Tekstweergave van EC_1911_01_07_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
No, 3. Eerste Bfad Twee en veertigste Jaargang Intern. Telephoon No 1. 1911 ENKHUIZER COURANT ALGEMEEN NIEUWS- voor HOLLANDS Zaterdag Dit blad verschijnt D I N S D A G-, D O N D E u D A G- en ZATERDAGNAMIDDAG, Westerstraat 4 Nr. 3. Prijs per kwartaal: voor Enkhuizen t 1.—, daarbuiten f 1.80. Voor het Buitenland (bij vooruitbetaling) f 7.90 per jaar. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen bij den Uitgever A. EGMOND te Enkhuizen en bij de Agenten, Boekhandelaars en Brievengaarders. EN ADVERTENTIEBLAD NOORDERKWARTIER. Tt Januari. Advertentieprijs: Losse nummers van dit blad 5 cents. — r-v 1—4 gewone regels 40 cents, eiken regel meer 10 cente. Direct drie of meermalen ter plaatsing opgegeven 6 ets. per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte^ Voor abonnement extra voorwaarden. Bewijsnummers gratis. Vóór s morgens 10 uur gelieve men Advertentiën in te zenden, groote Advertentiën en Ingezonden stukken een dag te voren. Bü bestelling van de ENKHUIZER COURANT in den loop van een kwartaal, betaalt men slechts de nummers die nog verschijnen. KEÜÜlSËSElfiKe. Burgemeester en Wethouders van ENK¬ HUIZEN brengen ter kennis, dat is in¬ gekomen een verzoek, om van. de gemeente te koopen een gedeelte van de Paktuinen, (er grootte van circa 1200 M2, gelegen ten Westen van het pakhuis van de firma Sluis & Groot, langs den waterkant. Zij, die tegen eene eventueele onttrek¬ king a.an den openbaren dienst van dat gedeelte der Paktuinen bezwaren hebben, kunnen die schriftelijk indienen ter ge¬ meentesecretarie vóór 12 JANUARI 1911. Burgemeester en Wethouders voornoemd: HOYTEMA VAN KONIJNENBURG. De Secretaris: H. VLASVELD. Buitenlandseh Overzicht. Men weet eigenlijk niet recht wat men van DEN TOESTAND IN PORTUGAL moet denken. Van den eenen kant wordt be¬ weerd dat de toestand in het land allesbe¬ halve rooskleurig is, men sprak zelfs reeds van een royalistische samenzwering en een mogelijk spoedig terugkeeren' van de mo¬ narchie. En hoort men dan weer wat de regeering er van zegt, dan moet men den¬ ken dat de rust al lang is wedergekeerd in het land, want van regeeringszijde luiden de berichten eenpariglijk geruststellend. Volgens die berichten heersent overal rust: rust onder de bevolking, in het Kabinet en in dé Kamer. Het geheele land moet nu ar¬ beiden in het volste vertrouwen op de mora- liseerende kracht der republiek. Braya, de president der republiek, zegt dat-alle be¬ richten omtrent onlusten, enz. humbug en verdachtmakingen zijn, producten van cle¬ ric-ale phantasie en beursmanoeuvres, en naar zijn meening zal de naaste tijd wel leeren wat er van de geruchten, betreffende onlusten, en van die, over volmaakte rust, geloofd moet worden. Dit zijn meded'eelin- gen, welke uit Portugeesche regeeringskrin- gen afkomstig zijn, en luiden geheel anders als die, waarover wij in een vorig overzicht hebben geschreven en welke van. een. andere zijde afkomstig waren. We kunnen ons voorstellen dat beid© partijen hun best wel zullen doen de toestand zóó af te schilderen als zij voor zich het beste achten. Met de voorbereidingen voor de verkie¬ zingen is nlen druk bezig en de regeering moet vast besloten zijn zich verre te hou¬ den van alle ongeoorloofde praktijken van liet oude requine en alle partijen volkomen kiesvrijheid te waarborgen. Tegen het einde van April zal de aanstaande nationale ver¬ gadering bijeenkomen, is het doel der re¬ geering, doch onze lezers zullen zich herin¬ neren dat hieraan ook al werd getwijfeld, omdat men meende dat de regeering zich Va» Week tol Week. We krijgen in de eerste dagen des jaa-rs