Tekstweergave van HA_1942_05_27_0003

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
JIJDE 2 deren arbeid gestelden tijd .erdag 28 Mei t on het feii agkaarten in vastgesteldei komst stren- genomen, en banden, riiwielen en maanden Ja. liet meer in ld Mei 1942 deze maand nvraag deze ingen, wordt ■ eerste tien een nieuwe WOENSDAG 27 MEI 1942. DAGBLAD VOOR NOORD-HOLLAND. BLADZIJDE 3 Joodsch bezit. Inlevering van geld en voorwerpen. 's-GRAVENHAGE, 26 Mei. In het verordeningenblad is opgenomen een verordening van den Rijkscommissa¬ ris voor het bezette Nederlandsche gebied betreffende de behandeling van Joodsche vermogenswaarden. Hierin wordt o.m. bepaald: Vorderingen van elke soort moeten schrif¬ telijk bij de bankiersfirma Lippmann, Rosen¬ thal & Co. te Amsterdam worden aange¬ meld, wanneer zij op het tijdstip van het in werking treden dezer verordening of nadien geheel of gedeeltelijk rechtens of economisch toekomen aan een persoon, die ingevolge hét bepaalde bij artikel 4 der verordening no. 189/1940 betreffende het aangeven van orv dernemingen Jood is of als Jood wordt aan¬ gemerkt. Het bovenstaande is niet van toe¬ passing ten aanzien van vorderingen eener onderneming, welke op grond der verorde¬ ning no. 189/1940 'tot het doen van aangifte gehouden is. De aangifte van de op het tijdstip van het tn werking treden dezer verordening be¬ staande vorderingen dient uiterlijk op 30 Juni 1942 te geschieden. Vorderingen, welke eerst na liet in' werking treden ontstaan, of van welker ontstaan de tot het doen van aangifte gehouden personen eerst na dit tijdstip ken¬ nis neemt, moeten binnen een week worden aangemeld. Contanten, effecten enz. boven ƒ 250.— moeten worden ingele¬ verd. Vroegere vrij? maxima tot dusverre niet behandelde vermogenswaarden moeten on¬ verwijld, uiterlijk op 30 Juni 1942, overeen¬ komstig de normen van artikel 1 der ver¬ ordening no. 148/1941 worden gestort, in de¬ pót gegeven of overgeschreven. De verorde¬ ning is niet van toepassing voor zoover de gezamenlijke waarde der .contante gelden, chèques, effecten, tegoeden en deposito's, waarop de tot een gezin behoorende personen op het tijdstip van het in werking treden dezer verordening recht hebben, niet meer bedraagt dan tweehonderd vijftig gulden. Over vorderingen en andere rechten, waar¬ op de tot een gezin behoorende personen recht hebben, kan per kalendermaand tot een gezamenlijk bedrag van twee honderd vijftig gulden worden beschikt. Inlevering van kunstvoorwerpen enz. Collecties van alle soorten kunstvoorwer¬ pen, voorwerpen van goud, platina of zilver, alsmede bewerkte en onbewerkte edelstee- nen, halfedelsteenen en parels, moeten, wan¬ neer zij geheel of gedeeltelijk rechtens of • economisch aan een der in artikel 1 genoem¬ de personen toebehooren, aan de bankiersfir¬ ma Lippmann, Rosenthal & Co. worden in¬ geleverd. ' Dit laatste is niet van toepassing ten aan¬ zien van: 1. eigen trouwringen en die van een over¬ leden echtgenoot; y 2. zilveren pols- en zakhorloges in per¬ soonlijk gebruik; 3. gebruikt tafelzilver, met dien verstan¬ de, dat elke tot het gezin van den eigenaar, behoorende persoon een vierdeelig eetbestek - bestaande uit mes, vork, soeplepel en des¬ sertlepel — behoudt; 4. gebitvullingen uit edele metalen in per¬ soonlijk gebruik. De inlevering dient onverwijld, uiterlijk op 30 Juni 1942, te geschieden. Worden de goe¬ deren eerst na dit tijdstip verworven, dan moeten zij onverwijld, uiterlijk binnen een week na hun verkrijging, worden ingeleverd. Hij wien door de bankiersfirma Lippmann, Rosenthal & Co. bi.j de uitvoering van de aan de genoemde bankiersfirma in deze veror¬ dening of in de verordening no. 148/1941 op¬ gedragen taak, verzocht wordt inlichtingen te verstrekken, is verplicht de hem gestelde vragen volledig en naar waarheid te beant¬ woorden. Boeken, bewijsstukken en andere beschei¬ den moeten de bankiersfirma op verlangen worden overgelegd. Indien paarden, voer- of vaartuigen, rech¬ tens of economisch aan een der in deze ver¬ ordening genoemde personen toebehooren, moeten deze uiterlijk op 30 Juni 