Tekstweergave van EC_1894_01_12_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
No. 5. Vijf en Twintigste Jaargang 1894 ENKHUIZER COURANT IL9EHEEI HEI VS- voor HOLLANDS Uit blad rerschijnt WOENSDAGS, VRIJDAGS en ZONDAGS. Abonnementsprijs voor 3 maanden ƒ 1.— Franco per post „ „ „ 1.20 Men abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren of rechtstreeks by den uitgever A. EGMOND. El ADTEETElTlEILiB NOORDERKWARTIER 12 Januari. Afzonderlijke Ns. dezer Courant aan het Bureau afgehaald 5 Cents. De prijs der Advertentiën van 1—6 regels is 65 cents met inbegrip van 1 bewijsnummer, voor eiken regel méér 10 cents. Vóór Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmorgen 10 uur geiiev# men de Advertentiën in te zenden. Ingezonden stukken minstens één dag vroeger. Bij bestelling van de ENKHUIZER COURANT in den loop van een kwartaal betaalt men slechts de Ns. die nog verschijnen. Onze Rechtsspraak. Er zal wel niemand gevonden worden, die met onze negentiende eeuwsche rechtspleging dweept. Ons civiel recht is duur en omslachtig, ons straf¬ recht ook omslachtig. De overtuiging, dat ons civiel recht duur is, werd door het volk belichaamd in het spreekwoord : Die pleit om eene koe, die geeft er ééne op toe. En dat ons civiel recht al zeer langzaam werkt zal vooral aan de Enk- huizer ingezetenen, die zich het proces over de erfenis van Mej. Snouck van Loosen herinneren wel bekend wezen. Vooral als procedeerende par¬ tijen er warmpjes in zitten, kan een procés bijzon¬ der lang duren. Bekend is dan ook de volgende anecdote. Een advocaat van naam had zich ein¬ delijk uit de zaken teruggetrokken en die over¬ gedaan aan zijnen zoon. De jonge voortvarende man erfde van vaderlief een proces, dat reeds twaalf jaren hangende was. Hij pakte die zaak Hink aan en had binnen korten tijd dat procés tot een goed einde gebracht. Triomfantelijk liep hij naar zijnen vader, om hem dit heugelijk nieuws mede te deelen, maar wie schetst zijne verbazing toen zijn vader uitriep: „Ezel! ik heb twaalf jaar lang jaarlijks een aardig sommetje aan dat procés verdiend, en met een beetje beleid hadè gij dat ook kunnen doen. Wanneer men nu vraagt, waaraan het ligt, dat onze rechtspleging zoo duur en omslachtig is, dan ligt, dat niet aan onze rechters maar aan onze wetten. Want de Nederlandsche rechter staat zeer hoog. Nog nimmer is in ons vaderland een rechter beschuldigd, dat hij zich zou laten hebben om- koopen, ja zelfs niet daarvan verdacht, en al wordt van zekere zijde de justitie uitgekreten voor eene klasse-justitie, die beschuldiging, hoewel wij voor ons daar weinig waarde aan hechten, schijnt zelfs voor hen die ze uiten niet ernstig gemeend, want anders zouden die beschuldigers niet klachten in¬ brengen bij die justitie, wanneer ze zich in hunne rechten verkort achten. Onze wetten, zeiden wij zijn er schuld aan, dat de procedure zoo omslachtig is. Dat komt, dat de wetten gemaakt zijn in het voordeel van den be¬ klaagde ; zijne schuld moet wettig en overtuigend bewezen zijn, alvorens hij veroordeeld kan worden, en in civiele zaken moet een of ander artikel al zeer duidelijk uitwijzen, wie het recht aan zijne zijde heeft, alvorens aan ééne der partijen zijne eisch wordt toegewezen. Wij achten dit stelsel met al zijne gebreken, nl. langzaamheid, en de gelegenheid, die het geeft om aan procedeerenden, die te kwader trouw zijn eene procedure in het oneindige te rekken toch nog altijd het beste. Vooral in strafzaken zouden FEUILLETON. Een pel plaat, een blaak gemoed. 