Tekstweergave van EC_1870_07_21_0002
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
(gen,
zeggende,
dat
hij
ten
aanzien
van
deze
zaak
en
omtrent
alle
andere
aangelegenheden
zich
de
be-
|Voegdheid
wilde
voorbehouden
om
naar
gelang
van
(de
omstandigheden
te
werk
te
gaan.
<
„Desniettegenstaande
hebben
wij,
den
vrede
wcu-
jSehende
te
behouden,
de
onderhandelingen
niet
afge¬
broken.
Groot
was
dan
ook
onze
verwondering,
toen
wij
vernamen,
dat
de
Koning
van
Pruisen
ge¬
weigerd
had,
den
heer
Benedetti
bij
zich
te
ontvan¬
gen
en
dit
feit
officieel
had
bekend
gemaakt
«Wij
vernamen,
dat
de
heer
v.
Wert-her
ontvangen
om
zijn
paspoort
te
vragen,
en
dat
Pruisen
zich
wapende.
„In
deze
omstandigheden
zouden
wij
aan
onze
waardigheid
tekort
gedaan
en
de
voorzichtigheid
uit
't
oog
verloren
hebben,
indien
wij
onzerzijds
geene
toebe¬
reidselen
gemaakt
hadden.
Wij
hebben
toebereidselen
gemaakt
om
den
oorlog,
dien
men
ons
aanbood,
vol
te
houden,
aan
ieder
het
deel
der
verantwoordelijkheid
daarvoor
latende,
't
welk
hem
toekomt.
(Levendige
en
herhaalde
toejuichingen.)
„Gisteren
hebben
wij
dadelijk
de
reserve
opgeroepen
en
wij
nemen
nu
de
noodige
maatregelen
om
de
be
langen,
de
veiligheid
en
de
eer
van
Frankrijk
te
handhaven."
(Op
nieuw
levendige
toejuiching.)
De
minister
vraagt
vervolgens,
dat
urgent
verklaard
worde
een
wetsontwerp,
waarbij
aan
de
regeering
een
krediet
geopend
wordt
van
vijftig
millioen
en
haar
de
bevoegdheid
wordt
gegeven
om
vijftig
duizend
man
meer
te
voegen
bij
de
ligting
van
1871.
Deze
aanvraag
heeft
eene
zeer
warme
discussie
ten
gevolge.
Terwijl
de
meerderheid
de
regeering
voort
drijft
op
den
door
haar
ingeslagen
lieilloozen
weg,
doen
vooral
Thiers
en
Jules
Favre
haar
de
stem
van
het
gezond
verstand
en
de
gematigdheid
hooren.
De
eerste,
daarin
ook
inzonderheid
ondersteund
door
den
heer
Gambetta,
dringt
er
op
aan,
dat
aan
het
Wetge¬
vend
Lichaam
vooraf
inzage
van
de
door
het
gbuver
nement
ontvangen
dépêches
zal
gegeven
worden.
Een
daartoe
gedaan
voorstel
wordt
met
164
tegen
83
stem
men
verworpen,
en
de
kamer
gaat
daarop
onmiddellijk
in
hare
bureaux
over
tot
het
benoemen
van
eene
commissie
tot
onderzoek
der
ingediende
wetsontwerpen.
Nog
dienzelfden
avond
(te
9
F>)
vereenigt
de
kamer
zich
op
nieuw
om
het
rapport
der
commissie
aan
te
hooren.
Het
wordt
uitgebracht
door
den
li
houët
en
eindigt
met
het
voorstel
om
de
wetsont¬
werpen
,als
uitdrukking
van
den
volkswensch,
onmiddel¬
lijk
goed
te
keuren.
De
heer
Gambetta
wijst
op
de
groote
verantwoordelijkheid,
die
de
kamer
zoo
doende
op
zich
neemt.
Ollivier
valt
hem
in
de
rede
en
zegt,
dat
het
gouvernement
voor
zich
aanspraak
maakt
op
die
verantwoordelijkheid.
