Tekstweergave van EC_1893_02_17_0002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
De Standaard geeft aan het slot van een uit¬ voerig verslag van de vergaderiog van antirevolutionaire leiders in Friesland waar het Kamerlid voor Dok- kum, oor. Huber, de wetsontwerpen tot regeling van het kiesrecht als onaanneaeiyk en ongrondwettig be streden heeft, tegen welke conclusie verscheiden ande¬ re sprekers zich hebben verzet in de volgende woor¬ den den indruk weer, dien het debat op haar maakte: „Duidelijk blijkt, wat geest de overgroote meerder¬ heid der vergadering bezielde. Mr. Huber's vertoog heeft men respectueuselijk aan¬ gehoord, maar het miste zijne uitwerking volkomen. Veeleer scheen bet alsot men juist door zijn zucht, om het sturen in democretische richting tegen te hou den, nog beslister voor zijne overtuiging volkwam. Wie Friesland kent, wist wel reeds vóór Donder¬ dag, dat dit zoo loopen zou. Maai tosh kan het goede zijde hebben, dat dit op de vergadering te Leeuwarden zoo helder uitkwam. Ook in Friesland aarzelt men niet." Dinsdag is door den minister van Buitenl. Zaken en de vertegenwoordigers vau België, Denemarken, Duitsehland en Groot-Britannië onderleekend een pro¬ tocol ter uitvoering der overeenkomst van 1887 tot het tegengaan der misbruiken, voortvloeiende uit den ver¬ koop van sterken drank aan de visschers op de Noord¬ zee. Van goederhand verneemt men, dat de heer Oppedijk, Afgevaardigde van het kies-district Harlin gen ter Staten-Generaal, weder een aanval van be¬ roerte gehad heeft en dat de geneesheeren hem thans bepaald hebben aangeraden om voor die betrekking te bedanken. Woensdag hielden de Staatscommissie voor de administratieve rechtspraak en de Staatscommissie voor het samenstellen van een verslag omtrent de gehouden arbeids-enquête eene bijeenkomst. Men meldt uit Maastricht, 14 Februari: Morgen zal door de heereu übaghs en Ehrens een aanvang worden gemaakt met bet onderzoek naar de geologische gesteldheid van den bodem van den spoot- wegdijk Bnnde Elsloo. Vermits echter dit onderzoek en eene nader te nemen beslissing nog eenen aanmer- keiijken tijd zullen vorderen, zal, in afwachting daar¬ van, de vorige lijn hersteld en in gebruik genomen worden. Voor het Rps Ethnogiaphiseh Museum is van mr. Th. Borret, notaris te 's-Gravenbage, ten ge¬ schenke ontvangen een van de Indianen uit Suriname afkomstige kwast, gebezigd bij duivelbezweringen. Aan den schenker is de dank der Regeering betuigd. Iels nieuws in de oplichterij. Een „heer" koopt bij een boekhandelaar voor / 5 postzegels, welke hij na ontvangst in een enveloppe bergt, er een op- piakt en daarna in den zak steekt. Als het echter op betaling aankomt, blijkt het, dat geen geld aanwezig is, waarop do heer de enveloppe teruggeeft en zegt, dadelijk teiug te zullen komen. Als bij echter niet terugkeert, komt de verkooper tot de ontdekking, dat hij bedrogen is, want de achtergelaten enveloppe is ledig. Te Rotterdam en te 's Gravenhage zijn er op die wijze reeds een paar boekhandelaars ingeloopen. Onlangs was een boer, niet verre van Kaag woon¬ achtig, te Leiden op de veemarkt. Hij kreeg ongenoegen met een zoogenaamden sjouwerman. Deze begon vree- selijk te schelden, de boer een hoogst fatsoenlijk man, ging van den markt af de Haarlemmerstraat op naar de boot, om daarmee huiswaarts te keeren en met een van dien sjouwer ontslagen te worden. Doch dat was mis. De man liep met hem mede de markt af, de Haar lemmerstraat op, razende en scheldende en telkens hem tartende te vechten. De boer wel in staat zijnde den kerel met één slag onschadelijk te maken, was zoo wijs dit niet