Tekstweergave van EC_1892_01_13_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
No. 6. Drie eu Twintigste Jaargang. 1892. ENKHUIZER COURANT. mmu nm; voor HOLLANDS Woensdag; Dit blad verschijnt WOENSDAGS, VRIJDAGS en ZONDAGS. Abonnementsprijs voor 3 maauden f l._ Franco per post „ 3 „ ƒ Men abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren, of rechtstreeks bij den uitgever A. EGMOND. UIIFEEIEÏIIESUI NOORDEEKWASTIER 13 Januari. Afzonderlijke Ns. dezer Courant aan het Bureau afgehaald 5 Cents. De prijs der Adiertentiën van 1—6 regels is 65 cents, met inbegrip van 1 bewijsnummer, voor eiken regel méér 10 cent*. \ oor Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmorgen 10 uur g«li«rs de Advertentiën in te zenden. Ingezonden stukken minstens één dag vroeger. Bij bestal!mg van de ENKHUIZER COURANT in den loop van een kwartaal betaalt men slechts de Na. die nog verschijnen. vindt blijkbaar grooten bijval, wat werkelijk niet te verwonderen is, als men let op den inhoud eu den geringen prijs. Wie het nog niet hceit besteld, zende zijn infeeken- Liljet ten spoedigste aan het bureau der Enkhuizer Courant in, om ^verzekerd te zijn, alle nummers te feuDnen ontvangen. Aan bijdrukken van de eerste nummers zou geen denken zijn. 't Is voor de Redactie van de Enkhuizer om jaloersch te worden! Men bestelt nu de Enkhuizer Courant, om het voor¬ recht te hebben, haar Zondagsblad te kannen ontvan¬ gen, dat buiten de Courant niet geleverd wordt. ■teimlsgevinjg. Burgemeester en Wethouders der Gemeente ENKHUIZEN. Gelet op de art. 26 en 99 der Wet van den 19 Augustus 1861 (Staatsblad No. 72) Brengen ter kennisse van de daarbij belanghebben¬ den, dat het inschrijvingsregister der Nationale Militie met de Alphabetische naamlijst, voor de lichting van 1892 van heden tot en met den 19 Januari aanstaan¬ de (de Zondag daarvan uitgezonderd), van des voor¬ middags 11 tot des namiddags 2 ure, ter Secretarie dezer gemeente ter lezing is nedergelegd en dat zij d e daartegen bezwaren mochten hebben, deze binnen den termijn daarvan voor de ternederlegging bepaald, *3oor middel *an een door de noodige bewijsstukken gestaald verzoekschrift, op ongezegeld papier, doch behoorlijk geteekend bij den Burgemeester moeten inbrengen, die bet vervolgens terstond tot het doen eener uitspraak aan Heeren Gedeputeerde Staten on zendt. * Enkhuizen, 11 Januari 1892. Burgemeester en Wethouders voornoemd, HARTKAMP. De Secretaris, H. VLASVELD. Drankwet. Burgemeester en Wethouders der gememte Enk buizen doen te weten, dat is ingekomen een verzoek van Jacob Tuinman, tot verkoop van STER¬ KEN DRANK in 't Klein in bet perceel staande in het Westeinde, Wijk V No. 20. Enkhuizen, 11 Januari 1892. Burgemeester en Wethouders voornoemd. HARTKAMP. De Secretaris, H. VLASVELD. FEUILLETON. Dries de Strooper. Een beeld nit het Volksleven. 1. t Was halfdonker op de heide. De Octoberzon, hoe vriendelijk ook bare stralen dien dag het stervende loover met een gouden tint hadden gekleurd, was ten laatste ter ruste gegaan en slechts een flauwe gloed aau den horizont zichtbaar, getuigde hoe schitterend ze hsd gebeerscht, als eene geliefde en gevierde vorstin. Een lichte, zilverkleurige damp steeg omhoog en be¬ dekte de geheele natuur, alsof ze der aarde een gazen kleed om de leden wierp, dat haar beschutten moest voor de herfstkou. die met ied'ren nacht in krachten wies, naijverig als het najaar scheen op