1942 schrif¬ telijk bij de „Zentralstelle für Jüdische Aus- wanderüng" te Amsterdam worden aangege¬ ven. Hij, die opzettelijk in strijd handelt met de voorschriften dezer verordening of deze ont¬ duikt, dan wel die opzettelijk vermogensbe- standdeelen, welke aan de voorschriften van deze verordening of van de verordening no. 148/1941 onderworpen zijn aan de registratie onttrekt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vijf jaren of met geldboete van onbeperkte hoogte of met een dezer straffen. v Indien het. feit door schuld wordt gepleegd kan een gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van ten hoogste honderd¬ duizend gulden worden opgelegd. Deze verordening treedt 23 Mei in werking. - BEEMSTER. Getrouwd: Hermanus P. J. Brinkman, 25 j. en Johanna W. Vestering, 25 j. — Johannes P. Vestering, 26 j. en Louisa P. M. Kimman, 21 j. — Jacob de Boer, 27 j. en Nathalia D. Kruithof, 20 j. — Cornelis Zwaan, 23 j. en Trijntje Held, 21 j. — Cornelis Leegwater, 24 j. en Trijntje Oud, 21 j. — Jacobus J. Groothuizen, 22 j. en Margaretha Jak, 21 j. Overleden: Jannetje Smit, 64 j., echtgenoo- te van Jan Bol. SPORT. »r Een einde aan het geharrewar in II B. Maar in II A nog niet. Zooals bekend scheen de promotie-degra¬ datieregeling in afdeeling B van de tweede klasse een eindelooze geschiedenis te wot--» den, maar het drama heeft in zooverre een verblijdend einde gekregen, dat Watergraafs¬ meer, Volendam, Zeeburgia en D.W.V. in de tweede klasse gehandhaafd blijven, terwijl de derde klasse kampioenen T.O.G., Laren en Elinkwijk een heele competitie zullen spe¬ len voor één plaats in de tweede klasse. De ze klasse zal in het volgend seizoen dus be¬ staan uit 12 clubs. Welke gevolgen heeft dit besluit nu voor de afdeeling A? Het bondsbestuur verklaart woordelijk: „Uit dit door bijzondere omstandigheden ge¬ nomen besluit vloeien geen consequenties voort voor .andere afdeelingen. Elk verzoek hiertoe is crus volkomen nutteloos". Wij zijn het hier echter niet mee eens en volgen dezelfde opvatting als in „Het Volk" van Maandag j.l., waarin men dé meening uitspreekt, dat in dit geval ook Alkmaarsche Boys en H.R.C. voor degradatie behoed zou¬ den zijn. Inderdaad is de oplossing van het bondsbestuur verre van bevredigend, voóral indien men voor afdeeling A de halve com¬ petitie met haar niet zeer gelukkig gevonden programma-indeeling beschouwt. Alkm. Boys protesteert. Het is dan ook niet te verwonderen, dat de tweede klassers in deze afdeeling in het geheel niet gesticht zijn over een dergelijken gang van zaken en naar wij vernemen heeft het bestuur van Alkmaarsche Boys ten sterkste geprotesteerd tegen het feit, dat men een dergelijke regeling voor A niet doorvoert. Over de houding van H.R.C. is op het oogen- blik niets bekend, maar wij verwachten toch zeker, dat men ook in Den Helder iets van zich zal laten hooren, want als het gaat over „bijzondere" omstandigheden, is de Helder- sche club toch wel de eerste die een duit in het zakje mag doen. Overigens schijnt men in Alkmaar ook ge¬ protesteerd te hebben tegen het verloop van den wedstrijd Beverwijk—O.V.V.O., dien door dg Amsterdammers immers met 5—2 werd gewonnen. Men is namelijk zeer sterk de meening toegedaan, dat de Beverwijkers zich niet van hun sportieven plicht hebben ge¬ kweten en de punten zoo ongeveer cadeau hebben gedaan. Welke gevolgen dit alles voor Hollandia kan hebben, dient men rustig af te wachten. De nieuwe bondsregeling immers is een zaak van de tweede klassers en bij den uitslag van den in Beverwijk gespeelden wedstrijd heeft men geen belang meer — of het bonds¬ bestuur zou moeten besluiten ook hier alsnog tot een heele competitie der derde klassers over te gaan. SCHAGEN—ALW. FORWARD, 3—2, Hoewel Always Forward gedurende den geheelen wedstrijd in de meerderheid was heeft zij de beide punten toch in Schagen moeten laten. Dit is voornamelijk te wijten aan het feit', dat de backs bij de tallooze aan¬ vallen der zwartwitten te veel naar voren opdrongen. De sporadische aanvallen van de thuisclub hadden dan meestal een gunstig re¬ sultaat. Voor de rust speelde Forward voor den wind; de Hoornsche ploeg was geregeld in de meerderheid en de eene stormloop na de andere werd op het Schagendoel ondernomen. Geen dezer aanvallen had echtèr succes, deels door het falen van de voorhoede en deels doordat Vrouwe Fertuna haar medewerking 'weigerde. Vijf minuten voor de rust, toen de Hoornsche backs ver opgedrongen waren, kwafti er een snelle doorbraak van den S.