zeer vele goede wenschen thuis. Ge vindt het niet meer dan gewoon, dat de brieven¬ besteller u nieuwjaar wenscht, en achter den brievenbesteller, die vermoedelijk nr. 1 staat op uw lijstje van Januari-gaven — ieder verstandig mensch houdt den brenger van lief en leed tot vriend — volgen dan in den regel: de broodbakkers- en slagers¬ knechts, de melkboer, de man van de asch- kar, de straatveger, de lantaarnopsteker, de ombrenger van de krant, de kruide¬ niersbediende, enz. enz. Allemaal héél na¬ tuurlijk, al laat het u volslagen koud hoe de opsteker de lichten aansteekt. Maar ze staan nu eenmaal in de gunst en ge wilt ze er niet afvoeren. Ook moet het ontleed¬ mes niet in dergelijke epistels gezet worden, een dergelijke operatieve bewerking laten de „heilbecfon" niet toe. De entrée is, in doorsnee bij, alle „welgemeende gelukwen- schen hetzelfde, b.v.: j,Bij; d' aanvang van dit nieuwe jaar, Kom ik blijmoedig aangetreden". Dat is zoo onschuldig mogelijk. „Blijmoe¬ dig aantreden" is een, bezigheid, die ieder¬ een fraai staat, maar... 't moet niet alleen op papier zijn. Dat „aantreden" in 't Nieu¬ we jaar is op verschillende plaatsen door sommigen al op bijzonder „blijmoedige" wijze gebeurd. . Een nieuw jaar, doch geen nieuwe menschen." Dat kan ook thans weer gezegd worden. Evenals 't vorige jaar is ook dezen keer de overgang van 't oude m 't nieuwe jaar op verschillende plaatsen „gevierd" met vechtpartijen en andere on¬ geregeldheden. Te ZWINDERSCHEVELD (Dr.) heeft een hevige snijpartij plaats ge¬ had, waarbij drie personen levensgevaarlijke wonden bekwamen. De politie onderzoekt, de zaak. Te Breda hebben vijf huzaren een agent van politie zoodanig gemolesteerd, dat de man thans in zorgwekkenden toe¬ stand thuis ligt. Te TILBURG is in een café een werkman zoodanig mishandeld, dat hij per politie-brancard naar zijne woning vervoerd moest worden. In de volksbuurt „De Krim" te ENSCHEDE werden twee politieagenten, die iemand wegens burenge¬ rucht wilden arresteeren, door een zeetel eerst meerdere zekerheid wilde verschaffen over den uitslag er van, ja, dat zij alles deed om den uitslag voor haar zoo gunstig mogelijk te doen zijn en daarom de verkie¬ zingen nog een tijdje wenschte uit te stellen. Op het oogenblik is een wet over vrijheid van godsdienst en scheiding van Kerk en Staat in voorbereiding en de regeering doet haar best de arbeidende klasse allen mo¬ gelijken oeconomischen steun te schenken. Gepubliceerd zijn reeds een gezinswet en een wet op de echtscheiding, den rechtbanken in volledige zelfstandigheid verleend, pers¬ processen zijn naar de gezworenen verwezen en aan bestuurshervormingen en een kies- reehtbervorming wordt gewerkt. En ook is legerherworminig te vermelden. Men wil algemeenen weerplicht invoeren. Het feit, dat men zich tot dusver van den militairen dienst kan afkoopen, wat aan¬ leiding was tot de grootste ongelijkheid en een der bedenkelijkste wapens was in han¬ den der heerschende groepen, wil men niet langer bestaanbaar hebben. Dat de aan staande nationale vergadering dus wel wat te doen zal vinden,, laat zich denken. Ook krijgt men, zooals onze lezers zich wellicht zullen herinneren, want wij hebben er al eens melding over gemaakt, IN CHINA EEN PARLEMENT, maar de invoering er van. duurt den zonen van het Hemelsche Rijk naar 't schijnt te lang. De regeering had toegezegd dat in 1913 het rijksparlement te Peking zou wor¬ den ingevoerd, maar verscheidene parle¬ menten in de provincies dringen aan op onverwijlde invoering er van. Bij aandrin¬ gen alleen- blijft het niet, want bijna overal in bet uitgestrekte rijk hebben betoogingen plaats ten gunste van onverwijlde invoe¬ ring. Te