Tekstweergave van EC_1902_08_15_0004
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
BE
HANDELSDRUKKERIJ
VAN
0
IJ
K,
0.
V
I
S
S
E
It,
ENKHUIZEN,
wordt
voor
GOEDKOOP
en
NET
Drukwerk
beleefd
aanbevolen.
O.
"Visser.
Biimenlandsche
Vaart-
Risico-Sociteit,
gevestigd
te
AMSTERDAM.
Verzekering
van
:
inboedels
bij
verhuizing,
Wasscnen
bij
de
Meekers,
Geldswaarden
per
post,
Koopmansgoederen
bij
transport
te
water
en
te
land,
Stooinbooten,
Schepen,
enz.
enz.
Xj-A-Q-E
^IBBIEIRdlXZE:.
Gevolmachtigd
Agent
voor
ENKHUIZEN
en
OMSTREKEN,
D.
€.
EGMOND.
Aanvang
trekking
der
3e
klasse
18
AUGUSTUS
Prijzen
der
Loten;
Vso
voor
&1*0
klassen
f
3.50.
V,,,
„
de
3e
klasse
„
2,05.
Verkrijgbaar
bg
A.
EGMOND,
Boekh.
Enkhuizen.
Het
beste
en
goedkoopste
Adres
van
alle
soorten
KOEK
en
BANKET
is
de
OÉHëf"
f
eenige
met
Goud
bekroonde
Brood-
en
Koekbakkerij
alhier.
Aanbevelend
:
II,
Reitsma,
Spoorstraat.
Eigengemaakte
eo
Noordbrabantsche
Schoenen
vindt
men
in
grooten
voorraad
en
tegen
lage
prijzen
bij
II.
KOK,
Breedstraat
Enkhuizen
Verstelwerk
en
aangemeten
SCHOENEN
worden
spoedig
afgewerkt
Zeer
aan
te
bevelen
zijn
de
Croom
lederen
Schoenen
voor
gevoelige
voeten
en
LIKDOORNS,
welke
aan
de
Schoei;makerij
worden
gemaakt.
SrüSB*Sa
Jlnk«r-Pai«-€xpcllcr.
Dit
goede
oude
Huismiddel
tegen
Rheuma-
tiek,
Jicht,
Verkoudheid
enz.
mag
in
geen
enkel
Huisgezin
ontbreken.
In
flesschen
a
ƒ
1.25,
75
ct.
en
50
ct.
bij
HH.
Apothekers
en
Dro¬
gisten.
—
Te
Amsterdam
bij
CLÉBAN,
v.
TUYLL,
WEISZ
&
Co.
F.AD.RICHTER
&
Co,
ROTTERDAM.
6
•SS
I
*
3
J
3
5
—
ö
2
t-
.2
£
S
03
ÏP75
J
M
W
l
^
©
u
>
Ë
5z
DE
WELVAART
DER
HOOFDHUID
Geen
last
van
hoofdschilfers
of
roos.
Gebruik
daarom
het
onschadelijk
en
aangenaam
van
reuk
zijnde
ANTI-ROOSWATER!!
van
50
cent
de
flacon.
[>.
LUSSEN
BURG
Enkhuizen.
De
Eerste
NederL
Maat1',
tot
?
erzekering
van
Risico
in
Loterijen.
Buitengewoon
voordeelige
Staatsloterij.
Polissen
worden
op
zeer
gemakkelijke
betalirgwoorwaarden
bezorgd
dcor
het
Algemeen
Assurantie
Kantoor
voor
WEST-FRIESLAND
te
ENKHUIZEN.
Actieve
en
degelijke
Agenten
gevraagd.I
gevestigd
te
AMSTERDAM,
Damrak
74
Goedgekeurd
bij
Koninklijk
Beslnit
van
1
November
1880,
No.
38.
DIRECTEUREN,
Br.
S.
R.
J.
t.
SCHEVICHAVEK,
E.
W.
SCOTT
en
J.
F.
L.
BLAMBERG.
Secretaris
der
Directie:
Mr.
J.
T.
SBHEVICHAVEA.
