluk
de
dag
—
9,35
Fhilharmonisch
Orkest.
—
10,40
Geraldo
en
zijn
orkest.
—
11,00
De
Zonnebloem.
—
11,35
Als
de
ziele
luistert.
—
12,30
Weer-'
overzicht,
—
12,33
Stafmuziek
Amster¬
damse
politie
—
1,50
Van
man
tot
man.
—
2,00
Liederen
van
Schubert.
—
4,45
Na
schooltijd.
—
6,25
Ned.
Kath.
Jongeren.
—
7,30
The
song
sisters
—
8,12
De
gewone
man
—
8,45
Benelux-uitzending.
—
9,00
Omroep
Orkest
—
10,05
Fantasie
in
c
kl.
terts.
—
10,50
Dansorkest.
—
11,30
,.Tot
besluit
"
E
C
Voor
de
Vrouw
^1
J
r
is
werk
te
doen
Het
mag
langzamerhand
be¬
kend
geacht
worden,
dat
in
Euro¬
pa
en
dan
speciaal
in
Nederland,
zowel
in
het
huishouden
als
in
fabrieken
en
winkels
een
tekort
heerst
aan
vrouwelijke
werk¬
krachten.
Soms
vragen
we
ons
wel
eens
af,
waar
al
de
Jonge
meisjes
en
vrouwen
zich
de
hele
dag
mee
bezig
houden,
en
of
er
bij
zovelen
geen
noodzaak
bestaat
geld
te
verdienen.
De
klachten
over
het
duurder
worden
van
de
kosten
van
levensonderhoud
worden
steeds
veelvuldiger,
maar
aan
d«
andere
kant
zijn
er
honderden
en
honderden
posten,
waar
men
tever¬
geefs
op
een
werkkracht
wacht,
die
in
staat
is
en
de
wil
heeft
het
werk
te
verrichten.
Waar
en
bij
wie
de
fout
schuilt
blijft
de
grote
vraag,
die
wel
nimmer
geheel
opgelost
zal
worden
tot
ieders
bevrediging.
Laten
we
eerst
de
vraag
naar
huishoudelijke
hulp
eens
beschouwen.
Het
is
'n
feit,
dat
wij,
wat
de
moei¬
lijkheden
op
dit
terrein
betreft,
dik¬
wijls
staan
aan
de
zijde
van
de
werk¬
neemsters.
Is
er
wel
één
betrekking,
die
zo
weinig
grenzen
kent
wat
de
werktijden
aangaat?
Op
kantoren,
ateliers,
in
winkels
vinden
we
alle¬
maal
vaste
werkuren.
De
vrije
dagen
of
middagen
zijn
geregeld.
En
als
de
meisjes
om
5
uur
de
deur
achter
zich
dicht
trekken,
weten
ze,
dat
de
rest
van
de
dag
voor
haar
is.
HULP
VOOR
DF.
HUISHOUDING
Een
huishouding
eindigt
nooit.
Dat
weet
iedere
huisvrouw.
Maar
toch
heeft
iedere
hulp
recht
op
haar
vrije
uren.
Ieder
meisje
moet
weten
's
avonds
om
zo
en
zo
laat
is
mijn
taak
geëindigd
en
heb
ik
enige
uren
voor
mij
zelf.
Het
is
moeilijk
deze
grens
bij
het
huishoudelijke
werk
te
trekken,
vooral
in
grote
gezinnen.
Toch
wil
het
ons
voorkomen,
dat
vele
huisvrouwen
niet
naar
de
oplossing
SS
MBHIHVMEi
Om
het
vervoer
door
de
lucht
zo
veilig
mogelijk
te
maken,
worden
de
mo¬
toren
voortdurend
nagezien.
De
K.L.M.
doet
dit
volgens
een
z.g.
12-perioden
plan,
na
elke
35
vlieguren
een
bepaald
gedeelte.
Op
deze
wijze
gaat
elk
onderdeel,
na
420
vlieguren
door
de
handen
van
de
technische
experts,
die
het
op
betrouwbaarheid
onderzoeken.
van
de
moeilijkheden
streven;
en
toch
zullen
zij
rr
toe
moeten
komen.
Waarom
is
er
tegenwoordig
in
hoofdzaak
al¬
leen
hulp
te
krijgen
voor
de
ochtend-
of
middaguren
of
voor
enige
dagen?
