Tekstweergave van EC_1904_04_24_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
No. 50. Eerste Blad. Vijf en Dertigste Jaargang. Interc. Teiephoon : Lett. A. 1904. ENKHUIZE ALGEMEEN NIEUWS- voor HOLLANDS Zondag en ZATERDAG- Dit blad wordt DINSDAG-, DONDERDAG¬ AVOND uitgegeven. Aibonnementsprijs voor 3 maanden f j Franco per post door het geheele Rijk voor 3 maanden „ 1.20 Naar N.-Amerika, Transvaal, Indië, enz., ƒ 6.60 per jaar Men abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Postadmini- ■ tra ties of rechtstreeks bij den uitgever A. EGMOND. COURANT. EN ADVERTENTIEBLAD NOORDERKWARTIER. 24 April. Afzonderlijke Ns. dezer Courant 5 Cents, de 3 Ns. 10 Cents. De prijs der Advertentiën van 1—5 regels is 50 eiken regel méér 10 cents. Groote letters en randen worden naar plaateruiaatn Bewijsnummers gratis. Vóór Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmorgen 10 i men de Advertentiën in te zenden. Ingezonden stukken mins tens één dag vr< Bjj bestelling van de EMvHMZfiR COURANT in dep loop van een kwg,rtaal betaalt men slechte de Ns. die neg venei*»». JACHT en VISS( II EB ij. Burgemeester der Gemeente ENK¬ HUIZEN, brengt ter kennisse van belang¬ hebbenden, dat de blanco aanvragen tot het erlangen van JACHT- en VISCHACTEN, bedoeld bg de wet van 13 Juni 1857, (Staats¬ lot f', 82lKen .zulIende gelden van 1 Juli 1904 tot 30 Juni 1905, kosteloos verkrijg¬ baar zullen zijn ter Stedelijke Secretarie, van heden tot den 29 April aanstaande. Enkhuizen, den 31 Maart 1904. De Burgemeester HARTKAMP. Voor jaar*-Veemarkt. Burgemeester en Wethouders van ENK¬ HUIZEN, brengen ter kennis van belang¬ hebbenden, dat de Voorjaars-Veemarkt alda.. (vrij van alle marklgelden), zal gehouden worden op DONDERDAG 28 APRIL 1904. Enkhuizen den 8 April 1904. Burgemeester en Wethouders voornoemd, HARTKAMP. De Secretaris, H. VLASVELD. het torpedomagazijn en aan den ingang der haven borden zullen worden geplaatst, waar- «Pis aangegeven de beteekenis der boven¬ bedoelde gekleurde vlaggen, als volgt: rood en witte vlag beteekent Noord, wit en zwarte \^ag N. O. zwarte vlag Oost. De data der schietoefeningen zullen nader in enkele plaatselijke bladen aangekondigd worden. „Schietproef van hel fort Erfprins. Den Helder, '.'de District. Op 16 Mei aanstaande en zoo noodig op de volgende 4 dagen zal een gchietproef plaats hebben uit een vuurmond, opgesteld op de evenwijdige batterij van het fort Erf¬ prins te den Helder. Op de dagen, dat gevuurd wordt, zal van genoemd fort een roode vlag waaien van minstens eén uur vóór den aanvang der schietproef alsmede gekleurde vlaggen, aan¬ gevende de richting, waarin gevuurd zal worden. Bovendien zullen op die dagen groote waarschuwingsborden worden geplaatst aan den ingang der haven en op de batterij Vischmarkt, vermeldende de plaats waarvan en in welke richting dien dag gevuurd zal worden terwijl nabij de haven en nabg het torpedomagazijn borden zullen worden ge¬ plaatst, waarop is aangegeven de beteekenis der gekleurde vlaggen als volgt, een rood en witte vlag beteekent Noord, zwarte vlag Oost, wit en zwarte vlag N O. rood en zwarte vlag Z, O. zwart en witte vlag Z. W. zwart en roode vlug N. W. Indien een stoomvaartuig tot waarschu- INRICHTINGEN, welke GEVAAR, SCHADE of HINDER kunnen veroorzaken. Burgemeester en Wethouders der Ge¬ meente ENKHUIZEN brengen ter openbare kennis, dat ter Gemeentesecretarie ter in¬ zage ligt een verzoek met bijlagen van C. STAPEL, beheerend Vennoot der Scheeps¬ werf „Vooruit" te Enkhuizen, om VERGUN¬ NING tot het uitbreiden der Scheepstim¬ merwerf tot het maken en herstellen van IJzeren Vaartuigen aan de Paktuinen te Enkhuizen en aldaar kadastraal hekend in Sectie F., No. 2385. Op DONDERDAG den ö.len MEI 1904, des namiddags te een uren, zal ten Raad- huize gelegenheid bestaan om bezwaren te¬ gen dit verzoek in te brengen en deze mondeling en schriftelijk toe te lichten. Zoowel de verzoeker, als zij, die bezwa¬ ren hebben, kunnen gedurende drie dagen, vóór het bovengemelde tijdstip, op de Sec¬ retarie der Gemeente kennis nemen van de ter zake ingekomen schrifturen. Enkhuizen, den 21 April 1904. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester HARTKAMP. De Secretaris H. VLASVELD. Iets over land en volk van Japan. Ik 'I* L -J tT I wen of sleepen aanwezig is en indien het unveiligneid van Vaarwater-. vuren zulks toelaat, zaï door dit vaartuig I de gewenschte hulp worden verleend aan kleine zeilvaartuigeD om uit den onveiligen sector te komen. De Burgemeester van Enkhuizen breDgt hiermede ter kennis van belanghebbenden, dat de volgende berichten aan zeevarenden zijn uitgevaardigd. „Schietoefeningen op de Harssens Reede van Texel, 3de District. Op 16 Mei aanstaande, en zoo noodig op volgende dagen zullen schietoefeningen worden gehouden van het fort op de Hars¬ sens. Er zal gevuurd worden met kanonnen groot kaliber (30 cM), bij welk vuur de reede tot op een afstand van 9000 M van het fort als onveilig moet worden beschouwd, en waarbij geen vaartuigen ten behoeve van de veiligheid worden uitgelegd. Op de dagen, waarop gevuurd wordt, zal eene roode vlag van het fort waaien van minstens eén uur vóór den aanvang der oefening, alsmede gekleurde vlaggen, aange¬ vende de richtingen, waarin gevuurd zal worden, terwijl een stoomboot, voor zoover mogelijk, de schepen zal waarschuwen en desgewenscht hulp verleenen aan kleinere (zeil-)vaartuigen om buiten het onveilige gedeelte van het vaarwater te komen. Bovendien zullen op die dagen groote waarschuwingsborden worden geplaatst aan den ingang der haven en op de batterij Vischmarkt, vermeldende, in welke richting dien dag gevuurd zal worden, terwijl nabij Enkhuizen, 22 April 1904. De Burgemeester voornoemd, HARTKAMP. De Burgemeester van Enkhuizen brengt hiermede ter kennis van belangheb¬ benden, dat het volgende bericht aan zee¬ varenden is uitgevaardigd : Schietoefeningen te IJmuiden Me District. Op 26 April aanstaande en zoo noodig op volgende dagen zullen van het fort bij IJmui¬ den schietoefeningen worden gehouden. De sector, welke tot op 9000 M van het fort als onveilig moet worden aangemerkt, wordt aangegeven aan de Noordzijde door het fort en de richting N. N. W. en aan de Zuidzijde door het fort en de richtine W. N. W. Op de dagen, dat gevuurd zal worden, zal van het fort eene roode vlag waaien van minstens één uur vóór den aanvang der schietoefeningen tot aan het einde daar¬ van. Enkhuizen, 21 April 1904. De Burgemeester voornoemd HARTKAMP. Burgemeester^en Wethouders van Enkhui¬ zen brengen ter kennis, dat vergunning is verleend aan G. SCHILD, tot de oprichting eener werkplaats voor het construeeren van Ijzerwerken, op perceel Sectie E. nr. 2166. en aan C SLUIJS tot de oprichting eener zouterij en kuiperij in perceel Sectie F. nr. 2064. Enkhuizen, 21 April 1904. Burgemeester en Wethouders voornoemd, HARTKAMP, de Secretaris, H. VLASVELD. IsplÉg Drugmi i Burgemeester en Wethouders van ENK¬ HUIZEN zullen op Donderdag 28 April 1904 ten Raadhuize aldaar in het openbaar verpachten voor den tijd van één jaar het grasgewas lar.gs verschillende wegen en van het Matrozenkerkhof. De voorwaarden liggen ter Secretarie ter inzage. Enkhuizen, 21 April 1904. Burgemeester en Wethouders voornoemd, HARTKAMP. De Secretaris H. VLASVELD. FEUILLETON. » POOR Maud Kiepnty it a yvnoii. I. 1) Toen de nieuwe Groothertog voor het eerst de hoofdstad en over de ophaalbrug zijn burcht bij het meer binnenreed, kon men reeds dadelijk zien, dat hij een man was, waarmede niet te spotten viel. Dit is niet bedoeld als een bijzonder compli¬ mentje aan het doorzicht zijner onderdanen; want een man, die, omringd door talrijke vijandige vorstendommen, zijn ouderen broe¬ der stoutmoedig uit den weg ruimt en dan onbeschroomd naar de hand