Tekstweergave van EC_1893_02_17_0002
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
—
De
Standaard
geeft
aan
het
slot
van
een
uit¬
voerig
verslag
van
de
vergaderiog
van
antirevolutionaire
leiders
in
Friesland
—
waar
het
Kamerlid
voor
Dok-
kum,
oor.
Huber,
de
wetsontwerpen
tot
regeling
van
het
kiesrecht
als
onaanneaeiyk
en
ongrondwettig
be
streden
heeft,
tegen
welke
conclusie
verscheiden
ande¬
re
sprekers
zich
hebben
verzet
—
in
de
volgende
woor¬
den
den
indruk
weer,
dien
het
debat
op
haar
maakte:
„Duidelijk
blijkt,
wat
geest
de
overgroote
meerder¬
heid
der
vergadering
bezielde.
Mr.
Huber's
vertoog
heeft
men
respectueuselijk
aan¬
gehoord,
maar
het
miste
zijne
uitwerking
volkomen.
Veeleer
scheen
bet
alsot
men
juist
door
zijn
zucht,
om
het
sturen
in
democretische
richting
tegen
te
hou
den,
nog
beslister
voor
zijne
overtuiging
volkwam.
Wie
Friesland
kent,
wist
wel
reeds
vóór
Donder¬
dag,
dat
dit
zoo
loopen
zou.
Maai
tosh
kan
het
goede
zijde
hebben,
dat
dit
op
de
vergadering
te
Leeuwarden
zoo
helder
uitkwam.
Ook
in
Friesland
aarzelt
men
niet."
—
Dinsdag
is
door
den
minister
van
Buitenl.
Zaken
en
de
vertegenwoordigers
vau
België,
Denemarken,
Duitsehland
en
Groot-Britannië
onderleekend
een
pro¬
tocol
ter
uitvoering
der
overeenkomst
van
1887
tot
het
tegengaan
der
misbruiken,
voortvloeiende
uit
den
ver¬
koop
van
sterken
drank
aan
de
visschers
op
de
Noord¬
zee.
—
Van
goederhand
verneemt
men,
dat
de
heer
Oppedijk,
Afgevaardigde
van
het
kies-district
Harlin
gen
ter
Staten-Generaal,
weder
een
aanval
van
be¬
roerte
gehad
heeft
en
dat
de
geneesheeren
hem
thans
bepaald
hebben
aangeraden
om
voor
die
betrekking
te
bedanken.
—
Woensdag
hielden
de
Staatscommissie
voor
de
administratieve
rechtspraak
en
de
Staatscommissie
voor
het
samenstellen
van
een
verslag
omtrent
de
gehouden
arbeids-enquête
eene
bijeenkomst.
—
Men
meldt
uit
Maastricht,
14
Februari:
Morgen
zal
door
de
heereu
übaghs
en
Ehrens
een
aanvang
worden
gemaakt
met
bet
onderzoek
naar
de
geologische
gesteldheid
van
den
bodem
van
den
spoot-
wegdijk
Bnnde
Elsloo.
Vermits
echter
dit
onderzoek
en
eene
nader
te
nemen
beslissing
nog
eenen
aanmer-
keiijken
tijd
zullen
vorderen,
zal,
in
afwachting
daar¬
van,
de
vorige
lijn
hersteld
en
in
gebruik
genomen
worden.
—
Voor
het
Rps
Ethnogiaphiseh
Museum
is
van
mr.
Th.
Borret,
notaris
te
's-Gravenbage,
ten
ge¬
schenke
ontvangen
een
van
de
Indianen
uit
Suriname
afkomstige
kwast,
gebezigd
bij
duivelbezweringen.
Aan
den
schenker
is
de
dank
der
Regeering
betuigd.
Iels
nieuws
in
de
oplichterij.
—
Een
„heer"
koopt
bij
een
boekhandelaar
voor
/
5
postzegels,
welke
hij
na
ontvangst
in
een
enveloppe
bergt,
er
een
op-
piakt
en
daarna
in
den
zak
steekt.
Als
het
echter
op
betaling
aankomt,
blijkt
het,
dat
geen
geld
aanwezig
is,
waarop
do
heer
de
enveloppe
teruggeeft
en
zegt,
dadelijk
teiug
te
zullen
komen.
Als
bij
echter
niet
terugkeert,
komt
de
verkooper
tot
de
ontdekking,
dat
hij
bedrogen
is,
want
de
achtergelaten
enveloppe
is
ledig.
Te
Rotterdam
en
te
's
Gravenhage
zijn
er
op
die
wijze
reeds
een
paar
boekhandelaars
ingeloopen.
—
Onlangs
was
een
boer,
niet
verre
van
Kaag
woon¬
achtig,
te
Leiden
op
de
veemarkt.
Hij
kreeg
ongenoegen
met
een
zoogenaamden
sjouwerman.