te doen. Evenwel, nauwelijke een eind op de Haarlemmer¬ straat met den sjouwerman bij zich, komt er een werk¬ man aan, die dat telkens tarten tot vechten aanhoort. Deze werkman houdt den boer staande en zegt: „Boertje, voor een gulden neem ik het over!" De boer tast in zijn zak en zegt: „Dat 's goed : Daar!" en reikt hem den gulden over. De werkman steekt den gulden vlug in zijn zak, grijpt den schelder, geeft hem links en rechts eene portie oorvijgen en slaat er voorts op „van dik hout zaagt men planken heb ik jon daar- en smijt hem eindelijk op de straat. „Sta nou op,- zegt de werk- den leeftijd van 30 jareD, het dubbele verschuldigd van den aanslag der gehuwden. 4. De doctoren en professoren der godgeleerdheid, der rechten en der geneeskunde stonden gelijk met edellieden, die geen titel van heerlijkheid voerden. 5. De kooplieden waren in drie klassen verdeeld: groothandelaars en zij, die een degen droegen of wier vrouwen met kap of gouden en juweeleo halssieraden gekleed gingen; voorname winkeliers, als lakenhande¬ laars, manufacturiers, kruideniers, apothekers, hinde- laars in vetwaren en dergelijke; eindelijk de kleine winkeliers. 6. Renteniers, logementhouders, herbergiers en wijn- bandelaars werden geacht tot deczelfden stand te be- hooren. 7. Alleen voor de kinderen der kleine ambachts en handwerkslieden word uitdrukkelijk vrijstelling ver leend, evenals de van aalmoezen levenden en de be¬ deelden natuurlijkerwijs waren uitgesloten. 8. Wie de belasting op eene of andere wijze trachtte te ontduiken door te lage of door valscbe aangifte, moest het dubbele van de verschuldigde som voldoen. In de Friesche gemeente Achtkarpapelen en Tietjerbsteradeel heerscht de bot- of galziekte onder de schapen. Een boer verloor op één dag vijf scha¬ pen aan die ziekte. Be slimme SchuldeUcher. De uitgever van een dagblad had den heer L se¬ cretaris van de stad zijner inwouin?, al meermalen uitgenoodigd, om de achterstallige abonnemenstgelden te voldoen. Op zekeren dag gaf deze, na eene hernieuwde aan¬ maning ten antwoord : Nu morgen kunt ge er vast en zeker oprekenen als ik ten minste nog in leven ben liet hij er schertsend op volgen. De dag brak aan en ging voorbij, maar geld kwam er niet. Verbeeld u de gewaarwording van den secre¬ taris, toeu bij den daarop volgenden morgen zijn courant inzag en het betreurenswaardig afsterven van den heer L, -secretaris, der stad," vermeld zag, met eene levens beschrijving, waarin zijne goede hoedanigheden met onpartijdigheid geprezen werden, en slechts een enkele fout van den overledene betreurd werd: hij was niet punctueel in geldzaken, en had o. a. steeds verzuimd, zijn abonnement op de courant te voldoen. L. spoedde zich zonder te ontbijten, naar het bureau van de cou rant. Onderweg viel het bem op, dat geen enkelen van de vrienden en bekende die hij tegenkwam, verwonderd scheen, dat hij springlevend langs den weg liep. Zij hadden toch het voor hem belangrijke nieuws reeds uit het dagblad moeten vernemen. Konden zij zoo onverschillig zijn, dat zij hem nu al vergeten hadden? In zeer opgewonden gemoeds-toestand trad hij het dagblad-bureau binnen, ooi in eigen persoon te bewij¬ zen, dat hij niet dood was. Wel, bedriegen mij mijne oogen! riep de nitge ik dacht dat ge overleden waart 1 van Steinveld, en Van Rossum, de inspecteur van politie. Het -nastukje" was een alleraardigst blijspel dat vooral in 't begin zeer goed en vlug werd afgespeeld. De Heer Nooy, die den dankbaren rol van Manus Klink vervulde, wist als altijd spoedig de lachers op zijne hand te krijgen. In 't laatste gedeelte was de minder goede rolvastheid der