Volijeekend
Maataohappelijb
Kapitaal
f
1.000
OOO
—
Veraekerd
Kapitaal
(Juni
1902)
ruim
„
103.500.000
-
Verzekerde
Rente
(Juni
1902)
ruim
1.895.OOO.
Ontvangsten
in
1901
ruim
"
*/
973
000
—
Keserven
op
81
December
1901
ruim'..'.'.'.'
"
26.230.OOO!
-
•a
|
JAABLIJKSC
HK
premie
voor
f
1000.—
Ouder,lom.
...
....
I
na
20
Jaren
|
na
15
jaren
'uil
tc
kwi/n'!
0,1
bij
orërUJdên
|
uit
te
keeren.
Ouderdom.
I
Dadelijk
ingaande
laarlijksrhe
lijtrente
voo,
f
100
gestort
kapitaal.
|
voor
ma
énen.
25
30
35
40
45
50
/
30
80
20
40
42
,
60
ƒ
41
41
„
42
„
43
„
46
51
10
60
40
90
70
57
57
58
59
61
64
30
30
10
20
40
80
45
50
55
60
65
v
70
6
7
8
9
11
13
Agent
van
ESKHU'ZkN
en
OMSTREKEN,
D.
C.
EGMOND,
Assuradeur
te
Ënkhuizen.
83
54
39
57
18
51
voor
vrouwen.
6
7
7
9
10
13
65
24
99
10
72
Van
het
Bestuur
van
den
„Wereldbond
voor
vrede
en
vrij
internationaal
verkeer"
te
's-Gravenhage,
ontvangen
wij
onderstaand
stuk
met
verzoek
tot
opname.
Scheidsgericht
onder
d<>
schoolgaande
jeugd.
„Het
is
eene
verrukkelijke
ge¬
dachte,
dat
de
menschelijke
na-
„tuur
door
opvoeding
steeds
beter
„kan
geleid
en
gevormd
worden
„tot
het
ideaal
der
menschheid.
„Hier
opent
zich
het
uitzicht
op
„eengelukkiger
menschengeslacht."
Kant.
„Het
staat
vast,"
zoo
schrijft
D
una
NT,
de
edele
stichter
van
het
Roode
Kruis,
„dat
„alle
politieke
verwikkelingen
in
de
20ste
„eeuw
door
rechterlijke
uitspraak
zullen
„worden
ontbonden.
Zulke
eene
hervorming
„van
het
volkenleven,
hoe
etnvoudig
zij
ook
is
„in
beginsel,
kan
natuurlijk
slechts
stap
„voor
stap
vooruitschrijden.
Geen
twijfel,
„of
het
Arbitrage-hof
zal
eerst
nog
slechts
„tijdelijk
zijn,
en
daarbij
slechts
bevoegd
„in
eene
bepaalde
zaak
uitspraak
te
doen.
„Daarna
echter
leeren
de
volken
als
van
„zelf
de
weldaden
te
waardeeren,
hun
en
„hunne
naburen
geschonken
door
deze
ge-
„legenheids-rechtbanken
en
zij
zullen
gemak¬
kelijk
overhellen
tot
vaste
arbitragever-
„dragen,
teneinde
alle
toekomstig
bloed
ver-
„gieten,
waar
dit
eenigszins
kan,
te
ver¬
dijden.
„En
wanneer
zij
met
dergelijke
vaste
„Arbitrageverdragen
eenigszins
vertrouwd
zijn
geworden,
—
dan
is
het
oogenblik
gekomen,
dat
wordt
ingesteld
:
Het
„
Hooge
volkeren
scheidsgericht
/"
Een
der
gewichtigste
werkzaamheden
van
alle
vredebonden
is
zeker
:
mede
te
werken
tot
het
naderkomen
en
ten
slotte
bereiken
van
dat
groote
doel,
door
Dunant
hier
aan¬
gewezen,
daar
immers,
bij
de
bereiking
van
dat
doel,
de
oorlog
bijna
voor
goed
aan
kant
zou
zijn.
Hoe
nu
dat
groote
doel
nader
te
komen
?
vragen
wij.
Te
trachten
invloed
in
dezen
uit
te
oefe¬
nen
op
de
regeeringen
der
groote
Mogend¬
heden,
is
zeker
vooreerst
nog
eenhopelooze
zaak.