De
hulp
weet
na
zo
en
zoveel
uren
krijg
ik
mijn
geld
en
ik
ben
weer
'n
vrij
mens.
Zolang
de
vrouw
des
hui¬
zes
het
meisje,
de
hulp
in
het
huis-
hoden,
blijft
beschouwen
als
een
ma¬
chine,
die
altijd
kan
draaien,
zolang
zij
altijd
weer
nieuw
werk
vindt,
dat
ge¬
daan
moet
worden,
als
het
oude
ge¬
daan
is,
zal
de
grote
tegenzin
van
de
meisjes
voor
een
dusdanige
betrek¬
king
blijven
bestaan.
En
toch
zijn
er
heel
veel
meisjes,
die
door
haar
aan¬
leg
meer,
veel
meer
voelen
voor
een
huishoudelijke
baan,
dan
voor
een
be¬
trekking
elders.
Maar
niet
alleen
voor
het
huishou¬
den
heerst
een
groot
tekort
aan
hulp;
ook
op
de
ateliers
zijn
nog
steeds
veel
te
weinig
plaatsen
bezet;
in
veel
fa¬
brieken
komt
men
nog
steeds
handen
to
kort.
En
wèt
men
doet
om
krach¬
ten
te
trekken,
ze
komen
niet
of
schaars.
.
IN
AMERIKA
IS
HET
ANDERS
Als
we
deze
toestand
vergelijken
met
die
in
Amerika,
zien
we
dat
daar
juist
het
tegenovergestelde
geconsta¬
teerd
kan
worden.
Hier
zijn
het
niet
alleen
de
vrije
meisjes,
maar
ook
de
getrouwde
vrouwen,
die
hun
steentje
bijdragen
en
hun
werkkracht
geven
op
de
plaatsen
waar
ze
nodig
zijn.
Ook
hier
is
de
levensstandaard
onrustba¬
rend
gestegen.
En
waar
de
man
de
kosten
van
een
en
ander
niet
meer
alleen
kan
bestriiden,
vindt
hij
zijn
vrouw
naast
zich,
die
op
haar
beurt
weet
te
werken.
We
weten,
dat
in
ons
land
steeds
veel
stemmen
opgaan
tegen
het
wer¬
ken
van
getrouwde
vrouwen,
omdat
bet
huishouden
dan
in
gevaar
komt.
Maar
het
wil
ons
voorkomen,
dat
er
ook
onder
deze
categorie
vrouwen
ve¬
le
zijn,
die
zonder
enige
schade
aan
dat
huishouden
hun
werkkracht
voor
d'.
gemeenschap
zouden
kunnen
inzet¬
ten
en
er
dan
tevens
zelf
wel
bij
zou¬
den
varen.
Maar
het
is
vaak
gemak¬
kelijker
dit
niet
te
doen.
Waar
de
Amerikaanse
vrouw
niet
tegen
sleur-
werk
op
fabrieken,
in
winkels
of
op
kantoren
opziet,
zouden
vele
Neder¬
landse
vrouwen
ook
tot
dit
soort
van
werk
kunnen
overgaan.
Ze
moeten
le¬
ren
begrijpen,
dat
ze
hierdoor
niet
al¬
leen
zich
zelf,
maar
ook
het
land
dienen.
Distributie
fietsbanden
Het
Centraal
Distributiekantoor
deelt
mede,
dat
t/m
30
November
a.s.
op
de
bon
C.
30
van
het
inschrijvingsbewijs
voor
vervanging
van
fietsbanden
BI
610
een
toerbuitenband
verkrijgbaar
is.
Voor
het
kopen
van
een
binnenband
is
tot
die
datum
geldig
bon
D
42
van
het
inschrijvingsbewijs
voor
ver¬
vanging
van
fietsbanden
BI
609.
Verder
is
eveneens
op
genoemde
da¬
tum
op
bon
A
11
van
het
inschrij¬
vingsbewijs
voor
eerste
montage
een
buitenband
en
op
bon
B
11
van
dit
inschrijvingsbewijs
een
binnenband
verkrijgbaar.
De
banden
kunnen
rechtstreeks
op
de
bovengenoemde
bonnen
betrokken
worden.
Inwisseling
tegen
een
ban¬
denbon
bij
de
distributiedienst
is
niet
nodig.