leden (ook in 't eerste stuk op te merken) nu en dan hinderlijk. Vatten wij onze indrukken samen, dan kunnen voor¬ noemde kleinigheden op den totaal indruk van Dins¬ dagavond weinig invloed oefenen. De rederijkerskamer heeft allen aanwezigen een' genotvollen avond be¬ zorgd, wat dan ook bleek uit 't daverend applaudisse- ment. OostwOKid, 15 Feb. De ederijkerskamer -De Rozenstruik" heett weder eene openbare uitvoering ge¬ geven en volgens hare gewoonte één avoud beschikbaar gesteld voor getrouwden en een voor ongetrouwden. Den eersten avond was de opkomst van 't publiek zoo matig, maar op de jongelui's avond was de zaal flink bezet. Ten tooneele werd gevoerd: 1. Pierre de Galei boef en 2 De oude Kleerkoopor. Beide stukken zijn zeer gunstig bekend en werden zeer verdienstelijk ge¬ speeld ; de Kamer heeft er eer van. Wij brengen dan ook onzen hartelijken dank aan de leden en inzonder¬ heid aan het bestuur voor de moeite aan deze uit¬ voering besteed. Wij achten h 't minder gepast in eene beoordeeling te treden over de wijze waarop de ver¬ schillende rollen werden vervuld; de een doet het altijd beter dan de ander, dat is overal zoo. Toch viel het ons op dat onder de jongere leden krachten schuilen, die veel beloven voor de toekomst. Hiermede willen wij evenwel niet te kennen geven, dat de oudere leden zich minder verdienstelijk hebben gemaakt; dat vol¬ strekt niet: zij hebben integendeel de eer van de Kamer op waardige wijze opgehouden. Vele rede¬ rijkerskamers sterven aan verval van krachten, maar van deze Kamer hebben we zoo iets niet licht te wachten. Aan jongeren, die op huunen lijd ook wel eens de planken wenschen te betreden, ontbreekt het niet, en moet onverhoopt deze of gene om gezondbeids- of andere redenen zijn rol in den steek laten, dan staan er genoeg onderen gereed om voor zoo'n keer eens in te springen. Zoodoende is het bestaan dezer vereeniging, die nn reeds 18 jaar met succes werkzaam is, voldoende ver¬ zekerd. Alkmaar. Maandagavond omstreeks half tien werd hier de brandklok geluid. In het Manufactnren- magazqn van de heeren Gebrs. Brnnklaus, gelegen aan de noordzijde van de Langestraat, was op de bo¬ venverdieping brand ontstaan. De kinderen werden spoedig gered. Reeds te tien nur was het een uitslaande brand van een ernstig aan, die bestreden en overwonnen werd door het ernstig optreden der brandweer. Rotterdam, 15 Februari. Gisterenavond zsg het er in den Doele recht feestelijk uit, ter gelegen¬ heid van de viering van het 25-jarig bestaan van het college van brandmeesters alhier, welk feest o. a. werd bijgewoond door den burgemeester. In het (raai ver¬ sierde salon prijkte ook het beeld van Jan Van der Heyden, den uitvinder der slangbrandspuiten in 1672. Breda, 14 Februari. De Carnavalsdagen hebben ook dit jaar hun ouden roem gehandhaafd. Reeds Zaterdag waren honderden vreemdelingen aangekomen, om mede te kunnen genieten van de grootste aan¬ trekkelijkheid de bals masqués, welke niet minder dan vier avonden achtereen in zaal op zaal gehouden werden. Snoek, 13 Februari. Aan den Lemsterweg is hier hedennacht bij den heer A. Kenning ingebroken. Door middel van een schop werd 't keukenraam op¬ geschoven, waarna men koers zette naar provisiekast en kelder, vleesch en melk vielen bijzonder in den smaak. Dingen van waarde hteft men onaangeioerd gelaten, misschien wel door een overhaaste vlocht, daar de inmiddels wakker geworden dienstmeid, die in 't kookvertrek sliep, direct van 't bed sprong, een tang greep en daarmee de kerels te lijf ging. Jammer voor de dieven bevindt zich de schop, die vrij zeker tot de rubriek sueeuwopruimera behoort, iu