- rechtervleugel en spoedig lag de eerste bal achter Morsch in de touwen. Ook in de 2e helft, toen de gastheeren tegen wind op moes¬ ten tornen, kwam Si vrijwel niet. aan het spel te pas. Steeds opereerden de zwartwit¬ ten op de vijandelijke helft. De speelwijze der backs ging ook nu weer aan hetzelfde euvel mank. Bij een plotselinge doorbraak — vijf minuten reeds na de hervatting — wisten de Schagenaars voor de tweede maal te scoren. Een der F.-backs ging daarna eigenhandig voor 't S.-doel opereeren; hij nam daar zelfs een vrijen schop. Dit eigenhandig en weinig tactvol optreden werd al direct gewroken. De bal kwam plotseling bij de voorhoede der gastheeren terecht en deze hadden in ver¬ band met den geringen tegenstand weinig moeite het derde doelpunt in het vijandelijke net te jagen. Sindsdien werd S. geheel over¬ donderd. De eene aanval der bezoekers volg¬ de op den andere en eindelijk hadden twee goede schoten van B. Hart succes. Het had nog weinig gescheeld of F. had een gelijk spel of een overwinning in de wacht kunnen sleepen, doch slechts tweemaal kon de voor¬ hoede den S.-keeper het nakijken geven. Zoo kwam met 3—2 het einde van een wedstrijd, die de Hoornsche ploeg met gemak had kun¬ nen winnen. H.C.S.V. „DE ZWALUWEN". Zaandam. Vooruit 1— Zwalu¬ wen 2 2—1. Zwaluwen 2 speelde hier een tamelijk on- gelukkigen wedstrijd, want ha vrijwel den geheelen wedstrijd in de meerderheid te zijn geweest, moest men ten slolrte toch de beide punten in Zaandam laten. In de eerste helft was Vooruit, gesteund door 'den wind, gere¬ geld in den aanval, doch zij wist het niet ver¬ der te brengen dan een doelpunt. De tweede helft bracht hun al gauw een 2—0 voor¬ sprong, toen de Zw.-keeper een teruggespeel¬ de bal het doel in liet glippen. Zw. versaagde echter niet en door het harde werken kon men den achterstand aldra inloopen. Alle stormloopen, welke hierna op het V.-doel werden ondernomen, leverden niets op, hoe¬ wel Zw. zeer zeker een gelijk spel had ver¬ diend. Zwaluwen 2—H.S.V. 2 6—1. Doordat ons tweede elftal vele wedstrijden op achter was, moest men Zaterdagmiddag opnieuw in het veld. Beide eerste elftallen moesten niet spelen, zoodat de reserve-elftal¬ len volledig den strijd aanbonden. H. wist aldra de leiding te nemen na een goed opge¬ zetten aanval waaruit de midvoor doelpuntte. Gaandeweg werd Zw. echter sterker en .spe¬ ciaal de voorhoede speelde aardig samen. Voor de rust wist men dan ook den 0—1 ach¬ terstand om te zetten in een 3—1 voorsprong. In de tweede helft kreeg Zw. het windvoor- deel. Aanvankelijk had H. nog eenig over¬ wicht, doch nadat dit een kwartier had ge¬ duurd, nam Zw. het spel weer geheel in han¬ den en wist met regelmatige zekerheid den stand tot 6—1 op te voeren. — MEDEMBLIK. D.V.O.—M.F.C. 1—5. (W.) Den tweeden Pinksterdag vond de returnwedstrijd plaats tusschen D.V.O. en M.F.C. Als scheidsrechter G. Volten beginnen blaast, heeft D. 2 en M. 1 invaller. Dadelijk na den aftrap schiet de D.-l.-buiten Pronk op het M.-doel; wel tracht Bouman den bal over het doel te stompen^ doch via zijn han¬ den verdwijnt het leder in het net (1—0). M. trekt dan ten aanval, doch door buitenspel staan van Schaap worden goede kansen te niet gedaan. Toch is het deze speler, die een voorzet van Geusenbroek benut en de stand is weer gelijk (1—1). Maar weinig komt D., dat tegen wind in speelt, over de helft en de groenwitten moeten krachtig verdedigen, het- geep hun goed afgaat. Bij een onverwacht- schen aanval van D. krijgt Bodifée een kans, doch z'n schot gaat net naast. Een vrije schop tegen M. wordt door Lindenberg. goed weg¬ gewerkt. Geusebroek, M.'s rechtsbuiten, staat nogal' veel vrij en neemt dan ook z'n kans waar door even later een hard schot te lossen, dat den doelman Janse verrast (1—2). Tot de rust blijft de stand verder onveran¬ derd. De 2e helft begint met een serie D.