Mockden hield: een menigte van 30,000 personen, een betooging voor het pa¬ leis van den onderkoning, die daarop be¬ loofde dat hij aan de centrale regeering in de Chineesche hoofdstad een krachtig ge¬ steld verzoek zou richten tot spoedige in¬ voering van. het parlement. En zoo gaat het ook in andere provinciën. Ook te Tientsjin hield men een betooging voor het paleis van den onderkoning. De propaganda voor de¬ mocratische hervormingen wint veel veld. De macht- van de publieke opinie is reeds zeer sterk geworden, wat hieruit blijkt, dat niet minder dan 6 onderkoningen ontslag hebben aangevraagd. Vooral in Mantsjoerije is de -beweging sterk, omdat men in die provincie er van doordrongen is dat het behoud van dat deel van China gevaar loopt indien de invoering van een rijksparlement op de lange baan wordt geschoven. Mep weet dat EEN SPOORWEGSTAKING IN ITALIë dreigde en zooals bet zich nu laat aanzien zal deze niet op de lange baan worden ge¬ schoven, we bedoelen de aanvang er van. Het vakblad van het Italiaansche spoorweg¬ personeel heeft ten minste verklaard dat de Italiaansche spoorwegmannen zich niet langer laten beïnvloeden door couranten-ge- individuen aangevallen. Een. der agenten werd met een bie-rflesch een hevige slag op het hoofd toegebracht, terwijl verder een zwaar wagenrad als vechtmiddel werd ge¬ bruikt. Het gelukte de versterkte politie ten slotte de woestelingen meester te wor¬ den en in arrest te stellen. Te 's-HERTO- GENBOSCH dreigde op Nieuwjaarsdag een dronken woesteling iederen voorbijgan¬ ger met een geladen revolver. Gelukkig werd' hij gearresteerd, voordat hij kwaad had uitgericht. Te SITTARD hebben de mijnwerkers op Oudejaarsavond op ouder- wetsche manier een snijpartij georganiseerd. Verschillende personen werden ernstig ge¬ wond. In ren arbeiderstrein naar Sittard had dienzelfden avond een formeele vecht¬ partij plaats. De conducteur werd mishan¬ deld. Te Sittard stond de politie, telegra¬ fisch gewaarschuwd, op het perron en haalde de belhamels uit de waggons te voor¬ schijn. Te AMSTERDAM werden voorbij¬ gangers door een bende straatapachen over¬ vallen. Ook hier moest de politie tusschen- beide komen. Neen, wie meent dat het nieuwe jaar niet zonder heibel passeeren kan, geeft te ken¬ nen dat de emotie bij 't voorbijtrekken van den mijlpaal hem niet zwaar zit. Ook onze stationsmannetjes, belast met de afdeeling „plaatskaarten", hebben een drukken overgang meegemaakt. Zoo men weet trad 1 Januari het nieuwe tarief op de spoorwegen in werking. Op de kleine stations was de zaak gauw geregeld, maar op de grootste had het heel wa.t voeten in den grond. En desalniettemin moesten er tot op den avond van 31 December 's nachts 12 uur kaartjes van oud-model voorhanden blijven. En ondertusschen moesten de nieu¬ we stapeltjes worden ingeschoven voor alle groote en alle kleine steden, halte-plaatsen er kruispunten aan het geheele Nederland- sche spoornet. En 1 Januari begon de drukte pas goed. 't Publiek werd beleefd verwezen naar het inlichtingenboekje van 5 ct maar velen vroegen den man achter t glaasje tekst en uitleg. Voor de chef was t een penitentie. En voor de conducteurs was 't een penitentie. Een mijnheer met twee „enkele reizen" gaf de verkeerde „enkele reis" (Amsterdam—Utrecht) in plaats van de goede „enkele reis (Utrecht— Amsterdam). In de drukte ziet nóch de mijnheer, nóeh de conducteur de vergis- schrijf, doch den arbeid zullen neerleggen zoodra zij het geschiktste oogenblik daar¬ voor gekomen achten. Zij zullen tevreden zijin als een der tentoonstellingen door hun toedoen mislukt. En, zoo zegt het blad, het vieren van den vijftigsten verjaardag van Italië's onafhankelijkheid