Tekstweergave van HA_1944_01_03_0002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Uitgave: Dagblad voor Noord-Holland N.V. Alkmaar - Voordam C 9. Bureaux der Westfriesche rditie: Hoorn: KI. Noord 7—9. Telef. 4921 (K 2290 ). Postrek, 65666. Enkbuizen: Parklaan 20, Telefoon 235. MAANDAG 8 JANUARI 1944. DAGBLAD VOOR WESTFRIESCHE EDITIE. OORD-HOLLAN ■ 4e Jaargang, No. 1, 4 pagina's. Abonn.prys voor Nederland ƒ 2.35 per 3 mnd.. p. week 20 ct. Losse nummers 5 ct. Prfls der gewone advertenties in deze editie 11 ct. p m.M. (min. 15 ra.M.) Tarieven voor de g»heele oplage op aanvrage. Doelpunten 60 ct. p. 15 m.M iedere 3 m.M. meer 12 cent. Adolf Hiiler. Britsche machtspositie zal zwakker zijn bij het einde van den oorlog. Duitsche regeering nam harde beslissingen. <# Italië viel uit door verraders-clique. Ter gelegenheid van de jaarwisseling heeft Adolf Hitler Vrijdagavond een Nieuwjaarsoproep tot het Duitsche volk gericht, in welken oproep hij er allereerst aan herinnerde, hoe Engeland en Frankrijk na een langen tijd van voorbereiding nu ruim 4 jaar geleden aan Duitschland den oorlog verklaarden. Men vergat echter eenige belangrijke feiten, toen men het op de- sen oorlog aanstuurde: niet Engeland kon profijt trekken uit dezen oorlog maar alleen het bolsjewisme; niet Groot-Brittannië zal den bolsjewistischen duivel temmen, maar het bolsjewistische gif zal Engeland zelf steeds meer aanvreten en eindelijk naar het verval doen leiden. Nadat Hitier deze twee punten verduidelijkt had en er op gewezen had. hoe Engeland in elk geval — hoe deze oorlog ook zal afloopen — ver¬ zwakt uit den strijd zal komen, richtte hij zich tot het Duitsche volk zelf. Oorlog zonder medelijder. Wanneer de toonaangevende Brit¬ sche politici verlangen, dat het grootste deel van het Duitsche volk uitgeroeid zal worden, aldus Hitier; dat men ons volk, evenals het Poolsche, de kinderen ontnemen moet, om ze naar Rusland te zen¬ den om te worden opgevoed, d.w.z. om zom het leven te brengen; dat men eenige tientallen millioe- nen Duitsche arbeiders naar Sibe¬ rië moest overbrengen; wanneer Britsche bisschoppen bid¬ den, dat de bestraffing van het Duitsche volk de eerstvolgende tien¬ tallen jaren aan het bolsjewisme toevertrouwd moge worden; wanneer men in Engelsche bladen schrijft, dat men ditmaal, hopelijk door geenerlei humaniteitsbevliegin- gen aangetast, de gerechtigheid vrijen h op zal laten en het door En¬ geland en Frankrijk zelf aangevallen Duitschland zoo uiteen zal scheuren en tuchvigen, dat het zich in eeuwen niet meer kan verheffen; dan 5* dat zeker oprecht gemeend, doch op zichzelf niet beslissend. ■Want: ook wanneer wij niet deze verbloemde uitlatingen van een waarlijk satanische Britsche gezind¬ heid zouden vernemen, hebben wij voldoende inzicht om te weten, wat ons lot en dat van Europa zou moeten zijn, wanneer ons deze oorlog onbe¬ wapend had verrast en wij derhalve niet in staat zouden zijn geweest hem te winnen. Overigens is alles wat in de herse¬ nen van deze Engelsche sadisten als theoretisch plan geprovoceerd wordt, door het bolsjewisme reeds lang in de practijk beproefd. Het is ons duidelijk, djt deze oorlog derhalve ook alle vroe¬ gere remmingen, die voortkwamen uit een zuiver menschelijke humaniteit, verwaarloost omdat er, wanneer hij ten einde is, geen overwinnaar en over¬ wonnene, doch slechts overlevenden en vernietigden zullen zijn. Wanneer het bovendien in een oorlog mogelijk is, dat men zich — eigenlijk in deze bruutheid voor de eerste maal in de geschiedenis — uitdrukkelijk speciali¬ seert op den oorlog tegen vrouwen en kinderen en zich zelfs den eerenaam „moordenaar" geeft, dan kan daaraan alleen reeds afgemeten worden, wat het lot van de verliezende partij zal zijn, want men zegt niet dat dit slechts zoo en zooveel tienduizenden kinderen of zoo en zooveel tienduizenden vrou¬ wen en meisje? toegedacht