Tekstweergave van EC_1882_01_25_0001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
No. li Dertiende Jaargang. 1881 J H XI U . Vi SJ 12 u W 0EN8UA (S I>it blad verschijnt de» WOKNSDAGS, VRIJDAGvS en ZONDAGS. Abonnementaprij» voor 3 maan'ieo ƒ 1-00. Franco per po»t 0 * » 1.20. Men abonneert xich bij alle Roekhandelaars ea Post directeuren. Brieven franco aan den Uitgever A. Êtnaiond. ADVERTEITIEBLAD 25 JANUARI Dc prg» der A»Tïrtektikn ran 1—ft regel» i» 65 cents; met inbegrip van een bewijsnummer, voor eikeu regel meer i cent6 V nu JmiMiftg-, Donderdag¬ en Zaterdag-morgen 10 uur gelieve meii dc Advcr- ten tien in te /enden, ingezonden stokken miniton» één dag vroeger. 7 i—r~,— " . Afzonderlijke Ns. 5 Cts HOOFDAGENTEN • N1JGH & van DITMAR, te Rotterdam, de Compagnie générale de Publicité G. L. DAUBE & Comp. te Parijs, Londen, Frankfort Berlijn, Weenen, Zurich, enz., HAASENSTEIN & VOGLER en ADOLF STEINER te Hamborg en P. GEERTS te Hoorn. Inschrijving; daarmede gepaard gaande gemis van zonneschijn, ge bezorgdheid ie kennen gaven bij de vraag, vook. on ^ op het gebied der menschelijke samenleving met wie hem zou moeten opvolgen, nadat de gema- ÜITIOI .% Ij 15 III Ij I T I I hare hartstochten en driflen, was dit in den tigde Republiek met hem als t ware hare laat- De Burgemeester der gemeente Enkhuizen herin- j j^atsten tijd geenszins het geval. Daar ontbra- ste kaart zou hebben uitgespeeld, konden wij ken niet alleen de grauwe luchten niet, maar natuurlijk niet vermoeden, dat er inderdaad reeds deden zich ook allerlei verschijnselen voor, die zoo spoedig kwestie van zijne aftreding zou op weersverandering heenwezen ; verschijnselen, kunnen zijn. Nu is het. wei is waar, volstrekt die, al behoeven zij misschien nog niet als ken- niet zeker, dat het daartoe ook werkelijk komen teekenen van een naderenden storm te worden zal. Doch wat wel zeker mag genoemd worden, aangemerkt, toch meer dan wenschelijk is grond is, dat men zich tot hiertoe, na zulke overdreven geven voor de verwachting, dat wij ons op een verwachtingen op hem gebouwd te hebben, niet druk en woelig jaar hebben voor te bereiden weinig teleurgesteld heeft gevonden, en dal zijn In Duitschland is 'nel onder den invloed van invloed en populariteit, voor het oogenblik al- al het gehaspel over binnenlandsche politiek, thans, daaronder geleden hebben. Reeds de sa- niet alleen thans zoo ver gekomen, dat Fort menslelling van zijn ministerie uit minder schritt- en Centrumpartij, voot' het oogenblik bekende mannen had daartoe medegewerkt, ten minste en alleen om der Regeering den voet Voorts de benoeming van erkende tegenstanders dwars te kunnen zetten, arm in arm gaan, der republiek tol hooge staatsbetrekkingen. Al Windthorst en Virchow. Schorlemer Alst, de verder hel achterwege blijven \an hervormingen Ultramontaan, en Richter, Bismarcks meest ge- in verschillende takken van bestuur, waarop men vreesde tegenstander, elkander in het openhaar bij zijne komst aan de regeering reeds dadelijk omhelzen, — maar dat ook een hoogst ernstig con- gerek nd had, en nu laatstelijk niet het mmst flict van machtsbevoegdheid tusschen regeering de indiening van een ontwerp van wet op de en parlement is ontstaan, waarin de Keizer zelf, verkiezingen, waarmede hij verklaard heeft tc Willen staan of vallen doch dal zeer weinig naar den zin is der meeste volksvertegenwoordigers, die daarin een aanval zien op de deugdelijkheid van hun mandaat. Wat zal van dit alles het einde zijn ? Wij voor ons tneenen te mogen aannemen, dat Gambetta zich voor als nog wel zal weten te handhaven, in welk geval