- aanvallen en de M.-achterhoede met Van Aalsburg aan het hoofd moet alle zeilen bij¬ zetten. Verschillende corners, op het M.-doel genomen, brengen echter aan D. geen succes. Het spel wordt er intusschen niet fraaier op en de scheidsrechter laat o.i. te veel toe. Ra- vestein moet door een beenblessure het veld verlaten en de achterhoede van D. wordt er daardoor niet sterker op. M. weet zich dan wat los te werken en goed spel tusschen The- pen, Schaap en Glas stelt laatstgenoemde in staat den stand op 1—3 te brengen (een doel¬ punt met een buitenspelluchtje). D. is dan een geslagen elftal en hoewel Vermeulen nog tweemaal achtereen een goede kans heeft om den stand gelijk te maken, gingen zijn scho¬ ten echter hard over. Aan anderen kant speelt Glas den bal op de lijn vrij, een paar spelers passeerend, een schuin schot en de stand is 1—4. De gemoederen zijn nu blijk¬ baar wat gekalmeerd, maar toch moet The- pen voor een hoofdwonde ook het veld ver¬ laten. Even voor tijd brengt De Geus met een hoog schot den stand nog op 1—5. Kort hierna fluit de arbiter het einde en heeft M. een verdiende, doch eenigszins geflatteerde overwinning op haar stadgenoote behaald. „ANDIJK"-VERRICHTINGEN. Andtjk 2—Westfriezen 1 1—7. De eerste degradatiewedstrijd heeft voor A. een zeer teleurstellend verloop gehad. De Zwagers bleken een zeer goed elftal te heb¬ ben, vooral hun voorhoede was gevaarlijk. Merkwaardigerwijs kwam het eerste doel¬ punt nog aan A.-zijde, maar spoedig maakte W. onhoudbaar gelijk. Ruststand was 1—1. In de tweede helft werd A. overspeeld. Het bleek, dat enkele spelers zich niet meer ge¬ heel konden geven, terwijl ons tevens de op¬ stelling niet de jufste bleek. Het is bepaald ontmoedigend voor de spelers, die zich ten volle geven en kunnen geven om door wel te voorkomen omstandigheden een dergelijk re¬ sultaat als ditmaal te behalen. Andijk 3—Zouaven 2 2—3. Daar enkele A.-spelers te laat waren, leid¬ de Z. spoedig met 3—0. Door een prachtigen kopbal van Buisman uit een voorzet van links kon men met een 3—1 achterstand rus¬ ten. Na de rust was A. overwegend sterker. Door zeer onsamenhangend spel bracht men het echter niet verder dan één ctoelpunt, we¬ derom door Buisman gemaakt. HET ONTSLAG VAN PERSONEEL. 's GRAVENHAGE. 26 Mei. Op grond van het eerste uitvoeringsbesluit inzake de zoogenaamde „ontslagverordening" heeft de Directeur-generaal van den Arbeid indertijd een viertal algemeene vergunnin¬ gen verleend, t.w.: a. Tot ontslag van tijdelijk personeel in landbouw-, industrie- en handelsbedrijven, met uitzondering van mannelijke werkne¬ mers in akkerbouw- en veehoudersbedriiven. b. Tot ontslag van tijdelijk personeel in akkerbouw- en veehoudersbedriiven. c. Tot werktijdverkorting in bepaalde be¬ drijven bii z.g. onwerkbaar weer. d. Tot ontslag van personeel, aan hetwelk door bemiddeling van ziin werkgever een andere betrekking wordt, aangeboden. Deze algemegne vergunningen ziin. als ge¬ volg van de intrekking van het eerste en de uitvaardiging van een derde uitvoeringsbe¬ sluit. automatisch komen te vervallen. Thans heeft de Directeur-generaal van den Arbeid evenwel een beschikking gegeven, waarbij de eerste drie van deze algemeene vergunningen, te rekenen van 23 Februari 1942 af. opnieuw ziin verleend. Werkgevers, die personeel nebben ontsla¬ gen na 23 Februari 1942. behoeven, indien aan de in bovenbedoelde Vergunningen voor¬ komende bepalingen is voldaan, dus geen bijzondere vergunning meer aan te vragen. De Volksdienst zorgt voor rand¬ behandeling op de scholen. Dit werk is reeds in verschillende provincies ter hand genomen. Plechtig© inwijding Nederl. Kultuurkamer. 's GRAVENHAGE. 