is. Neen, want dit is hetgene, dat in de oogen van de tegenwoordige Engelschen en achter hen staanden lieden het eenig beklagenswaardige is. Zij zouden meer dan gelukkig zijn, wanneer zij in plaats daarvan het tien- of honderdvoudige aan menschen zouden kunnen vernie¬ tigen. Zij verklaren dat ook heel bru¬ taal en openlijk — en wij namen er even openlijk kennis van. Wij zien daaruit, dat het hier een oorlog zonder medelijden om zijn of niet zijn betreft, die derhalve door ons helaas ook evenzeer zonder medelijden beantwoord moet en zal worden. Want hoe groot de verschrikking thans ook moge zijn, zij zou niet vergeleken kunnen worden, met het afgrijselijke ongeluk, dat ons volk en daarboven uit geheel Europa zou treffen, wan¬ neer deze misdadigerscoalitie ooit zou zegevieren. Dat hun duivelsche bedoelingen van den aanvang af bestonden, blijkt het duidelijkst uit de consequente afwij¬ zing door de Britsche oorlogshitsers van de destijds door mij gedane voor¬ stellen tot ontwapening, van de voor¬ stellen tot afschaffing van den bom- oorlog en van al mijn voorstellen tot belemmering van den oorlog respec¬ tievelijk van zijn beperking tot de Werkelijk strijdende soldaten. Reeds destijds fcadden de inspirators van de Britsche politiek, de van Sit- tards en consorten, het besluit geno¬ men, den komenden oorlog te voeren als een oorlog van uitroeiing juist van de niet-strijdenden en wel met de mid¬ delen, die zij voor gesch'k'er hielden, n, de reeds in den wereldoorlog in strijd met het volkerenrecht tegen vrouwen en kinderen toegepaste me¬ thode door het algemeen streven naar autarkie niet meer voldoende succes scheen te beloven. Overigens is het in het geheel niet beslissend hoeveel millioenen menschen de plutocratisch-bolsjewistische coali¬ tie voornemens is in Duitschland uit te roeien. Beslissend is wat er van Euro¬ pa zou moeten worden, wanneer deze coalitie zegevierend zou blijven. Honger en ellende — Waar de Britsche heerschappij he¬ den ten dage gevestigd is, zijn honger en ellende de begeleidende verschijn¬ selen van het leven. Terwijl haar leidende persoonlijkhe¬ den op brutale, onbeschaamde leugen¬ achtige wijze zwendelen met maatre¬ gelen tot genezing van den tijd na den oorlog, kunnen zij niet bestrijden, dat in de geweldige rijken, die zij sedert eeuwen beheerschen, millioenen en nog eens millioenen menschen jammerlijk te gronde gaan aan honger en onder¬ voeding. Nauwelijks hebben zij Zuid-Italië bezet, of reeds zijn zij gedwongen hun eigen soldaten het betreden van bepaalde gebieden te verbieden — niet omdat daar typhus heerscht — maar omdat het langzame ver¬ hongeren van deze menschen tot toestanden leidt, aan welker aan¬ blik men zelfs den meest verhar¬ den geallieerden soldaat op den duur niet kan blootstellen. Bovendien: wanneer het de pluto¬ cratisch-bolsjewistische wereld tot nu toe niet mogelijk was, in landen als Amerika, waar twaalf menschen per vierkanten kilometer wonen, millioenen arbeid en brood te verzekeren, wan¬ neer het het bolsjewisme niet gelukt is in den loop van zijn dictatuur der¬ tig millioep menschen te behoeden voor verhongering, hoewel er op iede- ren Europeeschen Rus negentien maal zooveel grond is dan in Duitschland; wanneer de Engelschen in Indië met slechts 75 menschen per vierkanten ki¬ lometer niet kunnen verhinderen dat millioenen verhongeren, dan zou het dichtbevolkte Europeesche gebied in geval van een boisjewistisch-plutocra- tische overwinning niet slechts een maatschappelijke ineenstorting beleven, zooals sedert den storm van de volks¬ verhuizing niet heeft plaats gevonden, doch ook een economische catastrophe van niet voor te stellen omvang. Dat Engeland net zoo aan dezen we-, reldoorlog ten offer zal vallen, willen en kunnen zij, die slechts haat en een waarlijk niet voor te stellen boosaar¬ digheid als eenigen raadgever voor hun handelen hebben, niet inzien. Gevaar