hij waar- nert de belanghebbenden, dat de termijn van aangtf- te voor 'le Nationale Militie tot 31 dezer dagelijks van des voormiddags 10 tot 1 ure des namiddags ter secretarie is opengesteld. Zij, die zich nog niet tot voormeld einde hebben aangemeld, worden dringend uitgenoodigd daarvan gebruik te maken. Bij verzuim na 31 dezer worden zij ambtshalve in¬ geschreven, en volgens de wet behandeld. Enkhuizen den 24 Januari; 1882. De Burgemeester. BRUIJNI8. ISKÏiKliSI'ia.tiilHi- De Burgemeester der Gemeente Enkhuizen, gelet op bet 2e lid van art 7. der wet van den 3 Julij 1850, tot regeling van het Kiesregt en benoeming van al.evaardigden voor de Eerste en Tweede Ka¬ mer der Staten-Generaal, noodigt de inwoners dezer gemeente uit, om, zoo zij behalve in deze gemeente, ook elders in de Directe belastingen zijn aangeslagen, daarvan vóór den 15 Februari aanstaande door over¬ legging van de bij de wet gevorderde bewijsmiddelen te doen blijken. Enkhuizen, 23 Januari 1882. De Burgemeester, BRULJNIS. I*»Iitick Overzicht. »Het weerglas gaat achteruil." Met deze woorden eindigden wij onze laatst vorige beschou¬ wing van hetgeen er in de wereld omgaat, en met het oog niet öp onze gewohe huisba¬ rometers, waarvan de wijzer, tegen alle bereke¬ ning in en als ware hij verroest, weken achter¬ een op bestendig en droog weder bleef staan, maar — op den politieken barometer, kunnen wij bezwaarlijk anders, dan diezelfde ongeluks¬ profetie ook nu weer ter neder schrijven. Hoe wonderbaarlijk kalm en vreedzaam het in de natuur mocht toegaan, en ofschoon wij dienten gevolge van den winter tot hiertoe nauwelijks iets bespeurden dan grauwe luchten en hel its.ir—HiuiimiiMiiwiHMiiMMiiiWilbwmii iiNiMwiiniii irw iu'jimwwmii tm FEUILLETON. He Bannelingen. 5 I. Thans kwamen de officieren terug; de bannelingen moesten zich weder in orde scharen, en werden naar de verblijven gebracht, welke zij gedurende hun ver¬ toef te Jekaterinenbnrg moesten bewonen. Reeds des anderen daags begonnen zij hunne ver schillende bestemmingen te leeren kennen. Sommigen werden naar de mijoen gezonden, anderen naar de steppen, om zich daar als kolonisten te vestigen. Ni- kolaas en zijn medgezel vertrokken naar Berezov, waar zij eerst hunne eindelijke bestemming zouden verne¬ men. Nauwelijks waren zij aldaar aangekomen, of zij ontvingen een bezoek vau den ontvanger der belas¬ tingen, Michael Kitzov, die voor een vriend en raads¬ man van den gouverneur gehouden werd. Kitzov was een kort manneke, met een gezicht van vuilgele kleur, 8cheele oogen en sluik haar; onder liet spreken was hij gewoon telkens kort te grinniken, en zijne afge- dragene kleeren waren een teeken van schandelijke gierigheid. Nadat hij zich aan de twee bannelingen had bekend gemaakt, begon hij hen op eene behendige manier te ondervragen; maar Koaor, die op het eerste gezich t alleen om den onmisbaven Rijkskanselier in de uitvoering zijner plannen te steunen, zich per¬ soonlijk heeft gemengd, of heeft laten mengen ; een conflict, waarbij het niets minders geldt dan de vraag, wat in Duitschland voortaan de boven¬ hand zal behouden, het iandsvaderlijk regime of de constitutioneele regeeringsvorm ; een conflict, waarin misschien de aanleiding tot een coup 1 schijulijk zelfs sterker dan tol hiertoe uit. den d'état, ol wie weet tot wat nog meer, verborgen 1 strijd te voorschijn zal treden. Doch dit neemt ligt, maar dat in elk geval van dreigenden aard ! niet weg, dat Frankrijk s politieke toestand op blijkt te zijn, daar de grijze vorst het zelfs noo- i dit oogenblik zeer kritiek is, en dat wij daar voor allerlei