den zomer, die zoolang he t zonlicht gloorde niet wijken wilde en zijn Bchepter voerde, tot machteloosheid dien aan zijne h8nden zou doen ontvalleo en den verwonnen© een doodsbed bereiden zou met de bloemen, die zijn adem levenskracht en hoogtijdsdos had geschonken. De maan steog zoo even boven het dennenwoud, dat de heide begrensde, omhoog, en tintte reeds de weerhanen op de torens van het oude kasteel, die zich te midden van die hooge toppen verhieven. t Was eene woeste en toch majeatoeuse natunr; alles was doodstil, hoewel de galm der vesperklok van het naaste dorp te nauwernood was weggestorven ; slechts een schichtige hass of eene ree, nit hare ruste gewekt door eenig geluid, dat alleen in hare verbeel- Politiek allerlei. De President van de Amerikaansche republiek was voornemens, voor een som van honderd dui¬ zend dollars graan naar de noodlijdenden in Rus¬ land te zenden, doch de Kamer van Afgevaardigden maakt bezwaar, uithoofde van de vervolging der Joden. Men zou er kunnen bijvoegen, dat ieder die niet tot de orthodox Grieksche Kerk wenscht te behooren, almede aan die vervolgzucht ten doel staat. Het schorsen of misschien afwijzen van de genoemde weldadige handeling mag jammer hee- ten voor de hongerenden, maar jammer ook voor tal van lioogere en lagere Russische ambtenaren, dat middel schijnt te weten om zich een goed deel der giften die inkomen toe te eigenen. Daar en boven schijnt het graan dat bestemd wordt om naar de noodlijdende streken te worden ver¬ zonden, op ergerlijke wijze te zijn vervalscht. De Czaar schijnt er niets van te willen hooren dat in zijn rijk hongersnood heerscht. Een model Keizer voorzeker. De Eranschen kunnen met recht trotsch zijn op zulk een vriend! En zij zijn er dan ook trotsch op. Met zoo ding bestond, sprong nu en dan uit het hooge varen kruid op, of verliet het bosch, en zocht, als gejaagd over de heide vluchtende, een schuilplaats aan de overzijde. Geen enkel bewijs, dat hier een mensche- lijk wezen waakte of leefde, deed zich op en wie in dit oord niet bekend was, en tegen het vallen van den avond toevallig van zijnen weg herwaarts was afge¬ dwaald, zou mofite gebad hebben eene schuilplaats voor den nacht te vinden, zoo hij ten minste zich niet verstonten dorst, om die op het kasteel te vragen Toch als hij 't hoogste duin beklommen bsd, waar het hem mogelijk was, het hier en daar verspreide en dichte kreupe'hout te overzien, zijn blik zou gevallen zijn op vijf of zes arbeideis woningen, die zich te mid den der heide opdeden en in den rog gedekt wer¬ den door een kleinen, eveneens met kreupelhout be¬ wassen heuvel, terwijl het dichte gebladerte zich slin¬ gerde om hun bemost dak. De natunr gaf niet veel aan hem, die in dit eenzame oord zijne tente had op¬ geslagen en het moest wel inspanning en kracht heb¬ ben gekost, om den kleinen tuin — zoo het strookje gronds dat iedere stulp omgaf, dien naam verdiende, — zoodanig te bearbeiden, dat hij iets opleverde tot onderhoud van het gezin. Toch had, in weerwil van die dorheid en armoe, het kleine gehucht een vrien¬ delijk voorkomen ; hat was ten minste een bewijs van leveo, eene lichtzijde, op dit anders zoo doodsche en woeste tafereel. Wij naderen die woningen, zoo ge mij ten minste volgen wilt, en wij bonden stil voor eene, die er nog al het best onderhonden uitziet. De kleine vensters staan nog open, in weerwil dat het reeds meer dan zeer om den vriend