Tekstweergave van EC_1882_03_03_0001
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
No.
27
Dertiende
Jaargang.
1882.
J
V
K
1.1
A
(i
Dit
blad
vergchijut
de»
WOENSDAG^,
VRIJDAGS
«i»
Z<5H
D
A
G
S
lüoaaeinentsprij»
voor
3
maaudea
ƒ
LOO.
Franco
ptr
post
»
*.
»
»
Men
abonneert
zich
bij
alle
Boekhandelaar»
ea
Pool-
directeuren.
Brieven
franco
aan
den
Uitgever
A.
Egmood.
3
MAART.
iJo
prij»
<\pr
Awvv.RTF.NVfin
ran
I—^
regei»
ifi
65
cents;
met
inbegrip
van
een
bewijsnummer,
voor
eikeu
regel
meer
»•
«ento.
v
JiaaCag-*
Donderdag
en
Zaterdag
morgen
10
nor
gelieve
men
cU
Adver¬
tentie
n
ifi
te
rondeii.
Ingezonden
stukken
miu»t#ü*
een
tag
vroeger.
5
Cto
HOOFDAGENTEN
:
NIJGH
&
van
Berlijn,
Weenen,
Zurich,
enz.,
HAASENSTEIN
Afzonderlijke
Nb.
DITMAR,
te
Rotterdam,
de
Compagnie
générale
de
Publicité
G.
L.
DASjBB
&
Oomp.
te
Parijs,
Londen,
Frankfort
a/M.
iSTEIN
&
VOGLER
en
ADOLF
STEINER
te
Hamburg
en
P.
GEËRT8
te
Hoorn.
9
tut
21
22
2Ï
24
STRAATVERLICHTING
in
Maart
1882.
Maart
alle
Lantarens
6
van
7i
tot
9
ure
7
»
7i
-
10
.
8
//7
a
—
11
//
7è
-
12
•
8—12
„
8è
—
12
9—12
Nachtlantarens
12
—
IJ
ure
na
middernacht
11
van
12
»
13
»
15
14
tot
25
26
27
29
co
30
31
12
—
at
12
—
3i
12
—
4t
12
-
5
1
-
4*
U
4t
2
4t
2è
-
4i
3
—
4t
VERGADERING
va»
lew
GEMEENTERAAD,
te
ENKHUIZEN
op
Vrijdag
den
3
Maart
1882.
dea
namiddags
ten
12j
ure
De
ouderwei'pen
van
beraadslagen
zijn
:
1.
Adres
Onderwijzer
Dickman.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
id.
id.
Kries.
id.
id.
Kempers.
id.
den
heer
dr.
de
Jeeger.
missive
den
Heer
H.
Rijxen
Engelsman.
Voorstel
Paktuinstraat.
Instructie
Gemeente
Secretaris.
Benoeming
Gemeente
Secretaris,
en
hetgeen
verder
zal
worden
voorgedragen.
Hamburg
blijven
en
das
verder
nog
slechts
het
woord
had¬
den
ts
gunnen
aan
wie
zich
opgewekt
mm
ht
gevoelen,
het
lot
deze
zaak
betrekkelijke
raads¬
besluit,
uit
een
eenigszins
ander
oogpunt
te
be¬
schouwen.
Van
de
hem
daardoor
verleende
vrijheid
heelt
de
heer
G.
Bruijn
gebruik
gemaakt,
om
ons
zijne
zienswijze
omtrent
deze
kwestie
mede
te
deelen,
en
wij
hebben
aan
zijn
opstel,
met
welks
inhoud
en
strekking
wij
althans
ten
deele
instemden,
dan
ook
gaarne
eene
plaats
in¬
geruimd.
Thans
echter
ontvangen
wij
van
den
steller
van
twee
der
vroegere
artikelen,
den
heer
X,
opnieuw
een
vrij
uitvoerig
stuk,
waarin
hij
zoekt
aan
te
toonen,
dat
en
waarom
veel
van
hetgeen
door
den
heer
Bruijn
gezegd
wot
dt.
in
plaats
van
het
omhakken
onzer
hoornen
te
rechtvaardigen,
inte¬
gendeel
slechts
heelt
kunnen
strekken
om
hem
te
versterken
in
de
at
keurende
rneening,
door
hem
en
den
heer
IJ.