handen der politie. Brieven uil Amerika, ALAMOSA, 20 JANUARI, 1893. Waarde Heer Redacteur, en verder al mijn vrienden in Nederland! ver, man, en ga terng naar de markt, de boer is weg en je hebt er nog lang geen gulden opgekregen, ik wou, dat ik voor een dubbeltje er genoeg werk van had!" De man stond op en ging' zonder een enkel woord, terug naar de markt. De boer was in eene zijstraat gaan staan alles ziende en hoorende. Nog nooit heb ik zooveel genot van een galden ge¬ had,- was alles wat hij lachende zeide en ging boot- waarts. Een Engelsche paardenkooper heeft in Friesland geieisd om tuigpaarden aan te koopen. Hij bood ƒ 400 k I 500. ^ De heer Van der Lee, uit Utrecht, vergezelde hem. Een zestal, 5 hengsten en 1 merrie, werden in den omtrek van Tietjerksteradeel aangekocht. Te Warmenhnizen zal binnenkort een rijks-te lephoonkantoor worden geopend. Te Beemster is eene afdeeling van -Het Witte Etuis" opgericht, die reeds 70 leden telt. Tot leden van het bestuur der afdeeling zijn gekozen de heeren Dr. J. Maats, J. W. P. Feith, P. Vis en Jb. Groot. Uit het stof der oude archieven heeft De Navor- scher (Nijmegen, H. C. A. Thieme) een wet opgedol¬ ven, vastgesteld door de Staten van Henegouwen ten jae 1577, waarbij eene inkomstenbelasting wordt in¬ gevoerd, tevens belasting op de weelde en het.... jonggezellenleven ! Menigeen noag, onder de tegenwoordige omstandig¬ heden, dus nog vau geluk spreken ! De hoofdtrekkeu der wet waren : 1. Van den landvorst en de hooge geestelijkheid tot de weduwen en weezen, van adel of niet, waren allen verplicht bua aandeel bij te dragen. Voor de onmondige kinderen ten huize hunner ouders, voor de ledea van het gevolg, alsmede voor de dienstboden betaalde het hoofd aes gezins of de heer in wiens dienst zij waren. 2. Wie meer dan ééae waardigheid bekleedde, meer dau ééa titel voerde, of meer dan één beroep nitoefende, was voor eiken post of titel eene bijdrage verschuldigd. 3. Gehuwden en weduwen zonder kroost moesten het dubbele voldoen van de som, welke voor hen, die met kinderen gezegend waren, gesteld was. Evenzoo waren ongehuwde jonkmans en jongedochters, boven Overleden ! riep de secrataris uit. Vertel mij toch eens hoe ge aan dat leugenachtig bericht geko¬ men zijt ? Heel eenvouding, ge hebt 't mij zelf gezegd. Toen ik ai beleefd om aanznivering van de nog openstaande posten vroeg, hebt gij mij verzekerd: -morgen kunt ge er vast oprekenen ais ...» Jawel, houd maar op, riep de secretaris woedend uit. Hier is uw geld, en nu verzoek ik je, in't num¬ mer van heden, dat bespottelijk verhaal te herroepen of anders... O, dat is niet noodig, goede vriend, zei de oude grappenmaker; het staat alleen in uw exemplaar. Hij liet hem een andere courant zien, alles was nu opge¬ helderd. De goede secretaris droeg voortaan zorg het abon nement der -courant geregeld te betalen. Tableau ! Spanbroek, 15 Febr. 93. Voor een goed bezette zaal speelde de Rederijkerskamer: -Oefening kweekt kennis" te Opmeer : Het verloren document, of de twee visseherskinderen, oorspronkelijk tooneel- spel in vier bedrijven door P. K. de Vries en Twee oade bekenden, blijspel door J. Hubertus Janssen. De kamer, die zich reeds een goeden naam in den omtrek heeft verworven, heeft ook deze maal dien naam hoog gehouden. Zij heeft van 't eerste stuk gemaakt, wat er van te maken was, want de fouten lagen in 't stuk zelve. Want, waar ter wereld vindt men een onbe¬ schaafd visschersgezin, dat zulk beschaafd Hollandsch spreekt, als dat van -Vader Steinveld" ? Bovendien was 't eerste bedrijf veel te lang; de schrijver had er gevoegelijk twee van hunnen