Die
regeeringen
zijn
doortrokken
van
zulk
een
militaristischen
geest,
dat
zij
bij
alle
politieke
verwikkelingen
van
eenige
beteekenis,
nog
slechts
alleen
in
den
oorlog
de
oplossing
daarvan
kunnen
zien.
Vol¬
gens
den
geest
van
het
militarisme
toch
is
„het
recht
van
den
sterkste"
het
hoogste
recht,
en
dat
alleen
kan
en
moet
den
knoop
door¬
hakken.
Daarom
noemen
die
regeeringen
den
oorlog
eene
noodzakelijkheid,
zoolang
de
menschheid
zal
bestaan,
en
de
verschil¬
lende
belangen
en
rechten
der
volken
met
elkander
kruisen
of
in
botsing
komen.
Op
de
volksovertuiging
vooral
moet
dus
voortdurend
en
met
allen
ijver
en
kracht
worden
gewerkt.
Het
volk
moet
worden
wakker
geschud,
en
alle
machten,
die
den
mensch
dwingen
tot
eene
hoogere
levens¬
opvatting,
-
godsdienst,
wetenschap,
kunst,
beschaving,
—
moeten
worden
aangewend
om
de
volken
tot
de
algemeene
erkenning
te
brengen
van
het
groote
begingsel
:
„
Recht
gaat
boven
macht11.
De
reeds
in
ieder
eer¬
lijk
hart
bestaande
overtuiging,
moet
wor¬
den
versterkt
en
bevestigd
en
zich
open¬
lijk
uitspreken,
dat
aan
de
betrekkingen
tusschen
de
voiken
onderling
dezelfde
rechts-
en
zedelijkheidsbegrippen
ten
grondslag
lig¬
gen
als
tusschen
de
bizondere
personen
:
dat
dus
de
natiën
in
haren
onderlingen
omgang
de
gewoon
menschelijke
zedeleer
behooren
toe
te
passen,
die
eischt:
„nat
gij
zeilt,
dat
u
de
menschen
doen,
doe
gij
hun
desgelijks
Hoe
meer
die
volksovertuiging
doordringt
en
zich
uitspreekt,
des
te
grooter
zal
gewis
haar
invloed
worden.
Een
eerste
noodzakelijk
gevolg
hiervan
zal
toch
zijn,
dat
het
volk
allengs
slechts
volksvertegenwoordigers
van
dien
geest
af¬
vaardigt
naar
zijne
parlementen
;
—
en
deze
op
hun
beurt
een
krachtigen
invloed
uit¬
oefenen
op
de
regeeringen,
opdat
verdeeld¬
heden,
die
tusschen
verschillende
Mogend¬
heden
mochten
ontstaan,
door
een
vast
en
blijvend
Hof
van
Arbitrage,
saamgesteld
uit
vertegenwoordigers
van
alle
beschaafde
volken,
worden
beoordeeld
en,
zoo
immer
mogelijk,
in
der
minne
worden
geschikt;
—
aan
welke
beschikking
dan
de
partijen
zich
hebben
te
onderwerpen.
Hetzelfde
wil
reeds
het
„Interparlemen¬
taire
Verbond"
(de
bekende
„Union
Inter-
parlemtaire
pour
l'Arbitrage
et
de
la
Paix)
—
Het
verdedigt
n.l.
het
beginsel,
dat
internationale
verwikkelingen
alleen
door
arbitrale
uitspraken
ontward
moeten
wor¬
den.
Langs
rechtskundigen
weg,
en
door
de
regeeringen
tot
het
sluiten
van
arbilra-
geverdra
jen
over
te
halen,
tracht
het
dit
beginsel
tot
uitvoering
te
brengen.
Wij
mogen
alzoo
ook
in
dezen
Bond
eene
voorspiegeling
zien
van
het
toekom¬
stig
algemeen
volkenscheidsgericht
of
Vrede¬
hof
van
Europa.
Reeds
hebben
de
beide
vijaudige
Z.
Am.