26 Mei. Zaterdag 30 Mei a.s.. des namiddags om 15 uur. vindt in den Stadsschouwburg te Den Haag een zeer bijzondere gebeurtenis plaats. Dan klinkt een „ouverture", die van geheel anderen aard Is dan men gewoonlijk hoort en wordt de kunstenaar op een geheel andere wijze in het „schiinwerperslicht" der belang¬ stelling geplaatst \dan in dit-gebouw der mu¬ ze anders het geval is. Op dien dag vindt n.l. het heugelijke feit van de plechtige in¬ wijding der Nederlandsche Kultuurkamer plants. Zooals algemeen bekend is heeft de Ne¬ derlandsche Kultuurkamer sinds korten ti.id haar werkzaamheden aangevangen. De zes ónderscheiden gilden, welke als even zoovele administratieve onderdeelen de totale orga¬ nisatie der Kultuurkamer uitmaken, ziin nu in haar geheel ingeschakeld. Daarmede werd de figuur der Kultuurkamer volledig en meer en meer ontstond hierdoor de mogelijkheid in een door de kunstenaars zelf reeds lang gevoelde behoefte te voorzien: Het scheppen van een organisatie ten behoeve van de vak¬ kundige en sociaal-economische belarfgen van den kunstenaar. Dit feit is van historische beteekenis voor het Nederlandsche Kultuurleven. Voor de eerste maal werd'hiermede van overheids¬ wege officieel erkend, dat de staat te zorgen heeft voor het maatschappeliik welzijn van den kunstenaar door het scheppen van gun¬ stige maatschappelijke voorwaarden voor ziin bestaan. De inwijding van de Nederlandsche Kul¬ tuurkamer is een miilnaal in de ontwikke¬ ling van het Nederlandsche kuituurleven in verband met de beroepsstand-organisatie der kunstenaars. Aan deze plechtige Inwijding zullen de hoogste gezagdragers en de vertegenwoordi¬ gers van het Nederlandsche kultuurleven luister bijzetten door hun aanwezigheid. De inwijdingsrede wo/dt door den presi¬ dent der N.K.K.. prof. dr. T. Goedewaagen gehouden. Aan deze inwiiding verleent tevens het Concertgebouworkest ziin medewerking. Ge¬ opend wordt met de svmohonische proloog van Henk Badings. terwiil verder de Eg- mont-ouverture van Ludwig von Beethoven ten gehoore zal worden gebracht. Üfflcieele publicatie van het Departement van Landbouw en Visscherü. DE PAARDENHANDEL. De Secretaris-Generaal van het Departe¬ ment van Landbouw en Visscherii maakt be¬ kend. dat ingevolge het Paardenbesluit 1942 (Handel) de handel in paarden van één jaar en ouder slechts is toegestaan voor zoover aan het navolgende wordt voldaan. Alle paarden — met uitzondering echter van fokpaarden. concourspaarden. renpaar¬ den. slachtpaarden en harddravers — mogen voortaan slechts worden verkocht aan en ge¬ kocht van 'het Vee- en Vleeschaankoopbu- reau. De aankoop vindt plaats tegen de taxa¬ tiewaarde. de verkoop tegen de taxatiewaar¬ de plus 10%. Het Vee- en Vleeschaankoon- bureau verkookt alleen paarden aan hen, die ip het bezit ziin van een geldige aankoop¬ vergunning. Fokpaarden. concourspaarden. renpaarden en harddravers worden niet door het Vee- en Vleeschaankoopbureau ovei^e- nomen en behoeven niet getaxeerd te wor- der| doch de adspirant-kooper dient wel te allen tijde in het bezit te zijn van een aan¬ koopvergunning. welke door de Landbouw- Crisis-Organisatie wordt uitgereikt. Verkoop van bovengenoemde paarden zonder in ont¬ vangst neming van 'de voor den verkooper aangewezen copie der aankoopvergunning is niet toegestaan. Alleen een erkende paarden- handelaar kan op ziin erkenning een derge¬ lijk paard zonder meer koopen. Renpaarden en harddravers zijn als voor¬ heen alle paarden, welke bii de Nederland¬ sche Harddraverij- en Renvereeniging ziin ingeschreven, concourspaarden alle paarden, welke zijn ingeschreven bii het Centraal Co¬ mité voor de Concours Hippiqué in Neder- 'N COLBERTJE ZONDER PUNTEN.... Wat bezielde den bewoner van de Boetzelaerstraat- in Alphen aan den Rijn, om een bruikbaar pak te gebruiken als staatsiekleed voor zijn vogelschrik? De man moet er geheime, bijzondere re¬ denen voor hebben gehad. Puilde zijn kleerkast uit, zoodat hij urerl verdeed met de vraag te beantwoorden, welk van zijn veertig pakken hij dezen dag zijn stoffe¬ lijk hulsel zou toevertrouwen? Had hij slechts één pak en stond hij moreel en feitelijk op de wankele grens der naaktlooperij, zqodat hij reeds geen waarde meer toekende aan dat eene fat¬ soenstenue? Had hij lang, diep en breed overwogen, dat gave princesseboonen en frissche kropsalade te