Z
daarover
uitgesproken,
en
de
juistheid
van
hun
oordeel
nog
te
klaarder
in
het
licht
te
stellen
01
dit
iaatste
n:v
werkelijk
zoo
is,
wenschen
wij
aan
zijne
plaats
te
laten;
mocht
zulks
het
geval
zijn,
dan
vertrouwen
wij,
dat
ook
het
publiek
van
het
bedoelde
schrijven
wel
een
gelijksoortigen
indruk
zal
ontvangen
hebben,
Jaglen
Visscher)).
De
Burgemeester
der
Gemeente
Enkhuizen,
brengt
ter
keanisse
van
belanghebbenden,
dat
de
blanco
aan¬
vragen
tot
het
erlangen
van
Jagt
en
Vischacten
be¬
doeld
bij
de
Wet
van
13
Junij
1857,
(Staatsblad
No.
87.)
en
zullende
gelden
van
lo
Julij
1882
tot
30
J
aai
1883,
kosteloos
verkrijgbaar
zullen
zijn
ter
Stedelijke
|
Secretarie,
van
beden
tot
den
25
April
aanstaande.
Enkhuizen
den
l
Maart
1882.
De
Burgemeester,
BRUIJNIS.
'/oiMaia^uaaeaeiM'Ju/.aKM*mes-it
TMWBiKaKaa!«BWi.i.TWWiiiTirriCTWnria.aa
"
'l
1
'
•
W
'*
'
'
Onze
hoornen.
Na
reeds
een
drietal
stukken
te
hebben
opge-
j
nomen,
waarin
het
omhakken
van
onze
hoornen
op
Wier-
en
ilavendijk
betreurd
en
veroordeeld
werd,
meenden
wij,
dat
het
daar
nu
wel
bij
kon
,
FEUILLETON.
Ile
Bannelingen.
21
V.
Sedert
drie
maanden
vervulde
Godureau
bij
den
gouverneur
van
llerezov
den
post
van
secretaris,
en
Lerfosburg
had
de
zorg
voor
zijne
correspondentie
ge¬
heel
aan
hem
overgelaten.
Godureau
was
het,
die
de
orders
afzond,
de
depêches
opeude,
eu
daarop
ant¬
woordde.
De
arbeid
des
gouverneurs
bepaalde
zich
daartoe,
dat
hij
eiken
ochtend
de
stukken
teekende,
die
hem
werden
voorgelegd,
meestal
zonder
ze
te
le¬
zen,
eu
de
vrek
verheugde
er
zich
dagelijks
over,
dat
hij
een
secretaris
gevonden
had,
die
al
het
werk
vóór
hem
deed,
en
hem
niets
kostte.
De
koude
was
voorbij.
Siberië,
van
zijn
sneeuw¬
kleed
ontdaan,
vertoonde
zich
nu
in
al
de
schoonheid
van
zijnen
korten
zomer,
terwijl
lager
de
weiden
de
rivier
de
Üb
als
met
een
groen
lint
bezooinden,
eu
een
war¬
me
wind,
over
de
bosschen
zwevende,
de
stad
den
geur
der
wilde
bloemen
toevoerde.
De
Ostiaken
zwier¬
ven
vrolijk
door
de
velden,
en
de
wegen
waren
be-
als
welken
dit
op
den
heer
X
heelt
gemaakt.
Waar
het
hier
echter
hooidzakelijk
oj)
aankomt,
is
dit,
dal
wij,
met
afwijking
van
het
door
ons
zelven
gestelde
programma,
aan
liet
uu
laatstelijk
ontvangen
stuk
van
den
heer
X
weder
plaats
verleenende,
wel
aan
den
gang
kunnen
blijven,
daar
wij
alsdan
onpartijdigheidshalve
natuurlijk
niet
kunnen,
nalaten,
de
debatten
weer
geopend
te
verklaren.