Een
drama
in
twee
bedrijven
door
F.
DE
SINCLAIR
i)
Twee
amazones
en
twee
heren
ga¬
loppeerden
achter
elkaar
op
hun
snui¬
vende
paarden
over
de
rulle
ruiter-
weg,
welke
in
het
Zuidelijk
deel
van
het
bos
rondom
de
roeibaan,
door
het
al
hoog
opgeschoten
groen
van
berken,
kardinaaishoedjes
en
elzen
voert
naar
de
harde
autoweg.
Daar
gekomen
hielden
ze
hun
paar¬
den
in
en
lieten
ze
nog
even
stapvoets
verder
gaan.
terwijl
ze
nu
in
'n
groep¬
je
bij
elkaar
waren
gekomen.
„Heerlijk"!
zei
Eva
de
Roo,
een
slank
circa
twintigjarig
meisje,
dat
rechtop
en
sportief
in
het
herenzadel
zat.
ge¬
kleed
in
een
muisgrijs
rijcostuum
en
met
een
grijs
mutsje,
versierd'
met
een
fasantenveertje.
op
de
rosgouden
haren.
„Wat
je
maar
heerlijk
noemt!'
riep
fi
eule
Constance
de
Raet,
een
circa
vijftigjarige
matrone,
die
ook
op
een
herenzadel
reed
in
een
lichtgeel
palm-
beach
rijkostuum,
waarbij
ze
het
echter
niet
nodig
had
gevonden
heur
sluike
grijze
haren
op
enigerlei
wijze
te
be¬
dekken.
„Het
scheelde
weinig
of
ik
had
met
dat
gehots
mijn
gebit
ingeslikt.
Foei,
foei!
Almanzor
is
een
braaf
beest,
ja
hoor!"
en
ze
bukte
zich
en
klopte
het
nog
briesende
paard
eens
op
zijn
hals.
„Maar
mijn
postuur
is
niet
bere¬
kend
op
zulke
galoppades!"
„Nee,
dat
komt
meer
voor!"
sprak
Bob
Syxma,
terwijl
bij
een
zijdelingse
blik
wierp
op
de
dikke
amazone,
die
met
maar
al
te
velen
van
haar
sexege-
noten,
vergat,
dat
alleen
slanke
vrou¬
wenfiguurtjes
op
een
herenzadel
kun¬
nen
paardrijden,
indien
men
in
de
hip¬
pische
sport
binnen
de
grenzen
van
bevalligheid
en
aestethica
wil
blijven,
want
een
dikke
vrouw
en
zelfs
al
een
vrouw
met
een
goed
gevuld
figuur,
is
op
zo'n
herenzadel
afzichtelijk
en
daar¬
bij
meestal
grof-belachtelijk!
„Dat
komt
zelfs
heel
veel
voor",
bevestigde
Rob
nog
eens.
„Zo
meneer,
dank
je"!
antwoordde
Constance.
„Als
je
je
maar
niet
ver¬
beeldt,
dat
een
man
op
een
paard
ook
altijd
iets
fraais
is!"
Rob
Syxma
lachte
eens.
„Maar
afgescheiden
van
dat
fraaie
of
niet
fraaie",
sprak
nu
Baron
de
Raet,
de
vader
van
Constance,
een
ze¬
ventigjarige
aristocraat,
oud
cavalerie-
cfficier.
die
zelf
zo
rustig
en
semakke-
lijk
iu
't
zadel
zat
of
hij
met
't
paard
dat
hij
bereed,
een
geheel
vormde.
„Vertel
me
eens,
hoe
jou
nu
die
galop¬
pade
beviel?
Jij
met
je
zonderlinge
be¬
grippen
over
de
hippische
sport!"
De
dertigjarige
Rob
Syxma
lachte
andermaal.
„Och
Oom,"
sprak
hij
dan.
„U
moest
dat
maar
liever
niet
vragen".
„Ja,
ja,
zeg
het
maar!"
riep
Eva.
„Nou,
ik
heb
toch
altijd
het
gevoel
wanneer
ik
paard
rijd
of
ik
gezeten
op
een
warme
ongare
pudding
over
de
weg
dril
en
nu
met
die
galoppade
had
ik
wel
heel
sterk
die
sensatie"!
„Je
bent
onverbeterlijk!"
zei
Baron
de
Raet
glimlachend.