voor Europa. Het gevaar voor Europa is enorm Het zal niet verzacht worden door het f De Duitsche transportschepen, die onder bescherming der oorlogsmarine de in het Noorden r^an het Oostelijk front strijdende troepen verzorgen, zijn niet zelden het doel van vijandelijke vliegtuig- en torpedoaanvallen. Bij den gezamelijken afweer van alle wapenen der begeleidingsvaar¬ tuigen en de boordflak worden de aanvallen afgeslagen en het convooi bereikt zonder verliezen de haven van bestemming Tankschepen met waardevollen inhoud voor de vliegers onder bescherming der „vier- Hngen" PK Weinkauf/PBZ-R/P m feit dat zekere Britsche of Amerikaan- sche instanties reeds thans verklaren, dat na dezen oorlog een derde wereld¬ oorlog niet kan uitblijven, de oorlog tusschen de plutocratieën onder elkan¬ der en tusschen hen gemeenschappelijk en het bolsjewisme. Het is bovendien voor de menschheid onverschillig of zij ten onder gaat onder joodsch-kapi- talistische of loodsch-bolsjewistische dictatuur, of dus deze slaven der menschheid dan de sterrenbanier, de Union-Jack of de Sovjet-vlag opgelegd krijgen. In elk geval: voor hen die het leed dragen is het van weinig belang Ons geheele leven, ons streven en ons bestaan is slechts één taak opgelegd n.l de duivelsche plannen van de jood- sche wereldbrandstichters en hun tra¬ wanten tot mislukking te brengen. Hoe zwaar derhalve deze ons op- gedwongen oorlog op zichzelf is, hij staat desondanks in geen verhou¬ ding tot het lot, dat allen treffen zou in geval van een nederlaag. Er is dus slechts één categorisch be¬ vel voor ons volk mogelijk, n.l.: dezen oorlog onder alle omstandig¬ heden en met alle middelen tot een zegevierenden Ie maken. Iedere oorlog op deze wereld heeft eens een einde genomen, derhalve zal ook deze oorlog niet eeuwig duren. Dat het Duitsche volk in het jaar 1918, misleid door de leugenachtige frazen van een Amerikaanschen president meende door vrijwillig de wapens neer te leggen het eihde te kunnen bespoe¬ digen, heeft niet slechts Duitschland in het grootste ongeluk gestort, doch is ook mede schuldig aan den huidigen oorlog. Want ook zonder die capitula¬ tie van destijds zcu aan een eersten wereldoorlog een einde zijn gekomen, maar dan zeker niet' tot ongeluk maar ten gunste van het Rijk. Ditmaal is gelukkig het gevaar van ons weggenomen ten offer te vallen aan dergelijke sirenenklanken. 1) Hebben onze vijanden in hun oud testamentischen haat zelf de oorlogsdoe¬ len op voorbarige wijze brutaal en openlijk uitgeroepen. 2) Is het kinderlijk, wanneer thans achteraf Engelsche en Amerikaansche bladen ontdekken en in hun domheid schrijven, dat het verstandiger zou zijn uit propagandistisch oogpunt andere oorlogsdoelen naar voren te brengen dan de eerst verkondigde. Niet alleen, dat het een beleediging van het ver¬ stand van ons volk is het aan te kon¬ digen, dat men uit propagandistische overwegingen thans iets anders zou willen zeggen, het zou ook — indien het dat van het begin af aan al ge¬ daan zou hebben — een tweede maal geen woord van de tnternationale aarts-zwendelaars gelooven. Bovendien: men poogt niet door zijn oorlogvoering millioenen vrouwen en kinderen om het leven te brengen om dan misschien een vrede van verzoe¬ ning of van toenadering of van recht¬ vaardigheid te schenken. De wijze van oorlogvoering zelf heeft onze vijanden ontmaskerd. Het is de duizendjarige haat van het jodendom en van de daar¬ door geleide plutocratisch-bolsjewisti¬ sche wereld, die zich niet alleen in de oorlogvoering uit, doch die — wan¬ neer zij zou kunnen zegevieren — ook het wezen van den •« rede zou bepalen. Duitschland antwoordt. Tegenover dezen haat echter staat thans geen zwak, burgerlijk Duitsch¬ land, doch de nationaal-socialisti- sche volksstaat. Deze haat wordt derhalve ook niet opgevangen door luie decadente hoogere standen of klassen, doch deze brutale aanval