En
juist
hiertegen
bestaat
bij
ons
overwegend
bezwaar.
Wij
betreuren
met
de
beeren
X.
IJ
en
Z,
ja,
wij
mogen
waarschijnlijk
wel
zeggen,
met
onze
geheele
bevolking,
het
omhakken
der
boomen,
die
hei
sieraad
van
onzen
Wterdijk
uitmaakten
en
op
den
Ilavendijk
vooral
als
cache-misère
waar¬
de
hadden.
Wij
komen
er
gaarne
voor
uit,
dat
wij,
om
advies
gevraagd
zijnde,
niet
ligt
onze
toeslemming
tol
zulk
een
radtkaal
geneesmiddel
zouden
gegeven
nebben,
al
eerbiedigen
wij
daar¬
om
ten
volle
het
tegenovergestelde
gevoelen
van
hen,
die,
deels
om
de
iu
hun
oog
bedreigde
veiligheid
der
ingezetenen,
deels
om
de
regetma-
dekt
met
kooplieden,
die
zich
tot
naar
de
meest
afge¬
legene
woningen
begaven.
Ook
de
huizen,
voor
kort
nog
zoo
digt
gesloten,
schenen
den
invloed
van
het
fraaije
weder
te
gevoe¬
len;
de
vensters
stonden
open,
de
drempels
waren
we
derom
bevolkt,
en
overal
hoorde
men
de
klanken
van
blydschap
eu
leven.
De
terugkomst
van
het
warme
jaargetijde
had
de
woning
des
gouverneurs
eveueeus
ala
alle
andere
huizen
geopend.
Op
het
oogeublik,
dat
wij
ons
verhaal
wederom
opvatten,
waren
de
meeste
officieren
iler
kroon
in
de
receptiezaal
verzameld,
waar
Lerfosburg
hen
had
laten
bijeenroepen,
ter
tnededeehng
van
verscheidene
depêches,
die
deu
vorigen
dag
wa-
reu
aangekomen.
Godureau,
die
ze
hun
moest
voorlezen,
zat
voor
een
toet
papieren
beladen
tafeltje.
Het
gewoonlijk
zoo
kalme
gezicht
des
ouden
schrijimeusters
dag
een
spiegel
vau
allerlei
hartstogteu
te
zijn,
beur¬
telings
las
men
daarop
stille
blijdschap,
hoop,
verlan¬
gen,
eu
wederom
vrees,
onrust
eu
onzekerheid.
Hij
kon
niet
op
zijue
plaats
blijven,
maar
ging
gedurig
van
het
tafeltje
naar
de
vensters,
nu
iets
onverstaan¬
baars
mompelende,
dan
naar
de
klos
kijseudc,
alsof
hij
met
onuitstaaubaar
ongeduld
iemand
verwaeutte.
Eindelijs
waarscuuvrde
de
gouverneur
hein,
dat
ai-
tige
aankweeking
van
een
nieuw
plantsoen
te
bevorderen,
niet
dan
noode
—
wij
houden
onu
daarvan
overtuigd
—
tot
dat
uiterste
middel
besloten
hebben.
Doch
hoe
wij
ook
over
de
zaak
iu
kwestie
al
ol
niet
denken
mogen,
om
trent
twee
punten
moeten
wij
't
dunkt,
ons,
alleu
eens
zijn,
en
bet
zijn
juist
deze,
die
t
in
ons
oog
onraadzaam
rnaken,
de
discussie
er
over
nog
verder
voort
te
zetten.
Vooreerst
namelijk,
kan
in
het
gegeven
geval
alle
klagen
hoegenaamd
niets
meer
balen
Wij
krijgen
er
geen
enkelen
boom
mee
terug.
