Tekstweergave van EC_1906_01_03_0002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
No i Zeven en Dertigste Jaargang. <•"*" No 1 » D»«(> ENKHUIZER COURANT ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD voor HOI LANDS J&k NOORDERKWARTIER . ^Politiek Overzicht. —)o(—)o(- Bij de algemeene beschouwingen over hoofdstuk YII B is door meer dan één lid van de Tweede Kamer krachtig aange¬ drongen op spoed bij maatregelen door de Regeering tegen invoer en fabricage van saccharine toegezegd. Wat is saccharine ! Saccharine is een product, dat langs fa- briekmatigen weg üit steenkolenteer ver¬ kregen wordt, en dat 550, ja sommigen be¬ weren 800 maal zoeter is dan suiker. Dat product werd in 1880 door een Duitschen chemist, genaamd C. Fahlberg, toevallig ontdekt; hij gaf aan den nieuw gevonden stof den naam van „saccharine" wat sui¬ ker" beteekent. Schertsenderwijze werd dan toen ook door de Duitsche Chemici beweerd, dat Fahl¬ berg een vervolg had gevonden op 't ant¬ woord van Simson's bekend raadsel uit Richteren XIV, en dat men achter: Wat is zoeter dan honing! kan voegen: Saccha¬ rine. Nu is, helaas, die saccharine zeer nadee- lig voor de gezondheid. En daardoor is Falhberg's uitvinding die anders een ze¬ gen zou wezen, een vloek. Een zegen zou het toch wezen ,als ons volk en zoovele an¬ dere volken waarvan voor het meerendeel de zwaar belaste suiker een slechts zeer sporadisch bereikbaar voedsel is, daarvoor iets anders, dat even goed is, in de plaats hadden gekregen. De prijs toch van saccharine is, wat de suikerwaarde betreft, fabelachtig goed¬ koop. Wel is dat eerst kort het geval; lan¬ ge jaren heeft de saccharine ƒ 80 per kilo¬ gram gekost, maar door verbeterde fabri¬ cage is die prijs tot op / 7 per K.G. ge¬ daald. Dat wil voor ons land zeggen, dat men 1 pond suikerwaarde heeft voor 1 1/4 cent, zegge één en één vierde cent, en sinds dien is het geknoei in ons land schrikba¬ rend geworden. Een geknoei, waarvan in de eerste plaats de eerlijke fabrikant het slachtoffer is, omdat hij tegen zijn knoei- enden vakgenoot niet meer kan concurree- ren. Tegen dat de eerlijke fabrikant van limo¬ nade, kwast, vruchtenwijn, enz., voor eene bepaalde hoeveelheid van zijn fabrikaat 100 kilogram suiker, d. i. dus minstens ƒ 40 behoeft doet de knoeier het met één rijksdaalder saccharine. Men begrijpt hoe verleidelijk het geval is voor iemand met een ruim geweten. Het blijkt, dat die zoogenaamde alcoholvrije wijnen, die in den handel gebracht worden, evenals tal- looze limonades en kwasten (vloeibare kwasten, wel te Verstaan) zwaar met saccharine zijn belast; onze geheel-onthou¬ ders mogen wel oppassen. Wij voor ons hetben dan zeker de eenige en eerste maal, ea laatste tevens, naar wij , hopen, dat wij alcoholvrijen wijn geproefd hebben, van dat saccharinemerk gehad; walgelijker drank is toch nimmer over on¬ ze tong gegaan. Als men nu bedenkt, dat volgens het laat¬ ste boekje van den Hr. M. Greshoff, direc¬ teur-scheikundige van het koloniaal muse¬ um te Haarlem, die een bijzondere studie van dit vraagstuk gemaakt heeft, het ge¬ bruik van dit „vergif" ten onzent ieder jaar toeneemt, dan is hier inderdaad de nood aan den man, dan is er „periculum in mora," dat wil zeggen, dan is ieder uur dat de regeering langer wacht dan noodig is, om dat toenemende kwaad in Nederland te bestrijden een dreigend gevaar. De invoer was ais volgt: In 1897: 1635 Kg. „ 1898: 2298 „ ,, 1899 5690 „ ,, 1900: 7087 ,, „ 1901: 9018 „ ,, 1902: 9373 „ ,, 1903: 15931 ,, ,, 1904: 20990 ,, Dat wil dus zeggen, dat wat in 1904 werd ingevoerd eene suikerhoeveelheid van mins- t tens 6^ millioen representeert (men moet niet vergeten, dat er ook in