maken. Verder hoort rnen in dit stnk Barend, de zoon van Steinveld, meer¬ malen tegen zijn' vader zeggen, dat Oiders een schurk ia. Nu zou een gewoon mensch vragen: -Waarom?" maar Steinveld, de visscher doet zoo iets volstrekt niet. Hij vertrouwt op Oldera in weerwil van al de beschuldigingen door zijne beide kinderen tegen dien beer ingebracht. Doch wij herhalen het: dit zijn fouten in 't stnk. Of dan het spel volmaakt was ? Eilieve welk menschenwerk is dat ? Er zal steeds wat te wen schen overblijven, al zijn 't dan ook maar kleinig¬ heden. Dat wij die kleinigheden zullen opnoemen wijte men ons niet aan vitzucht, daar wij biermede niet anders bedoelen, dan om te laten zien hoe nietigheden 't effect kunnen bederven. Vooreerst gelooven we niet, dat stoere visschers er van honden om bitter met suiker te drinken zooala Steinveld (le bedrijf) dat deed. Wanneer men (ten tweeden) spreekt van den 26en Mei moet de scheurkalender aan den wand niet 12 (Febrnari ?) aanwijzen. En ten derden geven wij der Kamer ernstig in overweging voortaan een anderen politieagent te ge¬ bruiken dan den bekenden Opmeerder veldwachter. Kiet, omdat hij het niet volgens de regelen doet, doch omdat hij steeds hilariteit verwekt, zelfs in oogen- blikken waar deze het minst op hare plaats is, zooala bij de slots- èoe. Ook in 't tweede bedrijf kwam iets voor, dat niet geheel in den haak was, want de kamer van Oiders werd bezacht door lieden, die allen zonder te kloppen binnentraden en men mag toch zeer zeker verwachten dat iemand -van (z)ijn rang en stand" dit zijn' onder gesehikten wel zal hebben ingeprent. En ten laatste ieïs over de figuran'en, die de her¬ berg van vader Bernard bezochten. Begrijpen wij d.t bedrijf in 't optreden dier beide -vagebonden" goed, dan moesten zij in voornoemden kroeg duidelijk heb¬ ben laten zien, dat za in de gelagkamer hunne krnk ken wel k- nden missen. Dit nu was niet goed op te merken en een van de geroutineerde leden had hen hierop opmerkzaam behooren te maken. Het best voldeden ons Oiders, Steinveld (alleen had deze er wat ouder moeten uitzien), Truitje, de vrouw Edavn, 15 Februari. Voor eenigen tijd werd in eene vergadering aan de afdeeling „Witte kruis„ alhier een voorstel gedaan, omtrent bet maken van een regen bak, groot genoeg ombij langdurige droogte, in de be¬ hoeften van Edam en volendam te knnnen voorzien. Dit voorstel had, dewijl de afdeeling zelve niet in staat was de daartoe noodige gelden te verstrekken tengevolge, dat deze zich wendde tot de Nederland- sch Hervormde Kerk te dezer plaatse met het verzoek, den bouw van den bak voor hare rekening te willen nemen, De kerkvoogden meenden het verzoek niette knnnen inwilligen, en alzoo was weer opnieuw de bak een schrede verder van zijn geboorte. De komst van een regenbak is evenwel thans ver- zekeid. Bij een voor eenige dagen gevallen gemeen¬ teraadsbesluit is bepaald, dat in gemeentegrond, in de Onmiddelijke nabijheid der „Groote Kerk„ een regen¬ bak zal werden gebouwd, terwijl het water zal worden toegevoerd uit de goten van gemeld gebouw. Het daartoe noodige geld ten bedrage van 5000 gul¬ den wordt aan de gemeente op zeer billijke voorwaar¬ den, geleend door de Hervormde Kerk alhier, die daar¬ toe bereids aan het collegie van toezicht de noodige toestemming verkreeg. Wij juichen zeer gemeld besluit toe, en gelooven, dat het om de goede gevolgen, welke er voor de volks gezondheid uit voort zullen vloeien, met gulden lette¬ ren zal geschreven staan in de geschiedboeken de han¬ delingen onzer vroede mannen. Haarlem, 14 Februari. Gisterenavond hield de heer H. F. Wigman, hortnlanua van's Lands