zelf misschien, maar omdat frankrijk door zijn verbond met Rusland weer meer beteekenis heeft gekregen in het Europeesche evenwicht. Gewoon om daarin aan het hoofd te staan, moest het na 1871 wel zeer hard vallen, nauwelijks langer te worden medegeteld, vooral sints het tot stand komen van het drievoudig verbond, dat zeker een uitmuntend middel tegen de revancekoorts mocht genoemd worden. Van den vroegeren invloed is ongetwijfeld thans een deel herwonnen en het is daarom, dat de f ranschen trotsch zijn, niet alleen, maar den nieuwen vriend meer dan noodig is of met de waardigheid overeenkomt vleien en dienen. De politieke „winst" is dan ook groot. De Vorsten en hunne woordvoerders geven ons de verzekering, dat het hun ernstig streven is em den vrede te bewaren. Welnu, indien die verzekering op waarheid gegrond is, dan is de vrede verzekerd, want de volken zullen hem niet beginnen. Duidelijk blijkt het en hoe langer zoo meer, dat de onderdanen der vorsten voor alles vrede verlangen en minder kwaads dan goeds steekt er in het, hoewel onpraktische aansporen van sociaal-democratische zijde, om te weigeren oorlog te voeren. Het drievoudig verbond wil den vrede en Frankrijk en Rusland willen hetzelfde. Uitmun¬ tend, maar wij moeten niet vergeten dat zij twee machten vormen, die elkander weinig vriendschap en achting toedragen en niet vertrouwen. Vandaar het steeds uitbreiden van de krijgsmacht en het streven naar het bekomen van telkens sneller werkende en geduchter oorlogswerktuigen. Het tegen elkander opwegen in macht zal wel een van de eerste motieven zijn voor het verlan¬ gen naar vrede, want het voeren van een oorlog zou meer dan ooit een dobbelspel zijn tusschen vorsten en overheden, dat oen half verwoest en uitgeput Europa ten gevolge hebben zou, Engeland lijd was om de luiken 'e s'aiUn, en de m an. de allengs booger klimt, giet e*o stroom van lioht i-> het vertrek. Vóór ge nog binnen zijt getreden, heelt misschien reeds het roodgeverwde kruis op den witten muur u de bewoners als katholieken doen kennen, want zoo ge ooit het heerlijk Noord-Brabant door¬ kruist hebt, dan znlt ge het wel gehoord hebban, dat een oud volksgeloof aan dat symbool de kracht teekent, om den booze te weren van het hnis, zoo hij lost mocht gevoelen het te naderen. Wij zullen hierover maar niet redetwisten, en liefst, op deze plaats ten minste, maar eenigen eerbied koesteren voor de uitdrukking van een geloof, dat in deze vooral van een »kinderlijk" geioove, getuigenis geeft. De zolde ring is laag, zoo als wel te vermoeden was: bet ka¬ mertje uiterst klein, maar toch netjes in orde. De schoorsteen neemt eene heele plaats weg, en de bouw¬ meester schijnt de leer der evenredigheden niet best bestudeerd te hebben. Eene brnin eiken kast staat aan de eene zijde van den muur; ze is glimmend geboend, en zal ook hier wel de eenige bezitting der huislieden bewaren; voeg hierbij eene witgeschuurde tafel, vlak voor den haard, benevens een viertal mat ten stoelen op den vloer, eenige veelkleurige litho- grapbiën, de beeltenissen van Heiligen en zekeren Pater Bernard voorstellende, aan den blauw gekalkten wand, terwijl een wijwaterbakje — mot den daaraan onatscheidelijk verbonden palmtak, die op Zondag voor Paschen gewijd is* — onder eenen kleinen, half verweerden spiegel hangt; voeg dit alles bij eikander en gy kunt u eeo denkbeeld maken van het huisver- trek van den „haiboer* voor