de saccharine j kwaliteiten zijn; de minste heeft tegen¬ woordig 200 maal, de beste 800 maal de zoetheid van suiker) genomen door elkaar als: 1 kilo saccharine staat gelijk met 300 kilo suiker (wat toch zeker een lage raming is.) Welk een enorme consumptie dit voor ons klein landje is kan blijken uit het feit dat n 1903 het veel grootere Zweden slechts 3300 kilogram, het eveneens veel grootere Italië 2900 kilogram, en Rusland en de Vereeenigde Staten slechts 1000 kilogram daarvan gebruikten. En dan moet men niet vergeten, dat er heel veel binnengesmokkeld wordt. Is saccharine een bepaald vergift! Ze¬ ker niet in dien zin, dat men hartstikke dood neervalt na het minste gebruik er van; het is een langzame moordenaar, een specialiteit in het veroorzaken van maag- en nierlijden. Onze groote Chemicus, de, helaas over¬ leden Professor Plugge heeft den invloed van saccharine indertijd nauwkeurig na¬ gegaan, en de resultaten van zijn onder¬ zoek medegedeeld. Hij schreef: „Uit al mijn proeven met kleine hoeveel¬ heden volmaakt zuivere saccharine geno¬ men, bleek dat deze stof de spijsvertering zoowel in mond, maag als darm belangrijk vertraagt. Zelfs een geringe gehalte saccha¬ rine heft de oplossende werking van het speeksel op zetmeel geheel en al op ! HET 18 OF MEN ZIJN BROOD ONGE- KAUWD NAAR BINNEN SLOKT." Prof. W. H. Wiley, die onlangs eene bij¬ zondere studie gemaakt heeft over derge¬ lijke stoffen in ons voedsel als de kunst¬ matige verzoeting- en conserveeringmidde- len zijn, ontraadt ten sterkste het toelaten van saccharine in spijs of drank. En juist daarom omdat saccharine en dergelijke stoffen, ook al geven zij niet tot directe vergiftiging aanleiding, toch aan de nieren zulk een onoodig verhoogden arbeidslast opleggen, dat dit op den duur nadeelig zal zijn. Maar zegt allicht de een of ander: Die dokters! als men hun geloof schonk, dan leefde er eigenlijk geen mensch meer in de beschaafde wereld, waar volgens hen alle wetten der gezondheidsleer, zoowel ieder op zich zelve, als gezamenlijk, door ons worden overtreden. Zeker, wij zullen de laatsten zijn om'niet toe te geven, dat de doctoren ons allerlei- verbieden, wat door henzelven wordt ge¬ daan, maar wie op grond daarvan het saccharinegebruik zou verdedigen, dien zouden wij willen toeroepen: Ga naar de dieren en wordt wijs! Als men levende visschen in eene saccharineoplossing brengt, dan vertoonen zij weldra groote onrust, zij verschieten van kleur, kortom ze zijn vergiftigd. Van dat alles ontwaart men geen spoor als men ze in eene suiker¬ oplossing brengt. GEENE SACCHARINE IN DE HUISHOUDING" zij de leus. In eene van de romans van Jeanne Reijneke van Stuwe zegt een zekere juffrouw Jansen zoo terecht: ,,'t Hiet saggrien, maar 't mag wel saggrijn heeten. In de meeste landen is dan ook alle ver¬ koop van saccharine verboden, tenzij door den apotheker op last van den dokter. In andere landen, die niet tot zóó strenge be¬ palingen overgingen, werd de verkoop zeer aan handen gelegd. Geheel verboden, en slechts toegelaten als medicijn is dit tuig in België, Dene¬ marken, Duitschland, Frankrijk, Grieken¬ land, Italië, Luxemburg, Oostenrijk, Hon¬ garije, Rusland, Servië en Spanje. Maar... Nederland deed tot nog toe niets. En het zal toch moeten toegrijpen, en niet zacht ook, waar het kwaad reeds zulk een omvang ten onzent heeft verkre¬ gen. Het gebruik van saccharine is het beste pleidooi voor de afschaffing van de suikeraccijns, subsidair voor eene belang¬ rijke verlaging daarvan. Maar onze finan- ciëele toestand is helaas niet van dien aard, dat de verwezenlijking van dezen wensch ons in een afzienbaar tijdperk waarschijnlijk toelijkt. Alhoewel, dat