Plaa- tentnin te Buitenzorg, in eene bijeenkomst van ons departement van -Nijverheid" eene lezing over dien Plantentuin. In breede trekken zette de spreker de wordingsge¬ schiedenis en het doel van die inrichting uiteen. Hij leidde zijn talrijk opgekomen gehoor in den tuin rond en gaf een duidelijk overzicht over de verschillende afaeeiingen, waardoor de hoorders een duidelijk begrip konden krijgen van het groote nut van deze instelling voor onze Oostindische Koloniën. Achtereenvolgens werden de botanische tain, waarvan spr. de chef is, de cultuurtuin en de bergtuiaen behandeld. Daarna werden door middel van een sciopticon ver¬ schillende gezichten uit den plantentuin vertoond. Zij gaven den hoorders een blik op den machtigen tropi- schen plantengroei en brachten veel bij om het ge¬ hoorde op jnisre waarde te schatten. Na de pauze hield de spreker zijne hoorders eenige oogen'olikken bezig met de korte levensbeschrijving van Joban Elias Thqsman, den man aan wiens energie en rustelooze werkzaamheid voor een groot deel te danken is dat 's Lands Plantentuin te Buitenzorg een der eerste plaatsen, zoo niet de eerste plaats onder der¬ gelijke inrichtingen in de wereld inneemt. Een luid applaus bewees, dat de hoorders ten zeerste voldaan waren over de belangrijke en boeiende voor¬ dracht. filttarlein, 15 Febr. Te Berlijn is overleden de heer Chartes Liernur, by vele Haarlemmers onge twqfeld nog wei bekend als de zoon van wijlen den predikant bij de Luthersche gemeente. Op jeugdigen leeftijd naar Ameiika getogen, verwierf hij daar ais ingenieur een goede positie, doch zag al zijne bezit¬ tingen verwoesten tijdens den oorlog tusschen de Noor¬ delijke en Zuidelijke Staten. Naar Epropa teruggekeerd, vestigde hij zich met- merwoon in Frankfort aM., waar hq zqu reeds vroe¬ ger voorbereide nitvindiug, het Liernurstelsel, io prak¬ tijk trachte te brengen, en na veel moeite en teleur¬ stellingen het in enkele, steden ook in Holland, zag toegepast. Later verlegde hq zijn woonplaats naar Berlijn en van daaruit diende hij vele autoriteiten van advies omtrent den aanleg van zijn stelsel. Voort durend echter had bq te kampen met veel onwil, en zag men dikwijls tegen de kosten op, om zijn stelsel ingang te doen vinden, üe groote voldoening die hij smaakte, was, dat deskundigen zijn ste'sel als het beste erkenden op het van byg ëne en taccaliëa-afvoer. Ook om zijne beminnelijk persoonlqkheid en energiek karak¬ ter zal hij bij velen een gewaardeerde herinnering achterlaten. Maastricht, 14 Februari. Sedert Zondag heet Prins Carnaval hier zijne tenten opgeslagen. Zijne komst ging vergezeld van wind en regen, wat veel nadeel aan de gulle ontvangst heeft gedaan, die hem anders hier te heart valt. Volgens belolte in mijn schrijven van 1 December j.i. zou ik u lieden na een week of drie iets nader toe lichten aangaande de vallei, waarin ik thans gevestigd ben. Dit is voor alle omstandigheden, die ik doorleefd heb, nu reeds 7 weken geleden. Eerder heb ik een schrijven onder handen gehad, doch dit is in de kachel terecht gekomen, omdat ik, zoo mij bleek, niet vol¬ doende in staat was u duidelijk toe te lichten. Thans licht ik u voor, zoover ik kan. Ik wensch binnenkort nog nader zekerheid te scbry- ven. Maar om tot de zaak te komen I Wij zqn 2 Dec. 