Deze
begon
vree-
selijk
te
schelden,
de
boer
een
hoogst
fatsoenlijk
man,
ging
van
den
markt
af
de
Haarlemmerstraat
op
naar
de
boot,
om
daarmee
huiswaarts
te
keeren
en
met
een
van
dien
sjouwer
ontslagen
te
worden.
Doch
dat
was
mis.
De
man
liep
met
hem
mede
de
markt
af,
de
Haar
lemmerstraat
op,
razende
en
scheldende
en
telkens
hem
tartende
te
vechten.
De
boer
wel
in
staat
zijnde
den
kerel
met
één
slag
onschadelijk
te
maken,
was
zoo
wijs
dit
niet
te
doen.
Evenwel,
nauwelijke
een
eind
op
de
Haarlemmer¬
straat
met
den
sjouwerman
bij
zich,
komt
er
een
werk¬
man
aan,
die
dat
telkens
tarten
tot
vechten
aanhoort.
Deze
werkman
houdt
den
boer
staande
en
zegt:
„Boertje,
voor
een
gulden
neem
ik
het
over!"
De
boer
tast
in
zijn
zak
en
zegt:
„Dat
's
goed
:
Daar!"
en
reikt
hem
den
gulden
over.
De
werkman
steekt
den
gulden
vlug
in
zijn
zak,
grijpt
den
schelder,
geeft
hem
links
en
rechts
eene
portie
oorvijgen
en
slaat
er
voorts
op
„van
dik
hout
zaagt
men
planken
heb
ik
jon
daar-
en
smijt
hem
eindelijk
op
de
straat.
„Sta
nou
op,-
zegt
de
werk-
den
leeftijd
van
30
jareD,
het
dubbele
verschuldigd
van
den
aanslag
der
gehuwden.
4.
De
doctoren
en
professoren
der
godgeleerdheid,
der
rechten
en
der
geneeskunde
stonden
gelijk
met
edellieden,
die
geen
titel
van
heerlijkheid
voerden.
5.
De
kooplieden
waren
in
drie
klassen
verdeeld:
groothandelaars
en
zij,
die
een
degen
droegen
of
wier
vrouwen
met
kap
of
gouden
en
juweeleo
halssieraden
gekleed
gingen;
voorname
winkeliers,
als
lakenhande¬
laars,
manufacturiers,
kruideniers,
apothekers,
hinde-
laars
in
vetwaren
en
dergelijke;
eindelijk
de
kleine
winkeliers.
6.
Renteniers,
logementhouders,
herbergiers
en
wijn-
bandelaars
werden
geacht
tot
deczelfden
stand
te
be-
hooren.
7.
Alleen
voor
de
kinderen
der
kleine
ambachts
en
handwerkslieden
word
uitdrukkelijk
vrijstelling
ver
leend,
evenals
de
van
aalmoezen
levenden
en
de
be¬
deelden
natuurlijkerwijs
waren
uitgesloten.
8.
Wie
de
belasting
op
eene
of
andere
wijze
trachtte
te
ontduiken
door
te
lage
of
door
valscbe
aangifte,
moest
het
dubbele
van
de
verschuldigde
som
voldoen.
—
In
de
Friesche
gemeente
Achtkarpapelen
en
Tietjerbsteradeel
heerscht
de
bot-
of
galziekte
onder
de
schapen.
Een
boer
verloor
op
één
dag
vijf
scha¬
pen
aan
die
ziekte.
Be
slimme
SchuldeUcher.
De
uitgever
van
een
dagblad
had
den
heer
L
se¬
cretaris
van
de
stad
zijner
inwouin?,
al
meermalen
uitgenoodigd,
om
de
achterstallige
abonnemenstgelden
te
voldoen.
Op
zekeren
dag
gaf
deze,
na
eene
hernieuwde
aan¬
maning
ten
antwoord
:
—
Nu
morgen
kunt
ge
er
vast
en
zeker
oprekenen
—
als
ik
ten
minste
nog
in
leven
ben
—
liet
hij
er
schertsend
op
volgen.
De
dag
brak
aan
en
ging
voorbij,
maar
geld
kwam
er
niet.
Verbeeld
u
de
gewaarwording
van
den
secre¬
taris,
toeu
bij
den
daarop
volgenden
morgen
zijn
courant
inzag
en
het
betreurenswaardig
afsterven
van
den
heer
L,
-secretaris,
der
stad,"
vermeld
zag,
met
eene
levens
beschrijving,
waarin
zijne
goede
hoedanigheden
met
onpartijdigheid
geprezen
werden,
en
slechts
een
enkele
fout
van
den
overledene
betreurd
werd:
hij
was
niet
punctueel
in
geldzaken,
en
had
o.
a.
steeds
verzuimd,
zijn
abonnement
op
de
courant
te
voldoen.
L.
spoedde
zich
zonder
te
ontbijten,
naar
het
bureau
van
de
cou
rant.