sluit niet de mogelijkheid uit, dat bij eene verlaging van dien accijns op de helft het grootere gebruik de schatkist er evenveel uit zou trekken. Maar daarop moeten wij niet wachten; gelukkig zit aan deze quaestie geen politie- ken kant; laten alle leden van de Tweede Kamer in dezen hunnen invloed op de regee¬ ring laten gelden, gezamenlijk optrekkende onder de leuze: Weg met de saccharine. PRINS JORIS. FEUILLETON. DE VIOOLSPELER. i8. Vrij bewerkt door AMO. „Het is uw plicht, Mr. Graven. Ik spreek op dit oogenblik in het nadeel van mij zeiven, want als administrateur heb ik de handen veel meer vrij, wanneer de land¬ heer afwezig is; maar voor de welvaart van Vsherton en van de pachters is het beter, lat gij met een groote huishouding hier voont, als vertegenwoordiger van mylord rw neef I" Dat Mr. Gale zoo sprak ten nadeele van rich zeiven, trof Mr. Craven toch. Hij ge¬ doelde, dat er voor vele gezinnen een groot lelang op het spel moest staan, anders zou de advokaat zoo niet aandringen. Hij ge¬ voelde, dat hij thans zijn trots tot zwijgen moest brengen tegenover zijn plicht. Hij • eindigde dan ook met de voorstellen aan te nemen. Toen ontmoetten de neven elkaar. Nadat de eerste moeilijke oogenblikken voorbij waren, werd het gesprek op aangename wij¬ ze gevoerd. In spijt van Percival's vooroor¬ deel moest hij erkennen dat lord Allan een echt edelman was, en zijne vrouw een echte lady. „Gwendolin had gelijk," dacht Mr. Cra¬ ven. „Elk aanzienlijk man zou trotsch mo¬ gen zijn op zulk eene vrouw." En hij sloeg voor, dat hij eens met zijn vrouw zou komen. is een quaestie van eenige weken. De revolutionaire beweging is voor ge¬ weld teruggeschrikt en heeft zich nog meer in de oogen der bevolking in miscrediet gebracht. De Kieswet. Petersburg, 30 December. (Tel.-Ag.) De Eegeering neemt energieke maatrege¬ len om de Kieswet zoo spoedig mogelijk ten uitvoer te leggen. Tot de toepassing van de oekasa van 25 December worden instructies uitgewerkt over de wijze van verkiezingen, die waarschijnlijk morgen gepubliceerd zullen worden. De plaatselijke overheden hebben aanschrijving ontvangen, om de verkiezingslijsten voor het houden der verkiezingen, zoo spoedig mogelijk op te stellen. Odessa, 30 Dec. (Reuter.) De stad heeft haar gewoon aanzien hernomen. Op de Zuidwesterspoorwegen is het verkeer her¬ vat. Maandag begint het werk weder in de fabrieken. Op do stoomschepen duurt de werkstaking nog voort. Warschau, 31 Dec. (Reuter.) De post- en telegraafwerkstaking is geëindigd ; maar in de fabrieken duurt de staking voort. Door het in de lucht springen van een brug bij Lublin is het verkeer met Kowal gestoord. De treinen naar Mlawa rijden weder, bediend door militairen. Vermoedelijk wordt hier Dinsdag het werk hervat. Ondanks de bemoeiingen van de volksmenners is de neiging tot een al¬ gemeene werkstaking zeer verminderd. Een dievegge. Te Parijs is een dievegge aangehouden, die op zeer slimme wijze haar „bedrijf" uit oefende. Zij is een vijftigjarige, die in haar omgeving voor uiterst deftig en braaf werd gehouden. Zij was altijd stemmig in het zwart gekleed, sprak weinig maar steeds verstandige taal en ijverde voor liefdadige werken. Dat deed zij dan ook als hulp¬ middel van haar werkelijk bedrijf: roof in woningen. Dagelijks ging zij uit met een boek onder den arm en bezocht gegoede personen. Vond zij die thuis, dan vroeg zij een bijdrage voor een Sanatorium en liet hun een aantal namen van schenkers zien, die reeds in het boek stonden, dat keurig gehouden was. Kreeg zij echter op haar schellen geen gehoor, dan vergewiste zij zich dat niemand thuis was en gebruikte dan een der 17 volsche sleutele, die zij bij zich droeg, om binnen te dringen en weg te nemen wat van haar gading was. Op grond van de ingekomen klachten gelukte het der geheime politie haar op heeterdaad te betrappen. Het bleek toen, dat zij in drie dagen voor een waarde van 1800 frs. aan geld en voorwerpen had weten te ko¬ pen. BUIT FA LAND. De toestand in Rusland. Petersburg, 30 Dec. Het Tel.