Republieken
Argentinië
en
Chili,
waart
us-
schen
ieder
oogenblik
de
oorlog
dreigde
uit
te
breken
een
dergelijk
scheidsgerichls
verdrag
gesloten,
voorloopig
nog
voor
den
tijd
van
10
jaar,
terwijl
heide
staten
tevens
tot
ontwapening
zijn
overgegaan,
en
over¬
eengekomen
geen
nieuw
oorlogsschip
te
zullen
bouwen,
dan
na
elkander
1
/,
jaar
te
voren
daarvan
mededeeling
te
hebben
gedaan.
Met
dit
verdrag
is
voor
de
eerste
maal
het
bewijs
geleverd,
dat
een
scheidsgericht-
en
ontwapeningsverdrag
tusschen
staten
mo¬
gelijk
is,
hoewel
nog
een
aantal
geschil¬
punten
en
strijdvragen
aanwezig
zijn,
die
tot
nu
toe
tot
bloedige
oorlogen
tusschen
die
verdragsluitende
staten
hebben
gevoerd.
Nog
een
gunstig
verschijnsel.
—27
Juni
1.1.
is
in
het
gebouw
van
het
permanente
Arbitrage-hof
aan
de
Prinsengracht-te
's-Gra¬
venhage
de
aangekondigde
zitting
aange¬
vangen
van
den
arbiter
Mr.
T.
M.
C.
Asser
in
het
geschil
tusschen
de
Vereenigde
Sta¬
ten
van
N.
Amerika
en
Rusland
in
zake
de
robbevangst
in
de
Behring-zee.
Zoo
is
dus
reeds
het
gebouw
van
het
Arbitrage¬
hof
voor
de
rechtspraak
tusschen
twee
groote
Mogendheden
in
gebruik
genomen.
De
zitting
werd
bijgewoond
door
den
Ned.
Minister
van
Buitenl,
Zaken,
de
Ge¬
zanten
van
beide
betrokken
Staten,
en
door
Mr.
Ruyssenaers,
Secr.-Generaal
van
het
Hof.
Na
partijen
gehoord
te
hebben
zal
de
Heer
Asser
in
September
e.k.
uitspraak
doen.
Treurig
is
het,
doch
waar,
dat
het
tegen¬
woordig
geslacht,
de
groote
meerderheid
ten
minste,
die
zoo
machtigen
invloed
kon
uitoefenen
op
de
regeeringen,
voor
de
be¬
sprokene
beginselen
nog
lang
niet
rijp
is.
Men
lette
maar
eons
op
de
lauwheid,
ja
totale
onverschilligheid,
waarmede
de
vre¬
desbewegingen
van
onzen
tijd
door
de
groote
massa
worden
bejegend.
Onze
naaste
hoop
moet
dus
het
meest
gericht
zijn
op
het
aankomend
geslacht,
hef
jonge
volk,
dat
nog
de
inrichtingen
van
lager-,
middelbaar-
en
hooger
onderwijs
bevolkt.
Op
dit
jonge
volk,
dat
eens
op
de
schouders
van
liet
tegenwoordige
zal
staan,
moeten
wij
trachten
te
werken
met
al
wat
in
ons
is.
Ons
streven
moet
zijn,
dat
zij
betere
denkbeelden
in
zich
opnemen
van
waarachtige
humaniteit
en
volken-mo¬
raliteit,
dan
wij
vrij
algemeen
in
onze
jeugd
van
onze
opvoeders
overnamen.
Reeds
geschiedt
dit
in
vele
genoemde
inrichtingen
van
onderwijs
en
opvoeding
door
eene
betere
behar;delig
der
vaderland-
sche
en
algemeene
geschiedenis.
Reeds
wordt
daar
gegeven,
vooral
in
de
minder
militaristische
landen,
niet
meer
eene
ge¬
schiedenis
van
oorlogen
vol
van
zelfver¬
heerlijking
en
minachting
voor
naburige
volken,
zooals
die
in
onze
jeugd
werd
ge¬
doceerd,
—
maar
de
ware
geschiedenis
dei-
volken,
van
hunne
lotgevallen
en
levens¬
verwisselingen,
van
hunne
idealen
en
her¬
vormingen,
van
hun
handel
en
nijverheid,
wetenschap,
en
kunst,
van
hun
vooruitstre¬
ven
naar
het
betere,
het
hoogere;
eene
maatschappelijke
of
sociale
geschiedenis
al-
zoo,
waarin
gewelddadige
worstelingen
en
omkeeringen
eerst
eene
noodzakelijke,
dan
eerie
meer
ondergeschikte,
en
eindelijk
eene
treurige
rol
spelen.