wordt beantwoord door de Duitsche volksgemeenschap en wel, niet be¬ antwoord met frazen van wereld¬ burgerlijke ideologieën, maar met den gezonden en fanatieken haat van een ras, dat weet, dat het om zijn bestaan vecht en dat zich, tenmin¬ ste in dit geval, uitspreekt voor het oude bijbelsche woord; oog om oog en tand om tand. Dat het joodsche doel der vernieti¬ ging van Europa uiteindelijk de zekere uitroeiing van het jodendom in Euro¬ pa zal brengen, staat derhalve buiten eiken twijfel; dat de poging van Engel¬ schen en Amerikanen Europa en Duitschland door het bolsjewisme te vernietigen en het Duitsche volk door de Moskovitische wurgers te tuchtigen, dat wil zeggen te laten uitroeien, slechts het tegendeel zou bereiken, dat wil zeggen de bolsjewiseering van de An¬ gelsaksische wereld zelf, is even zeker. In elk geval kan deze wereldhistori¬ sche, geweldigste oorlog van alle tij¬ den niet als een mooi tournooi ver- loopen. Het wonder, dat uitbleef... Hitier vervolgde: Desondanks kunnen wij één ding vaststellen: toen de oor¬ log begon had men vooral in Engeland de overtuiging, dat een inwendige op¬ stand in Duitschland onmiddellijk tot ineenstorting zou moeten leiden. Men sprak destijds over „generaal winter", over „generaal modder", over „generaal honger" en men hoopte steeds op het wonder van de Duitsche ineenstorting. In feite hebben noch generaal winter, noch generaal modder, noch geileraal honger het Duitsche volk en zijn hui¬ digen volksstaat kunnen overwinnen . De kapitalisten van die landen meen¬ den, dat onze socialistische economi¬ sche opvatting in den oorlog onmiddel¬ lijk schipbreuk zou leiden. Zij heeft echter juist in dezen tijd der zwaarste belasting bewezen, juist en sterker te zijn dan de economie van onze pluto¬ cratische tegenstanders. Van een bols¬ jewistische economie kan buitendien slechts gesproken worden in den zin van een georganiseerden slavenarbeid voor het joodsche directorium-gene¬ raal te Moskou. Dr. Göbbels spreekt tot Duitsche volk. Vertrouwen en strijdvaardigheid bij den aanvang van 1944. „De zenuwen in toom, taai en volhardend !" Het schoonmaken van de bunker- kachel is geen aangenaam en helder karweitje, maar het waarborgt ver¬ warmde bunkers tijdens de koude dagen PK Hahle/Atl H/P m Het volgende kan thans worden vastgesteld: Na meer dan vier jaren oorlog heeft het Duitsche Rijk niet één vierkanten meter van zijn bodem ver¬ loren. Alleen onze vijanden noemen thans groote gedeelten van hun voor¬ malig bezit niet meer het hunne, zelfs wanneer zij deze langs een omweg van leen- en pachtverdragen als „eiland¬ steunpunten" enz. elkander v. ederkeerig afhandig gemaakt hebben. 2. Het Duitsche Rijk is in dezen ge¬ weldigen oorlog niet alleen naar alle kanten ter bescherming van dit conti¬ nent ver naar voren gedrongen, doch het heeft daarbij tot nu toe nog eiken afzonderlijken tegenslag steeds weer overwonnen. Italië viel uit door verraad. De zwaarste tegenslagen in dezen oor¬ log heeft ons het jaar 1943 gebracht. In de eerste plaats is onze oudste bond¬ genoot uitgevallen, uitgevallen door een lang aanhoudend en stelselmatig geor¬ ganiseerd verraad van een clique, die zich met het groot-kapitalistische Wes¬ ten even identiek voelde, als ïji gees¬ telijk machteloos staat tegenover het bederf van de Marxistische ideologie. Reeds in den tijd vóór het uitbreken van den oorlog was de onder- grondsche werkzaamheid van deze rond den koning geschaarde financieele. ge¬ neraals- en politici-clique waar te ne¬ men geweest. Zoowel de moeilijkheden in Noord-Afrika als die op den Balkan moesten in laatste instantie worden toe¬ geschreven aan de voortdurende sabo¬ tage- en verlammingspoging van deze plutocratische tegenstanders van den fascistischen volksstaat. Hun voortdu¬ rende sabotage slaagde er niet slechts in de aanvoeren naar Afrika en later ook naar Italië door steeds nieuwe me¬ thoden van lijdelijk verzet te belemme. ren en aldus onzen en den aan hun zij¬ de staanden Italiaanschen soldaten den toevloed der materieele substantie voor het voeren van den oorlog af te snijden, doch ook op den Balkan den door het Duitsche ingrijpen opgehelderden tcestand stelselmatig te bemoeilijken of te verwarren. Het bendewezen was uit¬ sluitend het product van de onderaard- sche politieke en militaire maatregelen van deze krachten. Evenzeer was de vol ledige ineenstorting en het uitvallen der Italiaansche formaties in het Oosten toe te schrijven aan de uitwerkingen van deze crisis. Het eindelijk openlijk ge¬ pleegde verraad aan den Duce en de schaamtelooze, lage samenzwering met de vijanden moesten volgens den wil van dezen koning en zijn clique het fascisme in Italië en het nationaal-so- cialistische Duitsche Rijk doen ineen¬ storten. (Zie verder pag. 2) Dagorders van Göring en Dönitz. De opperbevelhebber der luchtmacht, Rijksmaarschalk Göring, heeft bij de jaar¬ wisseling een dagorder tot de leden der luchtmacht gericht, waarin hij onder meer zegt: In dit harde oorlogsjaar heeft ons ge¬ heele volk een voorbeeld van bewonde¬ renswaardige dapperheid, trouw en vol¬ harding gegeven. Front en vaderland hebben zichzelf waarlijk overtroffen. In weerwil van bittere offers en vele zor¬ gen en nooden hebben zij, de oogen in vertrouwen op den Führer gericht en met heilige liefde voor het vaderland, met sterk hart standgehouden tegenover alle beproevingen van het lot. Gij, ka¬ meraden, hebt in deze gevechten altijd de trotsche, met roem overdekte vaan der luchtmacht hooggehouden. Ik weet, dat gij mijn vertrouwen in Uw moed en fanatieke plichtsvervulling nooit zult te¬ leurstellen. Want ons leven geldt als hei¬ lig erfdeel der gevallen helden slechts één gedachte: Duitschland. Zoo gaan wij het nieuwe jaar in, in het besef van de geweldige kracht van het Rijk, bezield door een onwrikbaar vertrouwen en gedragen door de hooge verantwoordelijkheid voor de cultuurwe¬ reld voor een geheel werelddeel. De weg ligt duidelijk voor ons. Het gaat om overwinning of ondergang. De opperbevelhebber der marine, groot-admiraal Dönitz, heeft een dagor¬ der tot de marine gericht, waarin hij zegt, dat het afgeloopen jaar het Duit¬ sche volk hard heeft gemaakt als geen enkel vroeger geslacht. Wat het lot in het komende jaar ook van ons moge verlangen, wij zullen schouder aan schou¬ der staan, één van wil, onwrikbaar in trouw, fanatiek in ons geloof aan de overwinning. r - Dagorder van Himmler. De Reichsführer-S.S., Rijksmi¬ nister van binnenlandsche zaken, Heinrich Himmler, heeft bij de jaar¬ wisseling den volgenden dagorder uitgevaardigd: „Mannen van de Waffen-S.S. en politie! Tijdens den 7-jarigen oorlog schreef Frederik de Groote de vol¬ gende woorden neer: „Wij zullen zoo lang om ons heen slaan totdat onze vervloekte vijanden zich opma¬ ken voor den vrede". Deze zin is ons parool voor het jaar 1944". J Rijksminister dr. Göbbels heeft by de jaarwisseling op Oudejaarsavond een radiorede gericht tot het Duitsche volk. Het jaar 1943, zoo verklaarde hij, was het totdusver zwaarste jaar van dezen oorlog, want in dat jaar moesten wy onze groote proef van standvastigheid afleggen in materieel en moreel opzicht. Het stelde ons voor de taak de voorwaarden, die wy in de vorige oorlogsjaren hadden veroverd, stevig in handen te krygen voor onze eindoverwinning en hen tegen den woedenden stormloop van den vyand te verdedigen. Dat is ons voor het grootste deel gelukt. Wij hebben daar- by weliswaar verliezen en tegenslagen moeten incasseeren, maar die kunnen in geen enkel opzicht beschouwd wor¬ den als van beslissenden invloed op den oorlog. Door het laffe verraad van de Italiaansche konings- en gene- raals-clique is het kamp van de spil verzwakt met de economische en mi¬ litaire kracht van een bondgenoot en het viel niet te vermyden, dat