mogelijkheden staan, waarvan de toekomst alleen den sleutel heeft. Ook de Oostenrijksche keizerstaat doorleelt tegenwoordig zeer zorgvolle dagen. Bismarck's leiding volgende en dus voor goed het veld voor Pruisen ruimende, heeft 'hij zijn zwaartepunt geheel naar het Oosten verplaatst, in die rich¬ ting zich uitgebreid en zijne kracht gezocht, nOTfnirrir" **>,v dig heelt geacht, al zijne ambtenaren in het geweer te roepen, ten einde hem in de hand¬ having van hel gezag der kroon ter zijde te staan. Niet zoo heel veel beter is het tegenwoordig met Frankrijk gesteld. Toen wij, weinig meer dan een paar maanden geleden, van Gambetta s optreden als minister-president gewagende, eeni- een instinctmatigen afkeer van hem scheen te ontwa¬ ren, gaf slechts zeer korte antwoorden. Eindelijk vroeg de ontvanger, welke woonplaats hem en zijn beetje vischtraan, dien zij toedrinken, om dat alles medgezel was aangewezen. te helpen verteren. De schrijfmeester slaakte een Wij verwachten hier orders;' antwoordde Rosov. kermenden zucht, — „Voor het overige zult gij geen -"„Wel drommels!' hervatte Michael, „dan aoudt reden van klagen hebben," hervat! e Kitzov. «Waar ge .wel eeaa naar het oosten kannen gezonden wor- zij ook wonen} de kolonisten zijn vry en werken op den — onder de Tongoezen misschien — een land, den tijd, dien zij zelf verkiezen. Maar men zou u waar men geen graan of groenten heeft, niets anders wel eens naar de mijn van Boichoïzawod kunnen zen- drinkt dan brandewijn, van paddestoelen gestookt, en den, waar men in zes maanden het werk van twaalf aarde bij manier van boter (*) eet." — Het hatelijke moet doen. He, he, he! De sterkste man houdt dat gelach des ontvangers wekte Rosovs ongeduld wel op, zelden langer dan driejaren jiit. „Maar men wil De ijsbeer is het jachtwild der Samojeden; zij leven alleen van beeren, rauwe zalm en mos, met een maar hij bedwong zich, en antwoordde slechts droog¬ jes : „Èen mensch kan overal leren, waar andere menschen leven." — „Wel zeker," zeide Kitzov grin¬ nikend, „en als ge zoo onversaagd zijt, mijn jongan, zou- deu we u wel eens meer nooidwaarts kunnen zenden, onder de Samojeden. Zij zouden u leeren op vier pooten te loopen en de ijsbeeren na te bootsen, om die te doen denken, dat gij een van hunne broeders zijt, en hen zoo te lokken." - „IJsbeeren lokken, Mijnheer?" riep Godureau verschrikt uit. „Rn waar toe dat, Mijnheer ?" — „Om ze met messen dood te steken, en dan op te eten, beste man — he, he, he! (*) Kameiwje maslo, steenbotar, i« eene zelfstandigheid, die n't de rotsen vloeit, en welke men eau den aterken reuk herkent. Zij is geel en tamelijk aangenaam van smaak ; de bewoners van Sibe¬ ria z^n er zeer balut op ; maar zy verwekt graveel. ons dan vermoorden ?" zeide Godureau met ontzetting. „Dat is een misbruik, een schreeuwend misbruik! Wij zijn niet veroordeeld om in de mijnen of onder de ijsbeeren om te komen. Men kan ons zulk eene bestemming niet geven, als gij daar zegt, Mijnheer! Ik ben evemin als Vulcain tegen znlke dingen bestand. Ik ben vijfenvijftig jaar oud. Kan men dan niet re¬ clameren, en is hier niemand, die ons beschermen wil ?" — „Ik zou met den gouverneur kunnen spre¬ ken," antwoordde Kitzov, en knipte met zijn oogen. — „Waarlijk!" riep Godureau uit. — „En op mijne aanbeveling zon hij u wel een verblijf naar uwe eige¬ ne verkiezing aanwijzen." „0, dan zoudt gij onze redder zijD 1" riep de oude schrijfmeester uit en, vatte met dankbare ontroering de vuile, slappe hand des ontvangers. (Wordt terrolgd.) at i 'ti Ir *3 »tt dc n » iiz e, es Dl in de /a VI 1c ( li tv. 31 K a Vt n bi