Onderweg
viel
het
bem
op,
dat
geen
enkelen
van
de
vrienden
en
bekende
die
hij
tegenkwam,
verwonderd
scheen,
dat
hij
springlevend
langs
den
weg
liep.
Zij
hadden
toch
het
voor
hem
belangrijke
nieuws
reeds
uit
het
dagblad
moeten
vernemen.
Konden
zij
zoo
onverschillig
zijn,
dat
zij
hem
nu
al
vergeten
hadden?
In
zeer
opgewonden
gemoeds-toestand
trad
hij
het
dagblad-bureau
binnen,
ooi
in
eigen
persoon
te
bewij¬
zen,
dat
hij
niet
dood
was.
—
Wel,
bedriegen
mij
mijne
oogen!
riep
de
nitge
ik
dacht
dat
ge
overleden
waart
1
van
Steinveld,
en
Van
Rossum,
de
inspecteur
van
politie.
Het
-nastukje"
was
een
alleraardigst
blijspel
dat
vooral
in
't
begin
zeer
goed
en
vlug
werd
afgespeeld.
De
Heer
Nooy,
die
den
dankbaren
rol
van
Manus
Klink
vervulde,
wist
als
altijd
spoedig
de
lachers
op
zijne
hand
te
krijgen.
In
't
laatste
gedeelte
was
de
minder
goede
rolvastheid
der
leden
(ook
in
't
eerste
stuk
op
te
merken)
nu
en
dan
hinderlijk.
Vatten
wij
onze
indrukken
samen,
dan
kunnen
voor¬
noemde
kleinigheden
op
den
totaal
indruk
van
Dins¬
dagavond
weinig
invloed
oefenen.
De
rederijkerskamer
heeft
allen
aanwezigen
een'
genotvollen
avond
be¬
zorgd,
wat
dan
ook
bleek
uit
't
daverend
applaudisse-
ment.
OostwOKid,
15
Feb.
De
ederijkerskamer
-De
Rozenstruik"
heett
weder
eene
openbare
uitvoering
ge¬
geven
en
volgens
hare
gewoonte
één
avoud
beschikbaar
gesteld
voor
getrouwden
en
een
voor
ongetrouwden.
Den
eersten
avond
was
de
opkomst
van
't
publiek
zoo
matig,
maar
op
de
jongelui's
avond
was
de
zaal
flink
bezet.
Ten
tooneele
werd
gevoerd:
1.
Pierre
de
Galei
boef
en
2
De
oude
Kleerkoopor.
Beide
stukken
zijn
zeer
gunstig
bekend
en
werden
zeer
verdienstelijk
ge¬
speeld
;
de
Kamer
heeft
er
eer
van.
Wij
brengen
dan
ook
onzen
hartelijken
dank
aan
de
leden
en
inzonder¬
heid
aan
het
bestuur
voor
de
moeite
aan
deze
uit¬
voering
besteed.
Wij
achten
h
't
minder
gepast
in
eene
beoordeeling
te
treden
over
de
wijze
waarop
de
ver¬
schillende
rollen
werden
vervuld;
de
een
doet
het
altijd
beter
dan
de
ander,
dat
is
overal
zoo.
Toch
viel
het
ons
op
dat
onder
de
jongere
leden
krachten
schuilen,
die
veel
beloven
voor
de
toekomst.
Hiermede
willen
wij
evenwel
niet
te
kennen
geven,
dat
de
oudere
leden
zich
minder
verdienstelijk
hebben
gemaakt;
dat
vol¬
strekt
niet:
zij
hebben
integendeel
de
eer
van
de
Kamer
op
waardige
wijze
opgehouden.
Vele
rede¬
rijkerskamers
sterven
aan
verval
van
krachten,
maar
van
deze
Kamer
hebben
we
zoo
iets
niet
licht
te
wachten.
Aan
jongeren,
die
op
huunen
lijd
ook
wel
eens
de
planken
wenschen
te
betreden,
ontbreekt
het
niet,
en
moet
onverhoopt
deze
of
gene
om
gezondbeids-
of
andere
redenen
zijn
rol
in
den
steek
laten,
dan
staan
er
genoeg
onderen
gereed
om
voor
zoo'n
keer
eens
in
te
springen.
Zoodoende
is
het
bestaan
dezer
vereeniging,
die
nn
reeds
18
jaar
met
succes
werkzaam
is,
voldoende
ver¬
zekerd.
Alkmaar.
Maandagavond
omstreeks
half
tien
werd
hier
de
brandklok
geluid.
In
het
Manufactnren-
magazqn
van
de
heeren
Gebrs.
Brnnklaus,
gelegen
aan
de
noordzijde
van
de
Langestraat,
was
op
de
bo¬
venverdieping
brand
ontstaan.
De
kinderen
werden
spoedig
gered.
Reeds
te
tien
nur
was
het
een
uitslaande
brand
van
een
ernstig
aan,
die
bestreden
en
overwonnen
werd
door
het
ernstig
optreden
der
brandweer.
Rotterdam,
15
Februari.