Gambetta
vraagt
alsnog
om
overlegging
der
stukken,
daar
hij
het
betwijfelt,
of
de
ontvangen
dépêches
van
zulk
een
aard
zijn,
dat
de
voorgestelde
heftige
maatregelen
daardoor
reeds
genoegzaam
gerechtvaardigd
worden.
De
minister
dringt
er,
in
voor
de
linkerzijde
vrij
beleedigende
woor¬
den,
op
aan,
de
beraadslagingen
te
sluiten.
De
kamer
volgt
hem
op
dien
weg,
en
de
wetsontwerpen
worden
met
overgroote
meerderheid
aangenomen.
In
den
Senaat
is
heden
eene
gelijke
mededeeiing
als
in
het
Wetgevend
Lichaam
gedaan
en
daar
met
onverdeelde
goedkeuring
ontvangen.
De
opgewondenheid
alhier
is
groot.
Zingende
troe¬
pen
doorkruisen
de
stad.
Herlijn,
1(5
Juli.
De
Koning
is,
van
Ems,
al¬
hier
teruggekeerd,
en
door
de
samengestroomde
bevol¬
king
met
onbeschrijfelijke
geestdrift
ontvangen.
—-
Het
geheele
Noordduitsche
leger
is
mobiel
ver¬
klaard.
—
Niet
alleen
de
organen
der
meest
verschillende
partijen
m
de
hoofdstad
en
in
de
van
ouds
tot
Prui¬
sen
behoorende
provinciën,
maar
ook
die
der
in
1866
I
geannexeerde
staten
zijn
eenstemmig
in
hunne
goed-
ast
had
j
keuring
van
's
Konings
houding
tegenover
de
aanma¬
tigende
handelwijze
van
Frankrijk.
De
Kölnische
Zeitung,
daarop
wijzende,
zegt:
„De
hoop
des
vij-
ands
op
onze
oneenigheid
is
te
schande
gemaakt,
v
ooi
de
eerste
maal
staat
de
duitsche
natie
op
als
éen
man
tot
het
voeren
van
een
nationalen
oorlog.
-
Volgens
de
Berliner
Börsen-Zeitung,
heeft
graaf
Benedetti
den
bekenden
eisch
om
een
verontschuldi¬
genden
brief
aan
Keizer
Napoleon
te
schrijven
den
Koning
voorgesteld
op
diens
wandeling
bij
de
bron
te
Ems.
Do
Koning
had
er
zich
toe
bepaald
om
den
franschen
gezant
te
doen
opmerken,
dat
het
daar
de
plaats
niet
was
om
over
dergelijke
aangelegenheden
te
spreken.
Z.
M.
was
daarop
naar
zijne
woning
te¬
ruggekeerd,
waarheen
hemde
gezant
onmiddellijk
was
gevolgd.
Toen
deze
zich
had
doen
aanmelden,
had
de
Koning
door
zijnen
adjudant
aan
graaf
Benedetti
doen
weten,
dat
hij
hem
over
die
aangelegenheid
niets
meer
te
zeggen
had
en
hem
om
die
rede
niet
wilde
ontvangen.
!,oii
16
Juli.
Het
huis
der
Gemeenten
heeft
gisteren
eene
ochtendzitting
gehouden,
waarin
de
heer
Disraëli
op
nieuw
inlichtingen
omtrent
den
staatkun¬
digen
toestand
van
Europa
gevraagd
heeft,
en
als
zijne
meening
heeft
doen
uitkomen,
dat
Engeland
er
een
zeker
recht
op
had
om
zijnen
bemiddelenden
in¬
vloed
te
doen
gelden,
voordat
de
verschil
hebbende
partijen
tot
het
uiterste
middel
van
den
oorlog
de
toe¬
vlucht
namen.
De
heer
Gladstone
stelde
allereerst
m
zijn
antwoord,
nadat
de
heer
Disraëli
zijne
over¬
tuiging
in
vrij
sterke
bewoordingen
had
uitgesproken,
in
het
licht,
dat
hij,
als
raadsman
der
Kroon,
niet
dezelfde
vrijheid
van
spreken
als
de
overige
leden
van
het
Huis
genoot.