-Ag. ver neemt uit beslist goede bron, dat de revo lutionaire beweging in Rusland tegenwoordig als gebroken beschouwd kan worden. Het volledig mislukken van den opstand „Met u behoeft zij geen kennis meer te maken," zeide hij tot lady Asherton. „Gwen¬ dolin vertelde mij, dat zij met u en uw echt¬ genoot goede oude vrienden was." Hij bemerkte den lichten blos niet op Stella's gelaat, noch het verbleeken van lord Allan; hij bemerkte gelukkig even weinig van de verlegenheid waarmee Stella zqide: „Ik vrees, dat de tijd van ons verblijf in Engeland te kort zal zijn om nog bezoeken te ontvangen." Percival Graven vergat niet, den ring aan de nieuwe gravin te geven met de bood¬ schap, die zijne vrouw hem had opgedragen. Ook bracht hij Gwendolin's hartelijke groe¬ ten over aan den vorigen lord, graaf Celli¬ ni. Daarop keerde hij naar huis terug in een veel gelukkiger stemming dan hij zijne vrouw had verlaten. De graaf en gravin van Asherton, verge¬ zeld van den vrijgevigen beschermer der schoone kunsten, Graaf Cellini, en van den beroemden geneesheer, sir James Duncan, hebben Engeland verlaten om geruimen tijd in Italië door te brengen. Aldus luid¬ de het bericht in de deftige courant, de Morning Post. Graaf Cellini betrok weer zijne r- villa te Florence. Lord Allan, Stella en sir James gingen in dezelfde stad een prachtig &aleis bewonen. Maria Pia en hare zoon- leven bij graaf Cellini in dienst, hord Allan en Stella stelden madame Chandoz in staat, zich te Parijs te vestigen en haar on¬ derhoud te verdienen met het verhuren van kamers. De oude dokter, sir James, o&gon al spoedig te sukkelen met zijn gezondh ud. Hij verzwakte en begon in zich zeiven ge¬ keerd te worden, een groot deel van zijn tijd bracht hij door met lezen in den ouden bij¬ bel, dien zijne moeder hem gegeven had te¬ gelijk met het zilveren horloge van zijn va¬ der. Die bijbel werd hem steeds dierbaarder, hoe meer hij er in las. Op zekeren dag yond men hem zitten met het hoofd op dien bijbel steunende; men richtte hem op en zag toen, dat hij dood was. In zijn testament sprak hij den wensch uit begraven te worden te Schotland, waar zij¬ ne ouders rustten. Natuurlijk zorgden zij¬ ne kinderen, dat aan dien wensch werd vol¬ daan. Na den dood van sir J ames Duncan na¬ men lord Allan en Stella hun intrek bij hun oom, graaf Cellini. Na de begrafenis van zijn vader zette hij geen voet meer op Engelschen bodem, daar zijne gezondheid een verblijf in warmer klimaat vorderde. Intusschen ging op Asherton Castle alles, zooals het zou gegaan hebben, wanneer de graaf het kasteel had bewoond. Percival en Gwendolin vertoefden er gedurende den zomer en den herfst, omringd door een aan¬ groeiend getal zonen en dochters; zij waren gelukkig in hun huwelijksleven en in hun¬ ne omstandigheden. Ter derde male werden Percival's vooruit¬ zichten op den graventitel vernietigd, toen lord Allan en Stella verblijd werden met de geboorte van tweelingen, allebei jongens. De vreugde in de villa van Cellini was ech¬ ter van korten duur, daar Stella gevaar¬ lijk ziek werd. Terwijl na lang vreezen en BINNENLAND VOOR DE NEDERLAND8CHE VROUW. Met een enkel woord is door ons reeds de aandacht gevestigd op het Internationaal Concours van kunstwerk, uitgeschreven door het Parijsche dagblad Le Gaulois. De zaak dient echter ten volle nog nader ter