„En
je
verdient
dat
je
nooit
weer
in
't
zadel
wordt
ge¬
holpen!
Maar
waar
blijft
Jacques
nu?"
„O,
die
komt
wel
achteraan
sukke¬
len",
sprak
Eva,
terwijl
ze
omkeek.
„Zeker
weer
last
gehad
met
Tabor!"
„Als
ik
Tabor
berijd
is
hij
nooit
las¬
tig",
bromde
de
Baron,
„alleen
een
kwestie
van
feeling.
Je
moet
een
peerd
begrijpen
en
leiden.
Een
peerd
is
als
een
kind;
het
heeft
altijd
wel
eens
neiging
om
stout
te
zijn
en
ongehoor¬
zaam
en
dan
moet
je
taet
hebben
om
hem
tot
reden
te
brengen
en
er
maar
niet
op
los
ranselen!"
„En
niet
met
je
sporen
krabben
in
de
warme
pudding!
Hè
Rob?"
plaagde
Eva.
„Die
krabbers
gebruik
ik
nooit",
ant¬
woordde
Rob.
„Dat
vind
ik
gemene
dingen!
Maar
ik
zie
daar
in
de
verte
een
paard
aankomen."
„Ja",
zei
Constance,
„ik
ook.
Dat
zal
Jacques
zijn".
Ze
keken
nu
alle
vier
de
afgelegde
weg
af.
„Nee....
Gut!"
kreet
Eva
eensklaps.
„Het
is
Tabor,
maar
Jacques
zit
er
niet
meer
op.
Kijk
maar!"
„Wat
is
dat
nu?"
vroeg
de
Baron,
ter¬
wijl
hij
nu
ook
scherp
toekeek
met
ge¬
fronste
wenkbrauwen."
Maar
je
hebt
gelijk
kind.
Het
is
Tabor,
maar
hij
komt
daar
in
zijn
eentje
aan
galopperen.
Zou
hij
nu
waarachtig
Jacques
hebben
afgeworpen?
Gauw
maar!"
Baron
de
Raet
was
al
sprekend
rnel
uit
het
zadel
gekomen,
stond
op
de
grond
en
reikte
Eva
de
teugels
van
zijn
raard.
„Hou
even;
ik
zal
Tabor
op
vangen!"
„Past
U
op!"
kreet
Eva.
„Geen
nood,
„antwoordde
ie
oude
heer,
die
nu
snel
naar
de
ruiterweg
liep.
Ook
Rob
steeg
af,
zij
het
heel
wat
minder
vlug
en
handig
dan
zijn
oom.
„Constance",
sprak
hij,
„wil
jij
dit
gedierte
van
mij
zo
lang
onder
je
hoede
nemen;
ik
zal
oom
toch
moeten
bij¬
staan!"
en
hij
gaf
de
dikke
freule
de
teugels
van
zijn
paard
in
handen.
„Och
Rob,
Oom
kan
't
best
alleen!"
riep
Eva.
„Pas
jij
maar
op
dat
je
geen
trap
krijgt
van
zo'n
galopperende
pud¬
ding,
want
dat
komt
aan!"
(Wordt
vervolgd)
Het
beroepsgeheim
van
den
journalist
De
zaak
Lunshof
voor
Op
11
Januari
van
dit
jaar
pu¬
bliceerde
de
hoofdredacteur
van
Elseviers
Weekblad,
de
heer
H.
A.
Lunshof,
een
artikel
getiteld
„Een
bloemlezing
uit
de
geheime
notu¬
len
van
Linggadjati"
in
zijn
blad.
Op
28
Maart
1947
werd
hij
als
ge¬
tuige
voor
de
rechter-eommissaris
te
Amsterdam
geroepen
om
ffe
ant¬
woorden
op
de
vraag
van
wie
hij
de
gegevens,
in
genoemd
artikel
verwerkt,
had
ontvangen.
De
heer
Lunshof
weigerde
bekend
te
ma¬
ken
wie
zijn
zegsman
was
en
ant¬
woordde:
„Ik
beroep
mij
ter
recht¬
vaardiging
van
mijn
weigering
op
hetgeen
ik
als
journalist
gevoel
als
mijn
beroepsgeheim."
Als
gevolg
van
deze
weigering
had
de
heer
Lunshof
zich
gisteren
voor
de
arrondissementsrechtbank
te
Amster¬
dam,
gepresideerd
door
Mr.