Zonder
rechtstreekseh
ant¬
woord
te
geven
op
sommige
vragen
van
den
heer
Disraëli,
zeide
de
heer
Gladstone:
„Ik
moet
zeggen,
dat
het
de
meening
van
Hr.
Ms.
Regeering
is,
even
als
het
de
meening
van
den
vorigen
spreker
schijnt
te
zijn,
dat
er
niets
in
de
omstandigheden
is,
niets
in
de
verschillen,
die
onlangs
gebleken
zijn
te
bestaan,
wat
in
het
oog
en
het
oordeel
der
wereld
het
verbreken
van
den
algemeenen
vrede
zal
recht¬
vaardigen."
Voorts
deelde
de
minister
mede,
dat
Frankrijk
en
Pruisen
beiden
niet
de
minste
geneigd¬
heid
tot
ongeduld
hadden
betoond
bij
het
aanhooren
n
innen!
a
11
(1.
—
16
Juli.
Tegenover
de
demonstraties
der
oor-
logsgezinde
partij
doen
zicli
ook
de
stemmen
der
voor¬
standers
van
den
vrede
hooren.
De
teerling
is
echter
eenmaal
geworpen,
en
de
meest
vredelievend
gestemde
dagbladen,
als
het
Journal
des
Débats,
l'Avenir
na¬
tional
en
le
Temps,
voegen
thans
hunne
wenschen
bij
die
dergenen,
die
de
verantwoordelijkheid
voor
den
oorlog
met
Pruisen
op
zich
genomen
hebben.
—
17
Juli.
De
Senaat
is
heden
door
den
keizer
ontvangen.
De
heer
Rouher
heeft
dezen
aldus
toege¬
sproken.
„De
van
Pruisen
gevraagde
waarborgen
zijn
ons
geweigerd.
De
waardigheid
van
Frankrijk
is
miskend
geworden.
Uwe
Majesteit
trekt
het
zwaard';
het
vaderland
is
met
u,
trillende
van
verontwaardiging
en
trots.
De
buitensporigheid
eener
eerzucht,
over¬
prikkeld
door
een
dag
van
ongemeenen
voorspoed,
moest
vroeger
of
later
te
voorschijn
treden.
De
Keizer
heeft
weten
te
wachten.
Doch
sedert
vier
jaren
ging
hij
voort
de
wapening
en
uitrusting
van
het
'leger
te
voltooien."
De
spreker
eindigde
met
den
keizer
uit
te
noodigen
zich
aan
het
hoofd
van
het
leger
te
plaatsen.
De
keizer
heeft
geantwoord:
„Mijneheeren
Senatoren!
Het
heeft
mij
verheugd
te
hooren,
met
welk
een
levendige
geestdrift
de
Senaat
de
verklaring
heeft
aangehoord,
die
de
minister
van
buitenlandsche
zaken
belast
was
haar
te
doen.
In
alle
omstandig¬
heden,
waarin
groote
belangen
en
de
eer
van
Frank¬
rijk
op
het
spel
staan,
ben
ik
zeker
bij
den
Senaat
een
krachtige,n
steun
te
vinden.
Wij
staan
aan
het
begin
eener
ernstige
worsteling;
Frankrijk
heeft
be¬
hoefte
aan
de
samenwerking
van
al
zijne
zonen.
««renlw-e.
i2
Juli.
I„
de
heden
gehouden
zitting
van
den
Raad
dezer
gemeente
is
beraadslaagd
over
het
al
of
niet
bij
de
Regeering
indienen
van
een
adres
ten
verzoeke
dat
de
„Gevangen-poort"
zal
wor¬
den
afgebroken.
In
het
belang
der
openbare
veilig¬
heid
adviseerden
de
commissie
van
fabricage
en
bur¬
gemeester
en
wethouders
voor
de
wegruiming,
d'Cch
daartegenover
werden
de
aan
het
gebouw
verbonden
geschiedkundige
herinneringen
aangevoerd,
en
ten
slotte
verklaarden
zich
15
leden
voor
en
15
tegen
het
voorstel,
zoodat
in
eene
volgende
vergadering
eene
beslissina
genomen
zal
worden.