dingt van de verloofde zijns broeders, is nu juist nkt een persoon, wien het aan beslistheid ont¬ breekt. Maar er waren verschillende kleine las tige aangelegenheden, die eerst in het reine gebracht moesten worden, en daar uit Rome een formeel protest was gekomen, onder¬ steund door bedreigingen, zag de Hertog in, dat verzoening hoogst noodzakelijk was. Daartoe scheen niets meer aan te bevelen, dan dat één of meer personen ten offer werden gebracht, in de hoop, dat daardoor niet alleen de schuld van den broedermoord zou worden gedelgd, doch tevens een zegen op zijn huwelijk met het vroolijke Oosten- rij ksche prinsesje zou worden verkregen. Te meer was dit noodzakelijk, aangezien dit huwelijk niet lang meer kon worden uit¬ gesteld, daar haar bruidschat onmisbaar was voor het op den been houden der troepen van den Groothertog ter beveiliging zijner grenzen. Daarom was het buitengewoon gelukkig, dat zich de aanvang van het jaar zijner troonbestijging kenmerkte door een vernieuwde jacht op duivelskunstenaars; dit wekte zoo makkelijk den overdreven ijver op ten koste van anderen. En wie was meer welkom, als een geitenbokje, aan de verspieders des hertogen, die er op uit waren in zijne gunst te dringen, dan de acrobaat en kunstenmaker „Professor Sam son" — Jean Marie (ex-Henry) Samson — de zoon van den leerlooier, die totaal be¬ rooid uit de speelholen en kroegen der groote steden was teruggekeerd om in zijn geboorteplaats zijn geld terug te verdienen door zijne buitengewone toeren en dansen op de groote kermissen ? Arme Samson! Hij had zich een al te gemakkelijke prooi betoond. Nu, reeds het voorkomen van den man was voldoende, om zijne vervolgers in het gelijk te stellen. Ruim zes voet lang met een haviksneus, die hij in zijn jongenstijd gebroken had, bleek tengevolge van het leven in kroegen en van te veel zuren wijn en te weinig goed voedsel, met lang, voch- tig, zwart haar, dat zich als draden om zijn hoofd wond en als slangen zwierden, wan¬ neer hij in opgewonden toestand verkeerde, zag Jean-Marie er fantastisch genoeg uit. Zijne diepe, zwaarmoedige, doordringende zwarte oogen, zagen erg scheel. Men zeide, dat een gebroken rug en een scheel oog het werk van dezelfde klauw waren, daar de duivel, toen hjj nog een zuigeling was, schrijlings op zijn neus was gaan zitten en in één van zijne oogen had geprikt vóór de moeder van het kind een kruis had kunnen slaan. Bovendien werden zijne dubbele gewrichten en zonderlinge lenig¬ heid aan denzelfden bron toegeschreven. Zelfs als jongen kon hij zijne gewrichten als niemand anders laten kraken en dit kwam eenvoudig, omdat hij afschuwwek¬ kend, bovenaardsch vocht in zijne aderen had en niet gewoon bloed als andere jon¬ gens. Zij waren allen jaloersch op zijne streken, zijn vlugheid, zijne wilde manieren, die niemand in staat scheen te beteugelen. Zij beschouwden hem als een verworpene ®n toch benijdden allen den knaap, toen hij zijn gehucht voor goed vaarwel zei en de berghellingjafhuppelde om, naar hij zeide, aan zijne reislust te voldoen en rijk terug te keeren. Het laatst had men hem op de piek van een zwarte rots gezien, belicht door flikkerende bliksemstralen. Binnen een paar jaar kwam hij terug. Bagage had hij niet, behalve eene kist, die een viool bevatte en een tooneelcostuum, het eenige, wat hij niet verpand had. Het was zomer en er waren verscheidene ker¬ missen en feesten, waarop hij de algemeene aandacht op zich wist te doeD vestigen. Aanvankelijk was het niet bij hem opge¬ komen, dat hij uit zijne reputatie als dui¬ velskunstenaar geld zou kunnen slaan, doch thans had zijn aangeboren practische zin hem dit middel doen aangrijpen. Praatjes¬ makers hadden hem dikwijls gevraagd of de duivel hem werkelijk de kunst geleerd had zich op een koord in evenwicht te houden en dan had hij lachend „wie an¬ ders?" geantwoord. En wat zgn danskunst Na den lezers