V.
G.
A.
Boll,
te
verantwoorden.
De
verdediging,
waargenomen
door
Mi.
P.
S.
Gerbrandy,
had
één
getuige
a
décharge
opgeroepen,
de
journalist
Mr.
M.
Rooy,
hoofdredacteui
var
de
Nat.
Rotterdamse
Courant,
om
als
deskundige
de
zaak
Lunshof
te
belich¬
ten.
Op
de
vraag
van
de
verdediger
wat
de
gevolgen
zouden
zijn
indien
de
heer
Lunshof
zijn
zegslieden
voor
de
rech¬
ter-eommissaris
had
genoemd,
ant¬
woordde
Mr.
Rooy:
„De
reactie
onder
de
journalisten
zou
zijn,
dat
Lunshof
als
eerloos
journalist
zou
worden
be¬
schouwd.
_
De
pers
heeft
niet
alleen
tot
taak
het
publiek
mede
te
delen
wat
er
in
het
openbaar
geschiedt,
doch
ook
indien
zij
zulks
in
het
algemeen
belang
wenselijk
acht
te
onthullen
wat
er
in
het
ver¬
borgene
voorvalt.
Vaak
worden
aan
journalisten
gege¬
vens
in
een
sfeer
van
vertrouwen
ver¬
strekt
door
hoge
functionarissen.
Deze
gegevens
mogen
vaak
worden
gepubli¬
ceerd
en
het
komt
dikwijls
voor
dat
de
journalist
het
verzoek
krijgt
de
naam
van
zijn
zegsman
te
verzwijgen,
b.v.
wanneer
het
regeringsbeleid
het
noodzakelijk
maakt
dat
op
een
bepaald
psychologisch
moment
de
regering
als
zegsman
ongenoemd
blijft".
De
officier
van
justitie,
Mr.
J.
W.
A.
M.
Smit,
gaf
als
zijn
oordeel
te
kennen,
dat
een
journalist
niet
het
recht
heeft
zich
te
beroepen
op
beroepsgeheim.
Het
beroepsgeheim
geldt
volgens
Mr.
Smit
niet
voor
de
journalist.
Evenmin
als
voor
een
bankier
of
een
accountant.
He.
beroepsgeheim
erkent
Mr.
Smit
alleen
voor
predikanten,
artsen,
advo¬
caten
en
notarissen.
Hij
eiste
tenslotte
tegen
de
heer
Lunshof
een
geldboete
van
f
100.—
sub¬
sidiair
15
dagen
hechtenis.
De
verdediger
begon
zijn
pleidooi
met
een
aantal
gevallen
aan
te
halen
waarin,
volgens
rechterlijke
uitspraak,
het
beroepsgeheim
van
de
journalist
wordt
erkend.
„Het
ambtgeheim
geldt
niet
alleen
volgens
wet,
wettelijk
voor¬
schrift
of
beroepseed.
Het
geldt
ook
niet
voor
de
advocaat,
de
predikant
en
de
Rooms
Katholieke
geestelijke.
Toch
wordt
voor
hem
het
geheim
wel
er¬
kend."
Journalisten
kunnen
hun
beroep
niet
uitfoefenen
wanneer
zij
niet
het
recht
tot
geheimhouding
hebben.
Als
de
-*aat
er
in
zou
slagen
de
journalist
tot
spre¬
ken
te
bewegen,
zou
de
bron
verstopt
raken
waaruit
hij
zijn
inlichtingen
krijgt.
Er
zou
geen
goede
objectieve
voorlichting
mogelijk
zijn
en
de
vrij¬
heid
van
de
pers,
die
+-t
het
geweten
var.
het
volk
spreken
moet,
zou
zo¬
danig
worden
beknot
dat
zij
haar
taak
niet
meer
zou
kunnen
vervullen.
De
verdediger
besloot
met
te
zeg¬
gen:
„Ik
vraag
ontslag
van
rechtsver¬
volging
op
grond
van
het
feit
dat
er
wel
degelijk
een
beroepsgeheim
voor
de
journalist
bestaat
en
beroep
mij,
zo
het
Hof
anders
mocht
bordelen,
op
overmacht".
Uitspraak
op
15
October
a.s.
\zlie
is
dit?
(Ingezonden
mededeling).