verkiezen zijn boven een hongerige, in colbert gestoken maag? In ieder geval stond in zijn tuin een staketsel, een boersche en toch ideoplas- tische étalage-figuur, waaromheen hij, los en bevallig, zijn uitgaanspak had geëta¬ leerd. De musschen zetten zich op de hou¬ ten schouders, keurden de stof en zeiden tot elkander: „Er zit een tikje kunstwol in, maar overigens stof uit den tijd, dat er nog haver in de paardenvijgen werd ge¬ vonden. Zéér goed!" Na aldus het costuum geprezen te heb¬ ben, namen zij een mondvol frissche sala¬ de, een paar snavels jong boonengroen en pikten achteloos en verveeld wat tusschen de prille wortelen. Het is immers kinder¬ lijk en belachelijk te denken, dat de mus¬ schen, die iedere étalage nog eerder ken¬ nen dan wij zelf, en die nauwkeurig we¬ ten, welke menschen hun' schoenen tijdig laten verzolen, vreemd zouden staan te¬ genover een mannenpak op twee staken. Dat het gelaat mankeert valt hun niet eens op, omdat het gelaat lang niet altijd het sprekendste deel van een costuum is. Er was nóg iemand, die de stof de moei¬ te waard oordeelde, want op een goéden morgen stonden de staken er alleen, en wandelde iemand onder de lentezon vroo- lijk en gelukkig met zijn puntlooze pak. En aan den staak hing een klein brief¬ je, waarop met hanepcoten gekrabbeld stond: / Naamt gij de musschen — Ik nam u er tusschen. Maak, vriend, een nieuwe vogelschrik, Uw puntenvrij colbert hield ik. (Alg. Hbld.) land. Als fokpaarden zullen worden aange¬ wezen alle stamboekhengsten, de orefere'nte- en stermerries en de merries, welke bii een op grond van de Paardenwet 1939 gesubsidi¬ eerde premiekeuring ziin geprimeerd. Deze categorieën moeten echter, wanneer zii ouder dan twee iaar ziin. voor wat de hengsten be¬ treft, goedgekeurd ziin in den zin van da Paardenwet 1939 én voor wat. de merries be¬ treft, nè het keuren vanwege de desbetref¬ fende stamboèkvereeniging ziin goedgekeurd. Bovendien moeten kooper en verkooper bei¬ den van 1 Januari 1941 af lid van een erken¬ de stamboekvereeniging ziin. In verband met de omstandigheid, dit thans dus ook de stnmboekoaarr'en onder de maximumprijzen valle i, is in. de Priizenba- schikking 1942 (Paarden) bepaald, dat voor deze paarden de maximumpriizen. welke tot dusver golden, door de taxatiecommissies met maximaal 15% mogen worden verhoogd. Bo¬ vendien is een nieu-ve kwaliteitsklasse inge¬ voegd. waarin uitslu' iend de beste stamboek- paarden mogen worden opgenomen, ook met een toeslag van hoogstens 15%. terwiil daar¬ naast de mopeliikheid is geschapen, om bij hooge uitzondering een gebru'kspaard van buitengewone kwaliteit, mits 'afstammende van een stambièkoaard in dè klasse A. te klassificeeren. De maximumpriizen voor de kwaliteitsklasse A ziin voor: 1 iaar ƒ 1100.—. 2 iaar { 1450.—. 3—10 iaar f 1050.— en 10 'jaar en ouder f 1500.—. Driejarige en oudere stamboekoaarden, welke niet zijn goedgekeu-d. kunnen echter, niet voor den toes'ag van 15% in aanmerking komen. In bepaalde geval'en. bii voorbeeld bii overneming van een bedril' kan van het verplichte aanbieden aan het Vee- en Vleesch¬ aankoopbureau door middel van een daar¬ toe strekkend, met'redenen omkleed ve-zoek- schrift bii de Landbouv/-C risiS-Organisatie, waarbij men is georganiseerd, ontheffing worden gevraagd. Het in bruikleen geven, verhuren en der¬ gelijke van pa~rden voor een tiidsduur. lan¬ ger dan zeven dagen, is thans verboden. Van dit verbod kan door den in bruikleengever of verhuurder eveneens bii ziin Landbouw-Cri- sis-Organisatie on heffing worden aange¬ vraagd. Tevens wordt h'erbii aan alle betrokkenen bii den paardenhandel di ngend aangeraden hun medewerking aan het goed -functionnee- ren van de nieuwe rege'ing" te verleenen. Blijkt namelijk, dat door een te gering aan¬ bod op de taxatie-markten de noodzakelijke circulatie in den paardenstar "1 gevaar loopt, dan zullen hiertegen de noodige maatregelen worden getroffen. Den erkenden pnardenhande'aren. die zich tot dusver nog niet als agent hebben ge¬ meld, wordt medegedeeld, dat nog tot 10 Juni a.s. agenten worden aangesteld. Bank¬ garanties