Gisterenavond
zsg
het
er
in
den
Doele
recht
feestelijk
uit,
ter
gelegen¬
heid
van
de
viering
van
het
25-jarig
bestaan
van
het
college
van
brandmeesters
alhier,
welk
feest
o.
a.
werd
bijgewoond
door
den
burgemeester.
In
het
(raai
ver¬
sierde
salon
prijkte
ook
het
beeld
van
Jan
Van
der
Heyden,
den
uitvinder
der
slangbrandspuiten
in
1672.
Breda,
14
Februari.
De
Carnavalsdagen
hebben
ook
dit
jaar
hun
ouden
roem
gehandhaafd.
Reeds
Zaterdag
waren
honderden
vreemdelingen
aangekomen,
om
mede
te
kunnen
genieten
van
de
grootste
aan¬
trekkelijkheid
de
bals
masqués,
welke
niet
minder
dan
vier
avonden
achtereen
in
zaal
op
zaal
gehouden
werden.
Snoek,
13
Februari.
Aan
den
Lemsterweg
is
hier
hedennacht
bij
den
heer
A.
Kenning
ingebroken.
Door
middel
van
een
schop
werd
't
keukenraam
op¬
geschoven,
waarna
men
koers
zette
naar
provisiekast
en
kelder,
vleesch
en
melk
vielen
bijzonder
in
den
smaak.
Dingen
van
waarde
hteft
men
onaangeioerd
gelaten,
misschien
wel
door
een
overhaaste
vlocht,
daar
de
inmiddels
wakker
geworden
dienstmeid,
die
in
't
kookvertrek
sliep,
direct
van
't
bed
sprong,
een
tang
greep
en
daarmee
de
kerels
te
lijf
ging.
Jammer
voor
de
dieven
bevindt
zich
de
schop,
die
vrij
zeker
tot
de
rubriek
sueeuwopruimera
behoort,
iu
handen
der
politie.
Brieven
uil
Amerika,
ALAMOSA,
20
JANUARI,
1893.
Waarde
Heer
Redacteur,
en
verder
al
mijn
vrienden
in
Nederland!
ver,
man,
en
ga
terng
naar
de
markt,
de
boer
is
weg
en
je
hebt
er
nog
lang
geen
gulden
opgekregen,
ik
wou,
dat
ik
voor
een
dubbeltje
er
genoeg
werk
van
had!"
De
man
stond
op
en
ging'
zonder
een
enkel
woord,
terug
naar
de
markt.
De
boer
was
in
eene
zijstraat
gaan
staan
alles
ziende
en
hoorende.
Nog
nooit
heb
ik
zooveel
genot
van
een
galden
ge¬
had,-
was
alles
wat
hij
lachende
zeide
en
ging
boot-
waarts.
—
Een
Engelsche
paardenkooper
heeft
in
Friesland
geieisd
om
tuigpaarden
aan
te
koopen.
Hij
bood
ƒ
400
k
I
500.
^
De
heer
Van
der
Lee,
uit
Utrecht,
vergezelde
hem.
Een
zestal,
5
hengsten
en
1
merrie,
werden
in
den
omtrek
van
Tietjerksteradeel
aangekocht.
—
Te
Warmenhnizen
zal
binnenkort
een
rijks-te
lephoonkantoor
worden
geopend.
—
Te
Beemster
is
eene
afdeeling
van
-Het
Witte
Etuis"
opgericht,
die
reeds
70
leden
telt.
Tot
leden
van
het
bestuur
der
afdeeling
zijn
gekozen
de
heeren
Dr.
J.
Maats,
J.
W.
P.
Feith,
P.
Vis
en
Jb.
Groot.
—
Uit
het
stof
der
oude
archieven
heeft
De
Navor-
scher
(Nijmegen,
H.
C.
A.
Thieme)
een
wet
opgedol¬
ven,
vastgesteld
door
de
Staten
van
Henegouwen
ten
jae
1577,
waarbij
eene
inkomstenbelasting
wordt
in¬
gevoerd,
tevens
belasting
op
de
weelde
en
het....
jonggezellenleven
!
Menigeen
noag,
onder
de
tegenwoordige
omstandig¬
heden,
dus
nog
vau
geluk
spreken
!
De
hoofdtrekkeu
der
wet
waren
:
1.
Van
den
landvorst
en
de
hooge
geestelijkheid
tot
de
weduwen
en
weezen,
van
adel
of
niet,
waren
allen
verplicht
bua
aandeel
bij
te
dragen.
Voor
de
onmondige
kinderen
ten
huize
hunner
ouders,
voor
de
ledea
van
het
gevolg,
alsmede
voor
de
dienstboden
betaalde
het
hoofd
aes
gezins
of
de
heer
in
wiens
dienst
zij
waren.
2.
Wie
meer
dan
ééae
waardigheid
bekleedde,
meer
dau
ééa
titel
voerde,
of
meer
dan
één
beroep
nitoefende,
was
voor
eiken
post
of
titel
eene
bijdrage
verschuldigd.