het algemeene oorlogsbeeld daardoor een verschuiving onderging, wy moesten onze bakens achteruit zetten, zoowel in het oosten als in het zuiden. De daarmee samenhangende teruggaande bewegingen van onze troepen hebben den vyand de zoo welkome gelegen¬ heid geboden te spreken over een mi¬ litaire ineenstorting van het Ryk, of zulk een ineenstorting reeds in voor¬ barige overwinningsberichten als spoe¬ dig op komst zynde aan te kondigen. De vergissing van den vyand. De vijand heeft zich grondig vergist Onze oorlogspositie is door deze gebeur¬ tenissen weliswaar nauwer geworden dan zij was bij het einde van het jaar 1942, maar zij is meer dan toereikend om ons de .zekere eindoverwinning te waarbor¬ gen. Men behoeft tegenover de successen van den vijand slechts te plaatsen wat hij daarvan gehoopt had, om in te zien. dat onze kansen op een volledige over winning door de gebeurtenissen van dit jaar op geen enkele wyze nadeelig zijn beïnvloed. De door Churchill aangekondigde amphibische operaties zyn uitgebleven en zullen, wanneer zy, zooals steeds weer gedreigd wordt, plaats vinden, in alle plaatsen van Europa een oa- rate Duitsche weermacht aantreffen. In één woord: het wegvallen van een bondgenoot uit ons strijdend front heeft ons weliswaar groote en soms ook gevaarlijke moeilijkheden bereid, maar wij hebben die den kop weten in te drukken, en dat is het ten slotte, wat den doorslag geeft. Over den afloop van den oorlog beslis sert niet wenschêii en voornemens, maar alleen feiten. De vijand is er ook in het afgeloopen jaar niet in geslaagd zoodani ge feiten te stellen in een omvang, dat zij onze oorlogvoering in een essentieel functie konden treffen. De vijand heeft zich op onzen militairen en moreelen te¬ genstand de tanden kapot gebeten. Wat de Duitsche soldaat deed Wat dat voor het verdere verloop van den oorlog beteekent, valt voorloopig niet te overzien. Dat betreft vooral ons ooste¬ lijk front. Onze soldaten hebben daar in de zware gevechten van het afgeloopen jaar een proef afgelegd van hun stand¬ vastigheid, die alles, wat in dit opzicht tot dusver is gepresteerd, ver in de scha¬ duw plaatst Elke strijdende Duitsche sol¬ daat is derhalve ook ons hart duizend maal dichterbij, dan de bijzonder schran¬ dere dagbladschrijvers van een zekere pers, die ons in het beste geval goede adviezen gegeven, maar overigens nau¬ welijks een woord van erkentelijkheid en dank vinden voor een heldhaftigen en offervaardigen strijd, dien onze weer¬ macht voert, ook Voor de handhaving, van het leven hunner volkeren. IJdele Sovjet-hoop Het gevaar van het bolsjewisme, waardoor gansch Europa wordt be¬ dreigd, kon ook in het afgeloopen iaar met succes worden verbannen Wan¬ neer de Sovjets geloofd hadden tot onze grens te kunnen opdringen, dan zullen de jongste gevechten ver in het oosten hun inmiddels wel geleerd heb¬ ben, hoe ijdel hun desbetreffende hoop was. Eeuwig zal het als de groote scharde van deze eeuw worden bestemneld. dat Engeland en de Vereenigde Staten zich verbonden met het bolslewlsme om hun var haat vervulden strijd te¬ gen het eerbiedwaardige continent tot een militair succes te maken, Zii zul¬ len ook daarmede de overwinning niet hehalen. integendeel, hoogstens zullen zll de bestaansgrondslagen van hun eigen volken ondermijnen. Niettemin ligt daarin voor ons en voor Europa een enorm gevaar* en wij moeten •alle kracht bijeenrapen om aan dat ge¬ vaar het hoofd te bieden. Volkomen doel¬ loos is het om daarbij te rekenen op de hulp van andere volkeren en staten, die eveneens bedreigd worden Zij zien welis¬ waar vaak het gevaar in, maar geen macht ter wereld kan hen er toe brengen, iets daartegen te doen. zy gelijken daar¬ bij op het koniintie. dat gehypnotiseerd naar de slang klikt tot het verslonden wordt. Aangewezen op eigen krach* W11 zijn dus in hoofdzaak op onszelf aangewezen om dezen strijd om ons leven