of stortingen welke na dien datum bii het Vee- en Vleeschaankoopbureau bin¬ nen komen, kunnen derhalve niet meer wor¬ den geaccepteerd. FEUILLETON. HÉT HUIS MET DE GROENE LUIKEN DOOR Dr. RIPMA. „Och, wat doet het er eigenlijk toe?" ging de dokter even later voort. „Het doet oe goed al die dingen eens uit te Draten, zelfs al luister ie er heelemaal niet Daar. Ik was dus tot de ontdekking geko¬ men. dat ik een vreeseliik gift op de mensch- Deid had losgelaten, maar ik was koppig. Ik voelde, dat ik door een uiterst kleine wiizi- öng in de samenstelling van miin serum het Bevaar, dat de menschheid dreigde, zou kun¬ nen veranderen in een zegen. Ik vernietigde «gin geheele voorraad serum op een enkele «acon na. Het was een flacon van vierhon¬ derd gram. veiligheidshalve opgeborgen in een houten huls. om breken te voorkomen, in een opwelling van een oogenblik pakte 'K een etiket op met de woorden: „FLUÏDUM RIDENS" (Lachverwekkende vloeistof). Tezamen met miin dagboek, waarin glle Dijzonderheden van miin serum stonden op¬ getekend. bewaarde ik die flesch in miin wandkast en ik bewaakte het even zorgvul- 0'g als het meest doodeliike gift. dat ik in tnnn bezit had. Maar op dien gedenkwaardi- Een avond nu viif iaar geleden, toen ii.i zoo onverwacht miin' werkkamer binnen kwam. wen lagen die flesch en het dagboek op miin «fel. Herinner ie ie dat nog wel?" Hij kreeg geen antwoord. De fundeeringen van den kathedraal begonnen omhoog te rij¬ zen uit de ruïnes. Van Voorden trok een paar diepe rimpels in ziin voorhoofd en ging dan voort: „Jij was vreeseliik zenuwachtig. Toen al, nu vijf iaar geleden, vertoonden zich bii iou de eerste symptomen van waanzin en ie had die symptomen zelf herkend. Je wist, dat er een oogenblik zou aanbreken, dat ie ie ver¬ stand zou verliezen. Je was vreeseliik bang voor deze waanzin en dat is geen wonder. Een van ie beste vrienden was waanzinmg. Ziin beeld stond ie voortdurend voor oogen.. een zielige, medeliidenwekkende idioot, vies, onzindeliik. meer een beest dan een mensch. Je hebt toen heel openhartig met me ge¬ sproken. Ik was niet alleen ie dokter, maar miin vader was voordat hii stierf een van ie allerbeste vrienden geweest. Je vertelde me heel openhartig, dat ie voornemens was zelf¬ moord te plegen en ik kende ie goed genoeg om te weten, dat ie het werkeliik meende. Uren lang he|> ik toen met ie zitten praten, dien nacht. Ik probeerde ie aan het verstand te brengen, dat ie op den top stond van ie roem. dat ie nog in het bezit was van al ie geestelijke vermogens en dat ie nog vele ge¬ lukkige en mooie iaren voor den boeg had., misschien wel de mooiste van ie geheele le¬ ven. Ik heb ie toen verzocht in elk geval een iaar of twee. drie te wachten." Heel langzaam begon de kathedraal groo- ter te worden. De oogen van den architect begonnen te gloeien en op ziin bleeke wan¬ gen kwam eenige kleur. De man was geheel verdiept in ziin werk en scheen niets te be-1 merken van hetgeen er rondom hem heen ge¬ beurde. En' toch praatte dokter Van Voor¬ den verder. Het was een zegen eindelijk ziin gedachten eens te kunnen uitspreken. „Je wilde niet naar me luisteren. Je scheen te weteh. dat, de kwaal, waardoor ie was aangetast, het best te vergelijken is met/éen dief in den nacht, die ziin prooi verraderliik besluipt. Jii wilde in geen geval langer le¬ ven dan ie eigen verstand normaal zou blij¬ ven. want ie wist. dat ie dan ongemerkt zou afglüden tot een toestand van kindschheid en in dien toestand zou ie niet meer den moed kunnen vinden om er zelf een eind aan te maken, zooals ie het uitdrukte. Je wist dit, omdat ie ie eigen vriend had zien verworden tot iets. dat niets menschelijks meer had." Van Voorden liep om de tafel heen, legde ziin beide handen op den schouder van den waanzinnige en schudde hem heen en weer. „Klik me eens aan. Van Maren." zei hij met een strengen klank in ziin stem. „Je her¬ innert ie toch nog wel de afspraak, die wij dien avond gemaakt hebben?" „Afspraak?" vroeg Van Maren, die voor het eerst scheen te bemerken, dat Van Voor¬ den het woord tot hem gericht had. „Wat voor