3.
Gehuwden
en
weduwen
zonder
kroost
moesten
het
dubbele
voldoen
van
de
som,
welke
voor
hen,
die
met
kinderen
gezegend
waren,
gesteld
was.
Evenzoo
waren
ongehuwde
jonkmans
en
jongedochters,
boven
—
Overleden
!
riep
de
secrataris
uit.
Vertel
mij
toch
eens
hoe
ge
aan
dat
leugenachtig
bericht
geko¬
men
zijt
?
Heel
eenvouding,
ge
hebt
't
mij
zelf
gezegd.
Toen
ik
ai
beleefd
om
aanznivering
van
de
nog
openstaande
posten
vroeg,
hebt
gij
mij
verzekerd:
-morgen
kunt
ge
er
vast
oprekenen
ais
...»
—
Jawel,
houd
maar
op,
riep
de
secretaris
woedend
uit.
Hier
is
uw
geld,
en
nu
verzoek
ik
je,
in't
num¬
mer
van
heden,
dat
bespottelijk
verhaal
te
herroepen
of
anders...
—
O,
dat
is
niet
noodig,
goede
vriend,
zei
de
oude
grappenmaker;
het
staat
alleen
in
uw
exemplaar.
Hij
liet
hem
een
andere
courant
zien,
alles
was
nu
opge¬
helderd.
De
goede
secretaris
droeg
voortaan
zorg
het
abon
nement
der
-courant
geregeld
te
betalen.
Tableau
!
Spanbroek,
15
Febr.
93.
Voor
een
goed
bezette
zaal
speelde
de
Rederijkerskamer:
-Oefening
kweekt
kennis"
te
Opmeer
:
Het
verloren
document,
of
de
twee
visseherskinderen,
oorspronkelijk
tooneel-
spel
in
vier
bedrijven
door
P.
K.
de
Vries
en
Twee
oade
bekenden,
blijspel
door
J.
Hubertus
Janssen.
De
kamer,
die
zich
reeds
een
goeden
naam
in
den
omtrek
heeft
verworven,
heeft
ook
deze
maal
dien
naam
hoog
gehouden.
Zij
heeft
van
't
eerste
stuk
gemaakt,
wat
er
van
te
maken
was,
want
de
fouten
lagen
in
't
stuk
zelve.
Want,
waar
ter
wereld
vindt
men
een
onbe¬
schaafd
visschersgezin,
dat
zulk
beschaafd
Hollandsch
spreekt,
als
dat
van
-Vader
Steinveld"
?
Bovendien
was
't
eerste
bedrijf
veel
te
lang;
de
schrijver
had
er
gevoegelijk
twee
van
hunnen
maken.
Verder
hoort
rnen
in
dit
stnk
Barend,
de
zoon
van
Steinveld,
meer¬
malen
tegen
zijn'
vader
zeggen,
dat
Oiders
een
schurk
ia.
Nu
zou
een
gewoon
mensch
vragen:
-Waarom?"
maar
Steinveld,
de
visscher
doet
zoo
iets
volstrekt
niet.
Hij
vertrouwt
op
Oldera
in
weerwil
van
al
de
beschuldigingen
door
zijne
beide
kinderen
tegen
dien
beer
ingebracht.
Doch
wij
herhalen
het:
dit
zijn
fouten
in
't
stnk.
Of
dan
het
spel
volmaakt
was
?
Eilieve
welk
menschenwerk
is
dat
?
Er
zal
steeds
wat
te
wen
schen
overblijven,
al
zijn
't
dan
ook
maar
kleinig¬
heden.
Dat
wij
die
kleinigheden
zullen
opnoemen
wijte
men
ons
niet
aan
vitzucht,
daar
wij
biermede
niet
anders
bedoelen,
dan
om
te
laten
zien
hoe
nietigheden
't
effect
kunnen
bederven.
Vooreerst
gelooven
we
niet,
dat
stoere
visschers
er
van
honden
om
bitter
met
suiker
te
drinken
zooala
Steinveld
(le
bedrijf)
dat
deed.
Wanneer
men
(ten
tweeden)
spreekt
van
den
26en
Mei
moet
de
scheurkalender
aan
den
wand
niet
12
(Febrnari
?)
aanwijzen.
En
ten
derden
geven
wij
der
Kamer
ernstig
in
overweging
voortaan
een
anderen
politieagent
te
ge¬
bruiken
dan
den
bekenden
Opmeerder
veldwachter.
Kiet,
omdat
hij
het
niet
volgens
de
regelen
doet,
doch
omdat
hij
steeds
hilariteit
verwekt,
zelfs
in
oogen-
blikken
waar
deze
het
minst
op
hare
plaats
is,
zooala
bij
de
slots-
èoe.