sprake te worden gebracht, met name ook in onze stad en provincie. Vier jaar geleden heeft Le Gaulois een hopen de moeder herstelde, stierven beide zoontjes op denzelfden dag, slechts een paar uren na elkander. Zoo voorzichtig als slechts mogelijk was, deelde Allan het droe¬ ve nieuws aan zijn geliefde vrouw mede. Stella's droefheid kende geen grenzen, doch Allan troostte haar zoo goed hij kon. Zij bleven verder kinderloos en wijdden zich ge¬ heel aan den ouden graaf Cellini, die hen liefhad als zijn zoon en dochter. Na zijn af¬ sterven ondernamen Allan en Stella groote reizen in de Middellandsche Zee en door Europa. Op die reizen gaven zij hier en daar concerten, waarvan de opbrengst aan de armen werd geschonken. Zoo sleten zij hun leven en welhaast waren zij vijf en twintig jaar getrouwd, toen lord Allan te Rome ziek werd. Een kwaadaardige koorts sleepte hem ten grave. Hij stierf in de ar¬ men van Stella. Zijn laatste woorden wa¬ ren een innige dankbetuiging voor de liefde en toewijding, die zij hem steeds had ge¬ toond. Het lijk werd naar Engeland ver¬ voerd, om in het familiegraf te worden bij¬ gezet in de oude abdijkerk van Asherton. Nu waren r'ercival Craven en Gwendolin ten langen leste toch lord en lady Asherton geworden; zij waren reeds grootvader en grootmoeder, en hadden dus lang gewacht, voordat de verwachte titel en rijkdom hun ten deel viel. BESLUIT. Lady Stella — zoo werd zij altijd genoemd — vertoefde voortaan op het kasteel bij haar neef en nicht, die haar innig liefhad¬ den om haar edel karakter en hare onver¬ stoorbare vriendelijkheid. Reeds jarenlang dergelijke tentoonstelling gehouden voor Frankrijk alleen. Deze slaagde zoo voor¬ treffelijk, dat het blad daardoor opgewekt werd nog een tweede expositie uit te schrij¬ ven, maar nu op veel grootere schaal. Tot dat doel vormden zich commissies in Duitschland, Engeland, Oostenrijk, België, Denemarken, Griekenland, Hongarije, Ita¬ lië, Portugal, Rumenië, Rusland, Servië, Turkije en, zooals wij zagen, ook in Neder¬ land, dat zijne vrouwen zich inspannen om invloedrijke vrouwen en mannen ,die zich de meeste moeite willen geven om het land van hunne inwoning 't meest naar voren te doen komen. Het is dus een groot belang voor Neder¬ land, dat zijne vrouwen zich inspannen om te toonen, wat zij op dit gebied vermogen. Waar 't kunsten en wetenschappen geldt, zijn er in Nederland genoeg vrouwen, die geene mededinging van hare buitenland- sche zusteren behoeven te vreezen — 't is te hopen, dat zij zullen willen medewerken om ook te Parijs die overtuiging te vestigen. Daarbij zal 't in de eerste plaats aanko¬ men op het manifesteeren van smaak, be¬ drevenheid en originaliteit. Dus niet alle mogelijke handwerkjes — veelal begonnen hare werken van het buitenland, — maar echt artistiek kunstnaaldwerk en voorts schilderwerk, etsen enz. enz. Dan niet te vergeten mooie producten van huisvlijt, Hindeloopsch schilderwerk en dergelijke, die ongetwijfeld in de Fransche hoofdstad opgang zouden maken en daar ook wel ver¬ kocht zouden worden. Wat Noord-Holland betreft, heeft in het comité voor Nederland zitting mevrouw Van Reenen — Völter te Bergen, die zeker gaar¬ ne aan vrouwen, die over inzenden denken, de gewenschte adviezen zal willen verschaf¬ fen, en de betreffende circulaire toezenden. Een der dames van het Hoofdcomité zal te Parijs bij het uitpakken der goederen te¬ genwoordig zijn en zorgen ,dat deze een goe¬ de plaats krijgen. De mogelijkheid bestaat ook nog, dat la¬ ter de inzending hier te lande zal worden tentoongesteld. Zij, die wenschen in te zenden, moeten voor 8 Februari 1906 kennis geven aan Mevr. Baronnesse Michiels van Verduijnen, lange