's morgens, nadat wij eerst op de¬ zelfde wijze als 's avonds 1 Dec. nogmaals door de burgers van Alamosa ruim van voedsel voorzien waren, vandaar per spoor vertrokken, naar de plaats onzer bestemming. Daar aangekomen, maakte de omgeving een eigen- aardigen indruk. Wy zqn aan alle kanten omringd door bergen, waar¬ van men *on zeggen, dat men ze in 2 A 3 aren kon beloopen (N.B. men heett zeker 8 of 10 nur werk.) Dit gezichtsbedrog ontstaat, doordat de lncbt zeer dun is en de grond zeer hoog, ongeveer 7600 voet, boven den waterspiegel ligt. Van de bergen om de vallei heen, is de hoogste de Chave Bianc, volgens opgaaf 14000 voet. In deze bergen zijn schatten van delfstoffen, doch van de waarde kan ik helaas geen statistieke opgaaf doen. Om nu terng te keereu tot de vallei 1 Wq landden aan met 220 zielen, meen ik te weten, klein en groot, en betrokken twee groote gebouwen van hout vervaardigd en vour ons ingericht. Onze voeding was op dezelfde wijze als doorgaans in groote verzamelplaatsen van menschen, zoo iets van een soldatenleven. Door elkander redelijk goed; er liepen echter dagen doorheen, dat het wel te wea- schen overliet. De grond rondom deze gebouwen voldeed ons niet, hy was zanderig, doch men verzekerde ons er lag verder op andere gror.d. De bedoeling was bier een stad te stichten. Goed, wij gingen verder; ja, daar vonden wij eene andere soort, witachtig van kleur, maar nogal stqt; voor het besproeien scheen ons die ook niet mooi toe, maar, weer wat verder kregen wy een anderen bodem. Hier ligt, tot op 1 voet diepte, zachte, zwarte grond, zoo zicht als blauwe steen of droogschuring ; daaronder bruine klei, soms met wat zand vermengd. Deze scheen ons goed toe en was flink met gras begroeid, doch hij lag aan een berg- kreek. Nu verzekerde men ons, dat in Mei en Jnni, sis de sneeuw op de bergen smelt, er zooveel water door deze kreken vloeit dat het land hier overstroomd werd ; dit scheen ons voor de bonwerq minder goed. Maar er was nog eene vierde soort, ook eene leem- soort, waarop 7 a 8 Amsterdamsche duimen zanderige grond en daar boven een weinig grint; onder deze laagjes evenwel een stijfachtige grond. Steekt men deze los dan is 't spoedig uit elkander. Deze grond scheen ons nog al goed toe, dus de keuze van velen vestigde zich op een der laatste genoemde grondsoor¬ ten, maar wq konden niet zoover komen, dat wy aan 't uitzoeken van grond gingen, om ons destyds niet, doch nu wel bekende reden. De commissie kon geen goede eigendomabewqzen van dezen grond krqgen en, denk er om, dat dit bier in Amerika in sommige ge¬ vallen wat in heeft. Deze grond, namelijk 15000 Acres, was aangekocht, in den loop van't vorige jaar, door Henry, den President der Kanaalmaatschappy ; op dezen grond stortte de maatschappq haar eersten termijn, ik meen wel van 1000 do lats. Deze eerste storting is lolgens de Amerikaansche wet verbindend en geeft den kooper recht op zijn gekochte zoodanig, dat de verkooper zich niet kan terugtrekken, 't Geval was echter dat Henry dezen grond niet kon leveren, omdat deze bezwaard was met een le hypotheek en met een dito tweede. Later voigde eene eerste be¬ slaglegging en nog een tweede: Henry is thans in¬ solvent verklaard. Hy zeide tegen onze heeren : » Wel, betaal den 2en termijn, ik zal zorgen, dat de stukken iu orde zqn". Onze heeren zeiden : -Zorg dat nwe stukken in orde zijn en wij zullen n betalen.- Dit werd evenwel op de lange baan geschoven, (laat ik !ütU38ehen opmerken Henry staat hier zeer onganstig bekend.) Hij zocht uitstel, tot wij hier waren ; goed wij zaten in de gebouwen ruim twee weken. Onze heeren konden niets vorderen en daarbq waren ze iu nog meer opzichten misleid. Het klimaat van Colorado is bqzouder zacht, evenals in Italië, doch deze vallei ligt 400 voet hooger dan de meeste streken van Co¬ lorado; vandaar is de lucht dun en scherp en met stil weer, verzeker ik n, kan het hier 's nachts hard vriezen. Evenwel wind hebben wij bijkans nog niet