afspraak?" Met een dof gekreun liet de dokter, hem los. „Ik kan me voorstellen, dat ie het /ie niet meer herinnert en daarom zal ik het ie ver¬ tellen. Wii kwamen oo de een of anéere ma¬ nier tot overeenstemming. Je stemde toe het zelfmoord-idee heelemaal uit ie hoofd te zetten op een voorwaarde. Jii liet me be¬ loven. dat wanneer ik als deskundige zou constateeren. dat de svmotorrien van het laat¬ ste stadium zich vertoonden en ik- dus de absolute overtuiging kreeg dat ie geval wer¬ keliik hopeloos was, ik ie op een snelle en piinlooze manier uit ie liiden zou helpen. Ik zou iou dan moeten dooden." „Dooden?" vroeg Van Maren met een klank van schrik en verwondering in ziin stem. „Ja dooden." antwoordde dokter Van Voor¬ den. „Ik nam het op me om ie te dooden. Ik was toen jonger dan nu en ging er dikwijls trotsch op heel practisch en nuchter tegenover het leven te staan. Ik kende geneesheeren. die, al kwamen zii er dan nooit openliik voor uit. van meening waren, dat het in vele ge¬ vallen genadiger zou ziin, als zii patiënten, wier toestand toch hopeloos was. uit hun lij¬ den mochten heioen. in plaats van hun liiden noodeloos te rekken door het verstrekken van alle mogelijke mediciinen. die toch nooit een genezing zouden kunnen bewerkstelligen. Het gaat ie op het oogenblik misschien een beetje boven ie bevattingsvermogen, maar zoo is het toch. In elk geval, ik beloofde ie uit ie liiden te zullen helpen als het noodig mocht ziin. Het was de eenige manier om te voorkomen, dat ie de hand aan ie zelf zou slaan. Maar ie was niet tevreden met miin sim¬ pele belofte. Je dwong me om ie miin woord van eer te geven. En het slot van het liedie was. dat ik het ie onder eede moest beloven. Dat heb ik gedaan en toen ie dien avond van me heen ging, had ik ónder eede beloofd een medemensch te zullen dooden!" Van Maren^was bezig de laatste hand te leggen aan ziin kinderlijk bouwwerk. „Je was nauweliiks vi.if minuten weg," ging dokter Van Voorden voort met een bitteren klank in zijn stem. „of ik kwam tot de ont¬ dekking. dat de flacon met miin serum én miin. dagboek verdwenen waren. Mogelijk dat iè eenig vermpeden had omtrent de waar¬ de en de beteekenis van die dingen. In el' geval stond het voor mij vast, dat miin woord van eer en mijn plechtige belofte onder eede voor iou niet voldoende waren Je nam de flacon en het boek mee als een soort waar¬ borg. De» eerste dagen heb ik toen wanhopi¬ ge pogingen gedaan om ie. te bereiken en miin eigendommen terug te bekomen, maar alles zonder resultaat. Een week later had ie de brutaliteit om me heel rustig op te bellen en me te vertel¬ len. dat zaakgelastigden van ie. verzegelde instructies van ie hadden ontvangen met he- trekking tot miin eigendommen. Deze verze¬ gelde instructies mochten nas viif iaar na datum geopend worden of 'eerder, indien iij mocht overlijden, voordat de viif iaren ver¬ stréken waren. In die instructies had ie vol¬ gens ie beweringen althans, .aangestipt, dat het serum en het boe!: bii iouw dood aan mij ter hand gesteld zouden moeten worden.... maar alleen wanneer ie b'nnen de viif jaar overleed! In het andere geval zouden het serum en het boek- t-r beschikking worden gesteld van hen. die de menschheid daarmee het grootst mogelijke leed zouden berokke¬ nen. Zoo. vertelde ie me luidden .ie instruc¬ ties." Met een tevreden gegrinnik leunde Van Maren op dat óogenblik achterover in zijn stoel. ..Kiik die kath-draal van me nu toch eens mooi geworden ziin." z?i hii blii als een kind met een behaald succesie. „Loop naar de hel met ie kg+hedraal!" riep Van Voorden uit. maar haalde dan ziin schou¬ ders oo. „Het was duivel- ch han^'g in elkaar gezet. Van Maren. Je verkeerde destüds in het eer¬ ste stadium van 'waanzinnigheid waarin de patiënt wel meer bliiken geeft van verba¬ zingwekkende sluwheid. Jii wist en ik wist ook. dat als ie langer dan viif iaar zou blij¬ ven leven, ie lichaam ie geest overleefd zou hebben. Daarom stelde ie ie zelf absoluut zeker, door mii als het ware te verplichten ie te dooden voor dat de viif iaren verstre¬ ken waren." (Wordt vervolgd.)