zou misschien wel eens tot den honderdsten kunnen moe¬ ten worden uitgesteld, als men niet aan de eischen der spoorwegmannen wenscht toe te geven. Toen de staking in Frankrijk uitbrak had de regeering reeds hare maatregelen geno¬ men. Briand overwon daar door list en ver¬ raad, zegt het blad, maar acht dat nu een¬ maal het wapen der bourgeoisie. In Italië zullen de spoorwegmannen maar even voor de feestelijkheden de hoofden behoeven op te steken, om de burgerij tot andere gedach¬ ten te brengen, want het Italiaansche volk zou nooit toestaan, dat die Lesten gesabo¬ teerd werden, 't Schijnt er dus met de Ita¬ liaansche spoorwegmannen maar wat gun¬ stig voor te staan. Nu we toch over Italië schrijven, willen we ook even DE VERHOUDING TUSSCHEN ITALIë EN TURKIJE hespreken, welke van juist niet al te vriand- schappelijken aard is. Italië heeft op den Balkan en' nog meer in het Turksche win¬ gewest Tripoli belangen, welke met die van Turkije telkens in conflict komen. Lang droeg men in Italië het denkbeeld in zich om, om in Afrika voor het verloren Tripoli ander koloniaal gebied op Turkijie's kosten te veroveren. Men had plannen voor een commerciëele expeditie in het noorden, van Afrika,, maar door de passieve tegenstand van de Turksche autoriteiten mislukten die plannen. De verhouding tusschen beide lan¬ den was er toen niet beter op geworden, maar nog slechter werd ze toen Turkije aan een Amerikaansche archaeologiscbe expedi¬ tie toestond naar de binnenlanden van Tri¬ poli te gaan, wat aan een Italiaansche expe¬ ditie werd geweigerd. En was dit nog maar alles!_ Maar de Amerikaansche expeditie zou eigenlijk een onderzoek doein naar de vindplaatsen van zwavel. De Tripolitaan- scbe zwavel zou met Amerikaanse!) geld ge¬ ëxploiteerd worden en deze exploitatie zou aan de Siciliaanscbe, dus aan de Italiaan¬ sche zwavel industrie groote schade berokke¬ nen. Men meende, dat Italië verplicht was paal en perk aan zooiets te stellen en een expeditie naar Tripoli moest uitrusten. De Turksche pers kwam natuurlijk hier weer tegen op en zoo ontstond een verwoed pers¬ gevecht, dat reeds aanleiding heeft gegeven tot wisselen van nota's tusschen de beide landen. Tot een oplossing is men intusschen nog niet kunnen komen en zoo duurt de minder goede verhouding tusschen Italië en Turkije nog steeds voort. + x§o§x +- sing. En de verkeerde kaart wordt dus ge¬ knipt. In Hilversum wordt het geval ge¬ redresseerd Allemaal vanwege het nieuwe tarief. Maar het meeste protest lok¬ te het verhoogde tarief uit. Nietwaar, dat is 's menschen zwakke zijde: de geldbuidel. Zoodra een aanval zal plaats hebben kiest hij stelling. Een Duitsch geneesheer, die zijn praktijk ook in de Hollandsche dorpjes over de gren® uitoefende, kwam dezer1 dagen in een Limburgsch dorp. Hij stapte de dorpsher¬ berg binnen en bestelde een broodje met ham en daarna een „oude klare". De her¬ bergier nam de gelegenheid waar, hij had ellendige oorpijn; dat zou wel voor een klei¬ nigheidje gaan, dacht hij. Hij verklaarde den Aesculaap zijn oorziekte, en klaagde daarover zijn nood. De dokter onderzocht den man en op de vraag, hoeveel dat con¬ sult kostte, antwoordde de dokter: — Vijf mark. De kastelein schrok er van, krabde zich achter de ooren, 6choof zijn pet van links naar rechts en nam voor den schrik een „brandewientje met suuker". Toen de dokter zijn broodje verorberd had, vroeg hij op zijn beurt, hoeveel hij schuldig was. — Zes mark, was des oor pijn lijders kort ant¬ woord. — Jao, jao, mienheer de dokter, 6 mark, ik mot an mien botteram toch ook wé verdienen, ik heb er meer moeite veur gedaanv dan gij bij het kieken naor mien oor. We hadden het in den aanhef