Ook
in
't
tweede
bedrijf
kwam
iets
voor,
dat
niet
geheel
in
den
haak
was,
want
de
kamer
van
Oiders
werd
bezacht
door
lieden,
die
allen
zonder
te
kloppen
binnentraden
en
men
mag
toch
zeer
zeker
verwachten
dat
iemand
-van
(z)ijn
rang
en
stand"
dit
zijn'
onder
gesehikten
wel
zal
hebben
ingeprent.
En
ten
laatste
ieïs
over
de
figuran'en,
die
de
her¬
berg
van
vader
Bernard
bezochten.
Begrijpen
wij
d.t
bedrijf
in
't
optreden
dier
beide
-vagebonden"
goed,
dan
moesten
zij
in
voornoemden
kroeg
duidelijk
heb¬
ben
laten
zien,
dat
za
in
de
gelagkamer
hunne
krnk
ken
wel
k-
nden
missen.
Dit
nu
was
niet
goed
op
te
merken
en
een
van
de
geroutineerde
leden
had
hen
hierop
opmerkzaam
behooren
te
maken.
Het
best
voldeden
ons
Oiders,
Steinveld
(alleen
had
deze
er
wat
ouder
moeten
uitzien),
Truitje,
de
vrouw
Edavn,
15
Februari.
Voor
eenigen
tijd
werd
in
eene
vergadering
aan
de
afdeeling
„Witte
kruis„
alhier
een
voorstel
gedaan,
omtrent
bet
maken
van
een
regen
bak,
groot
genoeg
ombij
langdurige
droogte,
in
de
be¬
hoeften
van
Edam
en
volendam
te
knnnen
voorzien.
Dit
voorstel
had,
dewijl
de
afdeeling
zelve
niet
in
staat
was
de
daartoe
noodige
gelden
te
verstrekken
tengevolge,
dat
deze
zich
wendde
tot
de
Nederland-
sch
Hervormde
Kerk
te
dezer
plaatse
met
het
verzoek,
den
bouw
van
den
bak
voor
hare
rekening
te
willen
nemen,
De
kerkvoogden
meenden
het
verzoek
niette
knnnen
inwilligen,
en
alzoo
was
weer
opnieuw
de
bak
een
schrede
verder
van
zijn
geboorte.
De
komst
van
een
regenbak
is
evenwel
thans
ver-
zekeid.
Bij
een
voor
eenige
dagen
gevallen
gemeen¬
teraadsbesluit
is
bepaald,
dat
in
gemeentegrond,
in
de
Onmiddelijke
nabijheid
der
„Groote
Kerk„
een
regen¬
bak
zal
werden
gebouwd,
terwijl
het
water
zal
worden
toegevoerd
uit
de
goten
van
gemeld
gebouw.
Het
daartoe
noodige
geld
ten
bedrage
van
5000
gul¬
den
wordt
aan
de
gemeente
op
zeer
billijke
voorwaar¬
den,
geleend
door
de
Hervormde
Kerk
alhier,
die
daar¬
toe
bereids
aan
het
collegie
van
toezicht
de
noodige
toestemming
verkreeg.
Wij
juichen
zeer
gemeld
besluit
toe,
en
gelooven,
dat
het
om
de
goede
gevolgen,
welke
er
voor
de
volks
gezondheid
uit
voort
zullen
vloeien,
met
gulden
lette¬
ren
zal
geschreven
staan
in
de
geschiedboeken
de
han¬
delingen
onzer
vroede
mannen.
Haarlem,
14
Februari.
Gisterenavond
hield
de
heer
H.
F.
Wigman,
hortnlanua
van's
Lands
Plaa-
tentnin
te
Buitenzorg,
in
eene
bijeenkomst
van
ons
departement
van
-Nijverheid"
eene
lezing
over
dien
Plantentuin.
In
breede
trekken
zette
de
spreker
de
wordingsge¬
schiedenis
en
het
doel
van
die
inrichting
uiteen.
Hij
leidde
zijn
talrijk
opgekomen
gehoor
in
den
tuin
rond
en
gaf
een
duidelijk
overzicht
over
de
verschillende
afaeeiingen,
waardoor
de
hoorders
een
duidelijk
begrip
konden
krijgen
van
het
groote
nut
van
deze
instelling
voor
onze
Oostindische
Koloniën.
Achtereenvolgens
werden
de
botanische
tain,
waarvan
spr.
de
chef
is,
de
cultuurtuin
en
de
bergtuiaen
behandeld.
Daarna
werden
door
middel
van
een
sciopticon
ver¬
schillende
gezichten
uit
den
plantentuin
vertoond.
Zij
gaven
den
hoorders
een
blik
op
den
machtigen
tropi-
schen
plantengroei
en
brachten
veel
bij
om
het
ge¬
hoorde
op
jnisre
waarde
te
schatten.