van de „Enkhuizer Courant" in een vorig artikel in korte trekken de geschiedenis van Japan gemaald te hebben, acht ik het niet van belang ontbloot iets van dat belangwekkende land en volk mede te deelen, die zich in de algemeene belang¬ stelling verheugen. Het Japansche rijk bestaat uit vier groote en ruim drieduizend kleine eilanden, vele van de laatste zijn niet meer dan rotsen, die door vulkanisch werken naar boven getild, in een wijden boog tegenover de noordoostelijke kust van Azië uit de wate¬ ren van den Grooten Oceaan verrijzen. Ja¬ pan is dus, evenals Groot Brittannië een eilandenrijk en draagt daarvan in zijn maatschappelijke instelling en zijn volks¬ karakter den eigenaardigen stempel. De Japansche eilanden liggen in de Noordelijk gematigde luchtstreek. Het klimaat schijnt er vooral aan de Westkust kouder en ruwer te zijn, dan in de landen, die in Zuid- Europa en Noord-Afrika op gelijke breedte liggen. De oorzaak van dit verschil moet voor een deel gezocht worden in den in¬ vloed der koude winden, die van de nabij¬ gelegen hooge vlakten van het vasteland van Azië over de kusten van Japan heen- waaien en de temperatuur verlagen. Van¬ daar dan ook, dat aan de Oostelijke kusten, die door de bergketenen van het binnen¬ land tegen den invloed der winden zijn beschermd, een veel zachter klimaat wordt aangetroffen. Intusschen is het land rijk aan voortbrengselen van allerlei aard. In de lage landen vindt ge heerlijke rijstvel¬ den : koren en maïs, vlas, hennep, peul vruchten en allerlei groenten worden alom in de dalen en langs de berghellingen ver¬ bouwd. Geheel Japan is bijna één gaard ; overal, waar slechts de grond bearbeiding toelaat, heeft de nijvere Japannees hem ook schatting afgedwongen. Was de bodem te dor en te schraal voor akker- of tuinbouw, dan plantte hij bosschen van ceders, den¬ nenhof cypressen, wier liefelijk groen het oog bekoort, en onder wier welriekend lom mer de wandelaar rusten kan. In de heerlijke bosschen wuift de slanke palm zijn bladerkroon, en breidt de konink¬ lijke ceder zijn machtige armen uit, daar stijgen de pijnboomen als pilaren ten he¬ mel, en buigt de weemoedige cypres haar twijgen naar de aarde ; daar prijkt de prach¬ tige vernisboom, wier sap de grondstof levert voor het beroemde Japansche lak¬ werk ; daar verheft de kamferboom zgn breeden stam en schieten de bamboessten¬ gels omhoog, u herinnerend aan de tropische wouden. En nevens dezen rijkdom aan boomen en heesters, roemt Japan op een schat van bloemen, bloemen overal, in de velden en langs de wegen, op de heuvel¬ klingen en langs de snelvlietende wateren. In waarheid, Japan is een schoon land, dat om strijd door de reizigers geroemd wordt. Japan kan, wat zgn vruchtbaarheid aangaat, met de meest gezegende landen wedijveren. En niet minder, waar er sprake is van de nog maar weinig ontgonnen schatten, die het in zijn schoot verborgen houdt. De bergen van Japan zgn rijk aan goud-, zilver-, en kopermijnen ; zij bevatten bovendien lood, tin, kwikzilver en gzer, marmer en kostbare gesteenten; ook zwa¬ vel en steenkolen worden hier gevonden. De mijnen zijn nog maar ten deele be¬ werkt. Niet minder merkwaardig dan het land zijn de bewoners. In menig opzicht onderscheiden zich de Japanneezen niet alleen van hunne naburen, de Chineezen, die zij trouwens van harte verachten, maar ook van vele andere Aziatische volken. En dit onderscheid ligt niet alleen in hunne fijnere beschaving en wellevende manieren, niet enkel in hunne arbeidzaamheid en ma¬ tigheid, maar vooral in hun vatbaarheid tot ontwikkeling, in hun tact en ijver, om de vruchten van vreemde beschaving en weten¬ schap over te nemen, en zich toe te eige¬ nen. De eeuwenlange afsluiting van Japan was niet, zooals die van China, een gevolg van den bekrompen waan eener aangeboren meerderheid boven andere volken, m.., van de innige overtuiging, dat het geluk