7. Daar de naam van 't kind niet ontdekt kan worden, en mitsdien geen uitzicht bestaat, het naar misschien nog levende bloedverwanten te vervoeren, aarzel ik niet het aan den houder dezer akte, den Chinees Fo Chung, toe te vertronwen. Hij belooft, voor de chris¬ telijke opvoeding van het meisje te zullen zorgen en het de gelegenheid te verschaffen, die bekwaamheden te ver¬ werven, welke het in staat stellen later in haar eigen onderbond te voorzien. Ik heb geen reden om aan den goeden wil van den man te twijfelen. De zicht¬ bare, uit dankbaarheid ontstane verknochtheid van het meisje aan haar redder is een duidelijk bewijs, dat zij een liefderijke behandeling van hem genoten heelt. Fo Chung is op weg naar de oostelijke staten der Noord-Amerikaanache Republiek, waar het kind zich min of meer onder het opzicht van 't publiek bevindt, en bfl gelegenheid onderzocht kan worden in hoeverre Fo Chung de aan mij gedane belofte nakomt." Door deze akte tegen alle verdenking ge vrij waard, verliet John Chinaman den alkade. De overtuiging dat Lotje ouderloos geworden was, had den ouden man nog inniger aan haar gehecht, deed hem nog smarte¬ lijker gevoelen, dat bij alleen door gebaren in staat was zich met zijne lieve beschermeling te onderhouden. Toen weder een van Californië gekomen stoomschip voor Panama het anker wierp, verspreidde zich de zekere tijding, dat het gestrande schip niet verloren was gegaan, maar integendeel lading en passagiers — op enkelen na, die, alle bezinning verloren hebbendé, zich-zeiven hun dood te wijten hadden — waren ge¬ red geworden. Fo Chung en zijn troep hadden op dat tijdstip de landengte van Panama reeds lang verlaten. Zy waren ia een kustvaartuig vertrokken, om óf in de Havanna wjj eene andere wijze van handelen ten strengste afkeuren. O, voorzeker thans ontsnapt menigeen aan de wrekende arm der gerechtigheid, die zijne straf meer dan dubbel verdiend had, enkel, omdat het door de wet gevorderde bewijs niet kan gele¬ verd worden, maar daar staat tegenover, dat de dwalingen der justitie, die iu vroeger jaren zoo menige bladzijde van onze rechtsspraak ontsierden, thans tot de uiterste zeldzaamheden behooren. Dat de civiele zaken dikwijls zoo lang duren voor ze berecht zijn, daarvan is dikwijls het pu¬ bliek zelf schuld. In plaats van zich te wenden tot advocaten van beproefde bekwaamheid en eer¬ lijkheid, verkiest vooral de burgerman meestal de hulp van een zaakwaarnemer, die en door zijne onkunde op juridisch gebied en door zijne zucht, om maar eens recht veel te verdienen voor zijn cliënt in waarheid een zakwaarnemer kan genoemd worden. Men kan toch het grootste recht aan zijne zijde hebben, en door verkeerde behandeling van zijne zaak het doel niet bereiken, waarmede men eene procedure begonnen is. Zoo lazen wij dezer dagen van een geval, dat wij vermakelijk zouden noemen, wanneer het niet zoo diep treurig was. In November 1891 ver¬ kocht iemand aan een ander op eene koemarkt twee koeien. Die ander betaalde maar niot. Ma- ningbrieven hielpen niets en eindelijk dagvaardde de sehuldeischer den schuldenaar om binnen vijf dagen zijne schuld te betalen. De ander betaalde niet, en de zaak kwam voor de rechtbank. De schuldenaar bestreed de schuld niet, maar ontzegde den ander het recht, om hem op zoo korten ter¬ mijn te dagvaarden, daar men dat alleen koop¬ lieden mag doen, en hij geen koopman was. Nu loopt het procés allereerst daarover, of de schul¬ denaar al of niet koeien-koopman is, en dat die zaak niet makkelijk te beslissen is, mag daaruit blijken, dat over die vraag het Hof te Amster¬ dam eerst 30 Jan. (dus twee jaar later) in hooger beroep uitspraak zal doen. Hoe lang dus nog het eigenlijke procés duren kan is niet te berekenen. Om nog eens op onze strafzaken terug te komen. Verscheiden bladen ijveren sedert lang voor de oprichting van politie-rechtbanken ten onzent, zooals die in Londen bestaan. Hoe die rechtbanken werken, moge uit het volgende voorbeeld blijken. Wanneer