en om het leven van ons continent met succes te voeren. Dat kunnen wij ook De c^oomisdhe "n militaire kracht van het Ri1k is, vergeleken met het begin van den oorlog, toen wij tegenover een on¬ vergelijkelijk veel grooter gevaar ge- olaatst waren, enorm gegroeid. Eurooa bevindt zich voor het grootste deel in onze handen. De vijand zal wel geen middel onbenroefd laten om ons in het komende jaar de essentieele stellingen van onze oorlogvoering uit handen te slaan, maar daartoe moet hij. zooals de omstandigheden op het oogenblik zijn. den gevaarlijken sprong wagen in het westen, dien hij tot dusver altijd met suc^oc ftppct weten te ontgaan. Hij probeert hem voorloopig te ver¬ vangen door een offensief uit de lucht, dat, zooals elkeen weet, en zooals ook de viiand heel openlijk toegeeft, meer gericht is tegen ons oorlogsmoreel dan tegen ons oorlogspotentieel. Eeuwige schande Wanneer ik over luchtoffensief spreek, dan is deze uitdrukking een zeer hoffe¬ lijke en gereserveerde omschrijving voor een volkomen onsoldateske strijdmetho- de, die in de geschiedenis haars gelijke niet kent in gemeenheid en ruwheid. Dat zal de door de eeuwen heen onvergeten blij¬ vende schande van de Engelschen en Amerikanen zijn, dat zij, zooals in den eersten wereldoorlog met honger, in den tweeden wereldoorlog met fosfor tegen vrouwen en kinderen zijn opgetreden. Wat den vijand in den eersten wereld¬ oorlog is gelukt, dat zal hem in den tweeden wereldoorlog niet gelukken. Hte* is overbodig daarover nog woorden te verliezen. Ons volk heeft in het jaar 1943 de beproeving van de vijandelijke lucht- terreur zóó schitterend doorstaan, dat de vijand zijn daaraan geknoopte verwach¬ tingen definitief kan begraven. Ons volk is in de nachteiyke vuur- stormen niet uiteengevallen, zooals onze vyanden dat hoopten en wensch- ten, doch is een vaste en onwrikbare gemeenschap geworden. Dat is de kostbaarste leer van het jaar 1943. wy zün onder den dwang der om¬ standigheden in zekeren omvang ge¬ wend geraakt aan de verschrikkingen van den modernen oorlog. Het En¬ gelsche volk daarentegen zal daaraan weer gewend moeten raken. De luchtterreur zal veranderen. De luchtoorlog bereidt den vyand slechts genoegen, zoolang hij eenzijdig is. Wordt hij weer tweezijdig, dan zullen de vreugdekreten daarover in de Londen- sche pers spoedig verstommen. De Brit¬ sche en Amerikaansche piloten zullen echter binnenkort in het geheele Rijks¬ gebied tegenover een verdedigingskracht komen te staan, die hun den lust tot hun gemeene overvallen op Duitsche steden en haar burgerbevolking meer en meer zal ontnemen. Er bestaat geen oorlogs¬ wapen, dat niet op zeker tijdstip een te- genwapen te voorschijn roept. Zoo zal dat ook hier het geval zijn. De vijand treft met den luchtoorlog ons bewape- ningspotentieel slechts in zeer beperkten omvang en daarmede is de succesvolle voortzetting van den oorlog voor ons absoluut gewaarborgd. Het tweede front, wy vermoeden, dat de Engelschen en Amerikanen in het komende voorjaar door een invasie in het Westen de proef op de som willen nemen, zy moeten dat immers, omdat Stalin, hun opperste heer en gebieder, dab» zoo wil. Dan zal biyken wie in deze kwestie gelijk heeft, de vij¬ and of wy. In ieder geval kan het En¬ gelsche en Amerikaansche publiek de maatstaven voor hetgeen zyn soldaten daarbij te wachten staat aflezen aan de gevechten in Italië, en daarby niet ver¬ getend dat de Duitsche weermacht vóór Rome altijd nog aan de peripheric van ons belangengebied strijdt, terwyi het in het Westen om ons leven gaat. Vertrouwen in de toekomst. Zeer waarschijnlijk is het, dat de oor¬ log daarmede in het komende jaar zijn beslissende stadium zal binnengaan. On¬ ze omstandigheden voor de overwinning zijn daarbij meer dan gunstig. Het is over het algemeen een ondankbare taak wanneer men in een zoo kritieken tijd den profeet Avil spelen Maar nooit