Vijverberg 15, 's-Gravenhage. De inzending der voorwerpen zelve kan dan geschieden aan hetzelfde adres tusschen 25 Februari en 1 Maart met opgaven van den prijs waarvoor men bereid is het inge- zondene af te staan. Voorts zij er de aandacht op gevestigd dat ten laste van inzendsters geen andere kosten komen dan die naar den Haag heen en terug. Daartegenover behoudt het Comité zich het recht voor, te beoordeelen of het voor inzending bestemde de opzending naar Parijs waardig is, en ons land tot eer strek¬ ken kan. LOTISICO. In hooger beroep werd Donderdag voor de Haagsche rechtbank behandeld de zaak van den heer J. G. Haighton, directeur der Eerste Nederlandsche Maatschappij tot Verzekering van Risico in loterijen, die door den kantonrechter aldaar wegens overtreding der Loterijwet-1905, is veroor.- deeld tot ƒ 100 boete, subs. 20 dagen hech¬ tenis. De beklaagde, weder persoonlijk versche¬ nen, werd ditmaal rechtskundig bijgestaan door mr. J. Limburg, advocaat te 7s Gra- venhage. Substituut-officier van justitie, mr. Van Geuns, deed bij het nemen van zijn requi¬ sitoir uitkomen, dat deze strafzaak een le- vensquaestie is voor Lotisiso, en, weten- schappelijk, groote moeilijkheden oplevert. De moeilijkheid zit vooral in de uitlegging van de Loterijwet van 1905, speciaal van de artikelen 1 en 10. De vragen: is deze onder¬ neming een loterij, en valt zij onder de wet dacht niemand meer aan hare burgerlijke afkomst. Voor haar stiefvader, den bosch¬ wachter Freer, zorgde zij tot aan den dood, en voor hare stiefbroeders en zusters werd ook gezorgd, dat ze een goed bestaan kre¬ gen. Op hare rijtoeren zag Stella nog enkele malen den vroegeren lakei Shanker. De man, die haar eens gekust had tegen haar wil, herkende in de aanzienlijke dame niet het gewezen dienstmeisje, dat op het kasteel zoo dikwijls geplaagd en bespot was om haar droom. Hij was nu oud en leed zoo erg aan rheumatiek, dat hij zijne herberg h: d moeten overdoen aan jongere krachten. Douise Gale was reeds vele jaren getrouwd met een dorpsgeestelijke uit de buurt, die geen ruime inkomsten had. Toen lady Stel- ia op zekeren dag het dorpskerkje bezocht, boog Louise voor haar als een knipmes! Stella moest m zich zeiven lachen om die overdreven beleefdheid van de trotsche dochter van den advocaat, die haar vroeger naa bespot om haar armoedig groen jurkje. , n toch schonk die# betuiging van eerbied naar zekere voldoening. Weldoende, sleet gravin Stella nog een tiental jaren op Asherton Castle. Toen stierf ook zij Betreurd door allen, die haar gekend hadden, werd zij ter ruste ge¬ legd naast haar echtgenoot, dien zij zoo toeder had liefgehad. Zoo waren lord Al- Ian Duncan, graaf van Asherton, en lady Dolly Star, gravin van Asherton, volgens haar wensch ook in den dood vereenigd. EINDE. WOONPLAATS; Woensdag 3 Januari. Bij bestelling van de BNKHUIZER COURANT in den loop van een kwartaal betaalt men slechts de Ns. die nog verschijnen. Dit blad verschijnt DINSDAG* Is ® N S P D . G- en ZATERDAGAVOND. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.—, fr p f J i-20. Naar Amerika, Transvaal, Indië, enz., per jaar f 6.ö0 Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen bij den Uitgever A. EGMOND te Enkhuizkn en bij H.H. Boekhandelaars, Brieves gaarders en verdere Agenten. Losse nummers van dit blad 5 cents. Advertentieprijs: 1—4 gewone regels 40 cents, eiken regel méér 10 cents. Direct drie of meermalen ter plaatsing opgegeven 5 ets. p. regel. * Groote letters en randen naar plaatsruimte. Voor abonnement extra voorwaarden. Bewijsnummers gratis. Vóór 's morgens 10 uur gelieve men de Advertentiën in te zenden. Ingezonden stukken minstens één dag vroeger.