in ons vaderland iemand zich aan een gering misdrijf schuldig maakt; b.v. aan geweld¬ dadig verzet tegen de politie of een geringe dief¬ stal, in 't kort die overtredingen waarop eene zeer korte gevangenisstraf staat, dan wordt er proces¬ verbaal tegen hem opgemaakt. Dan kan hij blijven wachten tot de dagvaarding verschijnt, die hem voor de rechtbank roept, en die komt soms maan¬ den later, wanneer de delinquent de bijzonderhe- ; óf te New-Orleans te landen, om van daar hun kunst¬ reis te beginnen. De kapitein, die den wanhopigen ouders beloofd had, onderzoek naar htm kind te zullen doen, keerde na het verlies van zijn schip niet naar Panama terug, en alzoo was hat met het meisje voor¬ gevallene spoedig vergeten. Ook het laatste middel om iets te weten te komen ging verloren, toen de alkade van Panama, de eeaige, die omtrent Lotje inlichting kon geven, voor zgn ge zondheid naar een andere plaats vertrokken was. DERDE HOOFDSTUK. Bijna veertien jaren waren verstreken, kinderen waren tot mannen en vrouwen opgegroeid, bejaarde men8chen waren ten grave gedaald. Rijke lieden wa¬ ren arm geworden, onbemiddelde personen hadden zich tot rijkdom en welvaart opgewerkt. Ook Fo Chung had met het gunstigste gevolg zijn beroep uitge¬ oefend door de nieuwheid zijner voorstellingen en het bekwame personeel, dat hem bijstond. Doch slechts gedurende de vier eerste jaren was 't hem gelakt zijn troep bijeen te honden. Zoodra de jongelieden ieder vijf k acht honderd dollars hadden overgegaard, waren zij onrnstig geworden; nog eenigen tijd hielden zij het uit genegenheid voor den ouden John Chinaman by hem uit, maar ten laatste overweldigde hen het bij alle Chiueezen eigenaardige onbedwingbare heimwee, en op zekeren dag reisden zij tegen een billijken vrachtprijs met een koopvaardijschip af, om in het «rijk van 't midden' zich als welgestelde lieden te vestigen. Ten gevolge hiervan was de goede FoCaung, die niet van zijn heerlijk ontwikkelde pleegdochter wilde scheiden, genoodzaakt een ondergeschikte betrek¬ king te zoeken. Maar ais had de beschermgeest der ongelukkige weeze ook hem onder zijne hoede geno men, wilde het toeval dat hij een goede betrekking kreeg bij een balletmaester, die, op het eerste gezicht een buitengewoon talent in Lotje ontdekkande, het zich ten natte wilde maken. Nu hadden Fo Chang en zijn pleegdochter reeds tien jaar bij den balletmees- den van het geval meer dan half, de getuigen die zijn misdrijf moeten bevestigen die bijzonderheden zoo goed als geheel vergeten zijn. Het wettigen overtuigend bewijs van zijne schuld is dan ook daardoor dikwijls zeer moeilijk vast te stellen, en hij wordt dus of, niettegenstaande hij misdreven heeft, ontslagen van rechtsvervolging, óf hij wordt veroordeeld voor een feit, dat hem eigenlijk reeds uit het geheugen is gegaan. Ot het eerste of het laatste meer demoraliseerend op hem werkt, zullen wij maar niet beslissen. Yooral op den zeer jeugdigen overtreder kan zulk eene wijze vau rechtspleging niet anders dan den meest demoraliseerenden indruk maken. Stel u voor een jeugdige dief, die wegens een geringe diefstal zes maanden nadat hij den diefstal begaan heeft, veroordeeld wordt tot 14 dagen gevangenis¬ straf. Wat zoudt ge zeggen van een vader, die zijn zoon op een ernstig vergrijp betrapte, en hem daarvoor zes maanden na dato een pak op zijn broek gaf ? Hoe geheel anders is dat in Engeland. De bovengenoemde overtreder op heeterdaad betrapt wordt dadelijk na opgemaakt proces-ver- baal voor de politie-rechtbank gebracht. De rechter ondervraagt hem, de getuigen worden gehoord en weinige uren na het gepleegde misdrijf is de ge- heele zaak berecht, en heeft de overtreder zijne straf of zijne vrjspraak, een manier van doeD, die vooral op