heeft de Duitsche leiding komende gebeurtenis¬ sen met een zóó souvereine kalmte tege¬ moet gezien als ditmaal. Het ligt derhal¬ ve voor de hand aan te nemen, dat de Engelsche en Amerikaansche soldaten in het komende voorjaar nog verbaasd z.ul- len opkijken, zy kunnen dan hun dank betuigen aan hun regeeringen, die hen 'n haar verblinding dit bloedige ongeluk insturen. Een doorslaggevend element van de overwinning Is het bewustzijn van eigen recht. Dat bezitten wij in vollen omvang. Wij weten heel nauwkeurig waarom wij Europa verdedigen. Maar noch de Engelschen en nog veel rrrnder de Amerikanen weten, waarom zij het aanvallen. Daarbij zullen zij de grootste offers aan bloed moeten brengen. Men sterft niet graag voor een staatsbestel, waarin klassenhoogmoed en eigendunk van standen heerscht, waarin de arbei¬ ders slechts koelies van de geldmagna¬ ten zijn en waar de toonaangevende staatslieden slechts sociale frazen ver¬ kondigen, maar sociale daden pijnlijk vermijden. Als zijn leven echter verdedigt de sol¬ daat een staat, die in den waarsten zin des woords zijn eigen staat en een so- -"'ale staat is. waarin ook de kleine man alle mogelijkheden bezit om naar boven te komen, waarin politiek en oorlogvoe¬ ring slechts ziin gericht oo de belangen van het geheele volk en niet op die van een kleine plutocratencüaue. in é*n woord, waarin het volk zichzelf via ziin beste zonen voor zijn eigen welzijn en geluk regeert. Tk behoef er geen woord over te verliezen, waar het in dezen striid voor ons om gaat. Onze vijanden hebben ons daarover geen twijfel gela¬ ten. Wij verdedigen ons leven. Het is goed dat wil dat weten. Een nederlaag zou ons allen vernietigen. Daartegenover staat de overwinning, die wy door te stryden kunnen en zullen behalen, zy opent ons de poort naar de definitieve vriiheid en onaf- hankeiykheid van ons volk. Vóór ons ligt dan een weg van den vrede en van den vrijen arbeid, van dén we¬ deropbouw en van een diep sociaal geluk, dat gelegen is in de gemeen¬ schap van allen. Zenuwen in toom, taai en volhardend! Vraagt men mij nu hoe de eerste deugd heet, die ons naar deze overwin¬ ning leidt, dan kan ik slechts ten ant¬ woord geven: het is de trouw aan ons¬ zelf, de trouw aan de wereld, die wii in gedachten hebbQn en aan onze politieke geloofsbelijdens. Het komt er in hoofd¬ zaak opaan, dat leiding en volk de ze¬ nuwen in toom houden, taai en volhar¬ dend de gevaren en moeilijkheden te bo¬ ven komen en zich door niets laten af¬ brengen van de voortzetting van den eenmaal ingeslagen weg. die de juiste gebleken is. Dan breekt oo zekeren dag olotseling het wolkendek, dat de zon ver¬ duistert en de hemel ziet er weer stra¬ lend uit. Zoo zal het ook in dezen oorlog zijn. Front en vaderland hebben in het afgeloopen jaar zichzelf overtroffen. De nartij is als de politieke leidster van het volk te voorschijn getreden op het ni¬ veau van haar groote prestaties. Zij le.- - verde voor het ontreden van millioenen aan het Duitsche front een offer in bloed, dat verre overtreft hetgeen elders van het Duitsche volk verlangd moest wor¬ den. Om den Fiihrer geschaard staan wij, volk der Duitschers, aan het einde van dit harde oorlogsjaar en zetten wil moedig den stap in de nog on¬ bekende toekomst, wy weten: het zal onze toekomst ziin. Het lot schenkt ha^r ons niet. wii moeten er voor vechten. Dat willen wij doen. Fier en verbeten wachten wy den vijand af of hij by nacht en mist onze steden besluipt, of hij in het Oosten met een overmacht van menschen en mate¬ riaal op ons front storm loopt, of hjj in het Zuiden bebloede koppen haalt, of dat hy tenslotte den stormloop waagt op ..den Atlantischen wal. Over¬ al waar hy tegen ons optreedt, staan aan het front Duitsche mannen te¬ genover hem en in het vaderland, waar die mannen ontbreken, staan Duitsche vrouwen, knanen en meis¬ jes. Ket jaar 1944 zal ons bereid vin¬ den.