Na
de
pauze
hield
de
spreker
zijne
hoorders
eenige
oogen'olikken
bezig
met
de
korte
levensbeschrijving
van
Joban
Elias
Thqsman,
den
man
aan
wiens
energie
en
rustelooze
werkzaamheid
voor
een
groot
deel
te
danken
is
dat
's
Lands
Plantentuin
te
Buitenzorg
een
der
eerste
plaatsen,
zoo
niet
de
eerste
plaats
onder
der¬
gelijke
inrichtingen
in
de
wereld
inneemt.
Een
luid
applaus
bewees,
dat
de
hoorders
ten
zeerste
voldaan
waren
over
de
belangrijke
en
boeiende
voor¬
dracht.
filttarlein,
15
Febr.
Te
Berlijn
is
overleden
de
heer
Chartes
Liernur,
by
vele
Haarlemmers
onge
twqfeld
nog
wei
bekend
als
de
zoon
van
wijlen
den
predikant
bij
de
Luthersche
gemeente.
Op
jeugdigen
leeftijd
naar
Ameiika
getogen,
verwierf
hij
daar
ais
ingenieur
een
goede
positie,
doch
zag
al
zijne
bezit¬
tingen
verwoesten
tijdens
den
oorlog
tusschen
de
Noor¬
delijke
en
Zuidelijke
Staten.
Naar
Epropa
teruggekeerd,
vestigde
hij
zich
met-
merwoon
in
Frankfort
aM.,
waar
hq
zqu
reeds
vroe¬
ger
voorbereide
nitvindiug,
het
Liernurstelsel,
io
prak¬
tijk
trachte
te
brengen,
en
na
veel
moeite
en
teleur¬
stellingen
het
in
enkele,
steden
ook
in
Holland,
zag
toegepast.
Later
verlegde
hq
zijn
woonplaats
naar
Berlijn
en
van
daaruit
diende
hij
vele
autoriteiten
van
advies
omtrent
den
aanleg
van
zijn
stelsel.
Voort
durend
echter
had
bq
te
kampen
met
veel
onwil,
en
zag
men
dikwijls
tegen
de
kosten
op,
om
zijn
stelsel
ingang
te
doen
vinden,
üe
groote
voldoening
die
hij
smaakte,
was,
dat
deskundigen
zijn
ste'sel
als
het
beste
erkenden
op
het
van
byg
ëne
en
taccaliëa-afvoer.
Ook
om
zijne
beminnelijk
persoonlqkheid
en
energiek
karak¬
ter
zal
hij
bij
velen
een
gewaardeerde
herinnering
achterlaten.
Maastricht,
14
Februari.
Sedert
Zondag
heet
Prins
Carnaval
hier
zijne
tenten
opgeslagen.
Zijne
komst
ging
vergezeld
van
wind
en
regen,
wat
veel
nadeel
aan
de
gulle
ontvangst
heeft
gedaan,
die
hem
anders
hier
te
heart
valt.
Volgens
belolte
in
mijn
schrijven
van
1
December
j.i.
zou
ik
u
lieden
na
een
week
of
drie
iets
nader
toe
lichten
aangaande
de
vallei,
waarin
ik
thans
gevestigd
ben.
Dit
is
voor
alle
omstandigheden,
die
ik
doorleefd
heb,
nu
reeds
7
weken
geleden.
Eerder
heb
ik
een
schrijven
onder
handen
gehad,
doch
dit
is
in
de
kachel
terecht
gekomen,
omdat
ik,
zoo
mij
bleek,
niet
vol¬
doende
in
staat
was
u
duidelijk
toe
te
lichten.
Thans
licht
ik
u
voor,
zoover
ik
kan.
Ik
wensch
binnenkort
nog
nader
zekerheid
te
scbry-
ven.
Maar
om
tot
de
zaak
te
komen
I
Wij
zqn
2
Dec.
's
morgens,
nadat
wij
eerst
op
de¬
zelfde
wijze
als
's
avonds
1
Dec.
nogmaals
door
de
burgers
van
Alamosa
ruim
van
voedsel
voorzien
waren,
vandaar
per
spoor
vertrokken,
naar
de
plaats
onzer
bestemming.
Daar
aangekomen,
maakte
de
omgeving
een
eigen-
aardigen
indruk.
Wy
zqn
aan
alle
kanten
omringd
door
bergen,
waar¬
van
men
*on
zeggen,
dat
men
ze
in
2
A
3
aren
kon
beloopen
(N.B.
men
heett
zeker
8
of
10
nur
werk.)
Dit
gezichtsbedrog
ontstaat,
doordat
de
lncbt
zeer
dun
is
en
de
grond
zeer
hoog,
ongeveer
7600
voet,
boven
den
waterspiegel
ligt.
Van
de
bergen
om
de
vallei
heen,
is
de
hoogste
de
Chave
Bianc,
volgens
opgaaf
14000
voet.
In
deze
bergen
zijn
schatten
van
delfstoffen,
doch
van
de
waarde
kan
ik
helaas
geen
statistieke
opgaaf
doen.