Dat
is
reeds
een
groote
stap
vooruit
in
de
goede
richting.
In
diezelfde
goede
richting
werkt
ook;
La
fraternité
des
Peuples
par
correspon-
dance.
Zij
bedoelt
de
grensscheidingen
tus¬
schen
de
verschillende
volken
weg
te
ne¬
men,
zooveel
mogelijk
althans,
en
daaren¬
tegen
de
vriendschappelijke
verbintenissen
zooveel
mogelijk
te
bevorderen,
door
elkan¬
ders
taal,
elkanders
zeden
en
gebruiken
te
leeren
kennen
en
waardeeren.
De
Heer
P.
Mieille,
Leeraar
aan
het
Lycée
te
Tarbes,
heeft,
met
behulp
van
den
Heer
William
Stead,
den
moedigen
bestrijder
van
het
Engelsche
imperialisme,
overeenkomstig
daarmede
reeds
eene
cor¬
respondentie
tusschen
Fransche
en
Engel¬
sche
jongens
en
meisjes
ingesteld,
waaraan
nu
na
een
paar
jaren
van
bestaan,
reeds
2000
scholieren
deelnemen.
(Zie
Chr.
F.
Haje
:
Een
gedenkzuil
der
19de
eeuw,
blz.
230,
aan
welk
hoogst
belangrijk
werk
ook
nog
andere
hier
vorenstaande
mededeelm-
gen
en
denkbeelden
zijn
ontleend.)
Ook
in
Maart
1897
richtte
de
„Neuphi-
lologenverband"
van
Saksen,
met
uitsteken¬
de
goede
uitkomsten,
voor
de
jeugd
eene
„Deutsche
Centrulstelle
jiir
internationalen
Briefwechsel
op,
„Het,
consequente
gevo'g
dezer
school-
briefwisseling
is",
(zoo
schrijft
de
Heer
Haje)
„dat
de
jeugdige
schrijvers
en
schrijf-
„sters
lust
krijgen,
hun
correspondent
en
„het
land,
wa->r
hij
of
zij
woont,
te
bezoe
„ken
en
met
eigen
oogen
te
zien.
Om
die
„nieuwsgierigheid,
dien
weetlust
te
bevre
„digen,
heeft
de
Heer
Mieille
een
vernuftig
„middel
uitgedacht,
hetgeen
hij
noemt:
„le
„développemenl
logique
de
la
correspondance
„scolaire
internationale".
„Dit
is
de
zoo
gedoopte:
„Echange
in
„terscolaire",
een
tijdelijke
ruil
van
kinde-
„ren
in
de
vacantie.
I
'en
jonge
Fransch-
„man
b.
v.
gaat
zijn
Duitsche
vriendjes
„opzoeken,
en
omgekeerd
logeert
een
van
„dezen
onderwijl
bij
de
Fransche
familie,
„of
het
Duitschertje
reist
met
zijn
Fran
„schen
kameraad
de
grenzen
over
en
wordt
„bij
diens
ouders
als
kind
ontvangen.
Is
„de
vacantie
om,
dan
wordt
de
correspon-
„dentie
met
verhoogd
genoegen
hervat.
„De
congressen
voor
den
Vrede
juichen
„dit
innig
verkeer
van
de
kinderen
toe,
de
„hoop
der
aanlichtende
nu
reeds
ingetre-
„den
eeuw.
De
groote
meerderheid
van
„deze
kinderen
zal,
man
of
vrouw
gewor-
„den,
de
vriendschap
die
hun
jeugd
zoo
„aantrekkelijk
maakte,
voortzetten
en
met
„ontelbare
hechte
banden
hunne
volken
„samensnoeren".