Het
doet
mij
genoegen,
dat
de
eerste
vaderlandsche
kreet
van
den
Senaat
is
uitgegaan.
Hij
zal
helderen
weerklank
vinden
in
het
gansche
land."
Ho
me,
13
Juli.
Het
leerstuk
der
onfeilbaarheid
van
den
paus
is
door
het
Concilie
aangenomen
met
450
van
de
uitgebrachte
600
stemmen.
Voor
de
verwerping
hebben
zich
88,
voor
eene
voorwaarde¬
lijke
aanneming
62
stemmen
verklaard.
der
voorstellingen
door
Engeland
in"het
midden
ge¬
bracht,
en
bracht
eindelijk
nog
in
herinnering,
dat
bet
tractaat
van
Parijs,
in
1856
gesloten,
de
door
den
lieer
Disraëli
bedoelde
bevoegdheid
niet
alleen
aan
Engeland,
maar
ook
aan
al
de
groote
mogendheden
verleende.
Nadat
in
den
loop
van
den
namiddag
het
bericht
omtrent
het
voorgevallene
in
de
zitting
van
het
Wet¬
gevend
Lichaam
was
bekend
geworden,
heeft
lord
Malmesbnry
in
de
avond-zitting
van
het
Huis
der
Lords
gevraagd,
of
de
Regeering
het
bericht
omtrent
de
oorlogsverklaring
van
Frankrijk
aan
Pruisen
kon
bevestigen.
Lord
Granville
heeft
daarop
het
volgen¬
de
geantwoord:
„Ik
heb
nog
geen
officieel
bericht
ont¬
vangen
omtrent
hetgeen
lieden-namiddag
aan
de
fran-
sche
Kamers
is
medegedeeld,
maar
ik
heb
geene
re¬
den
om
aan
de
juistheid
van
Reuters
telegram
te
twijfelen,
en
het
is
met
het
diepste
leedwezen
en
bezorgdheid,
dat
ik
aan
het
bericht,
als
zou
de
oor¬
log
door
Frankrijk
tegen
Pruisen
verklaard
zijn,
ge¬
loof
schenken
moet."
Lord
Granville
zeide
voorts,
dat
de
Regeering
zoo
spoedig
mogelijk
de
stukken
betreffende
die
aangelegenheid
aan
het
Huis
zou
me-
dedeelen,
opdat
de
Lords
zich
een
oordeel
zouden
kunnen
vormen
omtrent
de
door
de
Regeering
gevolgde
gedragslijn.
.
16
Juli.
Gisteren
avond
is,
onder
voor¬
zitterschap
des
konings,
een
buitengewone
kabinetsraad
gehouden,
bijgewoond
door
al
de
hier
aanwezige
mi¬
nisters
van
staat,
de
heeren
d'
Iluart,
Liedts,
de
Vnère,
d'Hoffschmidt,
Frère-
Orban,
de
Brouckére,
Dechamps,
Tesch,
de
Chazal,
Rogier
en
van
den
Peereboom.
De
Raad
was,
naar
het
schijnt,
uitsluitend
belegd
tot
overweging
van
de
vraag,
of,
met
het
oog
op
de
gewichtige
tijdsomstandigheden,
het
be¬
sluit
tot
ontbinding
der
kamer
alsnog
kon
en
behoorde
te
worden
ingetrokken.
Aan
eene
kabinetsverandering
wordt
op
dit
oogenblik
niet
gedacht.
.
~
Van
het
fransche
gouvernement
is
de
verzeke¬
ring
ontvangen,
dat
het,
zelfs
uit
een
strategisch
oogpunt,
niet
gezind
is,
de
onzijdigheid
van
het
Bel¬
gische
grondgebied
te
schenden.
Ook
die
van
Lux¬
emburg
wenscht
het
zoolang
mogelijk
te
eerbiedigen.