en de welvaart des lands niet konden worden bevorderd door de invoering van vreemden smaak en zeden. Japan had door zijn vruchtbaarheid en rijkdom volstrekt geen vreemden noodig, het bevatte alles, wat" zijne vele millioeneu talrijke bevolking noodig had. De bevolking bedraagt 46.000.000 zielen, zoodat het Japansche rijk tot de dicht be- volkte staten behoort. Uitgezonderd in de noordelijke streken is dan ook bijna geen plek onbewoond. De dorpen raken elkan¬ der, en vormen straten van vele uren lengte ; de steden zijn overbevolkt: de hoofd- Tokio is bewoond door 1.440.000 zielen. Andere volkrijke steden zijn : Osaka (821.000 zielen) Kioto (353.000 zielen), Nagoja (244.000 zielen), Jokohama (194.000 zielen) en Naga¬ saki (127.000 zielen). En ondanks deze dichte bevolking heerscht overal betrekke- betreft, was men het er algemeen over eens, dat, wie niet onder den invloed des boozen stond, onmogelijk zulke sprongen kon ten uitvoerbrengen als hij. Waarom zou Jean Marie aan die armzalige botteriken het be¬ staan van die mooie stalen veeren meedee- len, die in zijn zwarte spitstoeloopende schoenen, welke alleen van Satan zelf af komstig konden zijn, verborgen waren ? Geruimen tijd vóór den feestdag der geboorte van Onze Lieve Vrouwe was Jean Marie reeds voor een stadsraad ge¬ bracht, waaraan men de rechtspraak had toevertrouwd, zoolang Zijne Genade te Wee nen zou vertoeven, waar zijne huwelijks feesten werden gevierd. Na diens plechti gen intocht zou hij dan zgn eerste recht¬ spraak houden. Getuigen waren er bij de vleet. „Wat het kraken zijner beenderen betreft," zeide er een, „heb ik zelf gezien, dat blauwe vonken vuur uit ieder zijner gewrichten vlogen. Dat hij overal twee gewrichten bezit, waar een gewoon mensch het met één af moet, heeft zijn meester na¬ tuurlijk uit vrees gedaan, dat de andere eens mochten breken onder al zijn heleche buitelingen en kronkelingen en verdere fratsen." „Hij heeft vast en zeker het blauwe duivelsvuur in zich," verzekerde een ander, „want het stroomt zijn haar uit, als hij het kamt. Op een avond klom ik het venster binnen om het te zien. Ieder haar van zijn hoofd stond stijf naar boven en de vlammen sloegen er uit". De abt deed er het zwijgen aan toe; het was reeds vol- doende. De feiten tegen Jean Marie waren zoo talrijk en alles klopte als een bus. De uitspraak luidde, dat hij op de gewone wijze den dood zon sterven — niet aan de brandpaal. De hertog kon zich nog niet geheel en al verlaten op den geest van het stadsgepeupel; zijne hertogelijke waardig¬ heid was ook nog van zoo jongen datum. En daar alleen militaire gevangenen den kogel konden krijgen, zou de „professor" gehangen worden, evenals andere ongeloo- vigen van gemengden stand. II. De cipier trok de deur der cel met ge¬ wichtig gebaar open. „Wilt u maar bin¬ nen gaan, professor", zeide hij zeer plechtig. En Samson, anders bekend in zijn kan¬ ton onder den naam Jean Marie, (ex-Henry), zoon van een leerlooier, sukkelde naar binnen tusschen een rij schildwachten door, die den gevangene met breeden grijnslach groetten. Alles zag hij en alles hoorde h^j - hoe zij elkaar aanstieten en pret had- den, den spottenden groet, het vuile refrein van het liedje, dat de dochter van den ci¬ pier hem van uit haar venster toezong, toen hij het hofplein overstak. Zijne lede¬ maten werden door pijnen gekweld, zgn maag was ledig, zijn brein verward. Lang geleden — was het vier weken, vier maan¬ den of vier jaar ? — zag hg heel duide¬ lijk, dat de Groothertog en zijn abt zijn dood beoogden en hij kon maar niet begrij¬ pen waarom ze hem zoo lang in afwachting hadden gehouden. Dat was geen om een kunstenaar, een heer, een professor in de verheven danskunst te behandelen! Toen zij hem zooeven zijn doodvonnis in de Groothertogelijke zaal hadden toege- donderd, voelde hg een onweerstaanbare begeerte tot lachen. Hjj wist, dat hg zgne