Een
dergelijke
ruil,
maar
dan
van
vol¬
wassen
jongelui,
heeft
hier
te
lande
reeds
sedert
eenige
jaren
plaats
bij
boerenfamilies
uit
de
landbouwstreken
van
Friesland
en
Groningen
met
die
van
Zeeland,
met
het
doel,
om
van
elkanders
landbouwkennis
en
ervaringen
te
profiteeren,
en
het
goede
dat
men
van
elkander
geleerd
heeft,
op
eigen
velden
toe
te
passen,
Verder
meldt
ons
de
Heer
Haje
:
„Jon¬
gelieden
van
den
leeftijd
van
15
jaar
en
„ouder
worden
hartelijk
welkom
geheeten
„in
de
Societé
d'études
et
de
correspondan-
„ce
internationales".
op
het
einde
van
1894
„door
den
Heer
Eniile
Lombard,
leeraar
„aan
het
Lycée
Montaigne
te
Parijs,
opge¬
dicht.
„Eere-presidenten
van
dit
energieke
ge¬
nootschap,
dat
in
Nov.
1898
over
340
„plaatsen
in
alle
werelddeelen
verbreid
was,
zijn
baronesse
Von
Suttner,
Henri
„Dunant,
de
Belgische
senator
Jules
de
„Jeune,
Mr.
N.
G.
L.
van
Loghem
(Fiore
„della
Neve),
E.
T.
Moneta,
voorzitter
van
„de
„Societa
per
laPace,"
te
Milaan,
Fré-
„déric
Passy
en
graaf
Leo
Tolstoï.
„Reeds
uit
deze
namen
blijkt
zijne
strek-
„king.
In
waarheid
zijn
de
„Societé"
in
„haar
uiterlijk
en
innerlijk
keurig
maand¬
schrift,
„l'Etranger"
(thans
„Concordia"
ge¬
naamd)
onvoorwaardelijk
aan
het
vredes¬
werk
toegewijd.
„Hare
leden,
de
Icisten,
„die
een
kleurrijk
gewemel
van
eiken
land-
Sard,
stand,
godsdienst
en
leeftijd
aanbie¬
den,
—
schrijven
elkaar
over
hunne
lief¬
hebberijen,
belangen,
meeningen
en
denk¬
beelden
;
bezoeken
elkaar
op
hunne
reizen,
„worden
dikwijls
in
trouwe
vriendschap
„vereend,
worden
een
macht
der
toekomst".
Dat
alles
is
echter
nog
alleen
voor
de
meer
gegoede
of
althans
eenigszins
bemid¬
delde
standen
in
onze
tegenwoordige
maatschappij,
en
ik
heb
het
slechts
aange¬
haald,
om
te
toonen,
dat
er
in
de
richting,
die
ik
uit
wil,
reeds
wordt
gewerkt
en
dat
met
goed
gevolg.
Mijne
meening
is
echter,
dat
er
iets
meer
kan
worden
gedaan
;
—
iets
waaraan
het
jonge
volh
der
toekomst,
in
de
laagste
zoowel
als
in
de
hoogste
kringen,
kan
meedoen
tot
heil
van
het
geheele
menschdom.
Ik
zou
n.l.
wenschen,
dat
reeds
aan
de
lagere
en
middelbare
inrichtingen
van
on¬
derwijs
of
opleiding
het
beginsel
„recht
gaat
boven
macht",
ook
practisch
in
toepas¬
sing
werd
gebracht;
dat
daar
dus
niet
langer
het
recht
van
den
sterkste
het
vuistrecht
als
het
hoogste
recht
mocht
gelden,
maar
als
schandelijk
onrecht
werd
gebrandmerkt;
dat
alzoo
de
onderlinge
geschillen
en
veeten
niet
door
vuistrecht,
maar
door
een
door
de
leerlingen
zelf
gekozen
blijvend
scheidsge¬
richt
werden
uitgemaakt,
aan
welker
uit¬
spraak
allen
vrijwillig
zich
verbonden
zich
te
willen
onderwerpen.
Zulk
een
scheidsgericht
zou
dan
moeten
bestaan
uit
een
10-tal
b.
v.
van
de
flinkste
leerlingen
uit
verschillende
klassen,
dooi¬
de
klasgenooten
zelve
daartoe
gekozen.