de jeugd een heilzamen indruk maakt, en het prestige der politie niet weinig verhoogt. Ten slotte nog een enkel woord over eene in¬ stelling, die in het buitenlandsche rechtswezen be¬ staat, maar ten onzent ontbreekt, nl. over de jury. We hoorden meer dan eens den wenseh te kennen geven, om in Nederland eene jury te hebben. Maar wj dweepen niet met eene jury. Hun die beweren, dat eene jury ook ten onzent noodig is, omdat er gevallen kunnen zjD, waarin iemand zeer zeker schuldig is voor de wet, maar onschuldig voor de rechtbank van de billijkheid, en dat onze rechters dan de bevoegdheid missen, om vrj te spreken, voe¬ gen wj toe, dat onze wet zulke gevallen voorzien heeft door aan den Kroon het recht van gratie toe te kenneD, welk reent dan ook altjd in zulke gevallen door de Kroon werd toegepast. Eu de praktjk deed ons niet veel moois zien van de jury's. Toen in Ierland het schrikbewind der Tenians eenige jaren geleden woedde werden brandstichting en sluipmoord ongestraft gelaten, omdat de juryleden dikwijls partjgenooten van de beschuldigden waren. Twee eeuwen geleden kon iedere schapendief of van schapendiefstal verdachte in Engeland, of zijne schuld bewezen was of niet, er vast verzekerd van zjn, veroordeeld te worden, om opgehangen te worden, enkel en alleen, omdat er in de jury's ten platte lande veel vetweiders ter doorgebracht en een meuschlievende behandeling genoten. Veertien jaren! Een eeuwigheid, wanneer zij voor het kind in 't verschiet liggen, — eene korte spanne tijcis, wanneer de gedachten der tooverachtig bloeiende maagd over het verleden zweven. In een der voornaamste logementen van New-Orleans woonde na reeds sedert maanden de gevierde prima donna Luciie, tot het balletpersoneel van Mr. Suttler behoorende. Zij werd te meer gevierd, daar men was te weten gekomen, dat in haar vroegste kinderjaren haar tong door een ongelukkige gebeurtenis was ver¬ lamd geworden en sinds dien tijd geen enkel woord over haar lippen was gevloeid. Ook wist men dat een oude Chinees haar niet slechts uitsluitend bediende, maar ook haar overal vergezelde, om ais vertoiker harer wenschen te kannen optreden, en dat hij ieder¬ een brommend atwees, die in het bijzonder leven haar zijn hulde wilde bewijzen. Mocht zij ook in krachtvertoon en stontheid van standen door andere danseressen overtroffen worden, geene enkele evenaarde haar in bevalligheid en sier¬ lijkheid van bewegingen, 't Was eigenlijk geen dan¬ sen te noemen, 't waren veeleer naar de maat der muziek zich regelende bewegingen, waardoor zij de blikken batooverde en de harten won, Daar zij sedert hare kindsheid zich door teekens en gebaren had moe¬ ten verstaanbaar maken, had zij het daarin zoo ver gebracht, dat zij op het tooneel beter dan iemand anders alle denkbare gemoedsaandoeningen, zoowel de felste zielcsmart en de wildste wanhoop als de innigste vieugde, den toeschouwers voor de oogeu kon tooveren. Aan de lessen vau den haar zeer genegen ballet- meester paarde zich het vroeger genoten onderricht van John Chinaman, 't welk zy zich ten nutte wist te maken, wanneer zij na eens als bloemen strooiende tee, dan weder als een met vlinders dartelende nimf de wonderlijkste, onverklaarbaar schijnende verras¬ singen voortbracht. In een eenvoudig, maar smaakvol gemeubileerde zitting hadden. En wat wij nu in Frankrijk zien gebeuren, v sterkt ons in onze meening. De groote Franse, bladen spreken onverholen hunne vrees uit, de jury, die geroepen zal worden, ora Yaillanii oordeelen den moed zal missen, om naar pli< en geweten te stemmen, alleen, omdat de an chisten de vreeselijkste bedreigingen ui tb ral tegen de jury, wanneer die Vaillant mocht v oordeelen. Zulke bedreigingen maken natuurlijk indruk den eenvoudigen burger, die