wien wij hopen, metter- misschien uitgezonderd. Men houdt het er voor, dat Engeland wel voe¬ ling houdt met het drievoudig verbond, maar het kan daarom moeielijk als vierde lid worden aangemerkt. Brak eens een oorlog uit en zag het daardoor kans om zijn aartsvijand, Rusland een duchtigen neep te geven, tien tegen een dat het daarin niet al te achterlijk zijn zou. Niet onwaarschijnlijk achten we het, dat Frankrijk, door zijn verbond met Rusland in de politieke schatting van Engeland is gedaald, waartoe Frank¬ rijke naijver omtrent het overwicht van Engeland in Egypte mede iets zal bijdragen. Het zou zeer goed waar kunnen zijn, dat Frank¬ rijke verbond met Rusland meer ijdel is dan politiek. Bij het beoordeelen van gebeurtenissen en toe¬ standen, van willen en streven moet niet uit het oog worden verloren, dat de politiek in haar aard en wezen macht als recht beschouwt en dat eigen belang, vaak ten onrechte nationaal belang genoemd, de macht in beweging zet. Hoe krach¬ tiger de publieke opinie zich hiertegen uitlaat, hoe eer aan het oorlogvoeren uit eigenbelang, trots of heerschzucht een einde zal worden ge¬ maakt. Aan dien geest van zedelijk verzet tegen oor¬ logvoeren en niet aan een milderen geest bij vor¬ sten en ministers is het dan ook toe te schrijven, dat in de laatste jaren reeds ettelijke geschillen zÜn bijgelegd, door ze aan een scheidsrechter te onderwerpen en zich naar diens uitspraak te ge¬ dragen. De publieke opinie is een macht die veel ver¬ mag, maar zal zij dat, dan mag zij niet inslapen, maar moet zij voort gaan met het oorlogvoeren telkens krachtiger en onvoorwaardelijker af te keuren, tenzij hij moet gevoerd worden uit een begi isel van zelfverdediging. Op zelfverdediging bedachten voorbereid, aldus tiUi n cenive sympathie in te boezemen. Eu in trouw* z o np kt e r te g-z vlit, noet MJ q meevallen, zoo a s hii da>r in da h» f ee' ppinJe deur staat, bezig met hot scho >nmaVen v n e n jachtge¬ weer. 't Is pen ferme borst, dia .Dries f'e S roeper» — want, n weerwil van zijn boerenbediijt, heelt hij zich in den omtrek dien naam terworv-n, door ziine kwade gewoonte, van zonder acte of perm ssie, eea anders eigendom af te jagen ; — 't is een kerel die volle zes haalt, breed van schouder* en met een pa«r handen aan zijn lijf, waar de mees>n I efst oief n e r in aanraking zouden k men, zoo 't en n ins'e om iets anders dan om een vriendsrhappelijkeu hiddruk te doen ware. Toch, in weerwil ia* zijne 'o scbe ge¬ stalte, teekent zlju fraai besneden duO" winf eo we Ier echter gebruind gelaat, eeue goedhe d en ooeeruimd- beid, die dadelijk voor hem innemen ; zijn heHer blauw oog spreekt van levenslust, hoewel 't veellcbt wel ietwat overmoed teekent en zijne blonde haren hangen zoo los en zoo krullig hem langs 't hoofd, dat men 't onmogelijk zou achten, dat donkere gedachten ooit in zijn brein konden huisvesten. Hij fluit een vroolijk deuntje, terwijl hij ziju geweer wat opknapt, of zjjn hond even over de gladde huid sirfikt, wanneer deze hem in 't oog ziet, alsof hij vragen wilde, ot 't er van avond weer op los moet. Zijn kleeren zijn kuap- jes in orde; hoewel slechts een blauwe kiel hem even achteloos om de leden hangt, als de roode ka¬ toenen das om zijnen hals geknoopt is. Zijn platte lakensohe pet staat opéén oor, dat bij bem altijd een teeben is van iets, dat men door de bank »goed ge¬ matst" noemt. Dat hij niet doodarm en zelfs niet be-