Aan
het
hoofd,
als
leidsman
van
zulk
een
scheidsgericht,
zou
ik
wenschen
te
zien
:
het
Hoofd
der
School
of
een
der
onderwij¬
zers,
door
dezen
als
de
meest
geschikte
daartoe
aangewezen,
De
onderlinge
geschillen,
die
anders
allicht
aanleiding
zouden
geven
tot
onder¬
drukking
van
den
zwakkere,
of
tot
eene
vechtpartij,
waarbij
de
verongelijkte
mis¬
schien
neg
het
onderspit
zou
delven,
—
zouden
dan
voor
dit
scheidsgericht
moeten
worden
gebracht,
dat
na
wederzijdsche
partijen
en
hare
getuigen
te
hebben
ge¬
hoord,
uitspraak
deed.
Eindbeslissing,
bjj
hooger
beroep,
kon
dan
worden
gegeven
door
den
leider.
Mijne
overtuiging
is,
dat,
wanneer,
zoo
iets
vrij
algemeen
op
onze
scholen
en
in¬
richtingen
van
onderwijs
en
opleiding
werd
ingevoerd,
—
dit
zeker
van
hoogst
gunsti-
gen
invloed
zou
zijn
op
de
ontwikkeling
van
het
rechtsgevoel
bij
het
aankomend
ge¬
slacht.
En
vast
staat
het,
dat
allen,
die
zoo
van
hunne
jeugd
af
aan
hadden
geleerd
het
„vuistrecht
het
brutale
recht
van
den
sterkste",
naar
den
achtergrond
te
dringen
ja
ten
slotte
in
eigen
kring
geheel
op
te
heffen,
—
ook
later
niet,
bij
de
onderlinge
strijdvragen
en
verwikkelingen
der
volken
het
wapengeweld
of
het
„recht
van
den
sterkste"
zouden
willen
laten
beslissen.
Daarbij
kan
het
m.
i.
niet
anders,
of
dergelijke
instelling
bij
de
jeugd
zal
ook
van
machtigen
invloed
zijn
op
allen,
die
sedert
lang
de
schooljaren
zijn
ontwassen
;
in
de
eerste
plaats
zeker
op
de
ouders
van
de
hierin
betrokken
jongelieden.
Zij
zullen
als
tegen
wil
en
dank,
moeten
getuigen
:
„onze
kinderen
maken
ons
en
de
volken
beschaamd".
Over
de
nadere
inrichting
van
zoodanige
scheidsgerichten
onder
schoolkinderen
en
aankomende
jongelui
wensch
ik
vooreerst
te
zwijgen;
eenig
model
van
wat
daarom¬
trent
dient
bepaald
te
worden,
wensch
ik
niet
te
geven.
De
idee
zelve
is
nog
te
jong,
te
onrijp,
om
reeds
dadelijk
vaste
bepalingen
voor
te
stellen.
Zeker
zal
't
het
beste
zijn,
dit
geheel
over
te
laten
aan
die
Hoofden
van
scholen,
die
eens
eene
proef
wilden
nemen.
Deden
dit
soms
meer
dan
een,
en
slaag¬
den
hunne
proefnemingen
goed,
dan
zou
men,
geleid
door
hunne
ervaringen,
ge¬
makkelijker
een
soort
van
concept-regie¬
mentje
kunnen
samenstellen,
om
dit
ook
anderen
als
voorbeeld
ter
navolging
aan
te
bieden.
Ik
wensch
slechts
het
besprokene
mijnen
Medebestuurders
van
den
Wereldbond
ter
overweging
voor
te
leggen,
en
wil
hun
gaarne
den
noodigen
tijd
laten,
om
er
eens
over
na
te
denken,
het
voor
en
tegen
te
wikken
en
te
wegen.
d
i
x
i,
L.
M.
de
BOER,
Voorn,
en
Algem.
Secr.
van
den
„
We¬
reldbond
voor
Vrede
en
Vrij
interna¬
tionaal
verkeer."
Hulst,
1902.
Stoomsnelpersdruk
van
A.
EGMOND,