Wy
kunnen
nog
slechts
hopen,
dat
de
nieuwe,
die
men
de
plaats
der
omgehakte
wil
doen
vervangen,
voor¬
spoedig
mogen
opwassen,
en
voorts
—
dat
men
in
't
vervolg
torii
vooral
niet
te
gauw
tot
het
vellen
van
boomen
besluite,
die,
gelijk
ook
bij
deze
gelegenheid
weder
gebleken
is,
de
lievelingen
zijn
van
het
publiek,
en
op
welker
behoud,
in
onze
aan
natuurschoon
toch
niel
over
rijke
streek,
dan
ook
lirecht
hooge
prijs
wordt
gesteld.
Doch
wat
ten
andere
haast
nog
meer
bij
ons
weegt,
is
een
punt,
waarop
met
alle
rechi
door
den
heer
G.
Bruijn
nadruk
wordt
gelegd,
en
waartegen
wij
dan
ook
in
het
stuk
van
dea
heer
X
niets
vonden
aangevoerd:
wanneer
men
legen
de
uitvoering
van
het
zoo
streng
gegispte
raadsbesluit
bezwaar
had,
dan
had
men
dit
vroeger,
toen
het
nog
tijd
was.
moeten
keu-
baar
maken.
Na
gezwegen
ie
hebben,
toen
er
nog
mogelijkheid
bestond
om
bet
kwaad
te
kee-
ren,
gaat
bet
inderdaad
niet
aan,
zich
te
bekla¬
gen
nu
het
er
werkelijk
toe
gekomen
is.
Zulk
klagen
leidt
niet
alleen
lol
niets,
moet
niet
alleen
ijdel
eu
onvruchtbaar
blijven,
tuaar
hel
strekt,
ook
slechts
lot
bewijs,
dat
uien
vroeger
zijnen
plicht
verzuimd
heeft,
althaas
met
wakker
ge¬
noeg
geweest
is,
en
in
zoodanig
gevai
is
het
zeker
wel
hel
best
daar
rond
voor
ml
te
komen
en
er
verder
het
zwijgen
maar
toe
te
doen.
Om
kort
te
gaan:
in
de
Gnkhuizer
Courant
houden
wij
de
zaak
der
booinen
voor
afgedaan.
Rui
t
etii
an
d.
—
De
ook
hier
te
lande
welbekende
pianist
Altred
Jaëll
ts
te
Parijs
op
50jaiigeu
leeltijd
overledeu.
i-nrTnrviiiaftfc"—"'-■■■*•*-
'
oey
emumw
le
outbodeuea
tegenwoordig
waren,
en
beval
hein
de
voorlezing
der
depêches
te
beginnen.
Godureau
iiel
zicb
dit
bevel
nog
een
paar
maleu
herhalen,
keek
op
nieuw
uaar
de
klok,
eu
mompelde
met
een
biik
van
wauhoup:
„Hij
zal
den
brief
niet
gekregen
hebben
eu
de
Hemel
weet,
wanneer
zicb
weder
zulk
eeue
gelegenueid
zal
opdoen."
Eindelijk
nam
bij,
op
eene
nieuwe
aanmaniug
des
gouverneurs,
eene
depêche,
en
begon
langzaam
te
le¬
zen.
Het
betrof
eenige
nieuwe
beperkingen
vau
deu
handel
iu
brandewijn
met
de
Ostiaken.
Godureau,
die
ais
bet
ware
werktuigelijk
vaortla;,
bleef
eensklaps
steken,
en
luisterde.
Wel
nu?"
zeide
de
gouverneur.
—
„Dat
is
de
blaf
Vulcain!"
riep
de
onde
schrijfmeester
uit.
—
„Wat
raakt
ons
dat?"
zeide
de
gouverneur.
—
„Hij
scheen
dien
!
zal
üem
herkend
hebben,
'
antwoordde
Gndureau,
sid
derende
van
gespannen
verwachting.
-
„
When
herkend
hebben
?"
zeide
de
gouverneur
weder.
Maar
Godureau
was
opgestaan,
eu
stoud
strak
uaar
de
deur
der
zaai
te
staren.
Eensklaps
wjrddezege
opeud
en
vertoonde
zich
Nicolaas
Rosov.
De
ouue
schrijfmeester
ontving
hem
met
een
vreugdekreet.
(Wordt
vervolgdj.
r>
vaa