eens om de vijf ji als rechter optreedt, maar laten den rechterlijk ambtenaar natuurlijk koud. En hoe eene jii in de handen van een welbespraakt advokaat / speelbal was, is ook meer dan eens vertoo Neen wij voor ons houden het met het Ned' landsche systeem, dat het zonder jury doet. TEÉMOREL' « UITKNIaANIK — Zaterdagmorgen hield de sneltrein van Pa naar Nizza te Tonlon op, daar er eene kleine veri ging ontstond. De heer Arthur Rothschild maa van het oponthoud gebruik om aan het buffet van station iets te gebruiken. Mijnbeer Rothschild, dikwijls verstrooid is, lette er niet op, dat een ocl keude hem zacht met den elboog aanraakte. Toet: echter weer in de conpé steeg, bemerkte hij, dat zj portefeuille, waarin zich 15 0Ü0 fraucs bevonden, dweneu was. De bestolene heeft het geval bij de politie aaul geven, maar tot nog toe heeft men den dader rj kunnen ontdekken. —- Zondag had in het kanaal in den dikken a eene aanvaring plaats tusschen het stoomsc' «Ashford' van Sunderland en een onbekend geble' stoomboot, waarschijnlijk de „Lyaton" van New-Cas on-Tyne. De »Ashford» werd in het midden getio maar bleef behouden door hare waterdichte schot- Van het andere vaartuig heeft men niels meer kan bemerken, daar de mist zoo dik was, dat men gej scheepslengte voor zich uit kon zien. — Maandag reed tea omnibus, bespannen me paarden, over den Meydrickweg te Bournemouth (at kust van Engeland), toen een paard van het span pj seóog dood neerviel. De koetsier, die wilde zien, da oorzaak van dit verschijnsel was, begreep dadel dal dit aan den invloed van een sterken electrise stroom moest toegeschreven worden. Twee honden tij die iu de nabijheid voorbij liepen, rolden hals kamer zit Lucile aan een ronde tafel. Verschei blaadjes papier liggen voor haar, waarvan enkele schreven zyu. Zij heeft ean potlood in de hand, haar donkere oogen zijn met spanning op de lip van den tegenover haar zittenden heer gevestij Hear lang zwart haar hangt onachtzaam over hl schonders. De schoone vormen der bekoorlijke gesta komen in de eenvoudige huiskieeding nog meer Ais eenig sieraad draagt zy een roodkoraien kettj van twee snoeren, waaraan eea gouden kruis ha;! om den sneeuwwitten hals. Iets onbeschrijflijk aandoenlijks ligt in da oplette! neid, waarmede zij naar de tot haar gerichte woor- luistert, in haar ingetogen maagdelijke houding en; de sierlykheid barer bewegingen, die haar tot gewoo; geworden en vrij van alle gemaaktheid is. Da tegenover naar zittende heer, een* man van ge veer dertig jaar, heeft een donkeren baarden br haar; uit zijn heldere oogen spreken vriendelijke e en goedhartigheid. Hy is lang en slank. Wel v ven in ziju kleeding de niet zeer prijzens waarde aeüizaamheid ten toon te spreiden, die over 't aigem door de Amerikaueu wordt aan den dag gelegd, is| net gekleed, en zijn zorgvuldig onderhouten kleedj doet ziju eenigszius hoekige gestalte uog te gunstiJ voorkomen. Hij is geneesheer. Op dringen i aanraden van Jr Ctunainan, die vau zijn gelukkige genezingen gehoJ had, was Lucile spoedig na haar komst te New-Orle-' er toe overgegaan, hem te raadplegen. Zijn oordl was eebter: ongeneeslijk. Behoedzaam gaf bij dit te kennen, maar op toon, die geen twijfel overliet. Hij had gevreesd de jonge danse.-es by 't vernemen van dat wre woord ais verpletterd zou ineenzinken, maar zij hoo het kalmer aan dan hij gedacht had. Wel kwam j uitdrukking van droefheid in haar schoone, vrieh lijke oogen, doch dit was slechts vluchtig, toen heiderde een kinderlijke glimlach haar teeder gelj en op het voor haar liggend papier schreef zy en met vaste hand: — Ik verwachtte niet anders. Alleen om m1 vaderlijken vriend en redder genoegen te doen, gi ik er toe over, u deze vergeefsche moeite te ver zaken. (Wordt vervolgd