In
weerwil
daarvan
gaat
men
hier
te
lande
ijverig
voort
zich
te
wapenen
en
alle
maatregelen
te
nemen,
die
door
den
onzekeren
loop
der
omstandigheden
noo-
d
ïg
gemaakt
worden.
Vervolgens
is
behandeld
het
voorstel
van
burge¬
meester
en
wethouders,
om
eene
openbare
school
voor
meer
uitgebreid
lager-onderwijs
voor
meisjes
opterich-
ten.
Daartegen
werd
aangevoerd,
dat
de
bijzondere
scholen
voor
meisjes
aan
de
behoefte
voldoen.
Ter
verdediging
werd
gezegd,
dat
de
plaatselijke
school¬
commissie,
de
districts-schoolopziener
en
de
inspec¬
teur
van
het
lager-onderwijs
eenstemmig
de
behoefte
aan
de
bedoelde
school
erkennen.
Het
voorstel
is
ten
slotte
verworpen
met
25
tegen
3
stemmeu.
Bij
de
ernstige
verwikkeling
tusschen
twee
bevrien¬
de
naburige
mogendheden
heeft
's
Konings
Regeering
aan
de
verschillende
Kabinetten
doen
weten,
dat
zij
mocht
er
een
oorlog
uitbreken,
besloten
heeft,
eene
stnktc
neutraliteit
aan
te
nemen
en
te
handhaven.
(Staats-Courant.)
T
's,
EPks
mi(Welen
hebben
gedurende
de
maand
Juni
1.1.
in
het
geheel
opgebracht
ƒ5,619,271.86,
tegen
f
o,128,451.24
gedurende
dezelfde
maand
van
het
voorgaande
jaar.
De
opbrengst
gedurende
de
eerste
zes
maanden
van
het
loopende
jaar
bedroe"-
f
30
290
865.26,
tegen
f
35,600,019.20
gedurende
hetzelfde
tijdvak
van
1869.
De
Eerste
kamer
der
Staten-Generaal
zal
zeer
binnen
kort
haar
oordeel
hebben
uit
te
spreken
over
het
door
de
Tweede
kamer
met
groote
meerderheid
aangenomen
wetsontwerp
tot
afschaffing
der
dood¬
straf.
_
Met
het
oog
daarop,
achten
wij
't
niet
on¬
dienstig,
hier
een
aan
het
Weekblad
van
het
Regt
ontleend
artikel
over
te
nemen,
waardoor
de
onhoud¬
baarheid
der
afschrikkingstheorie
met
een
voorbeeld
van
nog
zeer
jonge
dagteekening
op
treffende
wijze
wordt
toegelicht.
Het
verhaal
van
de
executie
van
Bayon,
die
den
heer
Lubansky
in
een
rijtuig
van
den
spoorweg
om
het
leven
bracht,
is
het
beste
antwoord,
dat
men
ge-
I
ven
kan
aan
de
voorstanders
der
doodstraf,
die
be¬
weren,
dat
daardoor
een
heilzaam
en
afschrikkend
voorbeeld
gegeven
wordt.
Daags
vóór
de
halsrechting,
dm,
nu
kort
geleden,
te
Valence
heeft
plaats
gehad,
begat
zich
de
aalmoezenier
der
gevangenis
bij
den
moor-
denaar
^
van
Lubansky,
ofschoon
deze
tot
dusver
hem
zelfs
met
had
willen
aanhooren.
Maar
Bayon
tvihle
mets
van
hem
weten,
hoewel
hij
begreep,
dat
dit
bezoek
m
verband
stond
met
zijn
naderend
sterfuur.
Des
avonds,
alvorens
zich
te
bed
te
leggen,
gaf
hij
zulks
al
glimlachende
aan
zijne
bewakers
te
kennen,
loen
de
directeur
der
gevangenis
hem
den
anderen
morgen
omstreeks
vier
ure
kwam
wakker
maken,
aeed
hij
van
niet
de
minste
aandoening
blij¬
ken
en
Depaalde
hij
zich
binnensmonds
te
zeggen:
„het
is,
goed,
ik
verwachtte
dat."