over de vroolijkbeid. We herinneren ons naar aan¬ leiding hiervan een opschrift op een uit¬ hangbord, — in de buurt van Zwolle — waarop 'n dichter-kunstenaar de volgende mededeeling in dichterlijk proza heeft ten beste gegeven: Alom vindt men gelegenheid Tot stalling van 'n knol; De stalling van de vroolijkbeid Vindt men alleen bij Zwolle. De man, die deze inspiratie heeft inge¬ geven, is niet op de hoogte van den tijd. Het is heel wel mogelijk, dat de verpleging en de verzorging van rust behoevende paar¬ den in bedoelde stalling niets te wenschen overlaten, maar beter dan bij den veehou¬ der A. te BERGUM in Friesland kunnen de beesten het niet hebben. Men overtuige zich! F. is zestig jaar veehouder en in dien tijd' heeft hij, slechts twee paarden ver¬ sleten. Als men nu weet, dat dertig jaar de maximum leeftijd van 'n paard is en HET TIJDVAK. (Een schets van den toestand in Engeland en Frankrijk, eenige jaren vóór de Groote Omwenteling — naar C. Dickens.) Het was de uitnemendste tijd, het was de allerslechtste tijd; het was de eeuw van wijs¬ heid, het was de eeuw van dwaasheid; het wa,s de tijd van geloof en het was de tijd van ongeloof; het was het tijdperk van Licht en het was het tijdperk van Duister¬ nis; het was de Lente der Hoop, het was de winter der wanhoop; wij hadden alles te wachten, wij hadden niets meer te wachten; wij waren allen op weg naar den Hemel, en wijl gingen allen den tegenovergestelden kant op — om kort te gaan, het tijdvak ge¬ leek zoo geheel op het tegenwoordige, dat eenige „autoriteiten" volhielden, dat men van dezen tijd met al zijn goed en kwaad niet anders dan in den overtref fenden trap kon spreken. Op den troon van Engeland zat een ko¬ ning met een breed gezicht en eene koningin met een alledaagsch gezicht; er zat een ko¬ ning met een breed gelaat en een koningin met een lief gelaat op den troon van' Frank¬ rijk. In beide landen was het zoo duidelijk als de dag voor de Grootmogende heeren bewaarders van brood' en visch, dat de za¬ ken nu voor altijd geregeld waren. Het was het jaar onzes Heeren 1775. In dien gezagenden tijd, zoowel als in dezen, genoot Engeland het voorrecht van open¬ baringen uit het geestenrijk. Mevrouw Southcott had juist Ijaar gezegende vijfen¬ twintigste jaar bereikt, waarvan een pro¬ fetisch gewoon soldaat van de Lijfgarde de heerlijke verschijning had aangekondigd, met de voorspelling, dat er schikkingen ge¬ troffen werden om Londen en Westminster in de aarde te verzwelgen." Zelfs de geest, die in Cock-lane placht te spoken, was nog pas een twaalftal jaren tot zwijgen ge¬ bracht, na al kloppende te hebben gezegd wat hij te zeggen had, zooals de geesten van dit jaar, dat nu juist voorbij is, het even¬ eens gedaan hebben en daarmede hun ge¬ brek aan bovennatuurlijke oorspronkelijk¬ heid te kennen gaven. Doch er waren enkele boodschappen, op gewone aardsche wijze overgebracht, tot de Engelsche Kroon en het Engelsche Volk overgekomen van een congres van Britsche onderdanen in Ame¬ rika; en het is vreemd, dat ik het zeggen moet, maar deze boodschappen zijn gewich¬ tiger gebleken voor het menschdom dan welke mededeelingen ook, ontvangen van het C.ock-lane-geestengebroeid. (De schrijver doelt hier op de gistingen in de Engelsche Koloniën van N.-Amerika, die later voer¬ den tot den, bekenden opstand en vrijmaking van de Vereenigde Staten). Frankrijk, over het algemeen minder be¬ gunstigd in geestelijke dingen dan haar zuster met het Schild en den Drietand, was bezig buitengewoon gladjes den heuvel af te glijden, maakte papieren geld, en gaf dit uit. Onder de leiding harer geestelijke herders vermaakte het zich nog bovendien met menschlievende heldendaden als deze: namelijk, de veroordeeling van een jong- dat die hooge ouderdom slechts bereikt wordt bij n oordeelkundige behandeling, dan zal men begrijpen, dat hier 'n taak te vervullen is door alle dierenvrienden. 