Om
nu
terng
te
keereu
tot
de
vallei
1
Wq
landden
aan
met
220
zielen,
meen
ik
te
weten,
klein
en
groot,
en
betrokken
twee
groote
gebouwen
van
hout
vervaardigd
en
vour
ons
ingericht.
Onze
voeding
was
op
dezelfde
wijze
als
doorgaans
in
groote
verzamelplaatsen
van
menschen,
zoo
iets
van
een
soldatenleven.
Door
elkander
redelijk
goed;
er
liepen
echter
dagen
doorheen,
dat
het
wel
te
wea-
schen
overliet.
De
grond
rondom
deze
gebouwen
voldeed
ons
niet,
hy
was
zanderig,
doch
men
verzekerde
ons
er
lag
verder
op
andere
gror.d.
De
bedoeling
was
bier
een
stad
te
stichten.
Goed,
wij
gingen
verder;
ja,
daar
vonden
wij
eene
andere
soort,
witachtig
van
kleur,
maar
nogal
stqt;
voor
het
besproeien
scheen
ons
die
ook
niet
mooi
toe,
maar,
weer
wat
verder
kregen
wy
een
anderen
bodem.
Hier
ligt,
tot
op
1
voet
diepte,
zachte,
zwarte
grond,
zoo
zicht
als
blauwe
steen
of
droogschuring
;
daaronder
bruine
klei,
soms
met
wat
zand
vermengd.
Deze
scheen
ons
goed
toe
en
was
flink
met
gras
begroeid,
doch
hij
lag
aan
een
berg-
kreek.
Nu
verzekerde
men
ons,
dat
in
Mei
en
Jnni,
sis
de
sneeuw
op
de
bergen
smelt,
er
zooveel
water
door
deze
kreken
vloeit
dat
het
land
hier
overstroomd
werd
;
dit
scheen
ons
voor
de
bonwerq
minder
goed.
Maar
er
was
nog
eene
vierde
soort,
ook
eene
leem-
soort,
waarop
7
a
8
Amsterdamsche
duimen
zanderige
grond
en
daar
boven
een
weinig
grint;
onder
deze
laagjes
evenwel
een
stijfachtige
grond.
Steekt
men
deze
los
dan
is
't
spoedig
uit
elkander.
Deze
grond
scheen
ons
nog
al
goed
toe,
dus
de
keuze
van
velen
vestigde
zich
op
een
der
laatste
genoemde
grondsoor¬
ten,
maar
wq
konden
niet
zoover
komen,
dat
wy
aan
't
uitzoeken
van
grond
gingen,
om
ons
destyds
niet,
doch
nu
wel
bekende
reden.
De
commissie
kon
geen
goede
eigendomabewqzen
van
dezen
grond
krqgen
en,
denk
er
om,
dat
dit
bier
in
Amerika
in
sommige
ge¬
vallen
wat
in
heeft.
Deze
grond,
namelijk
15000
Acres,
was
aangekocht,
in
den
loop
van't
vorige
jaar,
door
Henry,
den
President
der
Kanaalmaatschappy
;
op
dezen
grond
stortte
de
maatschappq
haar
eersten
termijn,
ik
meen
wel
van
1000
do
lats.
Deze
eerste
storting
is
lolgens
de
Amerikaansche
wet
verbindend
en
geeft
den
kooper
recht
op
zijn
gekochte
zoodanig,
dat
de
verkooper
zich
niet
kan
terugtrekken,
't
Geval
was
echter
dat
Henry
dezen
grond
niet
kon
leveren,
omdat
deze
bezwaard
was
met
een
le
hypotheek
en
met
een
dito
tweede.
Later
voigde
eene
eerste
be¬
slaglegging
en
nog
een
tweede:
Henry
is
thans
in¬
solvent
verklaard.
Hy
zeide
tegen
onze
heeren
:
»
Wel,
betaal
den
2en
termijn,
ik
zal
zorgen,
dat
de
stukken
iu
orde
zqn".
Onze
heeren
zeiden
:
-Zorg
dat
nwe
stukken
in
orde
zijn
en
wij
zullen
n
betalen.-
Dit
werd
evenwel
op
de
lange
baan
geschoven,
(laat
ik
!ütU38ehen
opmerken
Henry
staat
hier
zeer
onganstig
bekend.)
Hij
zocht
uitstel,
tot
wij
hier
waren
;
goed
wij
zaten
in
de
gebouwen
ruim
twee
weken.
Onze
heeren
konden
niets
vorderen
en
daarbq
waren
ze
iu
nog
meer
opzichten
misleid.
Het
klimaat
van
Colorado
is
bqzouder
zacht,
evenals
in
Italië,
doch
deze
vallei
ligt
400
voet
hooger
dan
de
meeste
streken
van
Co¬
lorado;
vandaar
is
de
lucht
dun
en
scherp
en
met
stil
weer,
verzeker
ik
n,
kan
het
hier
's
nachts
hard
vriezen.
Evenwel
wind
hebben
wij
bijkans
nog
niet