Vervolgens
kleedde
hij
zich
?
ontbeet
zeer
smakelijk?
dronk
koffie,
en
gaf
zich,
na
een
sigaar
gerookt
te
hebben,
aan
de
scheipiechters
van
Lyon,
Grenobles
en
Nïmes
over,
zonder
een
oogenblik
op
te
houden
met
dezen
ge¬
sprek
te
voeren
terwijl
zij
bezig
waren
met
zijn
nood¬
lottig^
toilet.
De
eerbiedwaardige
geestelijke
wilde
op
dit
oogenblik
eene
laatste
poging
in
het
werk
stellen,
maar
Bayon
stiet
hem
andermaal
van
zich
af,
hem
met
de
grootste
kalmte
toevoegende:
„Neen,
laat
mij
gerust,
mijnheer
pastoor,
ik
heb
u
niets
te
l
vertellen.
Het
was
op
dat
oogenblik
half
zes
ure.
Het
rijtuig
bespeurende,
dat
hem
naar
de
strafplaats
moest
voeren,
weigerde
hij
daarin
te
treden.
„Een
rijtuig,
riep
hij
uit,
juist
als
dat
waarmede
men
ik
wil
te
drong
naar
het
paleis
van
Justitie
gaat!
Neen,
voet
naar
de
guillotine
gaan."
Te
vergeefs
men
bij
hem
aan
en,
beducht
voor
wederstand,
waar¬
toe
Bayon
gereed
scheen,
achtte
men
het
verkieslijk
toe
te
geven.
Een
der
scherprechters
nam
hem
bij
den
eenen
arm,
de.aalmoezenier
kwam
nader
tot
hem',
en
vervolgens
werd
de
uitgangsdeur
geopend,
aan
welke
eene
talrijke
schaar
nieuwsgierigen
stond,
voor¬
namelijk
uit
vrouwen
en
kinderen
bestaande.
Ba¬
yon
wierp
een
onverschrokken
blik
om
zich
heen.
waarop
de
treurige
stoet
tusschen
twee
rijen
solda¬
ten
den
weg
nam
naar
de
St.
Felixplaats,
alwaar
des
nachts
het
schavot
was
opgericht.
Tot
de
plaats
der
executie
genaderd,
deed
hij
aan
de
hem
omringenden
opmerken,
hoe
talrijk
de
opgekomen
menigte
was
en,
bemerkende,
dat
sommigen,
die
hem
voorbij
zagen
komen,
niet
volgden,
had'
hij
den
treurigen
moed
aan
het
publiek
te
zeggen:
„Wel¬
aan
,
waarom
komt
gij
niet
?
het
zien
kost
niets."
Gedurende
den
ganschen
overtocht
van
de
gevangenis
naar
het
schavot
had
de
priester
niet
opgehouden
hem
woorden
van
berouw
en
vergiffenis
in
de
het
oor
op
en
de
"'«tik"
1
i
n
Tt
te
fluisteren,
maar
Bayon
sloeg
er
geen
acht
m
gaf
scha
vast
nacb
hij
1
spoe
wipj:
waai
kon
tjiem,
'"^eva
den
was
men
bloei
pijnl
tuig
wien
D
voeg
mogt
WOOt
onze
te
1
derz
der
c
het
scho
aan
Z(
lijke
stam
te
b<
voorl
alge!
ES
de
p
over;
den
uitdi
den
nege
woni
meer
vrier
aardi
der
burg
een
deelc
worv
indrv
VI11C1
navo
Ni
van
zegt
vergi
voor
f
25
veml
vang
zelce
spoo
Sl
het
i
tv
eg
gen,
dacii
term
I);
omtr
achei
bij
h
weg
D(
waar
opge]
to
ei
zoow
boen
Holb
delin
Hoog
de
S
is
g
op
v
raad
stelle
gelde
geleg
State
van
de
b
ior
I
Amsl
van
van
door
word
de
vi
sluis