'n Nobel-prijs wordt voor dergelijke nobele daden niet geschonken; welnu het eere-me- taal waarmede zoo-menige borst wordt ver¬ sierd, zou ook te APELDOORN aa n ' n waardige zijn besteed. De man had te wei¬ nig belasting betaald. Ja, dat doen de men¬ schen niet gra-ag, — d.at is te zeggen, niet te weinig betalen, daarvoor bestaat in ge¬ nerale animo, — maar belasting betalen. Onze Apeldoornsohe burger had ook de fis¬ cus bedot, 'n Gebrek voor den man, dat hij nog 'n geweten heeft, al was 't dan ook defect. Weken en weken heeft hij zich ern¬ stig met de kranke onderhouden en 't ge¬ volg is geweest, dat de burgervader deze week n postwisseltje ontving van ƒ 50 met verzoek 't op te zenden aan den minister van financiën. Die kon het-, als het zuinigste huismoedertje, gebruiken. Men moet niet uit het voorgaande zinnetje stilzwegen d de conclusie afleiden, dat de zuinigheid van 'n minister en van 'n huismoedertje dezelfde zijn. Neen, zoo denken we er niet over. Er is n groot verschil tusschen zuinigheid en zuinigheid. Iemand, die gewoon is per week aan „zakgeld" 'n honderd pop op te maken, doch zich 'n enkel keertje eens beperkt tot de helft van die weelde, zal van zich zelf getuigen dat 'n besparingsbui hem is over¬ vallen. Doch duizenden kleine luiden zul¬ len hem, ook trots deze besparing tot de ver¬ kwisters rekenen. Een bagatel, zegt het Kamerlid Colijn, die tot Minister van Oorlog is benoemd en daarmee van ƒ 2000 op f 12000 komt. En ik, ik heb met één vlucht eene halve ton ver¬ diend, zegt de vlieger Wijnmalen; ik ben in een slag boven Jan, Voor een 56-jar it? koopman te BERLIJN is het oude jaar min¬ der fortuinlijk geëindigd. Sinds een paar jaar was hij gelukkig gehuwd en geen wolk¬ je verduisterde het huwelijkszonnetje niet¬ tegenstaande z'n wederhelft 26 zomers tel¬ de. Een maand of vijf geleden kwam eer jong boekhouder op het kantoor van den koopman, die spoedig het vertrouwen van zijn chef wist te verwerven. Op het Kerst¬ feest werd ook de boekhouder uitgenoodigd en onder den kerstboom overhandigde de koopman een rijk geschenk in geld aan zijn ondergeschikte, en allerlei mooie snuiste¬ rnen se h tot het volgende vonnis: dat zijn handen zouden, afgekapt en zijn tong met gloeiende tangen uitgerukt, en dat hij daarna levend verbrand zou worden, alleen omdat hij niet in den regen geknield had om eer te bewijzen aan een processie van monniken, die hem op vijftig of zestig pas afstands voorbij trokken. Het is zeer waar¬ schijnlijk dat, toen deze lijder ter dood ge¬ bracht werd, in de wouden van Fraaikrijk en Noorwegen reeds de hoornen groeiden, die door houthakker Noodlot gemerkt wa¬ ren, om te vallen en gezaagd te worden tot planken, en daar een zeker beweegbaar ge¬ raamte met zak en mes er aan (de guillotine) dat zoo berucht geworden is in de geschie¬ denis, van te maken. Het is waarschijnlijk genoeg, dat in de ruw opgeslagen schuren van de boeren der vette kleigronden om Parijs dienzelfden dag reeds onder de ruwe afdaken, ter beschutting tegen het weer, zware wagens stonden, bespat met modder, besnuffeld door biggen en als schuilplaats gebruikt door kippen, en die Boer Dood reeds uitgezocht had om als voertuigen te dienen in de omwenteling. Doch deze Houtakker en deze Boer, hoewel zij onver¬ moeid doorwerken, arbeiden in stilte en niemand hoorde ben, terwijl zij daar met zochten tred rondgingen; te meer omdat het als verraderlijk en godslasterlijk gold, ook maar te vermoeden, dat zij ontwaakt waren. Maar de Houthakker en de Boer gingen hun gang, zonder dat iemand op hen lette, en d:e twee met de breede kaken, en die andere met het mooie gezicht, schreden daar hooghartig heen en handhaafden met strenge hand hun „goddelijke rechten." En aldus leidd_e het jaar 1775 hunne Majestei¬ ten en millioenen meer onbeduidende schep¬ selen langs de wegen, die vóór hen lagen. ELECTROCULTUUR. De vader van de eigenlijke moderne elec- trocultuur moet naar wij ergens lazen, Lemström, een Zweedsch professor zijn, die tusschen 1880 en '85 de eerste belangrijke proeven op dit gebied heeft genomen. Lemström had opgemerkt dat in Noorde¬ lijke streken, zooals Lapland en Spitsber¬ gen de plantengroei snel en overvloedig is, de bloemen zijn helder gekleurd en sterk riekend, de planten stevig en bestand tegen nachtvorst, etc. De krachtige plantengroei kon niet verklaard worden uit de hoeveel¬ heid zonnewarmte, maar 't was Lemström opgevallen, dat in den groeitijd der planten ook het Noorderlicht, dat samenhangt met een electrischen toestand der atmosfeer,veel¬ vuldig voorkomt. Nu, dat de electricïteit in de toekomst algemeen zal worden toege¬ past, ook op den landbouw, daaraan valt niet meer te twijfelen. Op 'n groote Engel¬ sche _ hoeve, waar proefnemingen werden verricht, verkreeg men in 19C6 b.v. met sommige graansoorten, vergeleken met niet- geëlectriseerde, overigens gelijke akkers, een mcerproduct van 40 %, bovendien hetere kwaliteit. rijen aan zijn vrouw. Deze verzocht hem daarop, om voor eenige minuten in de slaapkamer te gaan, daar zij een verrassing voor hem had' bereid — en mocht ze zoo¬ lang den sleutel omdraaien van de kamer, zoodat zij zeker wist, dat hij haar niet over¬ vallen zou 1 Lachend stemde de man toe, en verdween in zijn slaapkamer. Minuut na minuut verliep echter, zonder dat zijn vrouw terugkwam. Eindelijk klopte de brave echtgenoot aan de deur, en riep, of hij nog langer wachten moest. Toen er geen ant¬ woord kwain, werd hij korzelig, en poogde de deur met geweld te openen, — maar die was natuurlijk veel te solide gesloten. Ten einde raad riep hij uit het raam d.at op de binnenplaats uitkwam naar de beneden¬ buren, om hem te verlossen Een schrik- kelijken toestand, constateerde hij: de brand¬ kast stond open, en vrouw en boek hou der waren verdwenen, met medeneming van het baar geld, een tweeduizend gulden. „Waar zoo de liefde viel," blijken aard¬ sche goederen evenmin het cement te zijn om de harten aaneen te snoeren, dan wan¬ neer schraalhans keukenmeester is. 'n Ge¬ huwd Friesch arbeider was de-zen - zomer naar Duitschland vertrokken, gedreven door achteruitgang. Den eersten tijd stuurde hij geregeld z'n vrouw geld over, maar — de postwissels krompen in. 't Werk vermin¬ derde en daarmee de verdiensten, zoo schreef de man. De vrouw geloofde het, want Har- men was altijd 'n eerlijke ziel geweest, die haar nooit bedroog. Hoe werd zij in haar geloof getroffen. Op den eersten Kerstdag ontving ze weer 'n brief, met geen geld, maar met 'n portret, 'n Portret van 'n Duitsche vrouw, de aanstaande van haar wettigen man. De verstooten© is direct de autoriteiten gaan waarschuwen en heeft daar ook het portret als overtuigingsstuk gedeponeerd1. Ieder fietst tegenwoordig, heeft 'n mi¬ nister dezer dagen in de kamer gezegd en hij beschouwde het „allemaal op de fiets" als 'n uitloopen van de plant, die luxe heet. n Arbeider heeft in het blad „Patrimo¬ nium" 't den minister anders uitgelegd en duidelijk gemaakt, dat fietsen niets anders is dan 'n meegaan met den tijd, dus geen weelde. We kunnen niet mee-r buiten de fiets, evenmin als buiten de petroleum op het platteland en het gas in de steden, zegt Py.